Unknown ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ

by เมษาริน

"สำหรับคืนนี้...ขอบคุณค่ะ เราคงไม่เจอกันอีก"

"ยินดี...ยินดีที่ไม่รู้จัก"

เรื่องราวของคนแปลกหน้า...เกิดขึ้นในคืนวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคมและจบลงในเช้าวันที่หนึ่งมกราคม
โดยที่ทั้งคู่ไม่รู้แม้กระทั่งชื่ออีกฝ่าย
ไม่รู้จักกัน
ไม่รู้จักฉัน
ไม่รู้จักเธอ

1034 pages, ebook

Published July 30, 2024

Reviews

[Saisamphan K. · Rating 5 out of 5]

จุดเริ่มต้นของหนุ่มสาวอินโทรเวิร์ตคู่หนึ่งที่เกิดขึ้นในวันสิ้นปี .. เค้าถามเธอว่า 'ถ้าขอพรได้หนึ่งอย่าง คุณจะขออะไร' เธอตอบเค้า 'ขอความสุข .. แค่สักครั้ง..' ความสุขในคืนนั้นเค้าให้เธอได้ .. (วันไนต์) .. ความสัมพันธ์จากแค่หนึ่งคืน .. กลายมาเป็นทุกคืนวันจันทร์ .. กลายมาเป็นทุกวัน .. ความห่วงใย ความเข้าใจ ความเอื้ออาทร .. ถูกพัฒนาเป็นความรักโดยง่ายสำหรับหญิงสาวที่ขาดความรัก .. ส่วนเค้า..ผู้กลัวความรัก เพียงความคิดที่ว่า เค้าไม่สมควรได้รับความรัก ... ความย้อนแย้ง จึงเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ครั้งนี้ .. หวง ห่วงใย ใส่ใจ ดูแล ปกป้อง .. แต่ไม่รัก .. เมื่อเค้าไม่รับรักจากเธอ .. เธอก็ควรจบความสัมพันธ์ ที่ ซับซ้อนแต่ไม่ชัดเจน .. ก่อนที่ทุกอย่างจะถอนตัวยากกว่านี้

..เปิดเรื่องมาตอนแรก เราอ่านแล้วรู้สึกอึดอันมาก มันอึมครึ้ม ดูเศร้า หม่นหมอง .. เหมือนกับดึงอารมณ์นักอ่านให้รู้สึกดิ่ง .. แต่พออ่านไปก็คลายลง แต่ก็แฝงด้วยความอึดอัดไม่ชัดเจน จะเอาอย่างไงกันแน่น .. จนสุดท้ายนำสู่จุดพีคสุด คือ ไม่รับรัก .. เบื้องหลังพฤติกรรมมาจากครอบครัวที่บ้านไม่ใช่พื้นที่ปลอดภัยของคนทั้งคู่ .. ไม่อยากบอกว่าครอบครัวของทั้งคู่ก็ซับซ้อนไม่ใช่ย่อย พีคของพีคเข้าไปอีก .. เรื่องราวตอนท้าย ..คนหนึ่งหนี คนหนึ่งตาม จนสุดท้ายคนตามกลับกลายเป็นหนี อารมณ์ตัดใจปะปนกับน้อยใจ เธอคงไม่อยากเจอเค้าแล้ว เค้าจึงตัดใจ .. ตอนจบประทับใจมาก มันดีอ่ะ .. ไม่มีคู่ไหนสมบูรณ์แบบ ทุกอย่างให้อภัยกันได้ เริ่มต้นใหม่กันได้ ..

🍀 อยากตะโกนว่า ... สนุกมาก.. คือดีอ่ะ.. ชอบในวิธีการเล่าเรื่องที่ทำให้วางไม่ลง เล่าสลับเรื่องราวปัจจุบันกับอดีต ในจังหวะที่เหมาะสม วางจุดสงสัยให้นักอ่าน ทำให้รู้สึกอยากติดตามว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพระนางคู่นี้ ..

🍀วิธีการเล่าเรื่องนักเขียนพาคนอ่านลงลึกไปในอารมณ์ของตัวละคร แล้วค่อย ๆ ดำเนินเรื่องแบบเฉลยไปเรื่อย ๆ คนอ่านก็ค่อย ๆ รู้จักตัวละครไปเรื่อย ๆ เข้าใจพฤติกรรมของตัวละครขึ้นเรื่อย ๆ (ความสนุกอยู่ตรงนี้) เหมือนนักเขียนจูงมือคนอ่านให้เดินตาม .. ปั่นอารมณ์คนอ่านให้ไหลตามไปเรื่อย ๆ .. บางจุดก็รู้สึกช็อค จุก อึ้ง เป็นระยะ .. ซึ่งเกิดจากการเรียบเรียงที่ดี เก็บรายละเอียดดี

🍀 ถ่ายทอดสื่อความหมายของความสัมพันธ์แบบ One Night และ Friends with benefits ได้ดีกว่าทุกเรื่องที่อ่านมา (แนวนี้มีเยอะ) คือ การเล่าผ่านพฤติกรรมตัวละครอยู่ด้วยกันแบบไม่รู้จักกันเลยแม้แต่ชื่อ มาเจอกันด้วยเหตุผลเดียวจริง ๆ แล้วค่อยเรื่องราวของกันและกันด้วยความบังเอิญ หรือเล่าให้กันฟัง หรือบางทีถามก็ยังไม่บอก ไม่สะดวกใจที่จะบอก

🍀ตัวละครในเรื่องเยอะมาก .. ที่น่าสนใจก็มี 'ปี่พาทย์' ที่กวนสุดสุด .. และมีโยงตัวละครเรื่องอื่นอย่าง 'ไผ่ลำผ่อง' .. โยงไม่สุราบางแก้ว ..

