What do you think?
Rate this book
Córki żywiołów #2
Córka powietrza
Ava, odnosząca sukcesy młoda pisarka, przeprowadza się do domu rodziców w samym sercu Puszczy Zielonej, którym ma się zaopiekować podczas ich nieobecności. Choć panujące wokół cisza i spokój wydają się idealnie sprzyjać pracy, z jakiegoś powodu Ava nie może skończyć najnowszej powieści.
Co gorsza, pewnego dnia zaczynają się jej przydarzać dziwne rzeczy: najpierw od nieznanego nadawcy otrzymuje zaskakujący prezent – rzeźbę pięknej kobiety. Potem w ogrodzie dostrzega niezwykłego gościa – dziwną ważkę, która wydaje jej się wysłanniczką nie z tego świata. W tym samym czasie do opuszczonego domu w sąsiedztwie chatki Avy wprowadza się młody mężczyzna, którego zachowanie wzbudza jej niepokój. Ale najgorsze jest to, że rodzice, w których Ava zawsze miała oparcie, coś przed nią ukrywają. Ich każda rozmowa telefoniczna przynosi więcej pytań niż odpowiedzi.
Ava postanawia działać. Podążając tropem otrzymanego prezentu, trafia na ślad francuskiej pisarki i tajemnicy sprzed lat. Kim była ta zagadkowa dziewczyna i czemu nazywano ją córką powietrza?
Czy Avie uda się odkryć prawdę?
Jakie zmiany zwiastuje baśniowa ważka?
I czy największy sekret nie został ukryty w rodzinnym domu?
Co gorsza, pewnego dnia zaczynają się jej przydarzać dziwne rzeczy: najpierw od nieznanego nadawcy otrzymuje zaskakujący prezent – rzeźbę pięknej kobiety. Potem w ogrodzie dostrzega niezwykłego gościa – dziwną ważkę, która wydaje jej się wysłanniczką nie z tego świata. W tym samym czasie do opuszczonego domu w sąsiedztwie chatki Avy wprowadza się młody mężczyzna, którego zachowanie wzbudza jej niepokój. Ale najgorsze jest to, że rodzice, w których Ava zawsze miała oparcie, coś przed nią ukrywają. Ich każda rozmowa telefoniczna przynosi więcej pytań niż odpowiedzi.
Ava postanawia działać. Podążając tropem otrzymanego prezentu, trafia na ślad francuskiej pisarki i tajemnicy sprzed lat. Kim była ta zagadkowa dziewczyna i czemu nazywano ją córką powietrza?
Czy Avie uda się odkryć prawdę?
Jakie zmiany zwiastuje baśniowa ważka?
I czy największy sekret nie został ukryty w rodzinnym domu?
528 pages, Paperback
First published September 23, 2024
13 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 20 of 20 reviews
November 13, 2024
Do poznania twórczości Doroty Gąsiorowskiej zwanej „czarodziejką słowa” przyciągnęła mnie zapowiedź o splocie magii z rzeczywistością w jej książkach. Mój wybór padł na najnowszą powieść, pięknie wydaną „Córkę powietrza”, która jest drugim tomem cyklu „Córki żywiołów”. Wydawnictwo Znak, któremu dziękuję za egzemplarz, szybko uspokoiło moje obawy zapewniając, że nieznajomość pierwszej części nie będzie miała znaczenia w odbiorze opowieści.
I rzeczywiście tak było, a Autorka uwiodła mnie pięknym językiem i oryginalną wielowarstwową fabułą pełną tajemnic, w której przeplatają się losy bohaterów z przeszłości i teraźniejszości. Nie zabrakło również nuty magii, która daje wrażenie baśniowości i sprawia, że historia ta jest tak wyjątkowa.
Poznajemy współczesne losy Avy, autorki powieści fantasy, która zmaga się z twórczą niemocą i młodej Lalie, wrażliwej dziewczyny z przeszłości. Mimo że zdają się bardzo różne, to jednak wiele je łączy. Rodzina każdej z nich skrywa tajemnice, które zaczynają wychodzić na jaw odciskając piętno na ich życiu. Każda ma również niezwykłą intuicję, by dostrzegać więcej niż jest to dane zwykłemu człowiekowi. Czy łączy je coś jeszcze i czy ich losy splotą się ze sobą?
Autorka zręcznie kreśli atmosferę powieści, z drobiazgowością i wyczuciem prowadząc nas przez kolejne wydarzenia. Ukazując miejsca, zapachy i dźwięki, które towarzyszą bohaterom z jednej strony sprawia, że zanurzamy się w pełni w wykreowany przez nią świat, ale z drugiej przeciąga moment poznania sekretów opowieści. A tych tu nie brakuje. Wzbogacają powieść nadając jej głębi emocjonalnej i sprawiają, że z zaciekawieniem czekamy na odkrycie wszystkich kart.
W piękny i subtelny styl Autorki doskonale wpisuje się również uzupełniająca fabułę tematyka związana ze sztuką, rzeźbą, prozą i poezją, ale i bliskością z naturą. Dla osób, które pragną oderwać się od rzeczywistości i zanurzyć w niezwykłym świecie z pogranicza jawy i snu ta piękna, pełna tajemnic opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, radzeniu sobie z przeszłością oraz o sile wyobraźni będzie znakomitym wyborem. Dla mnie takim się okazała.
I rzeczywiście tak było, a Autorka uwiodła mnie pięknym językiem i oryginalną wielowarstwową fabułą pełną tajemnic, w której przeplatają się losy bohaterów z przeszłości i teraźniejszości. Nie zabrakło również nuty magii, która daje wrażenie baśniowości i sprawia, że historia ta jest tak wyjątkowa.
Poznajemy współczesne losy Avy, autorki powieści fantasy, która zmaga się z twórczą niemocą i młodej Lalie, wrażliwej dziewczyny z przeszłości. Mimo że zdają się bardzo różne, to jednak wiele je łączy. Rodzina każdej z nich skrywa tajemnice, które zaczynają wychodzić na jaw odciskając piętno na ich życiu. Każda ma również niezwykłą intuicję, by dostrzegać więcej niż jest to dane zwykłemu człowiekowi. Czy łączy je coś jeszcze i czy ich losy splotą się ze sobą?
Autorka zręcznie kreśli atmosferę powieści, z drobiazgowością i wyczuciem prowadząc nas przez kolejne wydarzenia. Ukazując miejsca, zapachy i dźwięki, które towarzyszą bohaterom z jednej strony sprawia, że zanurzamy się w pełni w wykreowany przez nią świat, ale z drugiej przeciąga moment poznania sekretów opowieści. A tych tu nie brakuje. Wzbogacają powieść nadając jej głębi emocjonalnej i sprawiają, że z zaciekawieniem czekamy na odkrycie wszystkich kart.
W piękny i subtelny styl Autorki doskonale wpisuje się również uzupełniająca fabułę tematyka związana ze sztuką, rzeźbą, prozą i poezją, ale i bliskością z naturą. Dla osób, które pragną oderwać się od rzeczywistości i zanurzyć w niezwykłym świecie z pogranicza jawy i snu ta piękna, pełna tajemnic opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, radzeniu sobie z przeszłością oraz o sile wyobraźni będzie znakomitym wyborem. Dla mnie takim się okazała.
September 11, 2024
Początkowo spokojnie i sielankowo zapowiadająca się historia, z każdą stroną odkrywająca historię nie tylko współczesnej autorki książek fantasy, ale również żyjącej sto lat temu utalentowanej poetki, daje świadectwo na to, że niezależnie od epoki, w której żyjemy, kobiety są i zawsze były silne i zdolne do zmiany świata.
Ava, znana, nagradzana i utalentowana autorka książek fantasy, przeprowadza się do domu rodziców w Puszczy Zielonej. Poza pilnowaniem przybytku ma nadzieję na powrót weny, którą straciła wraz z zakończeniem swojej poprzedniej serii książek. Nieoczekiwanie na urodziny otrzymuje tajemniczy prezent w postaci rzeźby kobiety i zaczyna widywać wielką ważkę, co jest wstępem do sięgającej ponad sto lat wstecz historii kobiety żyjącej we Francji i nazywanej córką powietrza. W celu rozwiązania tajemnicy rzeźby łączy siły z rodziną i nowo poznanymi osobami, na czele których staje Emil, sąsiad Avy.
Drugą część książki, moim zdaniem o wiele ciekawszą, śledzimy oczyma Lalie Rousseau. Towarzyszymy jej poprzez jej dzieciństwo i wczesną dorosłość i razem z nią przeżywamy chwile dobre, jak i te złe, które zostawianą na jej duszy głębokie blizny. Stara się je zaleczyć prowadząc dziennik, który dziesiątki lat później staje się świadectwem jej życia i niesprawiedliwości, która spotkała ją ze strony mieszkańców jej rodzinnych stron, jak i samej rodziny i przyjaciół.
Ava, zainspirowana i zmotywowana historią Lalie, decyduje się na rozmowę z najbliższą rodziną i rozwiązuje zagadkę swojego pochodzenia.
Książka zaczynała się dosyć niewinnie, na początku nie wiedziałem dokładnie, w jaką stronę to wszystko się rozwinie, ale im dalej w las i im bliżej końca, tym było łatwiej, a wszystkie wątki zaczęły się zrozumiale dotykać.
Całość nie wypadła by tak dobrze, gdyby nie spokojny i naturalny styl pisania Doroty Gąsiorowskiej. W historię można było się wciągnąć na długie godziny i ciągle mieć ochotę na więcej.
Sama historia, pełna dramatów i nieprzyjemności, pokazuje, że po nocy zawsze wstaje dzień i przy odpowiednim podejściu i chęci do zmian, jesteśmy w stanie przemienić zło w dobro. Książkę bardzo polecam!
Dziękuję wydawnictwu i pani Bognie Piechockiej z PRart Media za egzemplarz recenzencki książki.
