What do you think?
Rate this book
Niets is wat het lijkt
Zeventien jaar lang werkte Diederik de Geus bij de politie Noord-Holland Noord. In Niets is wat het lijkt neemt hij ons mee in het dagelijkse politiewerk. Daarbij ontmoet hij veel mooie mensen, maar net zo goed kan een dienst zinderend spannend zijn, want niets is wat het lijkt. Zo neemt een melding door een oliebol een fatale wending, staat Diederik in zijn eentje bij een ongeval met negen slachtoffers waaronder twee doden en werd er van dichtbij een vuurwapen op hem gericht door iemand die in een psychose zat. Met dank aan zijn professionaliteit, alertheid en zijn collega's weet Diederik het er steeds goed vanaf te brengen. Maar het heftige werk vergt zijn tol. Omdat de mankracht ontbreekt om na een knotsgekke dienst tot rust te komen, daalt zijn stresslevel niet meer en ontwikkelt Diederik PTSS. Inmiddels is hij volledig afgekeurd en kan hij het werk waar hij ondanks alles zo van houdt niet meer uitoefenen.
Met Niets is wat het lijkt schreef Diederik een prachtig boek over het bijzondere werk dat politiewerk is. Wie het leest zal voor altijd met meer bewondering kijken naar de agenten op straat.
Met Niets is wat het lijkt schreef Diederik een prachtig boek over het bijzondere werk dat politiewerk is. Wie het leest zal voor altijd met meer bewondering kijken naar de agenten op straat.
- GenresNonfictionAudiobook
263 pages, Kindle Edition
Published July 4, 2024
27 people are currently reading
254 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 46 reviews
September 18, 2025
Wauw, wat een indrukwekkend en mooi geschreven boek. Diederik de Geus kan spelen met taal, kan de situaties beschrijven alsof je er zelf middenin staat en spaart zichzelf niet. Veel nonfictie boeken van hulpverleners tonen alleen hun successen en lijken soms wat arrogant. Niks van dit al komt uit de pen van Diederik, hij is een held in mijn ogen, kwetsbaar en reflectief. Hij heeft fantastisch werk gedaan, waar hij ook nog in alle optimisme op terug kijkt, terwijl
het hem zoveel heeft gekost, dat verdient alleen maar respect en een dikke vijf sterren (die ik zelden geef)! Dank voor dit inkijkje! Snel naar boek twee!
het hem zoveel heeft gekost, dat verdient alleen maar respect en een dikke vijf sterren (die ik zelden geef)! Dank voor dit inkijkje! Snel naar boek twee!
January 13, 2025
Herkenbaar omdat het zich in West-Friesland afspeelt. Indrukwekkende verhalen en respect voor deze man. Het zijn korte hoofdstukken, meer een bundel verhalen dan een boek.
November 2, 2025
Heel open en eerlijk boek over het politiewerk. Ook leuk dat in het luisterboek Diederik zelf inspreekt en nog een aantal vragen beantwoordt. Goed om een beeld te krijgen van wat je allemaal meemaakt als politieagent
October 27, 2024
Een verhaal over hoe een agent door zijn heftige ervaringen PTSS oploopt is in potentie erg interessant. Het boek moet dan echter wel meer zijn dan een opsomming van heftige zaken, die in gemiddeld 4 pagina’s afgedaan worden en waarin geen enkele ruimte is voor kritische noten over zowel eigen optreden, als de politie als organisatie.
Het boek mist hierdoor diepgang, want op essentiële vragen over gebrek aan begeleiding of mentale ondersteuning binnen de politieorganisatie komt geen antwoord. Makkelijk leesbaar, maar geen informatie die een matige true crimepodcast niet ook bevat.
Het boek mist hierdoor diepgang, want op essentiële vragen over gebrek aan begeleiding of mentale ondersteuning binnen de politieorganisatie komt geen antwoord. Makkelijk leesbaar, maar geen informatie die een matige true crimepodcast niet ook bevat.
August 19, 2024
Diederik de Geus benaderde mij of ik zijn boek Niets is wat het lijkt wilde lezen. Ik had dit boek al een tijdje op het oog en dit wilde ik dan ook zeker. Direct nadat ik het boek opgestuurd had gekregen, heb ik hem gelezen en ik kan je nu al verklappen: het is een dikke aanrader om te lezen! Ik had altijd al respect voor politieagenten, na het kijken van het tv-programma Bureau is dat verdubbeld en na het lezen van dit soort boeken vergroot het respect alleen maar meer.
