Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί

by Άννα Γαλανού

Η Λένια και ο Φίλιππος είναι δυο μικροί θεοί, όπως όλοι μας άλλωστε. Καθένας τους μέσα του κουβαλά διαφορετικά θραύσματα της ανθρωπότητας. Μιας ανθρωπότητας πιστής στο κοινωνικό κατεστημένο και στις ταξικές διαφορές. Όταν, όμως, έρχεται η αγάπη, χρειάζεται μια στιγμή για να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στην ύπαρξή τους.
Μέσα σε μια κοινωνία που η Λένια ορίζεται από τις προκαταλήψεις και ζει μια καλοκουρδισμένη ζωή, θα γνωρίσει τον Φίλιππο, που έχει βιώσει το χειρότερο πρόσωπο των ανθρώπων.
Λόγια πνιγμένα σε φιλιά, σώματα που προδίδουν, ασφυκτικά άδεια δωμάτια, ένταση που φέρνει δάκρυα και πολλές άγρυπνες νύχτες αφηγούνται την ιστορία τους.
Εκείνη, σε μια προσπάθεια να πνίξει τον έρωτά τους κι ενώ κρατιέται απ’ την ανάμνηση των τελευταίων ευτυχισμένων στιγμών τους, θα καταλήξει στο νησί της και θα ανακαλύψει στις σελίδες ενός ξεθωριασμένου τετραδίου μια συγκλονιστική αλήθεια.
Η αποκάλυψη αυτή θα την απελευθερώσει και ακολουθώντας το τραγούδι της ψυχής της θα θέσει νέες βάσεις στη σχέση της με τον Φίλιππο, ο οποίος με τα χρώματα του έρωτά τους θα ζωγραφίσει το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα στον καμβά της ζωής.

448 pages, Paperback

First published March 1, 2014

About the author

Η Άννα Γαλανού γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πεζά Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε Οικονομικά και ασχολήθηκε με τη διαφήμιση και τον σχεδιασμό εντύπων. Πήρε πρώτο βραβείο για το διήγημα Με αντίπαλο τη ζωή, δεύτερο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα για το έργο Το τέλος μιας κωμωδίας, δεύτερο βραβείο για το ποίημα Άδειος κόσμος και δύο σημαντικές διακρίσεις για τη μελέτη της στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Γράφει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποίηση, παραμύθια. Από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα εκδόθηκαν Οι τρεις φωτιές (2013), Το παράπονό μου μια κραυγή (2012), Αντιμέτωποι με το χθες (2011). Από τις Εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν: Όταν φεύγουν τα σύννεφα (2016), Σμαράγδι στη βροχή (2015), Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί (2014) και τρία παραμύθια από την παιδική σειρά «Λόκο».

Reviews

[Lena Papanikolaou · Rating 3 out of 5]

Υπεροχα εθιστικό ξεχειλιζει απο συναισθηματα!! Μοναδικά μαγευτική η πένα της Κ.Γαλανού!Σε αιχμαλωτίζει απο την πρώτη σελίδα!! πιάνει το ρυθμό της καρδιάς σου και σε ταξιδεύει σε μονοπάτια που δε τα εχεις φανταστεί!Καρδιοχτυπας μαζι με τους ήρωες, πονάς, αισθανεσαι, αγαπάς χαιρεσαι..Φτανοντας στο υπεροχο τελος του στο τελος του εκλεισα τα ματια και το εσφιξα σφιχτα στην αγκαλια μου!!Νιωθω οτι οι ηρωες θα μου λειψουν και είμαι τυχερη που τους συναντησα..προτρεπω να τους γνωρισετε κ εσεις..!!(less)

[Γιώτα Παπαδημακοπούλου · Rating 3 out of 5]

Το "Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί" είναι ένα από τα βιβλία της περασμένη χρονιάς που μου προκάλεσε πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα. Όντας ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα, που παντρεύει δύο διαφορετικές ιστορίες με κάποιους κοινούς παρανομαστές, έχει τα θετικά και τα αρνητικά του στοιχεία, κάτι που βρίσκει σύμφωνη μεγάλη μερίδα αναγνωστών -έπειτα από συζητήσεις που είχα μαζί τους-, αφού η πλειοψηφία ξεχώριζε την ιστορία του Πέρσαλφ που, κακά τα ψέματα, είναι πιο δυνατή από εκείνη της Λένιας που, αν και σύγχρονη, διακρίνεται από κάποια χαρακτηριστικά που δεν ταιριάζουν και τόσο πολύ στο σήμερα, αλλά μας παραπέμπουν σε άλλες εποχές, όπου ο κοινωνικός ρατσισμός του είδους που περιγράφεται, θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη βάση.

