What do you think?
Rate this book
Hades. Król podziemia #1
God’s Fate
Retelling mitu o Hadesie i Persefonie osadzony we współczesnym świecie. Bez magii. Bez fantastyki. Jedynymi potworami są ludzie.
Osiemnastoletnia Kora opuszcza rodzinną farmę i wyjeżdża na studia do wielkiego miasta – Olimpionu. Dotychczas trzymana przez matkę pod kloszem wreszcie chce zacząć żyć na własnych zasadach. Niestety, o jej przybyciu dowiaduje się Hera, żona rządzącego miastem bogacza Zeusa. Od lat żywi ona głęboką nienawiść do matki Kory, a to wydarzenie sprawia, że odżywają w niej dawne urazy. Owładnięta żądzą zemsty postanawia użyć podstępu, aby zaszkodzić córce swojej dawnej rywalki. Zaprasza więc Korę na organizowany przez siebie coroczny bal. Dziewczyna myśli, że to spełnienie jej marzeń, nie mając pojęcia, że pani domu wplącze ją w polityczną i personalną intrygę. Z opresji uratuje ją Hades, brat Zeusa i jego człowiek od brudnej roboty. To właśnie on, władca tajemniczego Podziemia, powszechnie uważany za mordercę i gangstera, w dodatku nieuleczalnie chory, przypadnie Korze do gustu zdecydowanie bardziej niż najpiękniejsi mieszkańcy Olimpionu. Jednak na drodze do ich szczęścia staną zarówno żądna zemsty Hera, jak i matka dziewczyny, która bez walki nie odda swojej córki Hadesowi.
Powieść spodoba się miłośniczkom romantasy, wątków age gap i zakazanej relacji, a także serii komiksów Lore Olympus.
Osiemnastoletnia Kora opuszcza rodzinną farmę i wyjeżdża na studia do wielkiego miasta – Olimpionu. Dotychczas trzymana przez matkę pod kloszem wreszcie chce zacząć żyć na własnych zasadach. Niestety, o jej przybyciu dowiaduje się Hera, żona rządzącego miastem bogacza Zeusa. Od lat żywi ona głęboką nienawiść do matki Kory, a to wydarzenie sprawia, że odżywają w niej dawne urazy. Owładnięta żądzą zemsty postanawia użyć podstępu, aby zaszkodzić córce swojej dawnej rywalki. Zaprasza więc Korę na organizowany przez siebie coroczny bal. Dziewczyna myśli, że to spełnienie jej marzeń, nie mając pojęcia, że pani domu wplącze ją w polityczną i personalną intrygę. Z opresji uratuje ją Hades, brat Zeusa i jego człowiek od brudnej roboty. To właśnie on, władca tajemniczego Podziemia, powszechnie uważany za mordercę i gangstera, w dodatku nieuleczalnie chory, przypadnie Korze do gustu zdecydowanie bardziej niż najpiękniejsi mieszkańcy Olimpionu. Jednak na drodze do ich szczęścia staną zarówno żądna zemsty Hera, jak i matka dziewczyny, która bez walki nie odda swojej córki Hadesowi.
Powieść spodoba się miłośniczkom romantasy, wątków age gap i zakazanej relacji, a także serii komiksów Lore Olympus.
- GenresAudiobook
320 pages, Paperback
First published May 22, 2024
2 people are currently reading
38 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 40 reviews
February 22, 2025
TRA-GE-DIA!!! Dla takich przypadków powinna być skala ujemna. Infantylne, głupie, nudne, naiwne, nieprawdopodobne, niewiarygodnie idiotyczne - takie są dzieje głównej bohaterki - Kory. Gdyby Hades to przeczytał, zmiótłby z ziemi całe wydawnictwo, a za zmarnowane lasy (na papier) rozniósłby świat... I nawet Zeus by go nie powstrzymał!! Za takie androny czytelnik powinien mieć zagwarantowane odszkodowanie....
August 25, 2024
Strasznie źle się to czyta. Każdy rozdział jest z perspektywy innego bohatera(a jest ich wiele). Przez to, że są strasznie krótkie (rozdziały), tworzy się chaos. Wątki powstają z niczego. Bohaterowie są komiczni, nieciekawi i płascy.
Piękna okładka, słaba treść.
Piękna okładka, słaba treść.
August 7, 2024
Czasami mam wrażenie, że AI napisałoby dużo lepsze historie niż to w co opływa teraz rynek
June 15, 2024
1,5⭐️
To jest tak źle napisane, ale przynajmniej audiobook był zabawny XD
To jest tak źle napisane, ale przynajmniej audiobook był zabawny XD
September 12, 2024
Every day. We stray further from god.
September 21, 2024
Chce jak najszybciej zapomnieć o tej książce. Głupota ktora tu występowała przerosła mnie.
Ale okładka i barwione brzegi są przepiękne.
Ale okładka i barwione brzegi są przepiękne.
October 15, 2024
to z pewnością było Coś
March 15, 2025
Cytując przedmówców, bo chyba najlepiej wyrażają moje ogólne wnioski:
• „everyday we stray further from God” lub Gods, a powodem może być ta książka;
• „to z pewnością było Coś”, coś bardzo złego.
Naczytałam się w życiu i młodzieżówek, i erotyków, i gangsterskich fanfików, więc to nie tak, że oceniam tę książkę źle, bo nie jestem targetem. Oceniam ją źle za:
• kiepską warstwę stylistyczną;
• bezsensowny podział na x perspektyw;
• papierowe postacie z jedną cechą charakteru, w zależności od tego, kto akurat o kim mówi, bo po samych bohaterach trudno cokolwiek powiedzieć – niestety są nijacy (ale + za Tanatosa, he's so clueless, reluję z nim totalnie);
• infantylność większą niż odległość stąd na księżyc i z powrotem;
• bardzo BARDZO po łebkach traktowanie traumy, a, żeby tylko taki wątek był, bo pasuje dla dramatyzmu;
• nienaturalne dialogi, bo pełne frazesów i wymieszanie z poplątaniem kolokwializmów z patosem (w narracji zresztą też);
• toksyczność zachowań, nie tylko tych złych postaci (akcja z wodą Leto???);
• wnioski: uwierz w sobie, chociaż inni w ciebie nie wierzą? ok. zaufaj przeznaczeniu, idź za głosem serca? ok, tylko że to jakby nie jedyne wnioski.
Podprogowo ta książka pokazuje, że hetero mężczyźni są wiecznym niebezpieczeństwem: nie wolno ruszać się z domu, bo może nastąpić atak, ponieważ samcy – dla zasady, jak mniemam – myślą tylko przyrodzeniem i nie można żadnemu zaufać, bo to ru*chacze, którzy jak nie dostaną zabawki, której chcą, to zamieniają się w nieposkromione bestie bez zahamowań. I jasne, można stwierdzić, że to wyolbrzymienie dla fabuły, bo to Olimpijczycy, bo oni tacy są, tak pasuje, a kto nie jest czempionem miłosnym to w ogóle jest wykluczony ze społeczeństwa. Tylko że to mimo wszystko dość krzywdzące, bo, co prawda, kobiety w tej książce też święte nie są, ale nie umywają się do tak potężnie zdemonizowanej PłCi SiLnEj. I mówię to jako kobieta, która miała tę nieprzyjemność w różnych niekoniecznie miłych sytuacjach uczestniczyć. I jako kobieta, która kilku mężczyzn zna i złego słowa by nie mogła o nich powiedzieć, chociaż to naprawdę różne silne charaktery.
So. Mężczyźni są mężczyznami, ale nie wszyscy mężczyźni to potwory. I guess.
Dodając do tych samych w sobie strasznych mężczyzn kobiety, które są podstępne, zawistne i w ogóle strasznie się rządzą, to chyba dodatkowym wnioskiem jest, że najlepiej to nie ufać nikomu, bo wszystko to pozory i tak naprawdę nie ważne, czy ktoś coś robi dla czy przeciw czujemuś dobru – robi źle, bo blokuje czyjąś samodzielność.
• „everyday we stray further from God” lub Gods, a powodem może być ta książka;
• „to z pewnością było Coś”, coś bardzo złego.
