What do you think?
Rate this book
Zwijgen is bitter
Een vader en zijn zoontje gaan samen het bos in. Ze komen niet terug.
Een rustig dorpje wordt opgeschrikt door de verdwijning van een man en zijn zoon. Volgens de moeder zijn ze in het donker verdwaald in het bos vlak bij hun huis. De afdeling Vermiste Personen wordt erbij gehaald en een grootschalige zoekactie gaat van start. Naarmate de uren en dagen verstrijken, rijzen er steeds meer vragen over wat er die nacht echt gebeurd is.
Bij inspecteur Olivia Leroy rakelt het onderzoek onwelkome herinneringen op aan het vertrek van haar eigen vader. Al snel vermoedt ze dat het motief voor de verdwijning in het verleden te vinden is. Een verleden waar iedereen liever over zwijgt. Ze raakt verstrikt in een kluwen van leugens en verraad. Als er een dode valt, beseft ze dat ze tegenover een bijzonder gewiekste dader staat. Haar zoektocht naar de waarheid leidt naar een schokkende ontknoping.
Een rustig dorpje wordt opgeschrikt door de verdwijning van een man en zijn zoon. Volgens de moeder zijn ze in het donker verdwaald in het bos vlak bij hun huis. De afdeling Vermiste Personen wordt erbij gehaald en een grootschalige zoekactie gaat van start. Naarmate de uren en dagen verstrijken, rijzen er steeds meer vragen over wat er die nacht echt gebeurd is.
Bij inspecteur Olivia Leroy rakelt het onderzoek onwelkome herinneringen op aan het vertrek van haar eigen vader. Al snel vermoedt ze dat het motief voor de verdwijning in het verleden te vinden is. Een verleden waar iedereen liever over zwijgt. Ze raakt verstrikt in een kluwen van leugens en verraad. Als er een dode valt, beseft ze dat ze tegenover een bijzonder gewiekste dader staat. Haar zoektocht naar de waarheid leidt naar een schokkende ontknoping.
294 pages, Kindle Edition
Published June 1, 2024
4 people are currently reading
341 people want to read
About the author
Sofie Delporte
4 books61 followersSofie studeerde geschiedenis en werkt als bibliothecaris, zo ongeveer de leukte job ter wereld vindt ze zelf. Ze schreef eerst kortverhalen bij het Gentse Schrijverscollectief. Na een lezing door Alain Remue, hoofd van de Cel Vermiste Personen in België, besloot ze zich aan een misdaadroman te wagen. Vijf jaar werkte ze aan haar thrillerdebuut ‘Ik kan je redden’, het eerste deel van wat een reeks moet worden met de eigenzinnige inspecteur Olivia Leroy in de hoofdrol. In 2024 verscheen het vervolg 'Zwijgen is bitter.' In 2025 keerde ze met 'Niets gaat voorbij' terug naar haar eerste schrijfliefde; het korte verhaal.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 54 reviews
Read
July 5, 2024Getipt in De Standaard der Letteren!
"Delporte schrijft met veel empathie over disfunctionele families en de trauma's die daaruit voortvloeien. Ze heeft een boeiende speurder bedacht die zelfs de zegen krijgt van Alain Remue, het diensthoofd van de Cel Vermiste Personen in België: hij noemt het boek “meeslepend en vooral realistisch.”
Vier sterren in de VN Detective en Thrillergids!
"De onenigheid tussen de voormalige geliefden is scherp in beeld gebracht. Zoals ook Olivia's solistische optredens en de kritiek daarop, net als de plotwendigen die deze politieroman tot grotere hoogten tillen. Delportes tweede boek, dat belooft wat."
"Delporte schrijft met veel empathie over disfunctionele families en de trauma's die daaruit voortvloeien. Ze heeft een boeiende speurder bedacht die zelfs de zegen krijgt van Alain Remue, het diensthoofd van de Cel Vermiste Personen in België: hij noemt het boek “meeslepend en vooral realistisch.”
Vier sterren in de VN Detective en Thrillergids!
"De onenigheid tussen de voormalige geliefden is scherp in beeld gebracht. Zoals ook Olivia's solistische optredens en de kritiek daarop, net als de plotwendigen die deze politieroman tot grotere hoogten tillen. Delportes tweede boek, dat belooft wat."
Read
May 27, 2024Eerder zag ik lezers enthousiast reageren op Delportes eerste boek Ik kan je redden. Het bleek het startschot van een nieuwe thrillerreeks van Nederlandstalige bodem over de Cel Vermiste Personen in België. Amper een jaar erna ligt het tweede deel al in de winkels. Na een vlugge blik op de eerste pagina’s wilde ik snel door met de rest; iets met zo gezegd en zo gedaan.
Sofie Delporte is namelijk goed in het kort oproepen van een sfeer en een situatiebeschrijving, zonder al te veel woorden te gebruiken. Iets waar andere (en zeker auteurs met héle dikke thrillers) zich wel eens aan vergalopperen.
Het verhaal begint namelijk in het Kluisbos op de Vlaams-Waalse grens. Een man en jong kind zijn vermoedelijk daar vermist en rechercheur Olivia Leroy arriveert daar op een donkere regenachtige dag. Je ziet de zoektocht over moeilijk terrein voor je ogen gebeuren, terwijl de aandacht dus uitgaat naar de daadwerkelijke gebeurtenis. Misschien heeft de auteur iets van haar hoofdpersonage gevormd naar haar rechttoe-rechtaan-manier van vertellen, want Olivia is daadkrachtig en laat zich niet snel uit het lood slaan. Er spelen enkele dingen in haar leven door die in het eerste seriedeel zijn ingezet, doch die gebeurtenissen worden zodanig getypeerd dat het mij absoluut niet stoorde dat ik met boek 2 ben begonnen.
Dan ben ik ook nog te spreken over het verhaalverloop zelf! Je leest mee met Olivia’s speurtocht naar het hoe en waarom van het gebeurde en naar de personen. Soms wordt er iets opgehelderd waarna er weer een twist komt; zo blijft het spannend tot het laatst toe.
Leg deze reeks dus zeker op je vakantiestapel of onthoud het voor wanneer je een goed doorleesverhaal nodig hebt!
Pak ik ondertussen deel 1 alsnog en kijk alvast uit naar een volgend deel.
Sofie Delporte is namelijk goed in het kort oproepen van een sfeer en een situatiebeschrijving, zonder al te veel woorden te gebruiken. Iets waar andere (en zeker auteurs met héle dikke thrillers) zich wel eens aan vergalopperen.
Het verhaal begint namelijk in het Kluisbos op de Vlaams-Waalse grens. Een man en jong kind zijn vermoedelijk daar vermist en rechercheur Olivia Leroy arriveert daar op een donkere regenachtige dag. Je ziet de zoektocht over moeilijk terrein voor je ogen gebeuren, terwijl de aandacht dus uitgaat naar de daadwerkelijke gebeurtenis. Misschien heeft de auteur iets van haar hoofdpersonage gevormd naar haar rechttoe-rechtaan-manier van vertellen, want Olivia is daadkrachtig en laat zich niet snel uit het lood slaan. Er spelen enkele dingen in haar leven door die in het eerste seriedeel zijn ingezet, doch die gebeurtenissen worden zodanig getypeerd dat het mij absoluut niet stoorde dat ik met boek 2 ben begonnen.
Dan ben ik ook nog te spreken over het verhaalverloop zelf! Je leest mee met Olivia’s speurtocht naar het hoe en waarom van het gebeurde en naar de personen. Soms wordt er iets opgehelderd waarna er weer een twist komt; zo blijft het spannend tot het laatst toe.
Leg deze reeks dus zeker op je vakantiestapel of onthoud het voor wanneer je een goed doorleesverhaal nodig hebt!
Pak ik ondertussen deel 1 alsnog en kijk alvast uit naar een volgend deel.
September 18, 2024
Politievrouw Olivia is onsympathiek en een beetje sociaal onbekwaam, maar bij dit boek stoort me dat vreemd genoeg niet. Waarschijnlijk omdat het een goed geschreven, spannende thriller is die zich afspeelt in een sfeervol decor.
July 9, 2024
Soms zit je te zoeken naar een nieuwe thrillerreeks, omdat andere reeksen uitgelezen zijn of niet meer helemaal je ding zijn. Het actief zoeken brengt niks op en plots is ze daar Olivia Leroy :-).
Vorig jaar was ik reeds enthousiast over “Ik kan je redden”, ik hoopte op een goede opvolger die meer inkijk gaf in het personage Olivia, gesteund door een goed thrillerverhaal.
Het was voor mij opnieuw een voltreffer. Zowel het verhaal, een goed verhaal waar je in het begin nog alle kanten mee op kan. Als de personages die betrokken zijn bij de verdwijning en diegenen die rondom Olivia heen dansen.
Dat het volledig in mijn eigen streek afspeelt was een extra plus. :) Dat maakt het dubbel “echt”.
Op naar het volgende Olivia Leroy-boek. Het tweede boek bevestigt het bestaan van een goede reeks.
Vorig jaar was ik reeds enthousiast over “Ik kan je redden”, ik hoopte op een goede opvolger die meer inkijk gaf in het personage Olivia, gesteund door een goed thrillerverhaal.
Het was voor mij opnieuw een voltreffer. Zowel het verhaal, een goed verhaal waar je in het begin nog alle kanten mee op kan. Als de personages die betrokken zijn bij de verdwijning en diegenen die rondom Olivia heen dansen.
Dat het volledig in mijn eigen streek afspeelt was een extra plus. :) Dat maakt het dubbel “echt”.
Op naar het volgende Olivia Leroy-boek. Het tweede boek bevestigt het bestaan van een goede reeks.
June 8, 2024
Mijn verwachtingen waren hoog gespannen na “Ik kan je redden”, deze zijn gelukkig echt waargemaakt 😁 Het verhaal leest vlot, maar is zeker niet oppervlakkig. Een spannend, sfeervol en verrassend plot. Ik denk dat ik deze nog spannender vond dan het eerste deel en ook met nog meer gemak doorlas. Het karakter Olivia wordt steeds dieper uitgewerkt en maakt groei door. Ik ben weer heel benieuwd naar deel 3! @sofiedelporte_auteur ik hoop dat je er nog veel meer mag gaan schrijven!
Met dank aan @newbookcollective @borgerhofflamberigts voor het recensie-exemplaar!
Met dank aan @newbookcollective @borgerhofflamberigts voor het recensie-exemplaar!
May 26, 2024
Een nieuw Olivia Leroy verhaal. Zo spannend dat ik het bijna in 1 ruk heb uitgelezen.
Read
March 14, 2025‘Zwijgen is bitter’ zit technisch goed elkaar. Er is veel ruimte voor emotie en de ontwikkeling van de hoofdpersoon. Het verhaal wordt netjes afgerond. Hoewel ik overal lees dat deze thriller prima los te lezen is, had ik eerder het gevoel dat ik op een rijdende trein was gestapt en pardoes in het (privé)leven van Olivia viel.
lees verder op mijn blog
lees verder op mijn blog
Read
December 2, 2024Sofie DelPorte debuteerde met ‘Ik kan je redden’ en drukte zo instant haar stempel in de auteurswereld want het was én is een steengoed boek.
Met ‘Zwijgen is bitter’ brengt ze nu het tweede deel uit van de serie rond Olivia Leroy en wat een topboek schreef ze ook deze keer. Zo mogelijk is dit deel nog beter als haar debuut en dat voor een tweede boek in een serie. De vloek van het tweede boek is absoluut niet van toepassing bij haar.
De schrijfstijl is uitermate vlot en haar verhaal is zo gestructureerd en op zo een wijze geschreven dat ze je steeds, zonder moeite overigens, voortduwt om verder te lezen en het lijkt alsof je dit boek - dat je in een ruk zal willen uitgelezen - ook zo uit hebt.
Het hoofdpersonage, Olivia, krijgt een extra laag qua persoonlijkheid en laat wat meer van zichzelf zien. Vond ik haar in het begin van deel één nog erg unlikable, kan ik nu niet anders dan haar volledig omarmen en mijn hart sluiten.
De zaak is spannend, goed opgebouwd, alles behalve saai, neemt onverwachte wendingen en heeft - mede dankzij de personen die aan de zaak werken - diepgang. Conclusie is dat deze auteur weet wat ze doet en dat je deze serie moet gaan lezen. Je gaat niet teleurgesteld zijn. Beloofd.
Met ‘Zwijgen is bitter’ brengt ze nu het tweede deel uit van de serie rond Olivia Leroy en wat een topboek schreef ze ook deze keer. Zo mogelijk is dit deel nog beter als haar debuut en dat voor een tweede boek in een serie. De vloek van het tweede boek is absoluut niet van toepassing bij haar.
