What do you think?
Rate this book
The Stereotype of a Hockey Player
Daisy Green myślała, że jej życie jest idealne. Miała wspaniałego chłopaka, w dodatku będącego jednym z najpopularniejszych hokeistów na kampusie. Znano ją i lubiano. Jednak wszystko się zmieniło, kiedy ukochany Calum Robinson ją zdradził.
Po tym zdarzeniu dziewczyna usunęła się w cień i stała się zupełnie inną osobą. Poprzysięgła też, że już na zawsze znienawidzi hokeistów i nigdy nie pozwoli, aby którykolwiek się do niej zbliżył.
Jedno zdarzenie w bibliotece przewraca jej świat do góry nogami. Daisy przyłapuje na gorącym uczynku zawodnika drużyny – Jacoba Wrighta. Chłopak spędza upojne chwile z jakąś studentką.
W dziewczynie coś pęka i w sekundzie w jej głowie pojawia się plan zemsty nie tylko na byłym chłopaku, ale na całej drużynie hokejowej. Zamierza wykorzystać do tego przypadkowo nakrytego hokeistę.
Jacob Wright jej w tym pomoże. Czy tego chce, czy nie.
Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej osiemnastego roku życia.
Po tym zdarzeniu dziewczyna usunęła się w cień i stała się zupełnie inną osobą. Poprzysięgła też, że już na zawsze znienawidzi hokeistów i nigdy nie pozwoli, aby którykolwiek się do niej zbliżył.
Jedno zdarzenie w bibliotece przewraca jej świat do góry nogami. Daisy przyłapuje na gorącym uczynku zawodnika drużyny – Jacoba Wrighta. Chłopak spędza upojne chwile z jakąś studentką.
W dziewczynie coś pęka i w sekundzie w jej głowie pojawia się plan zemsty nie tylko na byłym chłopaku, ale na całej drużynie hokejowej. Zamierza wykorzystać do tego przypadkowo nakrytego hokeistę.
Jacob Wright jej w tym pomoże. Czy tego chce, czy nie.
Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej osiemnastego roku życia.
445 pages, Paperback
First published June 12, 2024
14 people are currently reading
118 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 47 reviews
June 29, 2024
Przepraszam. Przepraszam za to że padnie dużo słów i autorce oberwie się też za innych, ale przy tej książce pewna tama w mojej głowie pękła. A chodzi o to że autorzy nie szanują czytelnika. O czym mowa … a o tym jak to autorzy myślą że czytelnicy to idioci, bez umiejętności logicznego myślenia. Jest laska zakochana w jednym HOKEIŚCIE, jest z nim rok w związku, który się rozlatuje i huczy o tym cała uczelnia, cały kampus- kto o tym nie wie…. Najlepszy przyjaciel, który uwaga też jest HOKEISTĄ ( miałam chęć zacząć liczyć ile razy pojawiło się słowo hokeistą - tak jakby ktoś miał możliwość o tym zapomnieć). No i autor tutaj myślał że czytelnicy są tak głupi żeby łyknąć takie coś ? Sorry ale mi jednak to przeszkadzało przez cała książkę. Tym bardziej że kilka razy było powtarzane jak silna jest przyjaźń między chłopakami. Książka jest jedną z najgorszych jakie przeczytałam. Daisy jest taka typowa pusta laska, która leci na facetów bo mają pewien status - są HOKEISTAMI. I ja wiem że ona otwarcie o tym mówi ale to było tak irytujące i płytkie że dramat. Dla mnie książka powinna nosić tytuł „ stereotyp głupiej dziewuchy” , Jacob trochę nadganiał ale scena kiedy niby to jest zakochany w Daisy ale jak jakaś laska proponuje mu numerek to on bez zastanowienia się chce się zgodzić - tak to jest miłość. Przepraszam ale jakie wartości przekazuje nam ta książka ? Ja zanotowałam kilka: wiesz że kogoś kochasz dopiero jak się z nim prześpisz, nic nie liczy się tak w człowieku jak jego wygląd i prezencja i to że jest Hokeistą, jeśli chcecie zaimponować swojej sympatii to wysyłajcie swoje nagie zdjęcia, przecież to nic złego a najlepiej nagrywajcie swoje sex taśmy, itp, itd. Ogólnie jestem bardzo zawiedziona a nawet zdenerwowana bo poczułam że autorka robi ze mnie idiotke wciskając mi tak naciągana historię. Ciesze się że przeczytałam ją na Legimi a nie wydałam pieniądze na zakup książki.
June 13, 2024
To było tak okropne, że nawet nie wiem od czego zacząć. Wszystko co się działo to były jakieś randomowe wydarzenia, które nie są w stanie się połączyć w coś sensownego. Część dialogów była tak nierealna, że nie ma opcji, że uwierzę, że ludzie tak rozmawiają. Ilość żenujących tekstów i scen była niesamowita. Np. gdy Deisy stwierdziła, że podrażni Jacoba żartując sobie, że sos jest za mało pomidorowy. No śmieszne w chuj. Wątek z byłym dziewczyny to był jeden wielki dramat. Ledwo to skończyłam i chyba muszę teraz popatrzeć chwilę w sufit i spróbować jakoś to wszystko przetrawić.
September 22, 2024
Już dawno nie odliczałam czasu do skończenia jakiejś książki, jak w tej. Nigdy chyba nie spotkałam tak irytującej głównej bohaterki, która przez 99% czasu nie używała mózgu a jej teksty i odzywki, czy zachowania sugerowały wiek 10 lat, a nie 22. Styl pisania przypominał mi wattpad w 2015 roku, bo wiele rzeczy się nie kleiło, chaos ogromny, a co drugie zdanie wykrzykniki doprowadzały mnie do szału. Gdyby nie to, że jest to współpraca, porzuciłabym czytanie po max 3 rozdziale:)
July 18, 2024
Ta książka nie ma żadnych plusów, najgorsza jaką przeczytałam w tym roku
June 25, 2024
2,5★ Daisy która ciągle porównywała Jacoba do Caluma, była wkurwiająca!!
June 7, 2024
moja nowa komfortowa książka, dzień dobry. to było takie cudowne, zabawne i po prostu tak dobrze spędziłam czas 🥹 daisy jacob byli taki wspaniali, trochę nieogarnięci, pełni chaosu i dramatyzmu, ale okazali się dla siebie perfekcyjni i no kocham ich. jacob dziergający własnoręcznie stokrotki top 1 scena. no i wiadomo, że kocham hokeistów, więc jestem w wielkiej miłości 🫶
July 3, 2024
Nie skończyłam. Ciarki żenady, nie wiem które częściej? Te dotyczące fabuły czy związane z zasobem słownictwa i składnią autorki. Pod wieloma względami najgorsza książka po jaką sięgnęłam w tym roku.
Read
June 11, 2024DNF
Jakoś nie wiem. Za bardzo się nastawiałam na tę książkę, bo uwielbiam motyw hokeistów, ale z każdym kolejnym rozdziałem czułam zawód
Jakoś nie wiem. Za bardzo się nastawiałam na tę książkę, bo uwielbiam motyw hokeistów, ale z każdym kolejnym rozdziałem czułam zawód
July 1, 2024
[współpraca reklamowa]
„Ziemia krąży wokół słońca, a mój świat zakręcił się wokół niej”.
Uwielbiam romanse hokejowe, także możliwość współpracy przy kolejnym tytule właśnie z tym sportem w tle jest niesamowitą dla mnie satysfakcją. Cieszę się, że romanse sportowe wracają do łask, bo jest to chyba mój ulubiony rodzaj romansów. Szkoda jedynie, że w tym wypadku strasznie się zawiodłam :(
W książce oczekiwałam świetnego fake dating poprowadzonego na równi z wątkiem zemsty na byłym chłopaku. Trochę dram jak to w takich książkach i happy end. Nie spodziewałam się jednak i nie zakładałam, że tak bardzo mnie ta książka, że po paru scenach będę miała ochotę odłożyć ją na półkę i nigdy do niej nie wracać.
Hokej był tu tylko w tle. Sam wątek nie był poprowadzony, tak jakbym się tego spodziewała — miałam wrażenie, że brakowało tu research autorki.
Sama relacja bohaterów była na tyle sztuczna, że momentami aż nudna. Całą książkę przemęczyłam i szczerze? Nie było warto, bo zakończenie było przewidywalne już po pierwszych dwustu stronach, gdzie bohaterowie przestali “udawać” związek już po jakiś stu.
Dodatkowo nie podobało mi się to, w jaki sposób została napisana ta książka. Przy debiucie czułam dopracowanie przy każdym opisie czy dialogu, a tutaj pojawiały się błędy czy nawet literówki co mnie po prostu denerwowało. Same rozdziały czasem były tak krótkie, nudne i niewnoszące nic do historii, że zastanawiałam się, po co zostały napisane.
I tak jak sam debiut autorki mi się podobał, tak tej pozycji daję jedną gwiazdkę w skali pięciu.
„Ziemia krąży wokół słońca, a mój świat zakręcił się wokół niej”.
Uwielbiam romanse hokejowe, także możliwość współpracy przy kolejnym tytule właśnie z tym sportem w tle jest niesamowitą dla mnie satysfakcją. Cieszę się, że romanse sportowe wracają do łask, bo jest to chyba mój ulubiony rodzaj romansów. Szkoda jedynie, że w tym wypadku strasznie się zawiodłam :(
W książce oczekiwałam świetnego fake dating poprowadzonego na równi z wątkiem zemsty na byłym chłopaku. Trochę dram jak to w takich książkach i happy end. Nie spodziewałam się jednak i nie zakładałam, że tak bardzo mnie ta książka, że po paru scenach będę miała ochotę odłożyć ją na półkę i nigdy do niej nie wracać.
Hokej był tu tylko w tle. Sam wątek nie był poprowadzony, tak jakbym się tego spodziewała — miałam wrażenie, że brakowało tu research autorki.
Sama relacja bohaterów była na tyle sztuczna, że momentami aż nudna. Całą książkę przemęczyłam i szczerze? Nie było warto, bo zakończenie było przewidywalne już po pierwszych dwustu stronach, gdzie bohaterowie przestali “udawać” związek już po jakiś stu.
Dodatkowo nie podobało mi się to, w jaki sposób została napisana ta książka. Przy debiucie czułam dopracowanie przy każdym opisie czy dialogu, a tutaj pojawiały się błędy czy nawet literówki co mnie po prostu denerwowało. Same rozdziały czasem były tak krótkie, nudne i niewnoszące nic do historii, że zastanawiałam się, po co zostały napisane.
I tak jak sam debiut autorki mi się podobał, tak tej pozycji daję jedną gwiazdkę w skali pięciu.
January 4, 2025
Chyba najgorsza hokejówka która trzymałam w ręce. Udało mi się dotrzeć do 20% bo więcej nie jest na moje nerwy. Główna bohaterka była takim pustym bezmózgiem że aż oczy bolały.Słowo "hokeista" i jego różne odmiany padły w książce ponad 130 razy (specjalnie policzyłam na legimi) bo naprawdę. Ilość żenujących tekstów, oraz samo wykreowanie bohaterów tragedia. Pierwszy DNF tego roku całkowicie zasłużony.
June 16, 2024
To jest tak wielkie gowno. Nic tu się nie klei. Wątek Caluma do wywalenia. Nie rozumiem co autorka miała na myśli pisząc to.
Mały plus za nawiązania do 1D i może że 3 fajne sceny więc 2/5
Mały plus za nawiązania do 1D i może że 3 fajne sceny więc 2/5
July 9, 2024
nie dało się tego nawet dokończyć ☠️
March 6, 2025
Nie spodziewałem się, że ta książka aż tak mnie wciągnie i że będę o niej myślał jeszcze długo po skończeniu. Bohaterowie zostali wykreowani w niezwykle realistyczny sposób, a fabuła trzymała w napięciu od początku do końca. Styl pisania autorki bardzo mi odpowiada – jest lekki i przyjemny, dzięki czemu książkę czyta się płynnie, nawet nie zauważając, kiedy przewraca się kolejną stronę. Z niecierpliwością czekam na drugi tom. 5/5⭐️
June 13, 2024
🩵ᴛʜᴇ ꜱᴛᴇʀᴇᴏᴛʏᴘᴇ ᴏꜰ ʜᴏᴄᴋᴇʏ ᴘʟᴀʏᴇʀ 🩵
[ współpraca reklamowa]
"ᴅʟᴀᴄᴢᴇɢᴏ ɴɪᴇ ᴍᴏżɴᴀ ꜱɪę ᴢᴀᴋᴏᴄʜɪᴡᴀć ᴛʏʟᴋᴏ ᴡ ᴛʏᴄʜ, ᴋᴛóʀᴢʏ ɴᴀꜱ ɴɪᴇ ᴢʀᴀɴɪą"?