🍀รู้สึกชอบนิยายแนวนี้แล้วสิ อ่านไปอึดอัดไป เศร้าไป ร้องไห้ในใจไป หน่วง จุก เป็นช่วง ๆ (ปกติชอบแนวตลกอมยิ้ม)

🍀โทนอารมณ์ของเรื่องทำให้เรานึกถึง 'What If ถ้าวันนั้นฝนไม่ตก .. ของสำลีสีชมพู'

🍀ชอบคำว่า "ยินดีที่ไม่รู้จัก..." ก็ไม่รู้จักกันจริง ๆ

🍀นักเขียนลืมไปประเด็นที่ไผ่ลำผ่องจะเอาคืนพระเอก .. ที่ทำลูกไผ่ร้องไห้

ปล. ขออภัยไม่เขียนชื่อพระนาง เพราะนักเขียนขอร้อง เราก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด .. ชื่อพระนางน่ารักมาก 😘😘

[Clairdenoon · Rating 5 out of 5]

"ผมยินดีที่ได้รู้จักเทอ"
"เทอก็ยินดีที่ได้รู้จักคุณฉันท์ค่ะ"

#Unknown ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ
#เมษาริน

สนุกมากกกกกกกกกกกสนุกจริงจัง💯ตรึงใจตรึงอารมณ์ทุกบททุกตอน ดีทั้งสไตล์การเล่าเรื่องที่ค่อยๆเผยให้คนอ่านได้รู้ ค่อยๆเฉลยปม ค่อยๆไต่ระดับความหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ดีทั้งลักษณะนิสัยของตัวละคร ที่ทำให้คนอ่านรัก สงสาร เห็นอกเห็นใจ หมั้นไส้ยังไงก็เกลียดไม่ลง เนื้อหาเข้มข้นเร้าใจ พีคแล้วพีคอีก ชวนติดตามให้อ่านแบบใจจดจ่อ สุข เศร้า เหงา เสว สมน้ำหน้า ซึมเป็นหมา สาแก่ใจ มีครบทุกรส อ่านจบบริบูรณ์ด้วยความสุขอบอุ่นใจ ไม่มีอะไรค้างคาในใจ...นอกจากหลงรักเมษาริน อีกแล้วว🥹
**
สำหรับเราวิธีอ่านเรื่องนี้ให้สนุกสะใจที่สุดคือไม่ต้องรู้อะไรเยอะ ไปรู้เองในเรื่องจะได้รับอรรถรสแบบถึงใจ และจะได้ด่าหรือชื่นชมพระเอกได้อย่างเต็มปากเต็มคำโดยไม่ต้องถูกใครชี้นำค่ะ😂
**
ชอบอะไรในUnknown ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ ของ เมษาริน บ้างงง?

1.วิธีการเล่าเรื่องชวนติดตาม
...เปิดเรื่องมาก็เจอซีนเด็ดอย่างเอาเลยค่ะ🤭ตาโต อ้าปากค้าง ต้องเอามือกุมหัวใจกันตั้งแต่บทนำ🚨
จากนั้นก็ชอบชื่อตอนในแต่ละตอน ที่จะค่อยๆพาคนอ่านไปรู้จักตัวละครทีละนิด ให้คนอ่านเก็บเล็กผสมน้อย ว่ามีภูมิหลัง อาชีพ ที่มาที่ไปลูกเต้าเหล่าใครเติบโตมายังไง มีปมอะไรในใจ พร้อมๆกับเงื่อนไขความสัมพันธ์ทางกายของพระเอกนางเอกที่นัดยิ้มกันทุกวันจันทร์ ตั้งใจจะมีปฏิสัมพันธ์กันแค่เซ็กซ์ แฮปปี้ๆกันทั้งสองฝ่าย แต่ยิ้มกันไปยิ้มกันมาจากแค่รู้สึกดี ก็ยิ่งถลำลึก ก่อเกิดเป็นความผูกพันทางใจที่มากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อคนนึงอยากชัดเจน แต่อีกคนยังคลุมเครือเพราะปมในใจ จะลงเอยกันด้วยดีมันก็ไม่ง่าย ซึ่งก็เดือดร้อนคนอ่านค่ะ5555จะมานอนอ่านสบายๆปล่อยใจฝันไม่ได้ ต้องลุ้นระทึกใจหายใจคว่ำคอยเอาใจช่วยกันจนสุดทางค่ะ

2.ตัวละครมีเสน่ห์ชวนติดใจ
เก๋ตั้งแต่ชื่อเลย...ฉันท์-เทอ
อินโทรเวิร์ตเหงาๆเยินๆพังๆ2คนที่มาเจอกันในคืนวันสิ้นปี🎆🎇🎆🎇

ฉันท์---ภายใต้ภาพลักษณ์หล่อๆ นิ่งๆ คูลๆ ดูฉลาด เย็นชา เอาแต่ใจ เข้าถึงยาก อยากทำอะไรก็ทำ นิสัยดูตรงกันข้ามกับหน้าตา ภายในคือเด็กมีปัญหา มีแผลในใจเหวอะหวะ ขี้กลัว ป๊อด ไม่กล้ารักใคร พยายามปกป้องหัวใจตัวเองด้วยการบอกตัวเองซ้ำๆว่าคนอย่างเขาไม่เหมาะไม่คู่ควรกับความรัก เก็บงำความรู้สึก แสดงออกแบบกั๊กๆไม่เท่ากับที่ใจคิด พฤติกรรมหลายๆอย่างเลยค่อนข้างจะน่าเขกกะโหลกและทุบหลัง หลายๆครั้งก็ชวนให้ถามแบบปี่พาทย์ว่า "มึงเป็นเหี้-อะไร" แต่ไม่ว่าจะแอบหมั่นไส้หมั่นตับยังไง ก็เกลียดเขาไม่ลงค่ะ🥺ยิ่งเห็นเขาเศร้านี่ยิ่งเศร้าตาม(มีแอบสมน้ำหน้านิดหน่อย😆) อยากเห็นเขายิ้มบ่อยๆจนโลกเป็นสีฟ้าน้ำทะเล อยากเห็นเขาสมหวังมีความสุขอย่างแท้จริงสักทีค่ะ🥺

เทอ---สาวน่ารักจิ้มลิ้มพริ้มเพราที่จริงใจ ดูหงิมๆ ใสๆ ซื่อๆ ดูเป็นมิตร จิตใจดี ดูว่านอนสอนง่าย แต่จริงๆคือดื้อมากกกก และใจเด็ดที่หนึ่ง เทอก็มีปมในใจหนักหนา🥴 มีที่มาที่ไป มีพรสวรรค์ มีอะไรๆหลายอย่างที่พอเฉลย แล้วเซอร์ไพรส์มากกกก เป็นคนที่แค่นั่งเฉยๆอยู่กับตาฉันท์แล้วมันดูเหมาะสมลงตัวกิ่งทองใบรับรองแพทย์มากๆ เอาใจช่วยกับทุกการตัดสินใจของเทอ และอยากเห็นเทอมีความสุขอย่างแท้จริงกับคนที่เทอรัก❤️