Diederik werkte als hoofdagent bij politie Noord-Holland Noord. Als hoofdagent kreeg hij te maken met veel verschillende en uiteenlopende situaties. Zo krijgt hij te maken met dodelijke verkeersongevallen, moet hij nabestaanden inlichten en krijgt hij te maken met mensen met psychische klachten. Diederik vond zijn werk als hoofdagent fantastisch, maar het eist ook zijn tol. Hij is inmiddels als gevolg van PTSS afgekeurd om zijn geweldige werk te kunnen doen. In Niets is wat het lijkt deelt Diederik verschillende situaties met ons en geeft hij ons hiermee een inkijk in het werk als hoofdagent.
De verhalen bevatten geen trigger warnings en het zijn echt de ervaringen van Diederik. Het ene hoofdstuk is wat langer dan de ander, maar elk verhaal, elke situaties is interessant om te lezen. Diederik trapt zijn boek af met een proloog dat meteen binnenkomt en het eerste verhaal is ook meteen één om niet te vergeten. In de verschillende verhalen laat hij zien in wat voor bijzondere situaties hij allemaal verzeild is geraakt als hoofdagent. Ook beschrijft hij hoe hij hoofdagent is geworden. De titel Niets is wat het lijkt is perfect gekozen, want Diederik omschrijft hoe de meldingen vaak anders aandoen dan van te voren wordt vermeldt.
De toon van Diederik is open en eerlijk en de verhalen zijn rauw en soms ook schrijnend om te lezen. In zijn verhalen laat Diederik ook steeds een stukje van zichzelf zien, de man achter het uniform. Ook laat hij zien hoe hij zichzelf als mens voorbij is gelopen en dat dit uiteindelijk heeft geresulteerd in het niet meer kunnen uitvoeren van zijn geweldige baan. Met zijn verhalen wil Diederik de mens achter het uniform laten zien en hij toont een realistisch beeld van het intense, maar mooie werk. Maar daarnaast wil hij ook aandacht vragen voor het mentale welzijn van agenten. Ik zou iedereen willen aanrader om Niets is wat het lijkt te gaan lezen!
Bedankt Diederik dat ik jou persoonlijke boek heb mogen lezen!
Diederik werkte als hoofdagent bij politie Noord-Holland Noord. Als hoofdagent kreeg hij te maken met veel verschillende en uiteenlopende situaties. Zo krijgt hij te maken met dodelijke verkeersongevallen, moet hij nabestaanden inlichten en krijgt hij te maken met mensen met psychische klachten. Diederik vond zijn werk als hoofdagent fantastisch, maar het eist ook zijn tol. Hij is inmiddels als gevolg van PTSS afgekeurd om zijn geweldige werk te kunnen doen. In Niets is wat het lijkt deelt Diederik verschillende situaties met ons en geeft hij ons hiermee een inkijk in het werk als hoofdagent.
De verhalen bevatten geen trigger warnings en het zijn echt de ervaringen van Diederik. Het ene hoofdstuk is wat langer dan de ander, maar elk verhaal, elke situaties is interessant om te lezen. Diederik trapt zijn boek af met een proloog dat meteen binnenkomt en het eerste verhaal is ook meteen één om niet te vergeten. In de verschillende verhalen laat hij zien in wat voor bijzondere situaties hij allemaal verzeild is geraakt als hoofdagent. Ook beschrijft hij hoe hij hoofdagent is geworden. De titel Niets is wat het lijkt is perfect gekozen, want Diederik omschrijft hoe de meldingen vaak anders aandoen dan van te voren wordt vermeldt.
De toon van Diederik is open en eerlijk en de verhalen zijn rauw en soms ook schrijnend om te lezen. In zijn verhalen laat Diederik ook steeds een stukje van zichzelf zien, de man achter het uniform. Ook laat hij zien hoe hij zichzelf als mens voorbij is gelopen en dat dit uiteindelijk heeft geresulteerd in het niet meer kunnen uitvoeren van zijn geweldige baan. Met zijn verhalen wil Diederik de mens achter het uniform laten zien en hij toont een realistisch beeld van het intense, maar mooie werk. Maar daarnaast wil hij ook aandacht vragen voor het mentale welzijn van agenten. Ik zou iedereen willen aanrader om Niets is wat het lijkt te gaan lezen!