Naczytałam się w życiu i młodzieżówek, i erotyków, i gangsterskich fanfików, więc to nie tak, że oceniam tę książkę źle, bo nie jestem targetem. Oceniam ją źle za:
• kiepską warstwę stylistyczną;
• bezsensowny podział na x perspektyw;
• papierowe postacie z jedną cechą charakteru, w zależności od tego, kto akurat o kim mówi, bo po samych bohaterach trudno cokolwiek powiedzieć – niestety są nijacy (ale + za Tanatosa, he's so clueless, reluję z nim totalnie);
• infantylność większą niż odległość stąd na księżyc i z powrotem;
• bardzo BARDZO po łebkach traktowanie traumy, a, żeby tylko taki wątek był, bo pasuje dla dramatyzmu;
• nienaturalne dialogi, bo pełne frazesów i wymieszanie z poplątaniem kolokwializmów z patosem (w narracji zresztą też);
• toksyczność zachowań, nie tylko tych złych postaci (akcja z wodą Leto???);
• wnioski: uwierz w sobie, chociaż inni w ciebie nie wierzą? ok. zaufaj przeznaczeniu, idź za głosem serca? ok, tylko że to jakby nie jedyne wnioski.
Podprogowo ta książka pokazuje, że hetero mężczyźni są wiecznym niebezpieczeństwem: nie wolno ruszać się z domu, bo może nastąpić atak, ponieważ samcy – dla zasady, jak mniemam – myślą tylko przyrodzeniem i nie można żadnemu zaufać, bo to ru*chacze, którzy jak nie dostaną zabawki, której chcą, to zamieniają się w nieposkromione bestie bez zahamowań. I jasne, można stwierdzić, że to wyolbrzymienie dla fabuły, bo to Olimpijczycy, bo oni tacy są, tak pasuje, a kto nie jest czempionem miłosnym to w ogóle jest wykluczony ze społeczeństwa. Tylko że to mimo wszystko dość krzywdzące, bo, co prawda, kobiety w tej książce też święte nie są, ale nie umywają się do tak potężnie zdemonizowanej PłCi SiLnEj. I mówię to jako kobieta, która miała tę nieprzyjemność w różnych niekoniecznie miłych sytuacjach uczestniczyć. I jako kobieta, która kilku mężczyzn zna i złego słowa by nie mogła o nich powiedzieć, chociaż to naprawdę różne silne charaktery.
So. Mężczyźni są mężczyznami, ale nie wszyscy mężczyźni to potwory. I guess.
Dodając do tych samych w sobie strasznych mężczyzn kobiety, które są podstępne, zawistne i w ogóle strasznie się rządzą, to chyba dodatkowym wnioskiem jest, że najlepiej to nie ufać nikomu, bo wszystko to pozory i tak naprawdę nie ważne, czy ktoś coś robi dla czy przeciw czujemuś dobru – robi źle, bo blokuje czyjąś samodzielność.
August 17, 2024
Z opisu wydawała mi się być dosyć oryginalna, dlatego byłam ciekawa czy wnętrze faktycznie takie się okaże.
Jednak trochę zawiodłam się na tym, że oprócz imion i „hierarchii” nie ma ona wiele wspólnego z mitami. W opisie jest notka, że książka nie ma nic wspólnego z magią, fantastyką itp. Więc moim zdaniem niepotrzebne było nadawanie jej miana retelling'u. Autorka moim zdaniem dała tylko boskie imiona bohaterom i tyle ma to wspólnego z tym gatunkiem.
Myślę, iż stwierdzenie, że jest to retelling mitów, jest dla tej książki krzywdzące. Bo czytelnik nastawia się na coś więcej. Lepiej, gdyby autorka po prostu zwyczajnie nazwała bohaterów zwykłymi imionami.
Książka liczy niecałe 400 stron, więc wcale nie jest ona taka gruba. Wydaje się idealna na weekend, jednak ja męczyłam się z nią długo i robiłam parę podejść.
Trochę irytowało mnie to, że w książce była perspektywa więcej niż głównych bohaterów.
Przez to, że w historii pojawiało się tyle różnych perspektyw, ciężko mi było skupić się na tych głównych, czyli na Hadesie i Korze.
Dla mnie idealne w książce są dwie perspektywy, czyli głównego bohatera i głównej bohaterki ale gdy pojawiają się już dodatkowe, dla mnie jest to trochę męczące i niepotrzebne. W takim wypadku wolałabym dostać osobną książkę o innych bohaterach niż w jednej umieszczać aż tyle wątków innych postaci.
Przez co także nie mogłam poznać dokładniej głównych bohaterów i wyrobić sobie o nich jakieś lepsze zdanie.
Czasami byli wręcz komiczni, a niektóre sytuacje z nimi związane ściskały z zażenowania.
W ogóle nie pasowała mi postać Hadesa jako groźnego przestępcy. W tej książce zachowywał się jak jakiś misiaczek.
Dziewczyna bardzo naiwna i dziwna.
Niektóre rzeczy mi się nie kleiły jak np. to iż Mafioso i przestępca Hades umówił się z dziewczyną na szarlotkę. Połączenie Hades + Kory + szarlotka kompletnie mi nie siedziało.
Jest to już któraś z kolei książka autorki, na której się zawiodłam. Widocznie jej styl pisarski do mnie nie przemawia mimo ciekawych pomysłów na fabułę.
Osobiście tej książki nie polecam, co nie znaczy, że komuś może ona przypaść do gustu.
Jednak trochę zawiodłam się na tym, że oprócz imion i „hierarchii” nie ma ona wiele wspólnego z mitami. W opisie jest notka, że książka nie ma nic wspólnego z magią, fantastyką itp. Więc moim zdaniem niepotrzebne było nadawanie jej miana retelling'u. Autorka moim zdaniem dała tylko boskie imiona bohaterom i tyle ma to wspólnego z tym gatunkiem.
Myślę, iż stwierdzenie, że jest to retelling mitów, jest dla tej książki krzywdzące. Bo czytelnik nastawia się na coś więcej. Lepiej, gdyby autorka po prostu zwyczajnie nazwała bohaterów zwykłymi imionami.
Książka liczy niecałe 400 stron, więc wcale nie jest ona taka gruba. Wydaje się idealna na weekend, jednak ja męczyłam się z nią długo i robiłam parę podejść.
Trochę irytowało mnie to, że w książce była perspektywa więcej niż głównych bohaterów.
Przez to, że w historii pojawiało się tyle różnych perspektyw, ciężko mi było skupić się na tych głównych, czyli na Hadesie i Korze.
Dla mnie idealne w książce są dwie perspektywy, czyli głównego bohatera i głównej bohaterki ale gdy pojawiają się już dodatkowe, dla mnie jest to trochę męczące i niepotrzebne. W takim wypadku wolałabym dostać osobną książkę o innych bohaterach niż w jednej umieszczać aż tyle wątków innych postaci.
Przez co także nie mogłam poznać dokładniej głównych bohaterów i wyrobić sobie o nich jakieś lepsze zdanie.
Czasami byli wręcz komiczni, a niektóre sytuacje z nimi związane ściskały z zażenowania.
W ogóle nie pasowała mi postać Hadesa jako groźnego przestępcy. W tej książce zachowywał się jak jakiś misiaczek.
Dziewczyna bardzo naiwna i dziwna.
Niektóre rzeczy mi się nie kleiły jak np. to iż Mafioso i przestępca Hades umówił się z dziewczyną na szarlotkę. Połączenie Hades + Kory + szarlotka kompletnie mi nie siedziało.
Jest to już któraś z kolei książka autorki, na której się zawiodłam. Widocznie jej styl pisarski do mnie nie przemawia mimo ciekawych pomysłów na fabułę.
Osobiście tej książki nie polecam, co nie znaczy, że komuś może ona przypaść do gustu.
June 2, 2024
Ciekawy pomysł na współczesną adaptację mitu, ale na tym w zasadzie kończą się plusy.
Porwana narracja, każdy króciutki rozdział widziany oczami innego bohatera sprawia, że zastanawiam się, czy to przypadkiem nie wynika z tego, że autorka nie umiała wprowadzić narratora wszechwiedzącego i poszła na łatwiznę, przeskakując z bohatera na bohatera. Według mnie przy takiej długości rozdziałów wprowadza to zbyt dużo chaosu.
