De Flessentrekker

by Ilja Gort

Maxim Dupont vervalst kostbare wijnen. Hij doet dat op een geniale manier en wordt de rockster van de wijn. Op het toppunt van zijn roem krijgt hij een affaire met Claudine, de eigenares van een vooraanstaande wijn-winkel. Beiden blijken een dubbele agenda te hebben. Toch worden ze partners in crime en gaan de strijd aan met een machtige organisatie uit de hoogste regionen van Frankrijk die op veel grotere schaal wijnen vervalst.
Welkom in de wereld van de valse wijn en het grote geld. De Flessentrekker houdt je vanaf de eerste bladzijde in zijn greep en
laat je niet meer los.
Met een humor zoals alleen Gort die bezit, onthult de roman geheimen die de wijnwereld liever verborgen zou hebben gehouden. Een absolute aanrader voor de lief-hebbers van suspense, van Frankrijk en van mooie wijn.

247 pages, Kindle Edition

Published May 16, 2024

Reviews

[Claire · Rating 2 out of 5]

‘De flessentrekker’ is geen afschuwelijk boek, maar goed kan je het absoluut niet noemen. We maken kennis met Maxim die zich voordoet als toekomstig directeur van een wijnmuseum, maar zich in werkelijkheid toelegt op het vervalsen van wijn. Hij wordt kind aan huis op heel veel chateaus, dringt binnen in de top van de wijnwereld en verdient veel geld met zijn frauduleuze praktijken. Zijn vriendin Claudine, zelf wijnhandelaar, weet niets van zijn praktijken. Wanneer er meer flessen op de markt komen dan chateaus kunnen maken, ruiken sommige critici onraad. Eėn zo’n criticus in het bijzonder gaat achter Maxim aan. Deze laatste is ondertussen ook lid geworden van een elitaire wijnclub compleet met inwijdingsrituelen en gezworen eden. Hij wordt steeds meer in het nauw gedreven door allerlei belagers en is verwikkeld in een liefdesrelatie met Claudine. Beiden doen hen uiterste best uit de steeds diepere penarie te geraken.
Storend in dit boek is de oppervlakkige of eerder niet-bestaande karakterdiepte van de personages. De term papieren figuren lijkt hier op zijn plaats. Er zit ook nergens gevoel in of diepgang en zelfs in kritieke situaties moet je nog ver gaan zoeken. Hierdoor (en door andere factoren) mist het geheel verbinding, het lijkt meer een losse verzameling gebeurtenissen /gevoelens die nergens een eenheid of een verhaal vormen.

[Tos Hartman · Rating 4 out of 5]

Eigenlijk 3,5 ster. Het wijn en Frankrijk thema is leuk en interessant, het was een beetje spannend, maar het einde is onorigineel.

[Cisz Geverink - Strasters · Rating 5 out of 5]

www.facebook.com/thebookbabecisz
Instagram: the.bookbabe

[Jan Buijs · Rating 3 out of 5]

Ilja Gort, de naam was mij bekend, ook vaag wie daar bij hoorde. Een wijnboer en praatjesmaker met een opvallende snor en baardje. Ik weet het, een vooroordeel, maar niets menselijks is mij vreemd.

Tot ik een poosje terug op tv wat aflevering zag van zijn programmaatjes als hij door Italië, Spanje en Frankrijk trekt. Vermakelijke tv!

Nou blijkt de man in een ver verleden ook nog als musicus een carriere te hebben gehad, eerst als drummer bij o.a. After Tea en later als maker van muziek bij reclames. Wie kent de Nescafé deun niet, die is dus van meneer Gort.

Interessant mens dus en nu blijkt hij ook nog heel wat boeken op zijn naam te hebben. Maar eens wat lezen dacht ik!

Chateau Migraine is zijn nieuwste thriller, dus die kocht ik. Echter is dit het vervolg op De Flessentrekker, dus leek het mij logisch om dat boek eerst te lezen.

Ondanks dat wij in een drukke nogal hectische periode zitten, las ik dit boek verrassend snel uit. Niet dat het nu een literair hoogtepunt is of een bloedspannende thriller met veel complottwists, in tegendeel, maar het leest lekker weg. Net als de tv programma’s is het best vermakelijk, zeker in combinatie met een glas wijn van Gort en Gort want ook die wijn is verrassend goed!

