What do you think?
Rate this book
De Kampen
De Kampen is een uniek naslagwerk over alle grote nazi-concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog. Nooit is internationaal een uitgebreider historisch werk over dit thema verschenen. Het boek staat ook vol met getuigenissen en thematische onderwerpen die verband houden met de miljoenen joden, Roma, homoseksuelen en anderen die in de kampen zijn omgekomen. De Kampen bevat ruim 600 foto's waarvan de meeste nooit in boekvorm zijn gepubliceerd en waarvan er vele pas in de afgelopen 10 jaar aan de oppervlakte zijn gekomen. Het boek behandelt de zes grote vernietigingskampen (Auschwitz-Birkenau, Belzec, Kulmhof, Majdanek, Sobibor, Treblinka), evenals de grote concentratie- en werkkampen zoals Buchenwald, Bergen-Belsen en Mauthausen.
264 pages, Hardcover
Published May 24, 2024
1 person is currently reading
21 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
September 20, 2024
https://looneybooks79.blog/2024/09/20...
Lasciate ogne speranza voi ch’entrate / Abandon all hope, ye who enter here!
Een waarschuwing voor iedereen die dit boek wil lezen. Het boek bevat fotomateriaal dat heel confronterend is, trauma aantoont en de gruwel (lijken, uitgemergelde gevangenen) van oorlog toont.
Kan een boek je zodanig emotioneren dat je kwaad wordt, de tranen in je ogen krijgt, je de gruwelen die je leest niet meer aankan en je eigenlijk het boek ergens ver in de hoek wilt gooien, maar je leest verder want je wil je ogen niet sluiten voor de geschiedenis die beschreven wordt?
Kan een boek je zodanig kwaad maken dat je iedereen die vandaag diezelfde idiote ideologie nog steeds aanhangt, en het zijn er tegenwoordig weer meer en meer en veel te veel, eens goed bij het nekvel wilt grijpen en hen met de neus op de historische feiten drukken en die mensen tonen dat hun ideeën van hoe het volgens hen zou moeten zijn enkel lijden en miserie brengt?
Kan een boek je vanaf pagina één tot tranen doen bewegen? Of ben ik gewoon te emotioneel?
De Kampen toont de gruwel achter de ijzerdraad, het verhongeren en verpauperen van de mensen die door hun religieuze achtergrond of hun afkomst werden gevangengenomen. Om maar te zwijgen van zij die niet hun ideologie volgden en in opstand kwamen of gewoon hielden van iemand van hetzelfde geslacht, of mensen hielpen te ontsnappen aan de pijn en het lijden!
Zelfs bijna honderd jaar later heeft men nog niks geleerd! Iedereen zou verplicht een bezoek moeten brengen aan één van de kampen (en hoe gruwelijker het eraan toe ging, hoe belangrijker het bezoek zou zijn!) die in dit boek beschreven wordt.
Annemie Reyntjens grijpt bij de keel met haar gedocumenteerde naslagwerk, met haar beschrijvingen van hoe het eraan toe ging, hoe er werd gemarteld en gedood, verhongerd en vergast, tot arbeid werd aangezet en dan gedumpt in massagraven…
Het fotomateriaal is hard, opent de ogen en laat niks aan de verbeelding over. Samen met de historische foto’s combineert ze eigengemaakt fotomateriaal van de locaties zoals ze er nu bij liggen, al dan als memorial ingericht, dus is ze ter plekke het bevreemdend gevoel dat er rondwaart, de stille schreeuwen van de doden, persoonlijk gaan aanvoelen. Normaal gezien zou ik zeggen: niet voor gevoelige zielen (hoewel ik toch een trigger warning gaf aan het begin want sommige mensen zullen toch moeite hebben met de realiteit) maar in dit geval zou ik zeggen: open je ogen maar! Want dit kan elk moment terug gebeuren! Geef extreem rechts een stem en je bent niet veraf van dezelfde situaties! Kort door de bocht? Misschien. Maar ik heb geen zin om het te testen!
Ja, dit boek maakt me kwaad maar enkel om de juiste redenen! Geef de geschiedenis geen kans om terug te komen!
Maar natuurlijk leren we niet! Kijk maar naar wat we zien gebeuren in landen als Oekraïne, Gaza en de Westelijke Jordaanoever (die laatste twee zijn des te bizar en pijnlijk omdat je net zou denken dat Israël en de Joodse bevolking net uit zijn eigen geschiedenis zou hebben geleerd)! Genocide, pomgroms, kampen waar mensen aan hun lot worden overgelaten… en de wereld staat erbij en kijkt ernaar!