Η Λένια είναι γιατρός και βοηθός ενός πολύ γνωστού καθηγητή, με ένα υπέρλαμπρο μέλλον μπροστά της. Ο έρωτας δεν θα αργήσει να της χτυπήσει την πόρτα και η σχέση της με τον Φίλιππο, τον νεαρό άντρα του κυλικείου του νοσοκομείου, θα την παρασύρει. Όμως ο κοινωνικός της περίγυρος αντιδρά μπροστά στη σχέση αυτή και η Λένια, πιεσμένη από τις καταστάσεις, παίρνει την απόφαση να χωρίσει παρά που δεν είναι σίγουρη για ποιο λόγο το κάνει. Αναζητώντας μια διέξοδο, η Λένια επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι στη Λέρο, όπου ζουν οι γονείς της Πέρσαλφ και Άννα οι οποίοι, έπειτα από τόσα χρόνια που είναι μαζί, αγαπιούνται με το ίδιο πάθος και την ίδια δύναμη που είχαν στην αρχή της σχέσης τους. Το ημερολόγιο του Πέρσαλφ πέφτει στα χέρια της Λένιας και μέσα από τις σελίδες του ανακαλύπτει αλήθειες που δεν ήξερε, αλλά βρίσκει και τις απαντήσεις στα ερωτήματα που βασανίζουν την ίδια, και που θα την βοηθήσουν να πάρει τις οριστικές της αποφάσεις.

Αν κάτι πρέπει να παραδεχτούμε, είναι πως η ιστορία της κυρίας Γαλανού είναι εξαιρετικά καλογραμμένη, με την συγγραφέα να χρησιμοποιεί πλούσιο λεξιλόγιο, και να περιγράφει με γλαφυρότητα γεγονότα, τόπους καταστάσεις, ζωνταντεύοντάς μας όχι μόνο όσο συμβαίνουν στο παρόν, αλλά και σε αλλοτινές εποχές. Χειρίζεται επιδέξια την πλοκή της αλλά και την αφηγηματική της πορεία, κάτι που δεν είναι εύκολο ειδικά όταν έχουν πισωγυρίσματα στο χρόνο και δεν υπάρχει μια συνέπεια, κάτι που επιτρέπει στον δημιουργό να αποφύγει παγίδες. Όσον αφορά αυτό το σκέλος, λοιπόν, η συγγραφέας τα καταφέρνει περίφημα και τεχνικά, το βιβλίο είναι άρτιο, όπως θα όφειλε να είναι. Αυτό που με ενόχλησε κάπως, ήταν η παρουσία μιας κάποιας υπερβολής που συνοδεύει ορισμένα γεγονότα, ένα στοιχείο που προσφέρει μια ευκολία στο πως αυτά εξελίσσονται εξυπηρετώντας στο τέλος τα θέλω των πρωταγωνιστών.

Το κεντρικό νόημα της ιστορίας έχει να κάνει με τον κοινωνικό ρατσισμό και πως αυτός αντικατοπτρίζεται στο παρελθόν αλλά και στο παρόν. Εκεί είναι που συνειδητοποιούμε πόσο καλύτερη είναι η ιστορία του Πέρσαλφ, ο οποίος αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει το φαινόμενο αυτό σε μια εποχή που δεν ήταν εύκολο να παλέψεις γι' αυτό που θες, και να καταφέρεις να αγκαλιάσεις τα θέλω σου. Το παρελθόν αυτό κρύβει μέσα του πάθος, αληθινή αγάπη και θέληση, ανατροπές και εκπλήξεις, που σε κρατάνε σε αγωνία μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Από την άλλη μεριά, η ιστορία της Λένιας, μπορεί να διακρίνεται για τα σύγχρονα στοιχεία της, όμως ως προς την παρουσίαση του κοινωνικού της φαινομένου νομίζω πως είναι κάπως υπερβολικά δοσμένη. Με αυτό δεν εννοώ πως δεν υπάρχουν ακόμα και σήμερα τέτοια φαινόμενα, αλλά πως αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο και όχι τόσο παλαιωμένα και, κυρίως, τα προβλήματα που προκύπτουν από αυτά δεν λύνονται μαγικά.

