What do you think?
Rate this book
Ο δολοφόνος στις σελίδες
Μια σειρά φρικτών δολοφονιών συνταράσσει την Αθήνα. Ο τρόπος, ο τόπος και η σκηνοθεσία των εγκλημάτων είναι εμπνευσμένα από τους μεγαλύτερους συγγραφείς αστυνομικής και νουάρ λογοτεχνίας: Άγκαθα Κρίστι, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Φρεντ Βαργκάς, Πέτρο Μάρκαρη.
Η αλληλουχία των δολοφονιών δεν είναι τυχαία. Ακολουθεί τη σειρά με την οποία είναι τοποθετημένα τα βιβλία στη βιβλιοθήκη του επιφορτισμένου με τις υποθέσεις αστυνόμου Χριστόφορου Μάρκου.
Κινούμενος ανάμεσα στα μέλη μιας αναγνωστικής λέσχης, έναν νέο συνάδελφο που μοιάζει πολύ καλός για να είναι αληθινός και μια αποτυχημένη σύντομη σχέση του που ψάχνει για εκδίκηση, ο Μάρκου αναζητά τον αόρατο δολοφόνο μεταξύ της πραγματικότητας και των σελίδων αγαπημένων του βιβλίων.
Και με κάθε μυθιστόρημα οι νεκροί πολλαπλασιάζονται…
Η αλληλουχία των δολοφονιών δεν είναι τυχαία. Ακολουθεί τη σειρά με την οποία είναι τοποθετημένα τα βιβλία στη βιβλιοθήκη του επιφορτισμένου με τις υποθέσεις αστυνόμου Χριστόφορου Μάρκου.
Κινούμενος ανάμεσα στα μέλη μιας αναγνωστικής λέσχης, έναν νέο συνάδελφο που μοιάζει πολύ καλός για να είναι αληθινός και μια αποτυχημένη σύντομη σχέση του που ψάχνει για εκδίκηση, ο Μάρκου αναζητά τον αόρατο δολοφόνο μεταξύ της πραγματικότητας και των σελίδων αγαπημένων του βιβλίων.
Και με κάθε μυθιστόρημα οι νεκροί πολλαπλασιάζονται…
328 pages, Paperback
Published May 20, 2024
6 people are currently reading
97 people want to read
About the author
Christos Markogiannakis
8 books25 followersEnglish language profile for Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 39 reviews
July 12, 2024
Μια σειρά περίεργων δολοφονιών λαμβάνει χώρα στην Αθήνα. Είναι όλες σκηνοθετημένες βάσει γνωστών έργων μεγάλων συγγραφέων της αστυνομικής λογοτεχνίας. Οι Άγκαθα Κρίστι, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Φρεντ Βαργκάς και Πέτρος Μάρκαρης αποτελούν την πηγή έμπνευσης για το δολοφόνο ο οποίος στήνει επιμελώς τα φρικαλέα σκηνικά του. Την έρευνα «χρεώνεται» ο παλιός μας γνώριμος, αστυνόμος Χριστόφορος Μάρκου, ο οποίος με μεγάλη φρίκη διαπιστώνει ότι η αλληλουχία των φόνων ακολουθούν μια σειρά. Εκείνη των βιβλίων που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του! Κινούμενος λοιπόν μεταξύ της αγάπης του για τα βιβλία, της αγωνίας ότι κάποιος έχει παρεισφρήσει στο άδυτο του σπιτιού του και της ανάγκης να ανακαλύψει άμεσα τον στυγερό δολοφόνο που σκορπά πτώματα σε κάθε γύρισμα της σελίδας, ο Μάρκου έρχεται αντιμέτωπος με συναδέλφους μα και με προσωπικούς του δαίμονες.
Αυτή είναι με δυο λόγια η υπόθεση του νέου και πολύ πρωτότυπου, αστυνομικού μυθιστορήματος του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, που έχει κεντρικό ήρωα έναν δολοφόνο ο οποίος εμπνέεται από τι άλλο, τη λογοτεχνία! Το βιβλίο κυκλοφόρησε αρχικά στη Γαλλία όπου και αγαπήθηκε πολύ από το αναγνωστικό κοινό. Είναι η αλήθεια πως ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης και το έργο του χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τους Γάλλους αναγνώστες, οι οποίοι του έχουν χαρίσει βραβεία όπως το Prix Méditerranée Αστυνομικού Μυθιστορήματος 2023 («Μυθιστόρημα με κλειδί», εκδόσεις Μίνωας, 2021).
Για μια ακόμη φορά ο Μαρκογιαννάκης αποδεικνύει πως η αστυνομική λογοτεχνία μπορεί να είναι ένα δημιουργικό πάντρεμα μεταξύ των δύο σχολών, της whodunit/whydunit, που διερευνά τον ένοχο και τα κίνητρά του και της hardboiled που όλες οι έρευνες γίνονται με φόντο το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της εκάστοτε χρονικής περιόδου. Με επιρροές από τους αγαπημένους του συγγραφείς της «Χρυσής Περιόδου», μας προσφέρει ένα ανάγνωσμα που όλο του το βάρος το ρίχνει στην ψυχολογία του εγκλήματος και στο γιατί κάποιος θα αποφάσιζε να διαπράξει ένα ειδεχθές έγκλημα. Επιπλέον, τόσο οι σπουδές του στην εγκληματολογία, όσο και η επαγγελματική του κατάρτιση ως δικηγόρος, διασφαλίζουν κατά κάποιο τρόπο την ορθότητα με την οποία σχεδιάζει τόσο τις σκηνές των εγκλημάτων όσο και τους ίδιους τους εγκληματίες και τα θύματα.
Έτσι λοιπόν, σε αυτή την τέταρτη ιστορία με ήρωα τον αστυνόμο Μάρκου, έχουμε ένα μυθιστόρημα με σφιχτοδεμένη πλοκή και συνεχή ροή που δεν κάνει πουθενά κοιλιές. Μας οδηγεί μέσα από έναν αγωνιώδη αγώνα δρόμου και πολλές ανατροπές, στο φινάλε και την κάθαρση, χωρίς να αφήνει αναπάντητα ερωτήματα.
Από πλευράς χαρακτήρων τώρα, νομίζω ότι έχουμε το καλύτερο ψυχογράφημα του Μάρκου από όλες τις προηγούμενες φορές κι αυτό γιατί, για πρώτη φορά, τον παρακολουθούμε να φτάνει και ίσως και να ξεπερνάει τα όριά του. Τον βλέπουμε να έρχεται αντιμέτωπος με τη σκοτεινή του πλευρά, τις άσχημες σκέψεις που οδηγούν σε αμφίβολες πράξεις. Είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό που ζει, που ούτε καν η φωνή της αγαπημένης του Μαρίας Κάλλας δε μπορεί να τον ηρεμίσει και να τον ξεκουράσει. Και για πρώτη φορά νιώθει ότι είναι πολύ κοντά στο να χάσει τον τίτλο του «Ο κύριος 100%» (το ποσοστό του στις εξιχνιάσεις φόνων). Ομοίως και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, στέκονται επάξια στο πλευρό του Μάρκου. Διαθέτουν πλαστικότητα και είναι ρεαλιστικοί. Ένα τσικ παραπάνω συμπάθησα την συνταξιούχο κυρία Ασπασία που αντί να κάθεται να πλέκει στο σπίτι της, συμμετέχει ενεργά στην ομάδα της αστυνομικής λογοτεχνίας! Go Girl!!!
Ολοκληρώνοντας λοιπόν, διαβάζοντας το «Ο Δολοφόνος στις Σελίδες» τι παίρνουμε; Παίρνουμε ένα βιβλίο που μπορεί να είναι ένα μυθιστόρημα που ακολουθεί τις νόρμες των κλασικών του whodunit, όμως έχει έναν αέρα φρεσκάδας και νιότης. Έναν αέρα μεσογείου κι ένα άρωμα Ελλάδας κι αυτό δε μπορεί να του το “κλέψει” κανείς! Είναι ένα χαρακτηριστικό ολόδικό του. Επίσης, ο χειρισμός της υπόθεσης γίνεται σωστά, αφήνοντας ίχνη σε κάθε βήμα, για τον αναγνώστη να τα συγκεντρώσει, φωτίζοντας και σκοτεινιάζοντας κατά το δοκούν τις εξελίξεις, παίζοντας έτσι διαρκώς με το μυαλό μας. Άρτια σκιαγράφηση χαρακτήρων, ιδιοφυείς ανατροπές και κλιμακούμενη αγωνία. Οι αναφορές σε εγκλήματα του παρελθόντος φυσικά δεν πέρασαν απαρατήρητες και έφεραν στο μυαλό μνήμες που συγκλονίζουν (πχ ο παιδοκτόνος Δουρής).
Κι εδώ κλείνω με ένα ερώτημα: Μπορεί η τέχνη να εμπνεύσει έναν εγκληματία; Η απάντηση είναι μία: ΝΑΙ!
https://vivliografika.blogspot.com/
Αυτή είναι με δυο λόγια η υπόθεση του νέου και πολύ πρωτότυπου, αστυνομικού μυθιστορήματος του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, που έχει κεντρικό ήρωα έναν δολοφόνο ο οποίος εμπνέεται από τι άλλο, τη λογοτεχνία! Το βιβλίο κυκλοφόρησε αρχικά στη Γαλλία όπου και αγαπήθηκε πολύ από το αναγνωστικό κοινό. Είναι η αλήθεια πως ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης και το έργο του χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τους Γάλλους αναγνώστες, οι οποίοι του έχουν χαρίσει βραβεία όπως το Prix Méditerranée Αστυνομικού Μυθιστορήματος 2023 («Μυθιστόρημα με κλειδί», εκδόσεις Μίνωας, 2021).