Ava, znana, nagradzana i utalentowana autorka książek fantasy, przeprowadza się do domu rodziców w Puszczy Zielonej. Poza pilnowaniem przybytku ma nadzieję na powrót weny, którą straciła wraz z zakończeniem swojej poprzedniej serii książek. Nieoczekiwanie na urodziny otrzymuje tajemniczy prezent w postaci rzeźby kobiety i zaczyna widywać wielką ważkę, co jest wstępem do sięgającej ponad sto lat wstecz historii kobiety żyjącej we Francji i nazywanej córką powietrza. W celu rozwiązania tajemnicy rzeźby łączy siły z rodziną i nowo poznanymi osobami, na czele których staje Emil, sąsiad Avy.
Drugą część książki, moim zdaniem o wiele ciekawszą, śledzimy oczyma Lalie Rousseau. Towarzyszymy jej poprzez jej dzieciństwo i wczesną dorosłość i razem z nią przeżywamy chwile dobre, jak i te złe, które zostawianą na jej duszy głębokie blizny. Stara się je zaleczyć prowadząc dziennik, który dziesiątki lat później staje się świadectwem jej życia i niesprawiedliwości, która spotkała ją ze strony mieszkańców jej rodzinnych stron, jak i samej rodziny i przyjaciół.
Ava, zainspirowana i zmotywowana historią Lalie, decyduje się na rozmowę z najbliższą rodziną i rozwiązuje zagadkę swojego pochodzenia.
Książka zaczynała się dosyć niewinnie, na początku nie wiedziałem dokładnie, w jaką stronę to wszystko się rozwinie, ale im dalej w las i im bliżej końca, tym było łatwiej, a wszystkie wątki zaczęły się zrozumiale dotykać.
Całość nie wypadła by tak dobrze, gdyby nie spokojny i naturalny styl pisania Doroty Gąsiorowskiej. W historię można było się wciągnąć na długie godziny i ciągle mieć ochotę na więcej.
Sama historia, pełna dramatów i nieprzyjemności, pokazuje, że po nocy zawsze wstaje dzień i przy odpowiednim podejściu i chęci do zmian, jesteśmy w stanie przemienić zło w dobro. Książkę bardzo polecam!
Dziękuję wydawnictwu i pani Bognie Piechockiej z PRart Media za egzemplarz recenzencki książki.
October 7, 2024
Baśniowa, eteryczna, osnuta nutą tajemnicy i sekretną mocą żywiołów... Dorota Gąsiorowska jest istną czarodziejką słowa i już kolejną powieścią udowadnia mi swoje mistrzostwo w snuciu bajkowych historii, w których nuta realizmu magicznego doskonale współgra z otaczającą nas rzeczywistością. W swojej rekomendacji napisałam, że jej nazwisko na okładce to nie obietnica, ale gwarancja najlepszej literackiej przygody i jestem przekonana, że "Córka powietrza" skradnie serca czytelników tak, jak poprzednie książki autorki. Dodatkowym smaczkiem jest fakt, że książka łączy się ze swoją poprzedniczką, "Córką ziemi", która zachwyciła mnie również mocno.
Teraźniejszość przeplata się przeszłością tworząc spójną, choć podzieloną na dwie płaszczyzny czasowe fabułę. A ta... skrywa w sobie nutę baśniowej opowieści, szczyptę poetyckich doznań i do bólu rzeczywistych zdarzeń, które dotkliwie poraniły Avę i Lalie. Bohaterki dzieli wiele lat, a jednak są tak do siebie podobne. Takie kruche, a zarazem silne. Tak delikatne, a jednocześnie nie do powstrzymania. Niby inne czasy, inne życiorysy, ale natura zawsze upomni się o swoje córki. Coś pięknego. Coś magicznego. Coś bajkowego.
Dorota Gąsiorowska w swojej serii "Córki żywiołów" porusza delikatną, eteryczną tematykę natury i jej powiązania z człowiekiem. Nuta magii jest subtelna, a jednocześnie wyczuwalna, nieśmiało emanuje z kart powieści po to, by w odpowiednim czasie wybrzmieć tak, jak powinna. "Córki powietrza" to przepiękna proza o kobietach, o przyjaźni, miłości, podłości i żywiole, którego nie da się powstrzymać. To także ważna powieść o relacjach międzyludzkich osnuta baśniowym klimatem. Dorota Gąsiorowska rozlicza ludzkość z zaściankowego myślenia, strachem przed tym, co odmienne, a tak naprawdę jest po prostu inne, choć tak samo wartościowe.
W tej książce czuć nie tylko potęgę żywiołów, ale także moc ukrytych emocji, które przeplatają się w każdej ze stron. Gąsiorowska tworzy świat pełen intensywnych uczuć, gdzie każda postać jest delikatna i silna zarazem, gotowa na starcie z wiatrem i burzą. To powieść, która nie tylko porusza serce, ale także skłania do refleksji nad tym, co w życiu najważniejsze – siłą przyjaźni, niegasnącą miłością i odwiecznym związkiem człowieka z naturą.
Piękna, skrząca się od magii jak skrzydła niebieskiej ważki, stanowiącej spoiwo pomiędzy światem baśni a realizmem... Dorota Gąsiorowska ponownie udowadnia, że jest mistrzynią słowa, czarów oraz przeplatania przeszłości z teraźniejszością. Kolejny raz jestem zauroczona jej prozą, a same "Corki powietrza" to majstersztyk, cudowna powieść o silnych kobietach, których przeciwności losu nie są w stanie powstrzymać. Ta powieść ma w sobie coś z bajki, czy baśni, co sprawiło, że oddałam się jej całą, chłonęłam każde słowo, dałam się oczarować.
Z całego serca zachęcam Was do przeczytania i to nie tylko dlatego, że zostawiałam w tej książce coś od siebie.
Teraźniejszość przeplata się przeszłością tworząc spójną, choć podzieloną na dwie płaszczyzny czasowe fabułę. A ta... skrywa w sobie nutę baśniowej opowieści, szczyptę poetyckich doznań i do bólu rzeczywistych zdarzeń, które dotkliwie poraniły Avę i Lalie. Bohaterki dzieli wiele lat, a jednak są tak do siebie podobne. Takie kruche, a zarazem silne. Tak delikatne, a jednocześnie nie do powstrzymania. Niby inne czasy, inne życiorysy, ale natura zawsze upomni się o swoje córki. Coś pięknego. Coś magicznego. Coś bajkowego.
Dorota Gąsiorowska w swojej serii "Córki żywiołów" porusza delikatną, eteryczną tematykę natury i jej powiązania z człowiekiem. Nuta magii jest subtelna, a jednocześnie wyczuwalna, nieśmiało emanuje z kart powieści po to, by w odpowiednim czasie wybrzmieć tak, jak powinna. "Córki powietrza" to przepiękna proza o kobietach, o przyjaźni, miłości, podłości i żywiole, którego nie da się powstrzymać. To także ważna powieść o relacjach międzyludzkich osnuta baśniowym klimatem. Dorota Gąsiorowska rozlicza ludzkość z zaściankowego myślenia, strachem przed tym, co odmienne, a tak naprawdę jest po prostu inne, choć tak samo wartościowe.
W tej książce czuć nie tylko potęgę żywiołów, ale także moc ukrytych emocji, które przeplatają się w każdej ze stron. Gąsiorowska tworzy świat pełen intensywnych uczuć, gdzie każda postać jest delikatna i silna zarazem, gotowa na starcie z wiatrem i burzą. To powieść, która nie tylko porusza serce, ale także skłania do refleksji nad tym, co w życiu najważniejsze – siłą przyjaźni, niegasnącą miłością i odwiecznym związkiem człowieka z naturą.
Piękna, skrząca się od magii jak skrzydła niebieskiej ważki, stanowiącej spoiwo pomiędzy światem baśni a realizmem... Dorota Gąsiorowska ponownie udowadnia, że jest mistrzynią słowa, czarów oraz przeplatania przeszłości z teraźniejszością. Kolejny raz jestem zauroczona jej prozą, a same "Corki powietrza" to majstersztyk, cudowna powieść o silnych kobietach, których przeciwności losu nie są w stanie powstrzymać. Ta powieść ma w sobie coś z bajki, czy baśni, co sprawiło, że oddałam się jej całą, chłonęłam każde słowo, dałam się oczarować.
Z całego serca zachęcam Was do przeczytania i to nie tylko dlatego, że zostawiałam w tej książce coś od siebie.
October 2, 2024
Zmysłowy, magiczny klimat z części pierwszej tak silnie rozkochał mnie w sobie, iż z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji. Dorota Gąsiorowska ponownie zafundowała czytelnikom iście oniryczną podróż, gdzie życiowe rozterki, walka o marzenia i miłość oraz wyjątkowa więź z naturą przeplatają się z mrokiem i nieobliczalnością, a także ulotnością ludzkiego życia. Ta opowieść jest jak sen, w którym piękne marzenie nieuchronnie kroczy ku zagładzie, otaczająca ciemność bowiem zbyt często przejmuje kontrolę nad ludźmi, dlatego niepokój staje się naszym nieodłącznym towarzyszem...
Krocząc z wypiekami na twarzy po stronnicach tej niespiesznej historii, po raz kolejny doświadczyłam absolutnego zachwytu. Pióro Doroty Gąsiorowskiej wyróżnia się poetyckim, nadzwyczaj sugestywnym stylem, dlatego wszelkie opisy rozpalają zmysły, trafiają wprost do serca, czyniąc z czytającego niemal naocznego świadka nakreślonych wydarzeń. Tak, to jedna z tych głębokich, sensualnych opowieści, jakie chłonie się całym sobą, każdą cząstką, a zapomnienie, które funduje lektura, zaczyna wreszcie przypominać otumaniający trans, z jakiego niełatwo się wyrwać, nawet po zakończeniu czytania.
