Yûshi Kamome, un journaliste free-lance fauché, peine à retrouver du sens à sa vie depuis le départ de son épouse, Megumi. Mais la visite de deux femmes venues prêcher pour une certaine « Église du Sourire Éternel » va changer le cours de son existence. D'abord réticent à les écouter, un détail finit par l'interpeller : sur la brochure, il aperçoit son ex-femme, pourtant portée disparue...
Yûshi se retrouve plongé dans une quête de plus en plus angoissante, alors que des cadavres sont retrouvés le visage mutilé, entièrement nus...
so unhinged and dark. It revolves around a cult of happiness called the Shinsou Society (talk about toxic positivity) and a depressed journalist who lost it all and is struggling to get by. This manga is a curious one. It’s creepy, but the art is beautiful. I also want to know more about his daughter and what happened to Megumi. It’s a melting pot of mystery and horror, for sure. I want more!!!
No sé qué es lo que no me acaba de convencer de este manga. No sé si cuenta demasiado o demasiado poco. Quizás es que el enfoque parece un poco demasiado simplón: secta + historia trágica que se adivina + conspiración del silencio en todas partes porque la susodicha secta es en realidad MUY poderosa = uy, cuidadito, señor protagonista, ¿no ve lo inquietante que es todo? Me pasa algo parecido con el dibujo, tiene una indeterminación que no se sabe si es intencionada, unas deformaciones en la anatomía de los personajes que pueden parecer torpes pero que seguramente son conscientes y expresivas. Veremos cómo sigue.
Una historia que consigue engancharte desde la primera sonrisa. Dos tramas que te hacen dudar de todo y de todos. Y un dibujo que consigue ponerte los pelos de punta y generarte el malestar que siente constantemente el protagonista.
Introductorio como primer tomo, pero ese final deja con todas las ganas de seguir avanzando. Sectas, desapariciones, asesinatos y un periodista que se esta metiendo donde no le llaman para dar con el paradero de su mujer.
Mon premier manga et franchement c’était prenant ! Je savais que pour m’ouvrir à ce genre littéraire, je devais choisir un manga horreur… j’attends le tome 2 avec impatience !
L’ambiance globale du manga est plutôt creepy, voir même malaisante par moment, notamment lorsque nous avons les gros plans sur les partisans de « l’église du sourire éternel ».
Le premier tome est une bonne entrée en matière, et on rentre assez facilement dans l’histoire. On se pose beaucoup de questions, probablement autant que notre protagoniste principal!
C’était vraiment trop bien ! Je n’ai pas pu le lâcher de la soirée. Histoire de secte + enquête + graphismes impressionnants. Il ne m’en faut pas plus 🤭 Je sens que la série sera lue en très peu de temps.
"Смійся, і весь світ сміятиметься разом з тобою" — саме такими словами зустрічає читача манґа «Усміхнені». Доволі хороша думка, чи не так? Все ж логічно — посміхаєшся ти і посміхаються тобі. Тільки ось після прочитання цієї історії ви зовсім по-іншому глянете на таку природну для людини емоцію, як сміх…
Камоме Юші — журналіст-фрилансер з важкою долею. Два роки тому померла його дочка, а згодом дружина не витримала горя і просто зникла. Тож тепер Камоме пише другорядні статті про айдолів та хоч якось старається триматись на плаву. Одного разу в двері його помешкання постукало двоє. Представились як члени культу «Спільнота щирих усмішок», ледь не силою вручили буклет, на якому чоловік впізнав свою колишню дружину.
Тепер Юші не може залишити цю справу. Інтернет не видає жодної інформацїі про дивну організацію, а всі, у кого чоловік намагається розпитати про “усміхнених”, наполегливо радять покинути це. В Камоме не залишилось сумнівів — тут щось нечисто, і йому обов’язково потрібно розібратись з усім та зустрітись з дружиною.
Тож журналіст приєднується до культу під фальшивим ім’ям та намагається втертись до віру керівниці місцевого філіалу. І поки чоловік бере участь в моторошних ритуалах, поза стінами культу починають коїтись дивні речі — поліція натрапляє на тіла трьох людей без облич. Чи зможе Камоме дізнатися, що приховують ці люди за широкими посмішками?
Манґа «Усміхнені» — страшна. Мені було вкрай тривожно під час прочитання цієї історії, а фінал першого тому мене настільки вразив, що побачене довелось перетравлювати декілька днів. Але наскільки ж це круті відчуття! Моторошний детектив з похмурим стилем зображення та цікавими персонажами — ідеальна манґа для поціновувачів подібних історій.
Тепер з нетерпінням чекаю другий том, бо обривати на самому цікавому місці — просто злочин! Однозначно рекомендую манґу тим, хто полюбляє страшні та детективні історії. Виявилось, посмішки бувають до біса лячні…
✝️ Debo dejar reposar este primer tomo, sin embargo lo categorizaría como un thriller psicológico en el que entra en juego un elemento tan aparentemente inocente como es el de la religión.
