What do you think?
Rate this book
Inferno americano: Storia di una famiglia (Ossessione)
L’agghiacciante storia, realmente accaduta, di un presunto caso di “ricordi recuperati” che ha distrutto una famiglia e la vita di un uomo.
Nel 1988 Ericka e Julie Ingram iniziarono a muovere una serie di accuse di abusi sessuali nei confronti del padre, Paul Ingram, rispettato vicesceriffo di Olympia, nello stato di Washington. In un primo momento, le accuse si limitavano alle molestie subite durante l’infanzia, ma arrivarono a includere torture e stupri avvenuti nel mese precedente. In un’epoca in cui gli episodi di “ricordi recuperati” erano diventati molto diffusi, tali accuse non risultarono insolite. Ciò che catturò l’attenzione nazionale è che, sotto interrogatorio, Paul Ingram sembrava ricordare di aver partecipato a grotteschi riti satanici che coinvolgevano tutta la sua famiglia e altri membri del dipartimento dello sceriffo.
Inferno americano è una rigorosa inchiesta giornalistica, misurata e avvincente, su un caso che ha travolto una famiglia e una piccola città, e affascinato un’America ossessionata dall’idea di un complotto satanista. Districandosi tra le accuse e le confessioni sempre più bizzarre, le deduzioni e le controdeduzioni di polizia, investigatori e psicoterapeuti, il vincitore del premio Pulitzer Lawrence Wright realizza un’indagine che documenta una tragedia, allo stesso tempo, familiare e nazionale su ciò che accade quando la scienza moderna viene consumata dalle nostre paure più arcaiche.
“Il più potente e inquietante racconto true crime dai tempi di A sangue freddo di Truman Capote” — TIME
“Un caso straordinario che lascia riecheggiare domande sulla natura stessa della memoria… Un libro riflessivo e appassionante” — The New York Times
“Una storia ammonitrice di immenso valore, raccontata con rara intelligenza, moderazione e compassione. Inferno americano proietta Wright tra i più alti ranghi del giornalismo americano” — Newsweek
Nel 1988 Ericka e Julie Ingram iniziarono a muovere una serie di accuse di abusi sessuali nei confronti del padre, Paul Ingram, rispettato vicesceriffo di Olympia, nello stato di Washington. In un primo momento, le accuse si limitavano alle molestie subite durante l’infanzia, ma arrivarono a includere torture e stupri avvenuti nel mese precedente. In un’epoca in cui gli episodi di “ricordi recuperati” erano diventati molto diffusi, tali accuse non risultarono insolite. Ciò che catturò l’attenzione nazionale è che, sotto interrogatorio, Paul Ingram sembrava ricordare di aver partecipato a grotteschi riti satanici che coinvolgevano tutta la sua famiglia e altri membri del dipartimento dello sceriffo.
Inferno americano è una rigorosa inchiesta giornalistica, misurata e avvincente, su un caso che ha travolto una famiglia e una piccola città, e affascinato un’America ossessionata dall’idea di un complotto satanista. Districandosi tra le accuse e le confessioni sempre più bizzarre, le deduzioni e le controdeduzioni di polizia, investigatori e psicoterapeuti, il vincitore del premio Pulitzer Lawrence Wright realizza un’indagine che documenta una tragedia, allo stesso tempo, familiare e nazionale su ciò che accade quando la scienza moderna viene consumata dalle nostre paure più arcaiche.
“Il più potente e inquietante racconto true crime dai tempi di A sangue freddo di Truman Capote” — TIME
“Un caso straordinario che lascia riecheggiare domande sulla natura stessa della memoria… Un libro riflessivo e appassionante” — The New York Times
“Una storia ammonitrice di immenso valore, raccontata con rara intelligenza, moderazione e compassione. Inferno americano proietta Wright tra i più alti ranghi del giornalismo americano” — Newsweek
223 pages, Kindle Edition
First published January 1, 1994
112 people are currently reading
5034 people want to read
About the author
Lawrence Wright
81 books2,427 followersLawrence Wright is an author, screenwriter, playwright, and staff writer for The New Yorker magazine. He has won a Pulitzer Prize and three National Magazine Awards.
His latest book, The Human Scale , is a sweeping, timely thriller, in which a Palestinian-American FBI agent teams up with a hardline Israeli cop to solve the murder of the Israeli police chief in Gaza. According to The New York Times, “Wright succeeds in this complex, deeply felt work.”
He is the author of 11 nonfiction books. His book about the rise of al-Qaeda, The Looming Tower: Al-Qaeda and the Road to 9/11 (Knopf, 2006), was published to immediate and widespread acclaim. It has been translated into 25 languages and won numerous awards, including the Pulitzer Prize for General Nonfiction. It was made into a series for Hulu in 2018, starring Jeff Daniels, Alec Baldwin, and Tahar Rahim.
Going Clear: Scientology, Hollywood, and the Prison of Belief (Knopf, 2013) was a New York Times bestseller. Wright and director Alex Gibney turned it into an HBO documentary, which won three Emmys, including best documentary. Wright and Gibney also teamed up to produce another Emmy-winning documentary, for Showtime, about the murder of Saudi dissident Jamal Khashoggi.