3.บทรักร้อนแรงถึงพริกถึงขิง
ไม่มากไม่น้อยกำลังดี สายหื่นการันตี ไม่มีตรงไหนที่จะติค่ะ💯🥰🤭

4.ความหมาโบ้🐶
เริ่มต้นมาทรงเย็นชา พร้อมผลักไส สุดท้ายกลายเป็นหมาโบ้ขี้น้อยใจ ซดสุราชุมชนสามสิบห้าดีกรียี่ห้อบางแก้วย้อมใจ อ้อนวอนเกาะแข้งเกาะขาร้องหงิงๆ🥹 น่าสงส๊านสงสารมากค่ะ🤭

5.ความเจ้าคิดเจ้าแค้นของพระเอก
จุดนี้เราเชิดชูคุณฉันท์มากค่ะ 🏆เก็บทุกเม็ดจริงๆ บวกกับความเชี่ยวชาญเทคโนโลยีของเขายิ่งทำให้การแก้แค้นยิ่งสนุกมันสะใจ ใครที่ทำอะไรให้เทอเจ็บช้ำน้ำใจไว้ตั้งแต่ต้นเรื่อง ฮีเซฟชื่อใส่บัญชีหนังหมารอวันเอาคืนให้เทออย่างสาสม ทุกผู้ทุกคน สาแก่ใจคนอ่านอย่างเรามากๆ👏🏽👏🏽👏🏽

6.บทสรุปที่สุดแสนจะประทับใจ🥹
ตอนที่เลื่อนเจอคำว่า"จบบริบูรณ์"คือยิ้มอิ่มเอมใจ🥰ดีใจกับครอบครัวสุขสันต์ ดีใจกับฉันท์และเทอ ดีใจกับตัวเองที่ได้อ่าน(ซะที) รู้สึกคุ้มค่ามากกกกกกๆจริงๆ ขอบคุณคุณเมษารินมากๆค่ะ🥹🫶🏼💕
.
.
-----รีวิวตอนอ่านจบใหม่ๆ----
โหยย ชอบมากๆ สนุกตรึงใจตรึงอารมณ์มากก เกลียดตาฉันท์ไม่ลง😢แต่อยากทุบหลังเขกมะเหงกสักสามสี่ที🤣 mvpของไตรมาสนี้ อ่านจบหลงรักเมษารินมาก ช่วงนี้อย่าให้ได้ยินชื่อนี้จะพุ่งเข้าหา😂 มากดreadไว้ก่อนเดี๋ยวมารีวิวนะ คิวอ่านยาวมากกกก

[王景 · Rating 5 out of 5]

⭐️4.5

ในคืนสิ้นปีที่อ้างว้างสำหรับคนมีปมสองคน พวกเขาชดเชยความสุขทางใจด้วยความสุขทางกายร่วมกัน แม้จะไม่รู้กระทั่งชื่อของอีกฝ่าย
เมื่อพบกันอีกครั้ง พวกเขาตกลงดีลกัน ทั้งที่ผิดวิสัยของตัวเอง จาก one night stand ของคนแปลกหน้า สู่ every Monday ของ #เทอกับฉันท์ ที่กลายเป็น everyday ในเวลาไม่นาน
ความสบายใจเวลาอยู่ด้วยกัน ทำให้ทั้งคู่เปิดใจให้อีกฝ่ายรู้จักตัวตนมากขึ้นเรื่อยๆ ความใจดีที่ฉันท์มอบให้มันมากมายจนเทอไม่เผื่อใจว่า สุดท้ายเขาจะใจร้าย ให้ความรักไม่ได้ แต่ก็ให้ความหวังไม่เลิก

งานแรกของเมษารินที่อ่าน หวานปนขม สุขปนเศร้า คละซีนน่ารัก เจ็บปวด ตลกร้ายได้พอดีๆ ทำให้มู้ดยังอยู่ในระดับหน่วง อึดอัดแต่ไม่ดิ่งแม้ปมจะสาหัส—ชีวิตพระนางลุ่มๆ ดอนๆ เก่งกันมากกกที่ผ่านมาได้

เทอ ผู้หญิงตัวคนเดียวที่หนี้ท่วมหัวและโดนครอบครัว guilt-trip มายาวนาน แต่เวลาหนึ่งเคยสัมผัสถึงความรักที่บริสุทธิ์ ทำให้ยัง ‘เชื่อมั่นในความรัก’ และ ‘โหยหาความรัก’ ถึงจะมีมิตรแท้ แต่บางปัญหาก็ไกลตัวและเกินตัวกว่าที่เพื่อนจะช่วยได้ ดังนั้นพอ ฉันท์ ที่ขาดความรักเหมือนกันมาดูแลปกป้อง ห่วงใย หลงใหล เข้าอกเข้าใจในแบบที่ไม่เคยได้รับมาก่อน จะหวั่นไหวและตกหลุมรักก็ไม่แปลก—เราชอบตัวละครเทอมาก อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ ทุ่มเทในสิ่งที่ต้องการแต่ไม่ดันทุรัง รู้จักรักและสู้เพื่อตัวเอง (เด็ดขาด💯) เป็นคนฉลาดพูดในหลายๆ บริบท ทางนี้บุ๊กมาร์กไว้เพียบ

ฉันท์ ผู้ชายที่ถูกอดีตโบยตีซ้ำๆ จนคิดว่าตัวเอง ‘ไม่คู่ควรกับความรัก’ ภาพชีวิตคู่และความรักที่เห็นจากครอบครัวก็ไม่น่าอภิรมย์ ทำให้รู้สึก ‘กลัวความรัก’ แต่ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่เขาขาดความรัก ลึกๆ ยังไงก็โหยหา พอเจอ เทอ ที่ตรงสเปก เอาใจใส่แต่ไม่ก้าวก่าย เป็นความสบายใจที่หาไม่ได้จากใคร ในที่สุดความถูกใจก็พัฒนาเป็นชอบและรัก น่าเสียดายที่ความกลัวกับความคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรทำให้ฉันท์ไม่รู้ (หรือไม่กล้ายอมรับ🤔) ว่า ที่ตัวเองหวงแหนและว้าวุ่นเรื่องเทอเป็นเพราะรัก—ฉันท์เป็นโบ้ที่เราค่อนข้างเอ็นดู เพราะฮีทรีตเทอดีมาก+ปมหนักหน่วงจริง เวลาทำตัวน่าหยุม/ช่วงง้อ เทอก็จัดการสั่งสอนจนหงอ ก็เลยสงสารปนสมน้ำหน้า 55555