✝️ El protagonista sufre la pérdida de su hija y la desaparición de su mujer. Mientras intenta encontrar una explicación sobre el paradero de su esposa, aparece en su vida la ‘Hermanadad del corazón sonriente’ donde la máxima aspiración para sus integrantes sería la felicidad. No obstante, este hecho está relacionado directamente con su investigación.
✝️ Por tanto, decide adentrarse en las entrañas de esta extraña congregación… Y hasta aquí puedo leer. Escenas perturbadoras, expresiones inquietantes, ambientación sectaria. Es una serie oscura, que ha comenzado con muy buen pie. La lectura pasa rápido, sin unos diálogos excesivos ni demasiado recargados. Aunque concisa y bastante gráfica, existe un antes y un después a partir de cierto cambio de página.
Comencé a leer este manga porque la idea sonaba bastante interesante: Un reportero encuentra en la foto del folleto de una secta, a su esposa desaparecida hace dos años. Para volver a dar con ella se sumerge en el grupo y comienza una investigación tan atolondrada que la verdad, convierte a la historia en una trama que en realidad no logra sostenerse. En primer lugar, el relato no tiene ritmo, va tan rápido de un punto a otro que no te la crees. El editor del reportero y la misma policía parecen saber de antemano bastante sobre la secta porque le dicen de buenas a primeras al tipo que mejor no se meta a investigar eso. Obviamente, el tipo entra pero con tal descuido y tan forzado que te parece difícil que no lo detecten el primer día. El estilo de dibujo se me hace apresurado y sin consistencia, en verdad no ofrece mucho... y es tal vez por todo esto que se lee rápido. ¿Leeré el siguiente? Pues bueno, ya lo tengo...
Yuji Kamome es un periodista que ha perdido a su hija en un accidente y a esa pérdida se suma el abandono de su esposa. Un buen día su destino da un vuelco cuando dos miembros de la Hermandad del Corazón Sonriente llaman a su puerta. En uno de los folletos de la Hermandad, Yuji reconoce la imagen de su esposa.
Si no eres fiel a la hermandad y sonríes, te lo haran pagar muy caro.
¿Qué oscuro misterio se esconderá tras las siniestras sonrisas de este grupo religioso?
Si os gusta el terror, os recomiendo este manga, ya que da un poco de yuyu.
I was so curious when I saw the announcement of this manga so I bought it without really knowing anything except it was about a cult.
The whole manga was soooo creepy, there was this dark and twisted feeling that wouldn’t go away. I’m so interested about knowing the next part and more about the cult and why does it exist. The drawings are beautiful and I loved the expressions of the characters.
I’m definitely gonna continue it !
(If you liked this manga, I’m sure you’ll like the k-drama “Save me")
Tellement fluide comme lecture mais wow un page Turner ! L’art style est vraiment très style japonais avec des traits partiellement réaliste. J’ai vraiment kiffé l’aspect des versets à chaque chapitre ✝️ Les récits sur les sectes vraiment trop ma came surtout ici c’est complètement barré c’est un genre de « don’t let know your next move »
OMG es el tipo de thriller oscurito y turbio que necesitaba. Una nueva religión que hace a sus feligreses reír y reír, buscar las mejores sonrisas. ¿Qué puede salir mal? Con un dibujo muy limpio consigue generar escalofríos con algunos planos, un malestar ambiental, no defrauda.
M’ha encantat. Recorda una mica altres thrillers com Museum. Visceral, violent, vibrant. Ganes de llegir els següents (vaig pel tercer). Un punt positiu, la sèrie està acabada i són només 11 volums.
Yuushi Kamone es un periodista que está viviendo su peor momento desde que, tras la pérdida de su hija, su mujer le abandonó. Pero un día, recibe un folleto de una especie de iglesia, en el cual aparece una foto de su mujer...
Con esta premisa nos adentramos en una historia oscura y bastante perturbadora, que nos introduce en el mundo de las sectas y lo que éstas ocultan.
De la mano de este periodista, conocemos un culto que se basa en la sonrisa. Y es curioso ver cómo algo que, a priori, parece tan beneficioso y alegre, puede llegar a tomar unos derroteros bastante... extraños.
Me he descubierto enganchada a la investigación que comienza nuestro protagonista, ya que parece que todo se complica más y más. Y me ha tenido en tensión en más de un momento. Además, el estilo de dibujo nos presenta algunas escenas que ponen los pelos de punta. El mangaka consigue crear una atmósfera muy inmersiva.
En resumen, un primer tomo que nos adentra en un mundo bastante turbio. Con una investigación que engancha muchísimo y un estilo de dibujo que crea una atmósfera perturbadora. Me quedo con muchas ganas de continuar esta serie.