ทับทิมกินรี

by แก้วเก้า

ทันทีที่นาฬิกาโบราณเรือนใหญ่มุมห้องบอกเวลาเที่ยงคืนตรง
เข็มสั้นและเข็มยาวทับกันสนิท แสงสว่างเรืองๆ
ไม่ปรากฏที่มาก็สาดกระจายจนสว่างไปทั้งห้อง
เป็นแสงที่ไม่จ้าอย่างแสงไฟฟ้า แต่นวลตาคล้ายแสงจันทร์วันเพ็ญ

อาการเคลื่อนไหวของสรรพสิ่งในร้านขายวัตถุโบราณเริ่มขึ้นอีกครั้ง...

วันนี้มี ‘ของใหม่’ เป็นปิ่นทอง แม้เนื้อคร่ำหมองลงไปบ้าง
บ่งถึงอายุยาวนานเกิน ๒๐๐ ปี
แต่ทับทิมสีแดงสดบนยอดปิ่นยังคงสดใส ตัดกับประกายเพชรซีกที่รายล้อมต่ำลงมา
ของโบราณทุกชิ้นในร้านล้วนมุ่งความสนใจ กรูกันเข้ามาทักทาย
ซักถามที่มาที่ไปของปิ่นทับทิมประดับเพชรชิ้นงาม

เรื่องราวของ ‘เจ้าครอกแก้วกินรี’
หญิงงามสูงศักดิ์ผู้ต้องปลอมแปลงฐานะเพื่อหลบหนีไฟสงคราม
จึงถูกเรียงร้อยเล่าขาน ก้าวผ่านการล่มสลายของกรุงศรีอยุธยา
สู่การสร้างบ้านแปงเมืองของกรุงธนบุรี ผ่านศึกสงครามน้อยใหญ่
ผ่านความรักมุ่งมั่นร้อนแรงของเจ้าชายจากล้านนา
ผ่านความรักผูกพันมั่นคงตั้งแต่วัยเยาว์ของชายนักรบกรุงศรี

ปิ่นทับทิมคือของคู่กาย เป็นมิตรคู่ทุกข์คู่ยาก
คอยระวังป้องกันอันตรายให้ตลอดมาจนถึงวันตาย
เมื่อกาลเวลาผันผ่านมาถึงยุคปัจจุบัน แม่ปิ่นทับทิมจึงตั้งมั่น
จะขออยู่รอเพียงเจ้านายเก่าเพียงผู้เดียว!

540 pages, Paperback

Published July 1, 2024

About the author

แก้วเก้า เป็นหนึ่งในนามปากกาของ รองศาสตราจารย์ ดร.คุณหญิง วินิตา ดิถียนต์ ป.ม., ท.ช., ต.จ., จ.ภ.
โดยเป็นนามปากกาที่ใช้สำหรับเขียนนวนิยายแนวจินตนิยาย และเรื่องเหนือธรรมชาติ

เป็นบุตรคนเดียวของนายวัลลภและนางกาญจนี วินิจฉัยกุล และต่อมาสมรสกับนายสมพันธ์ ดิถียนต์ มีบุตรสาว 2 คน

เธอจบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จากโรงเรียนมาแตร์เดอีวิทยาลัย มัธยมศึกษาปีที่ 5 จากโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา จบปริญญาตรีจากคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้รับปริญญาอักษรศาสตรบัณฑิต ซึ่งหลังจากนั้นได้บรรจุเป็นอาจารย์ประจำภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ จังหวัดนครปฐม และได้ไปศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา จนจบปริญญาเอกสาขาหลักสูตรและการสอนวรรณคดีจาก University of Northern Colorado แล้วกลับมารับราชการ ภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากรอยู่ถึง 25 ปี

กระทั่งลาออกมาเป็นข้าราชการบำนาญ มีตำแหน่งทางวิชาการเป็นรองศาสตราจารย์ระดับ 9 ปัจจุบันเป็นอาจารย์พิเศษ สาขาภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการสื่อสารและการพัฒนา สอนนักศึกษาปริญญาโทของสถาบันวิจัยภาษาฯ มหาวิทยาลัยมหิดล