Σε γενικές γραμμές, έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο βιβλίο που χειρίζεται σχεδόν ιδανικά τα παιχνίδια του χρόνου, αλλά και με δύο ιστορίες άνισες που η μία είναι καταδικασμένη να είναι κατώτερη της άλλης. Ίσως, αν στην αφήγηση της ιστορίας της Λένιας υπήρχαν λιγότερες εσωτερικές ανησυχίες, τα πράγματα να ήταν καλύτερα. Ίσως, αν είχαν αποφευχθεί οι τόσοι εσωτερικοί διάλογοι που στηρίζονται σε αδικαιολόγητες ανασφάλειες, να είχε διατηρηθεί μια κάποια καλύτερη ισορροπία. Παρ' όλα ταύτα, και παρά την αρκετά μονότονη αρχή του βιβλίου, στο τέλος μάλλον θα αισθανθείτε αρκετά ικανοποιημένοι από αυτό που διαβάσατε, κυρίως εξαιτίας της αγάπης του Πέρσαλφ και του πως αυτή μετουσιώθηκε και τον ακολούθησε στο χρόνο, αποδεικνύοντας πως όταν αγαπάς, δεν υπάρχουν μέτρα και σταθμά, παρά μονάχα αυτό που θέλει η καρδιά σου.

[Nikoleta Katsiouli · Rating 4 out of 5]

Ένας ύμνος στη απόλυτα αληθινή αγάπη!

Εκείνη που δεν ζητά ανταλλάγματα ...

Εκείνη που δίνει ακόμα και αν δεν πάρει ποτέ τίποτα...

Εκείνη που δεν μας αφήνει ποτέ...



Η Άννα Γαλανού με το νέο της βιβλίο μας χαρίζει χαρακτήρες που θα μείνουν μαζί μας για πάντα.

Η ιστορία μας εξελίσσεται στο σήμερα, στο τώρα. Αλλά άρχισε πολύ καιρό πριν, μέσα από ένα άλλο ζευγάρι, μέσα από μια άλλη αγάπη .

Η Λένια, η Λένικα όπως αρέσει στο πατέρα της να τη φωνάζει, είναι γόνος καλής οικογένειας με μεγάλη αναγνώριση στο χώρο της , ένα αδερφό "επιστήμονα", γονείς που την λατρεύουν.

Ο Φίλιππος δεν έχει τίποτα από αυτά. Ορφανός, η μόρφωσή του σχεδόν ανύπαρκτη αφού αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο για να εργαστεί, μοναδικός του σύντροφος το ταλέντο του με τη ζωγραφική.

Και τότε η μοίρα τους έφερε κοντά......και άλλαξε τα πάντα. Ερωτεύτηκαν, με ένα τρόπο απόλυτο και μοναδικό. Με ένα τρόπο που δεν άφηνε περιθώρια επιλογής, έπρεπε να είναι μαζί. Ο καιρός πέρασε και τα πράγματα άρχισαν να γίνονται όλο και πιο δύσκολα , ο κοινωνικός τους περίγυρος έγινε ανελέητος. Και τότε οι αμφιβολίες μπήκαν ανάμεσά τους. Η Λένια αποφασίζει να απομακρυνθεί για λίγο από όλους και όλα ώστε να μπορέσει να σκεφτεί να καταλάβει τι έχει συμβεί και τι θα κάνει τώρα. Το καταφύγιο της πάντα το πατρικό της στη Λέρο το μέρος που μεγάλωσε. Το μέρος που οι γονείς της λάτρεψαν και αποφάσισαν να περάσουν τη ζωή τους....ή έτσι εκείνη νόμιζε!

