Ζωές καταστρέφονται μέσα σε μία νύχτα. Η λαίλαπα της φωτιάς κατακαίει ενοχές, αθωότητες, νιάτα και συνειδήσεις. Η εννιάχρονη Σεμίνα Μαργέτη παραδίδεται στο θάνατο της ψυχής της την ώρα που η μητέρα της αφήνει την τελευταία της πνοή ανήμπορη στις φλόγες. Μοναδική αμαρτία της Ηλέκτρας Φωτεινού είναι το ότι ερωτεύτηκε με πάθος λάθος άνθρωπο.
Ένας ο ένοχος, ή μήπως πολλοί;
Δαμιανός, Στέφανος, Ρούσσος. Τρία πρόσωπα που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τον ρου των γεγονότων.
Κάποιοι εφησυχάζουν και κάποιοι βασανίζονται από ορμητικά ποτάμια αμφιβολίας. Ίσως και ενοχής. Οι ψίθυροι σιγανοί, σχεδόν βουβοί στην αρχή, χρόνο με το χρόνο αρχίζουν να κραυγάζουν.
Και εκείνη, η μικρή Σεμίνα, που από ένα παιχνίδι της μοίρας έχει επιβιώσει, επιστρέφει ως Σεμέλη Σοφιανού είκοσι ένα χρόνια αργότερα, αναγεννημένη από τις ίδιες της τις στάχτες, για να πάρει την εκδίκησή της από τον υπαίτιο της τραγωδίας, ο οποίος ζει και βασιλεύει χάρη στα λεφτά της μητέρας της.
Τίποτα όμως δεν είναι όπως φαίνεται όταν οι σύμμαχοι αποδεικνύονται εχθροί. Και οι εχθροί ίσως είναι εκείνοι που κρατάνε το κλειδί της αγάπης καθώς οι μάσκες πέφτουν.
Θα κοπάσουν μια μέρα οι ψίθυροι στις φλόγες; Θα αποκατασταθεί η αλήθεια; Θα μπορέσει να αναδυθεί η ελπίδα και να σκαρφαλώσει στο σκοτεινό ουρανό, όταν όλοι νόμιζαν πως θάφτηκε κάποτε ολόκληρη στις στάχτες;
"Μπορούσε να ξεγελάσει τους πάντες εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό". Στα δικά της µάτια, χρυσαφιά σαν του µεγαλύτερου εχθρού της, η συναρπαστική Σεµέλη Σοφιανού εξακολουθούσε να µοιάζει χαµένη και αβοήθητη σαν εγκαταλειµµένο βρέφος. Εξακολουθούσε να είναι το στρουµπουλό κοριτσάκι της παιδικής της ηλικίας, εκείνης της εποχής που χάθηκε βίαια στις φλόγες, παρασέρνοντας στα φρικτά αποκαΐδια και ολόκληρη την αθωότητά της. Τίποτα δεν ήταν ίδιο από τότε. Όλα είχαν καεί, και εκείνη έµοιαζε µε παντοδύναµο φοίνικα αναγεννηµένο από τις ίδιες του τις στάχτες.
Η Ευαγγελία Ευσταθίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως δασκάλα στη δημόσια εκπαίδευση τα τελευταία εφτά χρόνια.
Ξεκίνησε να γράφει από μικρή ηλικία, αρχικά παραμύθια και κατόπιν διηγήματα. Ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική και τις κατασκευές από φυσικά υλικά. Μιλά αγγλικά και ιταλικά. Είναι παντρεμένη και έχει μία κόρη και ένα γιο.
*4.5 αστεράκια* Έχοντας πλέον διαβάσει 4 βιβλία της κ.Ευσταθίου δε μπορώ να μην παρατηρήσω το κοινό μοτίβο που χρησιμοποιεί στις ιστορίες της... Οι ήρωες έχουν σχεδόν μια 10ετία διαφορά ηλικίας και πρέπει να περάσουν από 40 κύματα,αν όχι περισσότερα, για να βρουν τη λύτρωση και την ευτυχία... Θα μου πείτε: "Σοβαρά,τώρα αυτό είναι το πρόβλημά σου;" και η απάντηση είναι πως όχι, πρώτον γιατί και οι γονείς μου έχουν μια 10ετία ανάμεσά τους και μετά από σχεδόν 30 χρόνια γάμου δε φαίνεται να υπάρχει διαφορά και δεύτερον γιατί αν ήταν όλα ωραία και καλά, χωρίς προβλήματα από την αρχή του βιβλίου τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης του βιβλίου!?!?! Είναι απλά μια παρατήρηση... Στο συγκεκριμένο βιβλίο τώρα... Η πένα της κ.Ευσταθίου εξελίσσεται σε κάθε βιβλίο της... Γίνεται ποιο δυνατή, ποιο ζωντανή... Το μυστήριο δε λείπει ούτε από αυτό το βιβλίο της,άλλο ένα μοτίβο, το οποίο λατρεύω και έχει αυτό το ταλέντο που με κάνει να απορροφηθώ στην ιστορία λες και όσα διαβάζω διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μου με ζωντανές εικόνες και όχι ως σημάδια σε λευκό χαρτί... Τι μου έμαθε αυτό το βιβλίο??? Πως τα υλικά αγαθά δε σημαίνουν τίποτα αν δεν έχεις ανθρώπους που σε αγαπάνε και τους αγαπάς για να τα χαρείς... Και πως αν πατήσεις επί πτωμάτων για να τα αποκτήσεις, καταστρέφοντας ζωές στο διάβα σου,θα έρθει η στιγμή που θα πληρώσεις για τις αμαρτίες σου... Έμαθα επίσης πως τη συγχώρεση την προσφέρουν οι πραγματικά δυνατοί στην ψυχή γιατί αυτό είναι το μεγαλείο τους... Λένε πως ο έρωτας τυφλώνει,εδώ είδαμε πως το πάθος είναι ακόμα χειρότερο γιατί σκοτώνει, όχι μόνο ανθρώπους αλλά κάτι χειρότερο, σκοτώνει ψυχές αθώων ανθρωπων... Και τέλος,όταν δύο άνθρωποι είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον,δεν πάει να τους χωρίζουν θάλασσες και βουνά, μίσος, εκδίκηση και λάθη, οι καρδιές του θα βρουν το δρόμο τους ώστε οι ψυχές τους και οι ζωές τους να ενωθούν για πάντα... Τώρα,γιατί 4.5 αστεράκια!?!? Για τον επίλογο ρε παιδιά... Γιατί ναι, σε ένα βιβλίο 600+ σελίδων εγώ ήθελα μεγαλύτερο επίλογο... Ήθελα να δω τους ήρωες σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου... Γιατί μπορεί να λένε ποια είναι τα σχέδιά τους για τα επόμενα χρόνια αλλά ήθελα να τα δω να γίνονται πραγματικότητα μετά από όλα όσα περάσαμε μαζί....