การดำเนินเรื่อง ครึ่งแรกปกปิด identity ของพระนาง ชื่อตอนก็มาจากคำที่ขึ้นต้นด้วย un (ไม่…) คล้องกับชื่อเรื่อง ‘Unknown ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ’ —ปกติจะเดาแค่ปมปัญหาตัวละคร นี่งุบงิบชื่อ-สกุลกับอาชีพด้วย นักเขียนหย่อน hint สำหรับปะติดปะต่อเรื่อยๆ ส่วนตัวการได้เดาทำให้สนุกขึ้น อ่านติดลมเพราะอยากรู้เฉลยไวๆ (ภูมิใจเล็กๆ ที่เดาอาชีพฉันท์ถูก)

ครึ่งหลังก็สอดคล้องกับชื่อตอนที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า ‘รู้’ เปิดเผย identity เฉลยแบบหมดเปลือก—ปมซับซ้อนกว่าที่คิด สับขาหลอกทดสอบจิตใจคนอ่าน ซึ่งว้าวนะ การหาทางลงฝั่งฉันท์สมเหตุสมผลดี ฝั่งเทอก็โอเคแล้ว แค่ส่วนตัวยังไม่สาแก่ใจ, เห็นมิติตัวละครหลากหลาย มีบางคาร์ที่สุดโต่งจนเอ๊ะการกระทำเล็กน้อย มองข้ามไปได้เพราะส่วนอื่นทำถึง ทำถูกใจมาก

นิยายเล่าความไม่สมบูรณ์แบบของความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะครอบครัว คนรักหรือเพื่อนฝูง ก็เกี่ยวพันกับอารมณ์ล้านแปดของมนุษย์ที่สร้างอคติแง่บวกไม่ก็แง่ลบ จะก้าวไปข้างหน้าให้ได้ ถ้าไม่ปรับปรุง แก้ไข ก็ต้องยอมรับหรือปล่อยวาง / สอดแทรกประเด็นอื่นผ่านการกระทำและความคิดของตัวละคร บางประเด็นไม่พูดตรงๆ แต่รับรู้ได้ เช่น wealth privilege, beauty privilege (คุณยายคือ🙂‍↕️), media play, etc.

โดยรวมแล้วชอบเรื่องนี้มาก เป็นหนึ่งใน fav ของปีนี้เลย เป็นนิยายหน่วงที่ปรุงได้นัวมาก ความอินขณะอ่านไต่ระดับไปพร้อมๆ กับพระนางที่ค่อยๆ ทำความรู้จักกัน ตัวละครสมทบมีเสน่ห์ถูกใจมาก MVP ฝั่งเพื่อนแน่นอนว่าต้องยกให้ ‘มีน’ กับ ‘ปี่พาทย์’ ศิราณีของเทอกับฉันท์ และคนที่ซีนไม่เยอะแต่ได้ใจเราเยอะคือ ‘ท่านรองตรี’ ออร่าซีอีโอหนุ่มแว่นรุนแรงไปมาก

ป.ล.1 ดีใจที่ได้รู้ว่าองค์ชายสามแห่งดินแดนน้ำหวานได้เดบิวต์กับแม่สาวมะพร้าวน้ำหอมตามที่จิ้นไว้ ไลน์อัปผลิตภัณฑ์คอลแลบต้องมา🍹
ป.ล.2 แอบจิ้นปี่พาทย์กับมิกิ ไม่รู้นักเขียนจะเขียนไหม ถ้าคู่กันคงบันเทิง 55555 ถ้าไม่ได้คู่กันก็ไม่เป็นไรค่ะ

Updated: Full review ⬆️
ความหน่วงที่เราคู่ควร (เราชอบมู้ดดรามาแบบนี้) ผูกและคลายปมได้ดี อินกับประเด็น เข้าใจการกระทำพระนางนะ แม้บางครั้งพี่ฉันท์จะน่าตีไปบ้าง คิดว่าจะได้รีวิวเพิ่มเติมอีก เพราะชอบมาก

[thitaree]

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วหน่วงขึ้นเรื่อยๆตามความพีคของเรื่อง ปมของพระเอกนางเอกคืออึดอัดมาก ตัวละครมี development ดี

พี่ฉันท์คือกว่าจะรู้หัวใจตัวเองคือเกือบจะสาย หน่วงใจไปด้วยกันกับเทอเลย ส่วนนางเอกคือบอบบางพร้อมแตกสลายมากๆ เราชอบที่นีกเขียนเขียนออกมาแล้วเรารู้สึกไม่ชอบตัวละครบางตัวได้ นักเขียนทำให้มีอารมณ์ร่วมกับหนังสือมากๆ ตอนเปิดอ่านแรกๆไม่คิดว่าเรื่องจะดราม่าขนาดนี้ื

[Pika Cruz · Rating 5 out of 5]