Φτάνοντας στο πατρικό της η Λένια λέει τα πάντα στους γονείς οι οποίοι σοκάρονται από τα λόγια της. Δεν μπορούν να πιστέψουν πως ένας άνθρωπος που αγαπά θα μπορούσε να πράξει τόσο εγωιστικά. Πως το δικό τους παιδί θα μπορούσε να θυσιάσει την αγάπη για το κύρος. Και τότε αποφασίζουν πως πρέπει να μάθει τα πάντα για το παρελθόν της. Τα πάντα για τις ρίζες της. Και έτσι μέσα από ένα κιτρινισμένο και ξεχαρβαλιασμένο τετράδιο ξεπηδά η ιστορία της Άννας και του Πέρσαλφ. Όχι μία ιστορία αγάπης αλλά μια ιστορία θυσίας.

Δεν θα σας μιλήσω άλλο για την ιστορία τους, άλλωστε είναι τόσο μοναδική που δεν θα μπορούσα ποτέ να καταφέρω να σας τη μεταφέρω "σωστά". Αφήστε λοιπόν τον Πέρσαλφ ή Σάλφ για τους φίλους του, και την Άννα να σας ταξιδέψουν στον καιρό που Τραγουδούσαν οι θεοί.

Η Γαλανού σκιαγραφεί με μεγάλη επιδεξιότητα τα συναισθήματα που κατακλύζουν αυτό το βιβλίο. Την πρώτη αγάπη, τον πόνο της εγκατάλειψης, την εξαθλίωση της ανθρώπινης ζωής και τέλος τη λύτρωση, τη χαρά και την ευτυχία. Ακόμα μέσα από το κείμενο βλέπουμε να θίγονται πολλά σημαντικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός, κοινωνικές διαφορές, η ενδοοικογενειακή κακοποίηση.

Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω πως το βιβλίο αυτό είναι από τα βιβλία εκείνα που δίνουν το μήνυμα , πως μπορούμε στη ζωή να βάζουμε στόχους, να παλεύουμε, να υπομένουμε και να περιμένουμε, να ελπίζουμε, να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας, να μην το βάζουμε κάτω ποτέ και έτσι θα καταφέρουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας.

Ένα βιβλίο για όλους εσάς που συγχωρέσατε και θυσιάσατε ένα κομμάτι της ψυχής σας για την αγάπη!

[Δήμητρα Κόμτσια · Rating 2 out of 5]

Λυπαμε πολύ για αυτή την βαθμολογία.Το βιβλίο ήταν πολλά υποσχόμενο αλλά....Αρχικά το βρήκα πολύ προχειρογραμμένο,η πλοκή αδιάφορη και σε πολλά σημεία βαρετή..Ενοιωσα ότι έκανε κοιλιά σε ένα σημείο και αναγκαστικά να περάσω σελίδες.Εχω διαβάσει κι άλλα βιβλία που να αναφέρονται σε Ρωμά και ήταν πολύ καλύτερα ιδιαίτερα στην διάλεκτο και στον τρόπο που τους αποτύπωνε η ιστορία.Το Τέλος αναμενόμενο όπως σε πολλές ρομαντικές κομεντί.

[Georgia · Rating 3 out of 5]

Η ιστορία του βιβλίου είναι σύγχρονη και επίκαιρη. Τόσο από την εποχή στην οποία εξελίσσεται, παρά την αναφορά της στο παρελθόν, όσο και από το αιώνιο πρόβλημα του ρατσισμού, που δυστυχώς είναι πολύ έντονο στις μέρες μας και δεν πρόκειται να εξαλειφθεί εύκολα. Τονίζεται αρκετά το θέμα του εγωκεντρισμού και της προσωπικής φιλοδοξίας και επιτυχίας, της ανάγκης για αποδοχή από τον περίγυρο, που δυσκολεύει πολύ τον σύγχρονο άνθρωπο να καλλιεργήσει τα ευγενή συναισθήματά του προς τον συνάνθρωπο. Μέχρι που η αγάπη, η πανταχού παρούσα αγάπη, μας ελευθερώνει από τα δεσμά του εγωισμού και μας ωθεί στο σωστό και στην ευτυχία.
Οι ήρωες του παρελθόντος είναι αυθεντικοί, σοφοί, γενναίοι αλλά και σύγχρονοι, όσο σύγχρονος είναι ο ρατσισμός και ο φαινομενικός καθωσπρεπισμός. Αυτοί οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι και του παρόντος καθώς δεν έχουν αλλάξει και πολλά από την εποχή εκείνη. Παρά την πρόοδο και τον πολιτισμό, παρά τους πολέμους και τα δεινά που έφεραν στη χώρα μας, δυστυχώς πολλοί ακόμα σκέφτονται με τον ίδιο μικρόψυχο τρόπο.