De schrijfstijl is uitermate vlot en haar verhaal is zo gestructureerd en op zo een wijze geschreven dat ze je steeds, zonder moeite overigens, voortduwt om verder te lezen en het lijkt alsof je dit boek - dat je in een ruk zal willen uitgelezen - ook zo uit hebt.
Het hoofdpersonage, Olivia, krijgt een extra laag qua persoonlijkheid en laat wat meer van zichzelf zien. Vond ik haar in het begin van deel één nog erg unlikable, kan ik nu niet anders dan haar volledig omarmen en mijn hart sluiten.
De zaak is spannend, goed opgebouwd, alles behalve saai, neemt onverwachte wendingen en heeft - mede dankzij de personen die aan de zaak werken - diepgang. Conclusie is dat deze auteur weet wat ze doet en dat je deze serie moet gaan lezen. Je gaat niet teleurgesteld zijn. Beloofd.
August 6, 2024
Sofie Delporte weet hoe ze haar lezers op het puntje van hun stoel moet houden. Ik ging eigenlijk snel een hoofdstukje lezen voor het slapengaan, maar voor ik het wist zat ik op pagina 100.
Is dit boek iets voor jou?
JA, als je zin hebt in een originele thriller, waarbij je eens geen rechercheteam binnen Moordzaken volgt. Hoofdpersonage Olivia Leroy werkt namelijk voor de afdeling Vermiste Personen, wat het boek een andere insteek geeft dan de klassieke politiethrillers.
NEE, als je je thrillers graag extreem gruwelijk of bloederig hebt.
Is dit boek iets voor jou?
JA, als je zin hebt in een originele thriller, waarbij je eens geen rechercheteam binnen Moordzaken volgt. Hoofdpersonage Olivia Leroy werkt namelijk voor de afdeling Vermiste Personen, wat het boek een andere insteek geeft dan de klassieke politiethrillers.
NEE, als je je thrillers graag extreem gruwelijk of bloederig hebt.
July 24, 2024
Waar ik bij de vorige Olivia Leroy thriller er echt eventjes in moest komen, was dat nu absoluut niet het geval. Ik zat direct goed in het verhaal. Het verhaal is goed opgebouwd en laat voldoende ruimte om lekker zelf mee te puzzelen. Net als je denkt dat je het door hebt, weet Delporte extra elementen toe te voegen aan het verhaal en een diepere laag te creëren. Erg spannend vond ik het niet, maar dat vond ik bij dit boek ook absoluut niet nodig.
June 21, 2024
Vorig jaar zomer las ik met plezier het debuut van Sofie Delporte: Ik kan je redden. Dat was boek 1 uit de Olivia Leroy-serie en nu las ik boek 2: Zwijgen is bitter.
De cover met een donker ondoordringbaar bos belooft een onheilspellende thriller en past erg goed naast de cover van het eerste boek van de serie.
Wanneer een vader en zijn zoontje vermist raken in een mistig bos in de Ardennen, wordt de afdeling Vermiste Personen ingeschakeld voor een grote zoektocht. Het blijkt alles behalve een eenvoudige vermissing te zijn...
Ook dit boek van Sofie Delporte leest ontzettend lekker weg. De hoofdstukken zijn niet te lang en de opbouw en dosering van spanning en nieuwsgierigheid is perfect. Het verhaal zit goed in elkaar en is tot het einde spannend en verrassend. De boektitel is bijzonder goed gekozen.
Thrillerserie-liefhebbers mogen de boeken van Sofie Delporte op hun lijstje bijschrijven. Beide boeken zijn overigens te lezen via Kobo Plus. Ik kijk alweer uit naar een volgend deel in deze toffe serie!
Met dank aan @newbookcollective en @borgerhofflamberigts voor het recensie-exemplaar.
De cover met een donker ondoordringbaar bos belooft een onheilspellende thriller en past erg goed naast de cover van het eerste boek van de serie.
Wanneer een vader en zijn zoontje vermist raken in een mistig bos in de Ardennen, wordt de afdeling Vermiste Personen ingeschakeld voor een grote zoektocht. Het blijkt alles behalve een eenvoudige vermissing te zijn...
Ook dit boek van Sofie Delporte leest ontzettend lekker weg. De hoofdstukken zijn niet te lang en de opbouw en dosering van spanning en nieuwsgierigheid is perfect. Het verhaal zit goed in elkaar en is tot het einde spannend en verrassend. De boektitel is bijzonder goed gekozen.
Thrillerserie-liefhebbers mogen de boeken van Sofie Delporte op hun lijstje bijschrijven. Beide boeken zijn overigens te lezen via Kobo Plus. Ik kijk alweer uit naar een volgend deel in deze toffe serie!
Met dank aan @newbookcollective en @borgerhofflamberigts voor het recensie-exemplaar.
July 4, 2024
Knap hoe alle verhaallijnen samen vallen! Ik kijk al uit naar deel drie!
May 28, 2024
Ik kreeg van de uitgeverij de kans om een vooruit exemplaar te lezen van ‘Zwijgen is bitter’ van Sofie Delporte.
Aangezien haar eerste boek zo goed was heb ik meteen mijn andere boeken aan de kant geschoven en ben hierin begonnen. Na haar schitterend debuut ‘Ik kan je redden’ was ik dan ook heel erg benieuwd wat dit ging worden. Ik kan je verzekeren dat dit een echte pageturner is.
Van bij de eerste pagina voelde het meteen weer vertrouwd aan om in dit boek te lezen. Inspecteur Olivia Leroy was opnieuw haar koppige en introverte zelf. Ze bijt zich vast in het onderzoek en vindt geen rust voor ze alles tot op het draadje heeft uitgezocht, vaak tot ergernis van haar baas en collega’s waar ze niet altijd rekening mee houdt.
Dit boek is een standalone maar als je haar eerste boek gelezen hebt gaat het vlotjes over in dit boek. Het zijn echter 2 totaal losstaande verhalen. Ook nu weer voel je je als Belgische lezer een stapje dichter bij het verhaal aangezien alles zich hier opnieuw in ons kleine Belgen landje afspeelt.
Door de erg vlotte schrijfstijl is het een boek waar je als een sneltrein doorvliegt.
Terwijl het verhaal vordert, kom je met mondjesmaat verrassende informatie te weten die je leidt naar de oplossing van de zaak. Zo vallen langzaamaan alle puzzelstukjes in elkaar. In dit boek moet je geen bloedige moord scènes verwachten maar ik kan je verzekeren dat je op sommige momenten op het puntje van je stoel zal zitten
In het boek zit niet enkel de verhaallijn van de inspecteur, maar ook de andere personages vertellen hun verhaal waardoor je ook een kijk krijgt op het leven van die personages. Dit maakt het alleen nog spannender.
Ik was opnieuw geboeid door de manier van werken van inspecteur Olivia Leroy en hoop dus dat er nog veel boeken volgen.
Aangezien haar eerste boek zo goed was heb ik meteen mijn andere boeken aan de kant geschoven en ben hierin begonnen. Na haar schitterend debuut ‘Ik kan je redden’ was ik dan ook heel erg benieuwd wat dit ging worden. Ik kan je verzekeren dat dit een echte pageturner is.
Van bij de eerste pagina voelde het meteen weer vertrouwd aan om in dit boek te lezen. Inspecteur Olivia Leroy was opnieuw haar koppige en introverte zelf. Ze bijt zich vast in het onderzoek en vindt geen rust voor ze alles tot op het draadje heeft uitgezocht, vaak tot ergernis van haar baas en collega’s waar ze niet altijd rekening mee houdt.
Dit boek is een standalone maar als je haar eerste boek gelezen hebt gaat het vlotjes over in dit boek. Het zijn echter 2 totaal losstaande verhalen. Ook nu weer voel je je als Belgische lezer een stapje dichter bij het verhaal aangezien alles zich hier opnieuw in ons kleine Belgen landje afspeelt.
Door de erg vlotte schrijfstijl is het een boek waar je als een sneltrein doorvliegt.
Terwijl het verhaal vordert, kom je met mondjesmaat verrassende informatie te weten die je leidt naar de oplossing van de zaak. Zo vallen langzaamaan alle puzzelstukjes in elkaar. In dit boek moet je geen bloedige moord scènes verwachten maar ik kan je verzekeren dat je op sommige momenten op het puntje van je stoel zal zitten
In het boek zit niet enkel de verhaallijn van de inspecteur, maar ook de andere personages vertellen hun verhaal waardoor je ook een kijk krijgt op het leven van die personages. Dit maakt het alleen nog spannender.
Ik was opnieuw geboeid door de manier van werken van inspecteur Olivia Leroy en hoop dus dat er nog veel boeken volgen.
May 27, 2024
4,5 /5
Erika woont met haar vriend en zoon aan de rand van het bos. Wanneer de man en het kind spoorloos verdwijnen, weigert ze mee te werken aan het onderzoek. Olivia Leroy, Inspecteur van het Bureau Vermiste Personen, wordt op de zaak gezet. Ze worstelt met de verdwijning en ondertussen wordt ze ook nog eens achtervolgd door haar eigen demonen. Zal ze zich ooit kunnen verzoenen met haar moeder? Zal ze ooit haar vader terugzien? Olivia stort zich vastberaden in het mysterie. Ze doorzoekt het bos, vindt aanwijzingen en trotseert alle tegenwerking, ook die van haar eigen collega's. Haar zoektocht wordt een eenzame onderneming. De tijd tikt weg en Olivia vraagt zich steeds meer af of ze vader en kind wel zal kunnen redden.
'Zwijgen is bitter' was mijn eerste kennismaking met het werk van Delporte. En ik ben nu nog meer nieuwsgierig naar ‘Ik kan je redden’!
Ik vond ‘Zwijgen is bitter’ een ongelooflijk sterk verhaal. Je belandt vrijwel meteen in het plot: de vermissing van Peter en Kasper. Het is snel duidelijk dat er iets schort aan de zaak. Erika, de moeder van Kasper, gedraagt zich namelijk nogal vreemd.
Delporte wist me ook al van bij het begin te verrassen. Aan het begin van het onderzoek, tijdens de zoektocht naar de vermiste personen, was er meteen een verrassende wending die ik niet had verwacht. Maar Delporte weet duidelijk waar ze mee bezig is: de gebeurtenissen vloeien als een mooi geheel in elkaar over waardoor ze de lezer een ijzersterk, geloofwaardig en verslavend onderzoek voorschotelt. De lijnen die ze al van bij het begin uittekent, vloeien naar elkaar toe en ik vond het intrigerend hoe ze alles zonder losse eindjes aan elkaar heeft weten te smeden. Ze weet op het juiste moment te shockeren - want ‘hallo, wat was er in godsnaam met Peter gebeurd in het verleden?!?!’ - en bouwt op de juiste momenten spanning op.
Olivia Leroy is bovendien een intrigerend personage. Hoe sterk en onbevreesd ze in haar werk is, zo week en bedeesd is ze in haar privéleven: “Dat bewees wat ze al lang wist: het leven was een simpele wiskundesom: hoe meer je had, hoe meer je kwijt kon raken.” Het verleden dat Olivia achtervolgt, maakt van haar meer dan een inspecteur. Ze wordt daardoor een vrouw met wie je je kan identificeren. Bovendien is het verhaal ook echt verankerd in het nu. Zo kijkt Olivia’s moeder bijvoorbeeld naar 'Blind gekocht'. Zulke kleine dingen zorgen ervoor dat je je een deel van de wereld in het boek voelt.
‘Zwijgen is bitter’ is met andere woorden een verslavend verhaal met een sterke vermissingszaak. Er is een goede spanningsopbouw en Delporte weet op een doorwrochte manier alle uitgetekende lijnen naar één centraal punt te brengen.
Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.
Erika woont met haar vriend en zoon aan de rand van het bos. Wanneer de man en het kind spoorloos verdwijnen, weigert ze mee te werken aan het onderzoek. Olivia Leroy, Inspecteur van het Bureau Vermiste Personen, wordt op de zaak gezet. Ze worstelt met de verdwijning en ondertussen wordt ze ook nog eens achtervolgd door haar eigen demonen. Zal ze zich ooit kunnen verzoenen met haar moeder? Zal ze ooit haar vader terugzien? Olivia stort zich vastberaden in het mysterie. Ze doorzoekt het bos, vindt aanwijzingen en trotseert alle tegenwerking, ook die van haar eigen collega's. Haar zoektocht wordt een eenzame onderneming. De tijd tikt weg en Olivia vraagt zich steeds meer af of ze vader en kind wel zal kunnen redden.
'Zwijgen is bitter' was mijn eerste kennismaking met het werk van Delporte. En ik ben nu nog meer nieuwsgierig naar ‘Ik kan je redden’!