ชอบมากค่ะ อ่านรวดเดียว7ชั่วโมงจบเลย สธิติตัวเองแบบมีไม่บ่อย ต้องติดใจขนาดไหนก่อน บอกตรงๆ หลงรักและหลงไหลตัวละครค่ะ
เรื่องราวของคนสองคนที่ต่างบอบช้ำจากการกระทำของคนรอบตัว ทุกอย่างระหว่างพระนางเริ่มที่ one night stand แต่บังเอิ๊ญมาเจอ��ันอีก โลกกลมอ่ะนะ พระเอกเราเลยเปิดดีล FWB วินๆทั้งคู่ ต่างคนต่างไม่ลงดีเทลนะ แต่กลับกัน เขารู้ความเป็นไปเธอแทบทุกอย่าง ทำงานอะไรอยู่ที่ไหน ตรงข้ามกับเธอที่แทบไม่รู้จักเขา ไม่ใช่ไม่ถามนะ แต่ทุกครั้งความเงียบก็คือคำตอบที่ชัดเจน จะบอกว่าผูกพันกันทางกายไม่ใช้ใจเนี่ยมันยากนะ ฝ่าวผู้ชายอาจจะไม่แต่ฝ่ายผู้หญิงมันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้สึก แน่แหละเธอชอบเขา จากชอบกลายเป็นรัก ความที่ใส่ใจที่เหมือนไม่ใส่ใจ เฉยชา ที่เขาแสดงออก เธอรักในสิ่งนั้น เขากลัวความรัก เขาไม่สมควรมีความรักให้ใคร อีกคนโห��หายความรักแค่ต้องการความรักจากใครสักคนบ้างก็เท่านั้น

[pannit · Rating 5 out of 5]

4.75/5
นขเล่าเรื่องได้ชวนติดตามมาก ชอบการเล่นคำฉันกับเธอที่กว่าเราจะได้รู้ตัวตนพระนางจริง ๆ ก็สักพักใหญ่เลย จังหวะการเล่าเรื่องก็ดีมาก ชวนให้อยากรู้ชวนให้ลุ้นชวนให้ปวดใจจนอยากพักสักนิดเพื่ออ่านต่อ ความหน่วงที่ตามหา ติ๊กถูกหมดเลยในความสัมพันธ์ของพระนาง ชอบมาก ๆ คงได้กลับมาเปิดอ่านซ้ำบ่อย ๆ

[Nonnin · Rating 4 out of 5]

4/5 อ่านเกือบโต้รุ่ง หยุดไม่ได้

ต่อให้จะเป็นโทนเรื่องในแนวที่นักเขียนไม่เคยเขียนมาก่อน แต่ทำออกมาได้ดีมาก

อ่านไปเรื่อย ๆ นึกถึงเรื่อง What if... ถ้าวันนั้นฝนไม่ตก

[toogoodatgoodbyes · Rating 5 out of 5]

ทีแรกเกือบจะไม่ได้อ่านแล้วเพราะกลัวอะไรก็ไม่รู้ ดีใจที่ได้อ่านเพราะชอบมากเลย
ด้วยกิมมิคของชื่อเรื่อง เลยรู้สึกนักเขียนเขามีจังหวะการเล่าเรื่องดีมากเลย แบบคมแบบเฉียบมาก
ชอบเรื่องนี้เพราะครตนางเอก ชอบยัยเทอมากเลยชอบสาวอินโทเวิตไม่อะไรกับใคร ส่วนพระเอกมานเปนอินโทเวิตปลอม จริงๆมานแค่นิสัยแย่
ดราม่าของเรื่องตอนแรกอึกอัดมากไม่เข้าใจเลยอะไรทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ แต่พอรู้ปัญหาแล้วแบบโห บราโว่อะคิดได้ไง(ตอนนั้นนึกถึงยัยคะน้าเลยผู้มีประสบการณ์มาก่อน ตาฉันท์ควรไปคุยกับยัยคะน้า)
มีตัวละครมาแจมเยอะเลยแต่พี่ไผ่บทแอบเยอะเลย เสียดายที่สุดไมไม่มีพี่เภาด้วยอาชีพพระเอกนึกว่าจะมีปะกันซะอีก

สรุปว่าชอบมากนั่นแหละว่าจะไม่ร้องไห้แต่ก็ยังแอบน้ำตาไหลเลย
มีปัญหาจุดเดียว เป็นที่ฉันนี่แหละในหัวบางทียังงงเวลาเรียกเทอเรียกเธออยู่เลย ในหัวยังคิดว่าพระเอกเรียกเธอตลอดเวลา

[Onnichan · Rating 5 out of 5]

#Unknown ບໍ່ຮູ້ຈັກສັນ ບໍ່ຮູ້ຈັກເທີ ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

ໃນທີ່ສຸດກະອ່ານຈົບແລ້ວອ້າຍຕຳຫຍວດດດ! ທີ່ມາກ່ອນຊິອ່ານເລື່ອງນີ້ແມ່ນ ພໍດີເຂົ້າໄປ Meb ແລ້ວໄປເຫັນປຶ້ມຫົວນີ້ rating ສູງປີ໊ດ real time rating 12/8/24 - 305😮 ປະກອບກັບ เมษาริน ເປັນຄົນຂຽນ, ອີກຢ່າງ synopsis ຫຼັງປຶ້ມ ຊວນໃຫ້ເສຍຊັບມວກກກ “ບໍ່ຮູ້ຈັກກັນ ບໍ່ຮູ້ຈັກສັນ ບໍ່ຮູ້ຈັກເທີ” ແກຼ ມັນເຢັນໆໜາວໆອຶນໆມວກກ ບໍ່ອ່ານບໍ່ໄດ້ແຍ້ວວ, ແຖມຢາກນຳ trend ອ່ານປຶ້ມໃໝ່ ທີ່ອອກສົດໆຮ້ອນໆກັບໝູ່. ຫ້ວຍ! ໄອ້ເຮົາກະ ບໍ່ມີບໍ່ໄດ້ແຫຼ່ວ ດຽວລົມນຳໝູ່ບໍ່ຮູ້ເລື່ອງ😁 ຄາດຫວັງວ່າ ປຶ້ມຫົວນີ້ອາລົມແບບ ເທົາໆ ອຶນໆ ຄື “ฝนพรำในฤดูหนาว - อินทร์”

ປາກົດວ່າ ເລື່ອງດຣ່າມ້າກ່ອນຫັ້ນເວີ້ຍຍ ໂອ້ຍຍ! ອ່ານໄປຮອດຕອນ unfortunately ລະເຊົາ, ແຕ່ພໍດີຈື່ໄດ້ວ່າ ຢາກນຳເທຼັນນຳໝູ່ ເລີຍຕ້ອງອ່ານໃຫ້ຈົບ. ເກືອບຫຼັບແຕ່ກັບມາໄດ້ນໍ້😅 ເກືອບແລ້ວ ເກືອບດອງຫົວນີ້ເປັນ🐟ເຄັມແລ້ວ