In addition to The Human Scale, Wright has three other novels: Noriega: God’s Favorite (Simon and Schuster, 2000) which was made into a Showtime movie starring Bob Hoskins; The End of October (Knopf, 2020), a bestseller about a viral pandemic that came out right at the beginning of COVID; Mr. Texas (Knopf, 2023), which has been optioned as a limited streaming series.
In 2006, Wright premiered his first one-man play, “My Trip to Al-Qaeda,” at The New Yorker Festival, which led to a sold-out six-week run off-Broadway, before traveling to Washington, D.C., and Los Angeles. It was made into a documentary film of the same name, directed by Alex Gibney, for HBO.
Before he wrote the novel, Wright wrote and performed a one-man show also called The Human Scale, about the standoff between Israel and Hamas over the abduction of an Israeli soldier, Gilad Shalit. The Public Theater in New York produced the play, which ran for a month off-Broadway in 2010, before moving to the Cameri Theater in Tel Aviv. Many of the ideas developed in that play later evolved into the novel of the same name, published 15 years later.
In addition to his one-man productions, Wright has written five other plays that have enjoyed productions around the country, including Camp David, about the Carter, Begin, and Sadat summit in 1978; and Cleo, about the making of the movie Cleopatra.
Wright is a member of the Council on Foreign Relations, the Society of American Historians, and the American Academy of Arts and Sciences. He also serves as the keyboard player in the Austin-based blues band, WhoDo.
His latest book, The Human Scale , is a sweeping, timely thriller, in which a Palestinian-American FBI agent teams up with a hardline Israeli cop to solve the murder of the Israeli police chief in Gaza. According to The New York Times, “Wright succeeds in this complex, deeply felt work.”
He is the author of 11 nonfiction books. His book about the rise of al-Qaeda, The Looming Tower: Al-Qaeda and the Road to 9/11 (Knopf, 2006), was published to immediate and widespread acclaim. It has been translated into 25 languages and won numerous awards, including the Pulitzer Prize for General Nonfiction. It was made into a series for Hulu in 2018, starring Jeff Daniels, Alec Baldwin, and Tahar Rahim.
Going Clear: Scientology, Hollywood, and the Prison of Belief (Knopf, 2013) was a New York Times bestseller. Wright and director Alex Gibney turned it into an HBO documentary, which won three Emmys, including best documentary. Wright and Gibney also teamed up to produce another Emmy-winning documentary, for Showtime, about the murder of Saudi dissident Jamal Khashoggi.
In addition to The Human Scale, Wright has three other novels: Noriega: God’s Favorite (Simon and Schuster, 2000) which was made into a Showtime movie starring Bob Hoskins; The End of October (Knopf, 2020), a bestseller about a viral pandemic that came out right at the beginning of COVID; Mr. Texas (Knopf, 2023), which has been optioned as a limited streaming series.
In 2006, Wright premiered his first one-man play, “My Trip to Al-Qaeda,” at The New Yorker Festival, which led to a sold-out six-week run off-Broadway, before traveling to Washington, D.C., and Los Angeles. It was made into a documentary film of the same name, directed by Alex Gibney, for HBO.
Before he wrote the novel, Wright wrote and performed a one-man show also called The Human Scale, about the standoff between Israel and Hamas over the abduction of an Israeli soldier, Gilad Shalit. The Public Theater in New York produced the play, which ran for a month off-Broadway in 2010, before moving to the Cameri Theater in Tel Aviv. Many of the ideas developed in that play later evolved into the novel of the same name, published 15 years later.
In addition to his one-man productions, Wright has written five other plays that have enjoyed productions around the country, including Camp David, about the Carter, Begin, and Sadat summit in 1978; and Cleo, about the making of the movie Cleopatra.
Wright is a member of the Council on Foreign Relations, the Society of American Historians, and the American Academy of Arts and Sciences. He also serves as the keyboard player in the Austin-based blues band, WhoDo.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 284 reviews
August 14, 2021
Świetne to było. Postawiło kilka fundamentalnych pytań na temat postępowania wobec osób rzucających oskarżenia jak i samych oskarżanych. Ciekawie, odpowiednio dozując informacje autor prowadził narrację i budował napięcie sprawiając, że miejscami czytało się to jak świetny thriller.
Miałem chwilę, gdy czułem się, jakbym oglądał kolejny sezon "Mindhuntera" z naprawdę doskonałym plot-twistem.
Miałem chwilę, gdy czułem się, jakbym oglądał kolejny sezon "Mindhuntera" z naprawdę doskonałym plot-twistem.
September 5, 2021
3.5 🌟
Dziwna to była książka…
Spodziewałam się brutalnych aktów przemocy, szokujących wspomnień i rozłamu rodziny, ale… nie w ten sposób.
Reportaż ukazuje coś na kształt polowania na czarownice. Dowody zbierane żmudnie, akt oskarżenia na podstawie domniemanej winy, mglistych wydarzeń i rozbieżnych zeznań.
Tragedia rodzinna… ale czy taka jakiej się spodziewałam? Absolutnie nie.
Dziwna to była książka…
Spodziewałam się brutalnych aktów przemocy, szokujących wspomnień i rozłamu rodziny, ale… nie w ten sposób.