Απο την αρχη του μυθιστορηματος χτιζει σε εντονους ρυθμους οχι μονο την ατμοσφαιρα - μυστηριου και κινδυνου, αλλα και τους ηρωες - δυναμικους, ανελεητους, αποφασιστικους. Η αγωνια και το ενδιαφερον κρατουν σε πολυ υψηλο επιπεδο την εξελιξη και τις αποκαλυψεις που κλιμακωνονται. Χαρακτηρες που καλυπτονται απο ενα μανδυα γεματο ψεμματα, αμαρτιες, εκδικηση και παλευουν να βρουν λυτρωση και δικαιωση.
Σκηνες συγκλονιστικες, ανατρεπτικες, παθους και μισους, που δεν σου επιτρεπουν να αφησεις το βιβλιο εως την ολοκληρωση του. Εως τη σωτηρια της ψυχης....
"Της σιγουριάς τα υλικά είναι λόγια γλυκά σε κασέτες γραμμένα γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά μα τα πήρε η καρδιά με τα χέρια ανοιγμένα". Λ.Νικολακοπουλου-Σ.Κραουνακης
Ιλιγγιώδης ρυθμός αγωνία ένταση και αισθημα απο την πρωτη του σελίδα!Ξέρει ποτε ακριβώς να αποκαλυψει και πότε να κρύψει κατι!! με μαγεψε με καθηλωσε! Οχι απλα βγηκε αντάξιο των προσδοκιων μου αλλά ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου!!Το λάτρεψα!!Αριστουργηματική πλοκή μυστηρίου που ξετυλιγεται ανάμεσα στο σήμερα και το χθές. Υπέροχοι ηρωες που σε παρασέρνουν στη δινη του πάθους τους με μια ηρωιδα τόσο διαφορετικη σε μια ιστορία που συναρπάζει και τον πιο απαιτητικο αναγνωστη.Συστήνεται ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!!
«Η μοίρα είναι ένα σύνολο ομόκεντρων κύκλων. Οσο κι αν μεγαλώνουν, όσο και αν απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο, η αφετηρία είναι πάντα η ίδια. Το ίδιο κέντρο, το ίδιο σημείο στο οποίο στέκεται η βελόνα του διαβήτη…»
Είναι πολύ σημαντικό (και για τον συγγραφέα πρωτίστως, αλλά και για τον αναγνώστη, που είναι ο τελικός αποδέκτης) να νιώθει, κανείς, κλείνοντας κάθε βιβλίο, πολλά και διάφορα συναισθήματα, που δημιουργούνται από την καταβύθιση στις σελίδες του. Οι «Ψίθυροι στις φλόγες», ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στις προσδοκίες μου, αφού η ανάγνωσή τους δημιούργησε διαφορετικά, αλληλοδιαδεχόμενα συναισθήματα, αντίστοιχα της καταιγιστικής εξέλιξης της πλοκής του. Η ιστορία της Σεμέλης – Σεμίνας, έχει πολλά μηνύματα, αφορμές για προβληματισμό και θέματα για συζήτηση, που δεν αναλώνονται μόνο στο σήμερα, αλλά είναι διαχρονικά και κυρίως ανθρώπινα. Η αυτονόητη ανάγκη κάθε παιδιού να αισθάνεται ότι αγαπιέται από τον πιο δικό του άνθρωπο στον κόσμο, την μητέρα του, να νιώθει προστατευμένο, αποδεκτό και ασφαλές και οι πληγές της έλλειψης της μητρικής ανιδιοτελούς αγάπης. Ο τρόπος της παιδικής αντίδρασης και ο χρόνος που πρέπει να διανύσει κανείς από την παιδική του ηλικία έως την ενηλικίωση του για να αποδεχθεί τους γονείς του, όχι ως πρότυπα και μάλιστα ιδανικά, αλλά ως ανθρώπους, που αναζητούν τη συντροφικότητα. Πως το ερωτικό πάθος, μπορεί να αποβεί καταστροφικό για έναν άνθρωπο, όταν δεν μπορεί να το χαλιναγωγήσει, και η καρδιά παίρνει τα ηνία από τη λογική και τις κοινωνικές συνθήκες και επιταγές. Το δικαίωμα κάθε γυναίκας, έστω και με το λάθος τρόπο, να διαθέσει την ψυχή της και την καρδιά της όπως επιθυμεί, υπακούοντας σε ορμέμφυτα πάθη, και παρασύροντας τον εαυτό της σε βάθη και λάθη, που δεν μπορεί να αντιληφθεί ούτε συνειδητά ούτε έγκαιρα, και τότε το πάθος μετατρέπεται σε ολέθριο λάθος με απροσμέτρητες συνέπειες. Η αδελφική αγάπη, η οποία κάποιες φορές, δεν είναι δεδομένη, όταν κυριαρχούν άλλα συναισθήματα, η φιλοδοξία, η απληστία, η αγάπη για το χρήμα και τα υλικά αγαθά, ο φθόνος και η δίψα για δύναμη και εξουσία. Η πατρική αγάπη, αντιμέτωπη με τη συνείδηση και την αναζήτηση της αλήθειας. Η ανάγκη του ανθρώπου να αποδώσει δικαιοσύνη με τον δικό του τρόπο, όταν η αδικία, ο πόνος, η οδύνη της απώλειας, η απόγνωση και η επαφή με το θάνατο, δίνουν τη θέση τους