Op 1 juli vieren steeds meer Nederlanders Keti Koti (spreek uit ‘kittie kottie’, letterlijk: ‘de ketenen verbroken’ in het Sranantongo). Op deze dag wordt stilgestaan bij de afschaffing van de slavernij in Suriname en op de voormalige Nederlandse Antillen. Officieel gebeurde dat in 1863, maar de tot slaaf gemaakten stonden daarna nog tien jaar onder toezicht van de staat, wat wil zeggen dat ze tot 1873 op de plantages moesten werken. In 2023 is dat honderdvijftig jaar geleden en de laatste jaren gaan er steeds meer stemmen op om van Keti Koti een officiële vrije dag te maken. Ook opinieschrijver Janice Deul maakt zich daar sterk voor. Net als veel anderen beschouwde ze het slavernijverleden ooit als een afgesloten hoofdstuk. Die hele periode was immers ‘zo lang geleden’. Inmiddels weet ze beter: de gevolgen van het koloniale verleden zijn nog altijd merkbaar. Precies daarom is het van fundamenteel belang dat we allemaal stilstaan bij deze periode uit de geschiedenis. In Keti Koti beschrijft Janice Deul de historische context en vertelt ze over de oude en hedendaagse tradities. Bovendien betoogt ze hoe Keti Koti er anno nu uit zou moeten zien, zodat we in Nederland gezamenlijk voorwaarts kunnen.
Interessant boekje over de achtergronden van Keti Koti, een soort Keti Koti voor dummies. Niet overal even diepgravend, maar zeker de moeite waard. Vlot geschreven, met vooral ook veel aandacht voor hoe Keti Koti zich tegenwoordig ontwikkelt, wat de verschillende standpunten zijn. Tikje vanuit de eigen mening van de auteur geschreven, maar goed, het is dan ook haar boek.
"(...) een op de acht personen overlijdt tijdens de maandenlange overtocht. De slaaf gemaakte mensen worden liggend vervoerd, in de buik van het schip. Ze zijn aan elkaar vastgeketend en beschikken, per persoon, over een leefruimte die vergelijkbaar is met de breedte van een doodskist."
Wat een leerzaam en vlot leesbaar boek! Het is niet alleen een goede introductie voor iedereen die meer wil weten over Keti Koti, Janice Deul geeft ook veel tips als je verder onderzoek wilt doen naar dit belangrijke onderwerp.
Dit is nou echt zo'n boek waarvan ik denk: geef het aan iedereen cadeau als essentieel leesvoer. Dat helpt vast om meer begrip te krijgen voor elkaar en het gesprek aan te gaan over ons gezamenlijke verleden.
Goed, kort & bondig, boekje over Keti Koti, inclusief verduidelijking rond de rituelen van de herdenking én viering, belangrijke data en uitleg rondom verschillende termen. Het is een beetje een Keti Koti voor dummies (veelal witte Nederlanders) en geeft goed weer waarom het zo belangrijk is hier bij stil te staan. Ik had persoonlijk iets meer diepgang willen lezen, maar daar is dit het boek niet naar. Achterin het boek staat een lijst met verwijzingen voor wie verdieping zoekt, dit boek is daar een goede introductie (of opfrisser) voor.
Interessant voor wat meer verdieping in het onderwerp, alle vragen die ik tot nu toe had over Keti Koti zijn beantwoord. Pas tegen het einde van het boekje wordt de Antillen benoemd en behandeld en waarom 1 juli daar minder leeft. Het hoofdstuk over kleding heb ik uiteindelijk maar overgeslagen, naar mijn mening wat langdradig, maar ik begrijp dat het voor de auteur met een mode achtergrond niet mocht ontbreken.
Mooi startpunt om meer te leren over Keti Koti en het Nederlandse slavernijverleden. Beschamend dat ik hier op school niets over heb geleerd en dat dit onderwerp schijnbaar ook nog steeds geen onderdeel van lespakketten is.
Ik las dit boek in een middag, maar met alle kijk/lees/luister/bezoek tips uit het laatste hoofdstuk kun je je goed daarna nog weken bezighouden.
Een belangrijk boek dat je op een fijne open manier meeneemt in het thema van het herdenken van de slavernij en het vieren van de afschaffing van deze slavernij. Elke Nederlander zou dit boek moeten lezen als start van meer acceptatie en aandacht voor deze periode uit onze geschiedenis. Het is namelijk niet alleen onze geschiedenis maar ook ons heden en onze toekomst.
Gelezen om me wat meer te verdiepen in Keti Koti (letterlijk: verbroken ketenen) waarmee de afschaffing van de slavernij in Suriname en de toenmalige Nederlandse Antillen op 1 juli wordt gevierd en herdacht.