Ik vond ‘Zwijgen is bitter’ een ongelooflijk sterk verhaal. Je belandt vrijwel meteen in het plot: de vermissing van Peter en Kasper. Het is snel duidelijk dat er iets schort aan de zaak. Erika, de moeder van Kasper, gedraagt zich namelijk nogal vreemd.
Delporte wist me ook al van bij het begin te verrassen. Aan het begin van het onderzoek, tijdens de zoektocht naar de vermiste personen, was er meteen een verrassende wending die ik niet had verwacht. Maar Delporte weet duidelijk waar ze mee bezig is: de gebeurtenissen vloeien als een mooi geheel in elkaar over waardoor ze de lezer een ijzersterk, geloofwaardig en verslavend onderzoek voorschotelt. De lijnen die ze al van bij het begin uittekent, vloeien naar elkaar toe en ik vond het intrigerend hoe ze alles zonder losse eindjes aan elkaar heeft weten te smeden. Ze weet op het juiste moment te shockeren - want ‘hallo, wat was er in godsnaam met Peter gebeurd in het verleden?!?!’ - en bouwt op de juiste momenten spanning op.
Olivia Leroy is bovendien een intrigerend personage. Hoe sterk en onbevreesd ze in haar werk is, zo week en bedeesd is ze in haar privéleven: “Dat bewees wat ze al lang wist: het leven was een simpele wiskundesom: hoe meer je had, hoe meer je kwijt kon raken.” Het verleden dat Olivia achtervolgt, maakt van haar meer dan een inspecteur. Ze wordt daardoor een vrouw met wie je je kan identificeren. Bovendien is het verhaal ook echt verankerd in het nu. Zo kijkt Olivia’s moeder bijvoorbeeld naar 'Blind gekocht'. Zulke kleine dingen zorgen ervoor dat je je een deel van de wereld in het boek voelt.
‘Zwijgen is bitter’ is met andere woorden een verslavend verhaal met een sterke vermissingszaak. Er is een goede spanningsopbouw en Delporte weet op een doorwrochte manier alle uitgetekende lijnen naar één centraal punt te brengen.
Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.
May 28, 2024
Erica Verlinden doet ‘s ochtends aangifte van de verdwijning van haar vriend Peter en vijfjarige zoontje Kasper. Beiden zijn de avond voordien spoorloos verdwenen, zonder aanwijsbare reden. Olivia Leroy, inspecteur bij de Cel Vermiste Personen, wordt ter plaatse geroepen. Kasper vinden ze al snel, maar hij kan hen geen informatie geven. Van Peter ontbreekt elk spoor.
Voor Olivia is dit geen gemakkelijke zaak. Er zijn nauwelijks aanknopingspunten, belangrijke details die pas iets later aan het licht komen, en mensen in het onderzoek die niet alles vertellen zorgen ervoor dat het onderzoek stroef verloopt. Bovendien raakt deze verdwijning haar persoonlijk. Hoewel geen enkel spoor een tevreden resultaat geeft, blijft Olivia vastberaden. Ze is eigenzinnig en complex, maar weet mij wel aan te spreken. Sommige situaties roepen bij Olivia onverwachte emoties op en doen haar terugdenken aan haar eigen vader, die ook plotseling verdween.
Sofie Delporte weet het verhaal en de spanning uitstekend op te bouwen. Langzaam trekt ze het touw rond de verdachtmakingen en de mogelijke pistes strakker aan, waardoor je als lezer aan het boek gekluisterd blijft. Haar schrijfstijl is toegankelijk en vlot, maar ook beschrijvend en sfeervol. Zo waan je jezelf in het bos, op zoek naar de verdwenen jongen. Een bijzondere sfeer van spanning hangt door het hele verhaal. Delporte laat maar beetje bij beetje informatie los, waardoor je nieuwsgierig blijft. En de schrijfster houdt nog enkele verrassingen achter de hand, waardoor dit verhaal zeker niet voorspelbaar is.
Soms zou je Oliva zelf willen aanspreken wanneer ze enkele keuzes maakt zonder echt rekening te houden met het team. Maar wat heeft ze een doorzettingsvermogen. Het vergt veel van Olivia om haar collega’s te overtuigen en om ze op dezelfde lijn te krijgen met haar gedachtegang. Ik ben heel erg benieuwd hoe zich dit verder zal ontwikkelen in volgende boeken.
Voor Olivia is dit geen gemakkelijke zaak. Er zijn nauwelijks aanknopingspunten, belangrijke details die pas iets later aan het licht komen, en mensen in het onderzoek die niet alles vertellen zorgen ervoor dat het onderzoek stroef verloopt. Bovendien raakt deze verdwijning haar persoonlijk. Hoewel geen enkel spoor een tevreden resultaat geeft, blijft Olivia vastberaden. Ze is eigenzinnig en complex, maar weet mij wel aan te spreken. Sommige situaties roepen bij Olivia onverwachte emoties op en doen haar terugdenken aan haar eigen vader, die ook plotseling verdween.
Sofie Delporte weet het verhaal en de spanning uitstekend op te bouwen. Langzaam trekt ze het touw rond de verdachtmakingen en de mogelijke pistes strakker aan, waardoor je als lezer aan het boek gekluisterd blijft. Haar schrijfstijl is toegankelijk en vlot, maar ook beschrijvend en sfeervol. Zo waan je jezelf in het bos, op zoek naar de verdwenen jongen. Een bijzondere sfeer van spanning hangt door het hele verhaal. Delporte laat maar beetje bij beetje informatie los, waardoor je nieuwsgierig blijft. En de schrijfster houdt nog enkele verrassingen achter de hand, waardoor dit verhaal zeker niet voorspelbaar is.
Soms zou je Oliva zelf willen aanspreken wanneer ze enkele keuzes maakt zonder echt rekening te houden met het team. Maar wat heeft ze een doorzettingsvermogen. Het vergt veel van Olivia om haar collega’s te overtuigen en om ze op dezelfde lijn te krijgen met haar gedachtegang. Ik ben heel erg benieuwd hoe zich dit verder zal ontwikkelen in volgende boeken.
June 6, 2024
Een tweede (van hopelijk meerdere) thriller met Olivia Leroy, een inspecteur met een verleden. Sterk verhaal, verrassende wendingen, goed uitgewerkte personages, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Gewoon in 1 dag uitgelezen. Een dikke 4 sterren.
August 30, 2024
Aanrader!!!
May 25, 2024
Een tweede deel in een serie vind ik toch altijd een beetje spannend. Gaat het boek me opnieuw aanspreken? Herken ik de personages terug? Spreekt dit boek me evenveel aan als het vorige? Ik kan deze vragen allemaal volmondig met ja beantwoorden!
De schrijfstijl is aangenaam, vlot, hedendaags. Tikje Vlaams ook maar ik denk niet dat het voor Nederlanders storend zal aanzien worden. Als Vlaming heb je misschien wel een streepje voor omdat de verhalen zich in Vlaanderen afspelen en dit ook duidelijk vermeld wordt.
Olivia Leroy is een interessant personage die een lastige band heeft met haar familie, zich ook moeilijk kan binden aan anderen, bvb een man of vrienden. Het maakt haar een interessant personage voor een serie.
En dan het verhaal. Olivia werkt bij de Cel Vermiste Personen. Dit is een interessante dienst om de verhalen mee te starten. Enerzijds zijn ze slechts betrokken als er effectief nog mensen vermist zijn, anderzijds hebben ze bevoegdheden in heel België. Wat maakt dat het verhaal zich overal kan afspelen. En deze keer is dit in de Vlaamse Ardennen. Een vrouw verklaart dat haar vriend en haar vijfjarige zoontje vermist zijn. Omdat er een kind bij betrokken is, schiet het team heel snel in actie. De zoektocht neemt onverwachte wendingen aan. Omdat Olivia’s theorieën niet geloofd worden, gaat ze ook vaak in haar eentje op onderzoek. Maar of dat zo verstandig is?
Het verhaal is spannend, interessant en heeft enkele onverwachte plotwendingen. Het eind is verrassend. Het is een thriller maar er spelen zich geen gruwelijkheden af. Er vallen weliswaar wel doden en gewonden maar deze worden niet in detail beschreven maar gaat vooral om waarom en wie er iets gedaan heeft.
De schrijfstijl is aangenaam, vlot, hedendaags. Tikje Vlaams ook maar ik denk niet dat het voor Nederlanders storend zal aanzien worden. Als Vlaming heb je misschien wel een streepje voor omdat de verhalen zich in Vlaanderen afspelen en dit ook duidelijk vermeld wordt.
Olivia Leroy is een interessant personage die een lastige band heeft met haar familie, zich ook moeilijk kan binden aan anderen, bvb een man of vrienden. Het maakt haar een interessant personage voor een serie.
En dan het verhaal. Olivia werkt bij de Cel Vermiste Personen. Dit is een interessante dienst om de verhalen mee te starten. Enerzijds zijn ze slechts betrokken als er effectief nog mensen vermist zijn, anderzijds hebben ze bevoegdheden in heel België. Wat maakt dat het verhaal zich overal kan afspelen. En deze keer is dit in de Vlaamse Ardennen. Een vrouw verklaart dat haar vriend en haar vijfjarige zoontje vermist zijn. Omdat er een kind bij betrokken is, schiet het team heel snel in actie. De zoektocht neemt onverwachte wendingen aan. Omdat Olivia’s theorieën niet geloofd worden, gaat ze ook vaak in haar eentje op onderzoek. Maar of dat zo verstandig is?
Het verhaal is spannend, interessant en heeft enkele onverwachte plotwendingen. Het eind is verrassend. Het is een thriller maar er spelen zich geen gruwelijkheden af. Er vallen weliswaar wel doden en gewonden maar deze worden niet in detail beschreven maar gaat vooral om waarom en wie er iets gedaan heeft.
September 8, 2025
https://looneybooks79.blog/2024/05/26...
Ik kreeg de kans van uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts een proefexemplaar te lezen van 'Zwijgen is Bitter', het tweede boek in de Olivia Leroy reeks van Sofie Delporte. En na 'Ik kan je redden' is het opnieuw een spannende rit geworden die je aan de pagina's gekluisterd houdt en je dit boek in een sneltempo doet uitlezen!
Als Olivia wordt opgeroepen omdat er een vijfjarige jongen en zijn stiefvader verdwenen zijn, ergens in de Vlaamse Ardennen, starten zij en haar team een zoektocht in het Kluisbos, een driehonderd hectare groot terrein. Van Peter, de stiefvader, wordt geen spoor meer teruggevonden, maar Kasper, de vijfjarige jongen met selectief mutisme, wordt door Olivia in een grot terug gevonden. De moeder is blij met de terugkomst van haar zoon maar reageert heel raar als het over Peter gaat, heel onverschillig. Olivia zet haar zinnen op deze zaak, maar haar baas vindt dat het genoeg is geweest en stopt de zoektocht naar Peter, ervan uitgaande dat hij gewoon vertrokken is en van plan was om Kasper mee te nemen.
Maar Olivia, die zelf haar nodige trauma's uit het verleden heeft nadat haar vader vertrokken is toen ze twaalf jaar was en onlangs ontdekte dat hij wel contact wou zoeken maar dat haar overbezorgde moeder dit had tegengehouden, geeft niet op en gaat alleen op onderzoek. Dit wordt niet in dank afgenomen van haar baas en collega's, en zeker niet van haar ex Sander. Maar Olivia zet door en komt algauw enkele geheimen te weten, maar elke geheim heeft zijn prijs. En dan wordt een lijk ontdekt in een dok in Gent!
Het personage van Olivia Leroy is op het eerste zicht niet het meest toegankelijke en meest sympathieke uit een thrillerreeks die je ooit zal lezen. Ze is heel individualistisch, zelfs egoïstisch met momenten, heel wantrouwig en laat heel weinig mensen toe in haar leven. Maar net daardoor is ze zo gebeten om een zaak waar ze achteraan gaat tot een goed einde te willen brengen. Wil ze zichzelf misschien bewijzen? Of is haar drang naar de waarheid gewoon te groot? Het zorgt alvast voor een heel intrigerend portret van een onderzoekster die haar tanden ergens in vastbijt en niet makkelijk loslaat!
Toen Sofie Delporte vorig jaar met 'Ik kan je redden' debuteerde was ik onmiddellijk verkocht dus van zodra ik de kans kreeg om haar tweede boek te lezen heb ik alles aan de kant geschoven en dit boek voorgenomen op alles! 'Zwijgen is bitter' is een crime-noir, een thriller, een duivels portret van hoe slecht de mens wel kan zijn! Maar Sofie heeft met Olivia Leroy de ideale monsterbestrijder ontwikkeld!
