What do you think?
Rate this book
将进酒 Qiang Jin Jiu #5
Thương Tiến Tửu - Tập 5
“Vận mệnh đã muốn ta suốt kiếp chôn chân tại chốn này, nhưng số mệnh ấy nào phải con đường ta lựa chọn. Cát vàng chôn vùi huynh đệ ta, ta không muốn tiếp tục thần phục số mệnh hư vô nữa. Thánh chỉ không cứu được sĩ tốt của ta, triều đình không nuôi nổi chiến mã của ta, ta không muốn liều mạng vì những thứ đó nữa. Ta muốn băng qua núi xanh kia, ta muốn đánh một trận, vì chính mình.”
432 pages, Paperback
Published April 30, 2024
7 people are currently reading
72 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 12 of 12 reviews
May 9, 2023
ถึงจะอ่านไม่ต่อเนื่องก็ยังพอต่อติดได้เพราะบางช่วงบางตอนจะมีเกริ่นสรุปถึงเรื่องราวที่ผ่านมาอยู่บ้าง ยิ่งอ่านยิ่งประทับใจมุมมองและความละเอียดรอบคอบของนักเขียนในการวางกลยุทธ์การเมือง การศึกและการปกครอง รวมถึงความผูกพันของตัวละครในรูปแบบต่างๆไว้ได้อย่างลงตัว
พล็อตหลักในเล่มนี้ของนายเอก #เสิ่นเจ๋อชวนหรือหลันชวน ที่กลายเป็นผู้ปกครองจงปั๋วหกโจวคือการเข้ามาดูแล "ตวนโจว" บ้านเกิดและสถานที่เกิดโศกนาฏกรรมการตายของทหารสามหมื่นนายในหลุมยุบที่กลายเป็นปมดราม่าฝันร้ายของนายเอกในเล่มแรก ช่วงนี้นายเอกจะค่อยๆแสดงบารมีในการปกครองที่ได้เรียนรู้มาจากราชครูผู้เป็นอาจารย์ของจักรพรรดิ์โดยมี #หยวนเหยาอี้ กุนซือหน้าสวยที่ถูกทำร้ายด้วยยาพิษและโดนตีจนขาพิการ สองนายเอกเค้ารับส่งกันดีมากจนวางตัวฝ่ายบุ๋นคอยประสานงานแต่ละโจว ผลักดันองครักษ์พระรอง #เฉียวเทียนหยา ให้กลับเข้าทีมองครักษ์เสื้อแพรเพื่อคานอำนาจกับ #เฟ่ยเซิ่ง องครักษ์เสื้อแพรคนสนิทหลังจากรับคุณชายตกยากที่เคยเป็นนายบำเรอเพื่อแก้แค้นให้พ่อที่เคยเป็นอดีตเจ้าเมืองมาเข้าร่วมทีม เรื่องนี้บทของทีมองครักษ์เสื้อแพรที่กลายมาเป็นทหารม้าเสื้อแพรของนายเอกค่อนข้างเยอะเพราะมีส่วนช่วยนายเอกป้องกันเมืองที่มาลอบโจมตีในช่วงท้าย โดยเฉพาะเฟ่ยเซิ่งที่โดนอบรมทางอ้อมในเรื่องความใจแคบขี้อิจฉา และความผูกพันเสมือนพ่อลูกระหว่างเฟ่ยเซิ่งกับขุนพลชราขี้เมาที่สละชีพเพื่อรักษาเมือง
พล็อตย่อยที่มีไม่มากแต่สำคัญก็ไม่น้อย เช่น การสังหารพ่อค้าหน้าเลือดที่หลงตัวเองว่ามีแต้มต่อเหนือกว่านายเอกเพราะเป็นคนหาเสบียงให้กองทัพ , การตายของหลวงจีนที่เป็นความหวังในการรักษานายเอกทั้งสองคน, ความรักของคู่รองที่มี NC เบาๆแต่มีฉากอื่นที่โรแมนติคลึกซึ้งมากกว่าและมีแนวโน้มว่าน่าจะจบแบบไม่แฮปปี้
พล็อตช่วงแรกของฝั่งพระเอกคือการกลับมาหาเทียบ่อยๆ คู่นี้คงความเซ็กซี่ในฉาก NC เล่มนี้ลูกเขยปะทะพ่อตาจริงจังและเริ่มมีการเกริ่นถึงแนวทางในอนาคตที่น่าจะเป็นไปตามการคาดคะเนของกุนซือหยวนเหยาอี้ พล็อตการศึกของพระเอกเล่มนี้โดดเด่นมาก เป็นการกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ของกองทัพม้าเหล็กที่กลยุทธ์และฉากสงครามดีมาก ช่วงท้ายจะเป็นการวางแผนศึกภาพใหญ่ที่นายเอกอยู่ตรงกลางเชื่อมต่อดินแดนทางเหนือของบ้านพระเอกและชวี่ตูทางใต้ของบ้านจอมทัพหญิง #ชีจู๋อิน ทางตะวันออกคือเปียนซา ทางตะวันตกคือห้าโจวที่เหลือและเมืองหลวง พระนายต้องป้องกันศึกเปียนซาที่ฝ่ายศัตรูก็โคตรเก่งจนต้องลุ้นว่าแผนที่พระนายวางไว้จะจบลงโดยมีความสูญเสียมากน้อยแต่ไหน พระเอกจะกลับมาช่วยเมียรักษาเมืองทันมั้ยเนี่ย
ฝ่ายจอมทัพหญิงในเล่มนี้งานศึกนอกไม่เยอะ แต่กลายเป็นคีย์สำคัญในเมืองหลวงโดยมีองค์หญิงสามสกุลฮวาที่กลายมาเป็นแม่เลี้ยงใหญ่เป็นคนสำคัญที่บอกใบ้คความลับคอรัปชั่นที่เกิดขึ้นที่นำไปสู่การรื้อฟื้นคดียักยอกทรัพย์และการลงโทษขุนนางจากแปดตระกูลใหญ่ ยาวไปถึงการแข่งกันยึดอำนาจระหว่างทีมของไทเฮาและทีมขุนนางสามัญชนที่หนุนหลังรัชทายาทหญิงที่งานนี้เล่นกันถึงตาย คู่ของจอมทัพกับองค์หญิงสามมีน้อยแต่น่ารัก เป็นคนสวย จิตใจดี และฉลาดทั้งคู่ รอลุ้นเล่มจบว่าจะสนุกแค่ไหน