Relacja głównych bohaterów wydaje się sztuczna: jestem w stanie uwierzyć, że Kora moze fascynować się Hadesem, sle co takiego dojrzały mężczyzna zobaczył w zupełnie niedoświadczonej i naiwnej nastolatce? Ładną buzię i ponętne ciało, brzmi jak kryzys wieku średniego.
Demeter i Hestia, mające obraz całej sytuacji, wysyłają Korę w paszczę lwa, nie wyjaśniając jej zupelnie niczego - wydawałoby się, że będą bardziej przewidujące i rozsądniejsze.
Ciekawy punkt wyjścia opowieści, ale reszta zdecydowanie do dopracowania.
Porwana narracja, każdy króciutki rozdział widziany oczami innego bohatera sprawia, że zastanawiam się, czy to przypadkiem nie wynika z tego, że autorka nie umiała wprowadzić narratora wszechwiedzącego i poszła na łatwiznę, przeskakując z bohatera na bohatera. Według mnie przy takiej długości rozdziałów wprowadza to zbyt dużo chaosu.
Relacja głównych bohaterów wydaje się sztuczna: jestem w stanie uwierzyć, że Kora moze fascynować się Hadesem, sle co takiego dojrzały mężczyzna zobaczył w zupełnie niedoświadczonej i naiwnej nastolatce? Ładną buzię i ponętne ciało, brzmi jak kryzys wieku średniego.
Demeter i Hestia, mające obraz całej sytuacji, wysyłają Korę w paszczę lwa, nie wyjaśniając jej zupelnie niczego - wydawałoby się, że będą bardziej przewidujące i rozsądniejsze.
Ciekawy punkt wyjścia opowieści, ale reszta zdecydowanie do dopracowania.
February 13, 2025
Cos we mnie umarlo
November 19, 2024
Ta książka pomimo wszystkich swoich wad, które zauważałam nie raz, wciągnęła mnie od pierwszej strony. Płynęłam przez nią, śmiałam się i byłam wzburzona nie raz. Nie ma idealnie wykreowanej fabuły. Wiele zdarzeń nie trzyma się kupy. Ale jednak bawiłam się na niej przednio i to najważniejsze
February 22, 2025
autorka ma chyba fetysz kobiecych piersi
June 8, 2024
♥️09.06.2024r.♥️
July 30, 2024
BARDZO cringowa ta książka, ale audiobooka się tak śmiesznie słuchało, że aż się dobrze bawiłam 😅
September 4, 2024
Zabawne/10
A tak serio tragiczne, okropne, obrzydliwe. Jeżeli ktoś chce to jednak przeczytać to polecam audiobooka, bo lektor robi z tego dobry kabaret.
A tak serio tragiczne, okropne, obrzydliwe. Jeżeli ktoś chce to jednak przeczytać to polecam audiobooka, bo lektor robi z tego dobry kabaret.
November 15, 2024
Boli 😫
November 28, 2024
Nie ufam ludziom,którzy czytają to na serio a nie dla fabuły.
Read
October 11, 2025Kobieto odłóż te klawiaturę i zajmij się czymś innym
May 27, 2024
„- Duma i honor już niejednego sprowadziły na manowce – Z niezadowoleniem pokręciłam głową. – Wiem, że jesteś świetny w sztukach walki, że uwielbiasz rywalizację. Ale igrasz z siłą, która może cię zaskoczyć. Obawiam się tylko, że to może być bolesne zaskoczenie… „.
~
Nie wiem, jak wy, ale ja, gdy tylko dowiedziałam się o tej książce nie mogłam doczekać się aż wpadnie w moje ręce. Monika Magoska-Suchar odważyła się wydać „Hadesa” sama i choć nie jest to jej pierwsza książka to myślę, że dla niej najważniejsza. 💜
Widać i czuć, że Monika włożyła w tę powieść całe swoje serce. Książka jest cudownie wydana, a stworzona przez nią historia gwarantuje świetną rozrywkę, która nie chciałam by się kończyła.
~
Wychowana na wsi Kora w wieku osiemnastu lat pragnie zachłysnąć się zapachem wielkiego miasta. Wyjeżdża do Olimpionu, gdzie chce rozpocząć studia, choć wciąż waha się nad kierunkiem. Nie jest pewna, czy pójść za głosem nadopiekuńczej matki, czy własnego serca.
O przyjeździe Kory dowiaduje się Hera, żona rządzącego miastem Zeusa, która z jakiegoś powodu żywi ogromną nienawiść do matki dziewczyny. A że Hera jest pamiętliwa i mściwa to nie wróży dla młodej Kory szczęśliwego pobytu. W głowie Hery już rodzi się diaboliczny plan mający na celu kompromitację córki znienawidzonej Demeter.
Bal, na który Kora dostaje zaproszenie jest spełnieniem jej marzeń. W końcu pozna zwyczaje tu panujące i nawiąże nowe znajomości. Niestety, jest nieświadoma tego, że właśnie została wplątana w misternie uknutą intrygę organizatorki tej imprezy.
Nie da się ukryć, że obecność Kory na balu budzi ogólne poruszenie, ale większą uwagę przyciąga inny gość. Hades – brat Zeusa nieustannie ratujący mu tyłek z opresji. Król Podziemia. Pan Ciemności. Powszechnie uważany za bezwzględnego gangstera, którego na krok nie odstępuje jego pupil – trzygłowy Cerber o kłach ostrych jak brzytwy.
Kto by się spodziewał, że to właśnie on będzie próbował wybawić Korę z opresji.
~
„Powinnam uciekać. Ostrzegano mnie przed nim i jego ludźmi. Teraz on klęczał przede mną, a ja nie mogłam nawet zobaczyć jego oczu, bo skrywały je ciemne okulary, w których odbijała się moja nieidealna sylwetka. Pewnie miał mnie za totalną idiotkę i głupią gęś, tak samo jak tamten brodzacz. Miałam ochotę zapaść się pod ziemię, w piekielne czeluści… Ach, nie. Zapomniałam. One należały do niego, więc to nie był właściwy kierunek „.
~
Światło i Mrok. Piękna i Bestia. Kora i Hades. I przeznaczenie, które pchnęło ich ku sobie i otworzyło oczy na własne pragnienia, na to czego brakowało im w życiu, a czego nie byli do tej pory świadomi. Nie wszystkim, jednak ten związek jest na rękę. Naszym bohaterom przyjedzie walczyć z przeciwnościami, jakie pod nogi rzucać im będą bezwzględni bogowie.
~
Monika Magoska-Suchar po raz kolejny udowadnia, że nie ma dla niej rzeczy niemożliwych. Wiecie już, że kocham jej twórczość i jeszcze nigdy mnie nie zawiodła. To taki mój pewniak. 😉 Powieści Moniki za każdym razem zabierają mnie w inny świat, w którym zatracam się bez pamięci. Tym razem było tak samo. „Hades. Król podziemia” wciąga od pierwszej strony. Hipnotyzuje. Fascynuje. Rozczula. Bawi. Całkowicie zniewala. Tę książkę pochłania się na jeden chaps. Pragniesz poznać kolejny rozdział, ale smuci cię świadomość, że każda kolejna przeczytana strona przybliża cię do końca historii. A uwierzcie mi, nie chciałam, żeby się kończyła.
~
Jestem pod wrażeniem, jak niesamowite postacie wykreowała Monika. Choć kocham Korę i Hadesa całym sercem (wiadomo 😍) to z radością wczytywałam się też w rozdziały innych bohaterów, których nie da się nie polubić. No może z małymi wyjątkami…
Moimi ulubieńcami zdecydowanie są Hera (uwielbiam tę jędzę) oraz Tanatos. Ten facet potrafił rozbawić mnie do łez.
~
Nie wiem, jak wy, ale ja, gdy tylko dowiedziałam się o tej książce nie mogłam doczekać się aż wpadnie w moje ręce. Monika Magoska-Suchar odważyła się wydać „Hadesa” sama i choć nie jest to jej pierwsza książka to myślę, że dla niej najważniejsza. 💜
Widać i czuć, że Monika włożyła w tę powieść całe swoje serce. Książka jest cudownie wydana, a stworzona przez nią historia gwarantuje świetną rozrywkę, która nie chciałam by się kończyła.
