What do you think?
Rate this book
Into the Unbeing (single issues) #1-4
Into the Unbeing Volume 1
Lose yourself inside its innards.
A group of climate scientists working in a remote base camp on the Australian outback discover an impossible landform. Led by botanist Hildur Johansson, the team sets out to conduct a routine exploratory mission to map the terrain, record their observations, and try to understand this anomalous landscape.
They arrive expecting the unexpected, and the Unbeing delivers. The expedition discovers a massive, entirely novel, giant holobiont that threatens to upend everything they understand about the natural world. Propelled by hubris and the intoxicating charm of forbidden knowledge, the research team descends into a hostile alien environment allowed to thrive without human interference. The beautiful yet unforgiving landscape hosts strange flora, gorgeous fauna and dangerous predators lurking in the darkness. As the team pushes deeper, can they survive long enough to find what they’re looking for?
Into the Unbeing is an adventure into the sublime from the critically acclaimed writer Zac Thompson (Cemetery Kids Don’t Die, Blow Away) and visionary artist Hayden Sherman (Dark Dungeon, Wasted Space).
A group of climate scientists working in a remote base camp on the Australian outback discover an impossible landform. Led by botanist Hildur Johansson, the team sets out to conduct a routine exploratory mission to map the terrain, record their observations, and try to understand this anomalous landscape.
They arrive expecting the unexpected, and the Unbeing delivers. The expedition discovers a massive, entirely novel, giant holobiont that threatens to upend everything they understand about the natural world. Propelled by hubris and the intoxicating charm of forbidden knowledge, the research team descends into a hostile alien environment allowed to thrive without human interference. The beautiful yet unforgiving landscape hosts strange flora, gorgeous fauna and dangerous predators lurking in the darkness. As the team pushes deeper, can they survive long enough to find what they’re looking for?
Into the Unbeing is an adventure into the sublime from the critically acclaimed writer Zac Thompson (Cemetery Kids Don’t Die, Blow Away) and visionary artist Hayden Sherman (Dark Dungeon, Wasted Space).
120 pages, Paperback
First published January 28, 2025
9 people are currently reading
190 people want to read
About the author
Zac Thompson
209 books63 followersZac Thompson is a writer born and raised on Prince Edward Island, Canada. He's written titles like Marvelous X-Men, Cable, and X-Men: Black for Marvel Comics. Along with indie books such as Her Infernal Descent, Relay, and The Replacer.
In 2019, Zac became the showrunner of the Age of X-Man universe at Marvel Comics. His critically acclaimed miniseries, Come Into Me, was called the best horror comic of 2018 by HorrorDNA. His debut comic series, The Dregs, was called "lowbrow brilliant" by New York Magazine. His novel, Weaponized, was the winner of the 2016 CryptTV horror fiction contest.
In 2019, Zac became the showrunner of the Age of X-Man universe at Marvel Comics. His critically acclaimed miniseries, Come Into Me, was called the best horror comic of 2018 by HorrorDNA. His debut comic series, The Dregs, was called "lowbrow brilliant" by New York Magazine. His novel, Weaponized, was the winner of the 2016 CryptTV horror fiction contest.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 31 reviews
August 13, 2025
The good news is that unlike earlier Zac Thompson efforts I've read, I didn't dislike this one! No pretentious poetic narration this time, although we do get a full page of (diary) text per chapter (lots of text in comics is annoying to read, I find).
The whole thing feels kind of derivative, the idea of a 'god body' as a dungeon, liberally sprinkled with the flavour and paranoia of Annihilation.. problem is the characters are flat, too flat for what is basically psychological horror. The book just sort of.. ends.
The art is great.
Final note: the series' title is terrible.
The whole thing feels kind of derivative, the idea of a 'god body' as a dungeon, liberally sprinkled with the flavour and paranoia of Annihilation.. problem is the characters are flat, too flat for what is basically psychological horror. The book just sort of.. ends.
The art is great.
Final note: the series' title is terrible.
March 5, 2025
The only other Zac Thompson graphic novel series I have read is a body-horror series called "I Breathed a Body" about mushrooms, social media, and how the two aren't that different. It was smart, fun, and really gross.
"Into the Unbeing" is equally creepy, about a near-future in which global climate change has gotten... well, weird. Four climatologists studying in Australia discover a mountain that shouldn't be there and the ginormous decaying body of a humanoid creature that shouldn't exist. Due to a strange series of incidents, they end up inside the body of the creature, studying the cave-like structures that could be lungs, a stomach, and a skull.