พล็อตหลักในเล่มนี้ของนายเอก #เสิ่นเจ๋อชวนหรือหลันชวน ที่กลายเป็นผู้ปกครองจงปั๋วหกโจวคือการเข้ามาดูแล "ตวนโจว" บ้านเกิดและสถานที่เกิดโศกนาฏกรรมการตายของทหารสามหมื่นนายในหลุมยุบที่กลายเป็นปมดราม่าฝันร้ายของนายเอกในเล่มแรก ช่วงนี้นายเอกจะค่อยๆแสดงบารมีในการปกครองที่ได้เรียนรู้มาจากราชครูผู้เป็นอาจารย์ของจักรพรรดิ์โดยมี #หยวนเหยาอี้ กุนซือหน้าสวยที่ถูกทำร้ายด้วยยาพิษและโดนตีจนขาพิการ สองนายเอกเค้ารับส่งกันดีมากจนวางตัวฝ่ายบุ๋นคอยประสานงานแต่ละโจว ผลักดันองครักษ์พระรอง #เฉียวเทียนหยา ให้กลับเข้าทีมองครักษ์เสื้อแพรเพื่อคานอำนาจกับ #เฟ่ยเซิ่ง องครักษ์เสื้อแพรคนสนิทหลังจากรับคุณชายตกยากที่เคยเป็นนายบำเรอเพื่อแก้แค้นให้พ่อที่เคยเป็นอดีตเจ้าเมืองมาเข้าร่วมทีม เรื่องนี้บทของทีมองครักษ์เสื้อแพรที่กลายมาเป็นทหารม้าเสื้อแพรของนายเอกค่อนข้างเยอะเพราะมีส่วนช่วยนายเอกป้องกันเมืองที่มาลอบโจมตีในช่วงท้าย โดยเฉพาะเฟ่ยเซิ่งที่โดนอบรมทางอ้อมในเรื่องความใจแคบขี้อิจฉา และความผูกพันเสมือนพ่อลูกระหว่างเฟ่ยเซิ่งกับขุนพลชราขี้เมาที่สละชีพเพื่อรักษาเมือง
พล็อตย่อยที่มีไม่มากแต่สำคัญก็ไม่น้อย เช่น การสังหารพ่อค้าหน้าเลือดที่หลงตัวเองว่ามีแต้มต่อเหนือกว่านายเอกเพราะเป็นคนหาเสบียงให้กองทัพ , การตายของหลวงจีนที่เป็นความหวังในการรักษานายเอกทั้งสองคน, ความรักของคู่รองที่มี NC เบาๆแต่มีฉากอื่นที่โรแมนติคลึกซึ้งมากกว่าและมีแนวโน้มว่าน่าจะจบแบบไม่แฮปปี้
พล็อตช่วงแรกของฝั่งพระเอกคือการกลับมาหาเทียบ่อยๆ คู่นี้คงความเซ็กซี่ในฉาก NC เล่มนี้ลูกเขยปะทะพ่อตาจริงจังและเริ่มมีการเกริ่นถึงแนวทางในอนาคตที่น่าจะเป็นไปตามการคาดคะเนของกุนซือหยวนเหยาอี้ พล็อตการศึกของพระเอกเล่มนี้โดดเด่นมาก เป็นการกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ของกองทัพม้าเหล็กที่กลยุทธ์และฉากสงครามดีมาก ช่วงท้ายจะเป็นการวางแผนศึกภาพใหญ่ที่นายเอกอยู่ตรงกลางเชื่อมต่อดินแดนทางเหนือของบ้านพระเอกและชวี่ตูทางใต้ของบ้านจอมทัพหญิง #ชีจู๋อิน ทางตะวันออกคือเปียนซา ทางตะวันตกคือห้าโจวที่เหลือและเมืองหลวง พระนายต้องป้องกันศึกเปียนซาที่ฝ่ายศัตรูก็โคตรเก่งจนต้องลุ้นว่าแผนที่พระนายวางไว้จะจบลงโดยมีความสูญเสียมากน้อยแต่ไหน พระเอกจะกลับมาช่วยเมียรักษาเมืองทันมั้ยเนี่ย
ฝ่ายจอมทัพหญิงในเล่มนี้งานศึกนอกไม่เยอะ แต่กลายเป็นคีย์สำคัญในเมืองหลวงโดยมีองค์หญิงสามสกุลฮวาที่กลายมาเป็นแม่เลี้ยงใหญ่เป็นคนสำคัญที่บอกใบ้คความลับคอรัปชั่นที่เกิดขึ้นที่นำไปสู่การรื้อฟื้นคดียักยอกทรัพย์และการลงโทษขุนนางจากแปดตระกูลใหญ่ ยาวไปถึงการแข่งกันยึดอำนาจระหว่างทีมของไทเฮาและทีมขุนนางสามัญชนที่หนุนหลังรัชทายาทหญิงที่งานนี้เล่นกันถึงตาย คู่ของจอมทัพกับองค์หญิงสามมีน้อยแต่น่ารัก เป็นคนสวย จิตใจดี และฉลาดทั้งคู่ รอลุ้นเล่มจบว่าจะสนุกแค่ไหน
January 28, 2024
ท่ามกลางความปวดเฮดของการแก่งแย่งชิงดีคือเขินคู่จอมทัพชีกับคุณหนูสามมาก ฉากแต้มชาดให้คือฟีลคลั่งรักแบบเพลงชาดแดงเลย ฮีลใจสุดๆ😭
September 20, 2025
Mình quay trở lại đọc Thương Tiến Tửu sau chừng 1 năm (mình xem trên goodreads thì quyển 4 mình đọc xong vào gần cuối năm 2024, và quyển 5 thì vào tháng 9 năm 2025). Mình thấy bookmark kẹp giữa chừng, có lẽ mình đã đọc nửa chừng rồi bỏ quên, cũng không tập trung nên khi quay lại thì không nhớ tình tiết, nên quyết định đọc lại từ đầu quyển này.