Kto mnie zna ten wie, że ja i książki z wątkiem sportowym to miłość od pierwszego wejrzenia. Więc, gdy tylko takie pozycje zostają wydane są duże szanse, że je przeczytam i mi się spodobają. Też tak było w przypadku tej historii.
Styl pisania autorki jest mi znany z jej poprzedniej książki. Jak mam być szczera to widać tutaj progres, który wystąpił u autorki. Krótkie rozdziały sprawiły, że czytało mi się ją niezwykle szybko i płynnie. Od początku zostałam zaciekawiona fabułą i nie umiałam się od tej pozycji oderwać.
Bohaterowie zostali wykreowani w bardzo realistyczny sposób. Nie byli idealni. Popełniali błędy oraz robili głupoty, ale mi to osobiście nie przeszkadzało , bo szybko się z nimi zżyłam i polubiłam.
Autorka dużą uwagę poświęciła na przemyślenia bohaterów. Czasem brak rozmowy powodował pewne sytuacje, ale czasem trudno jest odważyć się na szczerość. A gdy pojawiają się wątpliwości zamiast od razu je wyjaśniać, chowali to wszystko w sobie. Humor w tej historii bardzo mi się spodobał, nawet jeśli niektóre żarty mnie nie śmieszyły, to bardzo pasowały do bohaterów.
Daisy jest osobą, z którą bardzo łatwo się utożsamić. I jej wątpliwości były jak najbardziej w porządku. Nie była wykreowana na idealną. Miała swoje wady i zalety. Oprócz tego miała pewne uprzedzenia do hokeistów i jej życie bardzo się skomplikowało przez jednego z nich. Nie była ona też cichą myszką, bojącą się życia. Nie bała się mówić to co myśli. I mogłaby Wam się wydawać zbyt pewna siebie, ale to tylko pozory.
Jacob to hokeista. Na pierwszy rzut oka może wydawać się być zbyt pewnym siebie chłopakiem, który uważa siebie za najlepszego, ale to tylko pozory. Bardzo go polubiłam i to jak traktował bliskie dla siebie osoby było czymś pięknym.
Relacja głównych bohaterów urzekła mnie innością. Nie była taka jak w typowych książkach. Co było moim zdaniem super. Ich relacja rozwijała się powoli. Ani przez chwilę nie poczułam, że dzieję się coś za szybko lub za wolno. Gesty głównego bohatera względem bohaterki bardzo mnie rozczuliły. Nawet jeśli zaprzeczali swoim uczuciom to ich gesty oraz wzrok mówiło wiele. Ale nie myślcie sobie, że wszystko było kolorowe bo tak nie było. Pewne niedomówienia i brak szczerej rozmowy wiele skomplikowało. I gdy prawda wyjdzie na jaw nie będzie kolorowo, ale czy bohaterowie sobie z tym poradzą? Musicie sami się przekonać.
Chciałam przeczytać fajną książkę z wątkiem hokeja i taka właśnie historię dostałam. Dobrze się przy niej bawiłam. Nie nudziłam się ani przez chwilę. Niejednokrotnie nie umiałam powstrzymać uśmiechu i nie raz się śmiałam. Postacie drugoplanowe również zrobiły genialną robotę w tej pozycji. Dodali bardzo dużo świeżości i nie można było się przy nich nudzić.
Nie ukrywam, że nie raz bohaterowie podnosili mi ciśnienie swoimi decyzjami, ale bardzo mi się finalnie ta książka podobała.
Ta historia pokazała, że czasem skupiając się stereotypach i zemście możemy stracić coś niezwykle cennego. Miłość można znaleźć w najmniej oczekiwanym momencie. A to co uważaliśmy za pewne, wcale nie jest jedyną prawdą. Oprócz tego nikt nie jest idealny i rozmowa wiele ułatwia i tylko konwersacją z drugą osobą możemy pozbyć się pewnych niedomówień.
Ja osobiście polecam Wam tą pozycję. Jeśli szukacie lekkiej książki na jeden wieczór lub dzień to ta historia jest idealnie dla Was.
Moja ocena 5/5
[ współpraca reklamowa]
"ᴅʟᴀᴄᴢᴇɢᴏ ɴɪᴇ ᴍᴏżɴᴀ ꜱɪę ᴢᴀᴋᴏᴄʜɪᴡᴀć ᴛʏʟᴋᴏ ᴡ ᴛʏᴄʜ, ᴋᴛóʀᴢʏ ɴᴀꜱ ɴɪᴇ ᴢʀᴀɴɪą"?
Kto mnie zna ten wie, że ja i książki z wątkiem sportowym to miłość od pierwszego wejrzenia. Więc, gdy tylko takie pozycje zostają wydane są duże szanse, że je przeczytam i mi się spodobają. Też tak było w przypadku tej historii.
Styl pisania autorki jest mi znany z jej poprzedniej książki. Jak mam być szczera to widać tutaj progres, który wystąpił u autorki. Krótkie rozdziały sprawiły, że czytało mi się ją niezwykle szybko i płynnie. Od początku zostałam zaciekawiona fabułą i nie umiałam się od tej pozycji oderwać.
Bohaterowie zostali wykreowani w bardzo realistyczny sposób. Nie byli idealni. Popełniali błędy oraz robili głupoty, ale mi to osobiście nie przeszkadzało , bo szybko się z nimi zżyłam i polubiłam.
Autorka dużą uwagę poświęciła na przemyślenia bohaterów. Czasem brak rozmowy powodował pewne sytuacje, ale czasem trudno jest odważyć się na szczerość. A gdy pojawiają się wątpliwości zamiast od razu je wyjaśniać, chowali to wszystko w sobie. Humor w tej historii bardzo mi się spodobał, nawet jeśli niektóre żarty mnie nie śmieszyły, to bardzo pasowały do bohaterów.
Daisy jest osobą, z którą bardzo łatwo się utożsamić. I jej wątpliwości były jak najbardziej w porządku. Nie była wykreowana na idealną. Miała swoje wady i zalety. Oprócz tego miała pewne uprzedzenia do hokeistów i jej życie bardzo się skomplikowało przez jednego z nich. Nie była ona też cichą myszką, bojącą się życia. Nie bała się mówić to co myśli. I mogłaby Wam się wydawać zbyt pewna siebie, ale to tylko pozory.
Jacob to hokeista. Na pierwszy rzut oka może wydawać się być zbyt pewnym siebie chłopakiem, który uważa siebie za najlepszego, ale to tylko pozory. Bardzo go polubiłam i to jak traktował bliskie dla siebie osoby było czymś pięknym.
Relacja głównych bohaterów urzekła mnie innością. Nie była taka jak w typowych książkach. Co było moim zdaniem super. Ich relacja rozwijała się powoli. Ani przez chwilę nie poczułam, że dzieję się coś za szybko lub za wolno. Gesty głównego bohatera względem bohaterki bardzo mnie rozczuliły. Nawet jeśli zaprzeczali swoim uczuciom to ich gesty oraz wzrok mówiło wiele. Ale nie myślcie sobie, że wszystko było kolorowe bo tak nie było. Pewne niedomówienia i brak szczerej rozmowy wiele skomplikowało. I gdy prawda wyjdzie na jaw nie będzie kolorowo, ale czy bohaterowie sobie z tym poradzą? Musicie sami się przekonać.
Chciałam przeczytać fajną książkę z wątkiem hokeja i taka właśnie historię dostałam. Dobrze się przy niej bawiłam. Nie nudziłam się ani przez chwilę. Niejednokrotnie nie umiałam powstrzymać uśmiechu i nie raz się śmiałam. Postacie drugoplanowe również zrobiły genialną robotę w tej pozycji. Dodali bardzo dużo świeżości i nie można było się przy nich nudzić.
Nie ukrywam, że nie raz bohaterowie podnosili mi ciśnienie swoimi decyzjami, ale bardzo mi się finalnie ta książka podobała.
Ta historia pokazała, że czasem skupiając się stereotypach i zemście możemy stracić coś niezwykle cennego. Miłość można znaleźć w najmniej oczekiwanym momencie. A to co uważaliśmy za pewne, wcale nie jest jedyną prawdą. Oprócz tego nikt nie jest idealny i rozmowa wiele ułatwia i tylko konwersacją z drugą osobą możemy pozbyć się pewnych niedomówień.
Ja osobiście polecam Wam tą pozycję. Jeśli szukacie lekkiej książki na jeden wieczór lub dzień to ta historia jest idealnie dla Was.
Moja ocena 5/5
June 27, 2024
to nie było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, miałam okazję czytać już jej debiut i tą historię wspominam bardzo dobrze, dlatego też byłam ciekawa kolejnej jej książki! w dodatku o hokeistach, a ja uwielbiam hokeistów i liczyłam na kolejnego ulubieńca, ale niestety trochę się przeliczyłam:(
od samego początku miałam problem żeby wkręcić się w czytanie, nie mogłam kompletnie wkręcić się w fabułę, w niej coś mi nie pasowało. podczas czytania były takie momenty na których bardzo dobrze się bawiłam, pełne śmiechu, pojawiały się też takie bardziej przykre, ale no po prostu czegos wow w tej pozycji:( styl pisania autorki był bardzo fajny i po raz kolejny bardzo mnie zachwycił, na duży plus też fakt, że rozdziały były krótkie i pojawiły się dwie perspektywy!
bohaterowie wykreowani zostali w ciekawy sposób, od razu polubiłam postać Jacoba, ale nie potrafiłam do końca przekonać się do Daisy, była bardzo barwna bohaterka, ale czegoś mi w niej brakowało. razem tworzyli niesamowite combo, i byli jedną z barwniejszych par o jakich czytałam.
od samego początku miałam problem żeby wkręcić się w czytanie, nie mogłam kompletnie wkręcić się w fabułę, w niej coś mi nie pasowało. podczas czytania były takie momenty na których bardzo dobrze się bawiłam, pełne śmiechu, pojawiały się też takie bardziej przykre, ale no po prostu czegos wow w tej pozycji:( styl pisania autorki był bardzo fajny i po raz kolejny bardzo mnie zachwycił, na duży plus też fakt, że rozdziały były krótkie i pojawiły się dwie perspektywy!
bohaterowie wykreowani zostali w ciekawy sposób, od razu polubiłam postać Jacoba, ale nie potrafiłam do końca przekonać się do Daisy, była bardzo barwna bohaterka, ale czegoś mi w niej brakowało. razem tworzyli niesamowite combo, i byli jedną z barwniejszych par o jakich czytałam.
April 6, 2025
Bardzo zaciekawił mnie opis i miałam spore oczekiwania, co do tej książki, jednak była ona tak okropna, że się zastanawiam czemu to zostało wogóle wydane. Główna bohaterka zachowuje się okropnie i ma paskudny charakter, przez co ciągle mnie denerwowała.
Read
July 20, 2024[współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle / @gabigabworld_autorka ]
𝐑𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐣𝐚:
𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: 𝐃𝐍𝐅
Miałam całkiem spore oczekiwania co do tej książki. Głównie przez motywy które niesamowicie mnie do niej przyciągały tak samo jak okładka. Niestety niesamowicie się zawiodłam.
Zacznijmy od tego, że według mnie cała fabuła książki dzieje się ZA SZYBKO. Jestem fanką slow burn jak i fast burn. Jednak to działo się za szybko nawet jak dla mnie.
Główni bohaterowie 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲 i 𝐉𝐚𝐜𝐨𝐛.
Jeśli chodzi o 𝐉𝐚𝐜𝐨𝐛𝐚 to mam o nim nijakie zdanie, nie przeszkadzał mi w tej książce jednak nie porwał on mojego serca.