Where did it come from? Why is it inhabited with strange mutant creatures? Unfortunately, no answers in this volume. Waiting patiently for volume 2.
"Into the Unbeing" is equally creepy, about a near-future in which global climate change has gotten... well, weird. Four climatologists studying in Australia discover a mountain that shouldn't be there and the ginormous decaying body of a humanoid creature that shouldn't exist. Due to a strange series of incidents, they end up inside the body of the creature, studying the cave-like structures that could be lungs, a stomach, and a skull.
Where did it come from? Why is it inhabited with strange mutant creatures? Unfortunately, no answers in this volume. Waiting patiently for volume 2.
February 4, 2025
This feels like a collision of "Annihilation" and "Scavengers Reign", a descent into something lush, alien, and quietly terrifying. The covers promise wonders—eerie, impossible beauty—but the interiors don’t always match that same fevered brilliance. Still, there is something here, something unfolding beneath the surface, a slow-burning cosmic horror that lingers at the edges of perception.
I’m not entirely convinced yet, but there is a pulse, a murmur of something vast and unknowable. Perhaps in Volume 2, it will finally awaken.
I’m not entirely convinced yet, but there is a pulse, a murmur of something vast and unknowable. Perhaps in Volume 2, it will finally awaken.
July 31, 2025
Such eerie feelings this one brought with it. Felt very much like a mix of Annihilation by Vandermer and an alien cousin of the movie Descent… (and there totally was a Rocky wannabe in the very end… I’m just saying)…
-
But it ended so abruptly… I need the second volume now haha. I want to see where this is going…. The second part will be out in October!
-
I wasn’t that much a fan of the art though. It was so muddy.
-
But it ended so abruptly… I need the second volume now haha. I want to see where this is going…. The second part will be out in October!
-
I wasn’t that much a fan of the art though. It was so muddy.
November 8, 2025
This was very weird.
September 2, 2025
8/10.
Suprisingly mature (and not completely self-righteous) take on the dying earth genre.
The issue are the characters: very bland for the most part. It felt like the focus on their back stories existed as an alternative to giving them a personality.
It gets better towards the end, so hopefully the following volume will flesh them out more.
Suprisingly mature (and not completely self-righteous) take on the dying earth genre.
The issue are the characters: very bland for the most part. It felt like the focus on their back stories existed as an alternative to giving them a personality.
It gets better towards the end, so hopefully the following volume will flesh them out more.
March 3, 2025
Art was cool
April 27, 2025
very annihilation - very sick art design. i love how architectural it is, the way some pages/sets of panels look like stained glass windows.
January 3, 2025
9/10
Ecofiction and ecohorror are my two favorite subgenres of science fiction and horror (they also go hand in hand together). The art is great and simple. That's really my favorite art technique. Don't do too much. Don't make it too busy or detailed. The story's unfolding in a very cool way and the continued discoveries of this massive lifeform has me giddy for part two. This series could easily go down as one of my all-time favorites when all is said and done. I also love the single issues' cover art cohesion.
Ecofiction and ecohorror are my two favorite subgenres of science fiction and horror (they also go hand in hand together). The art is great and simple. That's really my favorite art technique. Don't do too much. Don't make it too busy or detailed. The story's unfolding in a very cool way and the continued discoveries of this massive lifeform has me giddy for part two. This series could easily go down as one of my all-time favorites when all is said and done. I also love the single issues' cover art cohesion.
September 13, 2024
This book was phenomenal, and I cannot recommend it enough. The storytelling is tremendously intriguing (and appropriately creepy). The artwork is outstanding and very creative - the layouts move the story along in a way that you rarely see. If this type of horror/sci-fi story is your thing, I absolutely, unequivocally recommend checking it out. I will be getting the single issues of Volume 2 as soon as they come out.
May 31, 2025
Scientists find a cave system that appears to be the body of some kind of giant. It has a weird horror setting, but there's a lot of brooding drama between the characters that made for hard going, and, quite frankly, the weird horror aspects felt rather under developed and kind of boring.
February 13, 2025
Quite good, creepy, terrific art. Dialogue and characters feel a bit thin, but I like what’s being built here. Will keep reading.