Wyjątkowa w każdym calu, dotykająca najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy, paraliżująca skrajnymi emocjami! "Córka powietrza" to mistyczna, pełna wzruszeń, łez i uśmiechu, dopieszczona magicznym, odurzającym klimatem opowieść, w której nie sposób się nie zatracić. Wspaniały baśniowy klimat, doskonałe kreacje bohaterów, sieć misternie utkanych rodzinnych sekretów, walka o marzenia i wyjątkowa więź z naturą, a wwszystko to nakreślone niebywale błyskotliwym piórem! Zanurzcie się w tej niespiesznej, klimatycznej, urzekającej historii, przesiąkniętej magią, tajemnicami i mrokiem, czającym się niemal za każdym rogiem i przeżyjcie niezapomnianą, sensualną podróż, niosącą nostalgię, ukojenie, lecz również ogromną zadumę. Polecam całym sercem!
Krocząc z wypiekami na twarzy po stronnicach tej niespiesznej historii, po raz kolejny doświadczyłam absolutnego zachwytu. Pióro Doroty Gąsiorowskiej wyróżnia się poetyckim, nadzwyczaj sugestywnym stylem, dlatego wszelkie opisy rozpalają zmysły, trafiają wprost do serca, czyniąc z czytającego niemal naocznego świadka nakreślonych wydarzeń. Tak, to jedna z tych głębokich, sensualnych opowieści, jakie chłonie się całym sobą, każdą cząstką, a zapomnienie, które funduje lektura, zaczyna wreszcie przypominać otumaniający trans, z jakiego niełatwo się wyrwać, nawet po zakończeniu czytania.
Wyjątkowa w każdym calu, dotykająca najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy, paraliżująca skrajnymi emocjami! "Córka powietrza" to mistyczna, pełna wzruszeń, łez i uśmiechu, dopieszczona magicznym, odurzającym klimatem opowieść, w której nie sposób się nie zatracić. Wspaniały baśniowy klimat, doskonałe kreacje bohaterów, sieć misternie utkanych rodzinnych sekretów, walka o marzenia i wyjątkowa więź z naturą, a wwszystko to nakreślone niebywale błyskotliwym piórem! Zanurzcie się w tej niespiesznej, klimatycznej, urzekającej historii, przesiąkniętej magią, tajemnicami i mrokiem, czającym się niemal za każdym rogiem i przeżyjcie niezapomnianą, sensualną podróż, niosącą nostalgię, ukojenie, lecz również ogromną zadumę. Polecam całym sercem!
October 27, 2024
Przyjemna lektura,podobał mi się ten baśniowy świat. Ciekawe zazębienie wątków z pierwszą Córką Żywiołów.
Zgrzytem w powieści był wątek Emila,namolnego,mającego w sobie coś obleśnego, sąsiada. Zastanawiam się czy w każdej książce musi być na siłę wprowadzony wątek romansu;)?Czy wszystkie zagadki i rodzinne zawirowania Avy nie wystarczyły by uczynić książkę ciekawą i wartościową;)?
Zgrzytem w powieści był wątek Emila,namolnego,mającego w sobie coś obleśnego, sąsiada. Zastanawiam się czy w każdej książce musi być na siłę wprowadzony wątek romansu;)?Czy wszystkie zagadki i rodzinne zawirowania Avy nie wystarczyły by uczynić książkę ciekawą i wartościową;)?
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 1, 2025
Fantastyczna
October 8, 2024
Ava –młoda, obiecująca pisarka doświadcza blokady twórczej, ucieczka do serca Puszczy Zielonej i zamieszkanie na jakiś czas w małym, przyjaznym domku z daleka od zgiełku miast początkowo wydaje się jej idealnym rozwiązaniem problemu. Cóż jednak zrobić, gdy zastój nie mija?
Gdy w dniu jej urodzin kurier przywozi tajemniczą paczkę z równie tajemniczą rzeźbą w środku, wokół dziewczyny zaczynają dziać się rzeczy z pogranicza świata magii. Jako autorce książek fantasy, nie pozostaje jej nic innego jak sięgnąć po te magię i sprawdzić, dokąd ją zaprowadzi.
Tajemnicza pisarka sprzed lat i jej niesamowita przeszłość, rodzinne sekrety, mogące zmienić życie, miłość i zawiść, śmierć i strata, to przepis na niezwykła, pełną emocji historię i uwierzcie mi Dorota Gąsiorwska, ze wszystkich tych składników korzystała obficie, tworząc Córkę powietrza.
Całą historię zawartą w kolejnej odsłonie Córek żywiołów można z grubsza podzielić na dwie części: Pierwsza, ta współczesna w której Ava prowadzi swoje małe śledztwo i odkrywa rodzinne sekrety jest zdecydowanie bardziej wartka i barwna. Druga część, czyli historia Lalie, przypomina stary obrazek, na którym czas zamazał kolory. Choć jest nawet ciekawsza niż opowieść Avy, to jednak ukryta w mrokach przeszłości traci trochę na znaczeniu i objętości względem tej drugiej.
W książkach Doroty Gąsiorowskiej zawsze bardzo podoba mi się to połączenie przeszłości z przyszłością. Taki swoisty efekt motyla na mniejszą, osobistą skalę. Wydarzenia z przeszłości, magiczne przedmioty, to wszystko ma wpływ na działania kolejnych pokoleń. Również w Córce powietrza ten wpływ przeszłości ma miejsce, a twórczość francuskiej pisarki rozbudza wyobraźnię Avy i pozwala jej przebudzić zaspaną wenę.
Choć muszę przyznać, że część Avy jest dużo płynniejsza i łatwiejsza w odbiorze, to opowieść Lalie wydaje mi się ciekawsza, pełna mrocznych, na poły magicznych przypadków, niezwykle emocjonująca i tajemnicza, rozbudziła moją wyobraźnię.
Również wątek romantyczny w części poświęconej Lalie jest lepiej rozbudowany, choć oczywiście, nie jest to główny temat książki i nadmiar także byłby kiepskim wyborem, to jednak brakowało mi trochę głębszych interakcji między Avą a Emilem.
Ah, no i z decydowanym plusem był piesek Emila, który swą uroczością skruszyłby serce nawet najzimniejszej królewny. Uroczy, przyjazny psiak pragnący atencji i pieszczot szybko stał się moim ulubieńcem.
Nie jestem skłonna nazwać tego minusem, ale uważam, że warto zaznaczyć tempo akcji, które jest dość jednostajne, bez wielkich wyskoków i zaskoczeń, oczywiście dzieją się rzeczy ważne dla bohaterów, ale czytelnik dość szybko domyśla się, co będzie dalej i nie stanowią one jakiegoś większego zaskoczenia. Również wstęp do całej opowieści jest dość długi, wszystko rozkręca się powoli i potrzeba nieco cierpliwości, nim dotrzemy do „historii właściwej”, która stanowi oś całej opowieści.
A! No i choć jest to drugi tom serii, to nie trzeba koniecznie znać Córki ziemi, by odnaleźć się w tej części. Bohaterowie pierwszej książki pojawią się i tu, ale nie stanowią oni głównego trzonu opowieści.
Mnie książka podobała się bardzo, płynny, spokojny styl przeprowadził mnie przez wyboistą historię dwóch młodych pisarek wprost do zasłużonego szczęśliwego zakończenia. Zdecydowanie sięgnę po kolejne części, gdy już się pojawią. Polecam!
Za egzemplarz recenzencki dziękuję
Wydawnictwu Znak Literanova
#współpracabarterowa
#współpracarecenzencka
#współpracabarterowa
Gdy w dniu jej urodzin kurier przywozi tajemniczą paczkę z równie tajemniczą rzeźbą w środku, wokół dziewczyny zaczynają dziać się rzeczy z pogranicza świata magii. Jako autorce książek fantasy, nie pozostaje jej nic innego jak sięgnąć po te magię i sprawdzić, dokąd ją zaprowadzi.
Tajemnicza pisarka sprzed lat i jej niesamowita przeszłość, rodzinne sekrety, mogące zmienić życie, miłość i zawiść, śmierć i strata, to przepis na niezwykła, pełną emocji historię i uwierzcie mi Dorota Gąsiorwska, ze wszystkich tych składników korzystała obficie, tworząc Córkę powietrza.
Całą historię zawartą w kolejnej odsłonie Córek żywiołów można z grubsza podzielić na dwie części: Pierwsza, ta współczesna w której Ava prowadzi swoje małe śledztwo i odkrywa rodzinne sekrety jest zdecydowanie bardziej wartka i barwna. Druga część, czyli historia Lalie, przypomina stary obrazek, na którym czas zamazał kolory. Choć jest nawet ciekawsza niż opowieść Avy, to jednak ukryta w mrokach przeszłości traci trochę na znaczeniu i objętości względem tej drugiej.
W książkach Doroty Gąsiorowskiej zawsze bardzo podoba mi się to połączenie przeszłości z przyszłością. Taki swoisty efekt motyla na mniejszą, osobistą skalę. Wydarzenia z przeszłości, magiczne przedmioty, to wszystko ma wpływ na działania kolejnych pokoleń. Również w Córce powietrza ten wpływ przeszłości ma miejsce, a twórczość francuskiej pisarki rozbudza wyobraźnię Avy i pozwala jej przebudzić zaspaną wenę.
Choć muszę przyznać, że część Avy jest dużo płynniejsza i łatwiejsza w odbiorze, to opowieść Lalie wydaje mi się ciekawsza, pełna mrocznych, na poły magicznych przypadków, niezwykle emocjonująca i tajemnicza, rozbudziła moją wyobraźnię.
Również wątek romantyczny w części poświęconej Lalie jest lepiej rozbudowany, choć oczywiście, nie jest to główny temat książki i nadmiar także byłby kiepskim wyborem, to jednak brakowało mi trochę głębszych interakcji między Avą a Emilem.
Ah, no i z decydowanym plusem był piesek Emila, który swą uroczością skruszyłby serce nawet najzimniejszej królewny. Uroczy, przyjazny psiak pragnący atencji i pieszczot szybko stał się moim ulubieńcem.
