Le lobby transphobe

by Maud Royer

Στη Γαλλία, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια άνευ προηγουμένου σειρά τρανσφοβικών επιθέσεων. Η Μωντ Ρουαγιέ, ακτιβίστρια με ουσιαστική συμμετοχή σε κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, προβαίνει στην καταγραφή αυτής της επικίνδυνης κατάστασης. Είναι αλήθεια ότι η μεγάλη πλειονότητα των γαλλικών φεμινιστικών κινημάτων αντιτίθεται στην τρανσφοβία. Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένες αντιδραστικές ομάδες οι οποίες λειτουργούν πλέον ως ένα πραγματικά τρανσφοβικό λόμπι, αναπαράγοντας και στη Γαλλία συζητήσεις, πολεμικές και θεματικές που διατυπώνονται διεθνώς και διαδίδονται ιδίως από τη Δεξιά και την Άκρα Δεξιά. Αντιγράφουν, επίσης, τη στρατηγική τους: επιτίθενται δηλαδή στα δικαιώματα των τρανς παιδιών και εφήβων, με απώτερο σκοπό να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ προσώπων. Η Ρουαγιέ, με το στρατευμένο και παιδαγωγικά γραμμένο βιβλίο της, ξεσκεπάζει αυτούς τους τρανσφοβικούς μηχανισμούς προκειμένου να τους αντικρούσει αποτελεσματικότερα.

Genres: Nonfiction, Queer, LGBT

160 pages, Paperback

First published October 9, 2024

Reviews

[Sésame · Rating 5 out of 5]

Un livre implacable, d'une précision politique, théorique et stratégique vraiment rare qui m'a fait un bien fou. Heureusement qu'il y a les femmes trans dans ce monde pour faire des trucs pareils.

C'est d'abord une analyse rigoureuse de la construction médiatique de la panique trans depuis 2020. En premier, la tentative échouée de faire émerger un féminisme transphobe de la part de nos deux clowns (pardon, femellistes) nationales, ensuite l'émergence de structures transphobes, issus des milieux médiatiques prétendument de gauche et de la psychanalyse avec Ypomoni et l'observatoire de la petite sirène, et enfin l'appropriation de la panique morale trans par l'extrême-droite, sur fond d'importation de la rhétorique qui s'est déployée au USA et le retour des militants et réseaux de la manif pour tous.

Ça fait vraiment du bien de lire cette période analysée avec précision, sans tomber dans des anathèmes qui n'ont pas beaucoup de sens et ne permettent pas de comprendre finement la situation (incroyable mais traiter tout le monde de TERF à longueur de posts Insta alors qu'elles sont pratiquement inexistantes dans notre pays à part 4 vieilles du MLF n'aide pas à comprendre le déploiement de la transphobie en France).

Ensuite la dernière partie est plus stratégique, et procède d'abord à une mise au point salutaire sur ce qu'est la transitude, en s'appuyant sur une lecture matérialiste à la Pauline Clochec, en évitant un registre trop marxisant et son goût pour la polémique (que j'adore mais qui n'aurait pas sa place dans ce livre) avec les queers libéraux. ENFIN une critique limpide et efficace des conneries à base de distinction entre identité de genre et le so called "sexe biologique" qui pullulent dans les contenus de vulgarisation sur les trans (alors même parfois qu'ils sont produit par certain·es d'entre nous, Morgan Noam je crie ton nom). Les deux chapitres sur la nécessité de sortir de la distinction sexe/genre et l'autre sur l'abolition du genre comme seule perspective émancipatrice (au lieu d'une multiplication des catégories du genre) devraient vraiment être diffusés comme brochures.

Mon seul bémol est peut-être sur la proposition stratégique finale, principalement centrée sur l'obtention d'une loi pour un changement d'état civil libre et gratuit. Évidemment que c'est une bonne et nécessaire perspective stratégique immédiate, et le boulot fait par Toutes des femmes, l'asso de l'autrice du bouquin est excellent, mais je trouve que l'argumentaire n'élabore pas assez sur le type d'organisation et de pratique politique qu'on doit construire pour obtenir cette loi et pour éviter un emballement médiatique et réactionnaire qui donnerait une Manif pour Tous 2.

Désolé j'ai écris un giga pavé mais vraiment je pense que tous les militant·es trans devraient lire ce bouquin pour s'outiller, et que les féministes cis doivent absolument se l'approprier pour mieux mener les batailles à venir sur le sujet, et sortie d'une compréhension libérale de la transitude.

[Solux]

c'est clair c'est précis c'est carré ça fait plaisir
c'est étonnamment fluide et facile à lire pour un travail aussi sourcé et chiffré ce qui est absolument appréciable
c'est la dernière partie qui transforme l'essai pour moi (avec les passages critiques de la séparation genre/sexe), en donnant des perspectives concrètes et en proposant des stratégies de contre-attaque, même si l'approche reste légaliste ça m'a reboosté à la fin d'un essai qui aurait pu être plombant en s'arrêtant à faire le constat de la construction de la transphobie dans le paysage français
en conclusion ça éclaircit les idées c'est utile c'est efficace c'est court c'est fort recommandable

[Ant · Rating 4 out of 5]

Η πραγματικότητα των ανθρώπων που τυγχάνει να είναι και τρανς είναι δύσκολη και δυσβάσταχτη. Η ταυτότητά τους όχι μόνο γίνεται πολιτικό όπλο, αλλά αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα εύρεσης εργασίας, λεκτικές και σωματικές επιθέσεις και μια ολική αντίδραση στην ίδια τους την ύπαρξη. Όπως επισημαίνει η Royer, ακόμα και στον τομέα της υγείας τα τρανς άτομα υφίστανται διακρίσεις, αφού και για ένα σπασμένο χέρι μπορεί να αναγκαστούν να αποκαλύψουν το ιατρικό τους απόρρητο και την ταυτότητά τους, λες και σχετίζεται το καθετί με το γεγονός πως είναι τρανς. Αυτή η διάσταση αναδεικνύει και ένα σταθερό ποσοστό σεξισμού στην ιατρική κοινότητα που βλέπει τα σώματα και τους ανθρώπους πλήρως ουσιοκρατικά και όχι, όπως συστήνει η μοντέρνα ιατρική, με βάση το ατομικό ιστορικό, χωρίς δεσμευτικά συμπεράσματα λόγω φύλου ή φυλής που δεν ανταποκρίνονται απαραιτήτως στο εκάστοτε άτομο.

