My Women

by Yuliia Iliukha, Hanna Leliv (translator)

Yuliia Iliukha's My Women, translated from Ukrainian by Hanna Leliv, is an urgent and poignant story collection of women confronted by the countless brutalities of war. It locates the voices and devastating experiences of those who have been silenced, those who have lost loved ones, those who have fought and persevered, and those who have broken down. Through poetic repetition, the nameless protagonists, "My Women," bring succinct and emotionally charged stories that evoke life during war in Ukraine with an intensity that is at times excruciatingly difficult yet deeply moving.

84 pages, Paperback

Published October 1, 2024

Reviews

[Aly Orvis · Rating 5 out of 5]

so so good. so so awful. a book that can make you nauseous but in an important way.

[Sonja · Rating 5 out of 5]

A book of stories of various women in Ukraine experiencing the war. There are women who have been hurt as well as those who hadn’t been touched by the violence. There are women concerned with their beauty and women who are outraged by their children’s betrayal and going to the other side. The women don’t have names. The stories are short, like flash fiction. The picture and feelings are vast. The women are an important view of the war and devastation. Recommend!

[Bie Peeters · Rating 5 out of 5]

"Mes femmes"...
Ces femmes anonymes sont comme vous et moi, avec les mêmes rêves, les mêmes angoisses, les mêmes questionnements - au quotidien, mais aussi au niveau de la vie.
Sauf (et ce mot est d'une importance capitale) qu'elles sont Ukrainiennes et qu'un jour, la guerre est brutalement arrivée dans leurs vies, l'a interrompue et parfois détruite. Leur "maison" s'est réduite à leur corps, leurs paupières sont devenues leurs fenêtres... et il n'y a plus de lieu où se réfugier, se sentir protégé, se sentir bien.
Une femme, une page. Une écriture tout en minuscule, l'auteur n'utilise pas de capitales. Des histoires en apparence simples, pour raconter comment la vie est devenue compliquée, bousculée, arrachée, détruite...
Des phrases simples, qui racontent des histoires de choc. "La complexité de l'âme humaine en temps de guerre."

[Les grands noms · Rating 3 out of 5]

Partir de la petite histoire pour raconter la grande, c'est très souvent efficace. Il est facile de s'identifier à ces femmes anonymes : après tout, elles sont exactement comme nous. Il y a les courageuses, les résignées, les coquettes, les apeurées, et une myriade d'autres femmes qui souffrent parce que la guerre s'est abattu sur elles et sur leur pays.

Touchant et universel.

[LX · Rating 5 out of 5]

wow

R.t.c

[Maria Beltrami · Rating 5 out of 5]

Ci eravamo a malapena, forse, appena ripresi dai due anni di COVID. Pensavamo che forse, finalmente, potevamo tornare alle nostre vite di prima, dimenticando lo strascico di divisioni e contrasti che la pandemia aveva lasciato dietro di sé, e invece, una brutta mattina, ci siamo svegliati con la notizia che la Russia stava cercando di invadere l'Ucraina. Per i più aggiornati, che fossero in corso scontri non era una novità: l'Ucraina è una terra ricchissima di risorse e la Russia cerca di averne il pieno controllo da quando esisteva ancora l'Unione Sovietica. Un'invasione di sfondamento, però, con tecniche prese di peso dalla Seconda guerra mondiale, in Europa si pensava non fosse più possibile. Una cosa impensabile. E invece il 24 febbraio del 2022 proprio a questo ci siamo trovati davanti. Quasi una replica delle guerre di annessione di Hitler, ma in senso inverso. A differenza di quanto successe all' epoca, però, l'Ucraina ha resistito, anche grazie al fatto che l'intero continente si è (più o meno) schierati al suo fianco. Le guerre, si sa, fanno vittime. E non parlo solo di chi muore in battaglia. Parlo soprattutto di chi si "trova in mezzo", di chi la guerra non l'ha voluta, di chi per scelte altrui vede andare in pezzi la propria vita. Si tratta, quasi sempre, soprattutto di donne. Che perdono la casa, i figli, i mariti, che resistono e fanno scelte estreme, ma che tutto quello che vorrebbero è la loro vita di prima. Il linguaggio di Yuliia Iliukha è essenziale, i racconti brevi, folgoranti, tanto veloci da leggere quanto impossibili da dimenticare.

[ΦΑΙΗ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ · Rating 4 out of 5]

‘Οι Γυναίκες Μου’ της Γιούλια Ιλούχα είναι ένα συγκλονιστικό έργο που φωτίζει τις ψυχές των γυναικών που επηρεάστηκαν από τον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Με 40 σύντομα διηγήματα, η συγγραφέας καταφέρνει να μεταφέρει τον πόνο, τη χαρά και την ανθεκτικότητα των γυναικών που βίωσαν τα ολέθρια αποτελέσματα που σέρνει μαζί του ο πόλεμος. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί μια απλή, αλλά δυνατή γραφή που σε τραβά μέσα στο κείμενο και που με μαεστρία μεταφέρει την αγωνία, την ελπίδα και την δύναμη των γυναικών της Ουκρανίας ,μέσα από τα διηγήματα της που είναι σύντομα, αλλά γεμάτα νόημα και δυνατά συναισθήματα. Το βιβλίο δεν απευθύνετε μόνο σε εκείνες τις γυναίκες που έζησαν τον πόλεμο, αλλά και σε όλους εμάς που θέλουμε να κατανοήσουμε την ανθρώπινη ψυχή και τα βιώματα των ανθρώπων εν καιρό πολέμου. Είναι ένα ανάγνωσμα που σε αγγίζει βαθιά και σε κάνει να αναλογιστείς την ανθρώπινη δύναμη , που δεν επιχειρεί να δώσει απαντήσεις ή να αποδώσει κατηγορίες, αλλά να δώσει φωνή σε αλήθειες που συχνά μένουν στην αφάνεια περνώντας το μήνυμα της ειρήνης,της αγάπης και του σεβασμού για τη ζωή.