Reportaż ukazuje coś na kształt polowania na czarownice. Dowody zbierane żmudnie, akt oskarżenia na podstawie domniemanej winy, mglistych wydarzeń i rozbieżnych zeznań.
Tragedia rodzinna… ale czy taka jakiej się spodziewałam? Absolutnie nie.
October 20, 2021
Ogromnie ciekawy i rzetelny reportaż. Na postawie konkretnej, szalenie rozbuchanej i głośnej sprawy karnej, autor kreśli szeroki kontekst oskarżeń o domniemaną przemoc rytualną w Stanach, o boomie na "odzyskiwanie wspomnień", o roli jaką w tym odegrała psychoanaliza i Freud, o potężnych konsekwencjach społecznych przy jednoczesnym braku niemal jakichkolwiek dowodów na praktyki satanistyczne w rodzinach oskarżonych. Polecam, tylko trzeba się przygotować na kilka drastycznych opisów przemocy.
August 26, 2016
Very disturbing book about one of the many child-abuse-Satan-cult delusions, this one taking place in Olympia, WA. A local deputy sheriff is accused by his grown children of years of systematic and ritual abuse, everything from simple sexual abuse, to torture, forced abortion, and murder of babies. These accusations spread to include other members of the family, and of the community, and imply a secret Satanic cult operating for years under the noses of everyone in the city. Perhaps the most shocking part of the story, for me, was the willingness of the accused to concede that they might have done something dreadful that they didn't remember doing, simply because they did not believe the accusers, sometimes members of their own family, would make up such horrible things. Ultimately, though there's no actual proof other than accusations which change at every telling (and many of which are entirely ridiculous), the sheriff goes to jail, and this family and other accused have their lives ruined.
The author spends a little too much time discussing the case as it built, and not quite enough time talking about how such delusions could have been created and perpetuated. It's clear that the fundamental assumptions of all parties (that nobody would lie about such abuse, that memories are neutral and accurate, that it's possible to repress, and then recover, horrible memories) are what drive the delusions. It's also clear that the sharing of information across all parties, allowing stories told by one person to then be falsely confirmed (or expanded) by others, is a major issue in this case. Though the author clearly believes this case was entirely delusional throughout, a bit more of the reasoned external arguments he brings in towards the end of the book, might have done well being better fleshed out earlier. Overall, however, this is a great writeup of a true-life nightmare where many of the parties still aren't clear on what actually happened.
The author spends a little too much time discussing the case as it built, and not quite enough time talking about how such delusions could have been created and perpetuated. It's clear that the fundamental assumptions of all parties (that nobody would lie about such abuse, that memories are neutral and accurate, that it's possible to repress, and then recover, horrible memories) are what drive the delusions. It's also clear that the sharing of information across all parties, allowing stories told by one person to then be falsely confirmed (or expanded) by others, is a major issue in this case. Though the author clearly believes this case was entirely delusional throughout, a bit more of the reasoned external arguments he brings in towards the end of the book, might have done well being better fleshed out earlier. Overall, however, this is a great writeup of a true-life nightmare where many of the parties still aren't clear on what actually happened.
August 13, 2021
3.5
Najpierw nie podobał mi się styl, później coś mi nie grało w konstrukcji, potem totalnie się wciągnęłam, obrzydzenie plątało się z niedowierzaniem, a na końcu zmieszanie połączyło się z czytelniczą satysfakcją.
Wright opisuje trudne i niejednoznaczne śledztwo, jakie miało miejsce pod koniec lat 80. Dwie młode kobiety oskarżają swojego ojca, Paula Ingrama - policjanta z miasteczka w stanie Waszyngton, o przemoc seksualną. W toku śledztwa lista zarzutów rozszerza się do przemocy rytualnej (morderstwa, zbiorowe gwałty, zoofilia, kanibalizm, generalnie szeroko zakrojone manifestacje kultu satanistycznego), jakiej miał się dopuścić Ingram oraz jego współpracownicy. Każdy członek rodziny Ingramów w pewnym momencie zostanie włączony w opisy nadużyć. Każdy członek rodziny w trakcie przesłuchań przechodzi w swego rodzaju trans. Każdy człowiek rodziny dokłada kolejne niewyjaśnione i trudne do potwierdzenia dowodami, wykluczające się nazwajem wspomnienia. Paul Ingram do winy się przyznaje, opisując niektóre zdarzenia, które wracają do niego ze wspomnieniach. Wszyscy są skołowani, śledztwo zbiera swoje żniwa wśród śledczych, ale nikt mimo ogromu pracy i kombinacji nawet nie zbliża się do rozwiązania sprawy.
Bo w zasadzie jak uświadczyć rozwiązania sprawy, skoro o fakty trudno? Wright przekłada akcenty ze sprawy kryminalnej na sprawę o mocy i wiarygodności wspomnień wypartych i odzyskanych. Na ile możemy ufać swoim wspomnieniom? Na ile inni są w stanie w te wspomnienia ingerować? Na ile wspomnienia mogą stanowić podstawę skazania innego człowieka?
Podobał mi się ten reportaż. Raczej nie ze względów technicznych (styl i chaotyczna konstrukcja trochę mi przeszkadzały), ale z tego względu, że nakierował moje myślenie na aspekty psychologiczne, o nie myślałam i nie wiedziałam. Wciągająca i fascynująca rzecz.