Bedankt Diederik dat ik jou persoonlijke boek heb mogen lezen!
September 16, 2024
Goed leesbaar en spannend geschreven. Er zitten wel veel gedetailleerde en lugubere beschrijvingen in dus ik zou het niet aanraden voor mensen die daar gevoelig voor zijn. Het verhaal gaat meer over zijn ervaringen als hulpverlener dan over zijn levensloop en het boek gaat dus minder diep in op psychologische laag. Wel krijg je een goed beeld van hoe ingrijpend het werk als agent kan zijn.
September 22, 2025
Jeetje, stil ben ik er van! Ik lees graag non-fictie vanuit hulpverleners. Ik las ook al meerdere boeken vanuit de politie, zoals bijvoorbeeld de boeken van Lieke Hester. Nu vond ik dat zeker goede boeken, maar ik miste ook wat diepgang, iets verder het verhaal in. En dat is precies wat Diederik wel doet! Bij heftige meldingen gebruikt hij net even wat meer details, meer bladzijdes en dit leest echt een stuk fijner. Dit boek heeft me zobeel meer inzicht gegeven in het politievak. PTSS ken ik uit eigen ervaring goed. Heftig om te lezen hoe het voor Diederik was om PTSS op te lopen tijdens zijn werk. Indrukwekkend boek!
April 6, 2025
Diederik heeft jarenlang als politie in de nooddienst gewerkt, helaas door verschillende verschrikkelijke gebeurtenissen kan Diederik door PTSS niet maar aan het werk als politie. Dit boek is een bundel vol met bijzondere en heftige politieverhalen. Allemaal even boeiend, af en toe echt met een brok in m’n keel gezeten en kippenvel. Doordat het boek uit allemaal losse korte verhaaltjes bestaat, leest het heel gemakkelijk weg. Eén aanrader! 👮♀️🚨🚓
July 24, 2025
Een mooi boek met echte verhalen over het politiewerk! Diederik neemt je mee in alle meldingen, net alsof je er zelf bij bent. De manier waarop hij het schrijft zorgt ervoor dat ik zeker weer nieuwe inzichten heb opgedaan. Als luisterboek komt het nog meer binnen, omdat hij het zelf voorleest. Ik heb bewondering voor hoe hij omgaat met zijn PTSS en hoe hij daardoor nu in het leven staat. Ben benieuwd naar zijn volgende boek!
June 3, 2025
Wat een ontzettend fijn en prettig boek om te lezen! Diederik is ontzettend betrokken bij zijn werk en de mensen en dat is te lezen. In het boek verteld hij verschillende gebeurtenissen op zowel werk vlak als hoe dit in zn prive door sijpelt. erg mooi en persoonlijk!
May 16, 2025
Hele indrukwekkende verhalen. Altijd al interesse in het werk van de politie en dit boek maakt het respect voor hun werk alleen maar groter.
Wel miste ik een aantal trigger warnings.
Wel miste ik een aantal trigger warnings.
July 30, 2025
De 5e ster is absoluut voor het extra hoofdstuk dat aan het luisterboek is toegevoegd, een Q&A naar aanleiding van het papieren boek.
August 17, 2025
Via de Telegraaf konden we dit boek downloaden. Een heftige bundel verhalen die veel meer inzicht geven in politiewerk. Vooral het stuk van zonder sirene en zwaailichten rijden en niet helemaal aan de verkeersregels houden gaf mooie inzichten. Ik wens de schrijver toe dat hij een weg gaat vinden nu hij door PTSS zijn werk niet meer kan doen.
September 1, 2024
I'll be very strict in this review as I had such high expectations but at the end it disappointed me big time.
To be honest I have absolutely no idea what happened between the beginning and the end as the very beginning of the book starts with Geus describing how the police-experiences wrecked him, physically and mentally, to the core, giving us a very detailed picture about his struggles and that he is no longer working as an agent due to the experience(s). I was expecting a no-filter book and him telling us everything that's happening behind the scenes but instead we were served with something that we had already seen in crime films and television series, thus the whole book, which is basically a collection of crime stories, tells just exactly nothing, or nothing new.
