What do you think?
Rate this book
Ciemność, która nas połączyła #2
Jasność, która nas rozdzieliła
Połączeni przez ciemność, podzieleni przez jasność. Turniej stanowił jedynie początek prawdziwej walki.
Życie Kassandry całkowicie zmieniło się w ciągu kilku tygodni. Udział w niebezpiecznym turnieju pozwolił jej odkryć w sobie niesamowitą moc. Przemienił też jej największego wroga w zaufanego sojusznika. Ale ich walka nie dobiegła końca wraz z zakończeniem rozgrywki.
Zgodnie z wyrokiem bogów Kassandra i Holden muszą podjąć się misji uwolnienia z Podziemia zmarłego syna Zeusa - Alexandra. Wykonanie zadania utrudnią im starzy, jak i nowi przeciwnicy, a zaufanie pary półbogów zostanie wystawione na nie jedną próbę. Oboje będą musieli stawić czoła wewnętrznym niepewnościom, a także depczącym im po piętach tajemnicom z przeszłości… Czy mimo wszystko będą w stanie wykonać misję? Jasność, która nas podzieliła to drugi tom dylogii Jasność i ciemność autorstwa Natalii Brożek. Jest to bezpośrednia kontynuacja losów opisanych w książce Ciemność, która nas połączyła. Historia spodoba się czytelnikom żądnym przygód i wartkiej akcji. Staw czoła niebezpieczeństwu i udaj się do mrocznego świata Podziemia.
Życie Kassandry całkowicie zmieniło się w ciągu kilku tygodni. Udział w niebezpiecznym turnieju pozwolił jej odkryć w sobie niesamowitą moc. Przemienił też jej największego wroga w zaufanego sojusznika. Ale ich walka nie dobiegła końca wraz z zakończeniem rozgrywki.
Zgodnie z wyrokiem bogów Kassandra i Holden muszą podjąć się misji uwolnienia z Podziemia zmarłego syna Zeusa - Alexandra. Wykonanie zadania utrudnią im starzy, jak i nowi przeciwnicy, a zaufanie pary półbogów zostanie wystawione na nie jedną próbę. Oboje będą musieli stawić czoła wewnętrznym niepewnościom, a także depczącym im po piętach tajemnicom z przeszłości… Czy mimo wszystko będą w stanie wykonać misję? Jasność, która nas podzieliła to drugi tom dylogii Jasność i ciemność autorstwa Natalii Brożek. Jest to bezpośrednia kontynuacja losów opisanych w książce Ciemność, która nas połączyła. Historia spodoba się czytelnikom żądnym przygód i wartkiej akcji. Staw czoła niebezpieczeństwu i udaj się do mrocznego świata Podziemia.
352 pages, Paperback
First published October 23, 2024
15 people are currently reading
145 people want to read
About the author
Natalia Brożek
9 books32 followersPisarka, kreatorka treści internetowych i nauczycielka. Pisze książki obyczajowe, romanse oraz thrillery. Swoją wiedzą dzieli się na Youtubie (Na Tapet), Instagramie (@writeforwrite) i TikToku (@natalia_brozek). Można ją spotkać także na Pisarskiej Grupie Wsparcia, gdzie wspólnie z innymi pisarzami motywują się do działania.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 76 reviews
November 10, 2024
JASNOŚĆ, KTÓRA NAS ROZDZIELIŁA - Natalia Brożek
[współpraca reklamowa @wydawnictwoyoung ]
1,5/5 ☆
Pierwszy tom bardzo pozytywnie mnie zaskoczył, więc nie mogłam się już doczekać kontynuacji. To co wydarzyło się na końcu zapowiedziało świetną akcję i dużo problemów, o których sama myśl powodowała we mnie wielką ekscytację.
Na początku pojawiło się tutaj coś czego Niemierze najbardziej w książkach. Jest to bardzo częste powtarzanie cały czas tego samego. W tym przypadku, dopóki Holden i Kassandra nie opuścili Akademi, na każdej stronie ktoś wspominał o samobójczej misji. Ja naprawdę zrozumiałam za powstań razem i nie potrzebuje przypomnienia na każdej stronie.
Styl pisania autorki sprawiał, że bardzo szybko się to czytało i nawet nie zauważyłam kiedy byłam 50 stron dalej. Niestety tego samego nie robiła treść książki. Liczyłam na to, że będzie się tyle działo, że nie ogarnę o co chodzi, a było zupełnie na odwrót. Przez 200 stron niesamowicie się wynudziłam. Czekałam na tą samobójczą misję, o której tyle się naczytałam. Natomiast, gdy w końcu zaczęło się dziać to byłam tak wynudzona, że jakoś bardzo mnie to nie porwało.
Nie podobało mi się to jak zostały pominięte niektóre wątki. Jednym z nich był AJ. Gdy się pojawił to zapowiadało się naprawdę dobrze, ale w momencie, gdy bohaterom udało się uciec to już więcej nic o nim się nie pojawiło. Jedyne co dostaliśmy na końcu to wzmianka, że im jeszcze nie odpuścił. No mi to nie wystarczyło. Do tego dochodzą jeszcze relacje z rodzicami. Głównie chodzi mi o Holdena, bo to o nim chciałam się dowiedzieć czegoś więcej i się nie udało. To jak to zostało olane było przykre. Jak mało wiedziałam tak mało wiem dalej. Miałam też problem z całym zakończeniem. Po udanej misji nagle wszystko jest już super i zachowują się jakby nic się nie stało, a Zeus bez sprzeciwu zgadza się na to co proponuje jego syn. Totlanie mi to nie pasuje do tej osoby, którą poznałam na początku.
[współpraca reklamowa @wydawnictwoyoung ]
1,5/5 ☆
Pierwszy tom bardzo pozytywnie mnie zaskoczył, więc nie mogłam się już doczekać kontynuacji. To co wydarzyło się na końcu zapowiedziało świetną akcję i dużo problemów, o których sama myśl powodowała we mnie wielką ekscytację.
Na początku pojawiło się tutaj coś czego Niemierze najbardziej w książkach. Jest to bardzo częste powtarzanie cały czas tego samego. W tym przypadku, dopóki Holden i Kassandra nie opuścili Akademi, na każdej stronie ktoś wspominał o samobójczej misji. Ja naprawdę zrozumiałam za powstań razem i nie potrzebuje przypomnienia na każdej stronie.
Styl pisania autorki sprawiał, że bardzo szybko się to czytało i nawet nie zauważyłam kiedy byłam 50 stron dalej. Niestety tego samego nie robiła treść książki. Liczyłam na to, że będzie się tyle działo, że nie ogarnę o co chodzi, a było zupełnie na odwrót. Przez 200 stron niesamowicie się wynudziłam. Czekałam na tą samobójczą misję, o której tyle się naczytałam. Natomiast, gdy w końcu zaczęło się dziać to byłam tak wynudzona, że jakoś bardzo mnie to nie porwało.
Nie podobało mi się to jak zostały pominięte niektóre wątki. Jednym z nich był AJ. Gdy się pojawił to zapowiadało się naprawdę dobrze, ale w momencie, gdy bohaterom udało się uciec to już więcej nic o nim się nie pojawiło. Jedyne co dostaliśmy na końcu to wzmianka, że im jeszcze nie odpuścił. No mi to nie wystarczyło. Do tego dochodzą jeszcze relacje z rodzicami. Głównie chodzi mi o Holdena, bo to o nim chciałam się dowiedzieć czegoś więcej i się nie udało. To jak to zostało olane było przykre. Jak mało wiedziałam tak mało wiem dalej. Miałam też problem z całym zakończeniem. Po udanej misji nagle wszystko jest już super i zachowują się jakby nic się nie stało, a Zeus bez sprzeciwu zgadza się na to co proponuje jego syn. Totlanie mi to nie pasuje do tej osoby, którą poznałam na początku.
October 21, 2024
Przyjemna kontynuacja. Przeczytałam o wiele szybciej niż tom pierwszy, co było dla mnie miłym zaskoczeniem. Zabrakło mi tego „czegoś” przy zakończeniu, jednak mimo wszystko bawiłam się wspaniale 🤝
November 11, 2024
po latach wylanych łez, skończyłam tą książkę
tbh była nijaka- brak specjalnych emocji
tbh była nijaka- brak specjalnych emocji
December 25, 2024
I to tyle?
Przez 3/4 książki bohaterowie wybierają się na misję, potem bum wymuszanie emocji przez relacje rodzic-dziecko (ale tylko przez kilka rozdziałów, żeby miejsca nie zajmować), pospieszone zakończenie i nagle wszystko idzie ładnie pięknie i bez problemów. Like what? Gdzie dramatyzm? Gdzie emocje? Czemu tu jest tak słodko do porzygu? Pierwszy tom zdecydowanie lepszy
Przez 3/4 książki bohaterowie wybierają się na misję, potem bum wymuszanie emocji przez relacje rodzic-dziecko (ale tylko przez kilka rozdziałów, żeby miejsca nie zajmować), pospieszone zakończenie i nagle wszystko idzie ładnie pięknie i bez problemów. Like what? Gdzie dramatyzm? Gdzie emocje? Czemu tu jest tak słodko do porzygu? Pierwszy tom zdecydowanie lepszy
October 29, 2024
Wiecie, czym jest klątwa drugiego tomu? Występuje ona wtedy, kiedy drugi tom danej historii w odczuciu czytelnika jest gorszy niż pierwszy. Z bólem serca, ale muszę przyznać, że owa klątwa dosięgła drugiego tomu historii Kassandry i Holdena.
„Jasność, która nas rozdzieliła” to książka, na którą czekałam jak na szpilkach. „Ciemność, która nas połączyła”, pierwszy tom dylogii, pokocham całym sercem i absolutnie nic nie jest w stanie zmienić poziomu mojej miłości do tej książki, mogłabym opowiadać o niej godzinami. Dlatego tak bardzo boli mnie fakt, że drugi tom nie porwał mnie tak samo mocno :((
Nie wiem, czy nie miałam zbyt wysokich oczekiwań względem tej książki. Chyba byłam przekonana, że skoro pierwszy tom pokochałam, to z drugim będzie tak samo. I to też nie tak, że uważam, że ta książka została kompletnie „zepsuta”. Nie. Nadal uważam, że warto poznać historię Holdena i Kassandry zarówno z pierwszego, jaki z drugiego tomu.
