Αν πιστεύεις ότι το μέλλον είναι αβέβαιο, τότε αυτό είναι το ιδανικό βιβλίο για σένα.
Από τους έξυπνους οικιακούς βοηθούς και τις ιπτάμενες μετακινήσεις ως τις καθηλωτικές εμπειρίες ψυχαγωγίας και τους αισθητήρες μακροβιότητας, δύο κορυφαίοι ειδικοί στην πρόγνωση των τεχνολογικών τάσεων διεθνώς ερμηνεύουν πώς τα πρόσφατα ανθρώπινα επιτεύγματα, περνώντας στη διάθεση των πολλών, θα αλλάξουν τον κόσμο μας προς το καλύτερο.
Το 2049 αναλύει το πώς τα μεγάλα δεδομένα, η τεχνητή νοημοσύνη, το blockchain και η εκθετική ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών διαμορφώνουν τον θαυμαστό καινούργιο κόσμο, και εξηγεί τι πρέπει να γνωρίζεις σήμερα ώστε να είσαι προετοιμασμένος για το αύριο.
Οι Δημήτρης Δημητριάδης και Γιάννης Σκορδάς μάς προτρέπουν να αγκαλιάσουμε την αβεβαιότητα ως απαραίτητη συνθήκη προόδου, και με σκέψη στραμμένη στο μέλλον να προετοιμαστούμε καλύτερα για την περίπτωση που τα πράγματα ανατραπούν.
– Στα επόμενα 3 χρόνια το Jurassic Park θα είναι πραγματικότητα. Υπάρχουν ήδη δοκιμές όπου εισάγεται DNA από τα εξαφανισμένα είδη σε ζωντανές κυτταρικές καλλιέργειες ζώων. – Προβλέπεται ότι ως το 2028 τουλάχιστον ένας στους τέσσερις ενήλικες θα έχει μια σεξουαλική εμπειρία από απόσταση. – Έως το 2049 οι αυξανόμενες θερμοκρασίες που προκαλούν ξηρασία και σκοτώνουν τα έντομα θα καταστήσουν σχεδόν το ήμισυ της γης που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια υψηλής ποιότητας καφέ μη καλλιεργήσιμη. – Η αγορά πρωτεΐνης από έντομα αξίζει έως τώρα 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Ήδη περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι τρώνε σκαθάρια, ακρίδες και άλλα έντομα. – Σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού του πλανήτη θα αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες στην πρόσβαση σε πόσιμο νερό μέχρι το 2029, κάνοντας τη διαχείριση του νερού μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τα επόμενα χρόνια. – Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) θα αντιπροσωπεύουν το 50% του ενεργειακού μείγματος έως το 2030 και το 85% έως το 2050. – Μέχρι το 2049 τα σπίτια μας θα είναι ημι-ζωντανοί τεχνητοί οργανισμοί – κλειστά συστήματα με μεταβολισμό, ανοσολογική απόκριση και μια προσέγγιση νευρικού συστήματος.
Ο Δημήτρης Δημητριάδης είναι αφοσιωμένος στην «εξερεύνηση» του μέλλοντος. Είναι ειδικός στον σχεδιασμό των εταιρειών «του αύριο» και ερευνητής στην Ειδική Γραμματεία Μακροπρόθεσμου Σχεδιασμού στην Προεδρία της Ελληνικής Κυβέρνησης. Έχει δώσει ομιλίες σε διεθνείς φορείς όπως το U.S. Department of State, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το TEDxAUEB κ.ά. Η έρευνά του έχει παρουσιαστεί σε έντυπα όπως η Herald Tribune, το Fortune, η Lifo, η Athens Voice κ.ά. Εδώ και πολλά χρόνια εκπαιδεύει ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης για να δίνει συμβουλές στην ανιψιά του όταν εκείνος δεν θα είναι εκεί.
Αν και το βιβλίο δεν είναι μυθιστόρημα, η προσωπική μου γνωριμία με τον συγγραφέα Δημήτρη Δημητριάδη έκανε την εμπειρία ανάγνωσης σχεδόν προφορική. Σε αρκετά σημεία ένιωσα πως αντί να διαβάζω, τον άκουγα να μου μιλάει. Με όσο το δυνατόν απλή γλώσσα, ο συγγραφέας γίνεται ξεναγός σε ένα μέλλον που δεν απέχει πολύ — και σίγουρα δεν είναι ουτοπικό.
Το βιβλίο είναι ένας χείμαρρος πληροφοριών, και μάλιστα σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Κάποια τα γνωρίζεις ήδη, κάποια τα υποπτεύεσαι, μα εκείνο που σε σοκάρει είναι πόσα δεν έχεις καν φανταστεί — ειδικά όταν μιλάμε για τις επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης στην ανθρώπινη φύση, στις υποδομές, στην ηθική, στην ελευθερία. Δεν είναι απλώς ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι η αρχιτεκτονική του αύριο, και έχει ήδη ξεκινήσει να χτίζεται.
Ίσως και να άργησα να το διαβάσω. Ορισμένοι από τους «μηχανισμούς» που περιγράφονται — θεσμικοί, τεχνολογικοί, κοινωνικοί — έχουν ήδη τεθεί σε λειτουργία. Και όσο περισσότερο καθυστερούμε να ενημερωθούμε, τόσο πιο εύκολο είναι να γίνουμε απλοί θεατές αντί για συνειδητούς συμμετέχοντες.
Η ανάγκη για ουσιαστική ενημέρωση, για κριτική σκέψη αλλά και για επαγγελματικό και πνευματικό επαναπροσδιορισμό είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Προσωπικά, είμαι ήδη σε διαδικασία upskilling/reskilling.
ΥΣ. Δεν πρόκειται για εύκολο ανάγνωσμα τύπου μυθιστορήματος.
Βρήκα αυτό εγχειρίδιο για τις τεχνολογίες εν εξελίξει πολύ ενδιαφέρον. Η προσέγγιση των συγγραφέων για την πορεία προς το 2049 γίνεται με τρόπο συνεκτικό κάνοντας αναφορά σε όλες τις μορφές της ανθρώπινης δραστηριότητας που ενδεχομένως θα επηρεαστούν από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Είναι καλογραμμένο και ευκολοδιαβαστο. Πολύ καλό. Το προτείνω.