στο μίσος, στην ανάγκη για εκδίκηση, στην αποστροφή, στο θυμό και στην οργή. Μπορεί ο άνθρωπος, στην πορεία της ζωής του, να αλλάξει πραγματικά χαρακτήρα και προσωπικότητα (να διαμορφώσει ναι, να αλλάξει όμως ;;) συνειδητά, να αλλοιώσει τις αρχές και τις αξίες του, ακόμα και όσα αρνητικά απωθημένα μπορεί να έχει, ή, εν τέλει, στον πυρήνα της ψυχής του, παραμένει ο ίδιος ή η ίδια, και χρειάζεται καταβύθιση για να αποτινάξει όσα τον βασανίζουν και να αποδεχθεί τελικά τον ίδιο του τον εαυτό ;; Ένα πολύ δυνατό βιβλίο, με καθηλωτική εξέλιξη, ανατροπές, μυστικά, αιωρούμενα ερωτηματικά, πάθος, ένταση, αγωνία, με εναλλαγές μεταξύ του παρόντος και του παρελθόντος, με διεισδυτικότητα στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής, και με λυτρωτικό τέλος, διαφορετικό, κατά τη γνώμη μου, για κάθε χαρακτήρα του βιβλίου. Δεν περίμενα κάτι λιγότερο από την Ευαγγελία Ευσταθίου, και σίγουρα θαύμασα για άλλη μία φορά την έμπνευση, το ταλέντο, τη συγγραφική δεινότητα και την ικανότητά της να μας χαρίζει αλησμόνητα βιβλία. Και …αρχίζω από τώρα να αναμένω το επόμενο !!!!!!!!
Ψίθυροι στις φλόγες... Μπορούν άραγε οι φλόγες να κατακάψουν ό,τι καλό κουβαλά μέσα του ένας άνθρωπος; Να μετατρέψουν σε στάχτη τις ανθρώπινες ζωές, τις συνειδήσεις, τις ίδιες τις ψυχές όσων βιώνουν την αβάσταχτη λαίλαπα τους; Ή μήπως η απείθαρχη βαναυσότητα τους δεν κατατρώγει τα πάντα; Μήπως δεν φτάνει ποτέ ώς τα μύχια κάποιου καταδικάζοντας τον σε έναν όν φτιαγμένο μονάχα για εκδίκηση και πόνο, αλλά αφήνουν ανέγγιχτο ένα κομμάτι του που μόνο η αγάπη θα μπορούσε να φτάσει; Να αφυπνίσει, να ανασύρει κι εν τέλει να δυναμώσει, επουλώνοντας αργά και σταθερά όλες τις πληγές μετατρέποντας τον ώς άλλο φοίνικα που αναγεννιέται από τις στάχτες; Η Ευαγγελία Ευσταθίου με την υπέροχη μαεστρία της πένας της μας αφήνει να αφουγκραστούμε τους ψιθύρους στις φλόγες μια δραματικής, έντονης, δυναμικής και γεμάτης μυστήριο ιστορίας. Μας βυθίζει σε πύρινα μονοπάτια, σε ανθρώπινα πάθη και λάθη, σε ζωές, που μπλέκονται στο δίχτυ της εκδίκησης και στο ζύγι της Νέμεσης. Οι ήρωες της, με το σημάδι του παρελθόντος στην καρδιά, προσπαθούν να προσπεράσουν ένα παρόν που δεν τους καλύπτει και να φτάσουν σε μέλλον στεφανωμένοι νικητές, έρχονται σε σύγκρουση και ανακαλύπτουν αργά και σταθερά, τους εαυτούς, τις αντιδράσεις, τα συναισθήματα τους. Τα μυστικά μεγάλα. Τα πάθη έντονα. Τα λάθη τραγικά. Θα μπορούσε μέσα από μια μεγάλη σύγκρουση και το πέρασμα μιας καταιγίδας να επέλθει τελικά η νηνεμία και η εξιλέωση; Η γραφή της Ευαγγελίας Ευσταθίου, καταιγιστική όπως πάντα. Πλέκει τα γεγονότα και τα πρόσωπα με εξαιρετικό ταλέντο και μας κρατά με κομμένη την ανάσα ώς την τελευταία σελίδα. Η ιδέα όπως πάντα εξαιρετική, οι πρωταγωνιστές να προσπαθούν να διαπραγματευτούν με τα θέλω, τα πρέπει, τα ζητούμενα της ίδιας της μοίρας. Οι σχέσεις σε πρώτο πλάνο. Οι εσωτερικοί κόσμοι σε έκθεση. Μια γυναίκα με δικαίωμα στον έρωτα. Ένα παιδί με δικαίωμα στην γονική στοργή. Πάθη και αδυναμίες. Εκδίκηση. Η Σέμελη βρήκε το δρόμο.... για τις καρδιές των αναγνωστών.
Νταξει, η αληθεια ειναι οτι η κυρια Ευσταθιου εχει καποια αγαπημενα μοτιβα, τα οποια δεν με βρισκουν και ιδιαιτερα συμφωνη. π.χ. 1) Ενας μαντραχαλος να γουσταρει ενα κοριτσακι 9 χρονων (δεν με απασχολει αμα θα παντρευτουν μετα απο 20 χρονια) π.χ.2) Ματσο αντρακλας - συναισθηματιας π.χ.3) Σεξ χωρις προφυλαξη με την δικαιολογια οτι σε λιγες μερες θα εχει περιοδο και αρα δςν υπαρχει πιθανοτητα μα μεινει εγκυος (αρχικα...οχι, εν συνεχεια....δεν ειναι μονο η εκγυμοσυνη το θεμα... καλο θα ηταν να μην περναμε τετοια μηνυματα) π.χ. 4) ο κακος που μετανιωνει και ολοι τον συγχωρουν. Ωστοσο το διαβαζεις ευχαριστα, οποτε να τα 4 αστερια.