[Georgette Nanou · Rating 3 out of 5]

'Ενα βιβλίο που θίγει τον κοινωνικό ρατσισμό.Προκαταλήψεις,ταξικές διαφορές που εμποδίζουν την άνθηση της αγάπης και της ευτυχίας,αλλά που στο τέλος μετά από διάφορες αποκαλύψεις και συγκυρίες, απελευθερώνονται.Ηθικά διδάγματα,πραγματικές αξίες,κοινωνικά μηνύματα περνούν μέσα από την ανάγνωσή του,που δυστυχώς,στην εποχή που ζούμε, δεν είναι σταθερά.Ευτυχώς όμως υπάρχει μια δέσμη φωτός ότι τα αληθινά αισθήματα αντέχουν στον χρόνο,στις δυσκολίες και συνεχίζουν το όμορφο τραγούδι τους.

[Bella Baxter · Rating 3 out of 5]

Η συγγραφέας σκιαγραφεί με μεγάλη επιδεξιότητα την πρώτη αγάπη, τον πόνο της εγκατάλειψης, την εξαθλίωση της ανθρώπινης ζωής και τέλος τη λύτρωση, τη χαρά και την ευτυχία. Επίσης θίγονται πολλά σημαντικά ζητήματα, όπως ο ρατσισμός, οι κοινωνικές διαφορές, η ενδοοικογενειακή κακοποίηση.
Είναι από τα βιβλία εκείνα που δίνουν το μήνυμα, πως μπορούμε στη ζωή να βάζουμε στόχους, να παλεύουμε, να υπομένουμε και να περιμένουμε, να ελπίζουμε, να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας, να μην το βάζουμε κάτω ποτέ
Δυστυχώς δε με ικανοποίησε το πλαίσιο της σύγχρονης ιστορίας . Θα έβαζα 4 άστρα αν το βιβλίο αναφερόταν μόνο στην ιστορία του πατέρα και της μητέρας

[Poph Delhgiannakh · Rating 5 out of 5]

Δεν έχω λόγια....!!!! Με μάγεψε αυτό το βιβλίο!!!!!! Μάθημα ζωής!!!! Όταν αγαπάς, αγαπάς και μόνο.... η καταγωγή, η μόρφωση και όλα αυτά τα κοινωνικά αξιώματα είναι απλά "ταμπέλες" που σκοπό έχουν να σε απομακρύνουν από την ευτυχία και την αγάπη!!!!!

[Πάνος Τουρλής · Rating 3 out of 5]

Ένα πολυεπίπεδο ερωτικό μυθιστόρημα, με μια ωραία ιστορία αγάπης που εκτυλίσσεται στο παρελθόν και στο σήμερα. Η Λένια είναι γιατρός και βοηθός γνωστού και πολυάσχολου καθηγητή, τον οποίο ακολουθεί σε συνέδρια και άλλα επαγγελματικά ταξίδια. Όταν ερωτεύεται τον Φίλίππο, τον νεαρό του κυλικείου του νοσοκομείου όπου εργάζεται, έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό της περίγυρο και τελικά χωρίζει, χωρίς να μπορεί κι η ίδια να καταλάβει γιατί το κάνει: τον θεωρεί κατώτερό της; Δεν μπορεί να αντέξει το βάρος των κουτσομπολιών; Ενέδωσε στις αφόρητες πιέσεις του καθηγητή; Φορτωμένη με όλες αυτές τις σκέψεις επιστρέφει στο πατρικό της νησί, τη Λέρο, όπου οι γονείς της, Πέρσαλφ και Άννα, συνεχίζουν να ζουν τον έρωτά τους με την ίδια αμείωτη ένταση αρκετά χρόνια μετά τη γνωριμία τους. Το ημερολόγιο του Πέρσαλφ είναι η καλύτερη λύση στο ψυχολογικό αδιέξοδο της Λένας και μια απάντηση στα ερωτήματα που τη βασανίζουν.