Natomiast 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲, noo niestety nie pałam do niej wielką miłością, definitywnie nie. Cała jej osoba niesamowicie mnie irytowała. Kompletnie nie rozumiałam niektórych jej zachowań.
Niestety ponad 200 stron książki nie przyciągnęło mnie do siebie a wręcz odpychało, dlatego na takim etapie kończy się nasza przygoda.
Nie spodziewałam się, że kiedykolwiek dam jakiejś książce DNF dlatego na pewno chce jeszcze kiedyś do niej wrócić i zacząć ją czytać z czystą głową. Jednak niestety na ten moment 𝐃𝐍𝐅.
𝐑𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐣𝐚:
𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: 𝐃𝐍𝐅
Miałam całkiem spore oczekiwania co do tej książki. Głównie przez motywy które niesamowicie mnie do niej przyciągały tak samo jak okładka. Niestety niesamowicie się zawiodłam.
Zacznijmy od tego, że według mnie cała fabuła książki dzieje się ZA SZYBKO. Jestem fanką slow burn jak i fast burn. Jednak to działo się za szybko nawet jak dla mnie.
Główni bohaterowie 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲 i 𝐉𝐚𝐜𝐨𝐛.
Jeśli chodzi o 𝐉𝐚𝐜𝐨𝐛𝐚 to mam o nim nijakie zdanie, nie przeszkadzał mi w tej książce jednak nie porwał on mojego serca.
Natomiast 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲, noo niestety nie pałam do niej wielką miłością, definitywnie nie. Cała jej osoba niesamowicie mnie irytowała. Kompletnie nie rozumiałam niektórych jej zachowań.
Niestety ponad 200 stron książki nie przyciągnęło mnie do siebie a wręcz odpychało, dlatego na takim etapie kończy się nasza przygoda.
Nie spodziewałam się, że kiedykolwiek dam jakiejś książce DNF dlatego na pewno chce jeszcze kiedyś do niej wrócić i zacząć ją czytać z czystą głową. Jednak niestety na ten moment 𝐃𝐍𝐅.
June 18, 2024
✨RECENZJA PATRONACKA✨
🩵Moja ocena: ♾️/10
🩵Daisy, jak dotąd prowadziła spokojne życie, miała chłopaka — popularnego hokeistę, można powiedzieć, że było pięknie, ale do czasu. Wszystko legło w gruzach, gdy jedna informacja burzy cały jej świat. Z popularnej dziewczyny stała się wycofana, do tego poprzysięgła siebie, że znienawidzi wszystkich hokeistów. Gdy dziewczyna wpada na Jacoba, chociaż właściwym słowem byłoby, gdy przyłapuje go na schadzce z inną dziewczyną w bibliotece, w jej głowie zradza się plan. Chce wykorzystać chłopaka, aby zemścić się na byłym i całej drużynie hokejowej.
🩵Jacob to chłopak, który chętnie mówi o sobie i swoich odczuciach. Ma niesamowitą energię, milion myśli na minutę i gdyby mógł spełniłby je wszystkie. Kocha hokej, z którym wiąże przyszłość, jego miłość do tego sportu jest niesamowita i doskonale można odczuć jego pasje oraz zaangażowanie. Z początku może się wydawać, że to typowy sportowiec, który korzysta ze swojej popularności i trochę tak jest. Jednak im bardziej się go poznaje, tym można zobaczyć, że on jest totalnym słodziakiem i jeśli się wkręci w jakąś relację to na 100 procent.
🩵Daisy choć jest odważna i nie boi podejmować się wyzwań, nie potrafi wyrażać swoich emocji słownie. Jest na tyle zablokowana w tej kwestii, że gdy ma dojść do poważnych rozmów, odwraca od tego uwagę. Jest po prostu emocjonalnie niedostępna. Myśli Daisy i jej różne porównania, rozmyślania, są takimi, które myślę, że mogą pojawiać się w głowach innych. Sama niekiedy analizuje większość rzeczy i w jakimś stopniu utożsamiam się z bohaterką.
🩵Przez większość książki, Daisy spędzając czas z Jacobem odkrywa siebie na nowo. Uczy się rzeczy, których wcześniej nie robiła. To, jak staje się przy nim szczęśliwa to po prostu miód na moje serce. Uwielbiam każdą ich interakcje, każde jedne droczenie i po prostu ich. Za każdym razem, gdy ta dwójka pojawiała się, uśmiech automatycznie gościł na mojej twarzy. Daisy i Jacob, gdy są w swoim towarzystwie na nikogo, ani na nic nie zwracają uwagi, są tylko oni. Stają się swoimi lepszymi wersjami, do tego Daisy częściej zdarzają się rozmowy i powoli uświadamia sobie, że szczerość jest bardzo ważna. Pozostaje pytanie, czy Daisy zrealizuje swoją zemstę?
🩵Bywały momenty, w których Jacob i jego czyny chwytały za serce, no halo, jaki chłopak dzierga dla dziewczyny prezent. I teraz proszę przyznajcie czy nie zrobiłoby to na was wrażenia? Bo na mnie zrobiło i to jeszcze jak, a Jacob jeszcze trochę asów ma w kieszeni. Do tego jest zabawny, pewny siebie i bardzo inteligentny. Sądzę, że nie jedna z nim by się nie nudziła i szczerze poszłabym na jakąś randkę zorganizowaną przez Jacoba.
🩵Książka jest zabawna, występujące w niej różne dramy sprawiają, że nie można się nudzić, a do tego to romans. Występują w niej różnie filozoficzne myśli, cytaty, które myślę, że nie raz sprawią, że będziecie nad nimi dłużej rozmyślać. Sami bohaterowie są świetnie stworzeni i tak fantastycznie się uzupełniają. Nie są idealni, to prawda, ale czy istnieją ludzie idealni? Popełniają błędy, jednak czego uczą się na swojej relacji, to tego, że rozmowa to jest klucz do wszystkiego.
🩵Jeśli o bohaterach mowa to muszę jeszcze wspomnieć o Calum’ie byłym chłopaku Daisy oraz przyjacielu Jacoba. Jest to bohater, który z początku nie sprawiała, że pałałam do niego sympatią. Potrafił delikatnie podnieść ciśnienie, jednakże gdy poznawało się go w dalszych rozdziałach mogłam wywnioskować, że jego zachowanie to postawa obronna. Calum jest w jakimś stopniu podobny do Daisy i również niezbyt rozmawia o swoich uczuciach. Brak rozmowy pomiędzy nimi doprowadził do ich konfliktu.
🩵Gabriela ma bardzo przyjemny styl pisania, prowadzi przez historię płynnie. Sprawiła, że książka mimo swojej zabawnej części, ma ważne przesłanie. Wielokrotnie sprawiła, że byłam rozbawiona czy rozczulona czynami i samymi bohaterami. Nie mogłam nie zakochać się Jacobie, ten facet łatwo nie opuszcza, gdy mu na czymś zależy. Uwielbiam w nim to, że ma w sobie taką lekkość i cieszy się życiem. Podoba mi się to, że Gabi w tej książce nawiązuje także do swojej innej książki „I want your life”, a właściwie pojawiają się bohaterowie z niej i chociaż na krótko to jednak wywołuje wspomnienia i przyznam, że chętnie przeczytałabym więcej z Daisy x Jacob i Emily x Luke.
🩵Spędziłam z tą książką świetne chwile, przy których bardzo dobrze się bawiłam. Przeżyłam z bohaterami ich przygodę i już nie mogę się doczekać, aż wrócę do tej historii, bądź do ulubionych momentów, a wierzcie trochę ich jest. Mam nadzieję, że pokochacie tych bohaterów tak samo jak ja i wierzcie jeśli uznacie, że książka jest chaotyczna to owszem jest. Jednak to cel zamierzony, bo czy w życiu jest ciągle idealnie i spokojne, bywa także chaotycznie, dramatycznie i czasem niektóre rzeczy wydają się nierealne i tak jest też tutaj.
🩵Moja ocena: ♾️/10
🩵Daisy, jak dotąd prowadziła spokojne życie, miała chłopaka — popularnego hokeistę, można powiedzieć, że było pięknie, ale do czasu. Wszystko legło w gruzach, gdy jedna informacja burzy cały jej świat. Z popularnej dziewczyny stała się wycofana, do tego poprzysięgła siebie, że znienawidzi wszystkich hokeistów. Gdy dziewczyna wpada na Jacoba, chociaż właściwym słowem byłoby, gdy przyłapuje go na schadzce z inną dziewczyną w bibliotece, w jej głowie zradza się plan. Chce wykorzystać chłopaka, aby zemścić się na byłym i całej drużynie hokejowej.
🩵Jacob to chłopak, który chętnie mówi o sobie i swoich odczuciach. Ma niesamowitą energię, milion myśli na minutę i gdyby mógł spełniłby je wszystkie. Kocha hokej, z którym wiąże przyszłość, jego miłość do tego sportu jest niesamowita i doskonale można odczuć jego pasje oraz zaangażowanie. Z początku może się wydawać, że to typowy sportowiec, który korzysta ze swojej popularności i trochę tak jest. Jednak im bardziej się go poznaje, tym można zobaczyć, że on jest totalnym słodziakiem i jeśli się wkręci w jakąś relację to na 100 procent.
🩵Daisy choć jest odważna i nie boi podejmować się wyzwań, nie potrafi wyrażać swoich emocji słownie. Jest na tyle zablokowana w tej kwestii, że gdy ma dojść do poważnych rozmów, odwraca od tego uwagę. Jest po prostu emocjonalnie niedostępna. Myśli Daisy i jej różne porównania, rozmyślania, są takimi, które myślę, że mogą pojawiać się w głowach innych. Sama niekiedy analizuje większość rzeczy i w jakimś stopniu utożsamiam się z bohaterką.
🩵Przez większość książki, Daisy spędzając czas z Jacobem odkrywa siebie na nowo. Uczy się rzeczy, których wcześniej nie robiła. To, jak staje się przy nim szczęśliwa to po prostu miód na moje serce. Uwielbiam każdą ich interakcje, każde jedne droczenie i po prostu ich. Za każdym razem, gdy ta dwójka pojawiała się, uśmiech automatycznie gościł na mojej twarzy. Daisy i Jacob, gdy są w swoim towarzystwie na nikogo, ani na nic nie zwracają uwagi, są tylko oni. Stają się swoimi lepszymi wersjami, do tego Daisy częściej zdarzają się rozmowy i powoli uświadamia sobie, że szczerość jest bardzo ważna. Pozostaje pytanie, czy Daisy zrealizuje swoją zemstę?
🩵Bywały momenty, w których Jacob i jego czyny chwytały za serce, no halo, jaki chłopak dzierga dla dziewczyny prezent. I teraz proszę przyznajcie czy nie zrobiłoby to na was wrażenia? Bo na mnie zrobiło i to jeszcze jak, a Jacob jeszcze trochę asów ma w kieszeni. Do tego jest zabawny, pewny siebie i bardzo inteligentny. Sądzę, że nie jedna z nim by się nie nudziła i szczerze poszłabym na jakąś randkę zorganizowaną przez Jacoba.
🩵Książka jest zabawna, występujące w niej różne dramy sprawiają, że nie można się nudzić, a do tego to romans. Występują w niej różnie filozoficzne myśli, cytaty, które myślę, że nie raz sprawią, że będziecie nad nimi dłużej rozmyślać. Sami bohaterowie są świetnie stworzeni i tak fantastycznie się uzupełniają. Nie są idealni, to prawda, ale czy istnieją ludzie idealni? Popełniają błędy, jednak czego uczą się na swojej relacji, to tego, że rozmowa to jest klucz do wszystkiego.
🩵Jeśli o bohaterach mowa to muszę jeszcze wspomnieć o Calum’ie byłym chłopaku Daisy oraz przyjacielu Jacoba. Jest to bohater, który z początku nie sprawiała, że pałałam do niego sympatią. Potrafił delikatnie podnieść ciśnienie, jednakże gdy poznawało się go w dalszych rozdziałach mogłam wywnioskować, że jego zachowanie to postawa obronna. Calum jest w jakimś stopniu podobny do Daisy i również niezbyt rozmawia o swoich uczuciach. Brak rozmowy pomiędzy nimi doprowadził do ich konfliktu.
