Het einde van de straat

by Angelo Tijssens

‘Ik woon hier graag, hoor. Het is hier rustig. Ik hou van het groen, van de tuin, van de rust en de vogels. Ik heb een atelier en ik ben nog niet in elkaar geslagen op straat.’
Een pasgehuwde man trekt met zijn echtgenoot in het huis van zijn schoonouders, die elders hun geluk opzochten. Hoewel de woning aan het einde van de straat comfort biedt, worstelt de jonge schilder met die nieuwe werkelijkheid. Alsof hij zijn best heeft gedaan om zich aan te passen naar de normen, enkel en alleen om te ontdekken dat die structuren niet voor hem, voor hen, in leven werden geroepen. Het huis en zijn inwoners gaan steeds dieper gebukt onder een verzengende hitte. Terwijl zijn huwelijk dreigt te ontrafelen tracht de jongeman weer grip op het leven te krijgen door zijn wereld in verf te vatten. Tegen het verdwijnen, tegen de idee dat het makkelijker is om ‘normaal’ te zijn.

Genres: Fiction, LGBT, Literature, Queer

244 pages, Hardcover

First published July 15, 2024

About the author

Angelo Tijssens (b. 1986) is a scriptwriter, theatre maker, actor and writer. He co-wrote the films Girl (Caméra d’Or, Cannes 2018) and Close (Grand Prix, Cannes 2022), amongst others. He lives and works in Antwerp, Belgium.

His semi-autobiographical debut novel ‘De randen’ harnesses vulnerable emotions to reflect on growing up in an environment that’s not fit for purpose, that’s ‘on the edge’. The book is nominated for the Bronzen Uil 2023 and won the jury prize at the 'Prix du Roman Gay'.

'De randen' has been translated in Spanish ('Los bordes' - Dos Bigotes), French ('Au bord' - Julliard), German ('An Rändern' - Rowohlt) and English ('The Edges' - Daunt).


His second novel, 'Het einde van de straat' was published in July 2024.

Reviews

[Nikki · Rating 5 out of 5]

De kans is 1 op 2 dat dit boek je hart gaat breken, maar ook 1 op 2 dat het je hart weer lijmt, dus dan is het 100% zeker vijf sterren

[Julian Pyre · Rating 5 out of 5]

“We zijn onze vorm kwijt, wij twee. We zijn amorf geworden, in beweging, kolkend. We lijken klaar om ons te schikken naar eender welke recipiënt, elke vorm die ons kan verdragen, die ons voor het wegvloeien behoudt en dan, wanneer het koken stopt en verstilt en verkilt, wanneer het water ijs wordt en de massa uitzet, de kruik breekt, dan is er de angst voor de dooi, want zonder vorm of tussen de barsten vloeit al wat vloeibaar is weg, door kieren en over de scherven, de grond in, de diepte, onmogelijk ooit nog terug te keren tenzij als damp, in druppels, een restje.”

Zij het de rode wijn die schuchter en eenzaam op m’n tafeltje stond, zij het m’n hemdje die wellicht een knoopje te veel onthulde, of zij het de ijsblauwe kaft van “Het Einde Van De Straat” die mensen in het gedempte maanlicht uitnodigde om te vragen wat ik las, of ze erbij mochten zitten en of ik het hen zou aanraden of niet (of wel!).

Net zoals Angelo Tijssens’ debuutroman, “De Randen”, vind ik in dit boek wederom een verhaal meesterlijk geweven door materie, tijd en ruimte heen. Het boek gooit je te midden van iemands leven en wint aan cohesie naarmate de pagina’s voorbij razen — op de manier dat je ’n oude vriend zou inlichten over de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Niet lineair, maar diep menselijk. Daardoor voelt het makkelijk de auteur te vertrouwen en je over te geven tot het verhaal.

“Dat is wat schaarste doet, de plant verplicht zichzelf om niet langer naar de hemel te reiken maar om naar onder te groeien, met hoop en dorst en tegen beter weten in."