Wat het boek ook zijn donkere atmosfeer geeft is de locatie van het Kluisbos dat eigenlijk bijna als een personage op zich fungeert. Het huisje waar Erica, Peter en Kasper wonen doet een beetje denken aan 'The Cabin in the Woods' en dat zorgt al voor een ietwat griezelige sfeer in het boek, wat zeker bijdraagt aan de spanning van het boek!
Ik kan nu alleen maar ongeduldig wachten op het volgende boek in de reeks, waarvan ik héél hard hoop dat dat er zeker aankomt!
Met 293 pagina's is het boek iets minder lijvig dan zijn voorganger dus de fans zullen dit boek, net als ik, op een mum van tijd verslinden!
Ik kreeg de kans van uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts een proefexemplaar te lezen van 'Zwijgen is Bitter', het tweede boek in de Olivia Leroy reeks van Sofie Delporte. En na 'Ik kan je redden' is het opnieuw een spannende rit geworden die je aan de pagina's gekluisterd houdt en je dit boek in een sneltempo doet uitlezen!
Als Olivia wordt opgeroepen omdat er een vijfjarige jongen en zijn stiefvader verdwenen zijn, ergens in de Vlaamse Ardennen, starten zij en haar team een zoektocht in het Kluisbos, een driehonderd hectare groot terrein. Van Peter, de stiefvader, wordt geen spoor meer teruggevonden, maar Kasper, de vijfjarige jongen met selectief mutisme, wordt door Olivia in een grot terug gevonden. De moeder is blij met de terugkomst van haar zoon maar reageert heel raar als het over Peter gaat, heel onverschillig. Olivia zet haar zinnen op deze zaak, maar haar baas vindt dat het genoeg is geweest en stopt de zoektocht naar Peter, ervan uitgaande dat hij gewoon vertrokken is en van plan was om Kasper mee te nemen.
Maar Olivia, die zelf haar nodige trauma's uit het verleden heeft nadat haar vader vertrokken is toen ze twaalf jaar was en onlangs ontdekte dat hij wel contact wou zoeken maar dat haar overbezorgde moeder dit had tegengehouden, geeft niet op en gaat alleen op onderzoek. Dit wordt niet in dank afgenomen van haar baas en collega's, en zeker niet van haar ex Sander. Maar Olivia zet door en komt algauw enkele geheimen te weten, maar elke geheim heeft zijn prijs. En dan wordt een lijk ontdekt in een dok in Gent!
Het personage van Olivia Leroy is op het eerste zicht niet het meest toegankelijke en meest sympathieke uit een thrillerreeks die je ooit zal lezen. Ze is heel individualistisch, zelfs egoïstisch met momenten, heel wantrouwig en laat heel weinig mensen toe in haar leven. Maar net daardoor is ze zo gebeten om een zaak waar ze achteraan gaat tot een goed einde te willen brengen. Wil ze zichzelf misschien bewijzen? Of is haar drang naar de waarheid gewoon te groot? Het zorgt alvast voor een heel intrigerend portret van een onderzoekster die haar tanden ergens in vastbijt en niet makkelijk loslaat!
Toen Sofie Delporte vorig jaar met 'Ik kan je redden' debuteerde was ik onmiddellijk verkocht dus van zodra ik de kans kreeg om haar tweede boek te lezen heb ik alles aan de kant geschoven en dit boek voorgenomen op alles! 'Zwijgen is bitter' is een crime-noir, een thriller, een duivels portret van hoe slecht de mens wel kan zijn! Maar Sofie heeft met Olivia Leroy de ideale monsterbestrijder ontwikkeld!
Wat het boek ook zijn donkere atmosfeer geeft is de locatie van het Kluisbos dat eigenlijk bijna als een personage op zich fungeert. Het huisje waar Erica, Peter en Kasper wonen doet een beetje denken aan 'The Cabin in the Woods' en dat zorgt al voor een ietwat griezelige sfeer in het boek, wat zeker bijdraagt aan de spanning van het boek!
Ik kan nu alleen maar ongeduldig wachten op het volgende boek in de reeks, waarvan ik héél hard hoop dat dat er zeker aankomt!
Met 293 pagina's is het boek iets minder lijvig dan zijn voorganger dus de fans zullen dit boek, net als ik, op een mum van tijd verslinden!
October 25, 2024
'Zwijgen is bitter' is het tweede deel in de Olivia Leroy-serie maar kan absoluut als standalone gelezen worden aangezien Delporte de nodige informatie uit deel 1 moeiteloos verweeft in het nieuwe verhaal.
Een vader en zijn 5-jarig zoontje trekken richting het Kluisbos, pal op de grens met Wallonië en raken allebei zoek. De Cel Vermiste Personen wordt al snel gecontacteerd om de zoektocht in goede banen te leiden. Olivia Leroy bijt zich als een echte pitbull vast in deze vermissing; deze specifieke zaak raakt haar immers nog meer dan anders omdat het onaangename herinneringen oproept uit haar tienerjaren wanneer haar eigen vader met de noorderzon verdween. Hoe meer er tijdens het onderzoek aan het licht komt, hoe meer Olivia ervan overtuigd is dat de vermissing te maken heeft met iets uit het verleden. Maar haar collega's zijn hier niet volledig van overtuigd... lukt het Olivia de vader en zoon terug op te sporen? Slaagt ze er in om de ware reden van hun verdwijning op tafel te leggen en wordt haar hypothese over de link met het verleden waarheid?
Nadat ik eerder al dolenthousiast was na het lezen van 'Ik kan je redden' schiet Delporte ook met dit boek ongetwijfeld midden in de roos! Delporte heeft een onmisbaar talent om op een snelle manier een specifieke sinistere sfeer te laten doorspelen in haar boeken, haar taalgebruik en schrijfstijl is op zich niet nodeloos ingewikkeld of overdreven uitgebreid maar net door het gebrek aan 'poespas' zit je als lezer onmiddellijk in het verhaal. In het tweede deel van deze serie gaat dit zelfs nog vlotter dan in deel 1. Extra meerwaarde in dit verhaal voor de Belgische lezers zijn de locaties in het boek, het is altijd fijn om over plaatsen te lezen die je zelf kent, dat maakt het verhaal dat zich afspeelt in het boek nog een tikkeltje realistischer en duidt ook tevens aan dat er in ons Belgenlandje genoeg plaatsen zijn om een sterke thrillerreeks rond uit te bouwen. Delporte zet haar (hoofd)personages op een sublieme wijze neer: Olivia draagt best wel een grote bagage mee uit haar verleden en lijkt op het eerste zicht nogal onsympathiek en egoïstisch, maar als lezer kan je niet anders dan haar in je hart sluiten. Zij is enorm perfectionistisch, laat slechts een handjevol mensen toe in haar privéleven, is niet echt een teamplayer en opereert vaker als lone wolf tot grote ergernis van haar collega's en leidinggevende. Mocht je slechts oppervlakkig kijken dan zie je haar achterliggende motieven, zorgen en issues niet maar Delporte houdt de balans hier perfect in het midden waardoor Olivia moeiteloos in het hart van elke lezer sluipt. Ook deze keer wordt het privéleven van Olivia en de lopende vermissingszaak feilloos in evenwicht gehouden doorheen het hele verhaal. De meeste hoofdstukken zijn geschreven vanuit het perspectief van Olivia, maar Delporte zorgt ook voor extra variatie door een tijdslijn van vóór de vermissing toe te voegen.
Heel sterk van Delporte is ook het realisme waarmee zij het verhaal inkleedt, de Cel Vermiste Personen wordt op een zeer authentieke manier weergegeven en ook Olivia's karaktertrekken en minpunten zijn heel heel herkenbaar voor mensen die al een burn-out meemaakten. Ik ben ervan overtuigd dat Olivia's fascinerende karakter en werkwijzen ons nog heel wat leesplezier zullen opleveren in de toekomst! Ik ben top fan!
Een vader en zijn 5-jarig zoontje trekken richting het Kluisbos, pal op de grens met Wallonië en raken allebei zoek. De Cel Vermiste Personen wordt al snel gecontacteerd om de zoektocht in goede banen te leiden. Olivia Leroy bijt zich als een echte pitbull vast in deze vermissing; deze specifieke zaak raakt haar immers nog meer dan anders omdat het onaangename herinneringen oproept uit haar tienerjaren wanneer haar eigen vader met de noorderzon verdween. Hoe meer er tijdens het onderzoek aan het licht komt, hoe meer Olivia ervan overtuigd is dat de vermissing te maken heeft met iets uit het verleden. Maar haar collega's zijn hier niet volledig van overtuigd... lukt het Olivia de vader en zoon terug op te sporen? Slaagt ze er in om de ware reden van hun verdwijning op tafel te leggen en wordt haar hypothese over de link met het verleden waarheid?
Nadat ik eerder al dolenthousiast was na het lezen van 'Ik kan je redden' schiet Delporte ook met dit boek ongetwijfeld midden in de roos! Delporte heeft een onmisbaar talent om op een snelle manier een specifieke sinistere sfeer te laten doorspelen in haar boeken, haar taalgebruik en schrijfstijl is op zich niet nodeloos ingewikkeld of overdreven uitgebreid maar net door het gebrek aan 'poespas' zit je als lezer onmiddellijk in het verhaal. In het tweede deel van deze serie gaat dit zelfs nog vlotter dan in deel 1. Extra meerwaarde in dit verhaal voor de Belgische lezers zijn de locaties in het boek, het is altijd fijn om over plaatsen te lezen die je zelf kent, dat maakt het verhaal dat zich afspeelt in het boek nog een tikkeltje realistischer en duidt ook tevens aan dat er in ons Belgenlandje genoeg plaatsen zijn om een sterke thrillerreeks rond uit te bouwen. Delporte zet haar (hoofd)personages op een sublieme wijze neer: Olivia draagt best wel een grote bagage mee uit haar verleden en lijkt op het eerste zicht nogal onsympathiek en egoïstisch, maar als lezer kan je niet anders dan haar in je hart sluiten. Zij is enorm perfectionistisch, laat slechts een handjevol mensen toe in haar privéleven, is niet echt een teamplayer en opereert vaker als lone wolf tot grote ergernis van haar collega's en leidinggevende. Mocht je slechts oppervlakkig kijken dan zie je haar achterliggende motieven, zorgen en issues niet maar Delporte houdt de balans hier perfect in het midden waardoor Olivia moeiteloos in het hart van elke lezer sluipt. Ook deze keer wordt het privéleven van Olivia en de lopende vermissingszaak feilloos in evenwicht gehouden doorheen het hele verhaal. De meeste hoofdstukken zijn geschreven vanuit het perspectief van Olivia, maar Delporte zorgt ook voor extra variatie door een tijdslijn van vóór de vermissing toe te voegen.
Heel sterk van Delporte is ook het realisme waarmee zij het verhaal inkleedt, de Cel Vermiste Personen wordt op een zeer authentieke manier weergegeven en ook Olivia's karaktertrekken en minpunten zijn heel heel herkenbaar voor mensen die al een burn-out meemaakten. Ik ben ervan overtuigd dat Olivia's fascinerende karakter en werkwijzen ons nog heel wat leesplezier zullen opleveren in de toekomst! Ik ben top fan!
June 6, 2024
𝑬𝒍𝒌 𝒈𝒆𝒉𝒆𝒊𝒎 𝒉𝒆𝒆𝒇𝒕 𝒛𝒊𝒋𝒏 𝒑𝒓𝒊𝒋𝒔
"ZWIJGEN IS BITTER" verscheen op 23 mei 2024 bij Uitgeverij Borgerhoff Lamberigts. Het is het 2e deel met Olivia Leroy in de hoofdrol, als inspecteur bij de Cel Vermiste Personen.
Een vader en zijn zoontje gaan samen het bos in. Ze komen niet terug. Een rustig dorpje wordt opgeschrikt door de verdwijning van een man en zijn zoon. Volgens de moeder zijn ze in het donker verdwaald in het bos vlak bij hun huis. De afdeling Vermiste Personen wordt erbij gehaald en een grootschalige zoekactie gaat van start. Naarmate de uren en dagen verstrijken, rijzen er steeds meer vragen over wat er die nacht echt gebeurd is. Bij inspecteur Olivia Leroy rakelt het onderzoek onwelkome herinneringen op aan het vertrek van haar eigen vader. Al snel vermoedt ze dat het motief voor de verdwijning in het verleden te vinden is. Een verleden waar iedereen liever over zwijgt. Ze raakt verstrikt in een kluwen van leugens en verraad. Als er een dode valt, beseft ze dat ze tegenover een bijzonder gewiekste dader staat. Haar zoektocht naar de waarheid leidt naar een schokkende ontknoping.
Ik mocht de nieuwe boekenbaby van Sofie Delporte al eerder ontvangen als ongecorrigeerd vooruitexemplaar en kon mij dus voor de officiele releasedatum al vermaken met deze 2e Olivia Leroy thriller.