Για μια ακόμη φορά ο Μαρκογιαννάκης αποδεικνύει πως η αστυνομική λογοτεχνία μπορεί να είναι ένα δημιουργικό πάντρεμα μεταξύ των δύο σχολών, της whodunit/whydunit, που διερευνά τον ένοχο και τα κίνητρά του και της hardboiled που όλες οι έρευνες γίνονται με φόντο το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της εκάστοτε χρονικής περιόδου. Με επιρροές από τους αγαπημένους του συγγραφείς της «Χρυσής Περιόδου», μας προσφέρει ένα ανάγνωσμα που όλο του το βάρος το ρίχνει στην ψυχολογία του εγκλήματος και στο γιατί κάποιος θα αποφάσιζε να διαπράξει ένα ειδεχθές έγκλημα. Επιπλέον, τόσο οι σπουδές του στην εγκληματολογία, όσο και η επαγγελματική του κατάρτιση ως δικηγόρος, διασφαλίζουν κατά κάποιο τρόπο την ορθότητα με την οποία σχεδιάζει τόσο τις σκηνές των εγκλημάτων όσο και τους ίδιους τους εγκληματίες και τα θύματα.
Έτσι λοιπόν, σε αυτή την τέταρτη ιστορία με ήρωα τον αστυνόμο Μάρκου, έχουμε ένα μυθιστόρημα με σφιχτοδεμένη πλοκή και συνεχή ροή που δεν κάνει πουθενά κοιλιές. Μας οδηγεί μέσα από έναν αγωνιώδη αγώνα δρόμου και πολλές ανατροπές, στο φινάλε και την κάθαρση, χωρίς να αφήνει αναπάντητα ερωτήματα.
Από πλευράς χαρακτήρων τώρα, νομίζω ότι έχουμε το καλύτερο ψυχογράφημα του Μάρκου από όλες τις προηγούμενες φορές κι αυτό γιατί, για πρώτη φορά, τον παρακολουθούμε να φτάνει και ίσως και να ξεπερνάει τα όριά του. Τον βλέπουμε να έρχεται αντιμέτωπος με τη σκοτεινή του πλευρά, τις άσχημες σκέψεις που οδηγούν σε αμφίβολες πράξεις. Είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό που ζει, που ούτε καν η φωνή της αγαπημένης του Μαρίας Κάλλας δε μπορεί να τον ηρεμίσει και να τον ξεκουράσει. Και για πρώτη φορά νιώθει ότι είναι πολύ κοντά στο να χάσει τον τίτλο του «Ο κύριος 100%» (το ποσοστό του στις εξιχνιάσεις φόνων). Ομοίως και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, στέκονται επάξια στο πλευρό του Μάρκου. Διαθέτουν πλαστικότητα και είναι ρεαλιστικοί. Ένα τσικ παραπάνω συμπάθησα την συνταξιούχο κυρία Ασπασία που αντί να κάθεται να πλέκει στο σπίτι της, συμμετέχει ενεργά στην ομάδα της αστυνομικής λογοτεχνίας! Go Girl!!!
Ολοκληρώνοντας λοιπόν, διαβάζοντας το «Ο Δολοφόνος στις Σελίδες» τι παίρνουμε; Παίρνουμε ένα βιβλίο που μπορεί να είναι ένα μυθιστόρημα που ακολουθεί τις νόρμες των κλασικών του whodunit, όμως έχει έναν αέρα φρεσκάδας και νιότης. Έναν αέρα μεσογείου κι ένα άρωμα Ελλάδας κι αυτό δε μπορεί να του το “κλέψει” κανείς! Είναι ένα χαρακτηριστικό ολόδικό του. Επίσης, ο χειρισμός της υπόθεσης γίνεται σωστά, αφήνοντας ίχνη σε κάθε βήμα, για τον αναγνώστη να τα συγκεντρώσει, φωτίζοντας και σκοτεινιάζοντας κατά το δοκούν τις εξελίξεις, παίζοντας έτσι διαρκώς με το μυαλό μας. Άρτια σκιαγράφηση χαρακτήρων, ιδιοφυείς ανατροπές και κλιμακούμενη αγωνία. Οι αναφορές σε εγκλήματα του παρελθόντος φυσικά δεν πέρασαν απαρατήρητες και έφεραν στο μυαλό μνήμες που συγκλονίζουν (πχ ο παιδοκτόνος Δουρής).
Κι εδώ κλείνω με ένα ερώτημα: Μπορεί η τέχνη να εμπνεύσει έναν εγκληματία; Η απάντηση είναι μία: ΝΑΙ!
https://vivliografika.blogspot.com/
August 5, 2024
Δείτε επίσης και στο Chill and read
Αν έχετε διαβάσει κάποιο από τα προηγούμενα βιβλία του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, είμαι σίγουρη ότι ξέρετε τι να περιμένετε και πολύ φυσικά θα πιάσετε κι αυτό στα χέρια σας και θα το διαβάσετε με την ίδια ανυπομονησία. Αν πάλι αυτή είναι η πρώτη σας επαφή με το συγγραφέα, τότε περιμένω ότι θα αναζητήσετε και τα προηγούμενα βιβλία του.
Η ιστορία μας ξεκινάει με μια διαπίστωση που κάνει ο Αστυνόμος Μάρκου, ο οποίος βρίσκεται μπλεγμένος σε μια σειρά δολοφονιών, τις οποίες δυσκολεύεται πολύ να εξιχνιάσει. Ένα σχόλιο όμως που θα ακούσει από μία συνάδελφο, θα τον βάλει σε σκέψεις και θα τρέξει γρήγορα και με κομμένη την ανάσα στο διαμέρισμά του και συγκεκριμένα, στη βιβλιοθήκη του. Ο δολοφόνος που ψάχνει να βρει, ο άνθρωπος ή το τέρας που έχει διαπράξει όλες αυτές τις ειδεχθείς πράξεις, κρύβεται στις σελίδες των βιβλίων που έχει διαβάσει. Ο Χριστόφορος Μάρκου κατανοεί πλέον πως όλο αυτό είναι κάτι παραπάνω από ό,τι θα φανταζόταν ποτέ. Είναι προσωπικό. Όμως δεν έχει ιδέα προς τα που να στραφεί!
Μετά τη διαπίστωση του Μάρκου, ο συγγραφέας μας γυρνάει πίσω ώστε να μας εξηγήσει πώς βρέθηκε ο ήρωάς του μπλεγμένος σε μια τέτοια κατάσταση. Ο Χριστόφορος Μάρκου έχει κάνει τη ΓΑΔΑ σπίτι του, όμως έχει τους λόγους του. Οι δολοφονίες αυξάνονται και τα στοιχεία που έχουν είναι πενιχρά. Οπότε η μόνη επιλογή που έχει είναι να ακολουθήσει το ένστικτό του και να εστιάσει στο κοντινό του περιβάλλον. Καθώς όμως η υπόθεση έχει γίνει τόσο προσωπική, πόσο σίγουρος μπορεί να είναι ο Αστυνόμος για τη διαίσθησή του; Υπάρχει περίπτωση να μη βλέπει κάτι; Κάποιο ξεκάθαρο στοιχείο; Ή αντίθετα, να βλέπει ενδείξεις εκεί που δεν υπάρχουν;
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης μας δίνει ένα whodunit από αυτά που μας αρέσει να διαβάζουμε. Αρκετοί οι ύποπτοι, ο καθένας με τα κίνητρά του ή την ευκαιρία, motive & opportunity που λένε και οι του εξωτερικού. Και άντε α βρεις τι από όλα αυτά ισχύει! Μέχρι και λέσχη αστυνομικής λογοτεχνίας έχει εντάξει στο κείμενο ο συγγραφέας, για να μας βάλει μέσα στο κλίμα! Δεν είναι μόνο ο αστυνόμος που διαβάζει αστυνομικά! Έχουμε συναντήσεις της λέσχης, αναφορές σε γνωστά αστυνομικά βιβλία που πολλοί από εμάς έχουμε διαβάσει, κι έτσι το κλίμα γίνεται όλο και πιο οικείο!
Με το γνωστό του ύφος και το δικό του στυλ γραφής, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης μας χαρίζει ένα ανατρεπτικό whodunit για την παραλία, τον καναπέ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το καφέ, το πάρκο ή ακόμα και το τζάκι αν αποφασίσετε να το κρατήσετε για χουχούλιασμα όταν κρυώσει ο καιρός! Το σίγουρο είναι ότι θα το ευχαριστηθείτε!
Αν έχετε διαβάσει κάποιο από τα προηγούμενα βιβλία του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, είμαι σίγουρη ότι ξέρετε τι να περιμένετε και πολύ φυσικά θα πιάσετε κι αυτό στα χέρια σας και θα το διαβάσετε με την ίδια ανυπομονησία. Αν πάλι αυτή είναι η πρώτη σας επαφή με το συγγραφέα, τότε περιμένω ότι θα αναζητήσετε και τα προηγούμενα βιβλία του.