Nie jestem skłonna nazwać tego minusem, ale uważam, że warto zaznaczyć tempo akcji, które jest dość jednostajne, bez wielkich wyskoków i zaskoczeń, oczywiście dzieją się rzeczy ważne dla bohaterów, ale czytelnik dość szybko domyśla się, co będzie dalej i nie stanowią one jakiegoś większego zaskoczenia. Również wstęp do całej opowieści jest dość długi, wszystko rozkręca się powoli i potrzeba nieco cierpliwości, nim dotrzemy do „historii właściwej”, która stanowi oś całej opowieści.
A! No i choć jest to drugi tom serii, to nie trzeba koniecznie znać Córki ziemi, by odnaleźć się w tej części. Bohaterowie pierwszej książki pojawią się i tu, ale nie stanowią oni głównego trzonu opowieści.
Mnie książka podobała się bardzo, płynny, spokojny styl przeprowadził mnie przez wyboistą historię dwóch młodych pisarek wprost do zasłużonego szczęśliwego zakończenia. Zdecydowanie sięgnę po kolejne części, gdy już się pojawią. Polecam!
Za egzemplarz recenzencki dziękuję
Wydawnictwu Znak Literanova
#współpracabarterowa
#współpracarecenzencka
#współpracabarterowa
October 21, 2024
[...] Po moich dłoniach rozeszło się przyjemne ciepło, odniosłam wrażenie, że rzeźba pulsuje życiem, oddycha tym samym powietrzem, którego i my potrzebujemy, by istnieć. [...]"
Miło było powrócić do cudownej serii "Córki Żywiołów" Doroty Gąsiorowskiej. W drugiej części "Córka Powietrza" spotkałam stare i nowe bohaterki. Było miło, wesoło, ale również pojawiły się łzy. Dorota Gąsiorowska idealnie manipuluje emocjami czytelnika. To mi się podobało.
Autorka dzięki swoim powieścią udowadnia, że siła drzemie w każdej kobiecie. Wystarczy tylko uwierzyć w siebie i dać sobie szansę. Jeżeli tylko się chce, to nie ma nic niemożliwego.
Czy lubicie odkrywać rodzinne tajemnice? Czy chcielibyście poznać historię swojej własnej rodziny?
Głównymi bohaterkami powieści "Córki powietrza" autorstwa Doroty Gąsiorowskiej są:
- utalentowana młoda pisarka Ava. Pisze powieści z gatunku fantasy. Poznajemy ją w dniu jej własnych urodzin. Od tajemniczego nadawcy otrzymuje urodzinowy prezent. Jest nim piękna rzeźba. Jej przybycie odmieni całkowicie życie Avy. Jeżeli lubicie cudowne ważki, to bardzo dobrze. Do Avy przyleci jedna z nich. W jakim celu? Tego oczywiście wam nie zdradzę. Dzięki rzeźbie, którą dostała, pozna sekrety swojej rodziny. Czy jesteście ciekawi, o co chodzi? Warto poznać jej historię. Rozdziały z jej udziałem czytałam z zapartym tchem.
- panienka Laile — uwielbia podglądać swojego papę, gdy wielkie kamienie zamienia w piękne posągi. Jeżeli czytaliście "Córkę Ziemi", to powinniście domyślić się, czyją jest córką. Jeżeli nie czytaliście, to oczywiście nie zdradzę wam tego. Polecam wam poznać tę bohaterkę. Przy niej uronicie łzy.
Obie bohaterki dzieli około stu lat. Czy coś je łączy? To oczywiście odkryjecie sami.
"Córkę Powietrza" idealnie czyta się wieczorami. Znajdziecie w niej fajny klimacik, dobrą fabułę, ciekawą akcję i cudowne bohaterki. Po jej przeczytaniu będziecie chcieli poznać kolejną część. Ja już się nie mogę doczekać, kiedy poznam pozostałe dwie części.
Biorąc do ręki "Córkę Ziemi" i "Córkę Powietrza" nie przypuszczałam, że otrzymam tak piękne historie. Nie miałam pojęcia, że z tymi powieściami przepadnę na długie godziny. Obie części się ze sobą łączą, więc proszę, zacznijcie czytać od pierwszego tomu.
Mimo sporej objętości- prawie 600 stron, tę powieść czyta się bardzo szybko. W sumie to jej się nie czyta, tylko przez nią się płynie. Idealna historia na ekranizację.
Jeżeli tak jak ja uwielbiacie literaturę obyczajową i piękną, oraz magię, to śmiało sięgnijcie po serię "Córki Żywiołów" Doroty Gąsiorowskiej.
Nie wiem jak wy, ale ja jestem zachwycona tą serią.
Z całego serca zachęcam was do poznania twórczości Doroty Gąsiorowskiej.
Miło było powrócić do cudownej serii "Córki Żywiołów" Doroty Gąsiorowskiej. W drugiej części "Córka Powietrza" spotkałam stare i nowe bohaterki. Było miło, wesoło, ale również pojawiły się łzy. Dorota Gąsiorowska idealnie manipuluje emocjami czytelnika. To mi się podobało.
Autorka dzięki swoim powieścią udowadnia, że siła drzemie w każdej kobiecie. Wystarczy tylko uwierzyć w siebie i dać sobie szansę. Jeżeli tylko się chce, to nie ma nic niemożliwego.
Czy lubicie odkrywać rodzinne tajemnice? Czy chcielibyście poznać historię swojej własnej rodziny?
Głównymi bohaterkami powieści "Córki powietrza" autorstwa Doroty Gąsiorowskiej są:
- utalentowana młoda pisarka Ava. Pisze powieści z gatunku fantasy. Poznajemy ją w dniu jej własnych urodzin. Od tajemniczego nadawcy otrzymuje urodzinowy prezent. Jest nim piękna rzeźba. Jej przybycie odmieni całkowicie życie Avy. Jeżeli lubicie cudowne ważki, to bardzo dobrze. Do Avy przyleci jedna z nich. W jakim celu? Tego oczywiście wam nie zdradzę. Dzięki rzeźbie, którą dostała, pozna sekrety swojej rodziny. Czy jesteście ciekawi, o co chodzi? Warto poznać jej historię. Rozdziały z jej udziałem czytałam z zapartym tchem.
- panienka Laile — uwielbia podglądać swojego papę, gdy wielkie kamienie zamienia w piękne posągi. Jeżeli czytaliście "Córkę Ziemi", to powinniście domyślić się, czyją jest córką. Jeżeli nie czytaliście, to oczywiście nie zdradzę wam tego. Polecam wam poznać tę bohaterkę. Przy niej uronicie łzy.
Obie bohaterki dzieli około stu lat. Czy coś je łączy? To oczywiście odkryjecie sami.
"Córkę Powietrza" idealnie czyta się wieczorami. Znajdziecie w niej fajny klimacik, dobrą fabułę, ciekawą akcję i cudowne bohaterki. Po jej przeczytaniu będziecie chcieli poznać kolejną część. Ja już się nie mogę doczekać, kiedy poznam pozostałe dwie części.
Biorąc do ręki "Córkę Ziemi" i "Córkę Powietrza" nie przypuszczałam, że otrzymam tak piękne historie. Nie miałam pojęcia, że z tymi powieściami przepadnę na długie godziny. Obie części się ze sobą łączą, więc proszę, zacznijcie czytać od pierwszego tomu.
Mimo sporej objętości- prawie 600 stron, tę powieść czyta się bardzo szybko. W sumie to jej się nie czyta, tylko przez nią się płynie. Idealna historia na ekranizację.
Jeżeli tak jak ja uwielbiacie literaturę obyczajową i piękną, oraz magię, to śmiało sięgnijcie po serię "Córki Żywiołów" Doroty Gąsiorowskiej.
Nie wiem jak wy, ale ja jestem zachwycona tą serią.
Z całego serca zachęcam was do poznania twórczości Doroty Gąsiorowskiej.
November 20, 2024
🌫🌫 Córka powietrza to moje pierwsze spotkanie z twórczością Doroty Gąsiorowskiej. Mimo wszystko na szczęście czasami wychodzę spod swojego kamyszka, aby wiedzieć, że Dorota ma już ogromne rzesze fanów a jej książki raz za razem podbijają serca kolejnych czytelników. To dlatego, kiedy w końcu nadarzyła się okazja, aby sprawdzić co jest takiego cudownego w twórczości tej autorki nie umiałam i nie chciałam odmówić. Wszak zawsze warto poszerzać swoje horyzonty.
🌫🌫 Ava główna bohaterka tej opowieści to młodziutka pisarka, która obecnie zmaga się z pewnego rodzaju blokadą twórczą. To dlatego, kiedy dziewczyna ma okazję, aby przeprowadzić się do domu swoich rodziców skwapliwie z niej korzysta. W ten sposób trafia w objęcia Puszczy Zielonej, w której jak zamierza — będzie próbowała dokończyć swoją najnowszą powieść. Trafiamy więc razem z bohaterką w atmosferę cudownej ciszy i towarzystwa zieleni. Idealna atmosfera do pracy twórczej. Niestety mimo to Ava nie jest w stanie ruszyć z pracą. Coś nadal nie pozwala jej przełamać blokady. Jakby to nie było wystarczającym problemem wokoło dziewczyny zaczynają dziać się niezrozumiałe rzeczy. Wpierw od nieznanego jej nadawcy dostaje przepiękną rzeźbę kobiety. Potem w ogrodzie zauważa przepiękną ważkę, która zdaje się aż za bardzo oderwana od rzeczywistości. A może po prostu z niej nie pochodzi ? Jednocześnie nasza bohaterka dowiaduje się, że naprzeciw niej zamieszkał pewny nieznajomy, którego zachowanie budzi więcej wątpliwości dziewczyny niż powinno... do czego to wszystko doprowadzi ? Czy Avie uda się odkryć kim była tytułowa córka powietrza ?