🩵Gabriela ma bardzo przyjemny styl pisania, prowadzi przez historię płynnie. Sprawiła, że książka mimo swojej zabawnej części, ma ważne przesłanie. Wielokrotnie sprawiła, że byłam rozbawiona czy rozczulona czynami i samymi bohaterami. Nie mogłam nie zakochać się Jacobie, ten facet łatwo nie opuszcza, gdy mu na czymś zależy. Uwielbiam w nim to, że ma w sobie taką lekkość i cieszy się życiem. Podoba mi się to, że Gabi w tej książce nawiązuje także do swojej innej książki „I want your life”, a właściwie pojawiają się bohaterowie z niej i chociaż na krótko to jednak wywołuje wspomnienia i przyznam, że chętnie przeczytałabym więcej z Daisy x Jacob i Emily x Luke.
🩵Spędziłam z tą książką świetne chwile, przy których bardzo dobrze się bawiłam. Przeżyłam z bohaterami ich przygodę i już nie mogę się doczekać, aż wrócę do tej historii, bądź do ulubionych momentów, a wierzcie trochę ich jest. Mam nadzieję, że pokochacie tych bohaterów tak samo jak ja i wierzcie jeśli uznacie, że książka jest chaotyczna to owszem jest. Jednak to cel zamierzony, bo czy w życiu jest ciągle idealnie i spokojne, bywa także chaotycznie, dramatycznie i czasem niektóre rzeczy wydają się nierealne i tak jest też tutaj.
June 25, 2024
𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀 🏑
tytuł: ᴛʜᴇ ꜱᴛᴇʀᴇᴏᴛʏᴘᴇ ᴏꜰ ᴀ ʜᴏᴄᴋᴇʏ ᴘʟᴀʏᴇʀ
autor: ɢᴀʙʀɪᴇʟᴀ ʀʏɢɪᴇʟ
wydawnictwo: ɴɪᴇᴢᴡʏᴋᴌᴇ
kategoria wiekowa: 𝟏𝟖+
ocena: ✰✰/5
ᴡꜱᴘóᴌᴘʀᴀᴄᴀ ʀᴇᴋʟᴀᴍᴏᴡᴀ wydawnictwo niezwykłe
Po debiucie autorki, który moim zdaniem był świetny, miałam spore oczekiwania co do tej książki, a zważywszy na to, że pojawia się tutaj wątek hokeja, który uwielbiam, to nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki. Przykro mi to pisać, ale strasznie zawiodłam się na tej pozycji i szczerze, to myślałam, że tego nie skończone. Autorka ma świetnie pióro, które wpasowuje się w moje gusta i łatwo jest mi czytać jej historie, ale przy tej tak strasznie się męczyłam, że już myślałam, że zrobię dnf tej książce. Jednak dokończyłam z czego bardzo się cieszę, ponieważ już więcej nie muszę do niej wracać.
Główna bohaterka Daisy Green zamiast 22 lat, powinna mieć co najmniej 14, ponieważ niektóre jej zachowania były tak nielogiczne i po prostu głupie, że nie wiedziałam co mam o tym myśleć. Nie ujmując 14nasto latce. Była tak po prostu irracjonalna w swoich zachowaniach. W niektórych sytuacjach jej tok rozumowania był tak beznadziejny, że dostawałam jakiegoś załamania nerwowego i błagam w myślach, żeby ona skończyła już się po prostu gdziekolwiek udzielać. Przyznam szczerze, że od razu jej nie polubiłam i myślałam, że z biegiem czasu się to zmieni na dobre, jednak nie. Nie jestem w stanie się o niej więcej wypowiedzieć, bo jak tylko myślę o tej bohaterce to aż mnie krew zalewa.
Kontrastu tej historii zdecydowanie dodaje Jacob, który nie był źle wykreowany, ale nie był też przykładem mojego książkowego ideału. Sposób w jaki dbał o Daisy i ile dla niej robił zdecydowanie mnie rozczula, choć momentami jego zachowań również nie rozumiałam i musiałam się kilka razy nad tym zastanowić to i tak uważam, że to on ratuje tę pozycję. To w jaki sposób on myślał o głównej bohaterce było cudowne i niejednokrotnie chwytało mnie za serce 🥺
Fabuła tej książki miała naprawdę super potencjał i po opisie myślałam, że to kolejna perełka spod pióra Gabrieli, jednak czasem warto się nie nastawiać na dane książki, bo można się nieźle na tym przejechać. Tak właśnie było ze mną po tym, jak strasznie zaintrygowana byłam tą historią po opisie i cytatach, które dostarczały nam patronki.
Miałam wrażenie, że cała ta historia leciała na łeb na szyję. Strasznie nie podoba mi się to, jak szybko ich relacja zostaje rozwinięta. Wszystko działo się w takim tempie, że nie mogłam się po prostu wkręcić w tę historię, a szkoda, bo tak jak wcześniej mówiłam „The stereotype of a hockey player" miało naprawdę duży potencjał. Uważam, że nie został on wykorzystany tak, jak powinien.
Mi osobiście książka nie przypadła do gustu i te dwie gwiazdki głównie dostaje od mnie główny bohater, bo gdyby nie on, to z pewnością byłby to mój dnf. Strasznie się zawiodłam, ale Was zachęcam do przeczytania, bo może wam się to znacznie bardziej spodoba niż mi.
tytuł: ᴛʜᴇ ꜱᴛᴇʀᴇᴏᴛʏᴘᴇ ᴏꜰ ᴀ ʜᴏᴄᴋᴇʏ ᴘʟᴀʏᴇʀ
autor: ɢᴀʙʀɪᴇʟᴀ ʀʏɢɪᴇʟ
wydawnictwo: ɴɪᴇᴢᴡʏᴋᴌᴇ
kategoria wiekowa: 𝟏𝟖+
ocena: ✰✰/5
ᴡꜱᴘóᴌᴘʀᴀᴄᴀ ʀᴇᴋʟᴀᴍᴏᴡᴀ wydawnictwo niezwykłe
Po debiucie autorki, który moim zdaniem był świetny, miałam spore oczekiwania co do tej książki, a zważywszy na to, że pojawia się tutaj wątek hokeja, który uwielbiam, to nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki. Przykro mi to pisać, ale strasznie zawiodłam się na tej pozycji i szczerze, to myślałam, że tego nie skończone. Autorka ma świetnie pióro, które wpasowuje się w moje gusta i łatwo jest mi czytać jej historie, ale przy tej tak strasznie się męczyłam, że już myślałam, że zrobię dnf tej książce. Jednak dokończyłam z czego bardzo się cieszę, ponieważ już więcej nie muszę do niej wracać.
Główna bohaterka Daisy Green zamiast 22 lat, powinna mieć co najmniej 14, ponieważ niektóre jej zachowania były tak nielogiczne i po prostu głupie, że nie wiedziałam co mam o tym myśleć. Nie ujmując 14nasto latce. Była tak po prostu irracjonalna w swoich zachowaniach. W niektórych sytuacjach jej tok rozumowania był tak beznadziejny, że dostawałam jakiegoś załamania nerwowego i błagam w myślach, żeby ona skończyła już się po prostu gdziekolwiek udzielać. Przyznam szczerze, że od razu jej nie polubiłam i myślałam, że z biegiem czasu się to zmieni na dobre, jednak nie. Nie jestem w stanie się o niej więcej wypowiedzieć, bo jak tylko myślę o tej bohaterce to aż mnie krew zalewa.
Kontrastu tej historii zdecydowanie dodaje Jacob, który nie był źle wykreowany, ale nie był też przykładem mojego książkowego ideału. Sposób w jaki dbał o Daisy i ile dla niej robił zdecydowanie mnie rozczula, choć momentami jego zachowań również nie rozumiałam i musiałam się kilka razy nad tym zastanowić to i tak uważam, że to on ratuje tę pozycję. To w jaki sposób on myślał o głównej bohaterce było cudowne i niejednokrotnie chwytało mnie za serce 🥺
Fabuła tej książki miała naprawdę super potencjał i po opisie myślałam, że to kolejna perełka spod pióra Gabrieli, jednak czasem warto się nie nastawiać na dane książki, bo można się nieźle na tym przejechać. Tak właśnie było ze mną po tym, jak strasznie zaintrygowana byłam tą historią po opisie i cytatach, które dostarczały nam patronki.
Miałam wrażenie, że cała ta historia leciała na łeb na szyję. Strasznie nie podoba mi się to, jak szybko ich relacja zostaje rozwinięta. Wszystko działo się w takim tempie, że nie mogłam się po prostu wkręcić w tę historię, a szkoda, bo tak jak wcześniej mówiłam „The stereotype of a hockey player" miało naprawdę duży potencjał. Uważam, że nie został on wykorzystany tak, jak powinien.
Mi osobiście książka nie przypadła do gustu i te dwie gwiazdki głównie dostaje od mnie główny bohater, bo gdyby nie on, to z pewnością byłby to mój dnf. Strasznie się zawiodłam, ale Was zachęcam do przeczytania, bo może wam się to znacznie bardziej spodoba niż mi.