Angelo beheerst de kunst van de beeldspraak en weet me in dit verhaal keer op keer te raken met zijn scherp oog voor alledaagse processen, zoals hoe bloemen groeien of vleermuizen krijsend en blind rondfladderen. Vervolgens weet hij deze beelden te verbinden met situaties waarbij ik niet anders kan dan m’n tong drie keer binnensmonds te klikken en in verbijstering rond me te kijken (één op twee? Één op twee!?!!!).

Daarnaast waardeer ik ook hoe onmiskenbaar Vlaams en uitgesproken Queer dit boek is. Het is expliciet, maar noodzakelijk. Het werpt licht op een unieke (terloops herkenbare) relatiedynamiek zonder een normatief oordeel mee te geven. Vergeleken met het gebruikelijke Amerikaanse perspectief voelt dit verhaal dus verfrissend — of ja, regionaal en verkaveld (het is dan ook Vlaanderen).

“Omdat de drang om een wereld te scheppen ondergeschikt wordt aan de drang om een nest te bouwen, om te doen wat hij voor zichzelf nooit mogelijk achtte, wat hem altijd al, van kinds af aan werd ontzegd: ergens echt kunnen thuiskomen. Hij zal zich schikken naar wat hij denkt dat de norm is en hij zal verdwijnen in de structuren die nooit voor hem – voor hen – werden gebouwd. Hij zal denken dat het zo hoort.”

Ik kan het je niet goed uitleggen waarover dit boek gaat, maar neem een witte tuinstoel en zet je er gerust bij. Hou je van schilderen trouwens?

[Robrecht · Rating 5 out of 5]

Het einde van de straat is doodlopend, met een groot zinkgat dat alles naar de vergetelheid trekt. Wij willen curator zijn van ons eigen leven. We kookten samen, er was tijd en we hadden elkaar <3

[Bart Vanvaerenbergh · Rating 4 out of 5]

Hoe maak ik van een traumatische ervaring een prachtig boek.
Ik hou heel erg van de schrijfstijl van Angelo Tijssens.
Een dikke 4 !

[Gerbrand · Rating 2 out of 5]

2,5* Het einde van de straat kon mij niet bekoren (velen hier op GR vinden het wel goed zeg ik maar gelijk). Te fragmentarisch. Hij had zich beter kunnen beperken tot die traumatisch ervaring en dat centraal stellen. Nu speelt er ook nog een relationeel drama dat matig wordt uitgewerkt. Als lezer geloofde ik het niet echt. En dan het einde…. Nogal abrupt.

Qua stijl is mij wel duidelijk dat hij kan schrijven. Angelo Tijssens heeft mede het scenario voor de film Close van Lukas Dhont geschreven. Een aanrader!

Uit verschillende recensies krijg ik de indruk dat De randen beter is. Misschien ga ik dat nog eens lezen.

PS ‘Ik zie je graag’. Wat is dat toch een gemis in Nederland dat wij die uitdrukking niet gebruiken. De Italianen hebben ook zoiets: Ti voglio bene. Dat zit ook net onder ‘ik hou van je’ maar is sterker dan ‘ik vind je leuk’.

[Gudrun Moreau · Rating 5 out of 5]

het was onmogelijk om dit niet in een ruk uit te lezen

[Berlinde Deman · Rating 4 out of 5]

Prachtig. Schijnbaar achteloos kruipt het hoofdpersonage je hoofd en je gedachten in. Recht naar je hart.
Het begint en eindigt met een boom. Maar in twee heel andere sferen. De eerste scene is erg dramatisch met een jongen die uit een boom valt, het is niet duidelijk of de jongen dat overleeft. Een tafereel dat anders zo lieflijk en ontspannen is en groene rust uitstraalt krijgt plots iets heel bedreigend en onrustwekkend. De boom in de slotscène daarentegen is vredig. Er hangen lampjes in. Er zouden jongens in kunnen klimmen. Kleine knipoog. Maar de lampjes en dat de boom op een rotonde staat, geeft het geheel iets zachts.