🌫🌫 Ah już rozumiem i wierzę w to, że Dorota Gąsiorowska potrafi pisać. Jej córka powietrza nie jest delikatna jest wręcz oniryczna. To historia, która próbuje wam wskazać jak trudna jest momentami walka z własną niemocą, o tym, że dobre i złe chwile w życiu są zawsze tak naprawdę tylko przez chwilę i o tym, jak ważna w naszym życiu jest natura. Styl tej autorki jest niezwykle barwny i delikatny zarazem. Nawet kiedy Dorota ociera się o wręcz oniryczne i nadprzyrodzone zjawiska robi to z niezwykłym smakiem. Ani razu nie czułam abyśmy ocierali się o kicz - co w tego typu opowieści jest dla mnie niesamowitym sukcesem. Jeżeli więc Kochani szukacie dobrej opowieści dla Mamy, Babci albo przyjaciółki śmiało sięgnijcie, bo dowolną książkę Doroty. Ręczę za to, że nie będziecie zawiedzeni. A może po prostu sami odczuwacie głód dobrej książki obyczajowej? Wtedy śmiało można łapać za córkę powietrza.
🌫🌫 Ava główna bohaterka tej opowieści to młodziutka pisarka, która obecnie zmaga się z pewnego rodzaju blokadą twórczą. To dlatego, kiedy dziewczyna ma okazję, aby przeprowadzić się do domu swoich rodziców skwapliwie z niej korzysta. W ten sposób trafia w objęcia Puszczy Zielonej, w której jak zamierza — będzie próbowała dokończyć swoją najnowszą powieść. Trafiamy więc razem z bohaterką w atmosferę cudownej ciszy i towarzystwa zieleni. Idealna atmosfera do pracy twórczej. Niestety mimo to Ava nie jest w stanie ruszyć z pracą. Coś nadal nie pozwala jej przełamać blokady. Jakby to nie było wystarczającym problemem wokoło dziewczyny zaczynają dziać się niezrozumiałe rzeczy. Wpierw od nieznanego jej nadawcy dostaje przepiękną rzeźbę kobiety. Potem w ogrodzie zauważa przepiękną ważkę, która zdaje się aż za bardzo oderwana od rzeczywistości. A może po prostu z niej nie pochodzi ? Jednocześnie nasza bohaterka dowiaduje się, że naprzeciw niej zamieszkał pewny nieznajomy, którego zachowanie budzi więcej wątpliwości dziewczyny niż powinno... do czego to wszystko doprowadzi ? Czy Avie uda się odkryć kim była tytułowa córka powietrza ?
🌫🌫 Ah już rozumiem i wierzę w to, że Dorota Gąsiorowska potrafi pisać. Jej córka powietrza nie jest delikatna jest wręcz oniryczna. To historia, która próbuje wam wskazać jak trudna jest momentami walka z własną niemocą, o tym, że dobre i złe chwile w życiu są zawsze tak naprawdę tylko przez chwilę i o tym, jak ważna w naszym życiu jest natura. Styl tej autorki jest niezwykle barwny i delikatny zarazem. Nawet kiedy Dorota ociera się o wręcz oniryczne i nadprzyrodzone zjawiska robi to z niezwykłym smakiem. Ani razu nie czułam abyśmy ocierali się o kicz - co w tego typu opowieści jest dla mnie niesamowitym sukcesem. Jeżeli więc Kochani szukacie dobrej opowieści dla Mamy, Babci albo przyjaciółki śmiało sięgnijcie, bo dowolną książkę Doroty. Ręczę za to, że nie będziecie zawiedzeni. A może po prostu sami odczuwacie głód dobrej książki obyczajowej? Wtedy śmiało można łapać za córkę powietrza.
November 30, 2024
„Tęczowe barwy ważki rozjaśniały ciemną tego dnia zieleń roślin, a ona sama wydawała się ulotnym zjawiskiem nie z tego świata. Wróżką, która wemknęła się do naszej rzeczywistości z jakiegoś magicznego ogrodu”.
🍃
Ava zawodowo zajmuje się pisaniem niestety od pewnego czasu nie jest w stanie skupić myśli, przez co jej najnowsza powieść stoi w miejscu. Dziewczyna w nadziei na powrót weny postanawia zmienić otoczenie. Przeprowadza się do domku rodziców w samym sercu Puszczy Zielonej. Wspaniałe widoki, świeże powietrze i wszechobecna cisza nastrajają ją pozytywnie. Młoda pisarka tego właśnie potrzebowała. Niestety spokój nie trwa długo. Wokół Avy Zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Najpierw odwiedza ją przepiękna, nienaturalnie duża ważka, która wywołuje wrażenie, jakby pochodziła nie z tego świata. Później otrzymuje nietypową przesyłkę od nieznanego nadawcy. A w końcu do domku obok wprowadza się młody mężczyzna, którego zachowanie wzbudza w Avie niepokój. Gdyby tego było mało dziewczyna ma przedziwne uczucie, że rodzice coś przed nią ukrywają, a zdjęcia i listy, które odnajduje przypadkiem tylko ją w tym utwierdzają.
Ava postanawia odkryć skrywane przed nią tajemnicę, a swoje śledztwo rozpoczyna od rzeźby Sylfidy, którą otrzymała. Tak trafia na ślad pewnej francuskiej pisarki i kolejnych tajemnic z nią związanych…
🍃
Jestem zauroczona tą serią. Autorka stworzyła tak barwny, a przy tym naturalny świat, że zatapiałam się w nim z wielką przyjemnością. Lekki styl pisania i dbałość o szczegóły przy opisach przyrody sprawiły, że po prostu płynęłam przez tę książkę. Pani Dorota, dodając do tej historii elementy magiczne stworzyła niepowtarzalny, wręcz baśniowy klimat, który fascynuje, ale również otula czytelnika i daje poczucie spokoju i jakiejś takiej błogości. Cudowne uczucie.
🍃
„Córka Powietrza“ to powieść przepełniona emocjami skrywająca mnóstwo tajemnic, które wraz z bohaterami próbujemy odkryć. To książka opisująca skomplikowane relacje międzyludzkie będące przyczyną wielu problemów. To książka o przyjaźni, zaufaniu, spełnianiu marzeń, ale także o zdradzie i bolesnej stracie. To opowieść o tym, że chwile są ulotne i warto łapać je wszystkie i szczelnie zamykać w pamięci. Historia o tym, że na wszystko przyjdzie odpowiedni czas, ważne byśmy go nie przegapili. To w końcu książka uświadamiająca, że na zmiany nigdy nie jest za późno.
Polecam gorąco
🍃
Ava zawodowo zajmuje się pisaniem niestety od pewnego czasu nie jest w stanie skupić myśli, przez co jej najnowsza powieść stoi w miejscu. Dziewczyna w nadziei na powrót weny postanawia zmienić otoczenie. Przeprowadza się do domku rodziców w samym sercu Puszczy Zielonej. Wspaniałe widoki, świeże powietrze i wszechobecna cisza nastrajają ją pozytywnie. Młoda pisarka tego właśnie potrzebowała. Niestety spokój nie trwa długo. Wokół Avy Zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Najpierw odwiedza ją przepiękna, nienaturalnie duża ważka, która wywołuje wrażenie, jakby pochodziła nie z tego świata. Później otrzymuje nietypową przesyłkę od nieznanego nadawcy. A w końcu do domku obok wprowadza się młody mężczyzna, którego zachowanie wzbudza w Avie niepokój. Gdyby tego było mało dziewczyna ma przedziwne uczucie, że rodzice coś przed nią ukrywają, a zdjęcia i listy, które odnajduje przypadkiem tylko ją w tym utwierdzają.
Ava postanawia odkryć skrywane przed nią tajemnicę, a swoje śledztwo rozpoczyna od rzeźby Sylfidy, którą otrzymała. Tak trafia na ślad pewnej francuskiej pisarki i kolejnych tajemnic z nią związanych…
🍃
Jestem zauroczona tą serią. Autorka stworzyła tak barwny, a przy tym naturalny świat, że zatapiałam się w nim z wielką przyjemnością. Lekki styl pisania i dbałość o szczegóły przy opisach przyrody sprawiły, że po prostu płynęłam przez tę książkę. Pani Dorota, dodając do tej historii elementy magiczne stworzyła niepowtarzalny, wręcz baśniowy klimat, który fascynuje, ale również otula czytelnika i daje poczucie spokoju i jakiejś takiej błogości. Cudowne uczucie.
🍃
„Córka Powietrza“ to powieść przepełniona emocjami skrywająca mnóstwo tajemnic, które wraz z bohaterami próbujemy odkryć. To książka opisująca skomplikowane relacje międzyludzkie będące przyczyną wielu problemów. To książka o przyjaźni, zaufaniu, spełnianiu marzeń, ale także o zdradzie i bolesnej stracie. To opowieść o tym, że chwile są ulotne i warto łapać je wszystkie i szczelnie zamykać w pamięci. Historia o tym, że na wszystko przyjdzie odpowiedni czas, ważne byśmy go nie przegapili. To w końcu książka uświadamiająca, że na zmiany nigdy nie jest za późno.
Polecam gorąco
September 12, 2024
Przedpremierowa recenzja
Bardzo czekałam na drugi tom z serii Córki żywiołów.
Po ziemi nadszedł czas na powietrze.
Jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, to nic nie szkodzi, bo historie można czytać całkowicie oddzielnie.
Chociaż zachęcam do zapoznania się z obydwoma, bo naprawdę warto a w pewnym momencie mamy te same postacie, co w Córce ziemi.
Ava odkrywa na nowo siebie, odzyskuje wenę a także odkrywa tajemnice nie tylko odległej przeszłości ale również swojej własnej, najbliższej rodziny.
A to wszystko za sprawą tajemniczej przesyłki oraz pewnej ważki.
Pasjonująca podróż przez czas, przestrzeń i naturę.
Pełna magii, tajemnic i miłości oraz rodzinnej atmosfery.
Nie zabraknie także niebezpieczeństw, wszak zawsze ludzie stawali się bezwzględni gdy czegoś nie potrafili objąć rozumem, zwłaszcza dawniej to pojmowanie świata było o wiele węższe.