Fabuła drugiej części opiera się na misji ratunkowej. Holden i Kassandra muszą uwolnić z Podziemi Alexandra, syna Zeusa. Jest to w pewien sposób misja samobójcza, a szanse na jej powodzenie są bliskie zeru, ale bohaterowie nie mają wyboru, bo zadanie to zlecił im sam Zeus, który myśli, że ta dwójka jest winna śmierci jego syna. Turniej, który miał miejsce w pierwszej części, zmienił bardzo dużo. Przede wszystkim między Holdenem i Kassandrą nie było już nienawiści, a bohaterowie nie byli już swoimi wrogami. Teraz jednak ich zaufanie do siebie nawzajem musi wejść na jeszcze wyższy pozom, gdyż podczas misji wrogowie nie będą się wahać, aby ich dopaść. A wtedy będą zdani tylko na siebie.
To, co zwróciło szczególnie moją uwagę, to sposób poprowadzenia akcji. Miałam wrażenie, że momentami było nudno, na niektóre wydarzenia czekało się zbyt długo, z kolei niektóre, kiedy już się działy, to mijały zbyt szybko… Z pewnością nie czytałam z aż tak wielkim zaangażowaniem, jak miało to miejsce przy pierwszej części.
Relacja Holdena i Kassandry też nie wywoływała aż takich motylków w brzuchu jak przy pierwszej części. Nie zrozumcie mnie źle, nadal uwielbiam ich całym sercem, szczególnie Holdena, ale w niektórych scenach brakowało mi tego czegoś, co sprawiłoby, że miałam ochotę piszczeć w poduszkę ze szczęścia. Troska Holdena o bohaterkę łapała mnie za serducho, ten bohater już zawsze będzie miał moje serce.
Co nie przestało mnie zadziwiać to oczywiście nawiązania do greckiej mitologii. Rany, w pierwszej części było ich sporo, a w drugiej z pewnością nie mniej. Przez to wszystko miałam wrażenie, jakbym sama przeniosła się do świata Kassandry i Holdena.
Czy bawiłam się dobrze przy czytaniu tej książki? Tak. Czy gorzej niż przy pierwszej części? Owszem. Ale to nie znaczy, że nie będę za nimi tęsknić. Z pewnością będę wracała do tych bohaterów często w myślach, bardzo prawdopodobne, że również na papierze. Pociesza mnie fakt, że jest szansa, iż dostaniemy jeszcze jakąś książkę z tego uniwersum, a jeśli tak się stanie, to na pewno przeczytam!
„Jasność, która nas rozdzieliła” to książka, na którą czekałam jak na szpilkach. „Ciemność, która nas połączyła”, pierwszy tom dylogii, pokocham całym sercem i absolutnie nic nie jest w stanie zmienić poziomu mojej miłości do tej książki, mogłabym opowiadać o niej godzinami. Dlatego tak bardzo boli mnie fakt, że drugi tom nie porwał mnie tak samo mocno :((
Nie wiem, czy nie miałam zbyt wysokich oczekiwań względem tej książki. Chyba byłam przekonana, że skoro pierwszy tom pokochałam, to z drugim będzie tak samo. I to też nie tak, że uważam, że ta książka została kompletnie „zepsuta”. Nie. Nadal uważam, że warto poznać historię Holdena i Kassandry zarówno z pierwszego, jaki z drugiego tomu.
Fabuła drugiej części opiera się na misji ratunkowej. Holden i Kassandra muszą uwolnić z Podziemi Alexandra, syna Zeusa. Jest to w pewien sposób misja samobójcza, a szanse na jej powodzenie są bliskie zeru, ale bohaterowie nie mają wyboru, bo zadanie to zlecił im sam Zeus, który myśli, że ta dwójka jest winna śmierci jego syna. Turniej, który miał miejsce w pierwszej części, zmienił bardzo dużo. Przede wszystkim między Holdenem i Kassandrą nie było już nienawiści, a bohaterowie nie byli już swoimi wrogami. Teraz jednak ich zaufanie do siebie nawzajem musi wejść na jeszcze wyższy pozom, gdyż podczas misji wrogowie nie będą się wahać, aby ich dopaść. A wtedy będą zdani tylko na siebie.
To, co zwróciło szczególnie moją uwagę, to sposób poprowadzenia akcji. Miałam wrażenie, że momentami było nudno, na niektóre wydarzenia czekało się zbyt długo, z kolei niektóre, kiedy już się działy, to mijały zbyt szybko… Z pewnością nie czytałam z aż tak wielkim zaangażowaniem, jak miało to miejsce przy pierwszej części.
Relacja Holdena i Kassandry też nie wywoływała aż takich motylków w brzuchu jak przy pierwszej części. Nie zrozumcie mnie źle, nadal uwielbiam ich całym sercem, szczególnie Holdena, ale w niektórych scenach brakowało mi tego czegoś, co sprawiłoby, że miałam ochotę piszczeć w poduszkę ze szczęścia. Troska Holdena o bohaterkę łapała mnie za serducho, ten bohater już zawsze będzie miał moje serce.
Co nie przestało mnie zadziwiać to oczywiście nawiązania do greckiej mitologii. Rany, w pierwszej części było ich sporo, a w drugiej z pewnością nie mniej. Przez to wszystko miałam wrażenie, jakbym sama przeniosła się do świata Kassandry i Holdena.
Czy bawiłam się dobrze przy czytaniu tej książki? Tak. Czy gorzej niż przy pierwszej części? Owszem. Ale to nie znaczy, że nie będę za nimi tęsknić. Z pewnością będę wracała do tych bohaterów często w myślach, bardzo prawdopodobne, że również na papierze. Pociesza mnie fakt, że jest szansa, iż dostaniemy jeszcze jakąś książkę z tego uniwersum, a jeśli tak się stanie, to na pewno przeczytam!
November 14, 2024
(3,25✨)
1 tom troszkę bardziej mnie wciągnął, ale i tak dobrze się bawiłam i jestem usatysfakcjonowana z rozwoju relacji między dwójką głównych bohaterów!💗 Cieszę się, że dostaliśmy tutaj coś nowego- bo autorka odchodzi od motywu turnieju półbogów i skupia się na nowych wyzwaniach, dzięki czemu nie jest monotonnie!🏛️
Bardzo przyjemna dylogia z świetnie wykreowanym światem i mitologią🌿
1 tom troszkę bardziej mnie wciągnął, ale i tak dobrze się bawiłam i jestem usatysfakcjonowana z rozwoju relacji między dwójką głównych bohaterów!💗 Cieszę się, że dostaliśmy tutaj coś nowego- bo autorka odchodzi od motywu turnieju półbogów i skupia się na nowych wyzwaniach, dzięki czemu nie jest monotonnie!🏛️
Bardzo przyjemna dylogia z świetnie wykreowanym światem i mitologią🌿
May 3, 2025
Jezu Chryste jakie to było cudowne!!! Jezu uwielbiam tą dylogie. Spodziewałam się lepszej końcówki ale boże jakie to było piękne🥹 Polecam każdemu z całego serducha!!! Mam nadzieję, że może kiedyś jeszcze gdzieś spotkam się z bohaterami tej dylogii!!! I co? Mam nadzieję, że do zobaczenia!!! ☀️🔱✨
August 2, 2025
3,15⭐ trochę stracil na klimacie z 1 tomu + mam wrażenie, że Holden kompletnie stracił charakter, a jego rozumowanie było totalnie identyczne jak Kassandry.