Najpierw nie podobał mi się styl, później coś mi nie grało w konstrukcji, potem totalnie się wciągnęłam, obrzydzenie plątało się z niedowierzaniem, a na końcu zmieszanie połączyło się z czytelniczą satysfakcją.
Wright opisuje trudne i niejednoznaczne śledztwo, jakie miało miejsce pod koniec lat 80. Dwie młode kobiety oskarżają swojego ojca, Paula Ingrama - policjanta z miasteczka w stanie Waszyngton, o przemoc seksualną. W toku śledztwa lista zarzutów rozszerza się do przemocy rytualnej (morderstwa, zbiorowe gwałty, zoofilia, kanibalizm, generalnie szeroko zakrojone manifestacje kultu satanistycznego), jakiej miał się dopuścić Ingram oraz jego współpracownicy. Każdy członek rodziny Ingramów w pewnym momencie zostanie włączony w opisy nadużyć. Każdy członek rodziny w trakcie przesłuchań przechodzi w swego rodzaju trans. Każdy człowiek rodziny dokłada kolejne niewyjaśnione i trudne do potwierdzenia dowodami, wykluczające się nazwajem wspomnienia. Paul Ingram do winy się przyznaje, opisując niektóre zdarzenia, które wracają do niego ze wspomnieniach. Wszyscy są skołowani, śledztwo zbiera swoje żniwa wśród śledczych, ale nikt mimo ogromu pracy i kombinacji nawet nie zbliża się do rozwiązania sprawy.
Bo w zasadzie jak uświadczyć rozwiązania sprawy, skoro o fakty trudno? Wright przekłada akcenty ze sprawy kryminalnej na sprawę o mocy i wiarygodności wspomnień wypartych i odzyskanych. Na ile możemy ufać swoim wspomnieniom? Na ile inni są w stanie w te wspomnienia ingerować? Na ile wspomnienia mogą stanowić podstawę skazania innego człowieka?
Podobał mi się ten reportaż. Raczej nie ze względów technicznych (styl i chaotyczna konstrukcja trochę mi przeszkadzały), ale z tego względu, że nakierował moje myślenie na aspekty psychologiczne, o nie myślałam i nie wiedziałam. Wciągająca i fascynująca rzecz.
July 28, 2021
Zarówno historia "zbrodni" popełnionych przez Paula Ingrama, jak i sposób jej przedstawienia, były całkiem przeciętne. Niewątpliwie szokujące jest to co stało za tymi "zbrodniami" i dla samego poznania tej bardzo dziwnej sytuacji warto sięgnąć po tę książkę. Mnie osobiście zszokowało jak bardzo można być podatnym na manipulację i wpływ innych ludzi. I to w tak poważnej sytuacji, przy zaangażowaniu tak wielu ludzi, w tym wielu specjalistów z różnych dziedzin. Nie mieście się to w głowie, a jednak się wydarzyło.
Oprócz opisu wydarzeń jakie miały miejsce, autor pod koniec książki wyjaśnia pewnie kwestie z psychologicznego punktu widzenia. Ten fragment reportażu odrobinę mniej mi się podobał, jednak był potrzebny i większość informacji była interesująca.
Za tematykę i styl autora, który był całkiem zgrabny (ogromnie ważna sprawa przy reportażach), dałabym spokojnie 3 gwiazdki, ale całokształt jakoś nie do końca mnie przekonał.
Oprócz opisu wydarzeń jakie miały miejsce, autor pod koniec książki wyjaśnia pewnie kwestie z psychologicznego punktu widzenia. Ten fragment reportażu odrobinę mniej mi się podobał, jednak był potrzebny i większość informacji była interesująca.
Za tematykę i styl autora, który był całkiem zgrabny (ogromnie ważna sprawa przy reportażach), dałabym spokojnie 3 gwiazdki, ale całokształt jakoś nie do końca mnie przekonał.
May 18, 2021
Appalling, sad story of how Christian fundamentalism, teenaged authority issues and a penny-dreadful paperback collided to ruin several careers and tear apart a family. It's scary, too, to see the police and prosecutor in this case being so freaking credulous and, frankly, stupid.
June 9, 2015
at the heart of this account is mass hysteria, a phenomenon that brings warmth to my heart. it's a fascinating story and i'm only giving it three stars because the ending left something to be desired. i think perhaps it was written a little too soon after the events unfolded and therefore lacked a satisfying follow up to what became of everyone involved as well as a broader perspective on how this story fits into american culture. wright does a good job providing context for the story but i wish he talked more about how this story might provide context for other events of mass hysteria.
November 18, 2021
Temat i cała sprawa 10/10. Książka mogłaby być bardziej wciągająca, wolę reportaże, w których autor się ujawnia i wyraża swoje emocje.
April 18, 2023
Nie znałam tej sprawy i zaskoczył mnie kierunek, w którym to wszystko poszło. Minusem tej książki jest brak świeżego spojrzenia i brak nawet próby odpowiedzi na pytanie „dlaczego”.
July 20, 2021
W sumie to takie 3.5.