Quyển 5 từ chương 151 đến 189, vẫn là phần II: Lại làm anh hùng thời loạn. Chủ yếu nói về khoảng thời gian xa cách giữa Thẩm Trạch Xuyên, người ở Tỳ Châu và lên kế hoạch chiếm các châu Trung Bác, và Tiêu Trì Dã lúc này đã quay lại Ly Bắc, mướt mồ hôi đánh giặc Biên Sa.
Đối với một người không thể nhớ hết các tuyến nhân vật trong bộ này, đặc biệt là các nhân vật phụ, thì việc mình theo kịp nhịp truyện cũng đã rất hay rồi. Nhưng có mấy đoạn mình cực ấn tượng ở quyển này như dưới đây:
Đoạn Thẩm Trạch Xuyên đến Ly Bắc mà không báo cho Tiêu Trì Dã trước, mục đích chính không phải là để gặp họ Tiêu mà là để gặp cha hắn, Vương gia Ly Bắc, Tiêu Phương Húc, nhằm thương lượng mượn đường Ly Bắc. Nhưng khi y gặp Tiêu Trì Dã, thế gian xung quanh dường như biến mất và chỉ còn lại hai người họ, bên bờ suối, với hình ảnh Tiêu Trì Dã thấm đẫm nước lạnh, và Thẩm Trạch Xuyên xuất hiện bên bờ suối, đúng theo lời họ Tiêu nói, "như trên trời rơi xuống". Đoạn này vừa đẹp vừa thơ, tình cảm lại nồng nàn.
Thêm nữa là ở phần này, hai người họ đã ngầm công khai quan hệ với người ngoài mỗi khi nhắc đến nhau, bằng việc xưng người kia là ngoại tổ - nội tổ, mà dịch giả đã dịch rất khéo thành "nhà ta". Chỉ có vợ chồng ăn ở với nhau bao năm, tình cảm khăng khít mặn nồng mới xưng hô như vậy. Dịch giả đưa một từ rất Việt Nam dân dã vào truyện, vậy mà không làm mất đi cái hồn của truyện.
Mối thù cực lớn giữa Cáp Sâm và Tiêu Trì Dã. Cái hay của Thương Tiến Tửu là không xây dựng nhân vật chính mạnh mẽ vô song, bất khả chiến bại. Cái hay của tác giả là xây dựng những tuyến nhân vật phụ cũng hay như nhân vật chính, có hồn và có vai trò rất mạnh mẽ, riêng biệt. Cáp Sâm là một trong những tướng tài của Biên Sa, nắm quân bọ cạp, và chỉ qua hai trận chiến đối đầu trực diện với Tiêu Trì Dã đã có thể khẳng định rằng mình là một người khó chơi, khó giết. Thậm chí Tiêu Trì Dã còn thua nhục nhã dưới tay người này, và sau đó là Cáp Sâm vây bắt và giết Tiêu Phương Húc, một huyền thoại Vương gia Ly Bắc, thậm chí đối với cả quân địch chứ không riêng gì Ly Bắc. Nhưng hắn chém đầu Tiêu Phương Húc, sau đó lại đối đầu với một Tiêu Trì Dã điên cuồng bạo ngược mà vẫn sống sót trốn thoát.
Cáp Sâm mang đầu cha hắn đi.
Từ cảnh này dẫn đến những đoạn Tiêu Trì Dã bật khóc, khi nhìn thấy cái xác không đầu của cha mình, khi mang đầu cha mình trở về, và khi đứng dưới trời đổ tuyết, bờ vai mái đầu cô đơn, đến sau lưng hắn là Thẩm Trạch Xuyên. Không yếu đuối, nhưng nghẹn ngào vừa đủ.
Một đoạn nữa là đoạn diễn tả mối tình cảm giữa Kiều Thiên Nhai và Diêu Ôn Ngọc, mà tác giả đã diễn tả cảnh rất đẹp xung quanh hai người họ, vừa đẹp vừa buồn, hai mảnh đời cô độc ráp vào nhau, vậy mà lại hợp nhau quá chừng.
"Thỉnh thoảng Diêu Ôn Ngọc ngắm nhìn hắn, phát hiện những khi hắn đứng giữa ánh mù và sương núi như vậy có vẻ bình yên và tĩnh lặng, như thế đã quên hết gió mưa giang hồ, chẳng khác nào vị khách nơi chân trời xa hóa thành bóng tùng dưới ánh trăng."
Một vài đoạn mình rất ưng trong quyển này:
"Y yêu Tiêu Trì Dã, y còn có Kỷ Cương. Y không thể hình dung nổi một ngày nào đó, Tiêu Trì Dã và Kỷ Cương cũng bước vào cái quá khứ ấy, trở thành nỗi đau đớn không thể chữa lành của y. Y đã nhẫn nhục đủ rồi, y đã chịu đủ xiềng xích gông cùm, thứ y muốn xé toạt đi không chỉ là đất trời mà còn là hết thảy gông cùm xiềng xích đã từng ghìm y lại." Đoạn này là khi Thẩm Trạch Xuyên siết cổ Lôi Kinh Trập trên Đỉnh Phủ Tiên, xung quanh y là lửa, bên dưới y là tiếng gươm đao chém giết, máu tươi vô tình thấm đầy đất. Thẩm Trạch Xuyên giết Lôi Kinh Trập, chứng minh rằng y không yếu đuối, đừng tưởng nhìn y một thân bạch y phiêu lãng, đừng nhắc đến y chỉ vì y là con của tội thần Thẩm Vệ và kỹ tử Bạch Trà. Lôi Kinh Trập kể chuyện Bạch Trà cho y, những tưởng sẽ khiến Thẩm Trạch Xuyên lung lay. Nhưng quá khứ y đã bỏ lại từ lâu, Thẩm Trạch Xuyên đó đã chết ở dưới hố trời Trà Thạch. Thẩm Trạch Xuyên bây giờ là Phủ quân, trốn chạy khỏi Khuất đô, có thù tất báo.