Η ιστορία μας ξεκινάει με μια διαπίστωση που κάνει ο Αστυνόμος Μάρκου, ο οποίος βρίσκεται μπλεγμένος σε μια σειρά δολοφονιών, τις οποίες δυσκολεύεται πολύ να εξιχνιάσει. Ένα σχόλιο όμως που θα ακούσει από μία συνάδελφο, θα τον βάλει σε σκέψεις και θα τρέξει γρήγορα και με κομμένη την ανάσα στο διαμέρισμά του και συγκεκριμένα, στη βιβλιοθήκη του. Ο δολοφόνος που ψάχνει να βρει, ο άνθρωπος ή το τέρας που έχει διαπράξει όλες αυτές τις ειδεχθείς πράξεις, κρύβεται στις σελίδες των βιβλίων που έχει διαβάσει. Ο Χριστόφορος Μάρκου κατανοεί πλέον πως όλο αυτό είναι κάτι παραπάνω από ό,τι θα φανταζόταν ποτέ. Είναι προσωπικό. Όμως δεν έχει ιδέα προς τα που να στραφεί!
Μετά τη διαπίστωση του Μάρκου, ο συγγραφέας μας γυρνάει πίσω ώστε να μας εξηγήσει πώς βρέθηκε ο ήρωάς του μπλεγμένος σε μια τέτοια κατάσταση. Ο Χριστόφορος Μάρκου έχει κάνει τη ΓΑΔΑ σπίτι του, όμως έχει τους λόγους του. Οι δολοφονίες αυξάνονται και τα στοιχεία που έχουν είναι πενιχρά. Οπότε η μόνη επιλογή που έχει είναι να ακολουθήσει το ένστικτό του και να εστιάσει στο κοντινό του περιβάλλον. Καθώς όμως η υπόθεση έχει γίνει τόσο προσωπική, πόσο σίγουρος μπορεί να είναι ο Αστυνόμος για τη διαίσθησή του; Υπάρχει περίπτωση να μη βλέπει κάτι; Κάποιο ξεκάθαρο στοιχείο; Ή αντίθετα, να βλέπει ενδείξεις εκεί που δεν υπάρχουν;
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης μας δίνει ένα whodunit από αυτά που μας αρέσει να διαβάζουμε. Αρκετοί οι ύποπτοι, ο καθένας με τα κίνητρά του ή την ευκαιρία, motive & opportunity που λένε και οι του εξωτερικού. Και άντε α βρεις τι από όλα αυτά ισχύει! Μέχρι και λέσχη αστυνομικής λογοτεχνίας έχει εντάξει στο κείμενο ο συγγραφέας, για να μας βάλει μέσα στο κλίμα! Δεν είναι μόνο ο αστυνόμος που διαβάζει αστυνομικά! Έχουμε συναντήσεις της λέσχης, αναφορές σε γνωστά αστυνομικά βιβλία που πολλοί από εμάς έχουμε διαβάσει, κι έτσι το κλίμα γίνεται όλο και πιο οικείο!
Με το γνωστό του ύφος και το δικό του στυλ γραφής, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης μας χαρίζει ένα ανατρεπτικό whodunit για την παραλία, τον καναπέ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το καφέ, το πάρκο ή ακόμα και το τζάκι αν αποφασίσετε να το κρατήσετε για χουχούλιασμα όταν κρυώσει ο καιρός! Το σίγουρο είναι ότι θα το ευχαριστηθείτε!
January 12, 2025
3,5/5
ΣΥΝ
Γλώσσα
Υποθεση
Ενδιαφερουσα πλοκη
ΠΛΗΝ
Διάλογος
Χαραχτηρες
ΣΥΝ
Γλώσσα
Υποθεση
Ενδιαφερουσα πλοκη
ΠΛΗΝ
Διάλογος
Χαραχτηρες
September 3, 2024
Πλήρης απογοήτευση… Πρώτη φορά! Σαν να βαριόταν, σαν να μην είχε έμπνευση… Δεν ξέρω, πάντως πραγματικά ελπίζω να ηταν ένα και μοναδικό αυτό του το ατόπημα, γιατι πάντα περιμένω πώς και πώς τα βιβλία του!
January 15, 2025
3,5 αστερακια
August 7, 2024
Actual Rating: 3,2/ 5 ⭐⭐⭐✨
Σκεφτείτε λίγο το παρακάτω σενάριο: Είσαι επιθεωρητής σε μεγαλούπολη, η οποία το τελευταίο διάστημα συνταράσσεται από φρικτούς φόνους. Φαινομενικά, δεν υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στα θύματα ή στον τρόπο εκτέλεσης τους. Το κίνητρο του δολοφόνου ένα μεγάλο μυστήριο. Μέχρι που μια τυχαία παρατήρηση σε κάνει να τρέξεις στο σπίτι σου και να σταθείς μπροστά στην βιβλιοθήκη σου, όπου και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια οδυνηρή διαπίστωση: Ο Δολοφόνος που ψάχνεις εμπνέεται τους φόνους του από τα βιβλία της βιβλιοθήκης σου.
Όταν ο επιθεωρητής Μάρκου το αντιλαμβάνεται αυτό, οι υποψίες τον ταρακουνούν και ξεκίνα να βλέπει εχθρούς και υπόπτους παντού. Πρέπει να βρει τον δολοφόνο προτού πέσει στα χέρια του το επόμενο θύμα, προτού αυξηθεί ο αριθμός των πατωμάτων. Όμως ποιο θα είναι το επόμενο βιβλίο πάνω στο οποίο θα βασιστεί ο δολοφόνος; Θα είναι ο τίτλος, η υπόθεση, κάποια σκηνή, ή ένας συνδυασμός;
Πρόκειται για ένα βιβλίο που μου κράτησε το ενδιαφέρον καθόλη την ανάγνωση του και βρήκα την έμπνευση των εγκλημάτων πανέξυπνη. Αν κάτι μου έλειψε, αυτό ήταν οι διάλογοι. Θα ήθελα να δω λίγο περισσότερες ανακρίσεις για να φανταστώ την εξέλιξη πιο κινηματογραφικά. Το τέλος μας αφήνει με αγωνία για κάποιους ήρωες και ανυπομονώ (με φόβο, ψέματα δεν θα πω) να δω που θα βρει τον επιθεωρητή Μάρκου το επόμενο βιβλίο. Ελπίζω να τον βρει πιο ξεκούραστο
Σκεφτείτε λίγο το παρακάτω σενάριο: Είσαι επιθεωρητής σε μεγαλούπολη, η οποία το τελευταίο διάστημα συνταράσσεται από φρικτούς φόνους. Φαινομενικά, δεν υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στα θύματα ή στον τρόπο εκτέλεσης τους. Το κίνητρο του δολοφόνου ένα μεγάλο μυστήριο. Μέχρι που μια τυχαία παρατήρηση σε κάνει να τρέξεις στο σπίτι σου και να σταθείς μπροστά στην βιβλιοθήκη σου, όπου και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια οδυνηρή διαπίστωση: Ο Δολοφόνος που ψάχνεις εμπνέεται τους φόνους του από τα βιβλία της βιβλιοθήκης σου.
Όταν ο επιθεωρητής Μάρκου το αντιλαμβάνεται αυτό, οι υποψίες τον ταρακουνούν και ξεκίνα να βλέπει εχθρούς και υπόπτους παντού. Πρέπει να βρει τον δολοφόνο προτού πέσει στα χέρια του το επόμενο θύμα, προτού αυξηθεί ο αριθμός των πατωμάτων. Όμως ποιο θα είναι το επόμενο βιβλίο πάνω στο οποίο θα βασιστεί ο δολοφόνος; Θα είναι ο τίτλος, η υπόθεση, κάποια σκηνή, ή ένας συνδυασμός;
Πρόκειται για ένα βιβλίο που μου κράτησε το ενδιαφέρον καθόλη την ανάγνωση του και βρήκα την έμπνευση των εγκλημάτων πανέξυπνη. Αν κάτι μου έλειψε, αυτό ήταν οι διάλογοι. Θα ήθελα να δω λίγο περισσότερες ανακρίσεις για να φανταστώ την εξέλιξη πιο κινηματογραφικά. Το τέλος μας αφήνει με αγωνία για κάποιους ήρωες και ανυπομονώ (με φόβο, ψέματα δεν θα πω) να δω που θα βρει τον επιθεωρητή Μάρκου το επόμενο βιβλίο. Ελπίζω να τον βρει πιο ξεκούραστο
June 13, 2024
3,5 -4 ✨️τιμιοτατο!
July 13, 2025
Έξυπνο στόρυ, διαβάζεται πάρα πολύ εύκολα και με κράτησε μέχρι το τέλος. Δεν με σόκαρε η λύση, αλλά το απόλαυσα πραγματικά.
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης παραδίδει μια απολαυστική και καλοστημένη αστυνομική ιστορία, με ατμόσφαιρα που τιμά την παράδοση των κλασικών μυστηρίων τύπου Agatha Christie. Η ιδέα του "δολοφόνου στις σελίδες" είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, και η εκτέλεση της πλοκής είναι σφιχτή και γεμάτη ρυθμό.
