ეს ის დროა, როცა ზღვით ნაპირდასველებულ და კავკასიის ქედს საშრობად მიფენილ მშობლიურ მხარეს – სტალინმა ერთხელ რომ უწოდა „პატარა ტერიტორია რუსეთის სამხრეთში, რომელიც თავს საქართველოდ მოიხსენიებს“ – აღარ ჰქვია მისი სამშობლო.
უფრო ის დროა, როცა მობერებულ, გულჩათხრობილ ბელადს დამფრთხალ ხელქვეითთაგან საიდუმლოდ ამოუჭრია გულში უკანასკნელი და სამუდამო დარტყმა – მის ფერხთით განფენილი უზარმაზარი მიწები უსასრულო მიწებად იქცეს, მილიონობით მორჩილი კი მილიარდობით მონად გამრავლდეს.
სწორედ ის დროა, როცა საბჭოთა ხალხის სისხლში გამჯდარი უძლეველი მამის სახელი და დიდება კორდილერასაც კი სწვდება, მაგრამ… მთავარი ბრძოლა – ბრძოლა საკუთარ შიშებთან, წაგებული აქვს.
თანამედროვე მკითხველისათვის მივიწყებული ჟამთააღმწერლის ენით მოთხრობილი ბელადის ყავლგასული უძლეველობისა და მისგან „დაკითხვათა და ცემა-ტანჯვით დამდაბლებათა შინა მყოფ“ ყოფილ თანამებრძოლთა „მოკვეთილობის, დაცემისა და გათახსირების“ ამბის დასასრული ერთადერთია – ბელადთან ერთად მოკვდეს დაკანონებული პარანოია მის როძინად წოდებულ იმპერიაში, ამას კი საიდუმლო იარაღი და მრავალნაცადი მკვლელები თუ შეძლებენ.
აკა მორჩილაძე დაიბადა 1966, წელს თბილისში. 1998 წლიდან დღემდე "ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობის" მიერ მისი ოცი რომანი და მოთხრობების ორი კრებულია გამოცემული. მიღებული აქვს არაერთი ლიტერატურული პრემია. მისი ნაწარმოებების მიხედვით რამდენიმე ფილმი და სპექტაკლია გადაღებული და დადგმული. რომანი "სანტა ესპერანსა" გამოცემულია გერმანულ ენაზე პრესტიჟული გერმანული გამომცემლობის მიერ. ამჟამად ცხოვრობს და მუშაობს ლონდონში.
Born in 1966 in Tbilisi, is arguably the most outstanding, recognized and talented contemporary Georgian author of literary fiction. He studied and later taught Georgian History at Tbilisi State University; worked as a sports journalist in a sports daily newspaper and participated in Literature Express within Europe in 2000. Aka Morchiladze’s twenty novels and three books of short stories have been published by Sulakauri publishing since 1998. In 2005-2006 he was an author and presenter of one of the most interesting TV programs to date concerning literature. Several films and plays have been based on his works. Like Milorad Pavic, his favourite author, Morchiladze believes that a novel does not necessarily need to start at the beginning and proceed in a straight line to the end; instead, he takes Umberto Eco’s theory of the emancipated reader seriously. Currently, he lives and works in London, UK.
LITERARY PRIZES AND AWARDS
Literary award SABA 2012 in category the best novel for Obolé IliaUni literary prize 2010 for the best novel of the year for Mameluk Literary award SABA 2008 in category the best novel for Maid in Tiflis Literary award SABA 2006 in category the best novel for Venera’s Dream Literary award SABA 2005 in category the best novel for Santa Esperanza Literary award SABA 2003 in category the best novel for Your Adventure
“ᲡᲢᲐᲚᲘᲜᲣᲠᲘ ᲬᲐᲠᲡᲣᲚᲘ ᲑᲔᲠᲘᲐᲡ ᲩᲔᲙᲘᲡᲢᲔᲑᲘᲗᲐ ᲓᲐ ᲛᲐᲗᲘ ᲛᲐᲠᲨᲘᲗ 2024 ᲬᲔᲚᲡ ᲣᲔᲪᲠᲐᲓ ᲐᲬᲛᲧᲝᲓ ᲘᲥᲪᲐ.”