July 16, 2024
𝐓𝐡𝐞 𝐒𝐭𝐞𝐫𝐞𝐨𝐭𝐲𝐩𝐞 𝐨𝐟 𝐚 𝐇𝐨𝐜𝐤𝐞𝐲 𝐏𝐥𝐚𝐲𝐞𝐫 – 𝐆𝐚𝐛𝐫𝐢𝐞𝐥𝐚 𝐑𝐲𝐠𝐢𝐞𝐥
[współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle]
Z przykrością muszę stwierdzić, że nie do końca polubiłam się z tą książką. Nie była ona najgorsza, ale 𝐭𝐫𝐨𝐜𝐡𝐞̨ 𝐣𝐞𝐣 𝐳𝐚𝐛𝐫𝐚𝐤ł𝐨, żeby być w moim guście. W skali od 1 do 10, postawiłabym ją idealnie w 𝐩𝐨ł𝐨𝐰𝐢𝐞. Fabułowo była naprawdę spoko, chociaż momentami mnie nudziła i nie miałam ochoty na dalsze czytanie. Styl pisania też nie do końca mi podpasował. Wiele zdań było sformułowanych w dość nietypowy sposób, co sprawiło, że te zdania brzmiały wręcz 𝐬𝐳𝐭���𝐜𝐳𝐧𝐢𝐞. Ten problem zauważyłam też w przypadku zwykłych dialogów. W szczególności mam na myśli rozmowy Jacoba z jego znajomymi z drużyny i opowiadaniu o wielkiej miłości do Daisy. Sam przekaz był naprawdę 𝐮𝐫𝐨𝐜𝐳𝐲 i 𝐩𝐢𝐞̨𝐤𝐧𝐲, ale dobór słów brzmiał dla mnie bardzo 𝐧𝐢𝐞𝐧𝐚𝐭𝐮𝐫𝐚𝐥𝐧𝐢𝐞. ☹️🙄
𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲 to postać intrygująca, ale i niestety trochę irytująca. Jej stałe powtarzanie o jej słabości do hokeistów było trochę 𝐦𝐞̨𝐜𝐳𝐚̨𝐜𝐞. Zrozumieliśmy za pierwszym razem… 😅 Do tego jej powód zemsty na Jacobie był po prostu 𝐢𝐫𝐫𝐚𝐜𝐣𝐨𝐧𝐚𝐥𝐧𝐲. W pełni rozumiem jej obawę przed ponownym zranieniem, natomiast 𝐳𝐞𝐦𝐬𝐭𝐚 na chłopaku, który nic jej nie zrobił była totalnie bez sensu. Skoro tak bardzo bała się ponownego 𝐳ł𝐚𝐦𝐚𝐧𝐢𝐚 𝐬𝐞𝐫𝐜𝐚, wystarczyło nie wchodzić w relację z kolejnym hokeistą. Rozumiem też, że 𝐩𝐫𝐳𝐲𝐜𝐢𝐚̨𝐠𝐚𝐧𝐢𝐞 było silniejsze, ale nadal chęć zemsty na nim, nie miała racji bytu. 😬
𝐉𝐚𝐜𝐨𝐛 to postać, która wywoływała we mnie wiele 𝐬𝐩𝐫𝐳𝐞𝐜𝐳𝐧𝐲𝐜𝐡 𝐞𝐦𝐨𝐜𝐣𝐢. Z jednej strony jego zachowanie było naprawdę 𝐤𝐨𝐜𝐡𝐚𝐧𝐞 i 𝐫𝐨𝐳𝐜𝐳𝐮𝐥𝐚𝐣𝐚̨𝐜𝐞, ale z drugiej strony niektóre rzeczy, które mówił, czy robił były tak 𝐜𝐫𝐢𝐧𝐠𝐨𝐰𝐞, że musiałam odłożyć książkę, bo mnie wewnętrznie skręcało. Nie chodzi mi o same 𝑐𝑦𝑡𝑜𝑤𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑓𝑟𝑎𝑔𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜́𝑤 𝑧 𝑘𝑠𝑖𝑎̨𝑧̇𝑒𝑘, bo to akurat było 𝐧𝐚𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝𝐞̨ 𝐟𝐚𝐣𝐧𝐞, tylko momentami robił to bardzo 𝐧𝐚 𝐬𝐢ł𝐞̨, czego idealnym przykładem jest cytowanie 𝐀𝐟𝐭𝐞𝐫. Oczywiście, nie było tak cały czas. Dla przykładu, jego 𝑑𝑧𝑖𝑒𝑟𝑔𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑘𝑟𝑜𝑡𝑒𝑘 było 𝐣𝐞𝐝𝐧𝐚̨ 𝐳 𝐧𝐚𝐣𝐬ł𝐨𝐝𝐬𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐫𝐳𝐞𝐜𝐳𝐲, o których czytałam! Kolejną super rzeczą było to, jak słuchał Daisy. Interesowało go, co ma do powiedzenia i brał to do siebie. 🥹❤️🩹
Jest to na pewno jedna z najbardziej 𝐢𝐧𝐭𝐫𝐲𝐠𝐮𝐣𝐚̨𝐜𝐲𝐜𝐡 par książkowych. Na pewno nie jedna z moich ulubionych, ale też nie znienawidzonych. 𝐁𝐲𝐥𝐢 𝐝𝐥𝐚 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐬𝐮𝐩𝐞𝐫 𝐰𝐬𝐩𝐚𝐫𝐜𝐢𝐞𝐦, 𝐫𝐨𝐳𝐮𝐦𝐢𝐞𝐥𝐢 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐢 𝐦𝐢𝐦𝐨 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐬𝐳𝐤𝐨́𝐝 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐚𝐟𝐢𝐥𝐢 𝐝𝐨 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐝𝐨𝐭𝐫𝐳𝐞𝐜́. Muszę też przyznać, że nie spodziewałam się 𝐩𝐨𝐳𝐲𝐭𝐲𝐰𝐧𝐞𝐠𝐨 𝐳𝐚𝐬𝐤𝐨𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐚 ze strony Caluma. Na sam koniec książki zyskał w moich oczach, choć nie zmienia to faktu, że jego zachowanie w przeszłości było słabe. Warto też wspomnieć o tym, że było wiele momentów, na których 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐬́𝐦𝐢𝐚ł𝐚𝐦 i dało się odczuć, że jest to 𝑘𝑜𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎 𝑟𝑜𝑚𝑎𝑛𝑡𝑦𝑐𝑧𝑛𝑎. Jeśli jesteście fanami tego typu filmów czy książek, to sięgnijcie po tę lekturę i mam nadzieję, że się wam spodoba! 💙✨
𝑥𝑜𝑥𝑜 𝑙𝑖𝑣 <3
[współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle]
Z przykrością muszę stwierdzić, że nie do końca polubiłam się z tą książką. Nie była ona najgorsza, ale 𝐭𝐫𝐨𝐜𝐡𝐞̨ 𝐣𝐞𝐣 𝐳𝐚𝐛𝐫𝐚𝐤ł𝐨, żeby być w moim guście. W skali od 1 do 10, postawiłabym ją idealnie w 𝐩𝐨ł𝐨𝐰𝐢𝐞. Fabułowo była naprawdę spoko, chociaż momentami mnie nudziła i nie miałam ochoty na dalsze czytanie. Styl pisania też nie do końca mi podpasował. Wiele zdań było sformułowanych w dość nietypowy sposób, co sprawiło, że te zdania brzmiały wręcz 𝐬𝐳𝐭���𝐜𝐳𝐧𝐢𝐞. Ten problem zauważyłam też w przypadku zwykłych dialogów. W szczególności mam na myśli rozmowy Jacoba z jego znajomymi z drużyny i opowiadaniu o wielkiej miłości do Daisy. Sam przekaz był naprawdę 𝐮𝐫𝐨𝐜𝐳𝐲 i 𝐩𝐢𝐞̨𝐤𝐧𝐲, ale dobór słów brzmiał dla mnie bardzo 𝐧𝐢𝐞𝐧𝐚𝐭𝐮𝐫𝐚𝐥𝐧𝐢𝐞. ☹️🙄
𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲 to postać intrygująca, ale i niestety trochę irytująca. Jej stałe powtarzanie o jej słabości do hokeistów było trochę 𝐦𝐞̨𝐜𝐳𝐚̨𝐜𝐞. Zrozumieliśmy za pierwszym razem… 😅 Do tego jej powód zemsty na Jacobie był po prostu 𝐢𝐫𝐫𝐚𝐜𝐣𝐨𝐧𝐚𝐥𝐧𝐲. W pełni rozumiem jej obawę przed ponownym zranieniem, natomiast 𝐳𝐞𝐦𝐬𝐭𝐚 na chłopaku, który nic jej nie zrobił była totalnie bez sensu. Skoro tak bardzo bała się ponownego 𝐳ł𝐚𝐦𝐚𝐧𝐢𝐚 𝐬𝐞𝐫𝐜𝐚, wystarczyło nie wchodzić w relację z kolejnym hokeistą. Rozumiem też, że 𝐩𝐫𝐳𝐲𝐜𝐢𝐚̨𝐠𝐚𝐧𝐢𝐞 było silniejsze, ale nadal chęć zemsty na nim, nie miała racji bytu. 😬
𝐉𝐚𝐜𝐨𝐛 to postać, która wywoływała we mnie wiele 𝐬𝐩𝐫𝐳𝐞𝐜𝐳𝐧𝐲𝐜𝐡 𝐞𝐦𝐨𝐜𝐣𝐢. Z jednej strony jego zachowanie było naprawdę 𝐤𝐨𝐜𝐡𝐚𝐧𝐞 i 𝐫𝐨𝐳𝐜𝐳𝐮𝐥𝐚𝐣𝐚̨𝐜𝐞, ale z drugiej strony niektóre rzeczy, które mówił, czy robił były tak 𝐜𝐫𝐢𝐧𝐠𝐨𝐰𝐞, że musiałam odłożyć książkę, bo mnie wewnętrznie skręcało. Nie chodzi mi o same 𝑐𝑦𝑡𝑜𝑤𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑓𝑟𝑎𝑔𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜́𝑤 𝑧 𝑘𝑠𝑖𝑎̨𝑧̇𝑒𝑘, bo to akurat było 𝐧𝐚𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝𝐞̨ 𝐟𝐚𝐣𝐧𝐞, tylko momentami robił to bardzo 𝐧𝐚 𝐬𝐢ł𝐞̨, czego idealnym przykładem jest cytowanie 𝐀𝐟𝐭𝐞𝐫. Oczywiście, nie było tak cały czas. Dla przykładu, jego 𝑑𝑧𝑖𝑒𝑟𝑔𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑘𝑟𝑜𝑡𝑒𝑘 było 𝐣𝐞𝐝𝐧𝐚̨ 𝐳 𝐧𝐚𝐣𝐬ł𝐨𝐝𝐬𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐫𝐳𝐞𝐜𝐳𝐲, o których czytałam! Kolejną super rzeczą było to, jak słuchał Daisy. Interesowało go, co ma do powiedzenia i brał to do siebie. 🥹❤️🩹
Jest to na pewno jedna z najbardziej 𝐢𝐧𝐭𝐫𝐲𝐠𝐮𝐣𝐚̨𝐜𝐲𝐜𝐡 par książkowych. Na pewno nie jedna z moich ulubionych, ale też nie znienawidzonych. 𝐁𝐲𝐥𝐢 𝐝𝐥𝐚 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐬𝐮𝐩𝐞𝐫 𝐰𝐬𝐩𝐚𝐫𝐜𝐢𝐞𝐦, 𝐫𝐨𝐳𝐮𝐦𝐢𝐞𝐥𝐢 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐢 𝐦𝐢𝐦𝐨 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐬𝐳𝐤𝐨́𝐝 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐚𝐟𝐢𝐥𝐢 𝐝𝐨 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐝𝐨𝐭𝐫𝐳𝐞𝐜́. Muszę też przyznać, że nie spodziewałam się 𝐩𝐨𝐳𝐲𝐭𝐲𝐰𝐧𝐞𝐠𝐨 𝐳𝐚𝐬𝐤𝐨𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐚 ze strony Caluma. Na sam koniec książki zyskał w moich oczach, choć nie zmienia to faktu, że jego zachowanie w przeszłości było słabe. Warto też wspomnieć o tym, że było wiele momentów, na których 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐬́𝐦𝐢𝐚ł𝐚𝐦 i dało się odczuć, że jest to 𝑘𝑜𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎 𝑟𝑜𝑚𝑎𝑛𝑡𝑦𝑐𝑧𝑛𝑎. Jeśli jesteście fanami tego typu filmów czy książek, to sięgnijcie po tę lekturę i mam nadzieję, że się wam spodoba! 💙✨
𝑥𝑜𝑥𝑜 𝑙𝑖𝑣 <3
July 16, 2024
~ THE STEREOTYPE OF A HOCKEY PLAYER - GABRIELA RYGIEL ~
(współpraca reklamowa)
Jeśli obserwujecie mnie od jakiegoś czasu, wiecie, że mam obsesję na punkcie książek z motywem hokeistów. Dlatego, gdy tylko przeczytałam opis "TSOHP", wiedziałam, że muszę ją mieć. Nie miałam wygórowanych oczekiwań przed rozpoczęciem lektury, ale zdecydowanie zostałam mile zaskoczona. Klimat amerykańskiego college'u i hokeja, stworzony przez autorkę, był namacalny, co pozwoliło mi w pełni wczuć się w atmosferę książki.
To moja pierwsza książka tej autorki i muszę przyznać, że spodobał mi się jej styl pisania. Z chęcią sięgnę po inne jej pozycje. Jednak są rzeczy, które mniej mi się podobały muszę o tym wspomnieć. Pierwszą z nich były dialogi, które momentami mnie irytowały,swoją sztucznością oraz dziwne epitety, jakich autorka używała na różne rzeczy, np. przekleństwa. Rozumiem zamysł, ale zdecydowanie nie jestem ich fanką.
Nie przypadła mi do gustu postać Daisy. Początkowo miałam co do niej wysokie oczekiwania, ale z czasem zaczęły one maleć. Wkurzało mnie, że ciągle porównywała Jacoba do swojego byłego chłopaka, skoro tak bardzo go nienawidzi i niby ruszyła dalej - to po co?? Rozumiem, gdyby robiła to raz czy dwa, ale takie porównania pojawiały się zbyt często. Jej ogólne zachowanie było dla mnie irytujące, a myślenie czasami nielogiczne. Choćby ta scena w bibliotece w pierwszym rozdziale… serio, Daisy?
Polubiłam za to Jacoba, który, mimo że czasami zachowywał się jak napalony nastolatek, miał w sobie słodką stronę, która podbiła moje serce. To idealny przykład bohatera "golden boy". Bardzo mi się to podobało, bo rzadko się teraz czyta o takich postaciach. To właśnie on sprawił, że przez książkę płynęłam - uważam, że jest jednym z lepiej wykreowanych bohaterów, o jakiegoś czytałam.
Czasami miałam wrażenie, że czytam o losach nastolatków w liceum, a nie o dorosłych prawie absolwentach na studiach. Mam tu na myśli zachowanie grupy hokeistów, przyjaciół głównego bohatera, która momentami przypominała dzieci z podstawówki, zwłaszcza byłego chłopaka Daisy.