~
Wychowana na wsi Kora w wieku osiemnastu lat pragnie zachłysnąć się zapachem wielkiego miasta. Wyjeżdża do Olimpionu, gdzie chce rozpocząć studia, choć wciąż waha się nad kierunkiem. Nie jest pewna, czy pójść za głosem nadopiekuńczej matki, czy własnego serca.
O przyjeździe Kory dowiaduje się Hera, żona rządzącego miastem Zeusa, która z jakiegoś powodu żywi ogromną nienawiść do matki dziewczyny. A że Hera jest pamiętliwa i mściwa to nie wróży dla młodej Kory szczęśliwego pobytu. W głowie Hery już rodzi się diaboliczny plan mający na celu kompromitację córki znienawidzonej Demeter.
Bal, na który Kora dostaje zaproszenie jest spełnieniem jej marzeń. W końcu pozna zwyczaje tu panujące i nawiąże nowe znajomości. Niestety, jest nieświadoma tego, że właśnie została wplątana w misternie uknutą intrygę organizatorki tej imprezy.
Nie da się ukryć, że obecność Kory na balu budzi ogólne poruszenie, ale większą uwagę przyciąga inny gość. Hades – brat Zeusa nieustannie ratujący mu tyłek z opresji. Król Podziemia. Pan Ciemności. Powszechnie uważany za bezwzględnego gangstera, którego na krok nie odstępuje jego pupil – trzygłowy Cerber o kłach ostrych jak brzytwy.
Kto by się spodziewał, że to właśnie on będzie próbował wybawić Korę z opresji.
~
„Powinnam uciekać. Ostrzegano mnie przed nim i jego ludźmi. Teraz on klęczał przede mną, a ja nie mogłam nawet zobaczyć jego oczu, bo skrywały je ciemne okulary, w których odbijała się moja nieidealna sylwetka. Pewnie miał mnie za totalną idiotkę i głupią gęś, tak samo jak tamten brodzacz. Miałam ochotę zapaść się pod ziemię, w piekielne czeluści… Ach, nie. Zapomniałam. One należały do niego, więc to nie był właściwy kierunek „.
~
Światło i Mrok. Piękna i Bestia. Kora i Hades. I przeznaczenie, które pchnęło ich ku sobie i otworzyło oczy na własne pragnienia, na to czego brakowało im w życiu, a czego nie byli do tej pory świadomi. Nie wszystkim, jednak ten związek jest na rękę. Naszym bohaterom przyjedzie walczyć z przeciwnościami, jakie pod nogi rzucać im będą bezwzględni bogowie.
~
Monika Magoska-Suchar po raz kolejny udowadnia, że nie ma dla niej rzeczy niemożliwych. Wiecie już, że kocham jej twórczość i jeszcze nigdy mnie nie zawiodła. To taki mój pewniak. 😉 Powieści Moniki za każdym razem zabierają mnie w inny świat, w którym zatracam się bez pamięci. Tym razem było tak samo. „Hades. Król podziemia” wciąga od pierwszej strony. Hipnotyzuje. Fascynuje. Rozczula. Bawi. Całkowicie zniewala. Tę książkę pochłania się na jeden chaps. Pragniesz poznać kolejny rozdział, ale smuci cię świadomość, że każda kolejna przeczytana strona przybliża cię do końca historii. A uwierzcie mi, nie chciałam, żeby się kończyła.
~
Jestem pod wrażeniem, jak niesamowite postacie wykreowała Monika. Choć kocham Korę i Hadesa całym sercem (wiadomo 😍) to z radością wczytywałam się też w rozdziały innych bohaterów, których nie da się nie polubić. No może z małymi wyjątkami…
Moimi ulubieńcami zdecydowanie są Hera (uwielbiam tę jędzę) oraz Tanatos. Ten facet potrafił rozbawić mnie do łez.
May 30, 2024
Ja uwielbiam mitologie. W zasadzie każdą. Celtycką, słowiańską, również grecką.
Więc gdy weszłam w świat Olimpionu stworzonego przez Monikę, byłam oczarowana. Świat nie jest fantastyczny. Zeus, Demeter i Hades są zwykłymi ludźmi. Olimpion to tylko takie miasto. Trzygłowy Cerber to tylko mutacja. Niesamowicie mnie to zaintrygowało. Tak fascynujące było czytanie o bogach greckich, którzy tak naprawdę nimi nie byli.
Za to była obłuda, zepsucie i podłość. Surowość uczuć i zepsucia ludzkiego muszę absolutnie uszanować. To, jak autorka obnaża to, kim są bohaterowie, zasługuje na owacje na stojąco. Historia była dynamiczna, miała sens i nie było w niej dziur.
Hades mnie absolutnie oczarował. Zawsze byłam jego wielką fanką. Zawsze mialam poczucie niesprawiedliwości wobec narracji kreowanej na jego temat. I ta historia wyraziła tylko to wszystko, co zawsze odczuwałam. Że Hades był kozłem ofiarnym, że był niesprawiedliwie i podle traktowany przez własną rodzinę i niesłusznie oceniany przez wszystkich innych. Podczas gdy Hades to najukochańszym, najsłodszy człowiek na ziemi, który wykonuje tylko swoją pracę.
Jestem naprawdę pochłonięta tą książką, czytało mi się ją tak lekko, że nawet nie zauważyłam, kiedy ją skończyłam. Muszę też zaznaczyć, że jeśli działo się coś, co mogło być wyzwalaczem dla czytelnika, ostrzeżenie było na początku każdego takiego rozdziału. To o krok więcej, ukłon w stronę czytelników. Wielu autorów ogranicza się do ostrzeżenia na samym początku, a niektórzy w ogóle się nie fatygują. Za taki detal absolutne czapki z głów dla autorki.
Jednak nie była to idealna 10 w moim odczuciu. Jednak nie ze względu na jakość książki, a na moje własne preferencje. O ile w książkach fantastycznych różnica wieku 25 - 500 mi nie przeszkadza, to w książkach osadzonych we względnie realistycznym świecie różnica wieku, gdy dziewczyna ma lat 18 a mężczyzna jest w średni wieku, już mnie razi. Nie lubię takich różnic i argumentów pod tytułem "jesteś dojrzała jak na swój wiek". Nie zrażajcie się jednak. To tylko moje preferencje spowodowane osobistymi doświadczeniami i zwykłym spojrzeniem na świat. Ich różnica wieku nie jest w zasadzie widoczna w ich interakcjach, wspominana jest raczej rzadko, ja to zwyczajnie zignorowałam.
Jednak wiecie, że jestem z Wami szczera w recenzjach i wiem, że aspekt ich różnicy wieku mi przeszkadzał, więc żeby być fair, mówię Wam o tym wprost. Gdyby miała chociaż te 25 lat, nie powiedziałabym słowa, dałabym 10/10 i na tym byśmy zakończyli, ale Kora ma 18 lat i za bardzo uderzyło to do domu.
W każdym razie, książka jest naprawdę świetna i czekam już ze zniecierpliwieniem na drugi tom. Jeśli poziomem dorówna chociaż do jedynki, to zapowiada się świetna kontynuacja. Polecam
Więc gdy weszłam w świat Olimpionu stworzonego przez Monikę, byłam oczarowana. Świat nie jest fantastyczny. Zeus, Demeter i Hades są zwykłymi ludźmi. Olimpion to tylko takie miasto. Trzygłowy Cerber to tylko mutacja. Niesamowicie mnie to zaintrygowało. Tak fascynujące było czytanie o bogach greckich, którzy tak naprawdę nimi nie byli.
Za to była obłuda, zepsucie i podłość. Surowość uczuć i zepsucia ludzkiego muszę absolutnie uszanować. To, jak autorka obnaża to, kim są bohaterowie, zasługuje na owacje na stojąco. Historia była dynamiczna, miała sens i nie było w niej dziur.
Hades mnie absolutnie oczarował. Zawsze byłam jego wielką fanką. Zawsze mialam poczucie niesprawiedliwości wobec narracji kreowanej na jego temat. I ta historia wyraziła tylko to wszystko, co zawsze odczuwałam. Że Hades był kozłem ofiarnym, że był niesprawiedliwie i podle traktowany przez własną rodzinę i niesłusznie oceniany przez wszystkich innych. Podczas gdy Hades to najukochańszym, najsłodszy człowiek na ziemi, który wykonuje tylko swoją pracę.
