Dla miłośników Warszawy powieść Prusa jest powieścią o stolicy, literackim przewodnikiem, z którym śladami Wokulskiego można odkrywać szczegóły wyglądu i życia ówczesnej stolicy. Dla innych powieścią społeczno-obyczajową podejmującą krytykę sytuacji w Polsce końca XIX wieku, powieścią o wielkich idealistach, a dla wielu czytelników po prostu utworem o wielkiej romantycznej miłości.
Bolesław Prus (pronounced:[bɔ'lεswaf 'prus]; Hrubieszów, August 20, 1847 – May 19, 1912, Warsaw), whose actual name was Aleksander Głowacki, was a Polish journalist and novelist who is known especially for his novels The Doll and Pharaoh. He was the leading representative of realism in 19th-century Polish literature and remains a distinctive voice in world literature. Głowacki took the pen name "Prus" from the name of his family coat-of-arms.
An indelible mark was left on Prus by his experiences as a 15-year-old soldier in the Polish 1863 Uprising against Imperial Russia, in which he suffered severe injuries and imprisonment.
In 1872 at age 25, in Warsaw, Prus settled into a distinguished 40-year journalistic career. As a sideline, to augment his income and to appeal to readers through their aesthetic sensibilities, he began writing short stories. Achieving success with these, he went on to employ a broader canvas; between 1886 and 1895, he completed four major novels on "great questions of our age."
Of his novels, perennial favorites with readers are The Doll and Pharaoh. The Doll describes the romantic infatuation of a man of action who is frustrated by the backwardness of his society. Pharaoh, Prus' only historical novel, is a study of political power and statecraft, set in ancient Egypt at the fall of its 20th Dynasty and of the New Kingdom.
jedna z przyjemniejszych lektur jakie czytałam, zrozumiała, choć czasem nużąca. cieszę się, że stach w końcu zrozumiał, że łęcka jest kobietą pustą wewnątrz, patrzącą wyłącznie na status społeczny i korzyści materialne, która jest niewarta jego uczuć. nie można jednak postrzegać jej wyłącznie w negatywnym aspekcie, pamiętając, że to uczucie do izabeli poprowadziło stanisława do wzbogacenia się oraz możliwości obcowania z arystokracją. we wszystkich tomach irytowała mnie jednak ilość antysemicznych postaw i wypowiedzi (nie zliczę ile razy zostało powtórzone słowo „żydki” XD) oraz czasem pojawiające się bardzo przedmiotowe traktowanie kobiet (cytując: „…a damy uważam za bardzo pożyteczne, ale tylko do rodzenia dzieci”, „…Kolor starego miodu, piana jak śmietana, a smak szesnastoletniej dziewczyny.”)(ohydne stwierdzenia, czyż nie?). cieszę się, że w obecnych czasach takie teksty raczej nie przeszłyby redakcji, a równość obu płci jest na porządku dziennym.
cytaty:
„-Co powie świat, o to nie dbam - rzekł Wokulski. - A jeżeli zechce mnie moralizować, tak jak pan, pokażę mu drzwi. O, tam są drzwi, widzisz pan, panie adwokacie?” „-Farewell, miss Iza, farewell! - zawołał Wokulski.” „Nie wiedziałem, że człowiekowi może ciężyć własna dusza…” „-Tak… Nie macie gruntu pod nogami, a chcecie innych brać za łeb. Myślcie wy lepiej o uczciwej równości z innymi, nie o zdobywaniu świata, i nie leczcie cudzych wad przed uleczeniem własnych, które mnożą wam nieprzyjaciół” „Non omnis moriar…” Rzecki [*]
Classic polish novel of the 19th century excellent portrait of the life in Warsaw as the capitalism is solidly establishing itself in Poland divided between 3 monarchies: Russia, Prussia, and Austria/Hungary
Tą część oceniam na 4 gwiazdki ale ogółem po skończeniu całej Lalki czuję jakąś pustkę ?? wkręciłam się w fabułę i polubiłam bohaterów (Rzecki🫶) i tak mi jakoś dziwnie jedna z fajniejszych lektur
Nie wiem czy zakończenie mi się podobało, żeby zrozumieć arcydzieło Prusa chyba muszę jeszcze dojrzeć, bo jeszcze trochę życia przede mną, a może nigdy go nie zrozumiem. Kto wie, co przyniesie przyszłość.
Nie sądziłam, że spodoba mi się lektura. I mimo tego, że pod koniec nie miałam już tyle zapału co na początku to nie chciałam się rozstawać z tą książka
Ryczałam na końcówce. Łęcka na końcu odwaliła taką decyzję, że szok. Każda postać jest inna i inne przesłanie wynosi się. Jednie denerwuje, że o Wokulskim tak mało powiedziane.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Pierwsze dwa tomy lepsze...Wokulski is sooo depressed, rip zasławski zamek...łęcka teraz jako zakonica będzie slayować jestem pewna i rip og journaling girlie rzecki
This entire review has been hidden because of spoilers.
Przeczytanie wszystkich trzech tomów zajęło mi ok roku, wplatając w trakcie inne lektury, ale ta, mimo że pod koniec już mi się dłużyła (prawdopodobnie po prostu z chęci skończenia jej jak najszybciej🙃), w większości miała wciągającą, momentami zabawną fabułę, dzięki czemu przyjemnie mi się ją czytało i zdecydowanie mogę ją uznaċ za najlepszą lekturę (poza “Dziećmi z Bullerbyn”, które z jakiegoś powodu okrzyknęłam tym tytułem już dawno temu i moje wewnętrzne dziecko się tego trzyma XD). Muszę przyznać, że Prus stworzył naprawdę barwne postaci i wszystkie, oddziałując na siebie nawzajem, stworzyły spójną i ciekawą całość, która otwartym zakończeniem dała dużo dla własnej interpretacji dalszej części tej historii. PS. A z Wokulskim niestety dogadałabym się pod względem overthinkowania wszystkiego…🫠