Zabrakło mi jakiegoś dopisku o tym co się dzieje z bohaterami reportażu teraz. Książka sama w sobie ciekawa, i dzięki temu, że była krótka, skupiała się na tym co najważniejsze czyli na całej sprawie. W całej tej historii jest bardzo dużo niedopowiedzeń, wątków niewyjaśnionych i dziwi mnie, że prawie nikt z ówczesnych detektywów i ludzi zajmujących się tą sprawą, nie zauważyli jak bardzo jest ona niespójna.
Zabrakło mi jakiegoś dopisku o tym co się dzieje z bohaterami reportażu teraz. Książka sama w sobie ciekawa, i dzięki temu, że była krótka, skupiała się na tym co najważniejsze czyli na całej sprawie. W całej tej historii jest bardzo dużo niedopowiedzeń, wątków niewyjaśnionych i dziwi mnie, że prawie nikt z ówczesnych detektywów i ludzi zajmujących się tą sprawą, nie zauważyli jak bardzo jest ona niespójna.
August 9, 2021
Szkoda mi było porzucić ten reportaż w trakcie, ale jest niestety jednym ze słabszych jakie czytałam. Cała historia jest absurdalna, ale opisana w taki sposób, że mnie niesamowicie wynudziła.
October 9, 2022
fascinating subject but somewhere between the lines it reads like the author is the kind of guy who would write thinkpieces about #metoo ruining men's lives
August 19, 2021
Była okej, ale raczej nie będę do niej wracać.
October 15, 2022
Między 2,5 a 3. Interesujący temat, ale sama książka jakoś nie do końca mnie przekonała.
November 25, 2015
Oh man, is this story insane or what.
In 1988, salt-of-the-earth deputy sheriff Paul Ingram of Olympia, Washington, is informed by his colleagues that he's been accused by his two daughters of abusing them. When confronted with this earth-shattering accusation, his response is not to adamantly deny it but to assume that his daughters are telling the truth, even though he has no memory of it. When investigators come back a bit later, Ingram has done some soul-searching and offers a qualified confession to having sexually abused his daughters, with a play-by-play of how it "would have" happened.
As the days go by, the accusations expand to span many years and include many other people. Ultimately every member of the family (save the youngest son) and several of Paul's poker buddies will be implicated in what amounts to a mass cult engaging in Satanic ritual abuse. In each case, the response of the accused is not the desperate knee-jerk denial that you and I would offer, but a shoulder-shrug and an inexplicable acceptance that it "must be true." Within hours, the accused are providing rather detailed recollections of these scenes, which include such degradations as incest, bestiality, coat-hanger abortions, and baby sacrifices.
You may be asking why mild-mannered community paragons would, with little provocation, so quickly accept that they were monstrous child abusers when they have no memory of doing anything of the kind and the incidents apparently number in the hundreds.
The answer to that is the psychological concept developed (and later abandoned) by Freud in the 19th century that came to enjoy a popular resurgence in the 1980s: repressed memory. Suddenly millions of people became convinced that their depression or anxiety could be traced back to horrific instances of child abuse, usually at the hands of their fathers, that they had buried deep into their subconscious.
This idea caught on so hard that every suspect in the Ingram case (about a dozen altogether) had convinced themselves that they had participated in the elaborate abuse, of which no evidence was ever found. Only when the accusations had spread so wide to include the investigators themselves did they realize the whole thing had gone too far.
Lawrence Wright has spent his career documenting why people believe the (seemingly crazy) things they do. His masterful exploration into the world of Scientology (Going Clear) is the most sympathetic treatment that "religion" will ever receive. In this slim but riveting volume, Wright provides a similarly even-handed account of a truly terrifying story: how two people convinced countless people with decades of experience -- including the very people they were accusing -- that their story was true.
The consequences are vast: despite eventually recanting his confession, Ingram served about a decade in prison. His wife divorced him. Half the family changed their name. More broadly, Wright makes it clear that there are likely hundreds (or thousands) of people sitting in prison on the basis of confessions/accusations attained through recovered memory. How comfortable should we be that those people really committed those crimes?
In 1988, salt-of-the-earth deputy sheriff Paul Ingram of Olympia, Washington, is informed by his colleagues that he's been accused by his two daughters of abusing them. When confronted with this earth-shattering accusation, his response is not to adamantly deny it but to assume that his daughters are telling the truth, even though he has no memory of it. When investigators come back a bit later, Ingram has done some soul-searching and offers a qualified confession to having sexually abused his daughters, with a play-by-play of how it "would have" happened.
As the days go by, the accusations expand to span many years and include many other people. Ultimately every member of the family (save the youngest son) and several of Paul's poker buddies will be implicated in what amounts to a mass cult engaging in Satanic ritual abuse. In each case, the response of the accused is not the desperate knee-jerk denial that you and I would offer, but a shoulder-shrug and an inexplicable acceptance that it "must be true." Within hours, the accused are providing rather detailed recollections of these scenes, which include such degradations as incest, bestiality, coat-hanger abortions, and baby sacrifices.
You may be asking why mild-mannered community paragons would, with little provocation, so quickly accept that they were monstrous child abusers when they have no memory of doing anything of the kind and the incidents apparently number in the hundreds.