Η γραφή είναι απλή, άμεση και γεμάτη κινηματογραφικό ρυθμό, με διαλόγους που σε βάζουν κατευθείαν μέσα στην ιστορία. Η ατμόσφαιρα σε ταξιδεύει, ειδικά αν είσαι φαν της κλασικής αστυνομικής λογοτεχνίας.
Το τέλος δεν έχει το μεγάλο "σοκ" που περιμένεις ίσως από ένα σύγχρονο θρίλερ, αλλά σου αφήνει την αίσθηση ότι διάβασες κάτι έξυπνο, καλογραμμένο και με σεβασμό στο είδος του. Ένα βιβλίο που σίγουρα προτείνω σε όσους αγαπούν τα αστυνομικά και θέλουν κάτι που ρέει χωρίς να γίνεται προβλέψιμο.
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης παραδίδει μια απολαυστική και καλοστημένη αστυνομική ιστορία, με ατμόσφαιρα που τιμά την παράδοση των κλασικών μυστηρίων τύπου Agatha Christie. Η ιδέα του "δολοφόνου στις σελίδες" είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, και η εκτέλεση της πλοκής είναι σφιχτή και γεμάτη ρυθμό.
Η γραφή είναι απλή, άμεση και γεμάτη κινηματογραφικό ρυθμό, με διαλόγους που σε βάζουν κατευθείαν μέσα στην ιστορία. Η ατμόσφαιρα σε ταξιδεύει, ειδικά αν είσαι φαν της κλασικής αστυνομικής λογοτεχνίας.
Το τέλος δεν έχει το μεγάλο "σοκ" που περιμένεις ίσως από ένα σύγχρονο θρίλερ, αλλά σου αφήνει την αίσθηση ότι διάβασες κάτι έξυπνο, καλογραμμένο και με σεβασμό στο είδος του. Ένα βιβλίο που σίγουρα προτείνω σε όσους αγαπούν τα αστυνομικά και θέλουν κάτι που ρέει χωρίς να γίνεται προβλέψιμο.
November 7, 2024
Μεγάλη απογοήτευση. Ήταν τόσο απασχολημένος ο συγγραφέας με τον αποπροσανατολισμο του αναγνώστη σε άλλους υπόπτους που αμέλησε να χτίσει το αντίστοιχο pay off με την αποκάλυψη του δολοφόνου (ο οποίος, προσωπική μου γνώμη, φαίνεται από την αρχή ποιος είναι) . Όλος αυτός ο μονόλογος του στο τέλος ήταν πραγματικά απογοητευτικος. Δεν είχε τίποτα έξυπνο αυτή τη φορά το μυθιστόρημα του κ.,Μαρκογιαννακη και είναι κρίμα έχει ανεβάσει τον πήχη μόνος του ψηλά.
Read
September 26, 2025Λοιπόν ένα ακόμη ωραίο αστυνομικό, τύπου whodunit, κλείνει πονηρά το μάτι στουε βιβλιόφιλους, ειδικά τους φίλους της αστυνομικής λογοτεχνίας.
Περισσότερα στο Ex Libris.
Περισσότερα στο Ex Libris.
June 18, 2024
Ακόμη ένα έξυπνο αστυνομικό μυθιστόρημα από τον αγαπημένο συγγραφέα! Ολοζώντανες σκηνές και συναισθήματα...Μικρά κεφάλαια με γρήγορη ανάγνωση και αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα. Αναμονή για την επόμενη αποστολή του αστυνόμου Μάρκου.
June 26, 2023
Pour son dernier polar, Auteur de crimes, qui est paru en France avant son pays natal, Christos Markogiannakis offre un éloge des romans policiers du début du XXème siècle, de type whodunit, ou roman problème ou roman jeu, dont le Mystère de la chambre close est un exemple significatif.
Le Capitaine Christophorose Markou est le numéro 2 de la brigade des homicides de l’Attique. Il est confronté à cinq meurtres non élucidés avec le soupçon de plus en plus prégnant que le meurtrier s’est inspiré de sa bibliothèque pour perpétrer ses crimes.
Brins d’histoire
Il faudra un retour en arrière, pour comprendre pourquoi le policier est arrivé à cette conclusion. La seconde victime, Iléana Yannouli, 52 ans, est découverte morte sur le trottoir par un balayeur municipal.
Fan de La Callas, le Capitaine, surnommé Monsieur 100%, tellement il s’investit dans ses enquêtes, est angoissé par ce qu’il ne peut contrôler ou analyser ! Et là, son état mental va se trouver fort affecté !
Ajoutons à la présentation une aventure de quelques jours avec la profileuse du groupe, Roubini Gaetanou, qu’il regrette déjà. Et, son amie Véra, déjà apparue lors de son précédent polar, Mourir sur scène, partage sa même passion pour les romans policiers.
Pour tous les meurtres, le vol n’est pas le mobile et le coup de folie est démenti par l’absence d’indices. L’enquête de Christos Markogiannakis se met en place, autour d’un club de lecture de polar, mais aucune piste ne se profile !
Hommage à la littérature policière
Auteur de crimes de Christos Markogiannakis est de facture classique où les détails sont semés tranquillement au fil des pages pour laisser le lecteur s’impliquer dans l’enquête. Bien évidemment, les rebondissements prouveront la piètre capacité de celui-ci à la résoudre. Car, il faudra l’étincelle intuitive du bon policier pour que le Capitaine trouve enfin une piste !
La suite ici
https://vagabondageautourdesoi.com/20...
Le Capitaine Christophorose Markou est le numéro 2 de la brigade des homicides de l’Attique. Il est confronté à cinq meurtres non élucidés avec le soupçon de plus en plus prégnant que le meurtrier s’est inspiré de sa bibliothèque pour perpétrer ses crimes.
Brins d’histoire
Il faudra un retour en arrière, pour comprendre pourquoi le policier est arrivé à cette conclusion. La seconde victime, Iléana Yannouli, 52 ans, est découverte morte sur le trottoir par un balayeur municipal.
Fan de La Callas, le Capitaine, surnommé Monsieur 100%, tellement il s’investit dans ses enquêtes, est angoissé par ce qu’il ne peut contrôler ou analyser ! Et là, son état mental va se trouver fort affecté !
Ajoutons à la présentation une aventure de quelques jours avec la profileuse du groupe, Roubini Gaetanou, qu’il regrette déjà. Et, son amie Véra, déjà apparue lors de son précédent polar, Mourir sur scène, partage sa même passion pour les romans policiers.
Pour tous les meurtres, le vol n’est pas le mobile et le coup de folie est démenti par l’absence d’indices. L’enquête de Christos Markogiannakis se met en place, autour d’un club de lecture de polar, mais aucune piste ne se profile !
Hommage à la littérature policière
Auteur de crimes de Christos Markogiannakis est de facture classique où les détails sont semés tranquillement au fil des pages pour laisser le lecteur s’impliquer dans l’enquête. Bien évidemment, les rebondissements prouveront la piètre capacité de celui-ci à la résoudre. Car, il faudra l’étincelle intuitive du bon policier pour que le Capitaine trouve enfin une piste !
La suite ici
https://vagabondageautourdesoi.com/20...
June 25, 2024
Ο αστυνόμος Χριστόφορος Μάρκου μπλέκεται σε μια σειρά δολοφονιών που συγκλονίζουν την Αθήνα και προσπαθεί να βρει τι τις συνδέει. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα όταν ανακαλύπτει πως τα εγκλήματα δε βασίζονται απλώς σε γνωστά αστυνομικά μυθιστορήματα αλλά και στη σειρά με την οποία τα έχει στην προσωπική του βιβλιοθήκη! Ποιος και γιατί λοιπόν τον έμπλεξε σε αυτό το παιχνίδι και πώς απέκτησε πρόσβαση στο σπίτι του; Ποιος θεωρεί πως «η αφαίρεση ζωής είναι μια πράξη με αξία καλλιτεχνική»;
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης έγραψε άλλο ένα δυνατό whodunit με υπόπτους, ανακρίσεις, ανατροπές και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Με το γνωστό και αγαπημένο ύφος αφήνει κάποια ίχνη από δω, δείχνει κάτι πιο κει, καταδεικνύει κάποιους ως πιθανούς υπόπτους, όλα αυτά τα στοιχεία όμως κατά την πορεία της ανάγνωσης ίσως τα προσπερνάμε κι έτσι, όταν φτάνουμε στο τέλος, τα πάντα ανατρέπονται. Ο δολοφόνος στηρίζεται σε μυθιστορήματα-σταθμούς της αστυνομικής λογοτεχνίας, θεωρώντας τα ως ιστορίες που ψάχνουν πέρασμα από τη φαντασία στην πραγματικότητα, ιστορίες που μένουν φρέσκες εκατοντάδες χρόνια μετά την εποχή που γράφτηκαν κι αυτός είχε τη μεγαλοφυία να αναδείξει. Τα θύματα αυξάνονται, ο άγνωστος εχθρός γίνεται ολοένα και πιο τολμηρός, δημιουργικός και απρόβλεπτος κι ο Μάρκου νιώθει πιο στριμωγμένος από ποτέ! Γιατί: «Έτσι κι ο φόνος. Είναι τέχνη αν… τον απεκδύσουμε από την ηθική του απαξία, αν τον δούμε αποκομμένο απ’ ην ποινική του αξιολόγηση, μέσα από ένα πρίσμα αποκλειστικά αισθητικό» (σελ. 270).