คุณหญิงวินิตามีผลงานด้านการเขียนมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ด้านนวนิยาย เรื่องแปล บทวิจารณ์ บทความทางวิชาการ ซึ่งบางเรื่องกลายมาเป็นละครโทรทัศน์โด่งดัง ซึ่งทำให้ได้รับรางวัลวรรณกรรมจากภาครัฐและภาคเอกชน

คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์ นับเป็นนักเขียนนวนิยายชั้นแนวหน้าคนหนึ่งของไทยที่นักอ่านสนใจติดตามผลงานอย่างสม่ำเสมอ เพราะมีความทันสมัย สอดแทรกความรู้ทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม ประเพณี วรรณคดี ศิลปะ และยังนําสัจธรรมทางพุทธศาสนามาสื่อไว้อย่างเหมาะสม ผลงานจึงได้รับรางวัลและได้รับการยกย่องจากองค์กรต่างๆ มากมาย ทั้งยังเป็นผู้นําเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ให้เกิดประโยชน์ในวงวรรณกรรมอีกด้วย การสร้างสรรค์งานของ คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์ จึงไม่ได้มีคุณค่าเพียงแค่ให้ความบันเทิงเท่านั้น แต่ยังเติมเต็มคุณภาพชีวิตให้แก่ผู้อ่านอีกด้วย

คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์ จึงได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติ์เป็นนศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลปะ ในปีพุทธศักราช 2547

Reviews

[ดินสอ สีไม้ · Rating 4 out of 5]

ทึ่งพอสมควร กับการสร้างตัวละครสมมติ
ที่เป็นบุคคลสำคัญลำดับขั้นพระธิดาในสมเด็จพระสุริยาศน์อมรินทร์
กษัตริย์องค์สุดท้ายของอยุธยา

และทึ่งไปอีก กับการจบประวัติศาสตร์ในรัชสมัยของพระเจ้ากรุงธนบุรี
ที่ในประวัติศาสตร์จริงก็แสนจะล่อแหลมและคลุมเครือ
แต่พอมาเขียนเป็นนิยาย กลับไม่ทำให้รู้สึกระคายใจตรงไหนเลย

เป็นนิยายที่อ่านได้สนุกมาก
ทำให้เราหวนนึกถึงความรู้สึกตอนที่ได้อ่านเรือนมยุรา
และเรื่องอื่นๆ ในช่วงเวลาใกล้ๆ กันเลย

เสียดายอยู่นิดเดียวตรงที่
พระเอกของเรา กับพระเอกของผู้เขียน เป็นคนละคนกันอีกแล้ว

[Phuwong · Rating 4 out of 5]

หลวงอินทรเทพ รับพระราชดำรัสสั่งของสมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อมรินทร์ ให้พาเจ้าจอมโนราและเจ้าครอกแก้วกินรี หนีภัยสงครามออกจากอยุธยาก่อนกรุงแตก เขาพาสองแม่ลูกหลบไปอยู่กับครอบครัวของภรรยาที่อัมพวา เพื่อป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้น ชาติกำเนิดอันสูงส่งของพระราชธิดาจึงถูกเก็บเป็นความลับ แก้วกินรีเติบโตมาอย่างใกล้ชิดกับ กล้า ลูกชายของหลวงอินทรเทพที่เกิดแต่ภรรยาผู้จากไป โดยมี ปิ่นทับทิม ของศักดิ์สิทธ์จากชมพูทวีปซึ่งได้รับพระราชทานจากทูลกระหม่อมพ่อเป็นเครื่องคุ้มครองตัว นอกจากนี้เธอยังมีความสามารถในการมองเห็นอนาคต ทำให้สามารถคาดการณ์เหตุที่จะเกิดล่วงหน้าได้ กล้าได้ติดตามเจ้าพระยาสุรสีห์ไปทำสงครามอยู่เสมอจนได้สนิทสนมกับ เจ้าแก้วจักรา เจ้าชายหนุ่มเมืองเหนือ สองหนุ่มต่างก็มีใจให้กับแก้วกินรี ท่ามกลางไฟสงครามที่ประทุอยู่ตลอดรัชสมัยของกรุงธนบุรี เหตุการณ์อันผันผวนของบ้านเมืองได้พาความสัมพันธ์ของทุกคนมาถึงจุดที่ยากจะลงตัว