November 20, 2024
2.75/5
October 21, 2024
AAAA MOJA NOWA FAV DYLOGIA CZYTAJCIE TO<3333
November 2, 2024
🏛 Współpraca reklamowa z wydawnictwem Young 🏛
Pierwszym tomem byłam zachwycona, a po końcówce liczyłam na równie dobrą akcję w drugim, jednak niestety rozczarowałam się. 😔 Historia tutaj zaczyna się w miejscu, w którym poprzednio się skończyła. Myślałam, że Kassandra i Holden od razu rozpoczną zleconą przez bogów misję i przeniesiemy się do Hadesu, ale zostali odesłani z powrotem do akademii, aby móc się do niej przygotować. 🏫 Do tego nie mam problemu, fajnie, że dostali taką szansę. Jednak po tym jak bohaterowie opuścili mury szkoły czekałam, aż akcja się rozkręci i cóż... po 200 stronach doczekałam się. 🫣 Strasznie dłużyło mi się szukanie wejścia do Podziemi. Po pewnym czasie nawet zaczynałam czuć lekki chaos w tych poszukiwaniach i nie do końca rozumiałam niektóre działania postaci czy wskazówki, którymi się kierowały. 🤔
Parze bohaterów tak naprawdę więcej czasu zajęło znalezienie wejścia do świata zmarłych niż sam ich pobyt tam trwał nad czym również strasznie ubolewam. Trochę moje zainteresowanie wzrosło, gdy akcja nabrała większego tempa po przepłynięciu Styksu, jednak przez to, że długo na to musiałam czekać już tak bardzo nie potrafiłam się zaangażować w historię. 😟 Pamiętam, że czytając serię ,,Ja, diablica" bardzo podobały mi się opisy zaświatów i liczyłam, że tutaj również będzie on rozwinięty. Częściowo był, ale przez to, że nastawiłam się przed zaczęciem tej książki, że fabuła będzie się kręcić wokół tych klimatów to czułam niedosyt, że tak mało czasu spędzili tam bohaterowie. 😩
Na plus natomiast są postacie. Bardzo podobało mi się to, jak rozwijał się związek Kassandry i Holdena. Widać jak te wszystkie wydarzenia ich do siebie zbliżyły i byli dla siebie całym światem. ❤️ Chłopak pokazał dziewczynie, że wcale nie powinna czuć się niewystarczająca jak przez całe życie o sobie myślała, natomiast ona na nowo sprawiła, że czuł się przez kogoś kochany. Nie zabrakło także ich słownych potyczek, które polubiłam przy pierwszym tomie. 🤭 Poboczne postacie również były ciekawe - Beatrice, która postanowiła pomóc Kassandrze, co także spowodowało wiele zmian w jej życiu czy lubiące niekonwencjonalne rozwiązania oraz lekko szalone Eunika i Juliett. Też bardzo spodobał mi się wątek z ojcem głównej bohaterki, wzruszające to było, że tak naprawdę nie chciał jej porzucić i czuwał nad nią. 🥺
Mimo, że według mnie tą część dotknęła klątwa drugiego tomu to smutno mi było, że to już koniec, ponieważ bardzo zżyłam się z Kassandrą i Holdenem, ale dostali swoje szczęśliwe zakończenie z czego bardzo się cieszę. ❣️ Dobrze, że cała ta historia nauczyła też czegoś Alexandra i postanowił on zmieniać świat na lepsze. W podziękowaniach autorka napisała, że być może to jeszcze nie koniec z tym uniwersum, więc jeśli pojawi się jeszcze jakaś książka to chętnie po nią sięgnę. 😊
Pierwszym tomem byłam zachwycona, a po końcówce liczyłam na równie dobrą akcję w drugim, jednak niestety rozczarowałam się. 😔 Historia tutaj zaczyna się w miejscu, w którym poprzednio się skończyła. Myślałam, że Kassandra i Holden od razu rozpoczną zleconą przez bogów misję i przeniesiemy się do Hadesu, ale zostali odesłani z powrotem do akademii, aby móc się do niej przygotować. 🏫 Do tego nie mam problemu, fajnie, że dostali taką szansę. Jednak po tym jak bohaterowie opuścili mury szkoły czekałam, aż akcja się rozkręci i cóż... po 200 stronach doczekałam się. 🫣 Strasznie dłużyło mi się szukanie wejścia do Podziemi. Po pewnym czasie nawet zaczynałam czuć lekki chaos w tych poszukiwaniach i nie do końca rozumiałam niektóre działania postaci czy wskazówki, którymi się kierowały. 🤔
Parze bohaterów tak naprawdę więcej czasu zajęło znalezienie wejścia do świata zmarłych niż sam ich pobyt tam trwał nad czym również strasznie ubolewam. Trochę moje zainteresowanie wzrosło, gdy akcja nabrała większego tempa po przepłynięciu Styksu, jednak przez to, że długo na to musiałam czekać już tak bardzo nie potrafiłam się zaangażować w historię. 😟 Pamiętam, że czytając serię ,,Ja, diablica" bardzo podobały mi się opisy zaświatów i liczyłam, że tutaj również będzie on rozwinięty. Częściowo był, ale przez to, że nastawiłam się przed zaczęciem tej książki, że fabuła będzie się kręcić wokół tych klimatów to czułam niedosyt, że tak mało czasu spędzili tam bohaterowie. 😩
Na plus natomiast są postacie. Bardzo podobało mi się to, jak rozwijał się związek Kassandry i Holdena. Widać jak te wszystkie wydarzenia ich do siebie zbliżyły i byli dla siebie całym światem. ❤️ Chłopak pokazał dziewczynie, że wcale nie powinna czuć się niewystarczająca jak przez całe życie o sobie myślała, natomiast ona na nowo sprawiła, że czuł się przez kogoś kochany. Nie zabrakło także ich słownych potyczek, które polubiłam przy pierwszym tomie. 🤭 Poboczne postacie również były ciekawe - Beatrice, która postanowiła pomóc Kassandrze, co także spowodowało wiele zmian w jej życiu czy lubiące niekonwencjonalne rozwiązania oraz lekko szalone Eunika i Juliett. Też bardzo spodobał mi się wątek z ojcem głównej bohaterki, wzruszające to było, że tak naprawdę nie chciał jej porzucić i czuwał nad nią. 🥺
Mimo, że według mnie tą część dotknęła klątwa drugiego tomu to smutno mi było, że to już koniec, ponieważ bardzo zżyłam się z Kassandrą i Holdenem, ale dostali swoje szczęśliwe zakończenie z czego bardzo się cieszę. ❣️ Dobrze, że cała ta historia nauczyła też czegoś Alexandra i postanowił on zmieniać świat na lepsze. W podziękowaniach autorka napisała, że być może to jeszcze nie koniec z tym uniwersum, więc jeśli pojawi się jeszcze jakaś książka to chętnie po nią sięgnę. 😊
November 13, 2024
6/10 ⭐️
„Jasność, która nas rozdzieliła” to druga część dylogii. Pierwsza była dla mnie ogromnym zaskoczeniem – czy druga wywołała podobne emocje? Niestety, nie do końca 🤷🏻♀️
Zacznijmy od tego, że spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Poprzednia część zakończyła się naprawdę ciekawie, a ja liczyłam, że autorka poświęci kolejną książkę przerażającej misji, o której było wspomniane na końcu poprzedniej. Niestety, tak się nie stało. Miałam wrażenie, że cała fabuła krąży wokół przygotowań do misji, zamiast skupić się na jej samej – zapowiadanej zresztą jako samobójcza, a w moim odbiorze okazała się dosyć prosta.
Mimo wszystko książka mnie wciągnęła. Byłam bardzo ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów i ich misja, ale ciągle miałam w głowie pytanie: „Kiedy wreszcie coś się wydarzy?”. D��ugie opisy przygotowań trochę mnie znużyły, a akcja przyszła dopiero pod sam koniec – niestety, chyba już za późno. Mam wrażenie, że zakończenie też przyszło zbyt wcześnie. Czułam lekki niedosyt i nie pogardziłabym rozwinięciem ostatnich 100 stron…
Co do bohaterów – polubiłam ich bardziej w pierwszej części. W tej Holden wydał mi się trochę bezbarwny jak ciepłe kluchy 😂, co było zaskakujące, bo wcześniej naprawdę go lubiłam. Relacja między bohaterami straciła swoją świeżość i napięcie- bardziej przypominała opis związku z kilkuletnim stażem niż romantyczne początki zakochanych.
Mimo to, muszę pochwalić niesamowity research autorki! Motywy mitologiczne są napisane naprawdę idealnie – nie ma się do czego przyczepić. Zarówno w pierwszej, jak i drugiej części byłam pozytywnie zaskoczona jej wiedzą. Gdybym czytała to w podstawówce, nauka mitów szłaby mi pewnie o wiele łatwiej! 🫣😂
Podsumowując, ta część nie spełniła wszystkich moich oczekiwań, ale nadal jestem pod wrażeniem całej serii i czekam na kolejne książki autorki!
„Jasność, która nas rozdzieliła” to druga część dylogii. Pierwsza była dla mnie ogromnym zaskoczeniem – czy druga wywołała podobne emocje? Niestety, nie do końca 🤷🏻♀️
Zacznijmy od tego, że spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Poprzednia część zakończyła się naprawdę ciekawie, a ja liczyłam, że autorka poświęci kolejną książkę przerażającej misji, o której było wspomniane na końcu poprzedniej. Niestety, tak się nie stało. Miałam wrażenie, że cała fabuła krąży wokół przygotowań do misji, zamiast skupić się na jej samej – zapowiadanej zresztą jako samobójcza, a w moim odbiorze okazała się dosyć prosta.
Mimo wszystko książka mnie wciągnęła. Byłam bardzo ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów i ich misja, ale ciągle miałam w głowie pytanie: „Kiedy wreszcie coś się wydarzy?”. D��ugie opisy przygotowań trochę mnie znużyły, a akcja przyszła dopiero pod sam koniec – niestety, chyba już za późno. Mam wrażenie, że zakończenie też przyszło zbyt wcześnie. Czułam lekki niedosyt i nie pogardziłabym rozwinięciem ostatnich 100 stron…
Co do bohaterów – polubiłam ich bardziej w pierwszej części. W tej Holden wydał mi się trochę bezbarwny jak ciepłe kluchy 😂, co było zaskakujące, bo wcześniej naprawdę go lubiłam. Relacja między bohaterami straciła swoją świeżość i napięcie- bardziej przypominała opis związku z kilkuletnim stażem niż romantyczne początki zakochanych.
Mimo to, muszę pochwalić niesamowity research autorki! Motywy mitologiczne są napisane naprawdę idealnie – nie ma się do czego przyczepić. Zarówno w pierwszej, jak i drugiej części byłam pozytywnie zaskoczona jej wiedzą. Gdybym czytała to w podstawówce, nauka mitów szłaby mi pewnie o wiele łatwiej! 🫣😂
Podsumowując, ta część nie spełniła wszystkich moich oczekiwań, ale nadal jestem pod wrażeniem całej serii i czekam na kolejne książki autorki!
October 17, 2024
Gdy czytałam pierwsze strony tej historii, czułam się jakbym była tam razem z bohaterami. Słoneczna, lecz momentami mroczna Grecja, walka i bogowie. To wszystko miało naprawdę cudowny klimat, lecz ten tom okazał się trochę gorszy od poprzedniego. Początek był naprawdę ciekawy, ponieważ dowiedzieliśmy się więcej rzeczy, które działy się po zakończeniu pierwszego tomu, lecz w jasności zabrakło mi akcji. Znaczy nie zrozumcie mnie źle - naprawdę dobrze się bawiłam, napięcie było odczuwalne, ale miałam wrażenie, że działo się o wiele mniej, niż w ciemności.
Holden (syn Hadesa) oraz Kassandra (córka Hekate) musieli walczyć o życie. Kazano im odnaleźć Alexandra, który został zamknięty w podziemiach. Głównie skupiamy się wokół tej akcji, lecz nie zabraknie kilka słodkich momentów pomiędzy naszymi głównymi bohaterami K&H - którzy tworzą taki cudowny duet, że padałam ze słodkości.
Jedną z kilku rzeczy, które nie podobały mi się w tych książkach, jest to, że wątek romantyczny był promowany jako enemies to lovers, a tak naprawdę ta książka może leżała obok historii z motywem enemies to lovers. Bardziej dałabym tutaj hate-love…
[współpraca reklamowa z wydawnictwem Young]
Holden (syn Hadesa) oraz Kassandra (córka Hekate) musieli walczyć o życie. Kazano im odnaleźć Alexandra, który został zamknięty w podziemiach. Głównie skupiamy się wokół tej akcji, lecz nie zabraknie kilka słodkich momentów pomiędzy naszymi głównymi bohaterami K&H - którzy tworzą taki cudowny duet, że padałam ze słodkości.