წიგნი პირველად მაშინ გადავშალე, როდესაც ხალხი 31 დეკემბერს, ახალ წელს რუსთაველზე ხვდებოდა. უცნაური შეგრძნება იყო მართლა. სტალინზე, ბერიაზე, იმ დროინდელ აგენტურაზე და ჩემს სამშობლოზე ისეთი დიდი ხნის წინანდელი ამბავი რომ განვიცდიდი. თან როგორი ენით არის დაწერილი, uff! 4 ვარსკვლავი იმიტომ, რომ მართლა არ ვიტყუები: სანამ შეფასებებს ვნახავდი და ვინმეს აზრს მოვისმენდი, ამ წიგნის წაკითხვა მინდოდა მანქანაში.(იმიტომ,რომ ნამდვილად არ არის ღამის მატარებელში წასაკითხი, უტოპიური წიგნი) დასავლეთიდან აღმოსავლეთიდან და პირიქით, როდესაც ვიმოგზაურებდი, და არაფრით გამოვიდა ეგ :D. რაღაც ნაწილებში გავიჭედე, თავსაც ვაძალებდი თითქოს, იმიტომ რომ მართლა საინტერესო წიგნია <3
ალბათ ბევრი საინტერესო რამე წერია ამ წიგნში , მაგრამ ორმოცდაათ გვერდს ვერ გავცდი. იმდენჯერ იცვლება თხრობის ხაზი, იმდენი არასაჭირო რამეა ჩამატებილი, ისეთი ენითაა ნაწერი უბრალოდ დამღალა წიგნმა და გადავდე.
ამდენი საინტერესო პერსონაჟის გამოჩენის შემდეგ მთლად ისეთი დიდებული ამბავიც ვერ შედგა, როგორსაც ველოდით, მაგრამ აკას საოცარი ენით (ამ შემთხვევაში უძველეს ეპოქაში რომ გვაბრუნებს) დაწერილი წიგნის კითხვა მაინც დიდი სიამოვნებაა. ამას ისიც დავუმატოთ, რომ სტალინის "მეფობის" ხანის ბოლო წლების აღწერაში ძალიან მოხერხებულად არის ჩაქსოვილი დღევანდელობა და შესანიშნავად ჩანს, რომ მიუხედავად "უძლეველობისა", დიდი ბელადის გულშიც ცხოვრობს შიში, ვერც ის აღწევს უკვდავებას, რადგან ბოროტების გარდაუვალი დასასრული მარცხია.
ბოლო დროს დიდად არ მომწონს ხოლმე მორჩილაძის წიგნები, მარა მაინც ვკითხულობ :) ხოდა გამიკვირდა რომ ეს მომეწონა. თან 90-იანები და მე-19 საუკუნე რომ არაა, კარგია.
ერთი ეგაა რომ რა ენითაც წერია, გასაგებია რომ ხელოვნურია და შუა საუკუნეების ენის, მეცხრამეტე და მეოცე საუკუნეების ენისა და ქართულ-რუსული ჟარგონის და კუთხური კილოების ნაზავია... მოკლედ ვერ ქონდა ის ეფექტი, რაც ალბათ ჩაფიქრებული იყო. თუმცა ასე 100 გვერდის მერე მივეჩვიე, თან ეტყობა მორჩილაძესაც დაეზარა ეს მიქსი და გაამარტივა თვითონაც და მერე ბოლომდე კარგად წავიდა.
გამოსვლისთანავე ვიყიდე ეს წიგნი და მას შემდეგ, ვცდილობ, წავიკითხო და ბოლომდე მივიყვანო (ეს დღეც დადგა) - მიუხედავად აკა მორჩილაძის სტილისადმი დიდი სიყვარულისა, ამ წიგნს მაინც ვერ გავუძელი.
მთელი გულით მქონდა ეჭვი, რომ ამ წიგნს ერთდროულად წერდნენ პლეხანოველი მოგელა, მურად ბეი და ვარლამიე.