Hai đoạn gần gũi khiến người đọc ngượng đỏ mặt, là khi Tiêu Trì Dã trừng phạt Thẩm Trạch Xuyên sau đó bằng cách cạo sạch nơi tư mật của người yêu mình, và khi Thẩm Trạch Xuyên chui xuống gầm bàn để trêu chọc y, nhưng hóa ra lại làm hại mình. Giữa một bộ truyện đồ sộ về quan trường, chiến trường, âm mưu, giặc cướp, thì những đoạn nho nhỏ này ngọt ngào không tưởng.
Sau khi đọc xong quyển 5 mình đã bắt đầu quyển 6 ngay, tiếp nối trận chiến của Thích Trúc Âm dẫn thiết kỵ Ly Bắc đánh lui quân bọ cạp của Cáp Sâm ở chỗ của Triêu Huy. Mình không muốn bỏ dở quá lâu, mình sẽ lại quên mạch truyện.
Quyển 5 từ chương 151 đến 189, vẫn là phần II: Lại làm anh hùng thời loạn. Chủ yếu nói về khoảng thời gian xa cách giữa Thẩm Trạch Xuyên, người ở Tỳ Châu và lên kế hoạch chiếm các châu Trung Bác, và Tiêu Trì Dã lúc này đã quay lại Ly Bắc, mướt mồ hôi đánh giặc Biên Sa.
Đối với một người không thể nhớ hết các tuyến nhân vật trong bộ này, đặc biệt là các nhân vật phụ, thì việc mình theo kịp nhịp truyện cũng đã rất hay rồi. Nhưng có mấy đoạn mình cực ấn tượng ở quyển này như dưới đây:
Đoạn Thẩm Trạch Xuyên đến Ly Bắc mà không báo cho Tiêu Trì Dã trước, mục đích chính không phải là để gặp họ Tiêu mà là để gặp cha hắn, Vương gia Ly Bắc, Tiêu Phương Húc, nhằm thương lượng mượn đường Ly Bắc. Nhưng khi y gặp Tiêu Trì Dã, thế gian xung quanh dường như biến mất và chỉ còn lại hai người họ, bên bờ suối, với hình ảnh Tiêu Trì Dã thấm đẫm nước lạnh, và Thẩm Trạch Xuyên xuất hiện bên bờ suối, đúng theo lời họ Tiêu nói, "như trên trời rơi xuống". Đoạn này vừa đẹp vừa thơ, tình cảm lại nồng nàn.
Thêm nữa là ở phần này, hai người họ đã ngầm công khai quan hệ với người ngoài mỗi khi nhắc đến nhau, bằng việc xưng người kia là ngoại tổ - nội tổ, mà dịch giả đã dịch rất khéo thành "nhà ta". Chỉ có vợ chồng ăn ở với nhau bao năm, tình cảm khăng khít mặn nồng mới xưng hô như vậy. Dịch giả đưa một từ rất Việt Nam dân dã vào truyện, vậy mà không làm mất đi cái hồn của truyện.
Mối thù cực lớn giữa Cáp Sâm và Tiêu Trì Dã. Cái hay của Thương Tiến Tửu là không xây dựng nhân vật chính mạnh mẽ vô song, bất khả chiến bại. Cái hay của tác giả là xây dựng những tuyến nhân vật phụ cũng hay như nhân vật chính, có hồn và có vai trò rất mạnh mẽ, riêng biệt. Cáp Sâm là một trong những tướng tài của Biên Sa, nắm quân bọ cạp, và chỉ qua hai trận chiến đối đầu trực diện với Tiêu Trì Dã đã có thể khẳng định rằng mình là một người khó chơi, khó giết. Thậm chí Tiêu Trì Dã còn thua nhục nhã dưới tay người này, và sau đó là Cáp Sâm vây bắt và giết Tiêu Phương Húc, một huyền thoại Vương gia Ly Bắc, thậm chí đối với cả quân địch chứ không riêng gì Ly Bắc. Nhưng hắn chém đầu Tiêu Phương Húc, sau đó lại đối đầu với một Tiêu Trì Dã điên cuồng bạo ngược mà vẫn sống sót trốn thoát.
Cáp Sâm mang đầu cha hắn đi.
Từ cảnh này dẫn đến những đoạn Tiêu Trì Dã bật khóc, khi nhìn thấy cái xác không đầu của cha mình, khi mang đầu cha mình trở về, và khi đứng dưới trời đổ tuyết, bờ vai mái đầu cô đơn, đến sau lưng hắn là Thẩm Trạch Xuyên. Không yếu đuối, nhưng nghẹn ngào vừa đủ.
Một đoạn nữa là đoạn diễn tả mối tình cảm giữa Kiều Thiên Nhai và Diêu Ôn Ngọc, mà tác giả đã diễn tả cảnh rất đẹp xung quanh hai người họ, vừa đẹp vừa buồn, hai mảnh đời cô độc ráp vào nhau, vậy mà lại hợp nhau quá chừng.
"Thỉnh thoảng Diêu Ôn Ngọc ngắm nhìn hắn, phát hiện những khi hắn đứng giữa ánh mù và sương núi như vậy có vẻ bình yên và tĩnh lặng, như thế đã quên hết gió mưa giang hồ, chẳng khác nào vị khách nơi chân trời xa hóa thành bóng tùng dưới ánh trăng."