Jedną z kilku rzeczy, które nie podobały mi się w tych książkach, jest to, że wątek romantyczny był promowany jako enemies to lovers, a tak naprawdę ta książka może leżała obok historii z motywem enemies to lovers. Bardziej dałabym tutaj hate-love…
[współpraca reklamowa z wydawnictwem Young]
November 9, 2024
AAAAAAAAAAA
Nie powiem, gdyby nie szkoła, to bym ją skończyła na jednym posiedzeniu. Ale może i dobrze, że tak długo ja czytałam, ponieważ mogłam spędzić więcej czasu z tymi bohaterami.
Uwielbiam. W sumie...można by było zrobić jeszcze jedną część (nie został zakończony jeden wątek, ale - brawa dla autorki, która nie zostawiła tego, tylko jednak wspomniała w zakończeniu o tym), ale wolałabym żeby w niej głównymi bohaterami byli ponownie Kassandra i Holden.
Jakby - Jezu ta para jest tak świetna!!!!!!
Pierwsza część była wg mnie lepsza pod kątem chemii między bohaterami - można było wyczuć to napięcie! Tutaj...miałam wrażenie (i nawet zwracała uwagę na to Kassandra), że Holden się wycofał (?)
Nie powiem, gdyby nie szkoła, to bym ją skończyła na jednym posiedzeniu. Ale może i dobrze, że tak długo ja czytałam, ponieważ mogłam spędzić więcej czasu z tymi bohaterami.
Uwielbiam. W sumie...można by było zrobić jeszcze jedną część (nie został zakończony jeden wątek, ale - brawa dla autorki, która nie zostawiła tego, tylko jednak wspomniała w zakończeniu o tym), ale wolałabym żeby w niej głównymi bohaterami byli ponownie Kassandra i Holden.
Jakby - Jezu ta para jest tak świetna!!!!!!
Pierwsza część była wg mnie lepsza pod kątem chemii między bohaterami - można było wyczuć to napięcie! Tutaj...miałam wrażenie (i nawet zwracała uwagę na to Kassandra), że Holden się wycofał (?)
October 29, 2024
No jednak pierwszy tom bardziej mi się podobał
November 16, 2024
Chyba 3.75 bo podobało mi się, ale jednak trochę mniej niż pierwszy tom. Spodziewałam się, że ten drugi tom będzie wyglądał trochę inaczej, ale nadal naprawdę polecam!
January 19, 2025
4,5/5 ⭐️
April 4, 2025
Świetna dylogia! ♥️
4,25 ⭐️
4,25 ⭐️
December 22, 2024
moją ulubioną postacią był Hektor. coś za cukierkowo się zrobiło
2.5⭐
2.5⭐
December 9, 2024
Przez „Jasność, która nas rozdzieliła” pokochałam na nowo i jeszcze bardziej dzieciaki z Akademii Olimpii.
Do tego tomu podeszłam bardzo pozytywnie. Odkąd tylko skończyłam Ciemność wyczekiwałam z niecierpliwością drugiego tomu tej dylogii. Byłam niesamowicie ciekawa jak dalej potoczą się losy bohaterów, zwłaszcza po tym jak zakończyła się Ciemność.
Od razu wdrążyłam się w akcje i klimat, który panował, a był on jedyny w swoim rodzaju i wyjątkowy. Chociaż muszę przyznać, że miłość do tej książki nie nadeszła od razu, tak jak w przypadku pierwszego tomu.
Na wstępie powiem trochę o stylu pisania Natalii. Jej sposób pisania ma w sobie cos wyjątkowego, tym samym zachęca czytelnika do odkrywania dalszych losów bohaterów. Jest on lekki i przyjemny, ale zarazem angażujący.
Już od pierwszych stron poczułam, że wracam do domu. Wciągnęłam się i każda stronę przewracałam z zapartym tchem. Holden i Kassandra mieli udać się na misje, z której teoretycznie mieli już nie wrócić. Jednak przy pomocy osób, które mieli przy sobie im się udało. Podczas tego wyzwania napotkali Juliet i Dionizosa, którzy poświęcilii się, aby im pomoc. Bardzo zaintrygowała mnie relacja tej dwójki. Kiedy czytałam sceny z ich udziałem czułam, że TO coś miedzy nimi wisi w powietrzu. Jestem bardzo ciekawa tego jak się poznali i co przeszli. To samo dotyczy Cynthii i Beatrice. To duo było tak niespodziewane. Było to dopełnienie, którego nie wiedziałam ze potrzebuję, jednak sprawiło ze ta historia była jeszcze lepsza. To piękne jak Beatrice mimo swojej ciężkiej pracy nie chciała stanąć na olimpie, bo wiedziała, że będzie to jednoznaczne z nie zobaczeniem swojej ukochanej nigdy więcej.
Jak już jesteśmy przy relacjach romantycznych, to nie mogę nie wspomnieć o relacji, która była tak w zasadzie jednym z głównych wątków tej historii. Mianowicie Holden i Kassandra. Proszę Was. Holden Mackenzie, the men you are.
Natalia tworząc takie bohatera sprawiła, że wszyscy inni książkowi mężczyźni zanikli w jego cieniu.
To jaką piękną relacje utworzyli z Kassandrą jest niesamowite i piękne. Wymagało to wysiłku od obu stron i takiego samego zaangażowania. Uwielbiam książki, które pokazują zdrowe relacje romantyczne, a dylogia Jasności i Ciemności jest jedną z nich.
Jeśli ktoś kiedyś zapyta mnie o jedna z piękniejszych historii miłosnych powiem im właśnie o Holdenie i Kassy.
Oczywiście mimo przepięknych relacji romantycznych w tej historii są również inne bardzo ważne watki, o których Wam teraz opowiem.
Bohaterowie okazują sobie wsparcie i pomoc nawet w najmroczniejszych momentach. Robią to pomimo świadomości przykrych konsekwencji jakie te działania mogą wywołać.
Świat przedstawiony, tak jak w przypadku pierwszej części jest ciekawy i dobrze wykreowany. Podobało mi się jak autorka sprawnie przechodzi opisami z Krainy Umarłych do Świata Żywych. Z każdym momentem coraz bardziej intrygowała mnie moc Kassandry, była ona pełna tajemnic, które dziewczyna musiała odkryć.
W połowie książki lekko się nudziłam, ale nie trwało to długo, bo nagle zaczęło się dużo dziać.
Ostatnie sto stron mną wstrząsnęło i to właśnie sprawiło, że zakochałam się na nowo w tej historii.
Był moment w którym aż się popłakałam, stała się tam rzecz, której absolutnie się nie spodziewałam, a poruszana tematyka zawsze sprawia, że mam łzy w oczach.
Przykre było to ze Kassandra nie miała więcej czasu, żeby porozmawiać z ojcem, wyjaśnić sobie wszystko i po prostu spędzić z nim więcej czasu, gdy był on duchem. Piękne jest to, że on starał się ją chronić. Kiedy ona myślała, że to ta zjawa jest w jej kierunku negatywnie nastawiona, tak na prawdę było odwrotnie, a ojciec pomagał jej tak jak potrafił.
Podsumowując, Ta cześć podobała mi się znacznie bardziej od pierwszego tomu, tutaj bardziej skupialiśmy się na relacjach międzyludzkich, ale akcji i intryg bogów greckich nie zabrakło. Ten tom miał w sobie coś wyjątkowego. Podobała mi się końcówka i bardzo usatysfakcjonował mnie obrót wydarzeń, to jak wszystko się skończyło. Jednak jeśli chcecie wiedzieć jak dokładnie potoczyły się losy Kassandry i Holdena to zachęcam Was do przeczytania. Ta recenzja to tylko namiastka uczuć które towarzyszyły mi podczas lektury.
Mam bardzo dobre odczucia co do tej historii i zostanie ona w moim sercu i myślach jeszcze na bardzo długo.
Mimo ze jestem tylko czytelniczką, ta historia na dobre zakorzeniła się w mojej głowie i sercu. Żyła we mnie przez długi czas. To miedzy innymi jest powód dla którego tak zwlekałam z napisaniem i wstawieniem tej recenzji. Nie potrafiłam pożegnać się z bohaterami i z tą historia. Z pozoru nie jest to trudne, ale jak przychodzi co do czego to nie potrafiłam się do tego zabrać. Z niecierpliwością czekam na następną książkę z tego uniwersum, mam szczera nadzieję, że Natalia wpadnie na jakiś inny pomysł, może z innymi bohaterami, a może rozwinie jakąś inna relacje, w która tak bardzo nie zagłębiała się w tej dylogii. Podświadomie wyczekuje powrócenia do moich ukochanych bohaterów, bo już zdecydowanie się za nimi stęskniłam.
Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young
Do tego tomu podeszłam bardzo pozytywnie. Odkąd tylko skończyłam Ciemność wyczekiwałam z niecierpliwością drugiego tomu tej dylogii. Byłam niesamowicie ciekawa jak dalej potoczą się losy bohaterów, zwłaszcza po tym jak zakończyła się Ciemność.
Od razu wdrążyłam się w akcje i klimat, który panował, a był on jedyny w swoim rodzaju i wyjątkowy. Chociaż muszę przyznać, że miłość do tej książki nie nadeszła od razu, tak jak w przypadku pierwszego tomu.
Na wstępie powiem trochę o stylu pisania Natalii. Jej sposób pisania ma w sobie cos wyjątkowego, tym samym zachęca czytelnika do odkrywania dalszych losów bohaterów. Jest on lekki i przyjemny, ale zarazem angażujący.
Już od pierwszych stron poczułam, że wracam do domu. Wciągnęłam się i każda stronę przewracałam z zapartym tchem. Holden i Kassandra mieli udać się na misje, z której teoretycznie mieli już nie wrócić. Jednak przy pomocy osób, które mieli przy sobie im się udało. Podczas tego wyzwania napotkali Juliet i Dionizosa, którzy poświęcilii się, aby im pomoc. Bardzo zaintrygowała mnie relacja tej dwójki. Kiedy czytałam sceny z ich udziałem czułam, że TO coś miedzy nimi wisi w powietrzu. Jestem bardzo ciekawa tego jak się poznali i co przeszli. To samo dotyczy Cynthii i Beatrice. To duo było tak niespodziewane. Było to dopełnienie, którego nie wiedziałam ze potrzebuję, jednak sprawiło ze ta historia była jeszcze lepsza. To piękne jak Beatrice mimo swojej ciężkiej pracy nie chciała stanąć na olimpie, bo wiedziała, że będzie to jednoznaczne z nie zobaczeniem swojej ukochanej nigdy więcej.