The answer to that is the psychological concept developed (and later abandoned) by Freud in the 19th century that came to enjoy a popular resurgence in the 1980s: repressed memory. Suddenly millions of people became convinced that their depression or anxiety could be traced back to horrific instances of child abuse, usually at the hands of their fathers, that they had buried deep into their subconscious.
This idea caught on so hard that every suspect in the Ingram case (about a dozen altogether) had convinced themselves that they had participated in the elaborate abuse, of which no evidence was ever found. Only when the accusations had spread so wide to include the investigators themselves did they realize the whole thing had gone too far.
Lawrence Wright has spent his career documenting why people believe the (seemingly crazy) things they do. His masterful exploration into the world of Scientology (Going Clear) is the most sympathetic treatment that "religion" will ever receive. In this slim but riveting volume, Wright provides a similarly even-handed account of a truly terrifying story: how two people convinced countless people with decades of experience -- including the very people they were accusing -- that their story was true.
The consequences are vast: despite eventually recanting his confession, Ingram served about a decade in prison. His wife divorced him. Half the family changed their name. More broadly, Wright makes it clear that there are likely hundreds (or thousands) of people sitting in prison on the basis of confessions/accusations attained through recovered memory. How comfortable should we be that those people really committed those crimes?
October 3, 2009
*Some spoilers below*
This was a fascinating book about recovered memory syndrome. It's about two girls who accuse their father of horrific sexual abuse and also implicate others, including police officers. Their father is deputy sheriff. The accusations and trial wreaked havoc on the family and town.
The most fascinating thing is that the father confesses to the abuse even though he admits he doesn't remember it. In fact, others involved also believe the girls' accounts over their own memories. And no one believes the abuse didn't happen, despite lack of physical evidence.
The book leaves little room for doubt. The abuse didn't happen. The author doesn't try to conceal his opinion even as he attempts to show a balanced portrait of those involved. Well, at least, of those accused. The one thing I wanted explained was, why? Why did these girls invent stories of abuse? And did they believe it themselves or not? The book insinuates that the older daughter, Erika, was a bit of an attention-seeker. The younger daughter may have been following her lead. But, the truth is, we don't ever find out. We learn a good amount about the motives of everyone else involved, but that's still a mystery.
Still, this is an amazing book. All the dialogue is taken from interviews and testimony. It's incredibly real and, of course, very hard to believe this could happen. Why would Paul (the father) confess to crimes he couldn't remember? That is tragic.
This book, more than any other story, has convinced me that memory is fickle. And recovered memory is suspect.
This was a fascinating book about recovered memory syndrome. It's about two girls who accuse their father of horrific sexual abuse and also implicate others, including police officers. Their father is deputy sheriff. The accusations and trial wreaked havoc on the family and town.
The most fascinating thing is that the father confesses to the abuse even though he admits he doesn't remember it. In fact, others involved also believe the girls' accounts over their own memories. And no one believes the abuse didn't happen, despite lack of physical evidence.
The book leaves little room for doubt. The abuse didn't happen. The author doesn't try to conceal his opinion even as he attempts to show a balanced portrait of those involved. Well, at least, of those accused. The one thing I wanted explained was, why? Why did these girls invent stories of abuse? And did they believe it themselves or not? The book insinuates that the older daughter, Erika, was a bit of an attention-seeker. The younger daughter may have been following her lead. But, the truth is, we don't ever find out. We learn a good amount about the motives of everyone else involved, but that's still a mystery.
Still, this is an amazing book. All the dialogue is taken from interviews and testimony. It's incredibly real and, of course, very hard to believe this could happen. Why would Paul (the father) confess to crimes he couldn't remember? That is tragic.
This book, more than any other story, has convinced me that memory is fickle. And recovered memory is suspect.
February 23, 2014
A concise, methodical examination of an utterly bizarre case, in which Wright goes a long way towards answering the question which must be in every reader's mind: why would a man voluntarily confess to committing the most heinous crimes against members of his own family, when there is no evidence to suggest he did anything of the sort? The answer, teased out in the course of the narrative, seems to lie at the heart of a complex of circumstances - the approach of the investigating authorities, the influence of various advocacy groups, primarily though not exclusively religious, on the collection (or more accurately, the manufacturing) of evidence, the need of the accused to conform with and gain the approval of authority structures, the popular yearning after fundamentalist certainties at a time of cultural and political flux, the widespread misunderstanding and misrepresentation of Freudian theories of repression, the nature of "victim status" in popular culture... these elements and others all came together in the case of Paul Ingram. At the conclusion, there are still some questions left unanswered - but when it comes to the culpability of Ingram on the charges brought against him, or the truthfulness of the primary witnesses in the case, the reader can have little doubt.
October 23, 2015
I guess this could be classified as 'true crime' except from the looks of things there's nothing true about it. Very disturbing and sad recounting of the destruction of a family after two of the daughters accuse the father, and eventually the mother, and brothers, and a handful of other people, of molesting and abusing them as part of a satanic cult.
Lawrence Wright is a terrific writer and went on to other, superior books (The Looming Tower: Al-Qaeda and the Road to 9/11, Going Clear: Scientology, Hollywood, and the Prison of Belief). This doesn't have the sweep those books have, but is well researched and compellingly readable.