มาแล้วครับกับนวนิยายเรื่องล่าสุดที่เรารอคอยจากปลายปากกาของ แก้วเก้า ความจริงแล้วเรื่องนี้เหมือนเป็นนิยายซ้อนนิยายซ้อนนิยายอีกที เพราะผู้เขียนเปิดเรื่องด้วย เทียนหอม นางเอกในยุคปัจจุบันที่ไปพบกับปิ่นทับทิมในร้านขายของเก่าของลุงพระเอก เธอเป็นนักเขียนที่กำลังหาพล็อตเรื่องพีเรียดมาทำละครเวทีอยู่พอดี จึงจินตนาการให้ปิ่นทับทิมนี้มีชีวิตในเวลากลางคืนที่ทุกคนหลับใหล และพูดคุยกับบรรดาของเก่าในร้านถึงที่มาที่ไปของตัวเอง ก่อนจะที่จะมาอยู่ในร้านแห่งนี้ ดังนั้นแล้ว ถ้าเราจะมองนวนิยายเรื่องนี้แบบละครเวที ก็จะมองเห็นภาพการเล่าเรื่องของผู้เขียนได้ชัดเจนเลยครับ

เป็นนวนิยายที่อ่านสนุกครับ ถึงแม้ว่าครึ่งแรกของเรื่องจะเต็มไปด้วยเรื่องราวของศึกสงคราม ชนิดที่พระเอกอยู่บ้านแป๊บ ๆ ก็ต้องออกไปทำสงครามอีกแล้ว แต่ครึ่งหลังนั้นเป็นเรื่องราวชีวิตของนางเอกและความรักสามเส้า กับความผันผวนทางการเมืองที่ส่งผลกระทบต่อตัวละครทุกตัวในเรื่อง ซึ่งถ้าตัดความเหนือจริงเล็ก ๆ ในเรื่องออกไป เรื่องนี้ก็สามารถเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องหนึ่งในนามปากกา ว.วินิจฉัยกุล ได้เลย ผู้เขียนนำเสนอเหตุการณ์ใน 15 ปีของยุคธนบุรีที่เราอาจรู้เพียงผิวเผินและไม่ค่อยมีใครเขียนถึง ได้อย่างเห็นภาพมาก บางคนอาจไม่เคยรู้มาก่อนจนกระทั่งได้อ่านนิยายเรื่องนี้ว่า เมื่อพระเจ้าตากสินท่านขึ้นครองราชย์แล้ว ก็ใช่ว่าประเทศจะสงบสุข แต่ยังเต็มไปด้วยสงครามจากภายในและภายนอกมากมายตลอดรัชกาล อ่านมาถึงตรงนี้ก็ให้รู้สึกเทิดทูนเหล่าบรรพบุรุษเสียจริงกับความกล้าหาญที่จะก่อร่างสร้างแผ่นดินให้เป็นประเทศไทยที่เราอยู่กันจนถึงทุกวันนี้

อีกจุดหนึ่งที่น่าสนใจของทับทิมกินรี คือการเล่าเรื่องโดยนำบุคคลที่มีชีวิตอยู่จริงในประวัติศาสตร์มาเป็นตัวละครเด่น ทั้งเจ้าพระยาสุรสีห์ (นายสุดจินดาหุ้มแพร/นายบุญมา/สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท) เจ้าศรีอโนชา พระอัครชายา เจ้าพระยาจักรี (รัชกาลที่หนึ่ง) และสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ฯลฯ ซึ่งความยากของการเขียนเรื่องราวอิงประวัติศาสตร์แบบนี้ อยู่ที่ผู้เขียนจะดำเนินเรื่องอย่างไรไม่ให้คนอ่านรู้สึกขัดกับหลักฐานที่ปรากฏทางประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในกรณีสวรรคตของพระเจ้าตากที่มีความคลุมเครือและเป็นที่ถกเถียงกันอยู่มากในวงการนักศึกษาประวัติศาสตร์ ซึ่งเรื่องราวและหนทางออกที่ผู้เขียนเลือกที่จะนำเสนอในเรื่องนั้น ถือเป็นความกลมกลืนไปกับประวัติศาสตร์และสอดคล้องเป็นเหตุเป็นผลกับการกระทำของตัวละคร ส่วนตัวแล้วจึงชอบในจุดนี้มากครับ