Ο αστυνόμος Χριστόφορος Μάρκου, ο οποίος θεωρεί σπίτι του τη ΓΑΔΑ παρά το διαμέρισμά του στον Λυκαβηττό, όπου φυσικά δεν προσκαλεί κανέναν εκεί, πριν ακόμη αρχίσουν ν’ αυξάνονται τα θύματα, έχει το προαίσθημα πως κάτι κακό ετοιμάζεται να ξεχυθεί στην πόλη. Στο πλάι του, βρίσκουμε την profiler Ρουμπίνη Γαετάνου, με την οποία είχε μια σύντομη σχέση αλλά τη σταμάτησε με τετριμμένες δικαιολογίες, κάτι σαν «είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του και είναι αντιδεοντολογικό αυτό που κάνουν». Εκείνη δείχνει επαγγελματίας, μέσα της όμως έχει θυμό για τον εαυτό της που αφέθηκε να παρασυρθεί και δεν είδε τα σημάδια από την αρχή. Θα επηρεάσει αυτό όμως την αντικειμενικότητα και τον επαγγελματισμό της; Ο επικεφαλής του Τμήματος, αστυνόμος Μιχάλης Ρώβης, βρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα αφού η υπόθεση αργοσέρνεται και ταυτόχρονα δείχνει ανεξήγητη συμπάθεια στον νεοφερμένο αστυνόμο Κωνσταντίνο Μανιά, έναν νεαρό συνάδελφο από τη Θεσσαλονίκη, που φαίνεται προσποιητός και κάλπικος. Ο Μάρκου πάντα δούλευε μόνος και τώρα ο Ρώβης τον αναγκάζει να συνεργαστεί με τον Μανιά. Είναι πραγματικά τόσο προσηνής, υπάκουος και συναδελφικός, οπότε ο Μάρκου κάνει λάθος στην κρίση του ή κρύβει κάτι; Τι φοβάται και προσπαθεί να γίνεται αρεστός απ’ όλους; Γιατί φοβάται πως ο Μάρκου θα ανακαλύψει τα σκοτάδια που έχει φυλακίσει στα κλουβιά του μυαλού του;
Είμαστε δύο μήνες μετά την υπόθεση «Θάνατος επί σκηνής» και η Βέρα, που είχε εξαφανιστεί μετά την υπόθεση της θείας της, επιστρέφει στη ζωή του Μάρκου και προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη φιλία τους μετά απ’ όσα τους χώρισαν. Η πρόσκλησή της σε μια λέσχη αστυνομικής λογοτεχνίας και τα αστυνομικά μυθιστορήματα που τους αρέσει να διαβάζουν φαίνεται να είναι τα πρώτα βήματα προς αυτό. Ανανεωμένη και αισιόδοξη, ζει τον έρωτά της με τον Ορέστη Αλεξίου, υπεύθυνο της λέσχης, προσπαθώντας να κρατηθεί μακριά από μεγάλα σχέδια ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέται ποια είναι η πραγματική σχέση του συντρόφου της με την Αγγελική Ορφανού, την υπεύθυνη των εκδηλώσεων. Ο Ορέστης αφιέρωσε τα πάντα για να κάνει τη λέσχη νούμερο ένα στον χώρο κι έτσι της έδωσε νέα πνοή σε μια εποχή που οι προγενέστεροι την είχαν βαλτώσει. Η συνταξιούχος Ασπασία Δαμίγου, που βαριέται τις κοινωνικές συναναστροφές της ηλικίας της και τα γεροντίστικα χόμπι, δίνει σημαντικά χρηματικά ποσά για την ανανέωση της λέσχης και συμμετέχει ενεργά στις συναντήσεις, μιας και οι φόνοι και οι σκοτωμοί την εξιτάρουν περισσότερο από ένα πινάκλ.
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης έγραψε άλλο ένα ενδιαφέρον και ανατρεπτικό αστυνομικό μυθιστόρημα, αυτήν τη φορά αφιερωμένο στην αστυνομική λογοτεχνία, με ενδιαφέρουσες αναφορές σε σχόλια και ρήσεις διάσημων συγγραφέων αστυνομικών μυθιστορημάτων και με προσεγμένα σχόλια για τα είδη αυτής της λογοτεχνίας, όπως τα σκανδιναβικά («Του φαίνονταν υπερβολικά βίαια, υπερβολικά σκοτεινά», σελ. 43). Ενστερνίστηκα την άποψη του Αλεξίου ότι πάνω απ’ όλα τα αστυνομικά μυθιστορήματα είναι «στηριγμένα σε μια καρτεσιανή λογική, σου παρέχουν ενδείξεις προκειμένου να φτάσεις στην αλήθεια μέσα από ανατροπές, ψέματα και ανακρίβειες. Όπως στη ζωή. Μέσα απ’ τις προσπάθειες παραπλάνησης που επιχειρούν όχι μονάχα οι πρωταγωνιστές αλλά και οι ίδιοι οι συγγραφείς. Οι συγγραφείς που συχνά κρατούν για το τέλος ένα στοιχείο τόσο κρίσιμο…» (σελ. 269). Άγκαθα Κρίστι, Πέτρος Μάρκαρης, Φρεντ Βαργκάς, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Πατρίσια Χάισμιθ, Σόφι Χάννα και άλλοι συγγραφείς εμπνέουν τον δολοφόνο και ρίχνουν τον αστυνόμο Μάρκου σε βαθιά νερά. Ο χειρισμός της υπόθεσης είναι σωστός, οι αμφιβολίες και οι βεβαιότητες εναλλάσσονται, οι εξελίξεις φωτίζονται με τρόπο που θέλει ο συγγραφέας κι αυτό δημιουργεί ένα διαρκές παιχνίδι γάτας και ποντικιού με τον αναγνώστη. Οι αναφορές στον παιδοκτόνο Μανόλη Δουρή (φυσικά με αλλοιωμένα ονόματα) και στην υπόθεση με τα τηγανόψωμα που είχε συγκλονίσει παλιά την Ελλάδα δείχνουν πόσο δεμένες είναι η πραγματικότητα με τη φαντασία, με τη δεύτερη να ωχριά μπροστά στην πρώτη.
«Ο δολοφόνος στις σελίδες» αποπνέει μια εσάνς παλιών αστυνομικών μυθιστορημάτων, αποφεύγει τις φριχτές λεπτομέρειες, δίνει σωστά ψυχογραφήματα, περιέχει κλιμακούμενη αγωνία και απανωτές ανατροπές. Το βιβλίο είναι «πεπαλαιωμένο» (ακολουθεί δηλαδή τις δομές των κλασικών αστυνομικών μυθιστορημάτων) και ταυτόχρονα ολόφρεσκο, έξυπνο, με σασπένς κι ομολογώ ότι όσο πλησίαζα στο τέλος τόσο πιο γρήγορα διάβαζα για να βρω τον δολοφόνο και για να δω αν τα «ψίχουλα» που μου άφηνε ο συγγραφέας κάπου κάπου με οδηγούσαν στον ένοχο. Υποψίες, φήμες, κουτσομπολιά κι ένας κλειστός κύκλος υπόπτων που αρνείται να δείξει τα μυστικά του δυσκολεύουν την υπόθεση κι όλα αυτά με κράτησαν αιχμάλωτο ως την τελευταία σελίδα! Μα τι όμορφη ιδέα να διαπράττονται φόνοι βασισμένοι σε κλασικά και όχι μόνο έργα της αστυνομικής λογοτεχνίας, σαν ένα «κλείσιμο του ματιού» του συγγραφέα στο είδος που υπηρετεί. Πόσο έξυπνα στήθηκε η πλοκή και αποκαλύφθηκε ο ένοχος! Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης βελτιώνεται αισθητά σε κάθε του βήμα.
Πρώτη δημοσίευση στη σελίδα μου: https://www.vivliokritikes.com/%ce%bf...
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης έγραψε άλλο ένα δυνατό whodunit με υπόπτους, ανακρίσεις, ανατροπές και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Με το γνωστό και αγαπημένο ύφος αφήνει κάποια ίχνη από δω, δείχνει κάτι πιο κει, καταδεικνύει κάποιους ως πιθανούς υπόπτους, όλα αυτά τα στοιχεία όμως κατά την πορεία της ανάγνωσης ίσως τα προσπερνάμε κι έτσι, όταν φτάνουμε στο τέλος, τα πάντα ανατρέπονται. Ο δολοφόνος στηρίζεται σε μυθιστορήματα-σταθμούς της αστυνομικής λογοτεχνίας, θεωρώντας τα ως ιστορίες που ψάχνουν πέρασμα από τη φαντασία στην πραγματικότητα, ιστορίες που μένουν φρέσκες εκατοντάδες χρόνια μετά την εποχή που γράφτηκαν κι αυτός είχε τη μεγαλοφυία να αναδείξει. Τα θύματα αυξάνονται, ο άγνωστος εχθρός γίνεται ολοένα και πιο τολμηρός, δημιουργικός και απρόβλεπτος κι ο Μάρκου νιώθει πιο στριμωγμένος από ποτέ! Γιατί: «Έτσι κι ο φόνος. Είναι τέχνη αν… τον απεκδύσουμε από την ηθική του απαξία, αν τον δούμε αποκομμένο απ’ ην ποινική του αξιολόγηση, μέσα από ένα πρίσμα αποκλειστικά αισθητικό» (σελ. 270).