Fascynujące postacie, szczególnie Duna i Tara, które wprowadziły elementy baśniowe do tej historii, pozwalają nam na przeniesienie się do świata, w którym człowiek łączy się z naturą a połączenie to jest magiczne zarówno w przenośni jak i dosłownie.
Lalie, która musiała przejść tak wiele...
Biedna Lalie, zdradzona przez osoby najbliższe, zostawiona praktycznie sama sobie na szczęście ma cudownych rodziców - a tych dwoje znacie już z poprzedniego tomu, tak samo jak pewną rzeźbiarkę.
Jeśli nie znacie, to nic straconego, najważniejsze kwestie są przytoczone również tutaj po krótce.
Pięknie było móc spędzić czas z tą lekturą, czarującym piórem autorki i otoczoną przez las.
Niestety jedna rzecz, która mi nieco obniżyła notę to to, że Córka powietrza skupia się mocno na relacjach damsko męskich (i bynajmniej nie mam na myśli w scen intymnych), o wiele bardziej niż poprzedni tom, przez pewien czas pozostawiając sylfy i więź z żywiołem na bocznym torze, zapomnianą.
Szczęśliwie wracamy jeszcze do tej magii, do tego ukojenia a po drodze mamy kilka plot twistów, które wirują naszymi bohaterkami niczym tornado.
A odcięcie od natury okazało się koniecznością.
Ta historia uczy nas wiele o naturze ludzkiej, relacjach i więziach z innymi ludźmi.
Bardzo czekałam na drugi tom z serii Córki żywiołów.
Po ziemi nadszedł czas na powietrze.
Jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, to nic nie szkodzi, bo historie można czytać całkowicie oddzielnie.
Chociaż zachęcam do zapoznania się z obydwoma, bo naprawdę warto a w pewnym momencie mamy te same postacie, co w Córce ziemi.
Ava odkrywa na nowo siebie, odzyskuje wenę a także odkrywa tajemnice nie tylko odległej przeszłości ale również swojej własnej, najbliższej rodziny.
A to wszystko za sprawą tajemniczej przesyłki oraz pewnej ważki.
Pasjonująca podróż przez czas, przestrzeń i naturę.
Pełna magii, tajemnic i miłości oraz rodzinnej atmosfery.
Nie zabraknie także niebezpieczeństw, wszak zawsze ludzie stawali się bezwzględni gdy czegoś nie potrafili objąć rozumem, zwłaszcza dawniej to pojmowanie świata było o wiele węższe.
Fascynujące postacie, szczególnie Duna i Tara, które wprowadziły elementy baśniowe do tej historii, pozwalają nam na przeniesienie się do świata, w którym człowiek łączy się z naturą a połączenie to jest magiczne zarówno w przenośni jak i dosłownie.
Lalie, która musiała przejść tak wiele...
Biedna Lalie, zdradzona przez osoby najbliższe, zostawiona praktycznie sama sobie na szczęście ma cudownych rodziców - a tych dwoje znacie już z poprzedniego tomu, tak samo jak pewną rzeźbiarkę.
Jeśli nie znacie, to nic straconego, najważniejsze kwestie są przytoczone również tutaj po krótce.
Pięknie było móc spędzić czas z tą lekturą, czarującym piórem autorki i otoczoną przez las.
Niestety jedna rzecz, która mi nieco obniżyła notę to to, że Córka powietrza skupia się mocno na relacjach damsko męskich (i bynajmniej nie mam na myśli w scen intymnych), o wiele bardziej niż poprzedni tom, przez pewien czas pozostawiając sylfy i więź z żywiołem na bocznym torze, zapomnianą.
Szczęśliwie wracamy jeszcze do tej magii, do tego ukojenia a po drodze mamy kilka plot twistów, które wirują naszymi bohaterkami niczym tornado.
A odcięcie od natury okazało się koniecznością.
Ta historia uczy nas wiele o naturze ludzkiej, relacjach i więziach z innymi ludźmi.
September 10, 2024
Hi🩵
4,5/5 ⭐️
Przedpremierowo
Nie mogłam się już doczekać kolejnej części z cyklu Córki Żywiołów. Byłam mega ciekawa czy Córka Powietrza będzie choć w połowie tak dobra jak Córka Ziemi.
Ava to utalentowana pisarka, która przeprowadza się do domu swoich rodziców. Pewnego dnia dostaje tajemniczy prezent, rzeźbę Sylfidy. Kobieta ma zastój w pisaniu książek, a na dodatek w domku obok pojawia się nowy sąsiad.
Poznajmy również historię Lali, dziewczynki z domku Huelgoat.
💠Fabuła Córki Powietrza jest dobra, lekka, przyjemna w odbiorze. Prosta potrafi przyciągnąć i to jest piękne. Wątki są dobrze rozbudowane, ale nie rozciągnięte za co plus. Akcja jest dobra, ale czasem mi się dłużyło, bo chciałam na tip top poznać przeszłość Lalie.
💠Odrobina magii, odrobina natury, odrobina miłości, odrobina walki i wyszła przyjemna książka. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Historia dotycząca 11sto letniej Lalie ma coś wspólnego z historią Avy, jednak rozdziały z dziewczynką intrygowały mnie najbardziej.
💠Nie ma zapychaczy przez co czytanie idzie sprawniej, wszystko wydaje się być spójne i przemyślane. Z magicznego lasu Huelgoat Pani Dorota przenosi nas również do Francji.
💠Bohaterowie nie irytują, każdy wyróżnia się na swój własny sposób. Zaintrygowały mnie najbardziej pewne bliźniaczki z lasu. Lektura napisana jest przystępnie. Malowniczy język w połączeniu z naturą jest strzałem w dziesiątkę.
💠Podobno Corkę Powietrza można czytać bez znajomości poprzedniej, ale Dominika nie byłaby sobą gdyby się z tym zgodziła. 😂 Polemizowałabym, gdyż pojawia się to i owo z pierwszej części. 🤫
💠Z Córką Powietrza spędziłam równie miło czas jak z Córką Ziemi, jednakże ta pierwsza część jakoś tak bardziej do mnie przemówiła. Nie wiem dlaczego, bo obie są dobre.
Mamy emocje, przyjaźnie, rozterki, rozczarowania.
To kiedy następna część?🥹
Mam nadzieję, że jak najszybciej!
Współpraca recenzencka
✨Dziękuję Znak Literanova oraz Pani Bognie za książkę do recenzji.✨
❗️Premiera: 25.05
foto własne
4,5/5 ⭐️
Przedpremierowo
Nie mogłam się już doczekać kolejnej części z cyklu Córki Żywiołów. Byłam mega ciekawa czy Córka Powietrza będzie choć w połowie tak dobra jak Córka Ziemi.
Ava to utalentowana pisarka, która przeprowadza się do domu swoich rodziców. Pewnego dnia dostaje tajemniczy prezent, rzeźbę Sylfidy. Kobieta ma zastój w pisaniu książek, a na dodatek w domku obok pojawia się nowy sąsiad.
Poznajmy również historię Lali, dziewczynki z domku Huelgoat.
💠Fabuła Córki Powietrza jest dobra, lekka, przyjemna w odbiorze. Prosta potrafi przyciągnąć i to jest piękne. Wątki są dobrze rozbudowane, ale nie rozciągnięte za co plus. Akcja jest dobra, ale czasem mi się dłużyło, bo chciałam na tip top poznać przeszłość Lalie.
💠Odrobina magii, odrobina natury, odrobina miłości, odrobina walki i wyszła przyjemna książka. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Historia dotycząca 11sto letniej Lalie ma coś wspólnego z historią Avy, jednak rozdziały z dziewczynką intrygowały mnie najbardziej.
💠Nie ma zapychaczy przez co czytanie idzie sprawniej, wszystko wydaje się być spójne i przemyślane. Z magicznego lasu Huelgoat Pani Dorota przenosi nas również do Francji.
💠Bohaterowie nie irytują, każdy wyróżnia się na swój własny sposób. Zaintrygowały mnie najbardziej pewne bliźniaczki z lasu. Lektura napisana jest przystępnie. Malowniczy język w połączeniu z naturą jest strzałem w dziesiątkę.
💠Podobno Corkę Powietrza można czytać bez znajomości poprzedniej, ale Dominika nie byłaby sobą gdyby się z tym zgodziła. 😂 Polemizowałabym, gdyż pojawia się to i owo z pierwszej części. 🤫
💠Z Córką Powietrza spędziłam równie miło czas jak z Córką Ziemi, jednakże ta pierwsza część jakoś tak bardziej do mnie przemówiła. Nie wiem dlaczego, bo obie są dobre.
Mamy emocje, przyjaźnie, rozterki, rozczarowania.
To kiedy następna część?🥹
Mam nadzieję, że jak najszybciej!
Współpraca recenzencka
✨Dziękuję Znak Literanova oraz Pani Bognie za książkę do recenzji.✨
❗️Premiera: 25.05
foto własne
January 1, 2025
#Reklama
To było moje spotkanie z książkami Doroty Gąsiorowskiej. I jestem wprost oczarowana tym co przeżyłam ją czytając. Magiczna. Ubolewam, bo przez intensywność pierwszego semestru studiów architektury miałam bardzo mało czasu na papierowe książki i nie mogłam czytać książki. Nikomu nie polecam uczucia, gdy masz ochotę czytać książkę, ale nie możesz, bo musisz zerwać kolejną nockę, aby dokończyć projekt. Ale w chwilach, gdy ją czytałam czułam się przecudownie.
Ostatnie 150 stron czytałam ciągiem do końca, bo musiałam wiedzieć co się zdarzy w kolejnym momencie jak się połączą te historie. A wracając…o czym jest książka?
Ava, pisarka, przeprowadza się do domu rodziców, ale w jej życiu towarzyszy jej blokada pisarska, przez którą ma problem napisać kolejną serię. Pierwsza okazała się bestsellerem, więc wszystkich oczekiwania są ogromne… w pewnym momencie zaczyna się dziać ciąg dziwnych wydarzeń… A jak to łączy się z drugą linią czasową? Obserwując to co się tam działo, czułam się jakbym autentycznie stała o nich i obserwowała je.