Dużym plusem są krótkie rozdziały, które można "połknąć" za jednym zamachem - uważam to za atut książki. Osobiście wolę dużą ilość krótkich rozdziałów.
Podsumowując, nie uważam, żeby "TSOHP" było złą książką. Większość czasu bawiłam się bardzo dobrze podczas jej czytania, jednak nie jest to jedna z moich ulubionych książek czy takich, do których kiedyś wrócę. Zachęcam was jednak do przeczytania i przekonania się na własnej skórze, czy ta pozycja trafiła w wasze gusta.
(współpraca reklamowa)
Jeśli obserwujecie mnie od jakiegoś czasu, wiecie, że mam obsesję na punkcie książek z motywem hokeistów. Dlatego, gdy tylko przeczytałam opis "TSOHP", wiedziałam, że muszę ją mieć. Nie miałam wygórowanych oczekiwań przed rozpoczęciem lektury, ale zdecydowanie zostałam mile zaskoczona. Klimat amerykańskiego college'u i hokeja, stworzony przez autorkę, był namacalny, co pozwoliło mi w pełni wczuć się w atmosferę książki.
To moja pierwsza książka tej autorki i muszę przyznać, że spodobał mi się jej styl pisania. Z chęcią sięgnę po inne jej pozycje. Jednak są rzeczy, które mniej mi się podobały muszę o tym wspomnieć. Pierwszą z nich były dialogi, które momentami mnie irytowały,swoją sztucznością oraz dziwne epitety, jakich autorka używała na różne rzeczy, np. przekleństwa. Rozumiem zamysł, ale zdecydowanie nie jestem ich fanką.
Nie przypadła mi do gustu postać Daisy. Początkowo miałam co do niej wysokie oczekiwania, ale z czasem zaczęły one maleć. Wkurzało mnie, że ciągle porównywała Jacoba do swojego byłego chłopaka, skoro tak bardzo go nienawidzi i niby ruszyła dalej - to po co?? Rozumiem, gdyby robiła to raz czy dwa, ale takie porównania pojawiały się zbyt często. Jej ogólne zachowanie było dla mnie irytujące, a myślenie czasami nielogiczne. Choćby ta scena w bibliotece w pierwszym rozdziale… serio, Daisy?
Polubiłam za to Jacoba, który, mimo że czasami zachowywał się jak napalony nastolatek, miał w sobie słodką stronę, która podbiła moje serce. To idealny przykład bohatera "golden boy". Bardzo mi się to podobało, bo rzadko się teraz czyta o takich postaciach. To właśnie on sprawił, że przez książkę płynęłam - uważam, że jest jednym z lepiej wykreowanych bohaterów, o jakiegoś czytałam.
Czasami miałam wrażenie, że czytam o losach nastolatków w liceum, a nie o dorosłych prawie absolwentach na studiach. Mam tu na myśli zachowanie grupy hokeistów, przyjaciół głównego bohatera, która momentami przypominała dzieci z podstawówki, zwłaszcza byłego chłopaka Daisy.
Dużym plusem są krótkie rozdziały, które można "połknąć" za jednym zamachem - uważam to za atut książki. Osobiście wolę dużą ilość krótkich rozdziałów.
Podsumowując, nie uważam, żeby "TSOHP" było złą książką. Większość czasu bawiłam się bardzo dobrze podczas jej czytania, jednak nie jest to jedna z moich ulubionych książek czy takich, do których kiedyś wrócę. Zachęcam was jednak do przeczytania i przekonania się na własnej skórze, czy ta pozycja trafiła w wasze gusta.
July 14, 2024
Z przykrością muszę przyznać, że nie spodobała mi się ta książka. Rozumiem, dlaczego może się ona podobać innym - jest naprawdę zabawna, momentami gesty głównego bohatera były przesłodkie, a tematyka hokeja jest popularna w bookmedia. Aczkolwiek coś tutaj poszło nie tak, jak powinno. Ta historia była po prostu dziwna, nierealna i płytka.
Zacznijmy od początku - relacja bohaterów była dla mnie kompletnie nielogiczna i z każdą stroną nie stawała się bardziej sensowna. Życie Daisy rok temu zmieniło się w koszmar - wcześniej była popularną cheerleaderką z chłopakiem, który był kapitanem drużyny hokejowej - Calumem. Nagle jej ukochany oskarżył ją o zdradę, a Daisy została z niczym. Wszyscy się od niej odwrócili, musiała zmienić kierunek studiów z aktorstwa na reżyserię.
Rok później poznaje Jacoba - hokeistę z drużyny byłego chłopaka, którego wcześniej nie znała. Daisy wpada na genialny plan - rozkocha w sobie Jacoba, a przed najważniejszymi finałami na uczelni, złamie mu serce, by ten źle zagrał w meczu i drużyna jego oraz jej byłego chłopaka, na którym chce się zemścić, przegrała. W ten sposób zabierze byłemu coś ważnego, tak jak on zabrał jej. Wszystko poszłoby zgodnie z planem, gdyby nie to, że naprawdę zaczyna jej zależeć na Jacobie.
📚
Relacja Daisy i Jacoba właściwie w przeciągu 60 stron przeradza się z poznania do wielkiego zauroczenia. Kompletnie nie rozumiem, jakim cudem tak szybko on zauroczył się nią, a następnie ona nim - nie znali się jeszcze dobrze, nie uprawiali seksu, a była między nimi tylko chemia. Nie mogli myśleć o niczym innym, jak tylko o sobie. W związku z tym kompletnie nie odczułam żadnej ekscytacji ich relacją, i wydaje mi się, że głównie przez to cała ta historia była dla mnie po prostu dziwna.
Bohaterowie, mimo swojego wieku - 21 lat, zachowywali się jak dzieci. Daisy była płytka, skupiała się tylko na relacji z hokeistami, nie myśląc o swoim życiu i studiach. Jacob trochę ratował sytuację, był słodziakiem, który był tak zapatrzony w Daisy, że głowa mała.
Końcówka była dla mnie too much - kompletnie nie zrozumiałam ostatnich 100 stron. Akcja była dla mnie tak dziwna i nierealistyczna. Ktoś powinien fotografować moje reakcje pod koniec - miałby niezły ubaw.
Niestety, jestem na nie. W żadnym przypadku nie chcę tutaj hejtować autorki, bo uważam, że jej styl pisania i poczucie humoru są naprawdę bardzo dobre, po prostu ta historia do mnie kompletnie nie trafiła.
Zacznijmy od początku - relacja bohaterów była dla mnie kompletnie nielogiczna i z każdą stroną nie stawała się bardziej sensowna. Życie Daisy rok temu zmieniło się w koszmar - wcześniej była popularną cheerleaderką z chłopakiem, który był kapitanem drużyny hokejowej - Calumem. Nagle jej ukochany oskarżył ją o zdradę, a Daisy została z niczym. Wszyscy się od niej odwrócili, musiała zmienić kierunek studiów z aktorstwa na reżyserię.
Rok później poznaje Jacoba - hokeistę z drużyny byłego chłopaka, którego wcześniej nie znała. Daisy wpada na genialny plan - rozkocha w sobie Jacoba, a przed najważniejszymi finałami na uczelni, złamie mu serce, by ten źle zagrał w meczu i drużyna jego oraz jej byłego chłopaka, na którym chce się zemścić, przegrała. W ten sposób zabierze byłemu coś ważnego, tak jak on zabrał jej. Wszystko poszłoby zgodnie z planem, gdyby nie to, że naprawdę zaczyna jej zależeć na Jacobie.
📚
Relacja Daisy i Jacoba właściwie w przeciągu 60 stron przeradza się z poznania do wielkiego zauroczenia. Kompletnie nie rozumiem, jakim cudem tak szybko on zauroczył się nią, a następnie ona nim - nie znali się jeszcze dobrze, nie uprawiali seksu, a była między nimi tylko chemia. Nie mogli myśleć o niczym innym, jak tylko o sobie. W związku z tym kompletnie nie odczułam żadnej ekscytacji ich relacją, i wydaje mi się, że głównie przez to cała ta historia była dla mnie po prostu dziwna.
Bohaterowie, mimo swojego wieku - 21 lat, zachowywali się jak dzieci. Daisy była płytka, skupiała się tylko na relacji z hokeistami, nie myśląc o swoim życiu i studiach. Jacob trochę ratował sytuację, był słodziakiem, który był tak zapatrzony w Daisy, że głowa mała.
Końcówka była dla mnie too much - kompletnie nie zrozumiałam ostatnich 100 stron. Akcja była dla mnie tak dziwna i nierealistyczna. Ktoś powinien fotografować moje reakcje pod koniec - miałby niezły ubaw.
Niestety, jestem na nie. W żadnym przypadku nie chcę tutaj hejtować autorki, bo uważam, że jej styl pisania i poczucie humoru są naprawdę bardzo dobre, po prostu ta historia do mnie kompletnie nie trafiła.
July 28, 2024
Z niecierpliwością czekałam na tę książkę, ponieważ ma w sobie motyw hokeja, który ja osobiście uwielbiam. Miałam duże oczekiwania co do tej pozycji. Dużo pozytywnych opinii jak i fragmentów zachęcało jeszcze mocniej, dlatego nie mogłam się doczekać kiedy mi przyjdzie. Gdy zaczęłam czytać wiedziałam, że się nie zawiodę. I tak tez było.
Pióro autorki jest niesamowicie lekkie, płynne i bardzo przyjemne. Rozdziały nie były ani długie ani krótkie: idealne. Wszystko współgrało ze sobą fenomenalnie, a humor, który występował? Było genialne. Nie moglam przestać się śmiać. Praktycznie przez całą książkę uśmiech widniał na mojej twarzy. Naprawdę nie pamiętam już kiedy ostatni raz śmiałam się na jakiejś książce.
„- 𝐍𝐚𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝ę 𝐦𝐧𝐢𝐞 𝐧𝐢𝐞 𝐤𝐨𝐣𝐚𝐫𝐳𝐲𝐬𝐳? - 𝐬𝐭𝐚𝐰𝐢𝐚𝐦 𝐬𝐩𝐫𝐚𝐰ę 𝐣𝐚𝐬𝐧𝐨, 𝐛𝐨 𝐭𝐚𝐤 𝐛ę𝐝𝐳𝐢𝐞 𝐧𝐚𝐣𝐩𝐫𝐨ś𝐜𝐢𝐞𝐣.
- 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲 𝐆𝐫𝐞𝐞𝐧.
- 𝐀 𝐜𝐨ś 𝐰𝐢ę𝐜𝐞𝐣? - 𝐝𝐨𝐩𝐲𝐭𝐮𝐣ę.
- 𝐉𝐞𝐬𝐭𝐞ś 𝐣𝐚𝐤𝐚ś 𝐬𝐭𝐚𝐰𝐧𝐚 𝐜𝐳𝐲 𝐜𝐨ś?”
Jacob przedstawiony jako bad boy, który nie wchodzi w żaden układ niż tylko przygoda na jedną noc. I Daisy, która przeżyła koszmar po poprzednim związku.
On przyjaciel jej ex. Ona, która obiecała sobie, że już nigdy nie zwiąże się z żadnym hokeistą. Czy Daisy postanowi złamać sobie daną zasadę?
Uwielbiam tych bohaterów. Jacob, który z oddaniem i uczuciem walczył o Daisy. No kto nie chciałby takie Jacoba w swoim życiu? Jest to jeden z najbardziej kochanych i uroczych bohaterów jakiego miałam do tej pory poznać. Daisy moja power girl, która stała się moim promyczkiem od samego początku. To co przeszła i przechodziła, jej myśli względem Jacoba i decyzje, które musiała podjąć, ale jednocześnie w tym wszyskich ten humor, robił z niej jedną z najlepszych głównych bohaterek. Ich relacja była tak komfortowa i niesamowicie mi się o nich czytało. Na pewno wrócę jeszcze do nich nie raz by znowu móc się z nimi pośmiać i przyjemnie spędzić czas.
„- 𝐖𝐢ę𝐜 𝐬𝐞𝐪𝐮𝐞𝐥? - 𝐩𝐲𝐭𝐚𝐦 𝐩ó𝐥 ż𝐚𝐫𝐭𝐞𝐦, 𝐩ół 𝐬𝐞𝐫𝐢𝐨.- 𝐂𝐚ł𝐚 𝐬𝐚𝐠𝐚, 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲.”