Ο αστυνόμος Χριστόφορος Μάρκου, ο οποίος θεωρεί σπίτι του τη ΓΑΔΑ παρά το διαμέρισμά του στον Λυκαβηττό, όπου φυσικά δεν προσκαλεί κανέναν εκεί, πριν ακόμη αρχίσουν ν’ αυξάνονται τα θύματα, έχει το προαίσθημα πως κάτι κακό ετοιμάζεται να ξεχυθεί στην πόλη. Στο πλάι του, βρίσκουμε την profiler Ρουμπίνη Γαετάνου, με την οποία είχε μια σύντομη σχέση αλλά τη σταμάτησε με τετριμμένες δικαιολογίες, κάτι σαν «είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του και είναι αντιδεοντολογικό αυτό που κάνουν». Εκείνη δείχνει επαγγελματίας, μέσα της όμως έχει θυμό για τον εαυτό της που αφέθηκε να παρασυρθεί και δεν είδε τα σημάδια από την αρχή. Θα επηρεάσει αυτό όμως την αντικειμενικότητα και τον επαγγελματισμό της; Ο επικεφαλής του Τμήματος, αστυνόμος Μιχάλης Ρώβης, βρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα αφού η υπόθεση αργοσέρνεται και ταυτόχρονα δείχνει ανεξήγητη συμπάθεια στον νεοφερμένο αστυνόμο Κωνσταντίνο Μανιά, έναν νεαρό συνάδελφο από τη Θεσσαλονίκη, που φαίνεται προσποιητός και κάλπικος. Ο Μάρκου πάντα δούλευε μόνος και τώρα ο Ρώβης τον αναγκάζει να συνεργαστεί με τον Μανιά. Είναι πραγματικά τόσο προσηνής, υπάκουος και συναδελφικός, οπότε ο Μάρκου κάνει λάθος στην κρίση του ή κρύβει κάτι; Τι φοβάται και προσπαθεί να γίνεται αρεστός απ’ όλους; Γιατί φοβάται πως ο Μάρκου θα ανακαλύψει τα σκοτάδια που έχει φυλακίσει στα κλουβιά του μυαλού του;
Είμαστε δύο μήνες μετά την υπόθεση «Θάνατος επί σκηνής» και η Βέρα, που είχε εξαφανιστεί μετά την υπόθεση της θείας της, επιστρέφει στη ζωή του Μάρκου και προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη φιλία τους μετά απ’ όσα τους χώρισαν. Η πρόσκλησή της σε μια λέσχη αστυνομικής λογοτεχνίας και τα αστυνομικά μυθιστορήματα που τους αρέσει να διαβάζουν φαίνεται να είναι τα πρώτα βήματα προς αυτό. Ανανεωμένη και αισιόδοξη, ζει τον έρωτά της με τον Ορέστη Αλεξίου, υπεύθυνο της λέσχης, προσπαθώντας να κρατηθεί μακριά από μεγάλα σχέδια ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέται ποια είναι η πραγματική σχέση του συντρόφου της με την Αγγελική Ορφανού, την υπεύθυνη των εκδηλώσεων. Ο Ορέστης αφιέρωσε τα πάντα για να κάνει τη λέσχη νούμερο ένα στον χώρο κι έτσι της έδωσε νέα πνοή σε μια εποχή που οι προγενέστεροι την είχαν βαλτώσει. Η συνταξιούχος Ασπασία Δαμίγου, που βαριέται τις κοινωνικές συναναστροφές της ηλικίας της και τα γεροντίστικα χόμπι, δίνει σημαντικά χρηματικά ποσά για την ανανέωση της λέσχης και συμμετέχει ενεργά στις συναντήσεις, μιας και οι φόνοι και οι σκοτωμοί την εξιτάρουν περισσότερο από ένα πινάκλ.
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης έγραψε άλλο ένα ενδιαφέρον και ανατρεπτικό αστυνομικό μυθιστόρημα, αυτήν τη φορά αφιερωμένο στην αστυνομική λογοτεχνία, με ενδιαφέρουσες αναφορές σε σχόλια και ρήσεις διάσημων συγγραφέων αστυνομικών μυθιστορημάτων και με προσεγμένα σχόλια για τα είδη αυτής της λογοτεχνίας, όπως τα σκανδιναβικά («Του φαίνονταν υπερβολικά βίαια, υπερβολικά σκοτεινά», σελ. 43). Ενστερνίστηκα την άποψη του Αλεξίου ότι πάνω απ’ όλα τα αστυνομικά μυθιστορήματα είναι «στηριγμένα σε μια καρτεσιανή λογική, σου παρέχουν ενδείξεις προκειμένου να φτάσεις στην αλήθεια μέσα από ανατροπές, ψέματα και ανακρίβειες. Όπως στη ζωή. Μέσα απ’ τις προσπάθειες παραπλάνησης που επιχειρούν όχι μονάχα οι πρωταγωνιστές αλλά και οι ίδιοι οι συγγραφείς. Οι συγγραφείς που συχνά κρατούν για το τέλος ένα στοιχείο τόσο κρίσιμο…» (σελ. 269). Άγκαθα Κρίστι, Πέτρος Μάρκαρης, Φρεντ Βαργκάς, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Πατρίσια Χάισμιθ, Σόφι Χάννα και άλλοι συγγραφείς εμπνέουν τον δολοφόνο και ρίχνουν τον αστυνόμο Μάρκου σε βαθιά νερά. Ο χειρισμός της υπόθεσης είναι σωστός, οι αμφιβολίες και οι βεβαιότητες εναλλάσσονται, οι εξελίξεις φωτίζονται με τρόπο που θέλει ο συγγραφέας κι αυτό δημιουργεί ένα διαρκές παιχνίδι γάτας και ποντικιού με τον αναγνώστη. Οι αναφορές στον παιδοκτόνο Μανόλη Δουρή (φυσικά με αλλοιωμένα ονόματα) και στην υπόθεση με τα τηγανόψωμα που είχε συγκλονίσει παλιά την Ελλάδα δείχνουν πόσο δεμένες είναι η πραγματικότητα με τη φαντασία, με τη δεύτερη να ωχριά μπροστά στην πρώτη.
«Ο δολοφόνος στις σελίδες» αποπνέει μια εσάνς παλιών αστυνομικών μυθιστορημάτων, αποφεύγει τις φριχτές λεπτομέρειες, δίνει σωστά ψυχογραφήματα, περιέχει κλιμακούμενη αγωνία και απανωτές ανατροπές. Το βιβλίο είναι «πεπαλαιωμένο» (ακολουθεί δηλαδή τις δομές των κλασικών αστυνομικών μυθιστορημάτων) και ταυτόχρονα ολόφρεσκο, έξυπνο, με σασπένς κι ομολογώ ότι όσο πλησίαζα στο τέλος τόσο πιο γρήγορα διάβαζα για να βρω τον δολοφόνο και για να δω αν τα «ψίχουλα» που μου άφηνε ο συγγραφέας κάπου κάπου με οδηγούσαν στον ένοχο. Υποψίες, φήμες, κουτσομπολιά κι ένας κλειστός κύκλος υπόπτων που αρνείται να δείξει τα μυστικά του δυσκολεύουν την υπόθεση κι όλα αυτά με κράτησαν αιχμάλωτο ως την τελευταία σελίδα! Μα τι όμορφη ιδέα να διαπράττονται φόνοι βασισμένοι σε κλασικά και όχι μόνο έργα της αστυνομικής λογοτεχνίας, σαν ένα «κλείσιμο του ματιού» του συγγραφέα στο είδος που υπηρετεί. Πόσο έξυπνα στήθηκε η πλοκή και αποκαλύφθηκε ο ένοχος! Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης βελτιώνεται αισθητά σε κάθε του βήμα.
Πρώτη δημοσίευση στη σελίδα μου: https://www.vivliokritikes.com/%ce%bf...
June 21, 2024
Με πρωταγωνιστή τον προσφιλή αστυνόμο Χριστόφορο Μάρκου, με το παρατσούκλι «κύριος 100%» λόγω των απόλυτων επιτυχιών του στην επίλυση υποθέσεων και λάτρη της όπερας, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια σειρά φόνων που θυμίζουν υποθέσεις βιβλίων αστυνομικής και νουάρ λογοτεχνίας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του είδους, όπως Άγκαθα Κρίστι, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Φρεντ Βαργκάς, Πέτρο Μάρκαρη κ.α.
Στην προσπάθειά του να βγάλει άκρη σε μια αλληλουχία βάναυσων δολοφονιών, ο Μάρκου αντιλαμβάνεται ότι ο δράστης ακολουθεί τη σειρά των αστυνομικών βιβλίων όπως είναι τοποθετημένα στη βιβλιοθήκη του.