Ομολογώ ότι διαβάζοντας αυτό το μυθιστόρημα είχα πολλές διακυμάνσεις: από τη βαρεμάρα και το ξεφύλλισμα των πρώτων σελίδων ως την ένταση και τα πλούσια συναισθήματα και εικόνες που μου χάρισε το ημερολόγιο του Πέρσαλφ και ως την αγωνία για το αν θα καταφέρουν τελικά η Λένα και ο Φίλιππος να ξανασμίξουν και να ζήσουν τον έρωτά τους. Όποτε περιγράφει η συγγραφέας τα ερωτικά σμιξίματα των δύο νέων, έχουμε πολλές περιττές σκέψεις και εσωτερικές αναζητήσεις, ερωτικές περιγραφές που εμένα δε με κράτησαν και κάποιες παρατραβηγμένες συμπτώσεις. Το ημερολόγιο όμως του Πέρσαλφ ανατρέπει ευχάριστα αυτό το σκηνικό, γιατί περιγράφει με αμεσότητα και παρατηρητικό βλέμμα την καθημερινή ζωή των τσιγγάνων, τις περιπλανήσεις τους, τη φτώχεια, τις κλεψιές, την αποπομπή τους από τον πολιτισμό και τα χωριά, τις αναποδιές τους, τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που έχουν να αντιμετωπίσουν τον χειμώνα, τις γιορτές και τα πανηγύρια που στήνονται με την ελάχιστη αφορμή και πολλά άλλα. Και η ιστορία είναι δυνατή: ο Πέρσαλφ ερωτεύεται μια μπαλαμή σε ένα από τα χωριά που κατασκηνώνουν, κόρη ενός πλούσιου αργυροχόου, κι ο έρωτάς τους συναντάει πάρα πολλά εμπόδια και απρόσμενες ανατροπές που κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο.

Η συγγγραφέας δεν ακολουθεί μονοδιάστατη, επίπεδη αφήγηση, αλλά διαλέγει με προσοχή το πώς θα ξετυλίξει κάθε μέρος της ιστορίας της. Στην αρχή έχουμε τη γνωριμία των πρωταγωνιστών, μετά το ημερολόγιο, που σταματά σε καίριο σημείο, οπότε την αφήγηση τη συνεχίζουν οι ίδιοι οι γονείς της Λένας και στη συνέχεια ψάχνουμε να βρούμε τα ίχνη του Φίλιππου, που έχει παραιτηθεί από το νοσοκομείο. Αυτό το μέρος της πλοκής εκτυλίσσεται με πολύ πυκνογραμμένο τρόπο και εξαπλώνεται σε αρκετές σελίδες, κάτι που δείχνει την επαρκή εξισορρόπηση των επιμέρους κομματιών της ιστορίας (εδώ είναι η πιο παρατραβηγμένη σύμπτωση κατ’ εμέ: ο άνεργος, πεινασμένος Φίλιππος άγεται και φέρεται στην αφιλόξενη Αθήνα και λιποθυμά από την εξάντληση μπροστά σε γκαλερί έργων τέχνης, της οποίας οι ιδιοκτήτες ανακαλύπτουν το κρυφό του ταλέντο, του ζωγράφου, και τον κάνουν όνομα στον χώρο της τέχνης).

Σε γενικές γραμμές ένα κατά τόπους καλογραμμένο κείμενο, ένας έρωτας δοσμένος με πρωτότυπο τρόπο κι ένα καλογραμμένο κείμενο που θα κρατήσει συντροφιά με τον πλούτο του λεξιλογίου και τον επιδέξιο χειρισμό της πλοκής. Πολύ όμορφα τα λουλούδια που στολίζουν την αρχή κάθε κεφαλαίου. Μου έδειξαν μια πολύ φροντισμένη επιμέλεια, κάτι που χαρακτηρίζει κάθε μυθιστόρημα των εκδόσεων Διόπτρα.