June 17, 2025
Zac Thompson ponownie zanurza się w koszmar – tym razem głębiej, ciszej i bardziej niepokojąco.
Nie jest debiutantem, jeśli chodzi o literacki horror – wcześniej dał się poznać jako twórca mocno eksperymentalnego komiksu „I Breathed a Body”, łączącego body horror z ostrą krytyką współczesności, zwłaszcza świata mediów społecznościowych i ich brutalnej, pasożytniczej logiki. Tym razem jednak Thompson rezygnuje z brutalnych efektów i groteskowej dosłowności. „Into the Unbeing” to inna bestia – bardziej medytacyjna, cicha i skupiona na poczuciu metafizycznej obcości. Zamiast szoku – powolne zanurzanie się w nieznane.
Akcja rozgrywa się w przyszłości, gdzie zmiany klimatu dosłownie przekształciły świat – jego geologię, życie, porządek rzeczy. Grupa czterech klimatologów zapuszcza się w głąb australijskiego interioru i trafia na… górę, która wygląda jak czaszka. Gdy wchodzą do jej wnętrza, odkrywają struktury przypominające organy: płuca, żołądek, coś jak kręgosłup. To, co miało być ekspedycją badawczą, zamienia się w powolne zejście w głąb czegoś, co może być równie dobrze martwym bóstwem, jak i nowym światem.
Brzmi jak klasyczna opowieść SF? Może i tak, ale Thompson gra z konwencją. Nie zależy mu na prostych odpowiedziach. Nie prowadzi nas do wielkiej kulminacji. Pierwszy tom jest bardziej otwarciem niż konkluzją – to drzwi uchylone do czegoś obcego, niepokojącego, trudnego do uchwycenia. Głównym zagrożeniem nie jest tu potwór. Jest nim sama obcość.
Narracyjnie „Into the Unbeing” oscyluje między kinową grozą „The Descent” a filozoficzną zadumą „Solaris”. Nie ma tu efektownych straszaków. Przerażenie przychodzi powoli – jak dźwięk, którego nie da się zlokalizować. Jak cisza, która brzmi zbyt wyraźnie. Bohaterowie są obecni, ale nie dominują. To bardziej świadkowie niż nośniki akcji – obecni, obserwujący, czasem zagubieni. Jeszcze nie do końca pełni, ale już nie papierowi.
Największą siłą tej opowieści jest jej rytm. Jest powolny, hipnotyczny, wręcz dryfujący. Ale pod spodem pulsuje napięcie – jakby sam komiks oddychał, wciągał i wypuszczał powietrze razem z nami. To rzadkość w medium graficznym.
Hayden Sherman (rysunki) i Jim Campbell (kolory) tworzą duet, który świetnie rozumie, że horror nie musi krzyczeć. Styl Shermana jest surowy, często geometryczny, z wielkimi, minimalistycznymi plamami koloru i ostro ciętymi konturami. Jego wizja miesza cielesność z krajobrazem, mikrokosmos z makrokosmosem. To nie są ilustracje realistyczne – to bardziej mapa psychiczna niż zdjęcie satelitarne.
Dla niektórych czytelników taki styl może być trudny – twarze nie są realistyczne, brakuje klasycznych paneli akcji. Ale to, co tracimy na czytelności, zyskujemy w emocjonalnej sile. Kolory Campbella – stonowane, pastelowe, rozmyte – budują nastrój, który przypomina sen tuż przed przebudzeniem. Gdy światło przygasa, zaczyna się lęk.
Nie da się ukryć – pierwszy tom nie oferuje rozstrzygnięć. Nie kończy się cliffhangerem, nie daje odpowiedzi, nie pozwala na katharsis. Dla jednych to może być wada. Dla innych – zaproszenie do refleksji i kontynuacji. Thompson nie chce nas usatysfakcjonować – chce nas zaniepokoić.
Pewnym mankamentem jest też powierzchowność postaci. Na razie klimatolodzy są raczej zarysami niż pełnokrwistymi bohaterami. Ich emocje, konflikty i przeszłość dopiero zaczynają się przebijać przez warstwę idei. Jeśli kolejne tomy pogłębią ten aspekt, zyskamy nie tylko wizję świata, ale też jego ludzkie odbicie.