Gedurende het hele boek is er kalkaanslag op de glazen van het hoofdpersonage en zijn man. Het glansspoelmiddel is op. Als mooie metafoor voor de staat van hun huwelijk. De glans is eraf. Er zitten doffe vegen op de liefde.

De pakjesbezorger heeft meer aandacht voor het hoofdpersonage en wordt daardoor zijn uitweg, een indringer, zijn gids en redder.

Het hoofdpersonage schildert om zich de wereld toe te eigenen, omdat hij geen woorden heeft ze te bevatten.

In het boek staan er een paar passages alsof je door hun leven gegidst wordt. Mooi en indringend om je als lezer extra voyeur te voelen in het toch al intieme verhaal dat Angelo schreef. Alsof een verhaal te intiem is om geschreven te worden. En dat we als lezer toch niet anders kunnen dan verder lezen.

[Liz Van Den Brink · Rating 5 out of 5]

4.5 ster. Dit boek voelde persoonlijk voor mij als de meer gelaagde versie van Man Maakt Stuk. Ik vond de oplopende hitte een mooie metafoor voor de oplopende spanning tussen de twee hoofdpersonages. Er zaten mooie, bijna poëtische passages in en sommigen zullen nog echt even blijven hangen denk ik.

[Margot Coenen · Rating 5 out of 5]

Is dit al ineens mijn favoriete boek van 2025?! ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️!!!!!!!

[Remi Cosijn · Rating 4 out of 5]

“Van waar je ook kijkt, de kleuren, de vormen zullen anders zijn, alles wat je ziet is de hele tijd in beweging.”

💙

[Helena · Rating 4 out of 5]

'Het einde van de straat' is een fijnmazige, breekbare roman die je doet denken, doet twijfelen, een boek dat je soms helemaal en tegelijkertijd nooit echt vat. Het gaat over een jongeman die zichzelf zoekt, vormt, verliest in een queeste om wel of niet aan de norm te beantwoorden. De zinnen zijn uitgepuurd, maar er schuilt ook veel verhaal in de stiltes, in wat niet gezegd wordt. Heel graag gelezen!

[Arne Lannoo · Rating 4 out of 5]

Het duurde even voor ik mijn plek vond in de wereld van de schrijver. Na het omslaan van de laatste bladzijde mis ik nu al de manier waarop de wereld wordt gefileerd, de talloze kleine maar perfecte zinnen, de unieke kijk op alledaagse zaken.

‘In je eentje doen alsof is zinloos.’
Zo is het maar net.

[Christoph Segers · Rating 5 out of 5]

Even gebald als zijn debuutroman. Zonder te willen spoileren, was ik me wat aan het ergeren aan de denigrerende toon over wat wel eens heteronormatieve homokoppels wordt genoemd door nichten die denken dat ze beter af zijn door de ene na de andere Grindr-date af te werken. Maar gelukkig was de uiteindelijke conclusie net iets genuanceerder. Topwerk!

[Luca Rooze · Rating 4 out of 5]

Alweer een vormelijk meesterwerk met tragische inhoud. Leest als een tgv! Ik vind wel, lichtelijk anticlimaxisch. Maar misschien is het zoals de zeurende pijn van een tatoeage, met de climax in feite dat het er gewoon staat?

[Sara · Rating 4 out of 5]

Ik moet mijn gedachten hierover nog even ordenen. Maar ik kan alweer zeggen: wauw.