Τι συγνώμη αυτό ήταν? Τελείωσε? Και εγω που τωρα θέλω και άλλο τι θα κάνω? Πραγματικά νομίζω θα καταγγείλω την κυρία Ευσταθίου. Γράψτε κυρία Ευαγγελία μου ένα βιβλίο 1500 σελίδες να ευχαριστηθούμε. 600 σελίδες είναι απλά βουτυράκι στο ψωμί σας για βιβλία τόσο καλογραμμένα όπως τα δικά σας. Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο χτες το βράδυ. Τυγχάνει να μαι άρρωστη αυτές τις μέρες οπότε ο συνδυασμός παναντόλ-ευσταθίου ναξέρετε λειτουργεί θεραπευτικά προς πάσαν νόσον. Την Κυρία Ευσταθίου τη γνώρισα συγγραφικά πριν μερικούς μήνες. Ήρθε ο "ανεμος" και με πήρε και με σήκωσε. Από τότε διαβαζω ανελλειπως τα βιβλία της και έτσι και τώρα περιμένα με αγωνία να φτάσει στα χέρια μου το τελευταίο της συγγραφικο "παιδί". Κατα το δικό μου ταπεινό γούστο άλλο ένα κερδισμένο στοίχημα από τη συγγραφέα. Ένα βιβλίο γεμάτο ένταση, πάθος, μυστήριο που σε καθηλώνει σχεδόν από την πρώτη του σελίδα. Ήρωες παθιασμένοι και αποφασισμένοι να ξαναγράψουν την ιστορία ξανά από την αρχή. Ήρωες που πλέχτηκαν μέσα από το ψέμμα, τη δολοπλοκία, τη μοχθηρία και που με μαχητικότητα αγωνίστηκαν να φτιάξουν το δικό τους πεπρωμένο. Σέμελη και Δαμιανός 2 χαρακτήρας που η μοίρα τους ένωσε απο νωρίς, ένας αόρατος δεσμός που έμεινε ριζωμένος στις βασανισμένες ψυχές τους ακόμα και όταν το αρρωστημένο πάθος μιας γυναίκας και η δίψα για εξουσία που καταργησε ακόμα και την αδερφική αγάπη δε στάθηκε ικανή για να τον σπάσουν. Εμπόδια, ψέμμα, πόνος, πάλη αισθηματα μαεστρικά χτισμένα από την συγγραφέα μέχρι οι ήρωες να φτάσουν στη δικαίωση. Θα θελα τοσα πολλά να γράψω ακόμα αλλα φοβάμαι να μην προδώσω μυστικά του βιβλίου σε μελλοντικους αναγνώστες. Θα θελα να κλείσω με το εξής μόνο που αφορα περισσοτερο τη συγγραφέα παρά το βιβλίο. Είμαι σίγουρη ότι πολλοι θα κατηγορησουν την κυρία Ευσταθίου σαν τη βασιλισσα του άρλεκινή οτι επαναλαμβάνονται οι ήρωες των βιβλίων της. Ξέρετε τι ναι μπορει και να το κάνει μπορει τα βιβλία της να χοουν ολα ενα συγκεκριμένο σκελετό αλλά τι πειράζει? Θεωρώ πολύ τίμιο να γραφεις αυτό που ξέρεις καλύτερα από ολα και να προσπαθεις να το εξελισσεις και να εξελισσεσαι και εσυ μέσα απο αυτό παρά τους δήθεν καινοτόμους που νομίζουν οτι μπορουν να γράψουν απο θρίλερ μέχρι άρλεκιν. Προσωπικά αν για κάτι μου αρέσει η κυρια Ευσταθίου είναι γιατι τα βιβλία της εχουν ταυτότητα και πιανοντας τα στα χέρια μου ξέρω τι θα διαβάσω. Αν είναι υπερβολικά αν ο ηρωας εμοιαζε με προηγουμενο δεν το εξετάζω. Κρατάω μόνο οτι κάθε φορά τελειωνοντας ενα βιβλίο της νιώθω το ίδιο κάψιμο στην καρδιά, την ίδια χαρά και τον ίδιο πόθο για διάβασμα καλα ενταξει καμιά φορά θελω να μου στειλει και τη διευθυνση του χ δαμιανού σε πακετο αλλα μην το πειτε παραέξω. Κυρία Ευσταθίου εχω πάθει ήδη στερητικό. Ποτε είπαμε το επομενο?
Τελικά πρέπει να είμαι πολύ πουριτανή;;; οπισθοδρομική;;;; παλαιών αρχών;;; Δεν ξέρω... Είμαι η μόνη που την πείραξε η κεντρική ιδέα πάνω στην οποία βασίστηκε το βιβλίο, δηλαδή την ερωτική σχέση του πρωταγωνιστή και με την μάνα και με την κόρη;;;; Εκτός αυτού και τα δύο αδέρφια είχαν ερωτικές σχέσεις με τις ίδιες γυναίκες (την Ηλέκτρα και τη Μαρία) και τα παιδιά τους... ανακατεύτηκαν;;;; Η Ηλέκτρα είχε επίσημη σχέση με το Δαμιανό, αλλά ήταν έγκυος από το Ρούσσο και η Μαρία είχε επίσημη σχέση με το Ρούσσο, αλλά γέννησε το παιδί του Δαμιανού!!! Και το αποκορύφωμα!!!! Ο Δαμιανός φίλησε στο στόμα ένα εννιάχρονο παιδάκι και του άρεσε κιόλας;;;;;; Σε ποιο σύμπαν όχι μόνο είναι αποδεκτά όλα αυτά, αλλά τα επικροτούμε κιόλας;;;;;; Τέλος ποιος πατέρας βλέπει το παιδί του να βασανίζεται καθημερινά από τις τύψεις και παρόλο που γνωρίζει την αθωότητά του δεν λέει την αλήθεια παρά μόνο όταν πεθαίνει;;; Προστατεύει τον ένοχο και τον αθώο που τον έχει μαζί του καθημερινά, που τον προσέχει, που υποτίθεται ότι του έχει αδυναμία τον αφήνει να τυραννιέται για είκοσι χρόνια!!!!! Τραγικό!!! Όσο ωραία πένα και να έχει η κ. Ευσταθίου (γιατί είμαι φαν της γραφής της) οι ιδέες πάνω στις οποίες στηρίζεται το βιβλίο της με απογοήτευσαν. Ίσως όμως να είμαι πραγματικά σεμνότυφη και συντηρητική και η προσωπική μου άποψη περί ηθικής να μην έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, οπότε να εστίασα σε αυτό που με χάλασε και να έχασα την ουσία του βιβλίου.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα το πόσο μου άρεσε το προηγούμενο βιβλίο της Ευαγγελίας Ευσταθίου, "Βαθύ, Βελούδινο Σκοτάδι".