We never find out how he got mentally scattered throughout his police career, we never get any information about how he got married, how his family fell apart, how he lost his house, how he got two children and how he ended up going to therapy, leaving the police department behind (if it was even his own decision or was asked/forced to leave). There are so many questions that are left unanswered because Geus, the author, tiptoes around every subject. On top of that we get the picture perfect image of the police(wo)men and the police department that react on every single case and report in an adequate way, with precise perfection and without making any mistakes.
The way Geus portrayed the pristine image of the police milieu made me question if all of the stories were really (fully) true at all. We get the picture that says it's a well-oiled machine,however the reality says something different. Not to mention that it is always him who gets to the place first, he is the most reliable, he is always doing the good thing, he is always the best colleague and the image we get about him is just too perfect, and we all know that that sort of human being just does not exist. As we all make mistakes, it would have been nice to read some of Geus' so it would have made him a bit more human-like and I would have been able to resonate with him more. And this is where the whole structure falls apart and falls into pieces. As the author fears to touch subjects, the elephant stays in the room the whole time, leaving an extremely uncomfortable feeling behind and a sour taste in the mouth.
And what I meant by this is that we all know that the police is not reacting to everything in an adequate manner, we all know about the abuse of power going on within the police department, we all know about the sexual abuse cases, racism, sexism, homophobia, transphobia, the misogyny, the women-hatred, the bigotry, the harassment, the abuse of all other nature, the policemen working together with the criminals (especially drug dealers), etc. We have had hundreds of these cases and reports popping up in the news on a weekly/monthly basis about the toxicity and the incapability of the police departments. So who's going to talk about these 'leaked' facts? (I'll bet your boots that Geus must have heard some crazy stories and gossips about the scandalous and saucy things that are happening within the police department(s).)
What blows the fuse is when Geus talks about how he had to work three or four nights in a row sometimes during the night, sometimes during the day claiming it as something that is completely normal because no one else was available. This is simply called employee exploitation based on staff shortage. Although he says it's cool. NO! This, along with the other things, is not OK either. In addition, there were so many times that I felt like Geus wanted to tell more but 'Big Borther's hands' were on top of his shoulders warning him not to continue, thus some stories, narratives and reflections were cut short, ending in the midst of action. (Probably the police department monitored him and told him what can and can not be written and published.)
The Epilogue which is the closure of the book just pops up without any notice, after another dull crime story, and as it cuts the whole book, and closes it, makes it look like slapdash.
All in all, this was an awful adventure and I can only hope that one day we will have an honest character who comes out of the blue-light to come clean about everything and try to make it better. But as long as the problems are not named and not addressed publicly with full transparency, they will only be popping up as outrageous leaked stories in the news.
To be honest I have absolutely no idea what happened between the beginning and the end as the very beginning of the book starts with Geus describing how the police-experiences wrecked him, physically and mentally, to the core, giving us a very detailed picture about his struggles and that he is no longer working as an agent due to the experience(s). I was expecting a no-filter book and him telling us everything that's happening behind the scenes but instead we were served with something that we had already seen in crime films and television series, thus the whole book, which is basically a collection of crime stories, tells just exactly nothing, or nothing new.
We never find out how he got mentally scattered throughout his police career, we never get any information about how he got married, how his family fell apart, how he lost his house, how he got two children and how he ended up going to therapy, leaving the police department behind (if it was even his own decision or was asked/forced to leave). There are so many questions that are left unanswered because Geus, the author, tiptoes around every subject. On top of that we get the picture perfect image of the police(wo)men and the police department that react on every single case and report in an adequate way, with precise perfection and without making any mistakes.
The way Geus portrayed the pristine image of the police milieu made me question if all of the stories were really (fully) true at all. We get the picture that says it's a well-oiled machine,however the reality says something different. Not to mention that it is always him who gets to the place first, he is the most reliable, he is always doing the good thing, he is always the best colleague and the image we get about him is just too perfect, and we all know that that sort of human being just does not exist. As we all make mistakes, it would have been nice to read some of Geus' so it would have made him a bit more human-like and I would have been able to resonate with him more. And this is where the whole structure falls apart and falls into pieces. As the author fears to touch subjects, the elephant stays in the room the whole time, leaving an extremely uncomfortable feeling behind and a sour taste in the mouth.