[Kees van Duyn · Rating 3 out of 5]

Ilja Gort was, en is eigenlijk nog steeds, een veelzijdig man die er een groot aantal passies op na houdt. Voor 2000 was hij actief in en met muziek, maar vanaf dat jaar legde hij zich toe op het produceren van wijn en het schrijven van boeken. Als auteur debuteerde hij in 2004 met het inmiddels vele malen herdrukte boek Leven als Gort in Frankrijk. In De flessentrekker, zijn nieuwste roman die twintig jaar later is verschenen, is het vervalsen van wijnen het belangrijkste thema en is derhalve gebaseerd op enkele bekende wijnfraudezaken.

De jonge en gesjeesde student Maxim Dupont ontdekt bij zichzelf een gave die hem veel roem en rijkdom kan brengen: het vervalsen van kostbare en soms zeldzame wijnen. Zijn vriendschap met de ongeveer even oude Claudine d’Hollosy, eigenares van een gerenommeerde wijnwinkel, komt hem daarbij goed van pas en beiden nemen het niet zo nauw met de geldende regels. Op een dag ontmoet Dupont de charismatische Bernard de Rochemorin, waarna hij zich aansluit bij diens organisatie. Claudine ontdekt dat deze man op nog grotere schaal wijnen vervalst en gaat samen met Maxim de strijd met hem aan.

Meteen in het eerste hoofdstuk maakt de lezer kennis met Maxim Dupont, die qua uiterlijk wel heel veel weg heeft van Gorts nog erg jonge kleinzoon Charlie. Het verhaal wordt dan ook grotendeels vanuit zijn perspectief verteld en daardoor krijg je, overigens zonder dat de auteur erg veel over Duponts achtergrond uitweidt, een vrij goed beeld over hem en zijn bezigheden. Ook hierbij blijft Gort – en gelijk heeft hij – dicht bij zichzelf, want net als zijn hoofdpersonage is hij gepassioneerd door wijn, heeft hij veel met Bordeaux en is de achternaam d’Hollosy niet geheel onbekend voor hem. Daarnaast zijn enkele locaties en activiteiten die in het boek beschreven worden herkenbaar uit zijn televisieprogramma Gort over de grens. Hierdoor komen diverse omstandigheden zonder meer waarheidsgetrouw over.

Dit laatste geldt in iets mindere mate voor de plot, ondanks dat het vervalsen van kwaliteitswijnen wel degelijk voorkomt en dit een lucratieve onderneming is waarmee een dik belegde boterham te verdienen valt. Er zijn namelijk verschillende situaties die nogal onrealistisch zijn en waarbij het overduidelijk is dat Gort alle registers opentrekt om de lezer een vermakelijk verhaal voor te schotelen. Hierin is hij zonder meer geslaagd, want de vele aangelegenheden vervelen geen moment. Het tempo ligt voortdurend hoog, er gebeurt meer dan voldoende en diverse scènes neigen zelfs naar het absurdistische. Het zal en kan dan ook niemand verbazen dat in dit boek humor een belangrijke plaats inneemt.

De schrijfstijl van de auteur is bijzonder vlot, ongecompliceerd, erg beeldend en helemaal in de lijn van Gort. Een goed voorbeeld van dit laatste is een mooie en levensechte beschrijving van het proeven van alleen maar één slok wijn. Het verhaal begint nog heel ‘gewoon’ en bedaard, maar gaandeweg de plot en betrekkelijk geleidelijk neemt de spanning zienderogen toe. Om uiteindelijk te eindigen in een nogal drastische, onverwachte, maar eveneens ongeloofwaardige ontknoping. In die slotfase volgt alles elkaar wel heel snel op, het lijkt dan alsof er tussentijds niets voorgevallen is. Dit wekt de indruk dat er rap een eind aan gebreid moest worden, wat waarschijnlijk absoluut niet het geval geweest is.

Hoewel De flessentrekker over het geheel genomen wel oppervlakkig is, komen de frauduleuze handelingen met wijn prima naar voren. Dit doet Gort op een luchtige en onderhoudende manier, waarbij de strekking van het boek langzaam verandert van roman naar thriller.