Λόγω των μεταφυσικών στοιχείων της ιστορίας και όντας άνθρωπος που, όχι απλώς δε συμμερίζεται οτιδήποτε μεταφυσικό αλλά αρκετές φορές το κατηγορεί, ήμουν σίγουρη πως δε θα μπορούσα με τίποτε να εκτιμήσω μια τέτοια ιστορία. Όμως στην κυριολεξία το λάτρεψα. Το θεώρησα την καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη δουλειά της συγγραφέως και δεν ήξερα εάν το καινούριο της βιβλίο θα μπορούσε να ξεπεράσει εκείνο το συναίσθημα.
Όμως η Ευαγγελία Ευσταθίου καταφέρνει στο καινούριο της βιβλίο "Ψίθυροι στις Φλόγες", όχι μόνο να πλέξει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία αλλά να αναμετρηθεί με τον συγγραφικό εαυτό της και να βγει νικήτρια.
Η κεντρική ηρωίδα μας, Σεμέλη Σοφιανού, μας εισάγει απότομα στη ζωή και τους σκοπούς της. Από την αρχή πληροφορούμαστε για τις σκοτεινές της προθέσεις, προσπαθώντας ταυτόχρονα να ανακαλύψουμε τα κίνητρά της. Κίνητρα που γνωρίζει καλά ο συνοδοιπόρος της, Στέφανος. Η Σεμέλη μπορεί να μοιάζει σκληρή αλλά είναι φανερό πως πρόκειται για ένα πληγωμένο πλάσμα, που επιθυμεί απλώς να εκδικηθεί τον υπεύθυνο των δεινών της. Για να το πετύχει αυτό είναι έτοιμη να κάνει την όποια θυσία, την όποια συμμαχία. Μέχρι που επιλέγει να βάλει στη ζωή της το Ρούσο. Εκείνη θέλει να τον χρησιμοποιήσει υπέρ της, μόνο που δεν ξέρει όλα του τα μυστικά. Μυστικά που είναι ικανά να της ανατρέψουν ολόκληρη τη ζωή, για δεύτερη φορά.
Ένας γνώστης της πένας της Ευσταθίου ίσως νιώσει ότι βρίσκεται σε γνώριμα νερά. Όμως η συγγραφέας διαφοροποιεί το γνώριμο μοτίβο των βιβλίων της και εξελίσσει την πένα της. Με αναδρομικές αφηγήσεις και εναλλαγές στην οπτική γωνία του αφηγητή, η ιστορία καταφέρνει να σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον. Από ένα σημείο και έπειτα μπερδεύεσαι, όχι μόνο για το ποιοι είναι οι υπεύθυνοι και οι αιτίες των καταστροφών αλλά και ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί με μαεστρία τη γλώσσα και σου παραδίδει ένα έργο γεμάτο φαντασία και ζωντανές περιγραφές. Χτίζει το ψυχογράφημα των χαρακτήρων λίγο-λίγο και στο τέλος σου ανατρέπει τα πάντα, αλλά με έναν τρόπο τολμηρό και σίγουρο. Είσαι εκεί διαβάζοντας τις επόμενες γραμμές, παρακολουθώντας τις εξελίξεις χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις. Υπεύθυνη για όλα αυτά είναι η πολυσχιδής φαντασία της συγγραφέως, στην οποία βγάζεις το καπέλο.
Αν όμως μου μένει κάτι μετά την ολοκλήρωση ενός βιβλίου της Ευσταθίου, είναι η αίσθηση πως αν και πολυγραφότατη, έχει ακόμη πολλά να δώσει -να γράψει- και όντας αναγνώστριά της θα είμαι εκεί για να παρακολουθήσω την επόμενη δουλειά της.
Ψίθυροι στις φλόγες... άλλο ένα βιβλίο της Ευαγγελίας Ευσταθίου που σε κερδίζει απο τις πρώτες σελίδες.Μυστήριο ,κρυμμένα μυστικά, πάθη και διψα για εκδίκηση.Η Σεμίνα ένα πληγωμένο παιδί που διψάει για αγάπη.Δυο αδέρφια ο Δαμιανός και ο Ρούσσος που ανάμεσα τους κυριαρχεί η ζήλια και η απληστία του ενός για τον άλλον!Μπορεί η εκδίκηση να φέρει την λύτρωση στην ζωή της Σεμίνας -Σεμέλης και να κάνει τους ψίθυρους να σταματήσουν η μήπως είναι η αγάπη και η συγχώρεση που θα μπορέσουν να ξαναφέρουν στην ζωή της την γαλήνη?Για άλλη μια φορά η Ευαγγελία Ευσταθίου με καθήλωσε με την υπέροχη γραφή της και μου χάρισε για άλλη μια φορά ένα μοναδικό και γεμάτο συναισθήματα ταξίδι!!
Οι ψίθυροι στις φλόγες, ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα απο την συγγραφέα. Δεν το άφηνα απο τα χέρια μου! Ξημερωματα και το κλασσικό "μια σελιδα ακομη και θα το κλείσω " γινόταν σελιδες χωρις να το καταλάβω !! Δυνατό απο την πρωτη στιγμη, με γραφή που δεν κουράζει , το διαβάζεις απνευστί ! Συγχαρητήρια κα. Ευσταθίου! Πάντα να μας δίνετε τοσο υπέροχα διηγήματα .