ເປັນເລື່ອງລາວຂອງ “ສັນ” ນັກບິນພ່ວງ programmer ທີ່ເອົາງ່າຍໆເຫງົາ ມາເຈິະກັບ “ເທີ” ພະນັກງານຕ້ອນຮັບ The 22 Apartment. ທັງສອງມາເຈິະກັນວັນສິ້ນປີ ຈາກເຫດການທີ່ເທີ ໂຕເປື້ອນຊ໊ອດ ຈາກຜົວເມຍຜິດກັນ, ສັນ ໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອເທີໃຊ້ຫ້ອງນຳ້ໃນຫ້ອງນອນໄດ້ເລີຍ. ລະທັງສອງກະໄດ້ມີຄືນxxx ນຳກັນຫັ້ນລ່ະ (ເພງມາ ລະໄວ້ໃນຖານທີ່ເຂົ້າໃຈ😆) ສັນຕິດໃຈເທີ ເລີຍໃຫ້ຂໍ້ສະເໜີ ໃຫ້ ເທີ ມາເຈິະກັນຢູ່ ອະພາດເມັ້ນ ທຸກໆວັນຈັນຂອງທຸກອາທິດ ໂດຍໃຫ້ເງື່ອນວ່າ ບໍ່ຂ້ອງກ່ຽວເລື່ອງສ່ວນໂຕຂອງກັນ

ຫຼັງຈາກໄດ້ມາຢູ່ນຳກັນທຸກໆວັນຈັນ ຄວາມສຳພັນກະເລີ່ມບໍ່ຢາກຢູ່ແຕ່ວັນຈັນໃດ໋ບາດນິ ສັນກະຕີນຽນມາຢູ່ກັບເທີ ໄປທ່ຽວ ໄດ້ຮູ້ຈັກໝູ່ສັນໂດຍບັງເອີນ ເລີຍເຮັດໃຫ້ເທີ ຄິດບໍ່ຊື່ກັບສັນ. ແຕ່ດ້ວຍຄວາມເຊື່ອຂອງ ສັນ ເລີຍປະຕິເສດເທີ ດ້ວຍການກະທຳ ເຮັດໃຫ້ຄວາມສຳພັນແບບບໍ່ມີສະຖານະຫຍຸດລົງ. ແຕ່ທັງສອງກະໄດ້ມາເຈິະກັນໂດຍບັງເອີນອີກ ຈາກດຣ່າມ້າຄຄສັນ ຈາກເອື້ອຍແລະແມ່ຂອງເທີ ປະກອບກັບເທີ ຢາກຕັດຄວາມສຳພັນກັບທຸກຄົນ ລວມທັງສັນ, ເລີຍຕັດສິນໃຈລາອອກ ໄປຢູ່ເກາະຄົນດຽວ. ແຕ່ໂຊກສະຕາ ກະພັດໃຫ້ ສັນ ຊອກ ເທີ ຈົນເຈິະ ຈາກການພາກສຽງງານ papercraft ຂອງເທີ ທຸກຢ່າງຈຶ່ງລົງໂຕ🙂

ໃນເລື່ອງນີ້ ເຮົາປະທັບໃຈຫຼາຍສາກ:
🎐ຕອນທີ່ ສັນ ຈະຊ່ວຍ ເທີ ໃຊ້ໜີ້ຄີບອດພໍ່ໃຫ້ ລະເທີບອກຂອບໃຈ ລະສັນຕອບວ່າ ບໍ່ໄດ້ເປັນຫຍັງ ເຮົາບໍ່ແມ່ນຄົນອື່ນຄົນໄກ ແຕ່ເທີຄິດໃນໃຈ •ແຕ່ບໍ່ມີສະຖານະ• ປ໊າດດ ອ່ານຮອດຄຳນີ້ ຂົມໃນປາກເລີຍ ຮູ້ສຶກຍິ້ມແບບເສົ້າໆ ອີ່ຕົນເທີ ໜາວໃຈໄປນຳ

🎐ຕອນທີ່ ເທີ ບອກຮັກສັນ ແລ້ວສັນຕອບວ່າ ຂໍໂທດ ຢ່າຮັກລາວເລີຍ 🥹ນໍ້າຕາໄຫຼໄປກັບຮັກທີ່ບໍ່ສົມຫວັງຂອງເທີ ເຂົ້າໃຈສັນທີ່ຮັກເທີ ແຕ່ຕ້ອງຕອບໄປແບບນັ້ນ ເພາະຢ້ານເປັນຄືຄຄໂຕເອງ. ບັນຍາກາດມັນອຶດອັດ ກຶນບໍ່ເຂົ້າຄາຍບໍ່ອອກ

🎐ຕອນທີ່ ເທີ ແຕ່ງເພງຊິດໄກ້ເພື່ອໄກຫ່າງ ເປັນຕອນທີ່ຝົນຕົກໜັກ ອົກຫັກຈາກສັນ ເລີຍກັ່ນກອງເປັນເນື້ອເພງນີ້ອອກມາ. ເຮົານິຍາມສາກນີ້ວ່າ ຄວາມຮັກຂອງເມກໝອກ🙂 ທີ່ຮັກແລ້ວ ແຕ່ບໍ່ມີວັນເປັນຈິງ ແລ້ວເມກໝອກກະຊິກັບມາເລື້ອຍໆ ເພື່ອທົດສອບຄວາມອົດທົນຂອງເຮົາ🙂 ເຮົາຮູ້ສຶກວ່າ ຕອນເທີແຕ່ງເພງ ມັນທັງເສົ້າ ເສຍໃຈ ຕ້ອງຮູ້ສຶກເຖິງຂະໜາດໃດ ຈຶ່ງກັ່ນກອງອອກມາໄດ້ແນວນັ້ນ

🎐ສາກສຸດທ້າຍແມ່ນ ຕອນທີ່ສັນຮູ້ວ່າເທີ🤰🏻ແລ້ວເຂົ້າໄປກອດເທີ ແລ້ວບອກວ່າ •ຢາກເປັນພໍ່ທີ່ດີ• ຄຳນີ້ມັນສະເທືອນໃຈເຮົາຫຼາຍ ເພາະຄວາມສຳພັນຂອງພໍ່ກັບສັນ ບໍ່ດີປານໃດ ກັບສັນບໍ່ຢາກມີລູກ. ແຕ່ເມື່ອໄດ້ຍິນຄຳນີ້ອອກຈາກປາກສັນ ເຮົາຮູ້ໄດ້ເລີຍວ່າ ລາວພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະມີລູກ ຍອມປ່ອຍວ່າງຄວາມຢ້ານ ກ້າວອອກຈາກອະດີດ ອ້າຍກ້າຫານຫຼາຍ🥹