[Niek Appels · Rating 2 out of 5]

Gort kan het beter bij wijn houden, hoewel dit verhaal ook over weinig anders dan wijn gaat. Hij lijkt geen pagina zonder wijn te kunnen en zelfs in de metaforen laat hij de wijn terugkomen.

De stijl is weinig verheffend, wat op zich natuurlijk ook geen vereiste is. Wel kun je je wat mij betreft afvragen of woorden als 'webshop' of 'eBay' überhaupt in een boek thuishoren. Daarbij werken de geforceerde flashforwards aan het einde van hoofdstukken op de zenuwen. Hoofdstukken die overigens extreem kort zijn, zodat het boek volstaat van de halflege pagina's, wat misschien nog wel als gunst aan de lezer gezien kan worden.

Mijn irritaties namen gedurende het boek wel wat af. Misschien was het gewenning, maar het feit dat de waanzinnig clichématige studentikoze personages al snel naar de achtergrond verdwijnen hielp ook. Verder is het boek niet eens extreem clichématig, maar na ongeveer tien keer gelezen te hebben dat de wijn een 'reis door de tijd is', wordt dit ook wel degelijk vermoeiend. Technisch daarom toch wel het minste wat ik in tijden heb gelezen, maar er was in ieder geval wel doorheen te komen.

[P.R. De · Rating 4 out of 5]

Zoals gewoonlijk bij Ilja een zeer makkelijk leesbaar en prettig verhaal, spelend in het hem zo vertrouwde Bordeaux en wijnmilieu. Slot is wat verrassend maar vooral heel abrupt en daarmee vrijwel zeker een opstapper naar vervolgdelen zoals eerder ook bij de Abel en Angela serie.
Binnen 24 uur uitgelezen en lekker even in weggeweest. Eenvoudig, niet hoogdravend maar daarmee zeker niet minder leuk.

[Rebecca Schmitz · Rating 2 out of 5]

Dit boek heeft mij helaas enorm teleurgesteld. De schrijfstijl voelt amateuristisch door de enorm korte en hak-op-de-tak-hoofdstukken. Daarnaast heeft het taalgebruik een enorme overvloed aan vakjargon, dat sommige zinnen onleesbaar maakt. Tot slot zijn de 'hippe' Engelse woorden tussendoor een doorn in het oog. Jammer, want in het verhaal zit echt potentie.

[Wera J · Rating 5 out of 5]

Het is gee literatuur, verre van maar altijd vermakelijk die boeken van Ilja. Leest heerlijk weg.

[Erika · Rating 4 out of 5]

Heerlijk! Een boek zoals alleen Ilja Gort die kan schrijven.

[Karina Bax-Putter · Rating 2 out of 5]

Ik had moeite om in het verhaal te komen. Toen dat eenmaal was gelukt, was het een aardig verhaal. Maar andere boeken van Gort zoals De Vrouwenslagerij en Bed and Breakfast zijn leuker.

[Anoek Van der Weijden · Rating 4 out of 5]

Heerlijk boek! In 1 zonnige middag uitgelezen 🍷🍇

[Karin · Rating 3 out of 5]

Nice holiday read. funny and gripping.

[Jonna · Rating 3 out of 5]

Precies wat je er van verwacht. Luchtig, een beetje over de top en je krijgt er zin van in een goed glas wijn.

[Anthony · Rating 5 out of 5]

perfect book for the dark days. entertaining and a good wine story

[Mark JJ · Rating 5 out of 5]

Very entertaining

[Pam Staaks · Rating 4 out of 5]

Raar maar bijzonder boek.

[Jesjepesje · Rating 4 out of 5]

Heerlijk weer, deze nieuwe Gort

[M Boeren · Rating 3 out of 5]

Leest lekker makkelijk weg. Einde wel erg abrupt.

[Christien · Rating 4 out of 5]

Fantastisch verhaal. Waarin realiteit, kritiek en absurditeit hand in hand gaan. Ik blijf het fascinerend vinden hoe sympathiek Gort zijn hoofdpersonen altijd kan maken. Ook al doen ze hele foute dingen.