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Ο τσιγγάνος δεν λογαριάζει τα λεφτά, κι αν τα ‘χει, δεν τα κρατάει για πολύ. Ξέρει καλά πως είναι άχρηστα και περιττά. Ο τσιγγάνος νοιάζεται μόνο για το σήμερα. Το αύριο δεν το ξέρει, περιμένει να ξημερώσει για να το παλέψει, κάθε φορά κι ένας καινούργιος αγώνας. Αν βγει χαμένος ή κερδισμένος, δεν τον νοιάζει, αρκεί να προλάβει τη νύχτα... Η ελπιδα κάθε μέρας είναι μία ακόμα νύχτα, τότε ακουμπά την καρδιά του και νιώθει πως η ζωή είναι εκεί και τον περιμένει. Μόνο αυτό έχει σημασία. Αυτό το ξέρει πολύ καλά» (σελ. 162).

«Οι άλλοι κι εμείς... Αυτή ήταν πάντα η ζωή μας κι έπρεπε να το δεχτούμε αυτό. Ένα βήμα μπροστά, δέκα πίσω και πάλι μπροστά και πάλι...και πάλι... Ο τσιγγάνος και ο δρόμος, η απόλυτη ευτυχία!» (σελ. 280).

«Αποφάσισε λοιπόν κι έβαλε ελάχιστες σκιές εδώ κι εκεί, χωρίς όμως να δείχνει τη θέση του ήλιου. Μόνο ένας που κοίταζε προσεκτικά τον πίνακα θα μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν μεσημέρι. Μια ώρα που αφήνει ελπίδες και προσδοκίες, που αφήνει το περιθώριο να το σκεφτείς και ν’ αλλάξεις γνώμη, να τρέξεις και να προλάβεις ή να γυρίσεις την πλάτη και να ξεκινήσεις κάτι καινούριο. Ακριβώς η μέση της μέρας» (σελ. 418).

[Veny Karra · Rating 1 out of 5]

Άλλη μια ιστορία ειπωμένη τόσες φορές. Ζευγάρια που αγαπήθηκαν πολύ αλλά είτε ο γονιός είτε η μοίρα τους ανάγκασαν να χωρίσουν. Βέβαια αφού έχουν τραβήξει τα πάνδεινα καταλήγουν μαζί. Δεν καταλήγουν απλά μαζί όμως, καταλήγουν πλούσιοι και πετυχημένοι. Πόσο ρεαλιστική θα μπορούσε να είναι μια τέτοια ιστορία? Η ιστορία των ρομά θα μπορούσε να το κάνει, ίσως, να ξεχωρίσει αλλά οι περιγραφές ήταν τόσο τραβηγμένες που κούραζε. Δυστυχώς δεν κατάφερα να ακούσω τη μουσική των τσιγγάνων. Δυσκολεύτηκα να το τελειώσω.

[KIRIAKI(Dominica Amat) · Rating 4 out of 5]

https://dominicamat.blogspot.com/2018...

Τι όμορφο καί γλυκό βιβλίο που είναι!!!!Καλογραμμένο καί ευκολοδιάβαστο!!!!Μου άρεσε το γεγονός ότι έχουμε την εξιστόρηση των γεγονότων καί από τους τέσσερις πρωταγωνιστές της ιστορίας χώρις να επαναλαμβάνονται τα ίδια πράγματα αλλά να μαθαίνουμε νέα που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν γνωρίζαμε.Ένα βιβλίο που μας διδάσκει πως ούτε η καταγωγή αλλά ούτε η μόρφωση ενός ανθρώπου καθορίζουν το ποιός είναι.Ο χαρακτήρας "μετράει" κι όχι όλα τ'άλλα!!!Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!!!!

[Αναστασια · Rating 5 out of 5]

Ενα βιβλιο που με εξεπληξε ευχαριστα!! Συγκινητικο βαθια ανθρωπινο που με προβληματισε χαθηκα με στις σελιδες του!!Τα λογια ειναι περιττα αξιζει να το διαβασει κανεις!!