Jestem naprawdę pochłonięta tą książką, czytało mi się ją tak lekko, że nawet nie zauważyłam, kiedy ją skończyłam. Muszę też zaznaczyć, że jeśli działo się coś, co mogło być wyzwalaczem dla czytelnika, ostrzeżenie było na początku każdego takiego rozdziału. To o krok więcej, ukłon w stronę czytelników. Wielu autorów ogranicza się do ostrzeżenia na samym początku, a niektórzy w ogóle się nie fatygują. Za taki detal absolutne czapki z głów dla autorki.
Jednak nie była to idealna 10 w moim odczuciu. Jednak nie ze względu na jakość książki, a na moje własne preferencje. O ile w książkach fantastycznych różnica wieku 25 - 500 mi nie przeszkadza, to w książkach osadzonych we względnie realistycznym świecie różnica wieku, gdy dziewczyna ma lat 18 a mężczyzna jest w średni wieku, już mnie razi. Nie lubię takich różnic i argumentów pod tytułem "jesteś dojrzała jak na swój wiek". Nie zrażajcie się jednak. To tylko moje preferencje spowodowane osobistymi doświadczeniami i zwykłym spojrzeniem na świat. Ich różnica wieku nie jest w zasadzie widoczna w ich interakcjach, wspominana jest raczej rzadko, ja to zwyczajnie zignorowałam.
Jednak wiecie, że jestem z Wami szczera w recenzjach i wiem, że aspekt ich różnicy wieku mi przeszkadzał, więc żeby być fair, mówię Wam o tym wprost. Gdyby miała chociaż te 25 lat, nie powiedziałabym słowa, dałabym 10/10 i na tym byśmy zakończyli, ale Kora ma 18 lat i za bardzo uderzyło to do domu.
W każdym razie, książka jest naprawdę świetna i czekam już ze zniecierpliwieniem na drugi tom. Jeśli poziomem dorówna chociaż do jedynki, to zapowiada się świetna kontynuacja. Polecam
August 8, 2024
"...ale wiedziałem jedno – nikt z Olimpionu jej nie tknie. Nikt. I to był mój cel".
▫️Tytuł: Hades. Król Podziemia. Tom 1
▫️Seria: Hades
▫️Autor: Monika Magoska-Suchar
▫️Wydawnictwo: Monika Magoska-Suchar
▫️Premiera: 22.05.2024 r.
Autorka w książce kilkukrotnie ostrzega przed mocnymi scenami, których powinni być świadomi czytelnicy. To dobry krok w stronę osoby sięgającej po książkę, ale naszym zdaniem dla wprawionych fanek mocniejszych scen - nie ma w nich nic nadzwyczajnego i nie ma czego się obawiać sięgając po tę powieść 😉 Pani Monika w bardzo delikatny sposób przedstawiała wątki przed którymi próbowała ostrzec. Jedynie wyobraźnia powoduje, że widzimy sceny, które mogły mieć miejsce.
Hades to retelling mitologicznych postaci. Śmietanka olimpu jest wszędzie, dosłownie wszystko zostało wywrócone do góry nogami, no może tylko królestwo Hadesa pozostało w podziemiu tak jak powinno to być, a sam Hades to jego niepowtarzalny król, postrzegany jako okrutny i brutalny mężczyzna. Wszelkie ostrzeżenia bohaterów nastawiły nas, że będzie to ten najgorszy z najgorszych, jakie było jednak nasze zaskoczenie, gdy przekonałyśmy się, że Hades posiada też inne cechy, wcale nie takie złe.
Kora była trzymana na farmie przez swoją matkę z dala od Olimpionu, który jej zdaniem nie jest odpowiednim miejscem dla nikogo. Była chowana pod kloszem, teraz gdy kończy 18 lat wyjeżdża w końcu poznać czym jest życie… I rzeczywiście, jej nieporadność życiowa, naiwność i infantylność momentami powodowała, że klepałyśmy się po czole. Efekt ten wzmacniała jeszcze wyraźna różnica wieku miedzy nią a Hadesem, któremu wpadła w oko. Opanowany i zimny, dojrzały mężczyzna w kontraście z młodziutką Herą. Byli kompletnym przeciwieństwem ale coś powodowało, że razem tworzyli jedność, której mamy duży niedosyt.
Hades skupiał się mocno na klimacie Olimpionu i przygodach jakie spotykały Herę, opowiadając przy tym historie bohaterów pobocznych co stanowi dla nas dobry wstęp do kolejnych tomów. Ta powieść dopiero się rozkręca ale mamy nadzieje, że następny tom da nam dużo więcej Hery i Hadesa, oraz rozwiąże wszelkie zagadki, które zostały oficjalnie przedstawione pozostawiając czytelnika ze znakiem zapytania.
Niestety otwarcie musimy przyznać, że wiele razy zdarzyło nam się zgubić w fabule za sprawą różnych narracji. Perspektywa opowiadania oczami wielu osób wydaje się być ciekawym pomysłem, ale niestety w tym wykonaniu powstał pewien chaos. Może wynika to z powodu, że nie każdy z bohaterów skradł nasze serce, przez co zaciekawienie czasem umykało, ale z pewnością jesteśmy ciekawe jak w dalszym ciągu rozwinie się historia Hery i Hadesa, licząc na mocny romans, w którym król podziemia pokaże swoje prawdziwe oblicze 😉
▫️Tytuł: Hades. Król Podziemia. Tom 1
▫️Seria: Hades
▫️Autor: Monika Magoska-Suchar
▫️Wydawnictwo: Monika Magoska-Suchar
▫️Premiera: 22.05.2024 r.
Autorka w książce kilkukrotnie ostrzega przed mocnymi scenami, których powinni być świadomi czytelnicy. To dobry krok w stronę osoby sięgającej po książkę, ale naszym zdaniem dla wprawionych fanek mocniejszych scen - nie ma w nich nic nadzwyczajnego i nie ma czego się obawiać sięgając po tę powieść 😉 Pani Monika w bardzo delikatny sposób przedstawiała wątki przed którymi próbowała ostrzec. Jedynie wyobraźnia powoduje, że widzimy sceny, które mogły mieć miejsce.
Hades to retelling mitologicznych postaci. Śmietanka olimpu jest wszędzie, dosłownie wszystko zostało wywrócone do góry nogami, no może tylko królestwo Hadesa pozostało w podziemiu tak jak powinno to być, a sam Hades to jego niepowtarzalny król, postrzegany jako okrutny i brutalny mężczyzna. Wszelkie ostrzeżenia bohaterów nastawiły nas, że będzie to ten najgorszy z najgorszych, jakie było jednak nasze zaskoczenie, gdy przekonałyśmy się, że Hades posiada też inne cechy, wcale nie takie złe.
Kora była trzymana na farmie przez swoją matkę z dala od Olimpionu, który jej zdaniem nie jest odpowiednim miejscem dla nikogo. Była chowana pod kloszem, teraz gdy kończy 18 lat wyjeżdża w końcu poznać czym jest życie… I rzeczywiście, jej nieporadność życiowa, naiwność i infantylność momentami powodowała, że klepałyśmy się po czole. Efekt ten wzmacniała jeszcze wyraźna różnica wieku miedzy nią a Hadesem, któremu wpadła w oko. Opanowany i zimny, dojrzały mężczyzna w kontraście z młodziutką Herą. Byli kompletnym przeciwieństwem ale coś powodowało, że razem tworzyli jedność, której mamy duży niedosyt.
Hades skupiał się mocno na klimacie Olimpionu i przygodach jakie spotykały Herę, opowiadając przy tym historie bohaterów pobocznych co stanowi dla nas dobry wstęp do kolejnych tomów. Ta powieść dopiero się rozkręca ale mamy nadzieje, że następny tom da nam dużo więcej Hery i Hadesa, oraz rozwiąże wszelkie zagadki, które zostały oficjalnie przedstawione pozostawiając czytelnika ze znakiem zapytania.