Είναι ένα βιβλίο που διεγείρει όλες τις αισθήσεις. Τέλεια γραμμένο με γλαφυρές περιγραφές και πλημμυρισμένο συναισθήματα! Δυνατό και τρυφερό. Η θλίψη εναλλάσσεται με την πίστη στη νέα μέρα. Η γραφή της Ευαγγελίας Ευσταθίου γεμάτη ευαισθησία με διάχυτη την αγάπη στο φως, και στον άνθρωπο μια συγγραφέας που μιλάει με τη γλώσσα της καρδιάς τόσο έντονα!. Κοιτώντας αναλυτικότερα την πλοκή, οι χαρακτήρες όλοι σε κερδίζουν Δαμιανός, Στέφανος, Ρούσσος. Τρία πρόσωπα που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τον ρου των γεγονότων !! με την Σεμίνα/Σεμέλη Σοφιανού να παίρνει στη συνείδηση του αναγνώστη την άφεση από όλα της τα πάθη!! Μια εξαιρετικά δοσμένη ηρωίδα ,η οποία υπομένει αρκετά πράγματα στην ζωή της αλλά ποτέ δεν τα παρατάει!! μαγική, με μια δύναμη ψυχής που λίγοι έχουν . Νιώθω ότι δε μπορώ να αποχαιρετίσω τους συγκεκριμένους ήρωες! Γίνεσαι ένα μαζί τους, νιώθεις, χαμογελάς, πονάς, πεισμώνεις, αγωνιάς και πραγματικά θαυμάζεις χαρακτήρες ανθρώπων που σε διδάσκουν Εύχομαι να γεμίσει τις καρδιές όσων το διάβασαν!! Συγχαρητήρια στη συγγραφέα και στις εκδόσεις Λιβάνη που συνεργάζονται με τόσο υπέροχους συγγραφείς. Στις μέρες που ζούμε μας κάνουν πολύ καλό τέτοια ταξίδια!!!
Αυτό το βιβλίο το λά-τρε-ψα. Είναι Ο ορισμός του page-turner! Η πλοκή γεμάτη αγωνία, οι εξελίξεις καταιγιστικές και τα μυστικά που ξεδιπλώνονται σου κόβουν την ανάσα. Δεν μπορούσα να μην ερωτευτώ τους πρωταγωνιστές, τόσο καλά ψυχογραφημένοι που ανέπνεαν και ζούσαν με κάθε λέξη, με κάθε πρόταση μπροστά στα μάτια μου. Για την ποιότητα του λόγου δεν θα επεκταθώ, καθώς νιώθω πως επαναλαμβάνομαι όποτε την αναγνωρίζω. Άρτια, δομημένη, πλούσια γραφή χωρίς περιττολογίες. Είναι πραγματικά εκπληκτικό να βλέπει κανείς συγγραφείς όπως η Ευαγγελία Ευσταθίου να μην επαναπαύονται, να τολμούν και να εξελίσσουν την γραφή τους και τις ιστορίες τους. Και μπορεί να είχα δώσει εύσημα στο Βαθύ Βελούδινο Σκοτάδι γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, αλλά πραγματικά δεν ήξερα τι με περίμενε όταν άνοιγα το "Ψίθυροι στις Φλόγες"... Ένιωσα τόσα συναισθήματα,ξεδιπλώθηκαν τόσες εικόνες, παραστατικά δοσμένες, μπροστά μου και απόλαυσα πραγματικά την επίσκεψη στην γνήσια Κρήτη και τους ανθρώπους της. Η συγγραφέας ξεπέρασε τον εαυτό της, όπως όφειλε! Κι αν αναλογιστώ πως τον πήχη τον έχει ήδη θέσει ψηλά και με τα προηγούμενα έργα της, αυτό λέει πάρα πολλά για το συγκεκριμένο...
Άλλο ένα αριστούργημα από την αγαπημένη μου Ευαγγελία!!! Συνέχισε έτσι!!!!! Το λιγότερο που θα αισθανθώ διαβάζοντας κάτι γραμμένο απότη μαγική σου πένα είναι δέος.....
Κάθε φορά που παίρνω στα χέρια μου ένα βιβλίο της Ευαγγελίας Ευσταθίου είναι αναμενόμενο οτι δε πρόκειται να το αφήσω από τα χέρια μου.Έτσι λοιπόν την πάτησα χτες το πρωί που ξεκίνησα να το διαβάζω..Το διάβασα λοιπόν σε μια μέρα γιατί δεν άντεχα να χάσω την συνέχεια.Με κράτησε με αγωνία κοντά του μέχρι το τέλος. Λάτρεψα τον Δαμιανό σαν χαρακτήρα αλλά και την Σεμίνα-Ελένη Σεμέλη. Ένα βιβλίο γεμάτο.πάθος,μίσος,εκδίκηση,δολοπλοκία,μυστικά και λάθη που κόστισαν ζωές μέσα στις φλόγες.. Θα κοπάσουν άραγε οι ψίθυροι από τις φλόγες??? Ένα βιβλίο που ζητούσε ή μάλλον κραύγαζε την λύτρωση των πρωταγωνιστών του... Τέλειο..για άλλη μία φορά μας καθήλωσες Ευαγγελία!!!! Σε ευχαριστώ για το συναρπαστικό ταξίδι...