Olivia is nog geen haar veranderd, ze trekt er nog steeds liever in haar eentje op uit en de teamplayer in haar moet nog ontdekt worden. Zo ook wanneer een vrouw melding maakt van de vermissing van haar man en zoontje. Het team denkt dat de man de benen heeft genomen maar het oplossen van deze zaak is niet zo eenvoudig als het lijkt. Vooral niet als Erica zich in tijden van paniek wel heel afstandelijk gedraagt.
Sofie Delporte schrijft zo smakelijk Vlaams ... Ik kan me zo goed inleven in haar boeken want alles voelt zo vertrouwd en ik heb steeds het gevoel dat ik mij op bekend terrein begeef. Het kon een échte nieuwsuitzending zijn waarbij de VTM nieuwsanker verbinding maakt met de Cel Vermiste Personen op het terrein. Ze schetst een heel realistisch beeld van dit bekende onderzoeksteam zonder in CSI clichés te vervallen.
Ze creërde met Olivia Leroy een heel menselijke inspecteur, niet altijd even geliefd door haar egoistisch kantje maar wel iemand die fouten maakt en die zich durft te verzetten tegen een tunnelvisie.
Ze snakt naar de acceptatie door het team hoewel ze liefst niet met datzelfde team samenwerkt. Ze denkt tekort te schieten als partner terwijl ze zelf niet beseft wat ze te bieden heeft. Een complex personage die nog moet leren om de opgetrokken muur rond zichzelf neer te halen.
En net zoals bij een vermissingszaak op tv hou je tijdens dit boek je hart vast. Hoelang hebben ze nog, zoeken ze naar een lichaam of vinden ze hen levend terug? De eerste 48h zijn cruciaal en Olivia wil alles op alles zetten. De klok tikt ...
De schrijfstijl is de sterkte van Sofie Delporte, het Vlaams sausje over een erg toegankelijk verhaal. Een boek dat je in een ruk uitleest want je wil weten hoe ze alles in elkaar doet vloeien. Een schrijfster die er met slechts 2 boeken in is geslaagd om een auto read auteur te worden!
⭐️⭐️⭐️⭐️
Bedankt Borgerhoff & Lamberigts , Annelies Dyck en Sofie Delporte voor het recensie exemplaar
"ZWIJGEN IS BITTER" verscheen op 23 mei 2024 bij Uitgeverij Borgerhoff Lamberigts. Het is het 2e deel met Olivia Leroy in de hoofdrol, als inspecteur bij de Cel Vermiste Personen.
Een vader en zijn zoontje gaan samen het bos in. Ze komen niet terug. Een rustig dorpje wordt opgeschrikt door de verdwijning van een man en zijn zoon. Volgens de moeder zijn ze in het donker verdwaald in het bos vlak bij hun huis. De afdeling Vermiste Personen wordt erbij gehaald en een grootschalige zoekactie gaat van start. Naarmate de uren en dagen verstrijken, rijzen er steeds meer vragen over wat er die nacht echt gebeurd is. Bij inspecteur Olivia Leroy rakelt het onderzoek onwelkome herinneringen op aan het vertrek van haar eigen vader. Al snel vermoedt ze dat het motief voor de verdwijning in het verleden te vinden is. Een verleden waar iedereen liever over zwijgt. Ze raakt verstrikt in een kluwen van leugens en verraad. Als er een dode valt, beseft ze dat ze tegenover een bijzonder gewiekste dader staat. Haar zoektocht naar de waarheid leidt naar een schokkende ontknoping.
Ik mocht de nieuwe boekenbaby van Sofie Delporte al eerder ontvangen als ongecorrigeerd vooruitexemplaar en kon mij dus voor de officiele releasedatum al vermaken met deze 2e Olivia Leroy thriller.
Olivia is nog geen haar veranderd, ze trekt er nog steeds liever in haar eentje op uit en de teamplayer in haar moet nog ontdekt worden. Zo ook wanneer een vrouw melding maakt van de vermissing van haar man en zoontje. Het team denkt dat de man de benen heeft genomen maar het oplossen van deze zaak is niet zo eenvoudig als het lijkt. Vooral niet als Erica zich in tijden van paniek wel heel afstandelijk gedraagt.
Sofie Delporte schrijft zo smakelijk Vlaams ... Ik kan me zo goed inleven in haar boeken want alles voelt zo vertrouwd en ik heb steeds het gevoel dat ik mij op bekend terrein begeef. Het kon een échte nieuwsuitzending zijn waarbij de VTM nieuwsanker verbinding maakt met de Cel Vermiste Personen op het terrein. Ze schetst een heel realistisch beeld van dit bekende onderzoeksteam zonder in CSI clichés te vervallen.
Ze creërde met Olivia Leroy een heel menselijke inspecteur, niet altijd even geliefd door haar egoistisch kantje maar wel iemand die fouten maakt en die zich durft te verzetten tegen een tunnelvisie.
Ze snakt naar de acceptatie door het team hoewel ze liefst niet met datzelfde team samenwerkt. Ze denkt tekort te schieten als partner terwijl ze zelf niet beseft wat ze te bieden heeft. Een complex personage die nog moet leren om de opgetrokken muur rond zichzelf neer te halen.
En net zoals bij een vermissingszaak op tv hou je tijdens dit boek je hart vast. Hoelang hebben ze nog, zoeken ze naar een lichaam of vinden ze hen levend terug? De eerste 48h zijn cruciaal en Olivia wil alles op alles zetten. De klok tikt ...
De schrijfstijl is de sterkte van Sofie Delporte, het Vlaams sausje over een erg toegankelijk verhaal. Een boek dat je in een ruk uitleest want je wil weten hoe ze alles in elkaar doet vloeien. Een schrijfster die er met slechts 2 boeken in is geslaagd om een auto read auteur te worden!
⭐️⭐️⭐️⭐️
Bedankt Borgerhoff & Lamberigts , Annelies Dyck en Sofie Delporte voor het recensie exemplaar
September 8, 2025
https://looneybooks79.blog/2024/05/26...
Ik kreeg de kans van uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts een proefexemplaar te lezen van 'Zwijgen is Bitter', het tweede boek in de Olivia Leroy reeks van Sofie Delporte. En na 'Ik kan je redden' is het opnieuw een spannende rit geworden die je aan de pagina's gekluisterd houdt en je dit boek in een sneltempo doet uitlezen!
Als Olivia wordt opgeroepen omdat er een vijfjarige jongen en zijn stiefvader verdwenen zijn, ergens in de Vlaamse Ardennen, starten zij en haar team een zoektocht in het Kluisbos, een driehonderd hectare groot terrein. Van Peter, de stiefvader, wordt geen spoor meer teruggevonden, maar Kasper, de vijfjarige jongen met selectief mutisme, wordt door Olivia in een grot terug gevonden. De moeder is blij met de terugkomst van haar zoon maar reageert heel raar als het over Peter gaat, heel onverschillig. Olivia zet haar zinnen op deze zaak, maar haar baas vindt dat het genoeg is geweest en stopt de zoektocht naar Peter, ervan uitgaande dat hij gewoon vertrokken is en van plan was om Kasper mee te nemen.
Maar Olivia, die zelf haar nodige trauma's uit het verleden heeft nadat haar vader vertrokken is toen ze twaalf jaar was en onlangs ontdekte dat hij wel contact wou zoeken maar dat haar overbezorgde moeder dit had tegengehouden, geeft niet op en gaat alleen op onderzoek. Dit wordt niet in dank afgenomen van haar baas en collega's, en zeker niet van haar ex Sander. Maar Olivia zet door en komt algauw enkele geheimen te weten, maar elke geheim heeft zijn prijs. En dan wordt een lijk ontdekt in een dok in Gent!
Het personage van Olivia Leroy is op het eerste zicht niet het meest toegankelijke en meest sympathieke uit een thrillerreeks die je ooit zal lezen. Ze is heel individualistisch, zelfs egoïstisch met momenten, heel wantrouwig en laat heel weinig mensen toe in haar leven. Maar net daardoor is ze zo gebeten om een zaak waar ze achteraan gaat tot een goed einde te willen brengen. Wil ze zichzelf misschien bewijzen? Of is haar drang naar de waarheid gewoon te groot? Het zorgt alvast voor een heel intrigerend portret van een onderzoekster die haar tanden ergens in vastbijt en niet makkelijk loslaat!
Toen Sofie Delporte vorig jaar met 'Ik kan je redden' debuteerde was ik onmiddellijk verkocht dus van zodra ik de kans kreeg om haar tweede boek te lezen heb ik alles aan de kant geschoven en dit boek voorgenomen op alles! 'Zwijgen is bitter' is een crime-noir, een thriller, een duivels portret van hoe slecht de mens wel kan zijn! Maar Sofie heeft met Olivia Leroy de ideale monsterbestrijder ontwikkeld!
Wat het boek ook zijn donkere atmosfeer geeft is de locatie van het Kluisbos dat eigenlijk bijna als een personage op zich fungeert. Het huisje waar Erica, Peter en Kasper wonen doet een beetje denken aan 'The Cabin in the Woods' en dat zorgt al voor een ietwat griezelige sfeer in het boek, wat zeker bijdraagt aan de spanning van het boek!
Ik kan nu alleen maar ongeduldig wachten op het volgende boek in de reeks, waarvan ik héél hard hoop dat dat er zeker aankomt!
Met 293 pagina's is het boek iets minder lijvig dan zijn voorganger dus de fans zullen dit boek, net als ik, op een mum van tijd verslinden!
Ik kreeg de kans van uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts een proefexemplaar te lezen van 'Zwijgen is Bitter', het tweede boek in de Olivia Leroy reeks van Sofie Delporte. En na 'Ik kan je redden' is het opnieuw een spannende rit geworden die je aan de pagina's gekluisterd houdt en je dit boek in een sneltempo doet uitlezen!
Als Olivia wordt opgeroepen omdat er een vijfjarige jongen en zijn stiefvader verdwenen zijn, ergens in de Vlaamse Ardennen, starten zij en haar team een zoektocht in het Kluisbos, een driehonderd hectare groot terrein. Van Peter, de stiefvader, wordt geen spoor meer teruggevonden, maar Kasper, de vijfjarige jongen met selectief mutisme, wordt door Olivia in een grot terug gevonden. De moeder is blij met de terugkomst van haar zoon maar reageert heel raar als het over Peter gaat, heel onverschillig. Olivia zet haar zinnen op deze zaak, maar haar baas vindt dat het genoeg is geweest en stopt de zoektocht naar Peter, ervan uitgaande dat hij gewoon vertrokken is en van plan was om Kasper mee te nemen.
Maar Olivia, die zelf haar nodige trauma's uit het verleden heeft nadat haar vader vertrokken is toen ze twaalf jaar was en onlangs ontdekte dat hij wel contact wou zoeken maar dat haar overbezorgde moeder dit had tegengehouden, geeft niet op en gaat alleen op onderzoek. Dit wordt niet in dank afgenomen van haar baas en collega's, en zeker niet van haar ex Sander. Maar Olivia zet door en komt algauw enkele geheimen te weten, maar elke geheim heeft zijn prijs. En dan wordt een lijk ontdekt in een dok in Gent!
Het personage van Olivia Leroy is op het eerste zicht niet het meest toegankelijke en meest sympathieke uit een thrillerreeks die je ooit zal lezen. Ze is heel individualistisch, zelfs egoïstisch met momenten, heel wantrouwig en laat heel weinig mensen toe in haar leven. Maar net daardoor is ze zo gebeten om een zaak waar ze achteraan gaat tot een goed einde te willen brengen. Wil ze zichzelf misschien bewijzen? Of is haar drang naar de waarheid gewoon te groot? Het zorgt alvast voor een heel intrigerend portret van een onderzoekster die haar tanden ergens in vastbijt en niet makkelijk loslaat!
Toen Sofie Delporte vorig jaar met 'Ik kan je redden' debuteerde was ik onmiddellijk verkocht dus van zodra ik de kans kreeg om haar tweede boek te lezen heb ik alles aan de kant geschoven en dit boek voorgenomen op alles! 'Zwijgen is bitter' is een crime-noir, een thriller, een duivels portret van hoe slecht de mens wel kan zijn! Maar Sofie heeft met Olivia Leroy de ideale monsterbestrijder ontwikkeld!
Wat het boek ook zijn donkere atmosfeer geeft is de locatie van het Kluisbos dat eigenlijk bijna als een personage op zich fungeert. Het huisje waar Erica, Peter en Kasper wonen doet een beetje denken aan 'The Cabin in the Woods' en dat zorgt al voor een ietwat griezelige sfeer in het boek, wat zeker bijdraagt aan de spanning van het boek!