Są dwa wątki romantyczne, dwie ramy czasowe, diwę bohaterki, dwa zawirowania rodzinne i ważka oraz przeświadczenie, że skoro to wszystko się dzieje w jednej książkę to ma powiązania… Jeżeli kogoś założeniem jest historia romantyczna, to może się rozczarować, gdyż ta historia romantyczna Avy jest drugoplanowa podobnie co w sytuacji Lalie. Oczywiście ma bezpośredni skutek na ich życie, ale więcej jest tu poświęcone życiu bohaterek i ich codzienności, która przez ważkę jest dość inna niż wydawać by się mogło…
Nie żałuję tego, że poświęciłam tej książce czas na jej czytania jak i ogromu myśli jakie jej poświęciłam.
Jeśli poszukujecie niepowtarzalnej historii, bliskiego kontaktu z naturą i sekrety, które może skrywać rodzina to ta książka już do was krzyczy: Poznaj mnie!
Styl pisania Autorki jest przyjemny, lekki, nieprzytłaczający, a przede wszystkim sprawia, że przez książkę się płynie.
Jestem pewna, że jeszcze po niejedną książkę tej autorki sięgnę.
To było moje spotkanie z książkami Doroty Gąsiorowskiej. I jestem wprost oczarowana tym co przeżyłam ją czytając. Magiczna. Ubolewam, bo przez intensywność pierwszego semestru studiów architektury miałam bardzo mało czasu na papierowe książki i nie mogłam czytać książki. Nikomu nie polecam uczucia, gdy masz ochotę czytać książkę, ale nie możesz, bo musisz zerwać kolejną nockę, aby dokończyć projekt. Ale w chwilach, gdy ją czytałam czułam się przecudownie.
Ostatnie 150 stron czytałam ciągiem do końca, bo musiałam wiedzieć co się zdarzy w kolejnym momencie jak się połączą te historie. A wracając…o czym jest książka?
Ava, pisarka, przeprowadza się do domu rodziców, ale w jej życiu towarzyszy jej blokada pisarska, przez którą ma problem napisać kolejną serię. Pierwsza okazała się bestsellerem, więc wszystkich oczekiwania są ogromne… w pewnym momencie zaczyna się dziać ciąg dziwnych wydarzeń… A jak to łączy się z drugą linią czasową? Obserwując to co się tam działo, czułam się jakbym autentycznie stała o nich i obserwowała je.
Są dwa wątki romantyczne, dwie ramy czasowe, diwę bohaterki, dwa zawirowania rodzinne i ważka oraz przeświadczenie, że skoro to wszystko się dzieje w jednej książkę to ma powiązania… Jeżeli kogoś założeniem jest historia romantyczna, to może się rozczarować, gdyż ta historia romantyczna Avy jest drugoplanowa podobnie co w sytuacji Lalie. Oczywiście ma bezpośredni skutek na ich życie, ale więcej jest tu poświęcone życiu bohaterek i ich codzienności, która przez ważkę jest dość inna niż wydawać by się mogło…
Nie żałuję tego, że poświęciłam tej książce czas na jej czytania jak i ogromu myśli jakie jej poświęciłam.
Jeśli poszukujecie niepowtarzalnej historii, bliskiego kontaktu z naturą i sekrety, które może skrywać rodzina to ta książka już do was krzyczy: Poznaj mnie!
Styl pisania Autorki jest przyjemny, lekki, nieprzytłaczający, a przede wszystkim sprawia, że przez książkę się płynie.
Jestem pewna, że jeszcze po niejedną książkę tej autorki sięgnę.
September 9, 2024
Kochani zaczytani, premiera książki tuż, tuż, dzisiaj chcę was zachęcić do sięgnięcia po nią. Jeśli lubicie opowieści dziejące się w przepięknych sceneriach, z zagadkową bohaterką, oraz z nutką magii, zapewniam że ta was zadowoli.
"Najważniejsze to być uważnym, żeby niczego nie przeoczyć, bo małe zmiany prowadzą nas do wielkich odkryć. A to, na co często nie zwracamy uwagi, może nadać naszemu życiu zupełnie inny bieg i ostatecznie zaprowadzić nas do miejsca, gdzie czekają na nas naprawdę wyjątkowe rzeczy."
Ava jest autorką poczytnej serii fantasy. Kiedy dopada ją niemoc twórcza, wyjeżdża z Warszawy do leśnej chaty w Puszczy Zielonej, gdzie ma nadzieję znaleźć spokój oraz wenę do dalszej pracy. Niespodziewanie otrzymuje pewną, tajemniczą przesyłkę, odtąd wszystko się zmienia.
Jednocześnie poznajemy opowieść o Lalie Rousseau. Kim była Lalie i jaka jest jej historia?
W trakcie zastanawiałam się nad odpowiedzią na to pytanie, gdyż niezupełnie było to dla mnie jasne, a przynajmniej do pewnego momentu.
"Ależ ta dziewczyna musiała mieć w sobie siłę, by przetrwać ten ciąg przykrych zdażeń, który zgotował dla niej los."
Lalie i Ava to dwie różne bohaterki, jedna nad wyraz dojrzała, druga momentami infantylna, biorąc pod uwagę to co przeżywały w danej chwili. Pomimo tego, jednak mają wiele wspólnego.
Przeplatające się losy obu kobiet tworzą bardzo ciekawą historię.
Zobaczcie sobie w internecie zdjęcia Huelgoat, czyż samo to nie wystarczy, żeby powstały pomysły na różne magiczne opowieści? Nie dziwię się, że w głowie autorki powstała właśnie taka, a Huelgoat stało się jednym z miejsc, w którym dzieje się akcja tej książki.
Autorka kupiła mnie tą powieścią. To co w niektórych fragmentach czytało się jak sprawozdanie, przerodziło się w malowaną słowem, cudowną powieść. Ponad 500 stron przeczytane w dwa dni mówi chyba samo za siebie.
Gorąco polecam wam tę książkę. Dajcie się oczarować.
October 3, 2024
„Jestem córką powietrza i rozpiera mnie z tego powodu duma”
Dwie linie czasowe. Dwie bohaterki. Co je łączy? A może co je dzieli?
To podstawowe pytania czytelnika, który rozpoczął przygodę z drugim tomem serii „Córki żywiołów. Córka powietrza”autorstwa Doroty. A tych pytań podczas czytania będzie przybywać. Uwierzcie mi.
Pierwszą z bohaterek z którą się stykamy jest Ava. Poczytna pisarka książek fantasy żyjąca współcześnie. Od kilku miesięcy cierpi na brak weny twórczej i to powoduje przeprowadzkę do do kurpiowskiego domku jej rodziców. W dniu urodzin dostaje przesyłkę w postaci rzeźby Sylfidy. A od kogo? No właśnie to jest całe clue tej historii, gdyż Avie się wydaje, że po otrzymaniu tego prezentu jej niemoc twórcza odeszła w siną dal ale spowodował on także u niej nad wyraz realistyczne sny. Dlatego aby dowiedzieć się skąd przywędrował do niej tej przedziwny dar uda się w podróż do Paryża a jej droga będzie prowadziła także przez Jurę Krakowsko-Częstochowską.
Druga bohaterka to Lalie. Jej historia jest nie tylko porywająca ale tragiczna i dająca wiarę w lepsze jutro. To francuska pisarka żyjąca na początku XX w. To przede wszystkim za sprawą jej historii odczuwałam ciarki na plecach i delikatny powiew magii. Zatracałam się w historii opowiadanej z jej perspektywy.
Faktem jest, że książki „Córki powietrza” nie można przeczytać w ciągu dwóch wieczorów. I nie mam tutaj na myśli jej objętości. Która barwnie i realistycznie odmalowuje otaczający ją świat. Przyrodę, miejsca, które widać, że zna. I nawet jeśli wydaje się Wam, że także je dobrze kojarzycie i macie utrwalone w pamięci to w zupełnie inny sposób odbierzecie je po zapoznaniu się z ową pozycją, którą szczerze polecam na leniwe słotne wieczory.
Współpraca barterowa z Wydawnictwem Znak Literanova
Dwie linie czasowe. Dwie bohaterki. Co je łączy? A może co je dzieli?
To podstawowe pytania czytelnika, który rozpoczął przygodę z drugim tomem serii „Córki żywiołów. Córka powietrza”autorstwa Doroty. A tych pytań podczas czytania będzie przybywać. Uwierzcie mi.
Pierwszą z bohaterek z którą się stykamy jest Ava. Poczytna pisarka książek fantasy żyjąca współcześnie. Od kilku miesięcy cierpi na brak weny twórczej i to powoduje przeprowadzkę do do kurpiowskiego domku jej rodziców. W dniu urodzin dostaje przesyłkę w postaci rzeźby Sylfidy. A od kogo? No właśnie to jest całe clue tej historii, gdyż Avie się wydaje, że po otrzymaniu tego prezentu jej niemoc twórcza odeszła w siną dal ale spowodował on także u niej nad wyraz realistyczne sny. Dlatego aby dowiedzieć się skąd przywędrował do niej tej przedziwny dar uda się w podróż do Paryża a jej droga będzie prowadziła także przez Jurę Krakowsko-Częstochowską.
Druga bohaterka to Lalie. Jej historia jest nie tylko porywająca ale tragiczna i dająca wiarę w lepsze jutro. To francuska pisarka żyjąca na początku XX w. To przede wszystkim za sprawą jej historii odczuwałam ciarki na plecach i delikatny powiew magii. Zatracałam się w historii opowiadanej z jej perspektywy.