„Into the Unbeing. Volume 1” nie jest dla każdego. To nie jest klasyczny horror, ani przygodowa fantastyka. To bardziej ekofikcja na granicy filozofii i poezji graficznej, z elementami weird fiction i echa Lovecraftowskiego lęku przed niewyrażalnym. Dla czytelników szukających czegoś innego, bardziej emocjonalnego niż fabularnego – może być to tytuł, który zostanie w nich na długo.
Przyjemność 3,5/5
Styl: 3/5
Historia: 4/5
Ocena: 3,51/5
goodreads - 4/5
thestorygraph - 3,5/5
lubimyczytac - 7/10
Nie jest debiutantem, jeśli chodzi o literacki horror – wcześniej dał się poznać jako twórca mocno eksperymentalnego komiksu „I Breathed a Body”, łączącego body horror z ostrą krytyką współczesności, zwłaszcza świata mediów społecznościowych i ich brutalnej, pasożytniczej logiki. Tym razem jednak Thompson rezygnuje z brutalnych efektów i groteskowej dosłowności. „Into the Unbeing” to inna bestia – bardziej medytacyjna, cicha i skupiona na poczuciu metafizycznej obcości. Zamiast szoku – powolne zanurzanie się w nieznane.
Akcja rozgrywa się w przyszłości, gdzie zmiany klimatu dosłownie przekształciły świat – jego geologię, życie, porządek rzeczy. Grupa czterech klimatologów zapuszcza się w głąb australijskiego interioru i trafia na… górę, która wygląda jak czaszka. Gdy wchodzą do jej wnętrza, odkrywają struktury przypominające organy: płuca, żołądek, coś jak kręgosłup. To, co miało być ekspedycją badawczą, zamienia się w powolne zejście w głąb czegoś, co może być równie dobrze martwym bóstwem, jak i nowym światem.
Brzmi jak klasyczna opowieść SF? Może i tak, ale Thompson gra z konwencją. Nie zależy mu na prostych odpowiedziach. Nie prowadzi nas do wielkiej kulminacji. Pierwszy tom jest bardziej otwarciem niż konkluzją – to drzwi uchylone do czegoś obcego, niepokojącego, trudnego do uchwycenia. Głównym zagrożeniem nie jest tu potwór. Jest nim sama obcość.
Narracyjnie „Into the Unbeing” oscyluje między kinową grozą „The Descent” a filozoficzną zadumą „Solaris”. Nie ma tu efektownych straszaków. Przerażenie przychodzi powoli – jak dźwięk, którego nie da się zlokalizować. Jak cisza, która brzmi zbyt wyraźnie. Bohaterowie są obecni, ale nie dominują. To bardziej świadkowie niż nośniki akcji – obecni, obserwujący, czasem zagubieni. Jeszcze nie do końca pełni, ale już nie papierowi.
Największą siłą tej opowieści jest jej rytm. Jest powolny, hipnotyczny, wręcz dryfujący. Ale pod spodem pulsuje napięcie – jakby sam komiks oddychał, wciągał i wypuszczał powietrze razem z nami. To rzadkość w medium graficznym.
Hayden Sherman (rysunki) i Jim Campbell (kolory) tworzą duet, który świetnie rozumie, że horror nie musi krzyczeć. Styl Shermana jest surowy, często geometryczny, z wielkimi, minimalistycznymi plamami koloru i ostro ciętymi konturami. Jego wizja miesza cielesność z krajobrazem, mikrokosmos z makrokosmosem. To nie są ilustracje realistyczne – to bardziej mapa psychiczna niż zdjęcie satelitarne.
Dla niektórych czytelników taki styl może być trudny – twarze nie są realistyczne, brakuje klasycznych paneli akcji. Ale to, co tracimy na czytelności, zyskujemy w emocjonalnej sile. Kolory Campbella – stonowane, pastelowe, rozmyte – budują nastrój, który przypomina sen tuż przed przebudzeniem. Gdy światło przygasa, zaczyna się lęk.
Nie da się ukryć – pierwszy tom nie oferuje rozstrzygnięć. Nie kończy się cliffhangerem, nie daje odpowiedzi, nie pozwala na katharsis. Dla jednych to może być wada. Dla innych – zaproszenie do refleksji i kontynuacji. Thompson nie chce nas usatysfakcjonować – chce nas zaniepokoić.
Pewnym mankamentem jest też powierzchowność postaci. Na razie klimatolodzy są raczej zarysami niż pełnokrwistymi bohaterami. Ich emocje, konflikty i przeszłość dopiero zaczynają się przebijać przez warstwę idei. Jeśli kolejne tomy pogłębią ten aspekt, zyskamy nie tylko wizję świata, ale też jego ludzkie odbicie.