Jak już jesteśmy przy relacjach romantycznych, to nie mogę nie wspomnieć o relacji, która była tak w zasadzie jednym z głównych wątków tej historii. Mianowicie Holden i Kassandra. Proszę Was. Holden Mackenzie, the men you are.
Natalia tworząc takie bohatera sprawiła, że wszyscy inni książkowi mężczyźni zanikli w jego cieniu.
To jaką piękną relacje utworzyli z Kassandrą jest niesamowite i piękne. Wymagało to wysiłku od obu stron i takiego samego zaangażowania. Uwielbiam książki, które pokazują zdrowe relacje romantyczne, a dylogia Jasności i Ciemności jest jedną z nich.
Jeśli ktoś kiedyś zapyta mnie o jedna z piękniejszych historii miłosnych powiem im właśnie o Holdenie i Kassy.
Oczywiście mimo przepięknych relacji romantycznych w tej historii są również inne bardzo ważne watki, o których Wam teraz opowiem.
Bohaterowie okazują sobie wsparcie i pomoc nawet w najmroczniejszych momentach. Robią to pomimo świadomości przykrych konsekwencji jakie te działania mogą wywołać.
Świat przedstawiony, tak jak w przypadku pierwszej części jest ciekawy i dobrze wykreowany. Podobało mi się jak autorka sprawnie przechodzi opisami z Krainy Umarłych do Świata Żywych. Z każdym momentem coraz bardziej intrygowała mnie moc Kassandry, była ona pełna tajemnic, które dziewczyna musiała odkryć.
W połowie książki lekko się nudziłam, ale nie trwało to długo, bo nagle zaczęło się dużo dziać.
Ostatnie sto stron mną wstrząsnęło i to właśnie sprawiło, że zakochałam się na nowo w tej historii.
Był moment w którym aż się popłakałam, stała się tam rzecz, której absolutnie się nie spodziewałam, a poruszana tematyka zawsze sprawia, że mam łzy w oczach.
Przykre było to ze Kassandra nie miała więcej czasu, żeby porozmawiać z ojcem, wyjaśnić sobie wszystko i po prostu spędzić z nim więcej czasu, gdy był on duchem. Piękne jest to, że on starał się ją chronić. Kiedy ona myślała, że to ta zjawa jest w jej kierunku negatywnie nastawiona, tak na prawdę było odwrotnie, a ojciec pomagał jej tak jak potrafił.
Podsumowując, Ta cześć podobała mi się znacznie bardziej od pierwszego tomu, tutaj bardziej skupialiśmy się na relacjach międzyludzkich, ale akcji i intryg bogów greckich nie zabrakło. Ten tom miał w sobie coś wyjątkowego. Podobała mi się końcówka i bardzo usatysfakcjonował mnie obrót wydarzeń, to jak wszystko się skończyło. Jednak jeśli chcecie wiedzieć jak dokładnie potoczyły się losy Kassandry i Holdena to zachęcam Was do przeczytania. Ta recenzja to tylko namiastka uczuć które towarzyszyły mi podczas lektury.
Mam bardzo dobre odczucia co do tej historii i zostanie ona w moim sercu i myślach jeszcze na bardzo długo.
Mimo ze jestem tylko czytelniczką, ta historia na dobre zakorzeniła się w mojej głowie i sercu. Żyła we mnie przez długi czas. To miedzy innymi jest powód dla którego tak zwlekałam z napisaniem i wstawieniem tej recenzji. Nie potrafiłam pożegnać się z bohaterami i z tą historia. Z pozoru nie jest to trudne, ale jak przychodzi co do czego to nie potrafiłam się do tego zabrać. Z niecierpliwością czekam na następną książkę z tego uniwersum, mam szczera nadzieję, że Natalia wpadnie na jakiś inny pomysł, może z innymi bohaterami, a może rozwinie jakąś inna relacje, w która tak bardzo nie zagłębiała się w tej dylogii. Podświadomie wyczekuje powrócenia do moich ukochanych bohaterów, bo już zdecydowanie się za nimi stęskniłam.
Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young
October 31, 2024
𝐂𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨𝐬́𝐜́, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐚 𝐧𝐚𝐬 𝐩𝐨ł𝐚̨𝐜𝐳𝐲ł𝐚 & 𝐉𝐚𝐬𝐧𝐨𝐬́𝐜́, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐚 𝐧𝐚𝐬 𝐫𝐨𝐳𝐝𝐳𝐢𝐞𝐥𝐢ł𝐚 – 𝐍𝐚𝐭𝐚𝐥𝐢𝐚 𝐁𝐫𝐨𝐳̇𝐞𝐤
[współpraca reklamowa @wydawnictwoyoung]
𝐐: 𝐋𝐮𝐛𝐢𝐜𝐢𝐞 𝐦𝐢𝐭𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐞̨ 𝐠𝐫𝐞𝐜𝐤𝐚̨?
„– 𝑀𝑜́𝑤𝑖ł𝑒𝑚 𝑐𝑖 𝑗𝑢𝑧̇, 𝑧̇𝑒 𝑛𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑦ł𝑎𝑏𝑦𝑠́ 𝑚𝑜𝑗𝑎̨ 𝑡𝑎𝑗𝑒𝑚𝑛𝑖𝑐𝑎̨.”
To moja druga styczność z twórczością Natalii. 𝐊𝐚𝐳̇𝐝𝐞𝐣 𝐧𝐨𝐜𝐲 𝐬ł𝐲𝐬𝐳𝐞̨ 𝐭𝐰𝐨́𝐣 𝐨𝐝𝐝𝐞𝐜𝐡 bardzo przypadło mi do gustu, więc z niecierpliwością czekałam na kolejne książki tej autorki. Gdy zobaczyłam motywy oraz opis jej najnowszej 𝐟𝐚𝐧𝐭𝐚𝐬𝐭𝐲𝐤𝐢, momentalnie zostałam namówiona! Kocham 𝐞𝐧𝐞𝐦𝐢𝐞𝐬 𝐭𝐨 𝐥𝐨𝐯𝐞𝐫𝐬, 𝐦𝐢𝐭𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐞̨ 𝐠𝐫𝐞𝐜𝐤𝐚̨ oraz 𝐝𝐚𝐫𝐤 𝐚𝐜𝐚𝐝𝐞𝐦𝐢𝐞̨. Z przyjemnością mogę wam wyznać, że ta 𝐝𝐲𝐥𝐨𝐠𝐢𝐚 idealnie wpasowała się w moje gusta! Ma ona 𝐧𝐢𝐞𝐳𝐰𝐲𝐤ł𝐲 𝐤𝐥𝐢𝐦𝐚𝐭, który nie pozwala oderwać się od czytania. Zarówno fabuła, jak i główni oraz poboczni bohaterowie zostali 𝐫𝐞𝐰𝐞𝐥𝐚𝐜𝐲𝐣𝐧𝐢𝐞 𝐰𝐲𝐤𝐫𝐞𝐨𝐰𝐚𝐧𝐢, a styl pisania Natalii jest 𝐧𝐢𝐞𝐬𝐚𝐦𝐨𝐰𝐢𝐜𝐢𝐞 𝐩𝐫𝐳𝐲𝐣𝐞𝐦𝐧𝐲, więc czytanie tych książek było 𝐰𝐬𝐩𝐚𝐧𝐢𝐚ł𝐲𝐦 𝐝𝐨𝐬́𝐰𝐢𝐚𝐝𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐞𝐦. 🌙🌑🌕✨