[Janne Huybrechts · Rating 4 out of 5]

“De lucht is paars omdat het kan”

[Laur (laat mij gerust) · Rating 4 out of 5]

Ik weet ff niet zo goed wat ik hiervan vond maar zeker niet slecht

[Kaatje Stuurboot · Rating 4 out of 5]

3,5

[Tess Jacobs · Rating 4 out of 5]

Wat een pracht-ig boek. Ik ben helemaal weg van Tijssens’ poëtische schrijfstijl en dan vooral het talent om het dagdagelijkse zo puur te vatten. Maar hoe die tegelijk ook de grote thema’s, die bijna onbespreekbaar worden, tot op het bot weet te fileren. Tijssens portretteert een kwetsbaarheid die me meermaals emotioneerde. Een boek dat een speciaal plekje krijgt in mijn boekenkast (en hart).

[Imke Vannuffelen · Rating 4 out of 5]

Ik las dit boek bijna in één ruk uit. Het leest dus super vlot en ik wilde ook het vervolg weten. Het eindigt onverwacht positief want je denkt de hele tijd dat zowel galeriste als echtgenoot andere paden zullen inslaan en dan doen ze dat toch niet. Het is ook ietwat surrealistisch door de gescheurde aarde en huizen. Gelukkig zijn we daar (nog) niet, al is het een kind reminder om lief te zijn voor het milieu.

[Julia · Rating 4 out of 5]

een huwelijk kan kapot zijn voordat het is begonnen, en dit boek beschrijft hoe. als je bent waar je moet zijn, hoef je niet meer te vliegen. bijt dus maar gerust je eigen vleugels af. en verstik in de hitte van de villa aan het einde van de straat.

heteronormativiteit sluipt in je relatie naar binnen als een gewelddadige inbreker. schilder je dan een deur of een raam? wil je bekeken of gezien worden? maak je geen zorgen. de hitte zal verdwijnen. het zal stortregenen. de donder zal inslaan.

[Wim Lannoo · Rating 5 out of 5]

Dat uw norm niet de mijne is en omgekeerd en dat de wereld scheef is en verwarrend vreemd. Dat heb ik in en tussen de regels gelezen of bedacht. Lees het vooral zelf, wellicht vindt u nog meer, nog andere zaken of misschien ook wel niet, dat mag ook.

[Rani Buyse · Rating 4 out of 5]

Schrijf alsjeblieft meer boeken (period).

[Lena De Wolf · Rating 4 out of 5]

"Er is geen maan te zien, daar boven de straat waar ik nu woon en plots bedenk ik: de maan is naar beneden gevallen en dit is de krater. De maan zou op mij vallen, maar heeft me gemist. Domme rots."

[Benthe Hiemstra · Rating 5 out of 5]

Zo mooi, de complexe eenvoud van het leven prachtig geschreven. Geen gevoel is te specifiek voor hem lijkt het. Ik snapte alles wat tussen de regels door stond en dat voelde heel fijn en maakte het boek echt.

[Dory · Rating 4 out of 5]

De verteltechniek is zo scherp, de zinnen uitgepuurd tot ze de zalig gekozen beelden prachtig neerpoten. Het is een zoeken en een zinken in een werkelijkheid die ons als het juiste pad voorgekauwd wordt om er dan in te verzuipen. Heerlijk verraderlijk.

[Karenvdb · Rating 4 out of 5]

Fantastische schrijfstijl en innemend verhaal ⭐️⭐️⭐️⭐️

[Marjan · Rating 3 out of 5]

3,5*

[Sebastien · Rating 5 out of 5]

Aangrijpend in zijn eenvoud. Geen woord of zin te veel of te weinig, begrijpbaar in elke betekenis van het woord. De schrijfstijl van de schrijver neemt je mee en laat je geen enkel moment los. Ongetwijfeld een van mijn favoriete schrijvers.

[Sandra Dhauw · Rating 5 out of 5]

Boek in 1 ruk uitgelezen. Prachtige schrijfstijl, mooie vergelijkingen, zo goed gevoelens kunnen verwoorden. Ook met een vleugje humor. Kijk al uit naar volgend boek