Một vài đoạn mình rất ưng trong quyển này:
"Y yêu Tiêu Trì Dã, y còn có Kỷ Cương. Y không thể hình dung nổi một ngày nào đó, Tiêu Trì Dã và Kỷ Cương cũng bước vào cái quá khứ ấy, trở thành nỗi đau đớn không thể chữa lành của y. Y đã nhẫn nhục đủ rồi, y đã chịu đủ xiềng xích gông cùm, thứ y muốn xé toạt đi không chỉ là đất trời mà còn là hết thảy gông cùm xiềng xích đã từng ghìm y lại." Đoạn này là khi Thẩm Trạch Xuyên siết cổ Lôi Kinh Trập trên Đỉnh Phủ Tiên, xung quanh y là lửa, bên dưới y là tiếng gươm đao chém giết, máu tươi vô tình thấm đầy đất. Thẩm Trạch Xuyên giết Lôi Kinh Trập, chứng minh rằng y không yếu đuối, đừng tưởng nhìn y một thân bạch y phiêu lãng, đừng nhắc đến y chỉ vì y là con của tội thần Thẩm Vệ và kỹ tử Bạch Trà. Lôi Kinh Trập kể chuyện Bạch Trà cho y, những tưởng sẽ khiến Thẩm Trạch Xuyên lung lay. Nhưng quá khứ y đã bỏ lại từ lâu, Thẩm Trạch Xuyên đó đã chết ở dưới hố trời Trà Thạch. Thẩm Trạch Xuyên bây giờ là Phủ quân, trốn chạy khỏi Khuất đô, có thù tất báo.
Hai đoạn gần gũi khiến người đọc ngượng đỏ mặt, là khi Tiêu Trì Dã trừng phạt Thẩm Trạch Xuyên sau đó bằng cách cạo sạch nơi tư mật của người yêu mình, và khi Thẩm Trạch Xuyên chui xuống gầm bàn để trêu chọc y, nhưng hóa ra lại làm hại mình. Giữa một bộ truyện đồ sộ về quan trường, chiến trường, âm mưu, giặc cướp, thì những đoạn nho nhỏ này ngọt ngào không tưởng.
Sau khi đọc xong quyển 5 mình đã bắt đầu quyển 6 ngay, tiếp nối trận chiến của Thích Trúc Âm dẫn thiết kỵ Ly Bắc đánh lui quân bọ cạp của Cáp Sâm ở chỗ của Triêu Huy. Mình không muốn bỏ dở quá lâu, mình sẽ lại quên mạch truyện.
February 18, 2023
อ่านแล้วต้องยอมรับความสามารถของคุณนักเขียนและคุณนักแปลเลยค่ะ นอกจากตัว��ะครเยอะแล้ว เนื้อหามันละเอียดละเมียด มีชั้นเชิงมากเลย ความซับซ้อนและรายละเอียดทั้งกลยุทธ์การสู้รบ ภูมิศาสตร์ การเมืองการปกครอง ระบบขุนนาง แคว้นและเผ่าต่างๆในเรื่อง ซึ่งคนที่อ่านอย่างเรายังต้องนึกภาพและคิดตาม คุณนักเขียนและคุณนักแปลที่ต้องรวบรวมข้อมูล เขียนออกมานี่คือที่สุด ขนาด NC ยังบรรยายภาษาสวยงามเลยอ่ะ ปรบมือ
January 8, 2023
หลังอ่านเล่มห้าจบ:
เล่มนี้เราจะได้รู้อะไรเยอะขึ้น ทางการเมือง ไม่ใช่แค่ชิงอำนาจกันไปมา คนนี้ตายคนนั้นมีลูกสิบสามคนคนที่เจ็ดแย่งกับคนที่สิบอะไรแบบนั้น ไม่มี เล่มนี้บอกชัด ชัดกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
มาเพื่อถอนรากถอนโคนอำนาจเก่า เด็ดหัวเลือดสีน้ำเงิน คนธรรมดาห้ำหั่นกันเอง แตกขั้วอำนาจกันตามทัศนะ และใช้กลวิธีแย่งชิงต่างกัน
ไม่ต้องพูดอะไรเยอะ พูดไปเยอะแล้ว เล่มนี้ยังคงสนุกมากๆ เช่ออันกับหลันโจวรักกันมากกกกกกกก เวลาบรรยายความผูกพันคะนึงหาเอย
ความตัดพ้องอนง้อกันเอย
ความใคร่อยากครอบครองเอย
me/ ตายสงบศพสีชมพู
หอมความรักแบบไม่เลี่ยนนะ ที่หยิบมาดูทองหยิบทองหยอดแต่ระหว่างอ่านมันแนวลึกซึ้งผูกพันท่ามกลางอันตรายกันมากกว่า การดำเนินเรื่องยังคงตึง เครียด เข้มข้น ซับซ้อน ผลัดกันเสียผลัดกันได้ มีคนตาย เชิญร่ำสุรา take it serious ทุกทาง ไม่อ่อนให้คนอ่านเลย แต่ข้อดีคืออ่านเข้าใจง่าย ส่วนใหญ่อ่านรอบเดียวเข้าใจได้ทันที มีแค่ตอนเล่นแง่กันไปมาแล้วต้องปิดบังข้อมูลนั่นแหละเราจะงงว่าจะสื่ออะไรนะ แล้วเขาค่อยไปเฉลยทีหลัง เป็นการจงใจปล่อยให้งงอะไรแบบนั้นมากกว่า
ข้อดีของเล่มก่อนยิ่งมาเล่มนี้ยิ่งชัดขึ้น ตัวละครเขาเขียนมาแจ่มแมวจริงๆ สนุกมาก ไม่รู้จะใช้คำไหน *chef kiss* สนุกแบบบ้าคลั่ง ไม่ใช่ สนุก แต่เป็น สนุกจังโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย 55555
เล่มนี้เราจะได้รู้อะไรเยอะขึ้น ทางการเมือง ไม่ใช่แค่ชิงอำนาจกันไปมา คนนี้ตายคนนั้นมีลูกสิบสามคนคนที่เจ็ดแย่งกับคนที่สิบอะไรแบบนั้น ไม่มี เล่มนี้บอกชัด ชัดกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
มีแต่ผู้ที่ถือกำเนิดมาสูงศักดิ์เท่านั้นหรือ จึงจะคู่ควรครอบครองอำนาจที่สามารถก่อคลื่นลม คนธรรมดาทั่วไปนับไม่ถ้วนในโลกนี้ล้วนเป็นโครงกระดูกใต้บันได! เป็นมดที่ต้องถูกเหยียบย่ำ ไร้ซึ่งความเจ็บปวดและไม่อาจร้องครวญคราง!