ຍັງ ຍັງບໍ່ໝົດ, ຄິດວ່າປະທັບໃຈແຕ່ສາກຫວາ ໂນໆ ຍັງປະທັບໃຈ “เมษาริน“ ນຳອີກ😊
🎈ການຕັ້ງຊື່ຕົວລະຄອນ ທີ່ໄປແຝງໃນ synopsis, ສັນ ກັບ ເທີ .. ພໍມາອ່ານປຶ້ມຮອດຊື່ຕົວລະຄອນຈົນ ໂອ້ວ້າວວ😮 ນຂສະຫຼາດໃນການໃຊ້ຄຳ ສະປອຍຫຼັງປຶ້ມແລ້ວ ພໍອ່ານຕອນທຳອິດຈົບປຶດ ເລີຍຮູ້ເລີຍວ່າ “ຮູ້ຈັກກັນ ຮູ້ຈັກສັນ ຮູ້ຈັກເທີ”

🎈ພໍເລື່ອນມາຕອນທີ2, ເອະມີ un ອີກລ່ະ ຄືຈື່ໆໄດ້ວ່າຕອນທຳອິດກະ un ຄືກັນ, ເລີຍໄປເບິ່ງຊື່ຕອນທັງໝົດຂອງເລື່ອງ. ນຂສະຫຼາດໃຊ້ຄຳອີກແລ້ວ unlock unfortunately unbelievable…😮 ເປັນນັກຂຽນຄົນທີ 2 ທີ່ອ່ານ ທີ່ໃຊ້ຄຳໃນການຕັ້ງຊື່ຕອນ (ຄົນທຳອິດແມ່ນ วรศิษฏ - พราก)

ໂດຍລວມໂທນເລື່ອງຢາກອອກເສົ້າໆ ເຢັນໆ ອຶມຄຶມ ເຫງົາໆ ເຊິ່ງມັນດຶງດູດໃຫ້ເຮົາເຂົ້າໄປຊອກເບິ່ງວ່າ ພະນາງ ມີເລື່ອງທຸກໃຈຫຍັງກະເດ້ຍກະດໍ້

ພົບກັນອີກແລ້ວນໍ້ เมษาริน😊 nice to meet u again here ເຮົາຍັງຈື່ບັນຍາກາດທີ່ອ່ານເລື່ອງ รักริมขอบฟ้า ໝໍກັນ ກັບ ຄະນ້າ ໄດ້ດີ .. ເລີຍຢາກອ່ານງານຂຽນຂອງນຂອີກ ອີກຢ່າງໜ້າປົກເລື່ອງນີ້ດຶງດູດໃຈມວກກ. ນຂ ມີພັດທະນາການດີ ດຳເນີນເລື່ອງດີ ອ່ານແລ້ວອິນໄປນຳ ສູ້ໆຕໍ່ໄປເດີ້

ເປັນເລື່ອງທີ່ລີວິວຍາວທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຄີຍຈື່ມາ😅 ລີວິວນີ້ກັ່ນກອງອອກຈາກກົ້ນບຶ້ງຄວາມຄິດ ຄັດສັນມາຢ່າງດີ. ຕ້ອງຂຈເທຼັນຢາກອ່ານປຶ້ມໃໝ່ຄືໝູ່ ຈັ່ງເຮັດໃຫ້ອ່ານປຶ້ມຫົວນີ້ຈົບ😆 ເອົາລ່ະ ເຮົາຈະຕ້ອງກັບໄປໂລກແຫ່ງຄວາມວຸ້ນວາຍແລ້ວ🙂 ໄວ້ມາເຈິະກັນໃໝ່

#withLuV
#Onnichan 12/8/2024

[Kris · Rating 5 out of 5]

เรื่องราวของชายหนุ่มและหญิงสาว ที่มาพบเจอกันตามหน้าที่ หญิงสาวเป็นพนักงานบริการในสถานจัดเลี้ยงภายในโรงแรม ส่วนชายหนุ่มคือหนึ่งในแขกผู้ร่วมงาน ปัญหาที่ทำให้ทั้งคู่เริ่มบทสนทนาเกิดขึ้นเมื่อหญิงสาวถูกซอสพริกราดตัวด้วยฝีมือของแขกหญิงผู้หนึ่งซึ่งกำลังวีนชายที่มาด้วยกัน หัวหน้าของหญิงสาวให้นางไปล้างคราบ แต่ห้ามใช้ห้องน้ำแขก หญิงสาวจึงมานั่งหมดอาลัยตายอยาก แต่กลับได้รับกระดาษเช็ดหน้าจากชายหนุ่มแปลกหน้ายื่นส่งให้ และ ให้เธอขึ้นไปใช้ห้องน้ำในห้องส่วนตัวได้ เพราะเริ่มเห็นรอยแดงจากบริเวณคอและบางส่วนของใบหน้าหญิงสาว

และ นี่คือจุดเริ่มต้นที่ชายหนุ่มพบว่าหญิงสาวแปลกหน้าที่แค่เคยเห็นว่าเป็นพนักงานของโรงแรม เดินผ่านไปผ่านมานั้น มีปมปัญหาบางอย่าง อีกทั้งยิ่งชัดเจนมากขึ้นเมื่อหญิงสาวมีอาการตกใจกับเสียงพลุฉลองวันสิ้นปี ความสงสารทำให้ชายหนุ่มดึงร่างบางเข้ามาโอบไว้ พร้อมตั้งคำถามว่า “ถ้าข้อพรได้หนึ่งอย่าง คุณจะขออะไร” หลังจากหญิงสาวสบตาและพบว่า ในแววตาของชายหนุ่มมีความเจ็บปวด ผิดหวัง และ คับแค้นใจ ซุกซ่อนอยู่ เธอกับเขาต่างกันด้วยสถานะ แต่ที่เหมือนกันคือไม่มีความสุข
หากข้อพรได้หนึ่งข้อ คำตอบของเธอคือ “ขอความสุขค่ะ แค่สักครั้งก็ยังดี” สิ่งที่ตอบกลับมาจากปากชายหนุ่มคือ “ถ้าผมให้ความสุขคุณได้..คุณโอเคมั้ย” เธอควรจะปฏิเสธใช่ไหม แต่เสียงที่เปล่งออกมาคือ “ช่วยอ่อนโยนด้วยนะคะ..ฉันไม่เคย”