Kompletnie nie umiałam oderwać się od tej pozycji. Gdy kończył się rozdział to od razu przewracałam kartkę by zacząć kolejny. Nie chciałam tego kończyć, ponieważ czytając czułam się niesamowicie komfortowo. Była to na pewno jedna z najlepiej napisanych książek, które przeczytałam w tym roku i na 100% znajdzie się w moich odkryciach jak i polecajkach.
Pióro autorki jest niesamowicie lekkie, płynne i bardzo przyjemne. Rozdziały nie były ani długie ani krótkie: idealne. Wszystko współgrało ze sobą fenomenalnie, a humor, który występował? Było genialne. Nie moglam przestać się śmiać. Praktycznie przez całą książkę uśmiech widniał na mojej twarzy. Naprawdę nie pamiętam już kiedy ostatni raz śmiałam się na jakiejś książce.
„- 𝐍𝐚𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝ę 𝐦𝐧𝐢𝐞 𝐧𝐢𝐞 𝐤𝐨𝐣𝐚𝐫𝐳𝐲𝐬𝐳? - 𝐬𝐭𝐚𝐰𝐢𝐚𝐦 𝐬𝐩𝐫𝐚𝐰ę 𝐣𝐚𝐬𝐧𝐨, 𝐛𝐨 𝐭𝐚𝐤 𝐛ę𝐝𝐳𝐢𝐞 𝐧𝐚𝐣𝐩𝐫𝐨ś𝐜𝐢𝐞𝐣.
- 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲 𝐆𝐫𝐞𝐞𝐧.
- 𝐀 𝐜𝐨ś 𝐰𝐢ę𝐜𝐞𝐣? - 𝐝𝐨𝐩𝐲𝐭𝐮𝐣ę.
- 𝐉𝐞𝐬𝐭𝐞ś 𝐣𝐚𝐤𝐚ś 𝐬𝐭𝐚𝐰𝐧𝐚 𝐜𝐳𝐲 𝐜𝐨ś?”
Jacob przedstawiony jako bad boy, który nie wchodzi w żaden układ niż tylko przygoda na jedną noc. I Daisy, która przeżyła koszmar po poprzednim związku.
On przyjaciel jej ex. Ona, która obiecała sobie, że już nigdy nie zwiąże się z żadnym hokeistą. Czy Daisy postanowi złamać sobie daną zasadę?
Uwielbiam tych bohaterów. Jacob, który z oddaniem i uczuciem walczył o Daisy. No kto nie chciałby takie Jacoba w swoim życiu? Jest to jeden z najbardziej kochanych i uroczych bohaterów jakiego miałam do tej pory poznać. Daisy moja power girl, która stała się moim promyczkiem od samego początku. To co przeszła i przechodziła, jej myśli względem Jacoba i decyzje, które musiała podjąć, ale jednocześnie w tym wszyskich ten humor, robił z niej jedną z najlepszych głównych bohaterek. Ich relacja była tak komfortowa i niesamowicie mi się o nich czytało. Na pewno wrócę jeszcze do nich nie raz by znowu móc się z nimi pośmiać i przyjemnie spędzić czas.
„- 𝐖𝐢ę𝐜 𝐬𝐞𝐪𝐮𝐞𝐥? - 𝐩𝐲𝐭𝐚𝐦 𝐩ó𝐥 ż𝐚𝐫𝐭𝐞𝐦, 𝐩ół 𝐬𝐞𝐫𝐢𝐨.- 𝐂𝐚ł𝐚 𝐬𝐚𝐠𝐚, 𝐃𝐚𝐢𝐬𝐲.”
Kompletnie nie umiałam oderwać się od tej pozycji. Gdy kończył się rozdział to od razu przewracałam kartkę by zacząć kolejny. Nie chciałam tego kończyć, ponieważ czytając czułam się niesamowicie komfortowo. Była to na pewno jedna z najlepiej napisanych książek, które przeczytałam w tym roku i na 100% znajdzie się w moich odkryciach jak i polecajkach.
June 28, 2024
𝐏𝐨𝐬𝐭 𝐫𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐞𝐧𝐜𝐤𝐢
"𝐓𝐡𝐞 𝐬𝐭𝐞𝐫𝐞𝐨𝐭𝐲𝐩𝐞 𝐨𝐟 𝐚 𝐡𝐨𝐜𝐤𝐞𝐲 𝐩𝐥𝐚𝐲𝐞𝐫 ".・❀.・
Główna bohaterka kieruje się zemstą na swoim byłym chłopaku, który mocno ją zranił. Tego dnia postanawia, że już nigdy nie pozwoli, by ktokolwiek ją zranił. A zwłaszcza hokeista.
Jest mi przykro. Oczekiwałam od tej książki zdecydowanie więcej, motyw hokeja kojarzy mi się niesamowicie dobrze. Z moją książkową przeszłością. Liczyłam na nowoczesny powrót do starych czasów lub chociaż powiew świeżości.
Opis jest niezwykle intrygujący. Zachęca po sięgnięcie. Motyw hokeja skusi niejedną osobę. Książka jest pełna humoru i to dzięki głównemu bohaterowi, który mocno ratuje tą książkę, 𝑱𝒂𝒄𝒐𝒃.
Główna bohaterka jest dosyć bezpośrednia w swoim zachowaniu. 𝑫𝒂𝒊𝒔𝒚 to postać, która nie wie kiedy powiedzieć "stop". Przyznać się do pewnych błędów lub o nich zapomnieć. Zaślepiona zemstą zapomina, kto jest głównym powodem jej zachowania.
Relacja tej dwójki jest dość burzliwa. Daisy podejmuje niewłaściwe decyzję, raniąc najbliższych. Za to widać miłą przemianę w postaci Jacoba. To postać, którą polubiłam najbardziej.
Samą książkę dosyć ciężko mi się czytało. Miałam mały problem, żeby wkręcić się w fabułę, jednak z czasem było coraz lepiej. Styl pisania autorki jest fajny, dosyć prosty. Jestem oczarowana detalami, które się w tej książce znalazły.
Jest to książka, która znajdzie swoich zwolenników, jak i takich, których nie zachwyci. Jeśli kochacie motyw hokeja oraz relacji hate-love, gdzie akcja dzieje się w chaotyczny sposób. To pokochacie tą pozycję !
𝐷𝑙𝑎 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑎 𝑜𝑡𝑟𝑧𝑦𝑚𝑢𝑗𝑒 3/5 ✩
𝑤𝑎𝑠𝑧𝑎 "𝑝ół𝑘𝑎 𝑛𝑎 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑖" .・❀.・
"𝐓𝐡𝐞 𝐬𝐭𝐞𝐫𝐞𝐨𝐭𝐲𝐩𝐞 𝐨𝐟 𝐚 𝐡𝐨𝐜𝐤𝐞𝐲 𝐩𝐥𝐚𝐲𝐞𝐫 ".・❀.・
Główna bohaterka kieruje się zemstą na swoim byłym chłopaku, który mocno ją zranił. Tego dnia postanawia, że już nigdy nie pozwoli, by ktokolwiek ją zranił. A zwłaszcza hokeista.
Jest mi przykro. Oczekiwałam od tej książki zdecydowanie więcej, motyw hokeja kojarzy mi się niesamowicie dobrze. Z moją książkową przeszłością. Liczyłam na nowoczesny powrót do starych czasów lub chociaż powiew świeżości.
Opis jest niezwykle intrygujący. Zachęca po sięgnięcie. Motyw hokeja skusi niejedną osobę. Książka jest pełna humoru i to dzięki głównemu bohaterowi, który mocno ratuje tą książkę, 𝑱𝒂𝒄𝒐𝒃.
Główna bohaterka jest dosyć bezpośrednia w swoim zachowaniu. 𝑫𝒂𝒊𝒔𝒚 to postać, która nie wie kiedy powiedzieć "stop". Przyznać się do pewnych błędów lub o nich zapomnieć. Zaślepiona zemstą zapomina, kto jest głównym powodem jej zachowania.
Relacja tej dwójki jest dość burzliwa. Daisy podejmuje niewłaściwe decyzję, raniąc najbliższych. Za to widać miłą przemianę w postaci Jacoba. To postać, którą polubiłam najbardziej.
Samą książkę dosyć ciężko mi się czytało. Miałam mały problem, żeby wkręcić się w fabułę, jednak z czasem było coraz lepiej. Styl pisania autorki jest fajny, dosyć prosty. Jestem oczarowana detalami, które się w tej książce znalazły.
Jest to książka, która znajdzie swoich zwolenników, jak i takich, których nie zachwyci. Jeśli kochacie motyw hokeja oraz relacji hate-love, gdzie akcja dzieje się w chaotyczny sposób. To pokochacie tą pozycję !
𝐷𝑙𝑎 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑎 𝑜𝑡𝑟𝑧𝑦𝑚𝑢𝑗𝑒 3/5 ✩
𝑤𝑎𝑠𝑧𝑎 "𝑝ół𝑘𝑎 𝑛𝑎 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑖" .・❀.・
April 13, 2025
Nie wiem co spowodowało, że zainteresowałam się lekturą „The stereotype of a hockey player”, bo nie znałam wcześniej twórczości Gabrieli Rygiel - być może zobaczyłam jakiegoś TikToka na jej temat, a może wystarczył sam fakt, że jest to romans hokejowy. Bez względu na powód pewne jest tylko to, że w tym konkretnym przypadku zawiódł mnie mój instynkt czytelnika. Ewidentnie coś poszło tutaj nie tak - poczynając od kreacji bohaterów, przez poszatkowaną fabułę, aż po bardzo nienaturalny styl pisania. „The stereotype of a hockey player” miał być rzekomo romansem, w którym główna bohaterka, po tym jak jej były chłopak-hokeista złamał jej serce i wywrócił całe życie do góry nogami planuje zemstę na całej drużynie hokejowej i zamierza wykorzystać w tym celu spotkanego przypadkowo w bibliotece innego członka zespołu. Trudno jednak pozbyć się wrażenia, że autorka sama gubiła się w tym pomyśle - motyw „wielkiego planu” zostaje porzucony praktycznie na samym wstępie; czasami odnosiłam wrażenie, że kolejne rozdziały zupełnie nie nawiązywały do poprzednich, jakby brakowało nam jakiś fragmentów tej historii; a bohaterowie co chwilę przechodzili zmiany osobowości (zwłaszcza dotyczy się to Daisy). Żeby oddać autorce sprawiedliwość, na przestrzeni całej powieści pojawia się kilka scen, które były urocze i fajnie wpisały się w taki klimat nastoletniego romansu (choćby randka na lodzie czy wykonanie przez Jacoba na drutach przeprosinowych stokrotek). Ale to jednak stanowczo za mało. Czy polecam? No nie. Zwłaszcza, że na naszym rynku wydawniczym naprawdę jest sporo dużo lepszych romansów hokejowych do wyboru.
December 13, 2024
★★★★★★★☆☆☆
[ współpraca reklamowa ]
Zacznę od tego, że byłam na maksa ciekawa tej książki. Po pierwsze, dlatego że kocham romanse hokejowe. Po drugie, bo jeszcze jak była na wattpadzie na Twitterze przewinęła mi się naprawdę wiele razy i widziałam, że ludzi się nią zachwycają. I chociaż nie miałam wobec niej jakiś konkretnych oczekiwań to liczyłam że ja też będę się na niej dobrze bawić.
I w sumie tak też było.
Bawiłam się na niej naprawdę dobrze, a styl pisania autorki jest niesamowicie przyjemny przez co ekspresowo mi się ją czytało.
Historia momentami była zaskakująca i niektóre sceny były dla mnie czymś zupełnie nowym na co sama nigdy w życiu bym nie wpadała😆 a to oczywiście na plus🤭
Jednak było też kilka momentów, szczególnie na początku gdzie czułam się trochę zagubiona. Miałam wrażenie, że te sceny się nie kleją, że wątki się urywają i jakoś tak strasznie chaotycznie te niektóre sceny były opisane. Aczkolwiek po kilku stronach dochodziłam do tego o co tam chodziło, więc byłam w stanie połączyć to z dalszą fabułą.
