Το ταξίδι μου

by Γιάννης Ψυχάρης

Το 1886 ο Γιάννης Ψυχάρης συγκεντρώνει εμπειρίες ταξιδεύοντας στην Ελλάδα (ελεύθερη και σκλαβωμένη) και γράφει το 1888 το πεζογράφημα "Το ταξίδι μου" υπέρ της χρήσης της δημοτικής γλώσσας.

Genres: Fiction

ebook

First published January 1, 1888

About the author

Ο Γιάννης Ψυχάρης ήταν Έλληνας γλωσσολόγος και λογοτέχνης, καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στο Παρίσι, γνωστός για τον ρόλο του στο κίνημα του δημοτικισμού και τον αγώνα του για την καθιέρωση της δημοτικής σε επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους.
Γεννήθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας (σημ. Ουκρανίας). Μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη και ολοκληρώνοντας την εγκύκλιο μόρφωση σε ηλικία 15 ετών έφυγε για τη Μασσαλία, (Γαλλία), όπου και έμεινε κοντά στον θείο του ολοκληρώνοντας τη γυμνασιακή του μόρφωση. Σπούδασε φιλοσοφία, φιλολογία και γλωσσολογία, Αρχαία Λατινική και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι και στη Γερμανία γερμανική φιλολογία, καθώς και μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία (1871-1872). Το 1884 έγινε υφηγητής της Μεσαιωνικής και Νεοελληνικής Φιλολογίας στην Πρακτική Σχολή Ανωτέρων Σπουδών του Παρισιού. Το 1886 περιόδευσε στην Ελλάδα και την Ανατολή. Επανερχόμενος στο Παρίσι έγινε καθηγητής της έδρας της νεοελληνικής γλώσσας στη Σχολή Ανώτερων Σπουδών. Το 1904 διαδέχθηκε τον καθηγητή του Εμίλ Λεγκράν στη Διεύθυνση της Σχολής Ανατολικών Γλωσσών όπου και δίδασκε μέχρι τον θάνατό του. Το 1925 πραγματοποίησε διαλέξεις για την Ελληνική Γλώσσα στην Αθήνα, στην Κρήτη, στη Μυτιλήνη κ.α. Είχε από το πατριαρχείο τον τίτλο του μεγάλου χαρτοφύλακος, ενώ διετέλεσε και Πρόξενος της Τουρκίας στο Παλέρμο της Ιταλίας.

Reviews

[Demetrios · Rating 4 out of 5]

Τόντις ένα πολί εδιαφέρο βιβλίο, σε πολλά σημεία απολαφστικό, ειδικά αν έχεις μεράκι για την ιστορία της ελληνικής γλώσσας.
(Είπα να χρησιμοποιήσω λίγο τη γλώσσα του Ψυχάρη)

[Marianna Sharktooth · Rating 4 out of 5]

Όπως σε κάθε βιβλίο που δεν γνωρίζω καθόλου, στην αρχή χάθηκα• όμως η γλώσσα του Ψυχάρη με έφερε στην πραγματικότητά του: δημοτική ή καθαρεύουσα; Τουρκία ή Ευρώπη; συμβίβασις ή συμβιβασμός; Υπάρχουν τόσα που δεν ξερουμε γι' αυτη τη γλώσσα, που είναι τόσο ζωντανή, ώστε να εξελίσσεται σε σημείο να μην την αναγνωρίζουμε.
Θαυμάζω τον άνθρωπο που ταξίδεψε την Ελλάδα του τότε, και την αγάπησε στην ουσία της. Όμως πολλές φορές η τόση πίστη του στην αποψή του, τον έκανε αδιάλλακτο, και εμπαθη.
Άλλες φορές με κέρδιζε άλλες φορές με έχανε. Του βάζω όμως 4 για την αγάπη και το πάθος με το οποίο γράφει.

[Evi Kourti · Rating 2 out of 5]

Δεν μπορώ να μη γράψω με βάση τα σημερινά πρότυπα. Ο συγγραφέας με μπερδεύει, δεν μπορώ να καταλάβω αν μου είναι συμπαθής ή όχι. Κατά βάση μου είναι αντιπαθής, έχει όμως δυο τρία πολύ όμορφα σημεία.

[Stefanos · Rating 2 out of 5]

Δεν γέρασε πολύ καλά αυτό το βιβλίο. Αναμφίβολα, ήταν σταθμός για τα πράγματα της εποχής του, αλλά ο βαθύς ιδεαλισμός και ο κυρίαρχος ρομαντισμός μοιάζουν απροσπέλαστοι για το σημερινό αναγνώστη. Από την άλλη, διαβάζονται ακόμα οι Παπαρηγόπουλοι και οι Δραγούμηδες, επομένως ποιος ξέρει...;

[Nectar Terzian · Rating 3 out of 5]

3,5*
Πολύ ενδιαφέρον, ωραίο θέμα, λίγο κουραστικό (σε audio).