เพิ่งจะเคยอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์สมัยธนบุรีเป็นเป็นเรื่องแรก เรียกได้ว่าเรื่องราวในยุคนี้นั้นหาอ่านยากและไม่ใช่จะเขียนกันง่าย ๆ จึงขอชื่นชมในความสามารถของผู้เขียนที่สามารถนำเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ช่วงสั้น ๆ ของธนบุรี มาย่อยให้เราอ่านง่ายและสนุก ถือเป็นนวนิยายอีกเรื่องที่ห้ามพลาดครับ

[Jeab · Rating 5 out of 5]

ไม่ได้อ่านเรื่องย้อนยุคดีๆ แนวไทยๆ มานาน โดยรวมแล้วผู้เขียนแต่งได้ดีมากไม่มีสะดุด ทั้งๆ ที่ กว่าจะเข้าเรื่องได้ก็มีความซับซ้อนตรงที่ตัวเอกเป็นนักเขียนที่เล่าเรื่องปิ่นที่เล่าเรื่องราวของเจ้าของออกมาเป็นฉากๆ เรื่องราวสนุกสนานตามครรลองประวัติศาสตร์สมัยกรุงธนบุรี ที่ไม่ใครจะมีนักเขียนผู้ใดสร้างสรรค์ผลงานในยุคนี้มากนัก ซึ่งนับเป็นสิ่งที่น่าสนใจไม่น้อย อีกทั้งช่วงท้ายยังทิ้งปมคาใจตาม ปวศ. ที่เราๆ ท่านๆ ยังสงสัยเอาไว้ให้ไปขุดค้นต่อ จะติงนิดนึงตรงที่อ่านๆ ไปก็เพลินจนลืมไปเลยว่าใครกันแน่เป็นผู้เล่า จะดีไม่น้อยถ้าช่วงกลางๆ เรื่องมีแทรกเตือนความจำให้ผู้อ่านระลึกได้เป็นช่วงๆ สลับไปกับปัจจุบันและอดีต คงจะสมบูรณ์แบบ แต่ไม่หักคะแนนเลย เพราะชอบมาก

[Rsxott · Rating 4 out of 5]

ถ้านึกถึงนามปาก แก้วเก้า ก็คงต้องนึกถึงเรื่องนิยายแฟนตาซี เราเป็นแฟนนิยายของเจ้าของนามปากกา ‘ว.วินิจฉัยกุล’ และ ‘แก้วเก้า’ พออ่านเรื่องนี้แล้วก็ถือว่ายังทำได้ดีเหมือนเดิม สนุกมากค่ะหนังสือเราเรื่องผ่านปิ่นย้อนกลับไปประมาณ 250 ปีที่แล้วโดยมีตัวละครหลักสามคนที่ถูกเกี่ยวโยงกันไว้ ชอบตรงนี้ถ้ามีนิยายเกี่ยวกับการย้อนเวลาไปสมัยอยุธยาเยอะแล้ว เราต้องย้อนไปเวลาอื่นบ้างเลยได้ออกมาเป็นช่วงกรุงธนบุรีจนไปถึงช่วงผลัดเปลี่ยนเข้ารัตนโกสินทร์

ตอนอ่านก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่าได้กลิ่นไอของนามปากกา ว.วินิจฉัยกุล ออกมาเพราะนิยายเล่มนี้พาเรานึกถึงนิยายเรื่อง ‘รัตนโกสินทร์’ ไม่มากก็น้อย แต่ยังไงก็ยังเขียนได้น่าสนใจเหมือนเดิม

อ่านได้เรื่อยๆเลยค่ะถึงจะมีช่วงที่ทำให้เราได้อึดอัดอยู่บ้างเล็กน้อยก็ตาม

[Ochaphen · Rating 5 out of 5]