«Ποιος και γιατί τον είχε μπλέξει σ’ ένα αιματηρό παιχνίδι με αφορμή και οδηγό την ίδια του τη βιβλιοθήκη;»
Full review on Insta @vivliofreneia
https://shorturl.at/LhGa2
Follow me on Insta @vivliofreneia
https://www.instagram.com/vivliofreneia/
Στην προσπάθειά του να βγάλει άκρη σε μια αλληλουχία βάναυσων δολοφονιών, ο Μάρκου αντιλαμβάνεται ότι ο δράστης ακολουθεί τη σειρά των αστυνομικών βιβλίων όπως είναι τοποθετημένα στη βιβλιοθήκη του.
«Ποιος και γιατί τον είχε μπλέξει σ’ ένα αιματηρό παιχνίδι με αφορμή και οδηγό την ίδια του τη βιβλιοθήκη;»
Full review on Insta @vivliofreneia
https://shorturl.at/LhGa2
Follow me on Insta @vivliofreneia
https://www.instagram.com/vivliofreneia/
October 17, 2024
3.5⭐
Πρώτη επαφή με τον συγγραφέα και μπορώ να πω ότι το βιβλίο με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια είχε ωραία ιστορία, λίγο κοφτά δοσμένη απο άποψη γλώσσας, αλλά παρ' όλα αυτά ενδιαφέρουσα. Θεωρώ τον πρόλογο αχρείαστο, διότι μας δίνει κατευθείαν ένα από τα μεγαλύτερα κατ' εμέ twists της υπόθεσης, έτσι μέχρι τη μέση σχεδόν δεν είχα κάποια περιέργεια γιατί ήξερα πώς συνδέονταν οι φόνοι. Μετά απέκτησε περισσότερο μυστήριο. Επίσης δεν μου άρεσε το ότι χρησιμοποιούνταν τα επίθετα των χαρακτήρων. Κατέληξα να μην ξέρω ποιος είναι ποιος. Είναι αρκετά σύνηθες στα αγγλικά αστυνομικά μυθιστορήματα να αναφερόμαστε στους ντετέκτιβ με τα επώνυμα αλλά εδώ ήταν όλοι οι χαρακτήρες, αστυνόμοι ή μη, και αυτό προσωπικά με κούρασε κάπως.
Πρώτη επαφή με τον συγγραφέα και μπορώ να πω ότι το βιβλίο με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια είχε ωραία ιστορία, λίγο κοφτά δοσμένη απο άποψη γλώσσας, αλλά παρ' όλα αυτά ενδιαφέρουσα. Θεωρώ τον πρόλογο αχρείαστο, διότι μας δίνει κατευθείαν ένα από τα μεγαλύτερα κατ' εμέ twists της υπόθεσης, έτσι μέχρι τη μέση σχεδόν δεν είχα κάποια περιέργεια γιατί ήξερα πώς συνδέονταν οι φόνοι. Μετά απέκτησε περισσότερο μυστήριο. Επίσης δεν μου άρεσε το ότι χρησιμοποιούνταν τα επίθετα των χαρακτήρων. Κατέληξα να μην ξέρω ποιος είναι ποιος. Είναι αρκετά σύνηθες στα αγγλικά αστυνομικά μυθιστορήματα να αναφερόμαστε στους ντετέκτιβ με τα επώνυμα αλλά εδώ ήταν όλοι οι χαρακτήρες, αστυνόμοι ή μη, και αυτό προσωπικά με κούρασε κάπως.
April 28, 2025
Μία σειρά αποτρόπαιων δολοφονιών θορυβεί το προάστιο της Αθήνας. Τα εγκλήματα μας παραπέμπουν σε έργα σημαντικών συγγραφέων αστυνομικής λογοτεχνίας. Το παράδοξο στην υπόθεση είναι ότι ο δολοφόνος αντλεί την έμπνευση του από την σειρά που έχει τοποθετημένα τα βιβλία του ο αστυνόμος Μάρκου.
Όταν η πεζογραφία συναντάει την αληθινή ζωή τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα. Είναι ωραίο να διαβάζουμε αστυνομική πεζογραφία τι γίνεται όμως όταν χρειαστεί να ζήσουμε τα γεγονότα στην καθημερινότητά μας; Ο αστυνόμος Μάρκου καλείται να ανταπεξέλθει σε μία δύσκολη έρευνα που η φαντασία φλερτάρει με την πραγματικότητα.
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης ως λάτρης της κλασσικής αστυνομικής πεζογραφίας και μεγάλος θαυμαστής της Άγκαθα Κρίστι μας χαρίζει άλλη μία ιστορία με γρήγορη πλοκή και έντονο σασπένς, Αυτό που ξεχώρισα στο συγκεκριμένο ανάγνωσμα είναι ότι ανακαλύπτουμε στοιχεία της προσωπικότητας του αστυνόμου Μάρκου και το πως τον βλέπουν οι συνεργάτες του.
Ένα βιβλίο που μας υπενθυμίζει ότι κάποια γεγονότα που εκτυλίσσονται στα βιβλία καλύτερα είναι να μένουν μόνο εκεί.
Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.
Όταν η πεζογραφία συναντάει την αληθινή ζωή τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα. Είναι ωραίο να διαβάζουμε αστυνομική πεζογραφία τι γίνεται όμως όταν χρειαστεί να ζήσουμε τα γεγονότα στην καθημερινότητά μας; Ο αστυνόμος Μάρκου καλείται να ανταπεξέλθει σε μία δύσκολη έρευνα που η φαντασία φλερτάρει με την πραγματικότητα.
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης ως λάτρης της κλασσικής αστυνομικής πεζογραφίας και μεγάλος θαυμαστής της Άγκαθα Κρίστι μας χαρίζει άλλη μία ιστορία με γρήγορη πλοκή και έντονο σασπένς, Αυτό που ξεχώρισα στο συγκεκριμένο ανάγνωσμα είναι ότι ανακαλύπτουμε στοιχεία της προσωπικότητας του αστυνόμου Μάρκου και το πως τον βλέπουν οι συνεργάτες του.
Ένα βιβλίο που μας υπενθυμίζει ότι κάποια γεγονότα που εκτυλίσσονται στα βιβλία καλύτερα είναι να μένουν μόνο εκεί.
Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.
August 26, 2024
Μια σειρα δολοφονιών εμπνευσμένες από βιβλία γνωστών συγγραφέων καλείται να ερευνήσει ποιος άλλος;Μα φυσικά ο γνωστός μας αστυνόμος Μάρκου, ο οποίος σοκάρεται όταν διαπιστώνει ότι οι φόνοι διαπράττονται με την ίδια σειρά που έχει τα βιβλία στη βιβλιοθηκη του.
Κινούμενος ανάμεσα στα μέλη μιας αναγνωστικής λέσχης και έναν νέο συνάδελφο που του φαίνεται κάπως περίεργος,ξεκινα να υποψιάζεται και να βλέπει παντου υπόπτους.
Πρέπει να βρει τον δολοφόνο προτού διαπράξει το επόμενο έγκλημα. Αναζητά τον δολοφόνο ανάμεσα στους τίτλους,στη υπόθεση ανάμεσα στις σελίδες των βιβλίων.
Βιβλίο που μιλάει για βιβλία,συγγραφείς και λέσχη αναγνωσης είναι δυνατόν να μην μας αρέσει;
Ο κ.Μαρκογιαννακης ερχεται με ένα έξυπνο ωραίο καλογραμμενο ανατρεπτικό whodunnit(ναι το μάθαμε και εμείς στο χωριό😃) μυθιστορημα με ωραία δεμένη πλοκή που αποκλείεται να ανακαλύψεις τον δολοφονο πριν τον Μάρκου.
Μας δίνει συνεχώς στοιχεια ώστε εκει που λες ναι θα μπορούσε να είναι αυτός εκεί έρχεται και σου ‘πεταει’ υποψίες για κάποιον άλλον χαρακτήρα παίζοντας συνεχώς με το μυαλό μας.
Απ το πρώτο βιβλίο του που διάβασα, Μυθιστορημα με κλειδί, εκτος ότι κολησα με την γραφή του την παρομοιωσα με αυτή της Αγκάθα .
Σ αυτό το βιβλίο παρατήρησα ότι την αναφέρει πολύ συχνά αυτην και τα βιβλια της,πράγμα που μάλλον σημαίνει ότι έχει μεγάλη αγάπη για την συγγραφέα.
Μου άρεσε που συναντησα γνώριμα πρόσωπα,όπως η Βερα την οποία είχα γνωρίσει στο προηγουμενο βιβλίο του ‘Θάνατος επι σκηνής’
Όπως επισης μου άρεσε η πιο αναλυτική ψυχογραφηση στο χαρακτήρα του Μάρκου.
Ανυπομονώ για το επόμενο γιατί στο τέλος μας αφησε ένα αναπάντητο ερώτημα.
Ένα βιβλιο που θα το απολαύσετε ιδίως οι λάτρεις του είδους.
Κινούμενος ανάμεσα στα μέλη μιας αναγνωστικής λέσχης και έναν νέο συνάδελφο που του φαίνεται κάπως περίεργος,ξεκινα να υποψιάζεται και να βλέπει παντου υπόπτους.
Πρέπει να βρει τον δολοφόνο προτού διαπράξει το επόμενο έγκλημα. Αναζητά τον δολοφόνο ανάμεσα στους τίτλους,στη υπόθεση ανάμεσα στις σελίδες των βιβλίων.