𝐂𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨𝐬́𝐜́, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐚 𝐧𝐚𝐬 𝐩𝐨ł𝐚̨𝐜𝐳𝐲ł𝐚 opowiada o 𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚𝐧𝐝𝐫𝐳𝐞, która jest córką 𝐜𝐳ł𝐨𝐰𝐢𝐞𝐤𝐚 oraz 𝐛𝐨𝐠𝐢𝐧𝐢 𝐇𝐞𝐤𝐚𝐭𝐞. Jej życie nie jest usłane różami. Wychowała się w sierocińcu, a gdy ujawniły się u niej 𝐧𝐚𝐝𝐩𝐫𝐳𝐲𝐫𝐨𝐝𝐳𝐨𝐧𝐞 𝐳𝐝𝐨𝐥𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, została przyjęta do 𝐀𝐤𝐚𝐝𝐞𝐦𝐢𝐢 𝐎𝐥𝐢𝐦𝐩𝐢𝐢. Problem pojawia się w momencie, gdy okazuje się, że dziewczyna 𝐧𝐢𝐞 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐚𝐟𝐢 𝐳𝐚𝐩𝐚𝐧𝐨𝐰𝐚𝐜́ 𝐧𝐚𝐝 𝐬𝐰𝐨𝐣𝐚̨ 𝐦𝐨𝐜𝐚̨. 🧙🏻♀️ Mija trochę czasu, a Kassandrze zaczyna 𝐠𝐫𝐨𝐳𝐢𝐜́ 𝐰𝐲𝐫𝐳𝐮𝐜𝐞𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐞 𝐬𝐳𝐤𝐨ł𝐲. Jeśli nie zda ważnego testu, obleje i opuści znaną jej placówkę. Jednak się tak nie staje, ponieważ w Akademii Olimpii odbywa się 𝐭𝐮𝐫𝐧𝐢𝐞𝐣, w którym mają konkurować najbardziej uzdolnieni uczniowie. Przez wszystkie lata 𝐌𝐨𝐣𝐫𝐲 wybierały dwunastu uczestników. Nie było możliwości zrezygnowania z turnieju, ponieważ ich decyzja była niepodważalna. Oprócz 𝐀𝐥𝐞𝐱𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 (chłopaka Kass, a zarazem syna Zeusa), 𝐇𝐨𝐥𝐝𝐞𝐧𝐚 (syna Hadesa) oraz innych dzieci bogów, zostaje wybrana trzynasta osoba – 𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚���𝐝𝐫𝐚. Dziewczyna uważa, że Mojry popełniły błąd. Musi, jak najszybciej 𝐧𝐚𝐮𝐜𝐳𝐲𝐜́ 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐤𝐨𝐧𝐭𝐫𝐨𝐥𝐨𝐰𝐚𝐜́ 𝐬𝐰𝐨𝐣𝐞 𝐳𝐝𝐨𝐥𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, ponieważ z czasem okazuje się, że 𝐤𝐭𝐨𝐬́ 𝐜𝐡𝐜𝐞 𝐣𝐚̨ 𝐬𝐤𝐫𝐳𝐲𝐰𝐝𝐳𝐢𝐜́. 😣🩸
𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 to postać, która zaimponowała mi swoją 𝐬𝐢ł𝐚̨ i 𝐰𝐚𝐥𝐤𝐚̨ 𝐝𝐨 𝐬𝐚𝐦𝐞𝐠𝐨 𝐤𝐨𝐧́𝐜𝐚. Mimo że była w gorszej sytuacji niż reszta uczestników, 𝐧𝐢𝐞 𝐩𝐨𝐝𝐝𝐚𝐰𝐚ł𝐚 𝐬𝐢𝐞̨ i 𝐝𝐚𝐰𝐚ł𝐚 𝐳 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐰𝐬𝐳𝐲𝐬𝐭𝐤𝐨. Na drodze spotkała wiele nieprzyjemnych sytuacji, które bardzo ją skrzywdziły, a mimo to szła przed siebie i nie pozwalała na wejście jej na głowę. Uważam, że jest to 𝐰𝐬𝐩𝐚𝐧𝐢𝐚ł𝐚 𝐝𝐳𝐢𝐞𝐰𝐜𝐳𝐲𝐧𝐚 𝐩𝐞ł𝐧𝐚 𝐝𝐨𝐛𝐫𝐚. Nawet, gdy ktoś, kto ją bardzo skrzywdził, był w ogromnych tarapatach, zostawiła z tyłu głowy wszelkie przykrości i starała się zrobić wszystko, żeby 𝐩𝐨𝐦𝐨́𝐜 𝐨𝐬𝐨𝐛𝐢𝐞 𝐰 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐳𝐞𝐛𝐢𝐞. Myślę, że wielu powinno brać z niej przykład. ❤️🥺
Mimo że pierwszy tom był lepszy od drugiego to muszę przyznać, że 𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 jeszcze bardziej 𝐳𝐚𝐢𝐦𝐩𝐨𝐧𝐨𝐰𝐚ł𝐚 𝐦𝐢 w 𝐉𝐚𝐬𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐚 𝐧𝐚𝐬 𝐫𝐨𝐳𝐝𝐳𝐢𝐞𝐥𝐢ł𝐚. Uważam, że pokazała się z 𝐨𝐝𝐰𝐚𝐳̇𝐧𝐢𝐞𝐣𝐬𝐳𝐞𝐣 i 𝐩𝐞𝐰𝐧𝐢𝐞𝐣𝐬𝐳𝐞𝐣 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐩𝐞𝐤𝐭𝐲𝐰𝐲. Już w pierwszej części udowodniła, że ma w sobie mnóstwo siły, ale to w drugiej była w stanie 𝐨𝐛𝐫𝐨́𝐜𝐢𝐜́ 𝐬́𝐰𝐢𝐚𝐭 𝐝𝐨 𝐠𝐨́𝐫𝐲 𝐧𝐨𝐠𝐚𝐦𝐢, żeby osiągnąć swój cel i udowodnić wszystkim, że potrafi zrobić wszystko, co sobie zaplanuje. 😌 Nie opowiem wam o fabule drugiego tomu ze względu na to, że w taki sposób zaspoileruję wam zakończenie pierwszego, ale mogę wam przyznać, że został on ciekawie poprowadzony i autorka doskonale wiedziała, jak utrzymać czytelnika w zaciekawieniu! 😏
𝐇𝐨𝐥𝐝𝐞𝐧 to bohater, który zyskał moją sympatię, choć nie jestem w stanie o nim za dużo powiedzieć. Miał wiele 𝐫𝐨𝐳𝐜𝐳𝐮𝐥𝐚𝐣𝐚̨𝐜𝐲𝐜𝐡 𝐦𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭𝐨́𝐰, które sprawiły, że zyskał w moich oczach. ❤️🩹 W 𝐂𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, mimo 𝐩𝐨𝐜𝐳𝐚̨𝐭𝐤𝐨𝐰𝐞𝐣 𝐧𝐢𝐞𝐜𝐡𝐞̨𝐜𝐢, stale pomagał Kass, a w 𝐉𝐚𝐬𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢 byli już 𝐧𝐢𝐞𝐨𝐝ł𝐚̨𝐜𝐳𝐧𝐲𝐦 𝐝𝐮𝐞𝐭𝐞𝐦, który mógł zawsze na siebie liczyć. Nie oszukujmy się, w drugiej części wręcz 𝐦𝐮𝐬𝐢𝐞𝐥𝐢 𝐰𝐬𝐩𝐨́ł𝐩𝐫𝐚𝐜𝐨𝐰𝐚𝐜́ (nie to, że im to przeszkadzało), żeby przeżyć. Bardzo dobrze czytało mi się o ich wspólnych chwilach, które były niczym 𝐫𝐨𝐥𝐥𝐞𝐫𝐜𝐨𝐚𝐬𝐭𝐞𝐫. 🖤🎢 Mieli wiele 𝐮𝐫𝐨𝐜𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐦𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭𝐨́𝐰, ale oczywiście nie zabrakło tych 𝐛𝐨𝐥𝐞𝐬𝐧𝐲𝐜𝐡 i 𝐰𝐲𝐰𝐨ł𝐮𝐣𝐚̨𝐜𝐲𝐜𝐡 𝐝𝐫𝐞𝐬𝐳𝐜𝐳𝐞 𝐧𝐚 𝐬𝐤𝐨́𝐫𝐳𝐞 𝐜𝐳𝐲𝐭𝐞𝐥𝐧𝐢𝐤𝐚. 🥰🫣
Ta dylogia na długo zostanie w mojej pamięci. 𝐎𝐠𝐫𝐨𝐦𝐧𝐢𝐞 𝐰𝐚𝐦 𝐣𝐚̨ 𝐩𝐨𝐥𝐞𝐜𝐚𝐦 oraz mam nadzieję, że ją przeczytacie i się zakochacie! 💞✨
𝑥𝑜𝑥𝑜 𝑙𝑖𝑣 <3
[współpraca reklamowa @wydawnictwoyoung]
𝐐: 𝐋𝐮𝐛𝐢𝐜𝐢𝐞 𝐦𝐢𝐭𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐞̨ 𝐠𝐫𝐞𝐜𝐤𝐚̨?
„– 𝑀𝑜́𝑤𝑖ł𝑒𝑚 𝑐𝑖 𝑗𝑢𝑧̇, 𝑧̇𝑒 𝑛𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑦ł𝑎𝑏𝑦𝑠́ 𝑚𝑜𝑗𝑎̨ 𝑡𝑎𝑗𝑒𝑚𝑛𝑖𝑐𝑎̨.”