Lawrence Wright is a terrific writer and went on to other, superior books (The Looming Tower: Al-Qaeda and the Road to 9/11, Going Clear: Scientology, Hollywood, and the Prison of Belief). This doesn't have the sweep those books have, but is well researched and compellingly readable.
July 2, 2022
Trudny temat i trudny reportaż. Zdecydowanie 18+ (dużo opisów, często obrzydliwych).
Całość została przedstawiona dość spójnie, wydaje mi się że może w jednym momencie czułam się zagubiona gdy porzucamy główny wątek i skupiamy się na relacjach lekarzy, psychologów i analizie samego zjawiska wypartych wspomnień. Ciężko mówić o poleceniu tego reportażu, jest to zdecydowanie ciężki kaliber, myśle że nie dla każdego.
Jako reportaż wszystko zostało dobrze wykonane i bardzo polecam przeczytać notkę dotyczącą źródeł i sposobu cytowania.
Całość została przedstawiona dość spójnie, wydaje mi się że może w jednym momencie czułam się zagubiona gdy porzucamy główny wątek i skupiamy się na relacjach lekarzy, psychologów i analizie samego zjawiska wypartych wspomnień. Ciężko mówić o poleceniu tego reportażu, jest to zdecydowanie ciężki kaliber, myśle że nie dla każdego.
Jako reportaż wszystko zostało dobrze wykonane i bardzo polecam przeczytać notkę dotyczącą źródeł i sposobu cytowania.
August 11, 2021
[2.5] Oczekiwałam od tego reportażu wstrząsającej historii, a dostałam w większości historię o odzyskiwaniu pseudowspomnień metodami manipulacji i sugestii (?). Niemniej jednak daje plusa za skondensowanie przez autora aktów sprawy Ingramów, wybranie najtrafniejszych wypowiedzi oraz za interesujące podejście od strony psychologicznej do hipnozy, utraty pamięci. Nie jest to zły reportaż, ale całokształt nie przypadł mi do gustu.
January 29, 2022
3.5
Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Idąc coraz dalej w historia coraz bardziej mnie ona szokowała jakie rzeczy wyrządzano dzieciom Pula Ingrama. Widząc opinie tutaj zdziwiłam się. Będąc w połowie, zaczęła mnie ona nużyc. Moim zdanie było tam dużo fragmentów, które były nie potrzebne i obyło by się bez nich.
Reportaż wykonany mało rzetelnie, oczywiście, te wszystkie obrzydlistwa, które były wyrządzane dzieciom było ohydne i nie mieściło się w głowie i nie raz musiałam zamykać książkę i wziąć głęboki oddech.
Książka warta przeczytania, ale niedopracowana.
Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Idąc coraz dalej w historia coraz bardziej mnie ona szokowała jakie rzeczy wyrządzano dzieciom Pula Ingrama. Widząc opinie tutaj zdziwiłam się. Będąc w połowie, zaczęła mnie ona nużyc. Moim zdanie było tam dużo fragmentów, które były nie potrzebne i obyło by się bez nich.
Reportaż wykonany mało rzetelnie, oczywiście, te wszystkie obrzydlistwa, które były wyrządzane dzieciom było ohydne i nie mieściło się w głowie i nie raz musiałam zamykać książkę i wziąć głęboki oddech.
Książka warta przeczytania, ale niedopracowana.
October 12, 2022
Jedyne co było interesujące w tej książce to opis rozwoju psychoanalizy i jak zmieniały się poglądy przez lata. Sama historia dla mnie irracjonalna i momentami nudna przez ciągle powtarzanie "ja nic nie pamiętam".
April 23, 2022
Naciągana ta ocena
September 29, 2016
Thoroughly entertaining just like Going Clear. This case is a bit dated (from the late 80s & 90s) but I do remember the strange hysteria of those times from my childhood. There was a whole era of radical, idiotic belief in massive amounts of satanic cult activity in the United States. All the daytime talk shows covered the topic. The medical establishment studied it. And this moronic case of lying and brainwashing essentially started it off. Ridiculous but so engaging. Mysterious and corny. Questions memory and certainly puts the whole concept of "repressed memories" to the sword. It's amazing to me that society can get wrapped up in something so stupid. Highly entertaining!
September 19, 2021
Przeczytałam tę książkę pierwszy raz po angielsku, jakieś 8 lat temu, w okresie scjentystycznego wzmożenia i fascynacji mechanizmami pamięci i powstawaniem błędów poznawaczych. Połknęłam ją jak młoda pelikanka, zakochana w środowisku sceptyków i wszystkim, co sceptycy wyprodukowali.
8 lat później środowisko "sceptyków" coraz bardziej kompromituje się swoim przechylem w prawo, zapominając o wszystkim, co sami głoszą, gdy tylko zarzuca się im seksizm, rasizm, mizoginię, homo i transfobię.
Jestem wciąż wdzięczna, że wyniosłam stamtąd mnóstwo wiedzy o tej pamięci, błędach poznawczych i wszystkim, co sprawia, że nie myślimy racjonalnie, ale zapał scjentystyczny na szczęście opadł.