ΨΙΘΥΡΟΙ
ΉΤΑΝ Ο ΧΡΌΝΟΣ ΠΟΥ ΨΙΘΥΡΙΖΕ. ΛΕΞΕΙΣ ΜΙΚΡΕΣ,ΛΕΞΕΙΣ ΤΥΦΛΕΣ, ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΣΒΗΣΑΝ ΠΡΙΝ ΘΕΡΙΕΨΕΙ Η ΦΛΟΓΑ. ΚΙ ΟΣΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝ, ΚΑΡΦΙΑ ΠΟΥ ΛΑΒΩΣΑΝ Τ'ΑΜΕΤΡΟ ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙ. ΚΙ ΟΣΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ ΣΙΩΠΕΣ, ΠΕΠΛΟ ΒΑΡΥ,ΠΟΥ ΣΚΙΑΣΕ Τ'ΑΔΑΚΡΥΤΟ ΣΟΥ ΒΛΕΜΜΑ. ΤΗ ΛΟΓΧΗ ΜΟΝΗ ΣΗΚΩΣΕΣ. ΓΕΜΑΤΗ ΟΡΜΗ. ΓΕΜΑΤΗ ΑΝΤΑΡΑ. ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΓΛΙΣΤΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ. ΛΕΞΕΙΣ ΜΙΚΡΕΣ,ΛΕΞΕΙΣ ΤΥΦΛΕΣ,ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΨΙΘΥΡΟΙ ΜΑ ΕΓΙΝΑΝ ΘΗΡΙΑ.... Ε.Ε.
5άρι ΔΑΓΚΩΤΟ! Αν υπήρχε και μεγαλύτερος βαθμός θα έμπαινε με τα χίλια!!!!!
Οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό, διαβάζοντας και τελειώνοντας το βιβλίο αυτό, είναι δυο: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ και ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΟ!!!Τα βιβλία και κυρίως τα καλά βιβλία δεν έχουν ηλικία! Όταν η γραφή είναι εξαιρετική, δεν με απασχολεί αν είναι νέο ή παλαιότερο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση , πρόκειται για μια ερωτική ιστορία με αρκετά πρόσωπα, εκτός των δυο βασικών ηρώων! Χαρακτήρες άψογα δομημένοι στις οποίες κυριαρχεί η ένταση: η ένταση των συναισθημάτων, η ένταση των επιλογών, η διαρκής σύγκρουση, απέναντι στο σωστό και το λάθος , ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα! Τα όνειρα αναμετρώνται με τις ελπίδες, οι προσδοκίες γίνονται στάχτη και αποκαΐδια , αφήνοντας τους ήρωες δέσμιους σ’ έναν αέναο κύκλο προδοσίας, μίσους και εκδίκησης! Οι δύο βασικοί ήρωες (Δαμιανός – Σεμέλη)είναι συναρπαστικοί! Ένας γοητευτικός νεαρός άντρας ταγμένος στην απόλυτη ελευθερία, ένα ασυμβίβαστο κι επικίνδυνο αγρίμι! Μια νεαρή και γοητευτική γυναίκα που μέσα από τους δαίμονες και τις στάχτες της αναγεννιέται σαν τον φοίνικα και ζητά δικαίωση! Φτάνει ένα μαγικό άγγιγμα , για να δώσει πνοή σε μια ψυχή που έψαχνε καταφύγιο! Οι ψίθυροι και οι ανάσες στη σιωπή, γίνονται λυγμοί , οι σφυγμοί ανεβαίνουν και γίνονται εκρηκτικό πάθος! Ακολουθώντας την πορεία τους μέσα από έναν κυκεώνα πάθους, ενοχών, φόβου από τη μια, απέναντι στην άκρατη φιλοδοξία και απληστία από την άλλη, έχουν μονάχα ένα στόχο: την ανακάλυψη της αλήθειας και την προσωπική τους λύτρωση! Τελειώνοντας , θα ήθελα να πω ότι προσωπικά έπαθα «μεγάλη ζημιά» με τον Δαμιανό! Στα χρόνια που διαβάζω, παρόμοια συναισθήματα ένιωσα για δυο ήρωες ακόμη, πολύ – πολύ αγαπημένους! Μου έκανε φοβερή εντύπωση και με κατέκτησε σαν χαρακτήρας! Ιδιαίτερα πολύπλοκος και απρόβλεπτος, με πολλές «ρωγμές», αλλά αφάνταστα γοητευτικός κι άκρως συναρπαστικός ! Μπράβο και πάλι μπράβο στη συγγραφέα για την πολύ αξιόλογη δουλειά της! Είναι πραγματικά άξια θαυμασμού!
Εντάξει... συναρπαστικό βιβλίο. Ενθουσιαστηκα με το όλο concept της ανταλλαγής της ζωής των δυο αδερφων. Αν και το λάτρεψα και το διάβασα με μια ανάσα, του βάζω τέσσερα αστέρια γιατί είχε κάποιες - κατ'εμε- ατέλειες... Αγάπησα το νεαρο Δαμιανό. Θα ήθελα και πιστεύω πως θα μπορούσε να δραπετεύει περισσότερο η νεαρή του προσωπικότητα και να εμφανίζεται άθελά του και στα σαράντα του και όχι να είναι πάλι αυτό το στερεότυπο του μάτσο άντρα που μας εχει συνηθίσει η κυρία Ευσταθίου. Ο Ρούσσος.. θα τον ήθελα πιο αδίστακτο, πιο σκληροτράχηλο, πιο άψυχο... Η μετάνοια του ήρθε γρήγορα και εύκολα.. Επίσης ενώ το βιβλίο μας κράτα, αρκετά σε αγωνία με το όλο μπέρδεμα και την πορεία της εκδίκησης της Σεμινας, στο τέλος η λύση δίνεται απότομα και οι χαρακτηρες βρησκουν το δρόμο τους χωρίς ιδιαίτερη πάλη... κι όλοι ξαφνικά αφομοιωνονται στο περιβάλλον, κι όλα καλά.. Δε νομίζω ότι ξεπερνιουνται τόσο εύκολα τόσα πολλά... Θα με ενδιέφερε να τους δω να το δουλεύουν περισσότερο. Τέλος αν η κυρία Ευσταθίου ήθελε σώνει και καλά να δώσει κάποια σύνδεση του νεαρού Δαμιανού με τη μικρή Σεμινα έπρεπε, κατά την ταπεινή μου γνωμη, να το εκθέσει λίγο διαφορετικά. Είτε να την παρουσιάσει ως αόριστη ψυχική σύνδεση και δέσιμο, τουλάχιστον από την πλευρά του Δαμιανού, είτε να έχει τη Σεμινα στα 16-17 χρόνια της. Τότε η "αναστάτωση" του μαζί της θα φαινοταν πιο φυσιολογική. Τώρα με ένα εννιαχρόνο... όπως και να το παρουσιάσεις, όσες δικαιολογίες και να βάλεις, είναι στην καλύτερη ψεύτικο, στην χειρότερη ανατριχιαστικο.