Laten we afspreken dat dit boek zo relevant is dat we dit eigenlijk iedereen zouden moeten laten lezen, in scholen les over moeten geven en laten we de wereldleiders, te beginnen met ons eigen leiders, ook aan te tonen dat dit geen optie meer is!
Zoals de titel van het boek doet vermoeden is dit een overzicht van alle vernietigings- en strafkampen die er tijdens de Tweede Wereldoorlog waren (veel ervan kende ik zelfs niet en hebben me de ogen doen openen, want zelfs in Nederland en in België bleken die er te zijn, meer dan die ik al kende!) en Annemie Reyntjens geeft per kamp meer info plus fotomateriaal en wat er nadien gebeurd is met de locatie (al dan niet bewaard gebleven en nu een monument of een plek om te bezoeken)
De bekendste zijn natuurlijk Auschwitz-Birkenau, Dachau, Sobibor, Treblinka en Bergen-Belsen (het kamp waar Anne Frank en haar zus Margot het leven lieten). Maar ook Breendonk, Amersfoort, Dossin en veel meer andere komen aan bod.
Niemand leest dit ‘graag’ maar het is zoals ik reeds zei bijna verplicht leesmateriaal! Niemand kan de ogen sluiten voor wat is geweest. Niemand mag ontkennen, niemand zal vermijden te erkennen dat dit bestaan heeft! Ik heb dikwijls een krop door de keel moeten slikken, vaak het boek dicht moeten doen om even te bekomen, het een aantal dagen opzij gelegd, gevloekt, net niet getierd… niemand zal onbewogen dit boek lezen, tenzij je psychopatische neigingen hebt!
Lasciate ogne speranza voi ch’entrate / Abandon all hope, ye who enter here!
Een waarschuwing voor iedereen die dit boek wil lezen. Het boek bevat fotomateriaal dat heel confronterend is, trauma aantoont en de gruwel (lijken, uitgemergelde gevangenen) van oorlog toont.
Kan een boek je zodanig emotioneren dat je kwaad wordt, de tranen in je ogen krijgt, je de gruwelen die je leest niet meer aankan en je eigenlijk het boek ergens ver in de hoek wilt gooien, maar je leest verder want je wil je ogen niet sluiten voor de geschiedenis die beschreven wordt?
Kan een boek je zodanig kwaad maken dat je iedereen die vandaag diezelfde idiote ideologie nog steeds aanhangt, en het zijn er tegenwoordig weer meer en meer en veel te veel, eens goed bij het nekvel wilt grijpen en hen met de neus op de historische feiten drukken en die mensen tonen dat hun ideeën van hoe het volgens hen zou moeten zijn enkel lijden en miserie brengt?
Kan een boek je vanaf pagina één tot tranen doen bewegen? Of ben ik gewoon te emotioneel?
De Kampen toont de gruwel achter de ijzerdraad, het verhongeren en verpauperen van de mensen die door hun religieuze achtergrond of hun afkomst werden gevangengenomen. Om maar te zwijgen van zij die niet hun ideologie volgden en in opstand kwamen of gewoon hielden van iemand van hetzelfde geslacht, of mensen hielpen te ontsnappen aan de pijn en het lijden!
Zelfs bijna honderd jaar later heeft men nog niks geleerd! Iedereen zou verplicht een bezoek moeten brengen aan één van de kampen (en hoe gruwelijker het eraan toe ging, hoe belangrijker het bezoek zou zijn!) die in dit boek beschreven wordt.
Annemie Reyntjens grijpt bij de keel met haar gedocumenteerde naslagwerk, met haar beschrijvingen van hoe het eraan toe ging, hoe er werd gemarteld en gedood, verhongerd en vergast, tot arbeid werd aangezet en dan gedumpt in massagraven…
Het fotomateriaal is hard, opent de ogen en laat niks aan de verbeelding over. Samen met de historische foto’s combineert ze eigengemaakt fotomateriaal van de locaties zoals ze er nu bij liggen, al dan als memorial ingericht, dus is ze ter plekke het bevreemdend gevoel dat er rondwaart, de stille schreeuwen van de doden, persoonlijk gaan aanvoelen. Normaal gezien zou ik zeggen: niet voor gevoelige zielen (hoewel ik toch een trigger warning gaf aan het begin want sommige mensen zullen toch moeite hebben met de realiteit) maar in dit geval zou ik zeggen: open je ogen maar! Want dit kan elk moment terug gebeuren! Geef extreem rechts een stem en je bent niet veraf van dezelfde situaties! Kort door de bocht? Misschien. Maar ik heb geen zin om het te testen!
Ja, dit boek maakt me kwaad maar enkel om de juiste redenen! Geef de geschiedenis geen kans om terug te komen!