Ik kan nu alleen maar ongeduldig wachten op het volgende boek in de reeks, waarvan ik héél hard hoop dat dat er zeker aankomt!
Met 293 pagina's is het boek iets minder lijvig dan zijn voorganger dus de fans zullen dit boek, net als ik, op een mum van tijd verslinden!
July 2, 2024
Lone wolf's calling
Zwijgen is bitter, de tweede thriller met inspecteur Olivia Leroy in de hoofdrol, is een vervolg op het veelgeprezen debuut 'Ik kan je redden'. Dit boek wist vorig jaar onder andere de Thrillzone award in de wacht te slepen, waardoor de verwachtingen voor dit vervolg hooggespannen waren. Over dat eerste boek was ik erg enthousiast. Er is niets moeilijker voor een auteur dan een tweede boek schrijven. Je eerste boek schrijf je vrij; je kunt jaren werken aan je verhaal en karakters. Maar het tweede boek moet er ineens staan, vooral als je debuut zo succesvol was. De druk is dan hoog. Kan Sofie Delporte de verwachting waarmaken?
Op de meeste punten is ze daar zeker in geslaagd. De plot is beter uitgewerkt, met een verhaal over de verdwijning van een man en zijn zoon, waarbij de zoon wordt teruggevonden. Het eigenzinnige karakter van haar hoofdpersoon komt in dit boek nog beter tot zijn recht. Het is mooi hoe het verhaal de hoofdpersoon persoonlijk raakt en vooral de empathie haar lijkt te drijven.
Olivia Leroy is een persoon van vlees en bloed: ze werkt veel te solistisch, blijft worstelen met relaties, en laat zich betuttelen door haar moeder. Soms wil je haar toeschreeuwen dat ze zich daar minder van moet aantrekken. Knap hoe Sofie Delporte zo'n persoon neerzet en niet probeert haar beter of sympathieker te maken.
De rechercheactiviteiten komen realistisch over, wat Sofie al complimenten opleverde van het diensthoofd Cel Vermiste Personen.
De karaktertekening is verbeterd. Niet alleen de hoofdpersoon, maar ook de nevenpersonen komen goed tot hun recht.
Wat 'Ik kan je redden' voor mij bijzonder maakte, is de extra verhaallijn die als goudstof door het boek was verweven. Deze extra laag mis ik in dit boek, al valt te prijzen dat Sofie niet in herhaling wilde vallen. De verwijzingen naar Judas Priest komen goed tot hun recht, maar Rimbault lag toch een graadje hoger.
Wat maakt Sofie delporte als auteur zo bijzonder? Voor mij is dat de wijze waarop ze zichzelf als auteur uit kan gummen. Ze laat het verhaal als het ware zichzelf vertellen. Door haar sobere stijl worden de personages levensecht. Erg knap! Ik denk dat Sofie Delporte zich hierdoor kan meten met de groten in het genre, vooral omdat ze erin slaagt de menselijke factor boven het plot te plaatsen. Het verhaal laat een duidelijke opening voor een vervolg. Ik ben fan van Olivia Leroy, maar vooral van Sofie Delporte. Ik kijk er al naar uit!
Sofie’s stijl doet me denken aan de Scandinavische schrijvers. De cover versterkt dat beeld, maar als ik dan toch een minpuntje moet noemen: die spreekt mij niet aan. Een verdord sparrenbos dat ondersteboven is afgebeeld in zwart en roze. Dat moet beter kunnen. Sofie Delporte komt over als een bescheiden persoon, maar ik had als uitgever de naam van mijn topauteur prominenter op de kaft geplaatst!
Zwijgen is bitter, de tweede thriller met inspecteur Olivia Leroy in de hoofdrol, is een vervolg op het veelgeprezen debuut 'Ik kan je redden'. Dit boek wist vorig jaar onder andere de Thrillzone award in de wacht te slepen, waardoor de verwachtingen voor dit vervolg hooggespannen waren. Over dat eerste boek was ik erg enthousiast. Er is niets moeilijker voor een auteur dan een tweede boek schrijven. Je eerste boek schrijf je vrij; je kunt jaren werken aan je verhaal en karakters. Maar het tweede boek moet er ineens staan, vooral als je debuut zo succesvol was. De druk is dan hoog. Kan Sofie Delporte de verwachting waarmaken?
Op de meeste punten is ze daar zeker in geslaagd. De plot is beter uitgewerkt, met een verhaal over de verdwijning van een man en zijn zoon, waarbij de zoon wordt teruggevonden. Het eigenzinnige karakter van haar hoofdpersoon komt in dit boek nog beter tot zijn recht. Het is mooi hoe het verhaal de hoofdpersoon persoonlijk raakt en vooral de empathie haar lijkt te drijven.
Olivia Leroy is een persoon van vlees en bloed: ze werkt veel te solistisch, blijft worstelen met relaties, en laat zich betuttelen door haar moeder. Soms wil je haar toeschreeuwen dat ze zich daar minder van moet aantrekken. Knap hoe Sofie Delporte zo'n persoon neerzet en niet probeert haar beter of sympathieker te maken.
De rechercheactiviteiten komen realistisch over, wat Sofie al complimenten opleverde van het diensthoofd Cel Vermiste Personen.
De karaktertekening is verbeterd. Niet alleen de hoofdpersoon, maar ook de nevenpersonen komen goed tot hun recht.
Wat 'Ik kan je redden' voor mij bijzonder maakte, is de extra verhaallijn die als goudstof door het boek was verweven. Deze extra laag mis ik in dit boek, al valt te prijzen dat Sofie niet in herhaling wilde vallen. De verwijzingen naar Judas Priest komen goed tot hun recht, maar Rimbault lag toch een graadje hoger.
Wat maakt Sofie delporte als auteur zo bijzonder? Voor mij is dat de wijze waarop ze zichzelf als auteur uit kan gummen. Ze laat het verhaal als het ware zichzelf vertellen. Door haar sobere stijl worden de personages levensecht. Erg knap! Ik denk dat Sofie Delporte zich hierdoor kan meten met de groten in het genre, vooral omdat ze erin slaagt de menselijke factor boven het plot te plaatsen. Het verhaal laat een duidelijke opening voor een vervolg. Ik ben fan van Olivia Leroy, maar vooral van Sofie Delporte. Ik kijk er al naar uit!
Sofie’s stijl doet me denken aan de Scandinavische schrijvers. De cover versterkt dat beeld, maar als ik dan toch een minpuntje moet noemen: die spreekt mij niet aan. Een verdord sparrenbos dat ondersteboven is afgebeeld in zwart en roze. Dat moet beter kunnen. Sofie Delporte komt over als een bescheiden persoon, maar ik had als uitgever de naam van mijn topauteur prominenter op de kaft geplaatst!
July 11, 2024
Dat de Vlaamse Sofie Delporte verzot is op boeken, blijkt niet alleen uit haar baan als bibliothecaris, maar ze schreef ook vijf jaar lang aan haar debuut Ik kan je redden. Inspiratie en motivatie vond ze na een lezing door Alain Remue, hoofd en medeoprichter van de Cel Vermiste Personen in België. Voor dit boek kreeg ze de Thrillzone Award voor Beste Nederlandstalige Thrillerdebuut. Haar nieuwe boek, Zwijgen is bitter, is het tweede deel in de misdaadserie rond hoofdpersonage Olivia Leroy.
Inspecteur Olivia Leroy wordt in Zwijgen is bitter op de verdwijningszaak van een kleine jongen en zijn vader gezet. Het lijkt erop dat ze vrijwillig vertrokken zijn, maar Olivia wil haar eigen hypotheses onderzoeken. Ze wordt hierin sterk tegengewerkt: in de eerste plaats door de moeder van het kind, maar ook door haar collega’s. Ze besluit dan maar zelf actie te ondernemen, maar dat wordt haar niet in dank afgenomen. Echter, Olivia grijpt elke kans om meer te weten te komen over de verdwijning, al is het maar om haar eigen rauwe kantjes niet onder ogen te moeten komen.
De cover en de titel van Zwijgen is bitter zijn zeer passend bij dit verhaal gekozen. Delporte heeft een vlotte pen die actie, beschrijving en dialoog perfect weet te combineren tot een zeer fijne leeservaring. Er wordt gestart in het heden, waarna een tijdssprong naar het verleden wordt genomen. Vandaar volgen de korte hoofdstukken elkaar chronologisch op. Het perspectief van inspecteur Olivia Leroy wordt gevolgd vanuit de derde persoon. Af en toe is er afwisseling met een ander, aanvankelijk nog onbekend personage. Deze verhaallijn wordt mooi geïntegreerd in de vermissingszaak. De focus ligt op het politieonderzoek, maar naar het einde toe neemt de spanning sterk toe.
Dit verhaal is een vervolg op Ik kan je redden, al kan het boek ook perfect apart worden gelezen. Het gaat over een volledig nieuwe politiezaak en relevante informatie uit Olivia’s leven wordt herhaald. Dat is meteen ook het enige minpunt aan dit verhaal: de levensgeschiedenis van hoofdpersonage Oliva wordt vooral herhaald, maar er is weinig nieuwe uitdieping. Gelukkig voorziet Sofie Delporte wel een eind waarbij de deuren naar een vervolg met verdere uitwerking van het hoofdpersonage wagenwijd open staan.
Het debuut Ik kan je redden werd door het lezerspubliek positief onthaald en ook Zwijgen is bitter haalt hetzelfde niveau. Belgisch Limburg heeft thrillerschrijfster Anja Feliers, maar ook Oost-Vlaanderen heeft nu haar eigen vrouwelijke misdaadauteur: haar naam is Sofie Delporte. Deze reeks is een grote aanrader voor de liefhebbers van politiethrillers.
Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers.nl.
Bedankt, Vrouwenthrillers en uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts, voor het recensie-exemplaar.
Rating: 4,5*
Inspecteur Olivia Leroy wordt in Zwijgen is bitter op de verdwijningszaak van een kleine jongen en zijn vader gezet. Het lijkt erop dat ze vrijwillig vertrokken zijn, maar Olivia wil haar eigen hypotheses onderzoeken. Ze wordt hierin sterk tegengewerkt: in de eerste plaats door de moeder van het kind, maar ook door haar collega’s. Ze besluit dan maar zelf actie te ondernemen, maar dat wordt haar niet in dank afgenomen. Echter, Olivia grijpt elke kans om meer te weten te komen over de verdwijning, al is het maar om haar eigen rauwe kantjes niet onder ogen te moeten komen.
De cover en de titel van Zwijgen is bitter zijn zeer passend bij dit verhaal gekozen. Delporte heeft een vlotte pen die actie, beschrijving en dialoog perfect weet te combineren tot een zeer fijne leeservaring. Er wordt gestart in het heden, waarna een tijdssprong naar het verleden wordt genomen. Vandaar volgen de korte hoofdstukken elkaar chronologisch op. Het perspectief van inspecteur Olivia Leroy wordt gevolgd vanuit de derde persoon. Af en toe is er afwisseling met een ander, aanvankelijk nog onbekend personage. Deze verhaallijn wordt mooi geïntegreerd in de vermissingszaak. De focus ligt op het politieonderzoek, maar naar het einde toe neemt de spanning sterk toe.
Dit verhaal is een vervolg op Ik kan je redden, al kan het boek ook perfect apart worden gelezen. Het gaat over een volledig nieuwe politiezaak en relevante informatie uit Olivia’s leven wordt herhaald. Dat is meteen ook het enige minpunt aan dit verhaal: de levensgeschiedenis van hoofdpersonage Oliva wordt vooral herhaald, maar er is weinig nieuwe uitdieping. Gelukkig voorziet Sofie Delporte wel een eind waarbij de deuren naar een vervolg met verdere uitwerking van het hoofdpersonage wagenwijd open staan.
Het debuut Ik kan je redden werd door het lezerspubliek positief onthaald en ook Zwijgen is bitter haalt hetzelfde niveau. Belgisch Limburg heeft thrillerschrijfster Anja Feliers, maar ook Oost-Vlaanderen heeft nu haar eigen vrouwelijke misdaadauteur: haar naam is Sofie Delporte. Deze reeks is een grote aanrader voor de liefhebbers van politiethrillers.
Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers.nl.
Bedankt, Vrouwenthrillers en uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts, voor het recensie-exemplaar.
Rating: 4,5*
June 27, 2024
Dat Sofie Delporte geen ééndagsvlieg is bewijst ze met ZWIJGEN IS BITTER, haar tweede Olivia Leroy-thriller. Vorig jaar heeft ze met haar debuut IK KAN JE REDDEN, zowel voor de lezer als voor zichzelf, de lat erg hoog gelegd. Kan zij zichzelf evenaren?