Niestety otwarcie musimy przyznać, że wiele razy zdarzyło nam się zgubić w fabule za sprawą różnych narracji. Perspektywa opowiadania oczami wielu osób wydaje się być ciekawym pomysłem, ale niestety w tym wykonaniu powstał pewien chaos. Może wynika to z powodu, że nie każdy z bohaterów skradł nasze serce, przez co zaciekawienie czasem umykało, ale z pewnością jesteśmy ciekawe jak w dalszym ciągu rozwinie się historia Hery i Hadesa, licząc na mocny romans, w którym król podziemia pokaże swoje prawdziwe oblicze 😉
June 14, 2025
4,7
Coś mnie podkusiło i książkę „Hades. Król podziemia” Moniki Magoska - Suchar zdecydowałam się odsłuchać a nie przeczytać.
Jakiż to był genialny pomysł!
Abstrahując od tego, że historia sama w sobie jest świetnie pomyślana i napisana, to robotę jaką wykonał w tym przypadku lektor, czyli Pan Daniel Pachelski , można określić tylko jako : ABSOLUTNIE GENIALNA!!!
( Do tej pory nie mogę uwierzyć że rolę Tanatosa odczytywał również pan Daniel, a nie był to Cezary Pazura. Podobieństwo głosu i stylistyki wypowiedzi było wręcz porażające ! )
Za lektora książka zyskuje dodatkową gwiazdkę.
Jestem wielką fanką wszelkich mitologii, podań, klechd i baśni, ale jedną z moich ulubionych była zawsze mitologia grecka. Dlatego bez większego namysłu sięgnęłam po „Hadesa (...)”. Zestawienie mitycznych postaci ze współczesnym nam światem, było tyleż nieoczekiwane, co bardzo odświeżające. Czeka tu na nas naprawdę doskonała kreacja ( prawie ) wszystkich występujących postaci. ( Może za wyjątkiem głównej bohaterki, z której zrobiono niestety kolejną Mary Sue ) Każdy tu był jakiś. Miał swój wyraźny rys i pod każdym względem został przemyślany. I tyczy się to absolutnie wszystkich tu występujących, aż po najmniej znaczącą poboczną postać. Dodatkowo ten indywidualizm postaci podkreślał niezrównany lektor. Choć uniwersum nie jest może jakoś porażająco rozbudowane, to zostało przedstawione na tyle obrazowo, że nie razi nas to jakoś specjalnie podczas lektury. Należy też zwrócić uwagę na mocną nutę humorystyczno satyryczną, bo mity na wesoło, to dla mnie pierwszyzna. Bogowie zawsze byli tacy na serio - a tu, nie raz i nie dwa podczas słuchania wypływał mi na usta uśmiech od ucha do ucha. Mimo iż ta książka to oczywiście baja dla starszych dzieci, to dla mnie jako osoby już zdecydowanie dojrzałej, przyjemność z jej czytania / słuchania, również była olbrzymia . Styl Pani Moniki bardzo mi odpowiada.
Zmartwiło mnie tylko to, że nie zwróciłam uwagi iż jest to cykl. Teraz trzeba będzie czekać na ciąg dalszy, a ja nie przepadam za takim przerywanym czytaniem.
Niemniej jednak książka jest genialna i jeśli ktoś się zdecyduje na wersję audio – na 100 % nie pożałuje. Gorąco polecam!
Coś mnie podkusiło i książkę „Hades. Król podziemia” Moniki Magoska - Suchar zdecydowałam się odsłuchać a nie przeczytać.
Jakiż to był genialny pomysł!
Abstrahując od tego, że historia sama w sobie jest świetnie pomyślana i napisana, to robotę jaką wykonał w tym przypadku lektor, czyli Pan Daniel Pachelski , można określić tylko jako : ABSOLUTNIE GENIALNA!!!
( Do tej pory nie mogę uwierzyć że rolę Tanatosa odczytywał również pan Daniel, a nie był to Cezary Pazura. Podobieństwo głosu i stylistyki wypowiedzi było wręcz porażające ! )
Za lektora książka zyskuje dodatkową gwiazdkę.
Jestem wielką fanką wszelkich mitologii, podań, klechd i baśni, ale jedną z moich ulubionych była zawsze mitologia grecka. Dlatego bez większego namysłu sięgnęłam po „Hadesa (...)”. Zestawienie mitycznych postaci ze współczesnym nam światem, było tyleż nieoczekiwane, co bardzo odświeżające. Czeka tu na nas naprawdę doskonała kreacja ( prawie ) wszystkich występujących postaci. ( Może za wyjątkiem głównej bohaterki, z której zrobiono niestety kolejną Mary Sue ) Każdy tu był jakiś. Miał swój wyraźny rys i pod każdym względem został przemyślany. I tyczy się to absolutnie wszystkich tu występujących, aż po najmniej znaczącą poboczną postać. Dodatkowo ten indywidualizm postaci podkreślał niezrównany lektor. Choć uniwersum nie jest może jakoś porażająco rozbudowane, to zostało przedstawione na tyle obrazowo, że nie razi nas to jakoś specjalnie podczas lektury. Należy też zwrócić uwagę na mocną nutę humorystyczno satyryczną, bo mity na wesoło, to dla mnie pierwszyzna. Bogowie zawsze byli tacy na serio - a tu, nie raz i nie dwa podczas słuchania wypływał mi na usta uśmiech od ucha do ucha. Mimo iż ta książka to oczywiście baja dla starszych dzieci, to dla mnie jako osoby już zdecydowanie dojrzałej, przyjemność z jej czytania / słuchania, również była olbrzymia . Styl Pani Moniki bardzo mi odpowiada.
Zmartwiło mnie tylko to, że nie zwróciłam uwagi iż jest to cykl. Teraz trzeba będzie czekać na ciąg dalszy, a ja nie przepadam za takim przerywanym czytaniem.
Niemniej jednak książka jest genialna i jeśli ktoś się zdecyduje na wersję audio – na 100 % nie pożałuje. Gorąco polecam!
November 24, 2024
Historia przedstawia bogów olimpijskich, jako zwykłych ludzi, jednocześnie panują tu mniej więcej podobne relacje między postaciami, które opisane są we właściwej mitologii.
Kora, nasza główna bohaterka, wychowywała się na wsi wraz z matką, gdy osiąga pełnoletność postanawia się usamodzielnić i wyjeżdża na studia do wielkiego miasta Olimpionu. Dziewczyna nie ma pojęcia na co się rzuciła, gdyż w pamięci mieszkańców miasta wciąż pojawiają pogłoski o jej matce. Kora już pierwszego dnia swojego pobytu dostaje zaproszenie na bal u Hery, którego nie może odrzucić.
Hades, pan Podziemia, brat Zeusa, jego najczęstszym zadaniem jest tuszowanie niewygodnych dla Zeusa informacji i pozbywanie się jego problemów. Z tego względu władca Podziemi zyskał swoją opinię bezwzględnego i niebezpiecznego. W ostatniej chwili decyduje się wziąć udział w balu, organizowanym przez Zeusa i Herę, a powód dla którego to robi wszystkich zaskoczy.
Ares, kolejny powiedziałabym bohater, który ma kluczowe znaczenie w tej historii. Ukochany syn Hery, który dostaje to co najlepsze. Chłopak przez przypadek wmieszany zostaje w intrygę, przez którą jego idealny wizerunek jest negowany, co bardzo mu się nie podoba.
Książka to zdecydowanie nowatorskie podejście do mitologii. Przedstawiony świat, który kreowany jest jako idealny ma sobie sporo do zarzucenia. Postacie oparte na mitologicznych bogach są wspaniale wykreowane i świetnie wpisują się w kanon współczesności. Czytając książkę, wchodzimy do zagmatwanego świata pełnego intryg, zdrad, plotek i manipulacji.
Historia łączy w sobie wiele lubianych przeze mnie i również popularnych motywów typu zakazany związek, różnica wieku, problemy rodzinne czy przemoc.
Mnie osobiście książka bardzo się podobała. Przeczytałam za jednym posiedzeniem, wciągnęłam się w historię od początku, a fakt poznawania jej z wielu perspektyw jest dla mnie zdecydowanie na plus. Zakończenie lekko mnie zaskoczyło i już niecierpliwie czekam na ciąg dalszy.