เล่มใหญ่มาก แต่อ่านรวดเดียวจบแบบงงๆ กะจะอ่านไว้แล้วก่อนนอนแล้วค่อยมาต่อ สรุปตีสองจบ วางไม่ลง เป็นเรื่องแรกของนามปากกานี้ที่อ่านแล้วไม่เบื่อ ฉาก lore bomb เยอะ(ไปหน่อย) ใครคาดหวังเป็นนิยายรักคืออาจจะยัง เรื่องนี้คือเฝ้าดูการเติบโตของเจ้าครอกกินรีตั้งแต่ยังเป็นแผ่นดินอยุธยาไปจนถึงการล่มสลายของธนบุรี มีตัวละครในประวัติศาสตร์ที่คุ้นหูเยอะมาก สมัยอยุธยาอาจจะยังไม่ค่อย แต่พอเจอพระยาจักรี พระยาเสือ เจ้าศรีอโนชา ฯลฯ คืออ่านต่อได้เรื่อยๆ พอนางเอกเริ่มโตก็จะแบ่งเป็นพาร์ทวังหลวง กับพาร์ทพี่ชายที่ไปสู้รบจนได้เจอกับหนุ่มเหนือ จนกลายเป็นรักสามเศร้า เส้นความรักไม่เยอะเท่าไหร่ มีฟีลๆตัวร้ายแต่ก็เพิ่มเสริมสีสัน แต่ตัดจบ(พาร์ทอดีต)แบบอะไรนะ จบง่ายๆ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ ก็โอเค มีอะไรมาชดเชยอยู่

จริงๆ ลังเลระหว่าง 4 กับ 5 เสียวๆ ว่าจะลงโทรปพี่น้องบุญธรรมรักกัน แต่ไม่ใช่ = 5 ดาวไปเลย

[Kritya Lee · Rating 4 out of 5]

อัดแน่นไปด้วยประว้ติศาสตร์ เราไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่าแต่เรื่องราวสมจริง การเล่าเรื่องกลมกล่อมสมกับเป็นแก้วเก้า แต่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆบางอย่างมันทำให้สะดุด เช่นขายของไปผิดราคา นางเอกก็โยสนโนแคร์ ก็เข้าใจว่ามันแฟร์แต่เราสงสารอากงเจ้าของร้านที่เสียหายโดยไม่มีใครรับผิดชอบ อีกอย่างคือเห็นเจ้าชายแล้วรู้สึกถึงวิปโยครุนแรง แต่จริงๆแล้วคนที่นางเขวี้ยงมีดไปให้ และคนที่แทงเข้ามาก็ไม่ใช่เจ้าชาย จุดที่เป็นอุปสรรคใหญ่ของความรักเลยขาดน้ำหนักไปเลยสำหรับเรา

[BowEiyaEita · Rating 4 out of 5]

ทับทิมกินรีเล่าเรื่องแนวนิยายซ้อนนิยาย กล่าวถึงประวัติศาสตร์ในช่วงสมัยปลายกรุงศรีอยุธยาต่อด้วยกรุงธนบุรีและต้นรัตนโกสินทร์ ผู้อ่านได้รู้ประวัติศาสตร์แบบไม่น่าเบื่อ
เนื้อเรื่องชวนติดตาม แม้จะมีเรื่องรบทัพจับศึกมากหน่อย แต่ก็เพลินดี ในใจก็ลุ้นไปกับเจ้าแก้วกินรี และเจ้าแก้วจักรา แม้จะแอบเสียใจแทนกล้า แม้ก็แอบขัดใจไปกับตอนจบของยุคนั้นอยู่บ้าง แต่ผู้เขียนก็ให้ตัวละครในเรื่องเถียงและแก้ต่างแทนอยู่แล้ว จบได้ดีแต่อยากอ่านฉากรักหวานโรแมนติคบ้าง

[Pairash Pleanmalai · Rating 5 out of 5]

แนวเส้นเรื่องเปลี่ยนไปมา ทำให้ความรู้สึกในการผุกติดกับตัวละครน้อยไปนิด
กว่าจะเป็นเรื่องของตัวหลักก็ปาเข้าไปครึ่งเล่มแล้ว

จุดเด่นได้กลิ่นอายประวัติศาสตร์ยุคธนบุรีได้ชัดเจน
ผู้แต่งพยายามใส่ประวัติศาสตร์จริงเข้าไปในนิยายได้ดี และก็หาทางออกเรื่องจุดจบของพระเจ้าแผ่นดินได้ดีเช่นกัน

จุดที่น่าเสียดายคืออยากให้ตัวนางเอกทำอะไรได้เก่งๆกว่านี้สักหน่อย อ่านไปก็รอไปว่าเมื่อไหรนะ
และการเป็นนิยายซ้อนนิยายบางทีมันก็ทำให้ตอนจบเราไม่อินนะดิ
เพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแต่งของตัวละครอีกชั้นหนึ่ง