"พวกเราทำผิดอะไร"
ทำผิดอะไร!
มาเพื่อถอนรากถอนโคนอำนาจเก่า เด็ดหัวเลือดสีน้ำเงิน คนธรรมดาห้ำหั่นกันเอง แตกขั้วอำนาจกันตามทัศนะ และใช้กลวิธีแย่งชิงต่างกัน
ไม่ต้องพูดอะไรเยอะ พูดไปเยอะแล้ว เล่มนี้ยังคงสนุกมากๆ เช่ออันกับหลันโจวรักกันมากกกกกกกก เวลาบรรยายความผูกพันคะนึงหาเอย
"ไม่เหนื่อย" เซียวฉือเหย่ถูไถแก้ม้ขา "อาศัยการคิดถึงเจ้าจึงรอดมาได้"
ความตัดพ้องอนง้อกันเอย
เซียวฉือเหย่พูด "หลันโจว เจ้าแค่แข็งใจหน่อยก็ทิ้งข้าไว้แล้วจากไปได้"
ความใคร่อยากครอบครองเอย
"หลันโจวรับกำไลของพี่สะใภ้ข้าแล้ว เป็นของข้าเซียวเช่ออันนานแล้ว"
me/ ตายสงบศพสีชมพู
หอมความรักแบบไม่เลี่ยนนะ ที่หยิบมาดูทองหยิบทองหยอดแต่ระหว่างอ่านมันแนวลึกซึ้งผูกพันท่ามกลางอันตรายกันมากกว่า การดำเนินเรื่องยังคงตึง เครียด เข้มข้น ซับซ้อน ผลัดกันเสียผลัดกันได้ มีคนตาย เชิญร่ำสุรา take it serious ทุกทาง ไม่อ่อนให้คนอ่านเลย แต่ข้อดีคืออ่านเข้าใจง่าย ส่วนใหญ่อ่านรอบเดียวเข้าใจได้ทันที มีแค่ตอนเล่นแง่กันไปมาแล้วต้องปิดบังข้อมูลนั่นแหละเราจะงงว่าจะสื่ออะไรนะ แล้วเขาค่อยไปเฉลยทีหลัง เป็นการจงใจปล่อยให้งงอะไรแบบนั้นมากกว่า
ข้อดีของเล่มก่อนยิ่งมาเล่มนี้ยิ่งชัดขึ้น ตัวละครเขาเขียนมาแจ่มแมวจริงๆ สนุกมาก ไม่รู้จะใช้คำไหน *chef kiss* สนุกแบบบ้าคลั่ง ไม่ใช่ สนุก แต่เป็น สนุกจังโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย 55555
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 23, 2025
รีวิวรวม 6 เล่มแบบไม่สปอยล์นะคะ
นิยายวายสายโรม้านซ์การเมืองที่เริ่มจากความเป็นศัตรูเหม็นหน้ากันของคู่พระนาย กลายเป็นรักกันดูดดื่มแบบขาดกันไม่ได้ เปิดเรื่องด้วยโศกนาฏกรรมของการพลีชีพของเหล่าทหารกว่าสองหมื่นนายพร้อมความผิดของบิดานายเอกที่ตกมาถึงเขาเพราะเขาเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวของตระกูลจากเหตุโศกนาฏกรรมนั้น
นายเอกเริ่มต้นชีวิตแบบรันทดมาก ชีวิตผ่านไปแต่ละวันแบบต้องลุ้นกันสุดตัว ในขณะที่พระเอกก็มีชีวิตน่าสงสาร ถูกส่งเข้ามาเป็นตัวประกันเพื่อให้บิดาและพี่ชายไม่กล้าทรยศราชสำนักในขณะที่ในใจคือตะโกนโหยหาอิสระในดินแดนบ้านเกิด แต่นั่นก็เลยเป็นจุดกำเนิดที่ทำให้คู่พระนายเข้าอกเข้าใจและเติมเต็มกันและกันได้พอดี
พล็อตเต็มไปด้วยกลยุทธ์และรายละเอียดมากมายที่ค่อย ๆ ปล่อยปมออกมาเป็นจุด ๆ ให้คนอ่านปะติดปะต่อเอา ทั้งเรื่องการหาปมปัญหา การวางแผนแก้แค้น การปกป้องบ้านเมือง และการปะทะกันของขั้วการเมือง มันเลยใช้สมองค่อนข้างมากและอ่านได้ค่อนข้างช้า แต่เนื้อหาเต็มไปด้วยภาษาสละสลวยและความฉลาดคมคายของตัวละครมากมาย โทนในการเล่าครบรสเพราะจัดมาทั้งความเป็นโรม้านซ์ (เคมีคู่พระนายคือดีมาก และยังมีคู่รองในเรื่องอีก 2 คู่ที่ชงเข้มไม่แพ้กัน) ฉากรัก ความซาบซึ้งกินใจ การลุ้นเอาใจช่วย รวมไปถึงจุดสะเทือนอารมณ์ แต่ตัวละครที่เราชอบมาก ๆ ในเรื่อง (สองตัว) กลับไม่ใช่คู่พระนาย แต่เป็นพี่ชายพระเอกและที่ปรึกษากลยุทธ์ของนายเอก (ซึ่งคนหลังนี้เราไม่สปอยล์นะคะ อยากให้อ่านและลุ้นกันเอง)
ใครเป็นสายชอบอ่านแนววางแผนกลยุทธ์ ต่อสู้กันแบบใช้ทั้งสมองและกำลัง อยากให้ได้ลองอ่านเรื่องนี้ดูค่ะ ส่วนตัวเราเองถ้าจะติดก็จะมีแค่เรื่องที่ความเหนื่อยสมองนิดนึงในการอ่านที่ดึงให้ความเร็วในการอ่านช้าลงจนถึงบางจังหวะที่ต้องหยุดไปทำอย่างอื่นบ้าง (และปมบางอย่างในเรื่องก็ยอมรับว่าอ่านจนจบแล้วก็ยังค้างคาใจ) กับเรื่องความรักของคู่หลักคู่รองที่จะต้องตอบโจทย์ความเป็นงานวายไปซะทุกคู่ เราที่ไม่ได้เน้นอ่านงานวายเลยรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อยค่ะ