Kora, nasza główna bohaterka, wychowywała się na wsi wraz z matką, gdy osiąga pełnoletność postanawia się usamodzielnić i wyjeżdża na studia do wielkiego miasta Olimpionu. Dziewczyna nie ma pojęcia na co się rzuciła, gdyż w pamięci mieszkańców miasta wciąż pojawiają pogłoski o jej matce. Kora już pierwszego dnia swojego pobytu dostaje zaproszenie na bal u Hery, którego nie może odrzucić.
Hades, pan Podziemia, brat Zeusa, jego najczęstszym zadaniem jest tuszowanie niewygodnych dla Zeusa informacji i pozbywanie się jego problemów. Z tego względu władca Podziemi zyskał swoją opinię bezwzględnego i niebezpiecznego. W ostatniej chwili decyduje się wziąć udział w balu, organizowanym przez Zeusa i Herę, a powód dla którego to robi wszystkich zaskoczy.
Ares, kolejny powiedziałabym bohater, który ma kluczowe znaczenie w tej historii. Ukochany syn Hery, który dostaje to co najlepsze. Chłopak przez przypadek wmieszany zostaje w intrygę, przez którą jego idealny wizerunek jest negowany, co bardzo mu się nie podoba.
Książka to zdecydowanie nowatorskie podejście do mitologii. Przedstawiony świat, który kreowany jest jako idealny ma sobie sporo do zarzucenia. Postacie oparte na mitologicznych bogach są wspaniale wykreowane i świetnie wpisują się w kanon współczesności. Czytając książkę, wchodzimy do zagmatwanego świata pełnego intryg, zdrad, plotek i manipulacji.
Historia łączy w sobie wiele lubianych przeze mnie i również popularnych motywów typu zakazany związek, różnica wieku, problemy rodzinne czy przemoc.
Mnie osobiście książka bardzo się podobała. Przeczytałam za jednym posiedzeniem, wciągnęłam się w historię od początku, a fakt poznawania jej z wielu perspektyw jest dla mnie zdecydowanie na plus. Zakończenie lekko mnie zaskoczyło i już niecierpliwie czekam na ciąg dalszy.
May 24, 2024
Na samym początku jeszcze raz muszę podziękować Monice, za zaufanie jakim mnie obdarzyła. Naprawdę nie zdaje sobie chyba sprawy jakim szczęściem mnie obdarzyła, pozwalając mi objąć skrzydłami tą niesamowitą historię. Autorka przenosi nas do świata greckich bogów w realnym życiu, jednak nie zmieniła się hierarchia jaka panowała w klasycznej mitologi. Na samym szczycie siedzie Zeus, wraz z swoją żoną Herą, a także braćmi Hadesem i Posejdonem. Ten drugi nie brał jednak czynnego udziału w całej opowieści. Cała książka jest pełna humoru i radości, oraz niewinności ze strony głównej bohaterki. Kora od samego początku przeżywa swoje pierwsze razy: pierwszy wyjazd z rodzinnego domu, pierwszy bal, pierwsza miłości i pierwszy pocałunek. Z czasem charakter dziewczyny w powolnym procesie się zmienia, jesteśmy więc świadkami jej dojrzewania, a także jej wybierania pierwszych trudnych decyzji. Monika w idealny sposób przedstawiła osobowości postaci głównych jak i pobocznych. Muszę przyznać, że moje serce w całości skradł Hermes i jego poczucie humoru, każda postać w tym świecie przedstawionym miała jednak coś w sobie, że nie można było ich nie lubić, oczywiście oprócz Hery, która gdyby nie jeden monolog myśli, który przedstawiła na początku książki w stosunku do jej syna. Nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o cudownym wydaniu i pracy jaką Autorka wraz z swoją ekipą włożyła w stworzenie tej historii. Jestem naprawdę pod wielkim wrażeniem.
Całą książkę połknęłam w weekend, nawet nie obejrzałam się, a byłam już przy ostatnich stronach. Gdy weźmie się po tą pozycję nie tak łatwo odłożyć ją z powrotem. Zachęcam was więc z całego serca, by zasmakować prawdziwego szczęścia zagłębiając się w tą iście pełną przygód i uroczych scen historii.
Historia łączy w sobie wiele motywów takich jak między innymi: age gap, który jest jednym z moich ulubionych wątków w historii. Jest to książka 16+, ale przy każdym rozdziale gdy występuje przemoc, możemy znaleść ostrzeżenie o wrażliwych treściach.
Co tu dłużej mogę mówić, Hades król Podziemia ukradł moje serce i skrył pod ziemią.
Całą książkę połknęłam w weekend, nawet nie obejrzałam się, a byłam już przy ostatnich stronach. Gdy weźmie się po tą pozycję nie tak łatwo odłożyć ją z powrotem. Zachęcam was więc z całego serca, by zasmakować prawdziwego szczęścia zagłębiając się w tą iście pełną przygód i uroczych scen historii.
Historia łączy w sobie wiele motywów takich jak między innymi: age gap, który jest jednym z moich ulubionych wątków w historii. Jest to książka 16+, ale przy każdym rozdziale gdy występuje przemoc, możemy znaleść ostrzeżenie o wrażliwych treściach.
Co tu dłużej mogę mówić, Hades król Podziemia ukradł moje serce i skrył pod ziemią.
January 22, 2025
🖤 Hades. Król Podziemia to retelling mitu o Hadesie i Persefonie. Jednak bez żadnej magii, czy fantastyki.
Kora to osiemnastoletnia dziewczyna, która do tej pory wychowywała się na farmie wśród samych kobiet. Po osiągnięciu pełnoletności postanawia wyjechać na studia do dużego miasta. Dowiaduje się o tym Hera, która nienawidzi matki dziewczyny i chce się zemścić. Wplątuje Korę w polityczną intrygę. Z opresji ratuje dziewczynę Hades, brat Zeusa i człowiek od brudnej roboty. Mężczyzna przez wszystkich uznawany za najgorsze zło. Ale czy słusznie?
🖤 Ta książka to jedna z tych, których nie odłożysz dopóki nie przeczytasz ostatniego zdania. Świetnie wykreowani bohaterowie i historia pełna intryg. Autorka ukazuje w niej świat, w którym to piękni i na pozór dobrzy ludzie potrafią być najgorszymi potworami.
🖤 Autorka używa tu narracji wieloosobowej, przez co można się trochę pogubić, a z drugiej strony pozwala to na poznanie danej sytuacji z każdej możliwej perspektywy. Bardzo podobała mi się postać samego Hadesa. Faceta, który w opinii wszystkich był złym, bezwzględnym przestępcą, a ukazywał przede wszystkim swoją drugą stronę. Również Kora przypadła mi do gustu. Niby młoda dziewczyna, chowana pod kloszem przez matkę, ale choć niedoświadczona to zdecydowana sięgnąć po swoje.
🖤 Pomimo wielu ostrzeżeń przez autorkę o przemocy, to nie ma w niej tego, do czego nie byłyby przyzwyczajone osoby lubiące mocniejsze klimaty. Nie licząc kilku pocałunków, nie znajdziemy w tym tomie mocniejszych spice scen.
Polecam i czekam na kolejny tom.
Kora to osiemnastoletnia dziewczyna, która do tej pory wychowywała się na farmie wśród samych kobiet. Po osiągnięciu pełnoletności postanawia wyjechać na studia do dużego miasta. Dowiaduje się o tym Hera, która nienawidzi matki dziewczyny i chce się zemścić. Wplątuje Korę w polityczną intrygę. Z opresji ratuje dziewczynę Hades, brat Zeusa i człowiek od brudnej roboty. Mężczyzna przez wszystkich uznawany za najgorsze zło. Ale czy słusznie?
🖤 Ta książka to jedna z tych, których nie odłożysz dopóki nie przeczytasz ostatniego zdania. Świetnie wykreowani bohaterowie i historia pełna intryg. Autorka ukazuje w niej świat, w którym to piękni i na pozór dobrzy ludzie potrafią być najgorszymi potworami.
🖤 Autorka używa tu narracji wieloosobowej, przez co można się trochę pogubić, a z drugiej strony pozwala to na poznanie danej sytuacji z każdej możliwej perspektywy. Bardzo podobała mi się postać samego Hadesa. Faceta, który w opinii wszystkich był złym, bezwzględnym przestępcą, a ukazywał przede wszystkim swoją drugą stronę. Również Kora przypadła mi do gustu. Niby młoda dziewczyna, chowana pod kloszem przez matkę, ale choć niedoświadczona to zdecydowana sięgnąć po swoje.