Το συγκεκριμένο βιβλίο μου το δώρισε ο γείτονας μου και για να είμαι ειλικρινής μόλις είδα τον όγκο του ήμουν λίγο δύσπιστη αν θα καταφέρω να το τελειώσω όλο γιατί συνήθως τα βιβλία-ντουμούρια ή που θα τα βαρεθώ γρήγορα και θα τα παρατήσω ή που θα σέρνω σελίδα-σελίδα μέχρι να φτάσω στην τελευταία. Ευτυχώς και για καλή μου τύχη μιας και ήταν πρώτη φορά που έπεφτε στα χέρια μου βιβλίο της κυρίας Ευσταθίου το καταχάρηκα μέχρι την τελευταία λέξη.
Μια ιστορία γεμάτη πάθη, έρωτες, ασταμάτητο σασπένς και άφθονο συναίσθημα ήταν αρκετά για να με κρατήσουν στην τσίτα - κυρίως στα τελευταία κεφάλαια- η γραφή της είναι γλαφυρή, συναισθηματική τόσο όσο αν και βρήκα κάποιες φορές τους χαρακτήρες υπερβολικούς αλλά δεν με χάλασε καθόλου.
Το μόνο "spoiler" που θα αναφέρω για όσους επιθυμήσουν να διαβάσουν το βιβλίο - και ενίοτε πέσουν πάνω στην κριτική μου - είναι ότι υπάρχει happy ending. Το οποίο είναι και αναμενόμενο.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα, θα σας κρατήσει ωραία συντροφιά τα βράδια του καλοκαιριού.
Δεν ήταν 5άρι της συγγραφέως -η οποία έχει γράψει καθαρά 5άρια στο παρελθόν. Εντονα συναισθήματα, δράση, περιγραφές αριστουργηματικές, ήρωες που σε κάνουν να παθιάζεσαι μαζί τους, με κούρασε ότι τις ιστορίες ήταν σαν να τις είχα ξαναδιαβάσει σε προηγούμενα βιβλία της κ Ευσταθίου. Αυτή είναι η μόνη μου ένσταση. Οι υπερβολές στην πλοκή αντιθέτως, δεν με ενόχλησαν αλλά μου άρεσαν πολύ. Αν θέλω να διαβασω κάτι εντελώς ρεαλιστικό μπορώ να αγοράσω μια βιογραφία. Η δουλειά του μυθιστοριογράφου δεν είναι να κάνει ρεαλιστικά βιβλία κατά τη γνώμη μου και ευτυχώς η συγγραφέας δείχνει να συμφωνεί με αυτήν.
Ένα αρκετά ωραίο βιβλίο που παρά το μεγάλο μέγεθος δεν κουράζει τον αναγνώστη. Όμως παρόλο που η ιστορία ήταν πολύ ωραία κάποιοι από τους χαρακτήρες ήταν πολύ τραβηγμένοι και κάποιες καταστάσεις κόβονται απότομα. Εννοείται οτι το φινάλε ήταν το αναμενόμενο. Όμως είχε πολύ έξυπνη ιδέα που την λάτρεψα και πολλά πρόσωπα ήταν καλογραμμένα.
Η Ευαγγελία Ευσταθίου can do no wrong! Το αγάπησα και η ιστορία της Σεμέλης; Ο αγώνας της ψυχολογικά και σωματικά; Τα ψυχικά και σωματικα της σημάδια που με τόσο σεβασμό η συγγραφέας παρουσιάζει; Πραγματικά μια ιστορία φοίνικα που μέσα από πόνο και δυσκολίες βγήκε πιο δυνατή και κατάφερε να βρει την αλήθεια και την αγάπη!
Παρότι δεν είμαι και τόσο των ελληνικών μυθιστορημάτων, αυτό μου δόθηκε ως δώρο κ μπορώ να πω ότι με αιχμαλώτισε σχεδόν αμέσως. Η υπόθεση μου έφερε στο μυαλό ταινία. Ευκολοδιάβαστο κ λίγο οικείο μιας κ την περίοδο που το διάβαζα έμενα στην Κρήτη.
Ένα ταξείδι αγάπης γεμάτο μυστήριο,ένταση,αγωνία και πολλά άλλα ανάμεικτα συναισθήματα όπου επικεντρώνεται η συγγραφέας.Χαρακτήρες που έχουν κοινά με άλλους ήρωες,,αλλά και που εξακολουθούν να είναι ξεχωριστοί.Εύκολο στην ανάγνωση που η ροή της ιστορίας και τα γεγονότα το καθιστούν ευχάριστο και ρομαντικό με μια ωραία γραφή και όμορφη περιγραφή των συναισθημάτων των ηρώων.Οι εναλλαγές και οι αναδρομικές αφηγήσεις είναι τόσο όμορφα δομημένες που σου δίνουν την αίσθηση ότι ,κάπου εκεί δίπλα, είσαι παρών ή παρούσα και τα βιώνεις.Διαβάζοντας το νιώθεις όντως μια απόδραση από την καθημερινότητα όπως τονίζει και η συγγραφέας.
Υπέροχο βιβλίο! Από τα μικρά -και ελάχιστα δυστυχώς- διαμαντάκια της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Ξεχωρίζει από ένα συνηθισμένο ερωτικό βιβλίο και θυμίζει αρκετά σε επίπεδο ζητημάτων που θίγει (εκδίκηση, θυελλώδης αγάπη) μία μοντέρνα εκδοχή από τα "Ανεμοδαρμένα Ύψη". Σασπένς που καθηλώνει, και φινάλε που αρμόζει τέλεια συνθέτουν αυτό το πραγματικά αξιοσημείωτο βιβλίο.