And what I meant by this is that we all know that the police is not reacting to everything in an adequate manner, we all know about the abuse of power going on within the police department, we all know about the sexual abuse cases, racism, sexism, homophobia, transphobia, the misogyny, the women-hatred, the bigotry, the harassment, the abuse of all other nature, the policemen working together with the criminals (especially drug dealers), etc. We have had hundreds of these cases and reports popping up in the news on a weekly/monthly basis about the toxicity and the incapability of the police departments. So who's going to talk about these 'leaked' facts? (I'll bet your boots that Geus must have heard some crazy stories and gossips about the scandalous and saucy things that are happening within the police department(s).)
What blows the fuse is when Geus talks about how he had to work three or four nights in a row sometimes during the night, sometimes during the day claiming it as something that is completely normal because no one else was available. This is simply called employee exploitation based on staff shortage. Although he says it's cool. NO! This, along with the other things, is not OK either. In addition, there were so many times that I felt like Geus wanted to tell more but 'Big Borther's hands' were on top of his shoulders warning him not to continue, thus some stories, narratives and reflections were cut short, ending in the midst of action. (Probably the police department monitored him and told him what can and can not be written and published.)
The Epilogue which is the closure of the book just pops up without any notice, after another dull crime story, and as it cuts the whole book, and closes it, makes it look like slapdash.
All in all, this was an awful adventure and I can only hope that one day we will have an honest character who comes out of the blue-light to come clean about everything and try to make it better. But as long as the problems are not named and not addressed publicly with full transparency, they will only be popping up as outrageous leaked stories in the news.
August 5, 2024
Veronique las ‘Niets is wat het lijkt’ geschreven door Diederik de Geus.
Haar mening lees je hieronder. ⬇️
Diederik neemt ons in dit boek mee tijdens cases die hij vooral tijdens zijn dienst als agent meemaakt. Hij werkt in regio Noord-Holland-Noord.
Ik had tijdens het lezen echt het gevoel alsof ik mee liep tijdens de dienst van Diederik. Hij maakt dingen mee waarbij ik het niet zo gek vindt dat hij PTSS ontwikkeld heeft. Vooral door de hoge werkdruk en weinig tijd om tot rust te komen na een heftig incident. Daarbij komt Diederik op mij over als iemand die altijd klaar wil staan en zijn eigen belang daarbij helemaal wegcijfert. Natuurlijk voor het werk een goede eigenschap maar voor zijn eigen persoon iets minder handig.
De titel van het boek vind ik perfect gekozen. Het blijkt vaak toch anders te zijn dan in eerste instantie verwacht. Dit boek laat ook weer zien hoe onmisbaar het werk van de politie is. Hoe ze ook vaak inspringen bij noodsituaties om de eerste zorg te verlenen of om alles in goede banen te leiden.
Het geeft een bijzonder inkijkje in de wereld van de politie. Ook dat een dienst niet afgelopen is als je nog met iets belangrijks bezig bent zoals een familie bijstaan na een sterfgeval. Dan kan je dienst afgelopen zijn maar stap je niet op, dan blijf je zolang als nodig is aanwezig. Hierdoor groeit het respect alleen maar.
Soms moest ik ook wel grinniken om de lugubere dingen die Diederik meemaakte, zoals het lijk wat aan de vloerbedekking vast geplakt zat of het lijk wat hij tijdens een wandeling met zijn familie tegenkomt. Zo bizar maar op zo’n luchtige manier geschreven dat ik echt van de verhalen van Diederik kon genieten. Tijdens het lezen voel je gewoon dat Diederik nog steeds een agent in hart en nieren is en het een gemis is dat hij zijn beroep niet meer kan uitvoeren. Een echte mustread.
Dit boek ontvingen wij van Alfabet uitgevers. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Haar mening lees je hieronder. ⬇️
Diederik neemt ons in dit boek mee tijdens cases die hij vooral tijdens zijn dienst als agent meemaakt. Hij werkt in regio Noord-Holland-Noord.
Ik had tijdens het lezen echt het gevoel alsof ik mee liep tijdens de dienst van Diederik. Hij maakt dingen mee waarbij ik het niet zo gek vindt dat hij PTSS ontwikkeld heeft. Vooral door de hoge werkdruk en weinig tijd om tot rust te komen na een heftig incident. Daarbij komt Diederik op mij over als iemand die altijd klaar wil staan en zijn eigen belang daarbij helemaal wegcijfert. Natuurlijk voor het werk een goede eigenschap maar voor zijn eigen persoon iets minder handig.