🖤 Pomimo wielu ostrzeżeń przez autorkę o przemocy, to nie ma w niej tego, do czego nie byłyby przyzwyczajone osoby lubiące mocniejsze klimaty. Nie licząc kilku pocałunków, nie znajdziemy w tym tomie mocniejszych spice scen.
Polecam i czekam na kolejny tom.
June 14, 2024
Kochani nie wiedziałam jak mam zrobić zdjęcie aby uchwycić piękno tego wydania 😍
Nie mogę się na patrzeć to pierwsza książka w mojej kolekcji z barwionymi brzegami. To mogę dumnie mówi, że to mój patronat 🥰🥰🥰
Bardzo dziękuję za zaufanie przy pierwszej najważniejszej książce, bo jako pierwsz własna. Od napisania do wydania. @mmsuchar_autorka
O rany jak ja mam napisać coś produktywnego jak ja już bym chciała przeczytać drugi tom tej powieści.
Nie jest to książka na podstawie mitologi greckiej. Zachowane są imiona i rolę takie jak ojciec, matka, córka czy syn. Cała powieść jest o miłości, władzy, honorze, rodzinie i kłamstwach. Książka ta jest to zupełnie inna i nowa odmiana autorki. Dodam jeszcze, że bardzo mi się podobała anie ma tu seksów 🤣🤣🤣
"Retelling mitu o Hadesie i Persefonie osadzony we współczesnym świecie" Tak czyli osoba, która nie przepada za fantastyką tak jak ja również może cieszyć się z czytania tej powieści.
Osiemnastoletnia Kora opuszcza rodziców u dom aby wyruszyć na studia do wielkiego i potężnego świata.
Kora przez całe swoje życie była trzymana pod kluczem. Zero chłopaków, zero imprez, zero wychodzenia gdziekolwiek bez wiedzy matki. Olimpion ten wielki świat otwiera przed nią ogrom możliwości. I tam Kora całkiem przypadkiem poznaje nie jakiego Hadesa. Mężczyznę sporo starszego i bardzo niebezpiecznego. Traci ona dla niego głowę, ale co powie na to matka kiedy się dowie ?
Zachęciłam ?
Nie mogę się na patrzeć to pierwsza książka w mojej kolekcji z barwionymi brzegami. To mogę dumnie mówi, że to mój patronat 🥰🥰🥰
Bardzo dziękuję za zaufanie przy pierwszej najważniejszej książce, bo jako pierwsz własna. Od napisania do wydania. @mmsuchar_autorka
O rany jak ja mam napisać coś produktywnego jak ja już bym chciała przeczytać drugi tom tej powieści.
Nie jest to książka na podstawie mitologi greckiej. Zachowane są imiona i rolę takie jak ojciec, matka, córka czy syn. Cała powieść jest o miłości, władzy, honorze, rodzinie i kłamstwach. Książka ta jest to zupełnie inna i nowa odmiana autorki. Dodam jeszcze, że bardzo mi się podobała anie ma tu seksów 🤣🤣🤣
"Retelling mitu o Hadesie i Persefonie osadzony we współczesnym świecie" Tak czyli osoba, która nie przepada za fantastyką tak jak ja również może cieszyć się z czytania tej powieści.
Osiemnastoletnia Kora opuszcza rodziców u dom aby wyruszyć na studia do wielkiego i potężnego świata.
Kora przez całe swoje życie była trzymana pod kluczem. Zero chłopaków, zero imprez, zero wychodzenia gdziekolwiek bez wiedzy matki. Olimpion ten wielki świat otwiera przed nią ogrom możliwości. I tam Kora całkiem przypadkiem poznaje nie jakiego Hadesa. Mężczyznę sporo starszego i bardzo niebezpiecznego. Traci ona dla niego głowę, ale co powie na to matka kiedy się dowie ?
Zachęciłam ?
May 4, 2025
Kocham retellingi. Uwielbiam jak autorzy przedstawiają swoje wizję osadzenia takich bohaterów w świecie współczesnym. Po „Hadesa” miałam sięgnąć już dawno, ale wiadomo jak to jest. Pod ciągłym natłokiem
książek czasem brakuje czasu, ale gdy wreszcie znalazłam chwilę na tę książkę, nie mogłam się oderwać. Monia tak dobrze stworzyła ten świat, że zafascynowana wręcz go pochłaniałam.
Postać Hadesa bardzo mi się podobała, po prostu nic dodać nic ująć. Kora tak słodka i niewinna, ciekawa świata - świetny pomysł na postać. Rzadko spotykamy takie bohaterki. Ich relacja jest po prostu słodka. W otaczającej ich fałszywości i brutalności ta relacja jest czymś wyjątkowym. Cała fabuła jest po prostu doskonała, ciekawa. Czytałam z zapartym tchem. Były momenty gdzie bałam się o bohaterów, przeżywałam razem z nimi, a nawet wylałam łzy.
Monia ma to coś w swojej twórczości, że sięga głęboko w nas, a emocje, które przekłada na swoje historie są niepowtarzalne. Po prostu uwielbiam jej twórczość. Sięgam po nią w ciemno i za każdym razem oddaje jej serce, chociaż zakończenie pierwszego tomu „Hadesa” przyprawiło mnie o mały zawał. Jak można tak to zakończyć? To co mnie pociesza, to to, że już w maju dostaniemy drugi tom. Potrzebuje go jak najszybciej bo muszę poznać bliżej relacje tej dwójki którą wręcz uwielbiam. Muszę wiedzieć co z nimi dalej.
Wszyscy którzy kochają retellingi po prostu muszą to przeczytać.
książek czasem brakuje czasu, ale gdy wreszcie znalazłam chwilę na tę książkę, nie mogłam się oderwać. Monia tak dobrze stworzyła ten świat, że zafascynowana wręcz go pochłaniałam.
Postać Hadesa bardzo mi się podobała, po prostu nic dodać nic ująć. Kora tak słodka i niewinna, ciekawa świata - świetny pomysł na postać. Rzadko spotykamy takie bohaterki. Ich relacja jest po prostu słodka. W otaczającej ich fałszywości i brutalności ta relacja jest czymś wyjątkowym. Cała fabuła jest po prostu doskonała, ciekawa. Czytałam z zapartym tchem. Były momenty gdzie bałam się o bohaterów, przeżywałam razem z nimi, a nawet wylałam łzy.
Monia ma to coś w swojej twórczości, że sięga głęboko w nas, a emocje, które przekłada na swoje historie są niepowtarzalne. Po prostu uwielbiam jej twórczość. Sięgam po nią w ciemno i za każdym razem oddaje jej serce, chociaż zakończenie pierwszego tomu „Hadesa” przyprawiło mnie o mały zawał. Jak można tak to zakończyć? To co mnie pociesza, to to, że już w maju dostaniemy drugi tom. Potrzebuje go jak najszybciej bo muszę poznać bliżej relacje tej dwójki którą wręcz uwielbiam. Muszę wiedzieć co z nimi dalej.
Wszyscy którzy kochają retellingi po prostu muszą to przeczytać.
June 7, 2024
Bardzo przyjemna lektura. Jestem ogromną fanką mitologii całego świata, więc dowiedziawszy się o tym retellingu, byłam wniebowzięta. Opowieść zawiera dużo ciekawych wątków. Zapoznając się z fabułą, momentami wybuchałam śmiechem, nawet będąc w miejscach publicznych. Nie daję jednak 5 gwiazdek, gdyż lekko zawiodłam się samym przedstawieniem świata nowoczesnego w tej historii. Miałam wrażenie, że autorka czasem zapominała, że wszystko dzieje się w obecnych czasach i dlatego średnio podobało mi się dodawanie wątków fantastycznych (jak np. trzygłowy pies Cerber) bez logicznego wyjaśnienia, dlaczego takie zjawiska się w tym współczesnym uniwersum pojawiają. Wydaje mi się, że bez tych elementów (gdyby np. Cerber był zwykłym psem lub gdyby chociaż była narracja, że Cerber to nazwa konkretnych psich trojaczków syjamskich), to książka miałaby większy potencjał.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 30 of 40 reviews