Bohaterowie ci pierwszoplanowi jak i ci drugoplanowi są naprawdę fajnie wykreowani i z pewnością nie da się przy nich nudzić, bo są niezwykle ciekawymi postaciami, które wpadają na najróżniejsze pomysły.
Podobał mi się wątek stokrotek i to że faktycznie się on przewijał i miał większe znaczenie dla całej akcji, a nie że był tylko tłem.
Tak jak już pisałam spędziłam przy tej książce naprawdę dobrze czas, jest to niesamowicie przyjemna historia, idealna na "odmóżdżenie" się i przy której można się trochę pośmiać🤍
[ współpraca reklamowa ]
Zacznę od tego, że byłam na maksa ciekawa tej książki. Po pierwsze, dlatego że kocham romanse hokejowe. Po drugie, bo jeszcze jak była na wattpadzie na Twitterze przewinęła mi się naprawdę wiele razy i widziałam, że ludzi się nią zachwycają. I chociaż nie miałam wobec niej jakiś konkretnych oczekiwań to liczyłam że ja też będę się na niej dobrze bawić.
I w sumie tak też było.
Bawiłam się na niej naprawdę dobrze, a styl pisania autorki jest niesamowicie przyjemny przez co ekspresowo mi się ją czytało.
Historia momentami była zaskakująca i niektóre sceny były dla mnie czymś zupełnie nowym na co sama nigdy w życiu bym nie wpadała😆 a to oczywiście na plus🤭
Jednak było też kilka momentów, szczególnie na początku gdzie czułam się trochę zagubiona. Miałam wrażenie, że te sceny się nie kleją, że wątki się urywają i jakoś tak strasznie chaotycznie te niektóre sceny były opisane. Aczkolwiek po kilku stronach dochodziłam do tego o co tam chodziło, więc byłam w stanie połączyć to z dalszą fabułą.
Bohaterowie ci pierwszoplanowi jak i ci drugoplanowi są naprawdę fajnie wykreowani i z pewnością nie da się przy nich nudzić, bo są niezwykle ciekawymi postaciami, które wpadają na najróżniejsze pomysły.
Podobał mi się wątek stokrotek i to że faktycznie się on przewijał i miał większe znaczenie dla całej akcji, a nie że był tylko tłem.
Tak jak już pisałam spędziłam przy tej książce naprawdę dobrze czas, jest to niesamowicie przyjemna historia, idealna na "odmóżdżenie" się i przy której można się trochę pośmiać🤍
June 19, 2024
🤍Książka, na którą czekałam ze zniecierpliwieniem. Zawiera motyw hokeju, który po prostu ubóstwiam. On jest przyjacielem jej ex. Rozdziały nie za długie i nie za krótkie, zawierające perspektywę obu bohaterów. Czy to nie jest przepis na niesamowitą historię? Tak, tak i jeszcze raz tak. Bo historia Jacoba i Daisy jest czymś cudownym.
🤍O SOFHP słyszałam już jakiś czas temu i to naprawdę same pozytywne opinie. Byłam ciekawa czy ta książka naprawdę jest taka dobra i gdy tylko mi przyszła, od razu wzięłam się za jej czytanie. Wciągnęłam się na tyle, że całe 444 strony pochłonęłam w dwa dni. Czytanie ułatwił jeszcze styl pisania autorki, który uważam za bardzo przyjemny. Jest taki lekki i dzięki temu przez książkę się wręcz płynie. Gdy tylko przewróciłam ostatnią kartkę miałam ochotę na jeszcze więcej, by jak najdłużej pozostać z bohaterami.
🤍Całą historia jest bardzo komfortowa. Zdecydowanie będę chciała jeszcze do niej wrócić bo czytając czułam chyba każdą możliwą emocje, zaczynając na szczęściu a kończąc na irytacji i wzruszeniu. Praktycznie bez przerwy miałam uśmiech na twarzy, więc z ogromną radością zaliczam historię Daisy i Jacoba do tych najbardziej czułych, uroczych, przyjemnych ale przede wszystkim komfortowych, które zostaną na dłużej w moim sercu.
🤍Nie zapomnijmy o bohaterach, których w tak krótkim czasie zdążyłam pokochać. Naprawdę uwielbiam Daisy, bo jest przecudowną bohaterką, ale jednak to do Jacoba mam słabość... To jest po prostu jeden z najbardziej uroczych, wspaniałych, kochanych bohaterów jakich miałam okazję poznać. To jak traktował Daisy i ile siebie wkładał w każdy najmniejszy gest względem niej jest czymś niesamowitym. Razem tworzą cudowne duo, o którym mogłabym czytać w kółko i w kółko, bo dostarczyli mi istny rolercoster emocjonalny.
🤍"The Stereotype of a hockey player" jest książką, którą pokochałam już od pierwszych stron, więc szczerze polecam wam ją w 100%, bo zdecydowanie warto po nią sięgnąć. Przecież to hokeiści, więc jakim cudem można ich nie pokochać?
[Współpraca reklamowa]
🤍O SOFHP słyszałam już jakiś czas temu i to naprawdę same pozytywne opinie. Byłam ciekawa czy ta książka naprawdę jest taka dobra i gdy tylko mi przyszła, od razu wzięłam się za jej czytanie. Wciągnęłam się na tyle, że całe 444 strony pochłonęłam w dwa dni. Czytanie ułatwił jeszcze styl pisania autorki, który uważam za bardzo przyjemny. Jest taki lekki i dzięki temu przez książkę się wręcz płynie. Gdy tylko przewróciłam ostatnią kartkę miałam ochotę na jeszcze więcej, by jak najdłużej pozostać z bohaterami.
🤍Całą historia jest bardzo komfortowa. Zdecydowanie będę chciała jeszcze do niej wrócić bo czytając czułam chyba każdą możliwą emocje, zaczynając na szczęściu a kończąc na irytacji i wzruszeniu. Praktycznie bez przerwy miałam uśmiech na twarzy, więc z ogromną radością zaliczam historię Daisy i Jacoba do tych najbardziej czułych, uroczych, przyjemnych ale przede wszystkim komfortowych, które zostaną na dłużej w moim sercu.
🤍Nie zapomnijmy o bohaterach, których w tak krótkim czasie zdążyłam pokochać. Naprawdę uwielbiam Daisy, bo jest przecudowną bohaterką, ale jednak to do Jacoba mam słabość... To jest po prostu jeden z najbardziej uroczych, wspaniałych, kochanych bohaterów jakich miałam okazję poznać. To jak traktował Daisy i ile siebie wkładał w każdy najmniejszy gest względem niej jest czymś niesamowitym. Razem tworzą cudowne duo, o którym mogłabym czytać w kółko i w kółko, bo dostarczyli mi istny rolercoster emocjonalny.
🤍"The Stereotype of a hockey player" jest książką, którą pokochałam już od pierwszych stron, więc szczerze polecam wam ją w 100%, bo zdecydowanie warto po nią sięgnąć. Przecież to hokeiści, więc jakim cudem można ich nie pokochać?
[Współpraca reklamowa]
July 8, 2024
Powiem tak – ta recenzja będzie dosyć specyficzna, ponieważ taki jest mój stosunek do tej książki. Niestety, się na niej zawiodłam, chociaż miała potencjał na coś znacznie lepszego.
Jedną z mocnych stron jest główny bohater, Jacob Wright. Ta postać znacznie ubarwiała historię. Nie dość, że był chodzącą zieloną flagą jako chłopak to dodatkowo miał "łeb jak sklep". Naprawdę, Jacob to wzór na chłopaka. Moim zdecydowanie ulubionym momentem jest chwila gdzie uczył się szydełkowania stokrotek dla tej dziewczyny. Dziewczyny, dla której totalnie stracił głowę. Pomimo tego, że dla Daisy był niesamowicie uroczy to jeszcze jego wiedza na temat fizyki mogła zwalić niejednego z nóg.
Podobało mi się także to jak autorka nawiązywała do piosenek popularnych artystów takich jak np. Taylor Swift, ale i również książek kojarzonych zapewne przez większość czytelników tego gatunku.
Książka miała swoje momenty, kiedy nie chciałam jej odkładać, ale niestety więcej było takich, w których chciałam to zrobić.
Dodatkowo dla mnie trochę absurdalne było to, że Jacob po danej sytuacji nie był pewny co do tożsamości byłej dziewczyny swojego najlepszego przyjaciela tylko musiał się tego doszukiwać. To nie jest trochę dziwne? Tak samo z tym jak zostało zapomniane to co zrobił były chłopak Daisy, a jednocześnie przyjaciel Jacoba. W ogóle jakoś zbytnio nie zrozumiałam tego w jaki sposób zostala poprowadzona akcja, ale i relacje pomiędzy bohaterami. Momentami miałam wrażenie, że dzieją się zupełnie losowe rzeczy. Sam język autorki nie był taki zły, myślę, że bardziej fabularnie nie podeszło.
Czytałam tę pozycję w trakcie zastoju czytelniczego i wręcz zmuszałam się do czytania więc zapewne to również skutkuje w mojej ocenie. Jednak miałam co do tego tytułu zupełnie inne oczekiwania i jest mi naprawdę przykro, że tych oczekiwań nie spełnił.
[ współpraca reklamowa ]
Jedną z mocnych stron jest główny bohater, Jacob Wright. Ta postać znacznie ubarwiała historię. Nie dość, że był chodzącą zieloną flagą jako chłopak to dodatkowo miał "łeb jak sklep". Naprawdę, Jacob to wzór na chłopaka. Moim zdecydowanie ulubionym momentem jest chwila gdzie uczył się szydełkowania stokrotek dla tej dziewczyny. Dziewczyny, dla której totalnie stracił głowę. Pomimo tego, że dla Daisy był niesamowicie uroczy to jeszcze jego wiedza na temat fizyki mogła zwalić niejednego z nóg.
Podobało mi się także to jak autorka nawiązywała do piosenek popularnych artystów takich jak np. Taylor Swift, ale i również książek kojarzonych zapewne przez większość czytelników tego gatunku.
Książka miała swoje momenty, kiedy nie chciałam jej odkładać, ale niestety więcej było takich, w których chciałam to zrobić.
Dodatkowo dla mnie trochę absurdalne było to, że Jacob po danej sytuacji nie był pewny co do tożsamości byłej dziewczyny swojego najlepszego przyjaciela tylko musiał się tego doszukiwać. To nie jest trochę dziwne? Tak samo z tym jak zostało zapomniane to co zrobił były chłopak Daisy, a jednocześnie przyjaciel Jacoba. W ogóle jakoś zbytnio nie zrozumiałam tego w jaki sposób zostala poprowadzona akcja, ale i relacje pomiędzy bohaterami. Momentami miałam wrażenie, że dzieją się zupełnie losowe rzeczy. Sam język autorki nie był taki zły, myślę, że bardziej fabularnie nie podeszło.
Czytałam tę pozycję w trakcie zastoju czytelniczego i wręcz zmuszałam się do czytania więc zapewne to również skutkuje w mojej ocenie. Jednak miałam co do tego tytułu zupełnie inne oczekiwania i jest mi naprawdę przykro, że tych oczekiwań nie spełnił.
[ współpraca reklamowa ]
July 25, 2024
Wraz z ostatnimi stronami zauważyłam, że czytając tę książkę tak naprawdę nic mi się nie podobało. Postać głównej bohaterki była momentami dla mnie żenująca i niewiarygodna. Kolejne kartki z kolejnymi scenami miałam wrażenie, że latają luźno po książce, nic się nie układało i nie kleiło. Niektóre zachowania bohaterów były po prostu bezsensowne i nie mogę uwierzyć, że ktoś w realnym życiu obrałby taką ścieżkę zdarzeń, a ich osobowości były tak naprawdę bezpłciowe. Postanowiłam, że przeczytam książkę do końca i tak zrobiłam, lecz było to robione wręcz na siłę. Język był w dużej mierze biedny i nie czytało się tego w moim mniemaniu za komfortowo. Książka totalnie nie dla mnie, może ktoś w niej odnajdzie to czego szuka, ale to na pewno nie będę ja.
Displaying 1 - 30 of 47 reviews