De titel van het boek vind ik perfect gekozen. Het blijkt vaak toch anders te zijn dan in eerste instantie verwacht. Dit boek laat ook weer zien hoe onmisbaar het werk van de politie is. Hoe ze ook vaak inspringen bij noodsituaties om de eerste zorg te verlenen of om alles in goede banen te leiden.
Het geeft een bijzonder inkijkje in de wereld van de politie. Ook dat een dienst niet afgelopen is als je nog met iets belangrijks bezig bent zoals een familie bijstaan na een sterfgeval. Dan kan je dienst afgelopen zijn maar stap je niet op, dan blijf je zolang als nodig is aanwezig. Hierdoor groeit het respect alleen maar.
Soms moest ik ook wel grinniken om de lugubere dingen die Diederik meemaakte, zoals het lijk wat aan de vloerbedekking vast geplakt zat of het lijk wat hij tijdens een wandeling met zijn familie tegenkomt. Zo bizar maar op zo’n luchtige manier geschreven dat ik echt van de verhalen van Diederik kon genieten. Tijdens het lezen voel je gewoon dat Diederik nog steeds een agent in hart en nieren is en het een gemis is dat hij zijn beroep niet meer kan uitvoeren. Een echte mustread.
Dit boek ontvingen wij van Alfabet uitgevers. Dit beïnvloedt onze mening niet.
June 17, 2025
5⭐️
Dit boek heeft me van begin tot eind gegrepen. Diederik de Geus geeft ons een ongefilterde blik achter de schermen van het politiewerk en doet dat met indrukwekkende eerlijkheid en menselijkheid. De korte hoofdstukken lezen vlot en zorgen ervoor dat je blijft doorlezen. Soms met kippenvel, soms met een brok in je keel.
Wat dit boek echt bijzonder maakt, is de manier waarop hij de menselijke kant van het vak laat zien. Je voelt de adrenaline van een spoedmelding, het verdriet bij een overlijden, maar ook de twijfel, angst en uiteindelijk de mentale uitputting die jaren van confrontaties met leed kunnen veroorzaken. Zijn openheid over zijn PTSS is moedig en belangrijk. Dit boek geeft een stem aan veel hulpverleners die dagelijks hun grenzen verleggen.
Ondanks de heftige thema’s is er ook ruimte voor humor en lichtheid, wat het boek in balans houdt. Het leest als een eerbetoon aan zijn collega’s, maar ook als een krachtige boodschap voor meer aandacht voor mentale gezondheid bij hulpdiensten.
Al met al een heel aangrijpend verhaal die ik zeker aanraad!
Dit boek heeft me van begin tot eind gegrepen. Diederik de Geus geeft ons een ongefilterde blik achter de schermen van het politiewerk en doet dat met indrukwekkende eerlijkheid en menselijkheid. De korte hoofdstukken lezen vlot en zorgen ervoor dat je blijft doorlezen. Soms met kippenvel, soms met een brok in je keel.
Wat dit boek echt bijzonder maakt, is de manier waarop hij de menselijke kant van het vak laat zien. Je voelt de adrenaline van een spoedmelding, het verdriet bij een overlijden, maar ook de twijfel, angst en uiteindelijk de mentale uitputting die jaren van confrontaties met leed kunnen veroorzaken. Zijn openheid over zijn PTSS is moedig en belangrijk. Dit boek geeft een stem aan veel hulpverleners die dagelijks hun grenzen verleggen.
Ondanks de heftige thema’s is er ook ruimte voor humor en lichtheid, wat het boek in balans houdt. Het leest als een eerbetoon aan zijn collega’s, maar ook als een krachtige boodschap voor meer aandacht voor mentale gezondheid bij hulpdiensten.
Al met al een heel aangrijpend verhaal die ik zeker aanraad!
October 7, 2025
Een boek vol aangrijpende verhalen uit het dagelijkse werkleven van een (oud-)politieagent. Geeft een goed inkijkje in dit uitdagende werk. Tegelijkertijd vind ik het wat lastig om dit boek te beoordelen. Diederik de Geus deelt met vlagen wel wat persoonlijke aspecten, tegelijkertijd voelen de hoofdstukken een beetje als een opsomming van meldingen en ellende. Het was van toegevoegde waarde geweest als Diederik iets meer over zichzelf had verteld en gedeeld. Dit komt namelijk wel naar boven in het laatste hoofdstuk, de epiloog.
Vond het overigens wel van toegevoegde waarde dat Diederik zelf zijn verhaal voorleest. En het allerlaatste ‘bonus-hoofdstuk’ waarin hij vragen van lezers beantwoordt, was erg leuk.