นิยายพาเราอินไปกับตัวละครชายหนุ่มและหญิงสาว ซึ่งแลกเปลี่ยนความสุขกันในวันส่งท้ายปีเก่า และ จากกันในวันปีใหม่ โดยคิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีก แต่นิยายไม่จบแบบนี้แน่ ทั้งคู่บังเอิญพบกันอีกครั้งและฝ่ายชายชวนไปนั่งร้านกาแฟเพื่อทำความรู้จักกัน ฝ่ายชายแนะนำตัวว่าชื่อ “ฉันท์” และอธิบายว่าฉันที่มีท.ทหารการันต์ ส่วนฝ่ายหญิงชื่อ “เทอ” ที่มาจากเทอร์คอยส์

ฉันท์เสนอให้เทอมาหาความสุขด้วยกันอีก ซึ่งเทอผู้ไม่เคยมีความสุขในชีวิต คิดว่าบางครั้งควรทำอะไรตามใจปรารถนาบ้าง จึงตกลงพบเจอกันทุกคืนวันจันทร์และเริ่มเพิ่มมากขึ้นเมื่อฉันท์มักเจอปัญหาจากครอบครัว มีอาการบาดเจ็บเพราะถูกทำร้ายทำให้เทอห่วงใยและพร้อมดูแล ความผูกพันของทั้งคู่เริ่มมากขึ้นแบบค่อยเป็นค่อยไปจนกระทั่งเทอสารภาพว่ารักฉันท์ ส่วนฉันท์ผู้ซึ่งในชีวิตไม่เชื่อมั่นในความรัก กลับไม่กล้ายอมรับ และห่างหายไปจากชีวิตของหญิงสาว กว่าที่ทั้งคู่จะทำความเข้าใจกันได้ พาเราลุ้นตามชีวิตของคนทั้งคู่แบบจดจ่อ

#ความรู้สึกหลังอ่าน

“ฉันท์” ชายหนุ่มผู้มีปมครอบครัว ยากจะอธิบาย มีพ่อที่แสดงออกว่าเกลียดชัง เขาเจ็บตัวทุกครั้งที่เจอพ่อ ปวดใจทุกครั้งที่มีบทสนทนา ประสบการณ์บอกว่าเขากลัวความรัก เขาจะไม่รักใคร แม้ความผูกพันที่มีต่อเทอจะลึกซึ้ง เสมือนขาดหญิงสาวไม่ได้ แต่ก็ไม่ยอมรับว่านี่คือความรัก

“เทอ” สาว Introvert สู้ชีวิต ผู้ถูกแม่และพี่สาวทำร้ายด้วยการสร้างหนี้ท่วมหัว และ ทิ้งให้เทอรับผิดชอบ ถึงกับหลอกเทอให้เจ้าหนี้นอกระบบ ไม่เคยได้รับความรัก และ โหยหาความรัก เมื่อพบฉันท์ผู้ที่คอยดูแล ปกป้อง และ ห่วงใย จึงทำให้เทอปล่อยใจให้รักฉันท์ แม้รู้ว่าคงไม่มีทางเป็นไปได้ แน่นอนว่า ภายใต้ความรักที่ไม่คาดหวังคงพอมีหวัง แต่กลับสูญสิ้นเมื่อเทอบอกรักฉันท์ แล้วไม่ได้คำตอบใดๆกลับมา

ตอนเริ่มอ่าน รู้สึกได้ถึงความอึดอัด คับข้องใจของนางเอก ผู้แบกภาระต่างๆไว้มากมาย ต่อมาเจอกับพระเอก ก็ลุ้นต่ออีกว่าทั้งคู่จะลงเอยกันอย่างไร เมษารินพาเราดำดิ่งไปกับอารมณ์ของตัวละครแต่ละตัวที่มีปม ยังดีที่มีช่วงเวลาแห่งความสุขให้ผ่อนคลายบ้าง โดยเฉพาะช่วงเปิดตัว “ปี่พาทย์” เพื่อนสนิทกึ่งคู่ปรับของฉันท์ เจ้าของประโยคทักทายฉันท์ว่า “มึงเป็นเหี้ยอะไร” ทำให้โทนเรื่องดูเบาลงด้วยบุคลิกที่เปิดเผย คอยเตือนสติฉันท์ และ หาทางใกล้ชิดกับเทอทั้งด้วยตามใจตัวเอง และ ต้องการยั่วยุให้ฉันท์เปิดใจ

เนื้อเรื่องมีหลายเรื่องที่น่าสนใจเริ่มตั้งแต่ชื่อพระนาง ฉันท์+เทอ ไรท์ขอให้นักอ่านที่จะรีวิว ปกปิดชื่อจริงของทั้งคู่ไว้ ให้พวกเราได้เดากัน พระเอกชอบดื่มเหล้า “บางแก้ว” ของผู้ใหญ่ดิน (จากเรื่องคบผู้ใหญ่มาไม่กัด) มีตัวละครจากนิยายเรื่องก่อนๆของนักเขียน รวมทั้งมีบทสนทนาที่น่าจดจำหลายบท สำหรับเราคิดว่าชอบเรื่องนี้ที่สุดในจำนวนนิยายของเมษารินที่เคยอ่าน

[Namsom Narumon · Rating 4 out of 5]

เดาเนื้อเรื่องง่ายมาก แต่อ่านเพลิน สนุกอยู่นะ

[Irisa · Rating 4 out of 5]

อ่านเรื่องนี้แล้วติดหนึบ ไม่อยากให้จบเลยค่ะ สนุกดี เรื่องราวของคนมีชีวิตน่าสงสารสองคนมาเจอกันแต่ถ่ายทอดออกมาได้สนุก น่ารัก สะเทือนใจแต่ไม่ได้หดหู่มาก