To moja druga styczność z twórczością Natalii. 𝐊𝐚𝐳̇𝐝𝐞𝐣 𝐧𝐨𝐜𝐲 𝐬ł𝐲𝐬𝐳𝐞̨ 𝐭𝐰𝐨́𝐣 𝐨𝐝𝐝𝐞𝐜𝐡 bardzo przypadło mi do gustu, więc z niecierpliwością czekałam na kolejne książki tej autorki. Gdy zobaczyłam motywy oraz opis jej najnowszej 𝐟𝐚𝐧𝐭𝐚𝐬𝐭𝐲𝐤𝐢, momentalnie zostałam namówiona! Kocham 𝐞𝐧𝐞𝐦𝐢𝐞𝐬 𝐭𝐨 𝐥𝐨𝐯𝐞𝐫𝐬, 𝐦𝐢𝐭𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐞̨ 𝐠𝐫𝐞𝐜𝐤𝐚̨ oraz 𝐝𝐚𝐫𝐤 𝐚𝐜𝐚𝐝𝐞𝐦𝐢𝐞̨. Z przyjemnością mogę wam wyznać, że ta 𝐝𝐲𝐥𝐨𝐠𝐢𝐚 idealnie wpasowała się w moje gusta! Ma ona 𝐧𝐢𝐞𝐳𝐰𝐲𝐤ł𝐲 𝐤𝐥𝐢𝐦𝐚𝐭, który nie pozwala oderwać się od czytania. Zarówno fabuła, jak i główni oraz poboczni bohaterowie zostali 𝐫𝐞𝐰𝐞𝐥𝐚𝐜𝐲𝐣𝐧𝐢𝐞 𝐰𝐲𝐤𝐫𝐞𝐨𝐰𝐚𝐧𝐢, a styl pisania Natalii jest 𝐧𝐢𝐞𝐬𝐚𝐦𝐨𝐰𝐢𝐜𝐢𝐞 𝐩𝐫𝐳𝐲𝐣𝐞𝐦𝐧𝐲, więc czytanie tych książek było 𝐰𝐬𝐩𝐚𝐧𝐢𝐚ł𝐲𝐦 𝐝𝐨𝐬́𝐰𝐢𝐚𝐝𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐞𝐦. 🌙🌑🌕✨
𝐂𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨𝐬́𝐜́, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐚 𝐧𝐚𝐬 𝐩𝐨ł𝐚̨𝐜𝐳𝐲ł𝐚 opowiada o 𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚𝐧𝐝𝐫𝐳𝐞, która jest córką 𝐜𝐳ł𝐨𝐰𝐢𝐞𝐤𝐚 oraz 𝐛𝐨𝐠𝐢𝐧𝐢 𝐇𝐞𝐤𝐚𝐭𝐞. Jej życie nie jest usłane różami. Wychowała się w sierocińcu, a gdy ujawniły się u niej 𝐧𝐚𝐝𝐩𝐫𝐳𝐲𝐫𝐨𝐝𝐳𝐨𝐧𝐞 𝐳𝐝𝐨𝐥𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, została przyjęta do 𝐀𝐤𝐚𝐝𝐞𝐦𝐢𝐢 𝐎𝐥𝐢𝐦𝐩𝐢𝐢. Problem pojawia się w momencie, gdy okazuje się, że dziewczyna 𝐧𝐢𝐞 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐚𝐟𝐢 𝐳𝐚𝐩𝐚𝐧𝐨𝐰𝐚𝐜́ 𝐧𝐚𝐝 𝐬𝐰𝐨𝐣𝐚̨ 𝐦𝐨𝐜𝐚̨. 🧙🏻♀️ Mija trochę czasu, a Kassandrze zaczyna 𝐠𝐫𝐨𝐳𝐢𝐜́ 𝐰𝐲𝐫𝐳𝐮𝐜𝐞𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐞 𝐬𝐳𝐤𝐨ł𝐲. Jeśli nie zda ważnego testu, obleje i opuści znaną jej placówkę. Jednak się tak nie staje, ponieważ w Akademii Olimpii odbywa się 𝐭𝐮𝐫𝐧𝐢𝐞𝐣, w którym mają konkurować najbardziej uzdolnieni uczniowie. Przez wszystkie lata 𝐌𝐨𝐣𝐫𝐲 wybierały dwunastu uczestników. Nie było możliwości zrezygnowania z turnieju, ponieważ ich decyzja była niepodważalna. Oprócz 𝐀𝐥𝐞𝐱𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 (chłopaka Kass, a zarazem syna Zeusa), 𝐇𝐨𝐥𝐝𝐞𝐧𝐚 (syna Hadesa) oraz innych dzieci bogów, zostaje wybrana trzynasta osoba – 𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚���𝐝𝐫𝐚. Dziewczyna uważa, że Mojry popełniły błąd. Musi, jak najszybciej 𝐧𝐚𝐮𝐜𝐳𝐲𝐜́ 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐤𝐨𝐧𝐭𝐫𝐨𝐥𝐨𝐰𝐚𝐜́ 𝐬𝐰𝐨𝐣𝐞 𝐳𝐝𝐨𝐥𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, ponieważ z czasem okazuje się, że 𝐤𝐭𝐨𝐬́ 𝐜𝐡𝐜𝐞 𝐣𝐚̨ 𝐬𝐤𝐫𝐳𝐲𝐰𝐝𝐳𝐢𝐜́. 😣🩸
𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 to postać, która zaimponowała mi swoją 𝐬𝐢ł𝐚̨ i 𝐰𝐚𝐥𝐤𝐚̨ 𝐝𝐨 𝐬𝐚𝐦𝐞𝐠𝐨 𝐤𝐨𝐧́𝐜𝐚. Mimo że była w gorszej sytuacji niż reszta uczestników, 𝐧𝐢𝐞 𝐩𝐨𝐝𝐝𝐚𝐰𝐚ł𝐚 𝐬𝐢𝐞̨ i 𝐝𝐚𝐰𝐚ł𝐚 𝐳 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐰𝐬𝐳𝐲𝐬𝐭𝐤𝐨. Na drodze spotkała wiele nieprzyjemnych sytuacji, które bardzo ją skrzywdziły, a mimo to szła przed siebie i nie pozwalała na wejście jej na głowę. Uważam, że jest to 𝐰𝐬𝐩𝐚𝐧𝐢𝐚ł𝐚 𝐝𝐳𝐢𝐞𝐰𝐜𝐳𝐲𝐧𝐚 𝐩𝐞ł𝐧𝐚 𝐝𝐨𝐛𝐫𝐚. Nawet, gdy ktoś, kto ją bardzo skrzywdził, był w ogromnych tarapatach, zostawiła z tyłu głowy wszelkie przykrości i starała się zrobić wszystko, żeby 𝐩𝐨𝐦𝐨́𝐜 𝐨𝐬𝐨𝐛𝐢𝐞 𝐰 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐳𝐞𝐛𝐢𝐞. Myślę, że wielu powinno brać z niej przykład. ❤️🥺
Mimo że pierwszy tom był lepszy od drugiego to muszę przyznać, że 𝐊𝐚𝐬𝐬𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 jeszcze bardziej 𝐳𝐚𝐢𝐦𝐩𝐨𝐧𝐨𝐰𝐚ł𝐚 𝐦𝐢 w 𝐉𝐚𝐬𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐚 𝐧𝐚𝐬 𝐫𝐨𝐳𝐝𝐳𝐢𝐞𝐥𝐢ł𝐚. Uważam, że pokazała się z 𝐨𝐝𝐰𝐚𝐳̇𝐧𝐢𝐞𝐣𝐬𝐳𝐞𝐣 i 𝐩𝐞𝐰𝐧𝐢𝐞𝐣𝐬𝐳𝐞𝐣 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐩𝐞𝐤𝐭𝐲𝐰𝐲. Już w pierwszej części udowodniła, że ma w sobie mnóstwo siły, ale to w drugiej była w stanie 𝐨𝐛𝐫𝐨́𝐜𝐢𝐜́ 𝐬́𝐰𝐢𝐚𝐭 𝐝𝐨 𝐠𝐨́𝐫𝐲 𝐧𝐨𝐠𝐚𝐦𝐢, żeby osiągnąć swój cel i udowodnić wszystkim, że potrafi zrobić wszystko, co sobie zaplanuje. 😌 Nie opowiem wam o fabule drugiego tomu ze względu na to, że w taki sposób zaspoileruję wam zakończenie pierwszego, ale mogę wam przyznać, że został on ciekawie poprowadzony i autorka doskonale wiedziała, jak utrzymać czytelnika w zaciekawieniu! 😏
𝐇𝐨𝐥𝐝𝐞𝐧 to bohater, który zyskał moją sympatię, choć nie jestem w stanie o nim za dużo powiedzieć. Miał wiele 𝐫𝐨𝐳𝐜𝐳𝐮𝐥𝐚𝐣𝐚̨𝐜𝐲𝐜𝐡 𝐦𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭𝐨́𝐰, które sprawiły, że zyskał w moich oczach. ❤️🩹 W 𝐂𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢, mimo 𝐩𝐨𝐜𝐳𝐚̨𝐭𝐤𝐨𝐰𝐞𝐣 𝐧𝐢𝐞𝐜𝐡𝐞̨𝐜𝐢, stale pomagał Kass, a w 𝐉𝐚𝐬𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢 byli już 𝐧𝐢𝐞𝐨𝐝ł𝐚̨𝐜𝐳𝐧𝐲𝐦 𝐝𝐮𝐞𝐭𝐞𝐦, który mógł zawsze na siebie liczyć. Nie oszukujmy się, w drugiej części wręcz 𝐦𝐮𝐬𝐢𝐞𝐥𝐢 𝐰𝐬𝐩𝐨́ł𝐩𝐫𝐚𝐜𝐨𝐰𝐚𝐜́ (nie to, że im to przeszkadzało), żeby przeżyć. Bardzo dobrze czytało mi się o ich wspólnych chwilach, które były niczym 𝐫𝐨𝐥𝐥𝐞𝐫𝐜𝐨𝐚𝐬𝐭𝐞𝐫. 🖤🎢 Mieli wiele 𝐮𝐫𝐨𝐜𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐦𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭𝐨́𝐰, ale oczywiście nie zabrakło tych 𝐛𝐨𝐥𝐞𝐬𝐧𝐲𝐜𝐡 i 𝐰𝐲𝐰𝐨ł𝐮𝐣𝐚̨𝐜𝐲𝐜𝐡 𝐝𝐫𝐞𝐬𝐳𝐜𝐳𝐞 𝐧𝐚 𝐬𝐤𝐨́𝐫𝐳𝐞 𝐜𝐳𝐲𝐭𝐞𝐥𝐧𝐢𝐤𝐚. 🥰🫣
Ta dylogia na długo zostanie w mojej pamięci. 𝐎𝐠𝐫𝐨𝐦𝐧𝐢𝐞 𝐰𝐚𝐦 𝐣𝐚̨ 𝐩𝐨𝐥𝐞𝐜𝐚𝐦 oraz mam nadzieję, że ją przeczytacie i się zakochacie! 💞✨
𝑥𝑜𝑥𝑜 𝑙𝑖𝑣 <3
November 26, 2024
„Jasność, która nas rozdzieliła” to drugi i zarazem ostatni tom dylogii “Ciemność i Jasność” Natalii Brożek. Pierwszy tom “Ciemność, która nas połączyła” bardzo mi się podobała i absolutnie go uwielbiam, jednak z drugim tomem mam problem, ponieważ miałam do niego bardzo wysokie oczekiwania, a tak prawdę powiedziawszy trochę się na nim zawiodłam. To nie tak, że całkowicie mi się nie podobał, jednak w porównaniu z pierwszym, moim zdaniem ten wypadł trochę słabiej. Sięgnęłam po ten tytuł, aby poznać dalsze losy bohaterów, których w pierwszej części pokochałam. Nie mogłam się doczekać tej historii i byłam ciekawa co nas czeka tym razem.
Akcja drugiego tomu, dzieje się bezpośrednio po wydarzeniach z pierwszego, więc aby zacząć tę książkę, musicie przeczytać pierwszą część. Tyle słowem wstępu i zapraszam Was do mojej opinii.
Zacznę od tego co mi się podobało. Pomysł na fabułę był ciekawy i interesujący. Fabuła rozkręcała dość się powoli, ale nie była nużąca. Wraz z rozwojem książki, robiło się coraz bardziej interesująco, ale finał mnie nie porwał. Bohaterowie tak samo jak w poprzednim tomie są urzekający i ciekawiła mnie ich historia. W tej części widać wyraźnie rozrastające się uczucie Holdena i Kassandry. Myślę, że to największa zaleta tej książki. Ich relacja jest przyjemna i bardzo dobrze się o nich czyta (wręcz chciałoby się więcej). Styl pisania autorki jest przyjemny, dobrze się go czyta. Umie rozbudzić wyobraźnię czytelnika. Tak samo jak w pierwszym tomie, widać bardzo dobrze przygotowanie merytoryczne, co zasługuje na pochwałę. Dodatkowo okładka książki jest bardzo ładna i przyciąga wzrok. To tyle jeśli chodzi o plusy, więc przejdźmy do minusów.
