Over een warme zomer met een verrassende vriendschap tussen een jong meisje en een oude vrouw
Milou heeft geen vrienden in het vakantiepark waar ze de zomer doorbrengt. Op een dag vlucht ze weg en botst ze op Suus. Die ziet er oud en een beetje knorrig uit, maar ze zwiert wel met haar rode bolletjesjurk, heeft ook maar één wijsvinger en nodigt Milou uit om naar haar tuin te komen kijken. Het is het begin van een voorzichtige vriendschap, tussen zolderstof, hardloopwedstrijden, barnsteen en de pagina’s van de Kleine Prins. Geeft Suus aan Milou het zetje dat ze nodig heeft om vrienden te maken – en omgekeerd?
Een klein verhaal over de vriendschap tussen de jonge Milou en de oude Suus die allebei op een eigen manier eenzaamheid ervaren. In elkaar vinden ze een vriendin. Ik vind het mooi hoe anoniem de illustraties zijn, het verhaal draait om de twee personages en hun gevoelens - maar het zijn de spullen om hen heen die met veel details worden vastgelegd. Een stapel boeken, rode laarzen, een hoek in het huis van Suus. Het zorgt voor een bijzonder gevoel van intimiteit tijdens het lezen, meer dan als de personages zelf in beeld waren gebracht. Tegelijkertijd voelt het verhaal daarom als iets vanuit een droom.
Ik zou niet weten aan wie ik dit boek zou aanbevelen maar ik vond het wel kwetsbaar mooi.