Powrót do lektury, zainspirowany polskim wydaniem książki, okazał się dość trudny. Niestety książka się mocno postarzała. Wydano ja w 1994 r i bardzo widać jak autor nie ma wrażliwości na przemoc seksualną i jej skomplikowane mechanizmy. Nie dotyczy to dla mnie absolutnie kluczowych części opowieści, ale tego co pojawią się gdzieś na odpryskach i marginesach. Autor opisuje zjawisko tzw satanic panic z lat 80 i 90. XX wieku, bardzo silnie powiązanego z ruchem odzyskanych wspomnień i wysypem oskarżeń o satanic ritual abuse kierowanym przeciwko członkom rodzin. Prawidłowo, moim zdaniem, identyfikuje i pokrótce streszcza źródła tej paniki moralnej oraz jej konsekwencje. Zostawia ze strasznymi pytaniami o to czym są wspomnienia, na ile podatni jesteśmy na ich indukowanie i w co jesteśmy w stanie uwierzyć.
Ale brak mu wrażliwości i za bardzo dąży do postawienia tezy, znalezienia odpowiedzi. W kilku miejscach razi też wrazliowsc z lat 90., np gdy pojawia się dosłownie sformułowanie o "niezamierzonym molestowaniu"...
Sarah Marshall, współprowadząca mój ukochany podcast You're wrong about, pisze na temat zjawiska satanic panic książkę, a jej dotychczasowe, przepełnione empatią i zrozumieniem, ale wciąż bardzo krytyczne i przenikliwe spostrzeżenia, można posłuchać w podcascie (polecam jako wstęp jeden z pierwszych odcinków oraz serię w ramach której Sarah czyta obszerne fragmenty z książki, która całemu temu satanic panic pomogła urosnąć do rangi paniki moralnej: Michelle Remembers).
Polecam w każdym układzie, obok, po, przed, a nawet zamiast książki Lawrence'a
8 lat później środowisko "sceptyków" coraz bardziej kompromituje się swoim przechylem w prawo, zapominając o wszystkim, co sami głoszą, gdy tylko zarzuca się im seksizm, rasizm, mizoginię, homo i transfobię.
Jestem wciąż wdzięczna, że wyniosłam stamtąd mnóstwo wiedzy o tej pamięci, błędach poznawczych i wszystkim, co sprawia, że nie myślimy racjonalnie, ale zapał scjentystyczny na szczęście opadł.
Powrót do lektury, zainspirowany polskim wydaniem książki, okazał się dość trudny. Niestety książka się mocno postarzała. Wydano ja w 1994 r i bardzo widać jak autor nie ma wrażliwości na przemoc seksualną i jej skomplikowane mechanizmy. Nie dotyczy to dla mnie absolutnie kluczowych części opowieści, ale tego co pojawią się gdzieś na odpryskach i marginesach. Autor opisuje zjawisko tzw satanic panic z lat 80 i 90. XX wieku, bardzo silnie powiązanego z ruchem odzyskanych wspomnień i wysypem oskarżeń o satanic ritual abuse kierowanym przeciwko członkom rodzin. Prawidłowo, moim zdaniem, identyfikuje i pokrótce streszcza źródła tej paniki moralnej oraz jej konsekwencje. Zostawia ze strasznymi pytaniami o to czym są wspomnienia, na ile podatni jesteśmy na ich indukowanie i w co jesteśmy w stanie uwierzyć.
Ale brak mu wrażliwości i za bardzo dąży do postawienia tezy, znalezienia odpowiedzi. W kilku miejscach razi też wrazliowsc z lat 90., np gdy pojawia się dosłownie sformułowanie o "niezamierzonym molestowaniu"...
Sarah Marshall, współprowadząca mój ukochany podcast You're wrong about, pisze na temat zjawiska satanic panic książkę, a jej dotychczasowe, przepełnione empatią i zrozumieniem, ale wciąż bardzo krytyczne i przenikliwe spostrzeżenia, można posłuchać w podcascie (polecam jako wstęp jeden z pierwszych odcinków oraz serię w ramach której Sarah czyta obszerne fragmenty z książki, która całemu temu satanic panic pomogła urosnąć do rangi paniki moralnej: Michelle Remembers).
Polecam w każdym układzie, obok, po, przed, a nawet zamiast książki Lawrence'a
October 28, 2014
I was waffling around on how to rate this book because there were definitely good things about it. I wouldn't say I learned nothing and I don't regret reading, but overall... nah. Which like, that's what the 2 rating exists for why am I waffling. Sigh I guess I'm just disappointed because I really wanted this book to be good. The frenzy of satanic abuse accusations in the 80s and 90s have been a subject of fascination for me for a long time and since I really liked the author's book about scientology so I was excited to see he had something on the subject. Unfortunately the book just didn't come together for me and left me more annoyed than anything.
September 17, 2021
uch, ależ mnie ta książka zdenerwowała.
Ocena jest boleśnie, czysto subiektywna, autor wykonał kawał dobrej roboty, to ja co kilka-kilkanaście stron miałom ochotę cisnąć książką w ścianę, bo co tu się kurwa odpierdala.
Ocena jest boleśnie, czysto subiektywna, autor wykonał kawał dobrej roboty, to ja co kilka-kilkanaście stron miałom ochotę cisnąć książką w ścianę, bo co tu się kurwa odpierdala.
Displaying 1 - 30 of 284 reviews