Olivia - inspecteur bij de Cel Vermiste Personen - wordt op een zondagochtend uit bed gebeld. Erica Verlinden heeft aangifte gedaan. Haar partner Peter en haar zoontje Kasper zijn verdwenen. Hun bescheiden huisje staat net over de taalgrens aan de rand van het Kluisbos. Als dit uitgekamd wordt vinden ze Kasper terug in een grot, maar van Peter geen spoor. Erica doet weinig of geen moeite om het onderzoek vlot te laten verlopen. Ook van Kasper - die een angststoornis heeft - komen ze niet veel te weten.
Als Olivia’s overste de zoektocht naar Peter afblaast heeft zij daar geen vrede mee. Ze weet wat het is om een vader kwijt te raken. Haar vader heeft haar en haar broer - jaren geleden - ook in de steek gelaten. Een trauma waar ze nog steeds niet over is. Ze zal Peter vinden, voor Kasper!
De opbouw zit ook nu weergaloos in elkaar. Delporte laat de lezer mee puzzelen. Het onderzoek beschrijft ze door de ogen van Olivia. Daarnaast zijn er flashbacks die verwijzen naar enkele dagen voor de verdwijning. Hierdoor weet je op dat moment méér dan Olivia. Het verhaal krijgt bovendien een heel andere wending als er een dode gevonden wordt. De korte hoofdstukken en de sluimerende spanning zorgen ervoor dat je verder wilt lezen. Geloof me: dit boek is moeilijk (lees niet) weg te leggen.
Delporte schrijft vlot, inclusief een goede uitwerking van de karakters. Ze maakt van Olivia een mens van vlees en bloed die verre van perfect is en graag buiten de lijntjes kleurt. Door Olivia’s tekortkomingen te benoemen wordt alles beeldend en voelt het vertrouwd aan. Het kost totaal geen moeite om je in te leven. Het neerzetten van de personages, de omgeving, de omgang met haar collega’s, moeder en broer is geloofwaardig en dat is de kracht van deze auteur. Deze serie vraagt om verfilmd te worden. Met Olivia Leroy heeft Delporte een krachtig, doch complex personage neergezet. Zowel in haar beroeps- als privéleven lijkt zij een eenzaat. Delporte weet dit moeiteloos in elkaar te weven. Ik had al een boontje voor Olivia, maar nu zit ze echt in mijn hart.
ZWIJGEN IS BITTER is niet enkel een zoektocht naar Peter, maar ook de zoektocht naar zichzelf neemt hier verrassende wendingen. Zal haar muurtje langzaamaan afbrokkelen in het derde deel? Sofie?
‘Delporte did it again’ was mijn eerste reactie toen ik het boek dichtklapte. Een boek in één ruk uitlezen is niet voor elke auteur een voorrecht. Delporte liet het me twee keer doen.
Karin
BookswithBooks
Olivia - inspecteur bij de Cel Vermiste Personen - wordt op een zondagochtend uit bed gebeld. Erica Verlinden heeft aangifte gedaan. Haar partner Peter en haar zoontje Kasper zijn verdwenen. Hun bescheiden huisje staat net over de taalgrens aan de rand van het Kluisbos. Als dit uitgekamd wordt vinden ze Kasper terug in een grot, maar van Peter geen spoor. Erica doet weinig of geen moeite om het onderzoek vlot te laten verlopen. Ook van Kasper - die een angststoornis heeft - komen ze niet veel te weten.
Als Olivia’s overste de zoektocht naar Peter afblaast heeft zij daar geen vrede mee. Ze weet wat het is om een vader kwijt te raken. Haar vader heeft haar en haar broer - jaren geleden - ook in de steek gelaten. Een trauma waar ze nog steeds niet over is. Ze zal Peter vinden, voor Kasper!
De opbouw zit ook nu weergaloos in elkaar. Delporte laat de lezer mee puzzelen. Het onderzoek beschrijft ze door de ogen van Olivia. Daarnaast zijn er flashbacks die verwijzen naar enkele dagen voor de verdwijning. Hierdoor weet je op dat moment méér dan Olivia. Het verhaal krijgt bovendien een heel andere wending als er een dode gevonden wordt. De korte hoofdstukken en de sluimerende spanning zorgen ervoor dat je verder wilt lezen. Geloof me: dit boek is moeilijk (lees niet) weg te leggen.
Delporte schrijft vlot, inclusief een goede uitwerking van de karakters. Ze maakt van Olivia een mens van vlees en bloed die verre van perfect is en graag buiten de lijntjes kleurt. Door Olivia’s tekortkomingen te benoemen wordt alles beeldend en voelt het vertrouwd aan. Het kost totaal geen moeite om je in te leven. Het neerzetten van de personages, de omgeving, de omgang met haar collega’s, moeder en broer is geloofwaardig en dat is de kracht van deze auteur. Deze serie vraagt om verfilmd te worden. Met Olivia Leroy heeft Delporte een krachtig, doch complex personage neergezet. Zowel in haar beroeps- als privéleven lijkt zij een eenzaat. Delporte weet dit moeiteloos in elkaar te weven. Ik had al een boontje voor Olivia, maar nu zit ze echt in mijn hart.
ZWIJGEN IS BITTER is niet enkel een zoektocht naar Peter, maar ook de zoektocht naar zichzelf neemt hier verrassende wendingen. Zal haar muurtje langzaamaan afbrokkelen in het derde deel? Sofie?
‘Delporte did it again’ was mijn eerste reactie toen ik het boek dichtklapte. Een boek in één ruk uitlezen is niet voor elke auteur een voorrecht. Delporte liet het me twee keer doen.
Karin
BookswithBooks
October 19, 2025
Het debuut van Sofie, Ik kan je redden, viel erg in de smaak. Haar tweede boek stond al een tijdje op mijn lijst, dus hoog tijd om Zwijgen is bitter te lezen!
Olivia werkt als inspecteur bij de Cel Vermiste Personen. Ze wordt opgeroepen voor de vermissing van een man en kind. Van begin af aan werkt de moeder erg slecht mee. Dat is meteen verdacht omdat het lijkt alsof ze meer weet dan hetgeen ze deelt met de politie.
Deze zaak doet Olivia denken aan haar eigen jeugd. Bovendien gaat het in dit boek niet zo goed met haar. De moeilijke band met haar moeder blijft zwaar wegen en onlangs liep haar relatie op de klippen.
De zoektocht levert weinig op en het onderzoek brengt onvoldoende aanknopingspunten naar boven. Wel blijkt de man een bizar verleden te hebben. Vrij snel kan je afleiden dat de flashbacks daar wat mee te maken hebben en die prikkelden zeker mijn nieuwsgierigheid.
Olivia is gefrustreerd door de geringe vooruitgang. Op de koop toe riskeert ze met een van haar acties een lopend onderzoek in gevaar te brengen. Dan wordt er plots een lichaam gevonden. Dat vormt een nieuw spoor in de verdwijningszaak, maar roept ook veel vragen op. Dankzij de volharding van Olivia worden er uiteindelijk resultaten geboekt. Dat is niet zonder risico, want ze brengt zichzelf in gevaar.
Delporte schetst een heel realistisch beeld van het werk bij de Cel Vermiste Personen. Ze heeft een sterk verhaal opgebouwd en vond een ideaal evenwicht tussen spanning en een goed uitgewerkt hoofdpersonage met voldoende diepgang.
In het begin van Ik kan je redden had ik wat moeite met Olivia, maar dat was volledig verdwenen tegen het einde. In dit boek heb ik vanaf het begin graag over haar gelezen. Haar gedrevenheid en volharding zijn twee eigenschappen die ik zeker wist te appreciëren.
Het onderzoek was heel boeiend om te volgen. Ik vond het wel jammer dat het team een bepaalde getuige was vergeten te contacteren, maar in het echte leven worden er natuurlijk ook fouten gemaakt.
Intussen is ook het derde boek van Sofie Delporte verschenen en die wil ik bij een van mijn volgende bezoeken aan de boekenwinkel zeker aanschaffen. Voor wie houdt van een goed verhaal met een spannende ontknoping: deze thriller kan zeker op jouw TBR-lijstje!
Olivia werkt als inspecteur bij de Cel Vermiste Personen. Ze wordt opgeroepen voor de vermissing van een man en kind. Van begin af aan werkt de moeder erg slecht mee. Dat is meteen verdacht omdat het lijkt alsof ze meer weet dan hetgeen ze deelt met de politie.
Deze zaak doet Olivia denken aan haar eigen jeugd. Bovendien gaat het in dit boek niet zo goed met haar. De moeilijke band met haar moeder blijft zwaar wegen en onlangs liep haar relatie op de klippen.
De zoektocht levert weinig op en het onderzoek brengt onvoldoende aanknopingspunten naar boven. Wel blijkt de man een bizar verleden te hebben. Vrij snel kan je afleiden dat de flashbacks daar wat mee te maken hebben en die prikkelden zeker mijn nieuwsgierigheid.
Olivia is gefrustreerd door de geringe vooruitgang. Op de koop toe riskeert ze met een van haar acties een lopend onderzoek in gevaar te brengen. Dan wordt er plots een lichaam gevonden. Dat vormt een nieuw spoor in de verdwijningszaak, maar roept ook veel vragen op. Dankzij de volharding van Olivia worden er uiteindelijk resultaten geboekt. Dat is niet zonder risico, want ze brengt zichzelf in gevaar.
Delporte schetst een heel realistisch beeld van het werk bij de Cel Vermiste Personen. Ze heeft een sterk verhaal opgebouwd en vond een ideaal evenwicht tussen spanning en een goed uitgewerkt hoofdpersonage met voldoende diepgang.
In het begin van Ik kan je redden had ik wat moeite met Olivia, maar dat was volledig verdwenen tegen het einde. In dit boek heb ik vanaf het begin graag over haar gelezen. Haar gedrevenheid en volharding zijn twee eigenschappen die ik zeker wist te appreciëren.
Het onderzoek was heel boeiend om te volgen. Ik vond het wel jammer dat het team een bepaalde getuige was vergeten te contacteren, maar in het echte leven worden er natuurlijk ook fouten gemaakt.
Intussen is ook het derde boek van Sofie Delporte verschenen en die wil ik bij een van mijn volgende bezoeken aan de boekenwinkel zeker aanschaffen. Voor wie houdt van een goed verhaal met een spannende ontknoping: deze thriller kan zeker op jouw TBR-lijstje!
May 29, 2024
Zwijgen is bitter is, na Ik kan je redden, het tweede deel in de Olivia Leroy-thrillerreeks. Ook nu wist Sofie Delporte me weer te boeien met een spannend verhaal. Op één lange avond las ik Zwijgen is bitter uit!
Olivia, Inspecteur bij de Cel Vermiste Personen, wordt opgeroepen voor een vermissing in het Kluisterbos. Zijn de vader en zoontje verdwaald, of is er meer aan de hand? Olivia heeft een onbehaaglijk gevoel bij de verklaring van Erica, de moeder. Wat verbergt ze en waarom?
“Het zou een vreselijke schok voor hen zijn, besefte Olivia. De boodschap zou hun hele leven op de kop zetten. Ze haatte dat deel van haar werk, een paar zinnen en de zorgvuldig opgebouwde wereld van de mensen stortte in. Het onbegrip. De tranen. De vragen waar ze geen antwoord op had.”
Sofie Delporte heeft het verhaal weer knap opgebouwd. Door regelmatig nieuwe elementen toe te voegen, blijft de spanning steeds aanwezig. Naast het verhaal over de vermissing, vond ik vooral het persoonlijk leven van Olivia zeer intrigerend. Olivia is, na een relatiebreuk, een beetje op drift. Ze zit niet goed in haar vel, kamt ook nog steeds met problemen uit haar verleden. Haar nukkig karakter komt perfect tot uiting in Zwijgen is bitter. Haar gewoonte om alles alleen te doen en haar eigenzinnigheid blijven haar parten spelen op de werkvloer. Maar door haar woelig verleden heeft ze wel een bijzondere voeling met de gebeurtenissen rondom de vermissing. Olivia kan de zaak niet loslaten, ze wil absoluut antwoorden vinden.
Een absolute aanrader dus! Toch vond ik het eerste deel uit de reeks net iets pittiger en verrassender. De verwijzingen naar Rimbaud vond ik toen subliem. Ik verwachtte dus ook nu zo’n extraatje… maar Zwijgen is bitter voldoet zeker de verwachtingen van een spannende psychologische thriller! Ik kijk al uit naar een volgend deel!
Olivia, Inspecteur bij de Cel Vermiste Personen, wordt opgeroepen voor een vermissing in het Kluisterbos. Zijn de vader en zoontje verdwaald, of is er meer aan de hand? Olivia heeft een onbehaaglijk gevoel bij de verklaring van Erica, de moeder. Wat verbergt ze en waarom?