Maar natuurlijk leren we niet! Kijk maar naar wat we zien gebeuren in landen als Oekraïne, Gaza en de Westelijke Jordaanoever (die laatste twee zijn des te bizar en pijnlijk omdat je net zou denken dat Israël en de Joodse bevolking net uit zijn eigen geschiedenis zou hebben geleerd)! Genocide, pomgroms, kampen waar mensen aan hun lot worden overgelaten… en de wereld staat erbij en kijkt ernaar!
Laten we afspreken dat dit boek zo relevant is dat we dit eigenlijk iedereen zouden moeten laten lezen, in scholen les over moeten geven en laten we de wereldleiders, te beginnen met ons eigen leiders, ook aan te tonen dat dit geen optie meer is!
Zoals de titel van het boek doet vermoeden is dit een overzicht van alle vernietigings- en strafkampen die er tijdens de Tweede Wereldoorlog waren (veel ervan kende ik zelfs niet en hebben me de ogen doen openen, want zelfs in Nederland en in België bleken die er te zijn, meer dan die ik al kende!) en Annemie Reyntjens geeft per kamp meer info plus fotomateriaal en wat er nadien gebeurd is met de locatie (al dan niet bewaard gebleven en nu een monument of een plek om te bezoeken)
De bekendste zijn natuurlijk Auschwitz-Birkenau, Dachau, Sobibor, Treblinka en Bergen-Belsen (het kamp waar Anne Frank en haar zus Margot het leven lieten). Maar ook Breendonk, Amersfoort, Dossin en veel meer andere komen aan bod.
Niemand leest dit ‘graag’ maar het is zoals ik reeds zei bijna verplicht leesmateriaal! Niemand kan de ogen sluiten voor wat is geweest. Niemand mag ontkennen, niemand zal vermijden te erkennen dat dit bestaan heeft! Ik heb dikwijls een krop door de keel moeten slikken, vaak het boek dicht moeten doen om even te bekomen, het een aantal dagen opzij gelegd, gevloekt, net niet getierd… niemand zal onbewogen dit boek lezen, tenzij je psychopatische neigingen hebt!
September 18, 2024
Al las en lees ik regelmatig over WOll en zijn gruwel, toch beschouw ik mezelf als vrij onwetend - want dit is een gruwel die maar blijft verbazen waar we klaarblijkelijk amper iets van geleerd hebben - en dit boek bewijst dat maar weer eens.
Het boek geeft de Kampen weer en een inkijk in hoe het kamp in zijn werk ging. En waar ik best wat kampen kende bij naam en gebeurtenis (voor zover er geweten is), bekende en minder bekende, ik was over veel kampen nog onwetende.
Geen enkel (gedocumenteerde) gebeurtenis, geen enkele getuigenis, geen enkel kampregime, de manier van ontmenselijken, de manier van uitroeien per kamp, geen enkele foto van de Kampen, geen enkele foto van lijken,… niets word geschuwd in dit boek. En maar goed ook!
Meer dan ooit is dit boek belangrijk. Dit is meer dan ooit iets dat voor vele nog steeds en/of weer op de tafel ligt. Dit is meer dan ooit weer een realiteit die staat te gebeuren. A.u.b. informeer uzelf, leer, steek u hoofd niet in het zand. Dit, deze onmenselijkheid, deze wreedheid en elke mogelijke superlatief dat toepasselijk is op het woord wreed, is weer dichterbij dan ooit terwijl het verderaf dan ooit moet zijn.
Het boek geeft de Kampen weer en een inkijk in hoe het kamp in zijn werk ging. En waar ik best wat kampen kende bij naam en gebeurtenis (voor zover er geweten is), bekende en minder bekende, ik was over veel kampen nog onwetende.
Geen enkel (gedocumenteerde) gebeurtenis, geen enkele getuigenis, geen enkel kampregime, de manier van ontmenselijken, de manier van uitroeien per kamp, geen enkele foto van de Kampen, geen enkele foto van lijken,… niets word geschuwd in dit boek. En maar goed ook!
Meer dan ooit is dit boek belangrijk. Dit is meer dan ooit iets dat voor vele nog steeds en/of weer op de tafel ligt. Dit is meer dan ooit weer een realiteit die staat te gebeuren. A.u.b. informeer uzelf, leer, steek u hoofd niet in het zand. Dit, deze onmenselijkheid, deze wreedheid en elke mogelijke superlatief dat toepasselijk is op het woord wreed, is weer dichterbij dan ooit terwijl het verderaf dan ooit moet zijn.
Displaying 1 - 2 of 2 reviews