นิยายวายสายโรม้านซ์การเมืองที่เริ่มจากความเป็นศัตรูเหม็นหน้ากันของคู่พระนาย กลายเป็นรักกันดูดดื่มแบบขาดกันไม่ได้ เปิดเรื่องด้วยโศกนาฏกรรมของการพลีชีพของเหล่าทหารกว่าสองหมื่นนายพร้อมความผิดของบิดานายเอกที่ตกมาถึงเขาเพราะเขาเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวของตระกูลจากเหตุโศกนาฏกรรมนั้น
นายเอกเริ่มต้นชีวิตแบบรันทดมาก ชีวิตผ่านไปแต่ละวันแบบต้องลุ้นกันสุดตัว ในขณะที่พระเอกก็มีชีวิตน่าสงสาร ถูกส่งเข้ามาเป็นตัวประกันเพื่อให้บิดาและพี่ชายไม่กล้าทรยศราชสำนักในขณะที่ในใจคือตะโกนโหยหาอิสระในดินแดนบ้านเกิด แต่นั่นก็เลยเป็นจุดกำเนิดที่ทำให้คู่พระนายเข้าอกเข้าใจและเติมเต็มกันและกันได้พอดี
พล็อตเต็มไปด้วยกลยุทธ์และรายละเอียดมากมายที่ค่อย ๆ ปล่อยปมออกมาเป็นจุด ๆ ให้คนอ่านปะติดปะต่อเอา ทั้งเรื่องการหาปมปัญหา การวางแผนแก้แค้น การปกป้องบ้านเมือง และการปะทะกันของขั้วการเมือง มันเลยใช้สมองค่อนข้างมากและอ่านได้ค่อนข้างช้า แต่เนื้อหาเต็มไปด้วยภาษาสละสลวยและความฉลาดคมคายของตัวละครมากมาย โทนในการเล่าครบรสเพราะจัดมาทั้งความเป็นโรม้านซ์ (เคมีคู่พระนายคือดีมาก และยังมีคู่รองในเรื่องอีก 2 คู่ที่ชงเข้มไม่แพ้กัน) ฉากรัก ความซาบซึ้งกินใจ การลุ้นเอาใจช่วย รวมไปถึงจุดสะเทือนอารมณ์ แต่ตัวละครที่เราชอบมาก ๆ ในเรื่อง (สองตัว) กลับไม่ใช่คู่พระนาย แต่เป็นพี่ชายพระเอกและที่ปรึกษากลยุทธ์ของนายเอก (ซึ่งคนหลังนี้เราไม่สปอยล์นะคะ อยากให้อ่านและลุ้นกันเอง)
ใครเป็นสายชอบอ่านแนววางแผนกลยุทธ์ ต่อสู้กันแบบใช้ทั้งสมองและกำลัง อยากให้ได้ลองอ่านเรื่องนี้ดูค่ะ ส่วนตัวเราเองถ้าจะติดก็จะมีแค่เรื่องที่ความเหนื่อยสมองนิดนึงในการอ่านที่ดึงให้ความเร็วในการอ่านช้าลงจนถึงบางจังหวะที่ต้องหยุดไปทำอย่างอื่นบ้าง (และปมบางอย่างในเรื่องก็ยอมรับว่าอ่านจนจบแล้วก็ยังค้างคาใจ) กับเรื่องความรักของคู่หลักคู่รองที่จะต้องตอบโจทย์ความเป็นงานวายไปซะทุกคู่ เราที่ไม่ได้เน้นอ่านงานวายเลยรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อยค่ะ
May 6, 2024
สนุกมาก ลุ้นจนหน้าสุดท้าย อ่านมา 5 เล่ม ไม่ผิดหวังเลยสักเล่ม
หากเปรียบใต้หล้าคือกระดานหมาก เสิ่นเจ๋อชวนก็คือหนึ่งในผู้เดินหมากกระดานนี้ เราวางแผนได้ เดินหมากได้ ผู้อื่นก็กระทำได้เช่นกัน ดังนั้นเราทำได้แค่ทำให้ดีที่สุดในฝั่งของเรา ที่เหลือยังต้องใช้โชคเป็นตัวชี้วัดด้วย
ใกล้จบแล้ว แต่เนื้อเรื่องยังคงเข้มข้น อ่านไปก็หวั่นใจไป กลัวตัวละครนั้นนี่จะตาย อยากขี่ม้าถือดาบไปช่วยทุกคนรบเลย
หากเปรียบใต้หล้าคือกระดานหมาก เสิ่นเจ๋อชวนก็คือหนึ่งในผู้เดินหมากกระดานนี้ เราวางแผนได้ เดินหมากได้ ผู้อื่นก็กระทำได้เช่นกัน ดังนั้นเราทำได้แค่ทำให้ดีที่สุดในฝั่งของเรา ที่เหลือยังต้องใช้โชคเป็นตัวชี้วัดด้วย
ใกล้จบแล้ว แต่เนื้อเรื่องยังคงเข้มข้น อ่านไปก็หวั่นใจไป กลัวตัวละครนั้นนี่จะตาย อยากขี่ม้าถือดาบไปช่วยทุกคนรบเลย
June 9, 2025
ฉันกลัวปกนี้มาตลอด แต่ไปอ่านนะมันเป็นน้ำตาที่คุ้มค่ามากมากก คือแบบแม่งเอ้ย ทำไมวะทำไม และพอเฉลยปมว่าใครคือเจ้าของกระดานหมากเกมของราชครูสองคนในการปั้นว่าที่คนครองใต้หล้าแล้วแกจะขนลุกมากกและแบบวาสนาสองคนนี้ตื้นเขินเกินไป ฉันรักหยวนจั๋วมากก ยังจำฉากที่หยวนจั๋วขี่ลา ปะไปปสู้ศึกฝีปากกขุนนางบุ๋นแม่งโคตรดี คือสมชื่อนิยายอะ