Vond het overigens wel van toegevoegde waarde dat Diederik zelf zijn verhaal voorleest. En het allerlaatste ‘bonus-hoofdstuk’ waarin hij vragen van lezers beantwoordt, was erg leuk.
July 29, 2025
In dit boek neemt hoofdagent Diederik je mee in allerlei meldingen die hij heeft afgehandeld toen hij nog actief was bij de politie. Verhalen over overvallen, reanimaties, ongevallen en vechtpartijen komen allemaal terug in dit boek.
Ik ben normaalgesproken echt een liefhebber van boeken als deze. Dat kijkje achter de schermen en de details die normaalgesproken niet weet vind ik altijd heerlijk om te lezen. Echter lijkt het in dit boek niet alleen om de verhalen te gaan, maar ook (of vooral?) om de heldhaftige acties van de schrijver. Zonde!
Ik ben normaalgesproken echt een liefhebber van boeken als deze. Dat kijkje achter de schermen en de details die normaalgesproken niet weet vind ik altijd heerlijk om te lezen. Echter lijkt het in dit boek niet alleen om de verhalen te gaan, maar ook (of vooral?) om de heldhaftige acties van de schrijver. Zonde!
December 31, 2024
Luisterboek: interessante, spannende en emotionele verhalen. Hij vertelt niet zozeer inhoudelijk veel over zijn PTSS, maar wellicht komt dat in een tweede boek. Dat het meer aandacht verdient binnen de hulpdiensten is een ding dat zeker is.
Ik vond het een mooi boek om naar te luisteren en er zaten weer een paar bizarre verhalen tussen!
Ik vond het een mooi boek om naar te luisteren en er zaten weer een paar bizarre verhalen tussen!
Read
February 21, 2025Ik vond dit echt een heel open, eerlijk en kwetsbaar boek. Het feit dat het werd voorgelezen door Diederik zelf deed het denk ik nog meer binnenkomen. Hij kwam over als een superlief, fijn en rechtvaardig iemand die het beste voorheeft met de hele wereld. Ik werd volledig meegenomen in alle verhalen en voelde alles wat Diederik beschreef. Een aanrader als je van dit soort boeken houdt.
December 14, 2024
Veel spannende en boeiende verhalen die een goede indruk geven wat het werk van een politieagent doet inhoudt. Prettig geschreven, veel korte verhalen die prettig lezen. Respect voor het werk van een agent neemt wel (nog verder) toe.
May 22, 2025
Niets is wat het lijkt is een ode aan alle hulpverleners die dagelijks hun leven riskeren voor anderen. Het is een boek dat je raakt en aan het denken zet.
Volledige recensie lezen: https://gewoonsharon.nl/boekentip-die...
Volledige recensie lezen: https://gewoonsharon.nl/boekentip-die...
August 27, 2025
Een interessant inkijkje in het leven als agent. Wat ik vooral vond opvallen was hoe divers de zaken en meldingen zijn waar de politie mee te maken krijgt. Mooi ook hoe open de schrijver vertelt over zijn worstelingen rondom PTSS. Ook de latere toevoeging aan het luisterboek is de moeite waard!
November 4, 2025
Mooi boek. Geeft een realistische inkijk in het werk van de politie. Mooi om de kwetsbaarheden te lezen waar de agent in z'n werk mee te maken heeft gehad. Voor iedereen die bij de politie wil, aanrader om van te voren te lezen!
July 29, 2024
Onwijs mooi geschreven
July 30, 2024
Dit boek is onwijs goed geschreven. Je wordt goed meegenomen in de ervaringen van Diederik.
August 7, 2024
Ik vond het een heftig boek, maar wel heel mooi geschreven. Je krijgt een mooi inkijkje in de wereld van een agent en alles daaromheen.
August 15, 2024
Onwijs mooi boek🙏 met allemaal soorten verhalen erin en en vooral leerzaam
August 19, 2024
Goed boek, knap geschreven en " fijn" om te lezen.
Nog meer respect voor onze hulpdiensten hierdoor , 👌
Nog meer respect voor onze hulpdiensten hierdoor , 👌
August 28, 2024
Indrukwekkend verhaal, aangrijpend wat De Geus als hoofdagent heeft meegemaakt.
Displaying 1 - 30 of 46 reviews