“Het zou een vreselijke schok voor hen zijn, besefte Olivia. De boodschap zou hun hele leven op de kop zetten. Ze haatte dat deel van haar werk, een paar zinnen en de zorgvuldig opgebouwde wereld van de mensen stortte in. Het onbegrip. De tranen. De vragen waar ze geen antwoord op had.”
Sofie Delporte heeft het verhaal weer knap opgebouwd. Door regelmatig nieuwe elementen toe te voegen, blijft de spanning steeds aanwezig. Naast het verhaal over de vermissing, vond ik vooral het persoonlijk leven van Olivia zeer intrigerend. Olivia is, na een relatiebreuk, een beetje op drift. Ze zit niet goed in haar vel, kamt ook nog steeds met problemen uit haar verleden. Haar nukkig karakter komt perfect tot uiting in Zwijgen is bitter. Haar gewoonte om alles alleen te doen en haar eigenzinnigheid blijven haar parten spelen op de werkvloer. Maar door haar woelig verleden heeft ze wel een bijzondere voeling met de gebeurtenissen rondom de vermissing. Olivia kan de zaak niet loslaten, ze wil absoluut antwoorden vinden.
Een absolute aanrader dus! Toch vond ik het eerste deel uit de reeks net iets pittiger en verrassender. De verwijzingen naar Rimbaud vond ik toen subliem. Ik verwachtte dus ook nu zo’n extraatje… maar Zwijgen is bitter voldoet zeker de verwachtingen van een spannende psychologische thriller! Ik kijk al uit naar een volgend deel!
January 20, 2025
Weergaloze psychologische pageturner
De Knack Hercule Poirotprijs bekroont het spannendste boek van het afgelopen jaar. Sofie Delporte kaapte het afgelopen jaar deze felbegeerde prijs weg met ‘Zwijgen is Bitter’.
Ik was al heel enthousiast over Delporte’s debuut ‘Ik kan je redden’ maar de opvolger in de serie rond Olivia Leroy kon me zelfs nog meer bekoren. Niet enkel het karakter van het hoofdpersonage wordt verder uitgediept, ook haar collega’s van de Cel Vermiste Personen worden realistisch neergezet in deze spannende misdaadroman met psychologische twist. (Let wel: elke roman van de serie kan als losstaand misdaadverhaal gelezen worden.)
Olivia wordt geconfronteerd met haar eigen verleden, ook haar vader is ooit uit haar leven ‘verdwenen’, dat geeft onderhuidse emoties en weegt op haar relaties. Zo krijgt de lezer een perfect evenwicht tussen Olivia’s complexe privéleven en de suspense van de vermissingszaak.
De thriller is geschreven in vlotte, beeldende taal. De korte hoofdstukken, afgewisseld met aftelmomenten – korte stukjes geschreven vanuit het perspectief van een zekere Jesse – zorgen voor de opbouw van de spanningsboog. De lezer wordt meermaals op het verkeerde been gezet en pas op de laatste bladzijden vallen de puzzelstukjes verrassend op hun plaats.
De exact beschreven locaties waar het verhaal zich afspeelt (Gent, Vlaamse Ardennen) geven het verhaal een extra realistische laag.
Ik kijk al uit naar deel drie met Olivia Leroy in de hoofdrol.
Rode draad in het verhaal is een songtekst:
Hey, I am the voice of your anger
Hey, I am the voice of your pain
Hey, I crave the feeling of danger
Hey, I am the one with no name
Out in the wilderness
Out in the cold
Out in the wilderness
Lone wolf's calling
(Judas Priest – ‘Lone Wolf’)
De Knack Hercule Poirotprijs bekroont het spannendste boek van het afgelopen jaar. Sofie Delporte kaapte het afgelopen jaar deze felbegeerde prijs weg met ‘Zwijgen is Bitter’.
Ik was al heel enthousiast over Delporte’s debuut ‘Ik kan je redden’ maar de opvolger in de serie rond Olivia Leroy kon me zelfs nog meer bekoren. Niet enkel het karakter van het hoofdpersonage wordt verder uitgediept, ook haar collega’s van de Cel Vermiste Personen worden realistisch neergezet in deze spannende misdaadroman met psychologische twist. (Let wel: elke roman van de serie kan als losstaand misdaadverhaal gelezen worden.)
Olivia wordt geconfronteerd met haar eigen verleden, ook haar vader is ooit uit haar leven ‘verdwenen’, dat geeft onderhuidse emoties en weegt op haar relaties. Zo krijgt de lezer een perfect evenwicht tussen Olivia’s complexe privéleven en de suspense van de vermissingszaak.
De thriller is geschreven in vlotte, beeldende taal. De korte hoofdstukken, afgewisseld met aftelmomenten – korte stukjes geschreven vanuit het perspectief van een zekere Jesse – zorgen voor de opbouw van de spanningsboog. De lezer wordt meermaals op het verkeerde been gezet en pas op de laatste bladzijden vallen de puzzelstukjes verrassend op hun plaats.
De exact beschreven locaties waar het verhaal zich afspeelt (Gent, Vlaamse Ardennen) geven het verhaal een extra realistische laag.
Ik kijk al uit naar deel drie met Olivia Leroy in de hoofdrol.
Rode draad in het verhaal is een songtekst:
Hey, I am the voice of your anger
Hey, I am the voice of your pain
Hey, I crave the feeling of danger
Hey, I am the one with no name
Out in the wilderness
Out in the cold
Out in the wilderness
Lone wolf's calling
(Judas Priest – ‘Lone Wolf’)
June 11, 2024
Veronique las ‘Zwijgen is bitter’ geschreven door Sofie Delporte.
Haar mening lees je hieronder. ⬇️
Nadat ik ‘Ik kan je redden’ gelezen had en hier erg enthousiast over was, kon ik uiteraard niet wachten om het tweede deel in de Olivia Leroy-serie ‘Zwijgen is bitter’ te gaan lezen. En ik ben wederom enthousiast. Wat een goed verhaal weer.
Olivia Leroy hebben we in het eerste deel al leren kennen als een eigenzinnige inspecteur die het liefst alleen op pad gaat. In dit tweede deel leren we Olivia nog beter kennen, maar mocht je het eerste deel nog niet gelezen hebben, is dit tweede deel ook goed losstaand te lezen.
De verdwijning van Kasper en Peter zorgt bij Olivia voor herinneringen aan haar jeugd. Als Kasper vrij snel gevonden wordt wil Olivia de kleine Kasper antwoorden geven. Ze kan zich goed inleven in Kasper omdat Olivia’s vader haar in de steek gelaten heeft toen ze een kind was. Hierdoor heeft Delporte een mooie balans gebracht tussen Olivia’s werk en haar privéleven.
Er is voldoende spanning in het verhaal, niet alleen door de vermissingszaak, maar ook in het privéleven van Olivia gebeurt genoeg, waardoor ze levensecht op mij overkomt. Delporte geeft steeds kleine puzzelstukjes weg, waardoor het extra leuk is om mee te puzzelen en zo achter de dader te komen. Op een bepaald moment had ik een vermoeden wie de dader was, maar ik kon niet plaatsen waarom. Dit wordt uiteraard duidelijk in een zenuwslopend einde.
Ik hoop dat we nog lang kunnen genieten van personage Olivia Leroy, want ze heeft echt een plek veroverd in de Nederlandse boekenwereld.
Dit boek ontvingen wij van Borgerhoff & Lamberigts. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Haar mening lees je hieronder. ⬇️
Nadat ik ‘Ik kan je redden’ gelezen had en hier erg enthousiast over was, kon ik uiteraard niet wachten om het tweede deel in de Olivia Leroy-serie ‘Zwijgen is bitter’ te gaan lezen. En ik ben wederom enthousiast. Wat een goed verhaal weer.
Olivia Leroy hebben we in het eerste deel al leren kennen als een eigenzinnige inspecteur die het liefst alleen op pad gaat. In dit tweede deel leren we Olivia nog beter kennen, maar mocht je het eerste deel nog niet gelezen hebben, is dit tweede deel ook goed losstaand te lezen.
De verdwijning van Kasper en Peter zorgt bij Olivia voor herinneringen aan haar jeugd. Als Kasper vrij snel gevonden wordt wil Olivia de kleine Kasper antwoorden geven. Ze kan zich goed inleven in Kasper omdat Olivia’s vader haar in de steek gelaten heeft toen ze een kind was. Hierdoor heeft Delporte een mooie balans gebracht tussen Olivia’s werk en haar privéleven.
Er is voldoende spanning in het verhaal, niet alleen door de vermissingszaak, maar ook in het privéleven van Olivia gebeurt genoeg, waardoor ze levensecht op mij overkomt. Delporte geeft steeds kleine puzzelstukjes weg, waardoor het extra leuk is om mee te puzzelen en zo achter de dader te komen. Op een bepaald moment had ik een vermoeden wie de dader was, maar ik kon niet plaatsen waarom. Dit wordt uiteraard duidelijk in een zenuwslopend einde.
Ik hoop dat we nog lang kunnen genieten van personage Olivia Leroy, want ze heeft echt een plek veroverd in de Nederlandse boekenwereld.
Dit boek ontvingen wij van Borgerhoff & Lamberigts. Dit beïnvloedt onze mening niet.
July 21, 2024
Mijn enige gedachte na het lezen van Zwijgen is bitter is, wanneer komt het derde boek in deze serie???!!!!
In Zwijgen is bitter gaan we opnieuw op stap met Olivia en dan bedoel ik echt op stap gaan want zo voelt het ook. Het verhaal wordt deel van je of jij deel van het verhaal.
Sofie Delporte begint het boek met wat er gebeurd is, namelijk een jongetje en zijn vader verdwijnen op een dag. Olivia van de afdeling Vermiste Personen wordt op de zaak gezet en blijft lopen met een vreemd gevoel dat sterker wordt, hoe meer de uren verstrijken. Hoe meer aanwijzingen er gevonden worden, hoe meer vragen er komen en Olivia zekerder wordt van haar vermoeden dat het verleden het belangrijkste feit is.
Zoals het nu bekende vertel patroon, gebeurt de misdaad en dan gaan we terug in de tijd om elke keer wat dichter bij de dag te komen...zo beginnen in je hoofd allerlei informatie een geheel te vormen, verbanden leg je.... Je begint te denken dat je weet hoe de dingen gegaan zijn, maar dan komt er een wending die je niet had verwacht en denk je opnieuw aan alles dat je weet. Wat is het verband van al deze puzzelstukjes???
Een ijzersterk verhaal heeft Sofie Delporte opnieuw geschreven, met echte geloofwaardige personages die hun eigen leven, verleden en eigenschappen meedragen. De manier van schrijven voert je mee in een verhaal waarvan je enkel non-stop wilt verder lezen.
Het eerste gesprek tussen Olivia en Sander bezorgde me trillingen van de spanning die ik net als Olivia voelde. En dat is het gevoel dat je het hele verhaal door krijgt, omdat je het verhaal niet enkel leest maar er bij betrokken bent.
In Zwijgen is bitter gaan we opnieuw op stap met Olivia en dan bedoel ik echt op stap gaan want zo voelt het ook. Het verhaal wordt deel van je of jij deel van het verhaal.
Sofie Delporte begint het boek met wat er gebeurd is, namelijk een jongetje en zijn vader verdwijnen op een dag. Olivia van de afdeling Vermiste Personen wordt op de zaak gezet en blijft lopen met een vreemd gevoel dat sterker wordt, hoe meer de uren verstrijken. Hoe meer aanwijzingen er gevonden worden, hoe meer vragen er komen en Olivia zekerder wordt van haar vermoeden dat het verleden het belangrijkste feit is.
Zoals het nu bekende vertel patroon, gebeurt de misdaad en dan gaan we terug in de tijd om elke keer wat dichter bij de dag te komen...zo beginnen in je hoofd allerlei informatie een geheel te vormen, verbanden leg je.... Je begint te denken dat je weet hoe de dingen gegaan zijn, maar dan komt er een wending die je niet had verwacht en denk je opnieuw aan alles dat je weet. Wat is het verband van al deze puzzelstukjes???
Een ijzersterk verhaal heeft Sofie Delporte opnieuw geschreven, met echte geloofwaardige personages die hun eigen leven, verleden en eigenschappen meedragen. De manier van schrijven voert je mee in een verhaal waarvan je enkel non-stop wilt verder lezen.
Het eerste gesprek tussen Olivia en Sander bezorgde me trillingen van de spanning die ik net als Olivia voelde. En dat is het gevoel dat je het hele verhaal door krijgt, omdat je het verhaal niet enkel leest maar er bij betrokken bent.
Displaying 1 - 30 of 54 reviews