Βιβλίο που μιλάει για βιβλία,συγγραφείς και λέσχη αναγνωσης είναι δυνατόν να μην μας αρέσει;
Ο κ.Μαρκογιαννακης ερχεται με ένα έξυπνο ωραίο καλογραμμενο ανατρεπτικό whodunnit(ναι το μάθαμε και εμείς στο χωριό😃) μυθιστορημα με ωραία δεμένη πλοκή που αποκλείεται να ανακαλύψεις τον δολοφονο πριν τον Μάρκου.
Μας δίνει συνεχώς στοιχεια ώστε εκει που λες ναι θα μπορούσε να είναι αυτός εκεί έρχεται και σου ‘πεταει’ υποψίες για κάποιον άλλον χαρακτήρα παίζοντας συνεχώς με το μυαλό μας.
Απ το πρώτο βιβλίο του που διάβασα, Μυθιστορημα με κλειδί, εκτος ότι κολησα με την γραφή του την παρομοιωσα με αυτή της Αγκάθα .
Σ αυτό το βιβλίο παρατήρησα ότι την αναφέρει πολύ συχνά αυτην και τα βιβλια της,πράγμα που μάλλον σημαίνει ότι έχει μεγάλη αγάπη για την συγγραφέα.
Μου άρεσε που συναντησα γνώριμα πρόσωπα,όπως η Βερα την οποία είχα γνωρίσει στο προηγουμενο βιβλίο του ‘Θάνατος επι σκηνής’
Όπως επισης μου άρεσε η πιο αναλυτική ψυχογραφηση στο χαρακτήρα του Μάρκου.
Ανυπομονώ για το επόμενο γιατί στο τέλος μας αφησε ένα αναπάντητο ερώτημα.
Ένα βιβλιο που θα το απολαύσετε ιδίως οι λάτρεις του είδους.
August 15, 2024
Όσοι Έχετε διαβάσει προηγούμενα βιβλία του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, λογικά ξέρετε τι σας περιμένει! Ένα whodunit αστυνομικό μυθιστόρημα, με μπόλικο σασπένς και ανατροπές! Η ιστορία εδώ είναι ακόμη πιο πρωτότυπη, αφού ο serial killer, παίρνει έμπνευση από τη βιβλιοθήκη του - γνωστού και αγαπημένου μας πια αστυνόμου- Χριστόφορου Μάρκου! (Δεν μπορώ να πω περισσότερα, γιατί θα κάνω spoilers!!!)
Σας προτείνω να το διαβάσετε, όπως κι εγώ: Μέσα σε 2 μέρες, ακούγοντας στο spotify την λίστα που προτείνει ο συγγραφέας!!! Οι ύποπτοι είναι αρκετοί και πρέπει να δώσετε σημασία στις λεπτομέρειες! Έτσι κι αλλιώς, το βιβλίο είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο, που δε θα μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου!
Το απόλαυσα πραγματικά και ανυπομονώ για το επόμενο!!!
Σας προτείνω να το διαβάσετε, όπως κι εγώ: Μέσα σε 2 μέρες, ακούγοντας στο spotify την λίστα που προτείνει ο συγγραφέας!!! Οι ύποπτοι είναι αρκετοί και πρέπει να δώσετε σημασία στις λεπτομέρειες! Έτσι κι αλλιώς, το βιβλίο είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο, που δε θα μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου!
Το απόλαυσα πραγματικά και ανυπομονώ για το επόμενο!!!
Read
September 11, 2024Δεν διαβάζω ιδιαίτερα αστυνομικά αν κ πάντα απολαμβάνω καλογραμμένα κ καλοδουλεμενες υποθέσεις μυστηρίου που ψάχνουμε ποιο το έκανε κ μέχρι τελευταία στιγμή δεν βρίσκουμε..μεχρι τελευταία στιγμή μπορεί να μην έψαχνα γιατί οκ σε κπ φάση ήταν θαρρώ αρκετά σαφές αλλά καλογραμμένο βιβλίο με καλοδουλεμενη υπόθεση μ φάνηκε ναι. Είχε αυτό το σπλατερ που για μένα ήταν οβερ αλλά δεν το προτιμώ έτσι κι αλλιώς..κατα τ άλλα έξυπνο σενάριο κ μόνο που είχε βιβλία ένας πόντος παραπάνω. Γρήγορη πλοκή, αρκετά ύποπτα που θόλωναν το τοπίο..ενδιαφέρον!
February 11, 2025
"Ο Δολοφόνος στις Σελίδες" είναι ένα καθηλωτικό θρίλερ που σε παρασύρει σε έναν κόσμο μυστηρίου και αγωνίας από την πρώτη κιόλας σελίδα.
Η καλοδουλεμένη πλοκή, γεμάτη ανατροπές και απρόβλεπτες εξελίξεις, κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι το φινάλε.
Οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικοί και πολυδιάστατοι, προσθέτοντας βάθος στην ιστορία, ενώ η ατμόσφαιρα αποπνέει μια ένταση που σε κάνει να μη θες να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου.
Ένα αριστοτεχνικά γραμμένο μυθιστόρημα που θα ικανοποιήσει κάθε λάτρη του είδους!"*
Η καλοδουλεμένη πλοκή, γεμάτη ανατροπές και απρόβλεπτες εξελίξεις, κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι το φινάλε.
Οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικοί και πολυδιάστατοι, προσθέτοντας βάθος στην ιστορία, ενώ η ατμόσφαιρα αποπνέει μια ένταση που σε κάνει να μη θες να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου.
Ένα αριστοτεχνικά γραμμένο μυθιστόρημα που θα ικανοποιήσει κάθε λάτρη του είδους!"*
November 16, 2023
J'ai aimé lire cette enquête du capitaine Markou que je découvre avec ce titre.
J'ai aimé le suivre dans les rues de la capitale et les appartements des victimes.
J'ai aimé les crimes tous différents, même si l'auteur révèle des indices dès le début du roman.
J'ai aimé la fin et l'attitude dépitée de l'un des coupable.
Et j'ai été triste que les personnes âgées soient si invisibles.
Pourtant, il ne me restera pas grand chose de cette lecture sympathique.
J'ai aimé le suivre dans les rues de la capitale et les appartements des victimes.
J'ai aimé les crimes tous différents, même si l'auteur révèle des indices dès le début du roman.
J'ai aimé la fin et l'attitude dépitée de l'un des coupable.
Et j'ai été triste que les personnes âgées soient si invisibles.
Pourtant, il ne me restera pas grand chose de cette lecture sympathique.
October 25, 2024
Πολύ ωραίο αστυνομικό μυθιστόρημα που ουσιαστικά εμπεριέχει τιμητικές αναφορές σε σημαντικά αστυνομικά βιβλία! Μου έλειψε η παραπάνω εμβάθυνση με τον πρωταγωνιστή. Θα ήθελα να τον είχα μάθει και άλλο. Επίσης, υπήρχαν σημεία που ένιωσα ότι η ιστορία κυλούσε με βιασύνη. Ωστόσο, στην πλειοψηφία είχε πολλά θετικά στοιχεία και ανυπομονώ για το επόμενο ανάγνωσμα του συγγραφέα. 3,5 αστέρια
May 30, 2023
Un bon "whodunnit", qui devrait plaire aux fidèles d'Agatha Christie et d'Arthur Conan Doyle ! Le point fort : la référence à d'autres auteurs et œuvres célèbres, qui font découvrir des noms/titres qu'on ne connaît pas forcément et qui donnent des idées de lecture.
July 27, 2024
Πολυ καλο.Εχω ακούσει όλα τα βιβλία του Μαρκογιαννακη που έχουν ανέβει και μπορω να πω ότι υπάρχει θετικοτατη εξελιξη στην πορεία των βιβλίων. Αγαπημενος πλεον ηρωας ο Μάρκου. Αναμενω την συνεχεια γιατί μας άφησε εκκρεμότητα.
November 17, 2024
Απολαυστικό αστυνομικό μυθιστόρημα βασισμένο σε γνωστά κλασσικά ή μη που εμπνέουν τον "κακό" ήρωα να διαπράξει μια σειρά από δολοφονίες. Έξυπνο, με δράση που σε κρατάει και σε βάζει να μπεις στη θέση του αστυνόμου Μάρκου. Ανατροπές, και παραπλανήσεις ενισχύουν την πλοκή και το ενδιαφέρον.
October 9, 2025
Ίσως το καλύτερο από τα βιβλία της σειράς με τον αστυνόμο Μάρκου. Όχι ότι τα άλλα υστερούν, αλλά αυτό ήταν γεμάτο αγαπημένους συγγραφείς, λατρεμένους λογοτεχνικούς ήρωες και ανατροπή που λίγοι μπορούν να φανταστούν.
July 23, 2023
5 étoiles sans hésiter - c'est l'un des meilleurs polars de la série dédiée au capitaine christophoros markou
August 25, 2023
Un bon ´whodunnit’ basé sur une idée originale. L’histoire est bien menée et se lit agréablement
January 21, 2024
J'aime l'idée d'un assassin qui s'inspire des polars mais je trouve que son style d'écriture un peu mou.
Hommage aux littéraire policier.
Hommage aux littéraire policier.
July 1, 2024
Έξυπνο αστυνομικό μυθιστόρημα βασισμένο σε μια πρωτότυπη ιδέα!
Displaying 1 - 30 of 39 reviews