Δεν υπάρχει ένα προδιαγεγραμμένο βιολογικό πεπρωμένο εν ολίγοις για κάθε άνθρωπο. Η βιολογία ενός τρανς ατόμου δεν είναι πανομοιότυπη για κάθε τρανς άτομο, όπως ακριβώς και για κάθε cis άτομο. Yπάρχουν cis γυναίκες που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν ή που έχουν υποβληθεί σε υστερεκτομή. Οι ιατρικές πρακτικές μετάβασης των διεμφυλικών ατόμων, και ειδικότερα η ορμονοθεραπεία, εφαρμόζεται αρκετά συχνά και στον γενικό πληθυσμό για άλλους λόγους, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη επίκριση.

Η Royer συμφωνεί με τον Policar πως πολλές από τις πολιτικές κατά των τρανς ατόμων, ειδικότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποτελούν παράγωγα του τραμπισμού και της αμερικανοποίησης της Ευρώπης. Αυτή η ακραία πόλωση που μεταφέρεται ιδεολογικά στην γηραιά ήπειρο έχει καταλήξει να φέρει εντάσεις και εντός του φεμινιστικού κινήματος, κυρίως με καπήλευση των φεμινιστικών επιδιώξεων και με μια στοχευμένη τρομολαγνεία που καταλήγει στον τερφισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, που μέσω της τεράστιας πλατφόρμας της υποστηρίζει και έχει κάνει δωρεές σε τρανσφοβικούς οργανισμούς, εκτός των εκτενών τρανσφοβικών δηλώσεών της.

Άτομα όπως η Ρόουλιγνκ στη συνέχεια παραπονιούνται για «φασισμό», όταν υπάρχει εύλογη αντίδραση από τους ακτιβιστές που υποστηρίζουν τις μη προνομοιούχες κοινωνικές ομάδες όπως τα διεμφυλικά άτομα. Και εδώ βρίσκεται και το μυστικό της επιτυχίας του δεξιού αφηγήματος: η αντίδραση στην φοβικότητα μετατρέπεται σε υποτιθέμενο σημάδι «ολοκληρωτισμού». Τα θύματα των ολοκληρωτικών συστημάτων του παρελθόντος αναμφίβολα δεν θα νιώθουν ιδιαιτέρως ευχαριστημένα από αυτόν τον παραλληλισμό, αφού φασισμός και ολοκληρωτισμός αφορούν πολύ συγκεκριμένες πρακτικές που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση, αντιθέτως βρίσκονται εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογικά, με τον διαθεματικό ακτιβισμό.

Το πλήρες κείμενο της κριτικής στην bookpress:

https://bookpress.gr/kritikes/idees/2...

[Thefrenchlibrary · Rating 4 out of 5]

D’utilité publique !!!

[Fiorella · Rating 5 out of 5]

je l’ai trouvé vraiment très bien construit et bien écrit, cela permet vraiment de comprendre la situation particulière de la transphobie en france avec des noms et des dates précis
la dernière partie est super !! j’aime le poids accordé à l’abolition du genre comme émancipation, revendication autant queer que féministe. c’est vraiment super bien formulé au point que je pense le prêter à des gens dans mon entourage, genre mes parents qui sont certes familiers des questions autour de la transidentité, mais moins des revendications et les angles de combat, ce que ce livre rend très accessible

[E Z · Rating 5 out of 5]

Limpide, sourcé, efficace. C'est une lecture très enrichissante qui offre à la fois un état des lieux de l'offensive transphobe en France (et même en Europe), des arguments bétons à apporter dans d'éventuelles discussions et des pistes de lutte à mettre en œuvre. Vraiment à lire et à faire lire ! Merci Maud Royer, et merci aux militant.es pour les droits des personnes trans! 🏳️‍⚧️

[VicKino · Rating 1 out of 5]

Assez décu de ce livre que j'aurais pensé plus précis et nuancé. Beaucoup de propos ne sont pas sourcés, beaucoup étant des idées et déductions de l'auteure balancées par ci par là..Étant moi-même concerné il y a beaucoup de points sur lesquels je ne suis pas en accord avec l'auteure.

Donc c'est un livre qui est très bien si vous avez les mêmes points de vue qu'elle, mais pas si vous souhaitez l'offrir à un proche qui ne connait rien au sujet, car cela risquerait d'être assez contre-productif.

[Zélicoptère · Rating 5 out of 5]

Lecture essentielle et nécessaire pour comprendre les enjeux des luttes trans et ce contre quoi on lutte. Vraiment, je ne peux que recommander la lecture de cet ouvrage à toutes les personnes trans militantes pour s'en inspirer, et à toutes les personnes cis revendiquées alliées.

[Leslie · Rating 5 out of 5]

D'utilité publique

[Celina Hadjiat · Rating 4 out of 5]

Un livre très intéressant et concis sur la panique transphobe et l’utilisation des droits des personnes trans par l’extrême droite

[Izzie · Rating 1 out of 5]

Nul, stupide … en même tant à quoi peut on s’attendre de la part d’un TRA ?