„Into the Unbeing. Volume 1” nie jest dla każdego. To nie jest klasyczny horror, ani przygodowa fantastyka. To bardziej ekofikcja na granicy filozofii i poezji graficznej, z elementami weird fiction i echa Lovecraftowskiego lęku przed niewyrażalnym. Dla czytelników szukających czegoś innego, bardziej emocjonalnego niż fabularnego – może być to tytuł, który zostanie w nich na długo.
Przyjemność 3,5/5
Styl: 3/5
Historia: 4/5
Ocena: 3,51/5
goodreads - 4/5
thestorygraph - 3,5/5
lubimyczytac - 7/10
February 5, 2025
‘Innerspace’ and ‘The Decent’ have a baby (both good movies btw).
I also felt this would be better as a one and done. The idea of waiting a year for a very interesting, very confusing 100 page GN just seems like a bad business plan.
No one will care about this story by the time the next volume comes out.
I also felt this would be better as a one and done. The idea of waiting a year for a very interesting, very confusing 100 page GN just seems like a bad business plan.
No one will care about this story by the time the next volume comes out.
February 8, 2025
Decent ideas, interesting concept, woefully short and it’s over right as it gets some moral ambiguity. Hopefully part 2 picks up the momentum because while the concept is interesting, the execution is questionable to say the least, very slow for a 4 issue volume... I’ll be checking out Vol 2 when it releases, but overall it’s meh. Perfectly mid.
Read
June 6, 2025A very promising start to the series with all the right ingredients for me: strong Annihilation vibes, dead god(s), dying ecosystems, and terrorized humans. Can't wait for the rest.
August 16, 2025
My favourite part of this was the artwork. Lots of great pages to play around with the shape of the 'body' they are exploring. Like that one page of them exploring the lungs, each long acting as a separate act of their climb (the descent, then the camping). Or watching them swim through blood. I didn't much connect with the characters themselves, but I still enjoyed the book.
Read
October 9, 2025Intriguing! I myself would certainly not like to be inside a giant guy. Very reminiscent of the movie Annihilation as well as The Descent, both things I do like. I'm not completely sold, but I'm sure I'll check out the second volume at some point soon as Hayden Sherman is one of the more interesting artists working in comics at the moment.
June 30, 2025
i finished reading into the unbeing today. kept creeping me out in ways i couldnt expect or even know could unnerve me. incredibly uncomfortable reading experience with some great panelling, colours and art. i reccomend if anyone likes horror
October 28, 2025
2.5 stars
Sherman’s art is great, but Thompson’s story is just a less interesting riff on Annihilation, populated with boring characters constantly monologuing about their pasts with dialogue that’s needlessly cryptic.
Sherman’s art is great, but Thompson’s story is just a less interesting riff on Annihilation, populated with boring characters constantly monologuing about their pasts with dialogue that’s needlessly cryptic.
January 25, 2025
Very interesting concept with visceral art from Sherman. Really have to see the second part to see what to make of the first.
February 6, 2025
Fantastic paneling and artwork. Thrilling eco horror that demands to be binged. Excited to see where this story goes.
February 13, 2025
Eco horror hates to see me coming mueheheheh. The art was so beautiful and I’m really excited for vol 2
February 16, 2025
Thompsons best work so far. Eco and body horror on a grande scale.
April 1, 2025
Fascinating setting of a cavernous decaying body with some striking visuals. Alas, the characters are pretty unremarkable.
April 25, 2025
The story is interesting, but the covers do the real heavy lifting here. Well paced and drawn leads to an intriguing and easily enjoyable foray into the unknown.
June 3, 2025
I loved this, such beautiful storytelling and panel layouts. Makes me very sad though, I love Mother Earth
July 17, 2025
The concept of moving through a giant subterranean holobiont is cool. I'd read more I suppose.
September 9, 2025
Outstanding artwork and such a creepy, environmental horror intro to this series.
March 31, 2025
A group of scientists in a devastated world explore a strange structure that suddenly appeared, while also wrestling with their own inner demons, in a narrative that is tinged with elements of cosmic horror and subtle dread. In addition, The result is a deeply unsettling work, even though there is very little blood and gore.
Displaying 1 - 30 of 31 reviews