Faktem jest, że książki „Córki powietrza” nie można przeczytać w ciągu dwóch wieczorów. I nie mam tutaj na myśli jej objętości. Która barwnie i realistycznie odmalowuje otaczający ją świat. Przyrodę, miejsca, które widać, że zna. I nawet jeśli wydaje się Wam, że także je dobrze kojarzycie i macie utrwalone w pamięci to w zupełnie inny sposób odbierzecie je po zapoznaniu się z ową pozycją, którą szczerze polecam na leniwe słotne wieczory.
Współpraca barterowa z Wydawnictwem Znak Literanova
October 5, 2024
Autorka w pierwszej części serii "Córka ziemi " postawiła sobie dosyć wysoko poprzeczkę. Ta osnuta pewną magią i nostalgią powieść wprowadzała czytelnika w taki naturalnie piękny świat przyrody i pewnej tajemniczej historii - czy z "Córką powietrza" było podobnie? Tak! Pisarka ponownie udowodniła, że jej książki dają wytchnienie od tego codziennego pędu, męczącego natłoku spraw, przytłaczającej monotonii. Historia Avy, z jednej strony subtelna, delikatna, z drugiej otoczona aurą tajemniczości. Autorka zabiera nas w podróż na łono przyrody - tam, gdzie czas płynie inaczej a codzienne problemy nabierają innego wymiaru. Ten cudownie zielony zakątek Polski jest idealnym miejscem na zaczerpnięcie oddechu. Zwłaszcza dla naszej bohaterki, która właśnie tam chce dokończyć swoją powieść. Jednak to właśnie tam sekrety wychodzą na jaw. Autorka oprócz tej sielanki przenosi nas również do urokliwej Francji. Tam własnie poznajemy Lalie i cofamy się do przeszłości, gdzie pewne sytuacje splatają się z losami Avy. Połączenie losów tych dwóch bohaterek jest pięknym dopełnieniem całej fabuły. Cała ta historia została doprawiona szczyptą magii, garścią miłości, pięknem sztuki - przynosi nam ulgę dla duszy. Koi. Dostarcza wrażeń, emocji. Otula swoim ciepłem. Ta wyjątkowa powieść obyczajowa poleca się na jesień. Można ją czytać bez znajomości poprzedniej części, więc się nie zastanawiajcie. Warto! Polecam
September 30, 2024
„Córka powietrza” to kontynuacja serii „Córki żywiołów” opowiadającej o kobietach w szczególny sposób związanych z naturą, które podążając za swoją intuicją, potrafią dostrzec więcej niż inni.
Ava jest żyjącą współcześnie pisarką, która przeżywa twórczą niemoc. Przenosi się do uroczej wsi Czarnia przy Puszczy Zielonej, licząc na powrót weny i ta rzeczywiście się pojawia za sprawą niezwykłego prezentu — rzeźby bogini powietrza, Sylfidy. Jednak w skupieniu się na pracy przeszkadza jej nieoczekiwane pojawienie się tajemniczego sąsiada.
Dorota Gąsiorowska nie bez kozery nazywana jest czarodziejką słowa, bowiem obcowanie z jej piórem sprawia mi niewysłowioną przyjemność. Kocham klimat jej powieści ciepły, przytulny, uroczy, doprawiony szczyptą magii. Uwielbiam kobiece postacie przez nią stworzone, które stają mi się bliskie niczym siostry. Pojawia się też wątek miłosny, subtelnie wpleciony w nić fabularną.
Dzięki dwóm płaszczyznom czasowym otrzymujemy aż dwie historie, z których druga przenosi nas w przeszłość do żyjącej na francuskiej prowincji tajemniczej pisarki Lalie, zwanej córką powietrza. Losy obu kobiet poruszają i intrygują, splatając się w najmniej oczekiwanym momencie.
Ava jest żyjącą współcześnie pisarką, która przeżywa twórczą niemoc. Przenosi się do uroczej wsi Czarnia przy Puszczy Zielonej, licząc na powrót weny i ta rzeczywiście się pojawia za sprawą niezwykłego prezentu — rzeźby bogini powietrza, Sylfidy. Jednak w skupieniu się na pracy przeszkadza jej nieoczekiwane pojawienie się tajemniczego sąsiada.
Dorota Gąsiorowska nie bez kozery nazywana jest czarodziejką słowa, bowiem obcowanie z jej piórem sprawia mi niewysłowioną przyjemność. Kocham klimat jej powieści ciepły, przytulny, uroczy, doprawiony szczyptą magii. Uwielbiam kobiece postacie przez nią stworzone, które stają mi się bliskie niczym siostry. Pojawia się też wątek miłosny, subtelnie wpleciony w nić fabularną.
Dzięki dwóm płaszczyznom czasowym otrzymujemy aż dwie historie, z których druga przenosi nas w przeszłość do żyjącej na francuskiej prowincji tajemniczej pisarki Lalie, zwanej córką powietrza. Losy obu kobiet poruszają i intrygują, splatając się w najmniej oczekiwanym momencie.
Read
October 18, 2024Ava jest pisarką, którą po bestsellerowej debiutanckiej serii nagle dopada kryzys twórczy. Wyjeżdża więc do maleńkiego kurpiowskiego domku, by tam w spokoju poszukać zagubionej weny. Niespodziewanie w prezencie od tajemniczego wielbiciela dostaje przepiękną rzeźbę Sylfidę.
Sylfida nie tylko sprawia, że Ava odzyskuje wenę, ale i wiedziona ciekawością, dociera do autorki dzieła Weroniki, którą znamy z „Córki ziemi”.
Historia Avy przeplata się z opowieścią Lalie, córki Frei. I jak się zapewne domyślacie, w pewnym miejscu te historie się połączą.
Autorka ma niezwykłą lekkość pióra i tworzy tak bajkowe opisy, że czytelnik bez problemu jest w stanie wyobrazić sobie miejsce akcji. Połączenie baśni z realnym światem to coś dla czytelników, którzy nie boją się miksów gatunkowych. A wątek romantyczny dodaje smaczku całej historii.
Z przykrością stwierdzam, że drugi tom Córek Żywiołów pt: „Córka powietrza” czytało mi się znacznie trudniej, niż pierwszy. Totalnie nie mogłam wejść w tę historię i nie rozumiem dlaczego. Może to nie był czas na tę książkę? Wam jednak bardzo gorąco polecam, jeżeli lubicie baśniowe klimaty, rodzinne tajemnice i przeszłość przeplatającą się z teraźniejszością.
Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Znak Literanova
Sylfida nie tylko sprawia, że Ava odzyskuje wenę, ale i wiedziona ciekawością, dociera do autorki dzieła Weroniki, którą znamy z „Córki ziemi”.
Historia Avy przeplata się z opowieścią Lalie, córki Frei. I jak się zapewne domyślacie, w pewnym miejscu te historie się połączą.
Autorka ma niezwykłą lekkość pióra i tworzy tak bajkowe opisy, że czytelnik bez problemu jest w stanie wyobrazić sobie miejsce akcji. Połączenie baśni z realnym światem to coś dla czytelników, którzy nie boją się miksów gatunkowych. A wątek romantyczny dodaje smaczku całej historii.
Z przykrością stwierdzam, że drugi tom Córek Żywiołów pt: „Córka powietrza” czytało mi się znacznie trudniej, niż pierwszy. Totalnie nie mogłam wejść w tę historię i nie rozumiem dlaczego. Może to nie był czas na tę książkę? Wam jednak bardzo gorąco polecam, jeżeli lubicie baśniowe klimaty, rodzinne tajemnice i przeszłość przeplatającą się z teraźniejszością.
Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Znak Literanova
November 18, 2024
Ava to młoda pisarka odnosząca sukcesy , jednak od pewnego czasu kobieta utknęła w martwym punkcie i zdaje sobie sprawę z tego, że musi coś zmienić, ponieważ gonią ją terminy oddania książek wydawnictwom, z którymi podpisała umowę.
Postanawia wyjechać do Puszczy Zielonej, do domu jej rodziców i pod ich nieobecność zająć się domem i odnaleźć w sobie natchnienie. Niespodziewanie pewnego dnia pod jej adres kurier dostarcza tajemniczą przesyłkę, której zawartość to rzeźba pięknej kobiety Sylfidy. Sylfida sprawia, że Ava odzyskuje wene, a wiedziona ciekawością dociera do Weroniki , autorki dzieła.
Ta książka to baśń dla dorosłych. Przepiękna! Magiczna! Czytając czułam kropelki rosy pod stopami I słyszałam śpiew ptaków wokół mojej głowy. To historia o miłości, przyjaźni i odwadze do pokonywania własnych lęków.
Postanawia wyjechać do Puszczy Zielonej, do domu jej rodziców i pod ich nieobecność zająć się domem i odnaleźć w sobie natchnienie. Niespodziewanie pewnego dnia pod jej adres kurier dostarcza tajemniczą przesyłkę, której zawartość to rzeźba pięknej kobiety Sylfidy. Sylfida sprawia, że Ava odzyskuje wene, a wiedziona ciekawością dociera do Weroniki , autorki dzieła.
Ta książka to baśń dla dorosłych. Przepiękna! Magiczna! Czytając czułam kropelki rosy pod stopami I słyszałam śpiew ptaków wokół mojej głowy. To historia o miłości, przyjaźni i odwadze do pokonywania własnych lęków.
December 29, 2024
Fascynująca, nieprzeciętna, wielowymiarowa! Słowa legendy wypełzają tu ze szczelin przykurzonej czasem przeszłości, a otulony magiczną aurą las, staje się schronieniem dla ważnej rodzinnej tajemnicy, okazuje się też odpowiedzią na niepewność kobiecego serca. Dorota Gąsiorowska ponownie odurza miłością do surowej natury i nieoczywistych zjawisk, uwodzi gracją wielobarwnych znaczeń, z wrażliwością wiąże twórczy marazm bohaterki z liryczną i jakże poetycką balladą sprzed lat, z intuicją i czułością porusza się po zachwyconej wyobraźni czytelnika. To absolutnie piękna, porywająca i odczuwalnie nastrojowa historia, idealnie oddająca kwiecistość literackiego wdzięku.
Displaying 1 - 20 of 20 reviews