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 27, 2023
ตอนท้ายๆเล่มนี้บีบหัวใจมาก
November 24, 2024
เครียดมากค่ะเล่มนี้ อ่านใกล้จบแล้วต้องหยุดพักเลย พระนายเราจะได้ครองคู่กันไหมนี่
October 17, 2022
MAO WENYU AND QIAO TIANYA ON THE COVER 😭😭😭😭😭😭
June 20, 2025
สมคำร่ำลือ อ่านจบแบบอิ่มเอม ไม่รู้สึกมีอะไรติดข้างในใจ นักเขียนกล้าหาญมากที่จะวางพล็อตใหญ่โตขนาดนี้ แต่สุดท้ายแล้วไม่ตกหล่นอะไรเลย ระหว่างทางก็ลงรายละเอียดได้ดี เนื้อหาการเมืองหนักหน่วงขนาดนี้ แต่ไม่มีช่วงไหนที่อ่านแล้วน่าเบื่อเลย ตัวละครเยอะมาก แต่ไม่มีคนไหนจมหาย มีบทบาทแทบจะทุกคน อยากเห็นแผนการวางพล็อตเลย นับถือมากค่ะ
เนื้อเรื่องหนักหน่วงอ่านแล้วสมองบวมแบบที่หลายคนพูดก็คือไม่เกินจริงเลยค่ะ ถึงจะหนักแต่ก็ชอบการเดินเรื่องมาก แผนการต่างๆ วางไว้ดีมาก มีผิดพลาดบ้าง ทำให้ได้เห็นการคิดแก้ไขของตัวละคร ไม่ได้ดัชนีทองคำเอาชนะทุกสิ่งขนาดนั้น
เส้นรักก็อื้อหืออ้าหาดีค่ะ ความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่สองคนคบกันมีอะไรกันแบบยินยอมนี่มันดีจริงๆ บุญตาบุญหูบุญหัวคนอ่านอย่างเรามาก อ่านแล้วมันสบายใจ พระเอกตัวเอกเหมือนเป็นความสบายใจให้กันและกันท่ามกลางสงครามหัวจะปวดเหล่านั้น อ่านแล้วมันแสนจะแฮปปี้ แต่คู่ที่อันแฮปปี้ก็มีเหมือนกัน เราเสียน้ำตาให้หนักมากจริงๆ แบบแทบจะอยากอ้อนวอนคุณถังจิ่วชิงว่าช่วยเขียนชาติใหม่ให้สองคนนี้ได้ไหม อยากให้เขาสมหวังอะ คู่ที่เคมีเข้มข้นอีกคู่นั่นก็น่ารักมากจริงๆ
การแปล ผู้แปลพยายามมาก น่าจะคุยกับทีมบก.หลายตลบว่าจะทับศัพท์หรือไม่ทับดีอะไรแบบนี้ แต่สุดท้ายออกมาแบบนี้ก็ไม่แย่ ถ้าทับศัพท์ก็จะถือว่าได้อ่านคำที่เราคุ้นเคย แต่ถ้าแปลออกมาเลยก็โอเค ถือเป็นความรู้ใหม่เติมสมอง แต่รวมๆ แล้วเราไม่มีปัญหากับการอ่านค่ะ อ่านได้สบายอยู่ท่ามกลางเนื้อหาที่หนักหน่วงอยู่แล้ว แค่ไม่ต้องอ่านวนไปมา อ่านจบประโยคแล้วรู้เรื่องไม่ต้องวนไปอ่านใหม่ก็โอเคมากๆ แล้วค่ะ
เนื้อเรื่องหนักหน่วงอ่านแล้วสมองบวมแบบที่หลายคนพูดก็คือไม่เกินจริงเลยค่ะ ถึงจะหนักแต่ก็ชอบการเดินเรื่องมาก แผนการต่างๆ วางไว้ดีมาก มีผิดพลาดบ้าง ทำให้ได้เห็นการคิดแก้ไขของตัวละคร ไม่ได้ดัชนีทองคำเอาชนะทุกสิ่งขนาดนั้น
เส้นรักก็อื้อหืออ้าหาดีค่ะ ความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่สองคนคบกันมีอะไรกันแบบยินยอมนี่มันดีจริงๆ บุญตาบุญหูบุญหัวคนอ่านอย่างเรามาก อ่านแล้วมันสบายใจ พระเอกตัวเอกเหมือนเป็นความสบายใจให้กันและกันท่ามกลางสงครามหัวจะปวดเหล่านั้น อ่านแล้วมันแสนจะแฮปปี้ แต่คู่ที่อันแฮปปี้ก็มีเหมือนกัน เราเสียน้ำตาให้หนักมากจริงๆ แบบแทบจะอยากอ้อนวอนคุณถังจิ่วชิงว่าช่วยเขียนชาติใหม่ให้สองคนนี้ได้ไหม อยากให้เขาสมหวังอะ คู่ที่เคมีเข้มข้นอีกคู่นั่นก็น่ารักมากจริงๆ
การแปล ผู้แปลพยายามมาก น่าจะคุยกับทีมบก.หลายตลบว่าจะทับศัพท์หรือไม่ทับดีอะไรแบบนี้ แต่สุดท้ายออกมาแบบนี้ก็ไม่แย่ ถ้าทับศัพท์ก็จะถือว่าได้อ่านคำที่เราคุ้นเคย แต่ถ้าแปลออกมาเลยก็โอเค ถือเป็นความรู้ใหม่เติมสมอง แต่รวมๆ แล้วเราไม่มีปัญหากับการอ่านค่ะ อ่านได้สบายอยู่ท่ามกลางเนื้อหาที่หนักหน่วงอยู่แล้ว แค่ไม่ต้องอ่านวนไปมา อ่านจบประโยคแล้วรู้เรื่องไม่ต้องวนไปอ่านใหม่ก็โอเคมากๆ แล้วค่ะ
Displaying 1 - 12 of 12 reviews