Mam jeden zarzut wobec tej książki, a mianowicie moim zdaniem jest trochę chaotyczna i gdyby wyciąć niektóre rzeczy (które naprawdę nic nie wnosiły do fabuły),można by tę historię zamknąć w jednym tomie. Odnoszę wrażenie, że utworzyło się w jej zbyt wiele wątków, które nie zostały do końca zamknięte (tym samym otwierają drogę do potencjalnych kolejnych tomów, tylko o innych bohaterach - to tylko moje przypuszczenie). Myślę, że autorka miała wiele pomysłów, które nie do końca zostały umiejętnie opisane.
Podsumowując: jeśli czytaliście pierwszy tom, warto przeczytać kontynuację. Pomimo swoich wad, uważam, że była to dobra historia, do której kiedyś chętnie powrócę. Nie ukrywam, że jestem tą książką trochę rozczarowana, ale i tak mi się podobała. Dobrze spędziłam czas w trakcie jej czytania. Jest mi smutno, że to koniec, ale tak jak wspomniałam, autorka zostawiła “otwartą furtkę” i może jeszcze kiedyś powrócimy do tego świata. Obie części są bardzo dobrą fantastyką połączone z mitologią grecką, więc jeśli lubicie takie klimaty to koniecznie musicie po nią sięgnąć po obie te pozycje.
Akcja drugiego tomu, dzieje się bezpośrednio po wydarzeniach z pierwszego, więc aby zacząć tę książkę, musicie przeczytać pierwszą część. Tyle słowem wstępu i zapraszam Was do mojej opinii.
Zacznę od tego co mi się podobało. Pomysł na fabułę był ciekawy i interesujący. Fabuła rozkręcała dość się powoli, ale nie była nużąca. Wraz z rozwojem książki, robiło się coraz bardziej interesująco, ale finał mnie nie porwał. Bohaterowie tak samo jak w poprzednim tomie są urzekający i ciekawiła mnie ich historia. W tej części widać wyraźnie rozrastające się uczucie Holdena i Kassandry. Myślę, że to największa zaleta tej książki. Ich relacja jest przyjemna i bardzo dobrze się o nich czyta (wręcz chciałoby się więcej). Styl pisania autorki jest przyjemny, dobrze się go czyta. Umie rozbudzić wyobraźnię czytelnika. Tak samo jak w pierwszym tomie, widać bardzo dobrze przygotowanie merytoryczne, co zasługuje na pochwałę. Dodatkowo okładka książki jest bardzo ładna i przyciąga wzrok. To tyle jeśli chodzi o plusy, więc przejdźmy do minusów.
Mam jeden zarzut wobec tej książki, a mianowicie moim zdaniem jest trochę chaotyczna i gdyby wyciąć niektóre rzeczy (które naprawdę nic nie wnosiły do fabuły),można by tę historię zamknąć w jednym tomie. Odnoszę wrażenie, że utworzyło się w jej zbyt wiele wątków, które nie zostały do końca zamknięte (tym samym otwierają drogę do potencjalnych kolejnych tomów, tylko o innych bohaterach - to tylko moje przypuszczenie). Myślę, że autorka miała wiele pomysłów, które nie do końca zostały umiejętnie opisane.
Podsumowując: jeśli czytaliście pierwszy tom, warto przeczytać kontynuację. Pomimo swoich wad, uważam, że była to dobra historia, do której kiedyś chętnie powrócę. Nie ukrywam, że jestem tą książką trochę rozczarowana, ale i tak mi się podobała. Dobrze spędziłam czas w trakcie jej czytania. Jest mi smutno, że to koniec, ale tak jak wspomniałam, autorka zostawiła “otwartą furtkę” i może jeszcze kiedyś powrócimy do tego świata. Obie części są bardzo dobrą fantastyką połączone z mitologią grecką, więc jeśli lubicie takie klimaty to koniecznie musicie po nią sięgnąć po obie te pozycje.
November 4, 2024
Pierwszy tom błyskawicznie skradł moje serce, dlatego z ogromnym entuzjazmem sięgnęłam po kontynuację. Tym razem akcja dotyczy ekstremalnej, odgórnie skazanej na porażkę misji głównych bohaterów - Kassandra i Holden muszą uwolnić z Podziemia Alexandra, zmarłego syna Zeusa. Nie mogą liczyć na pomoc innych bogów, muszą również być czujni i uważać na grożące im niebezpieczeństwo ze strony groźnej Hery. Sama akcja nie jest już może tak żwawa jak w tomie pierwszym, zdecydowanie jednak nie można odmówić jej nieobliczalności i oryginalności. Spotykamy również więcej mitologicznych postaci, nadających lekturze wyjątkowego, specyficznego charakteru, za który tak bardzo kochamy powieści z tego gatunku. Bezsprzecznie, fani przygód i mitycznych klimatów ponownie będą zachwyceni!
Początkowo zdawać się może, iż drugi tom nie będzie tak otumaniającym koktajlem emocjonalnym, ale to tylko manipulacja zdolnej pisarki. Historię rozpoczyna delikatnie i subtelnie, by uśpić czujność czytelnika, po czym zaatakować z podwójną mocą. Dalsza akcja już nie daje ani chwili wytchnienia, nim czytający zdąży ostudzić nerwy i skołatane serce, ponownie uderza zarazem przytłaczając, jak i skutecznie podnoszą adrenalinę. Czy naszym bohaterom uda się uwolnić przyjaciela z macek śmierci? Czy pokonają bezwzględne stwory, których zadaniem jest zatrzymanie chłopaka w podziemiach i skazanie misji Kassandy i Holdena na niepowodzenie? A wreszcie, czy nasza czarownica osiągnie wreszcie apogeum mocy i jak brzmi tajemnicza przepowiednia, która tak bardzo przeraziła mieszkańców Olimpu? Zapewniam, że przepadniecie na kartach tej fascynującej opowieści i podobnie jak ja, pochłoniecie ją z wypiekami na twarzy, dosłownie na jeden raz!
„Jasność, która nas rozdzieliła” to znakomita kontynuacja, równie porywająca i fascynująca, wciągająca do swej fantastycznej, wyjątkowej rzeczywistości i fundująca błogi relaks. Jeszcze więcej magii, rozwijające się uczucie między głównymi bohaterami, niebezpieczna misja, a przede wszystkim mitologiczny klimat, który zapewnia niesamowitą literacką przygodę! Moc silnych wrażeń gwarantowana! Polecam gorąco!💜
Początkowo zdawać się może, iż drugi tom nie będzie tak otumaniającym koktajlem emocjonalnym, ale to tylko manipulacja zdolnej pisarki. Historię rozpoczyna delikatnie i subtelnie, by uśpić czujność czytelnika, po czym zaatakować z podwójną mocą. Dalsza akcja już nie daje ani chwili wytchnienia, nim czytający zdąży ostudzić nerwy i skołatane serce, ponownie uderza zarazem przytłaczając, jak i skutecznie podnoszą adrenalinę. Czy naszym bohaterom uda się uwolnić przyjaciela z macek śmierci? Czy pokonają bezwzględne stwory, których zadaniem jest zatrzymanie chłopaka w podziemiach i skazanie misji Kassandy i Holdena na niepowodzenie? A wreszcie, czy nasza czarownica osiągnie wreszcie apogeum mocy i jak brzmi tajemnicza przepowiednia, która tak bardzo przeraziła mieszkańców Olimpu? Zapewniam, że przepadniecie na kartach tej fascynującej opowieści i podobnie jak ja, pochłoniecie ją z wypiekami na twarzy, dosłownie na jeden raz!
„Jasność, która nas rozdzieliła” to znakomita kontynuacja, równie porywająca i fascynująca, wciągająca do swej fantastycznej, wyjątkowej rzeczywistości i fundująca błogi relaks. Jeszcze więcej magii, rozwijające się uczucie między głównymi bohaterami, niebezpieczna misja, a przede wszystkim mitologiczny klimat, który zapewnia niesamowitą literacką przygodę! Moc silnych wrażeń gwarantowana! Polecam gorąco!💜
October 16, 2024
3,75/5⭐️
Podobało mi się mniej niż tom pierwszy :(( ALE i tak świetnie się bawiłam!!
Moja niższa ocena wynika z tego, że początek trochę mi się dłużył. Gdyby samej akcji w Podziemiu było więcej, niż opisu szukania do niego wejścia to dla mnie byłoby o wiele ciekawiej. Oprócz tego szkoda, że autorka pominęła wątek AJ-a i jego związku z rodzicami Holdena. Było na końcu wspomniane, że jego ludzie nadal im nie odpuścili, ale jednak spodziewałam się czegoś więcej, patrząc na fakt, że był on przedstawiany jako zły bohater, którego powinniśmy się bać. Uważam też, że sytuacja z bogami rozwiązała się za szybko. Hera, która była w stanie zabić głównych bohaterów w poprzednim tomie, nagle po rozmowach z Zeusem wszystko sobie odpuszcza? Jasne, poszli na kompromis, ale jakoś mi to nie pasuje do jej charakteru. Mam wrażenie, że cała końcówka była bardzo przyspieszona.
Na plus zdecydowanie główni bohaterowie oraz ich relacja, której jestem wielką fanką. Dosłownie myśląc o nich, robi mi się ciepło na sercu. W tym tomie bardzo zaimponowała mi Kassandra, która stała się bardziej pewna siebie, odkryła swój potencjał oraz była skłonna do poświęceń. Holden to nadal wielki green flag. Uwielbiam to, jak zawsze wspiera Kassandrę, na nic nie naciska i daje jej działać po swojemu. Razem tworzą tak cudowną parę, aż uśmiech nie schodził mi z twarzy. Cieszę się również z przemiany Alexandra, ale nie chce tu za dużo zdradzać 🤫 W podziękowaniach widziałam, że może powstanie jeszcze jakaś książka z tego uniwersum i mam nadzieję, że tak będzie, ponieważ są bohaterowie, których historie z chęcią bym przeczytała (Beatrice i Cynthia to o was).
Książka to idealna pozycja na jeden wieczór - bardzo szybko się czyta i jest krótka. Na dodatek, jeśli uwielbiacie Percy’ego Jacksona, to zdecydowanie warto sięgnąć po tę dylogie!
[współpraca reklamowa z wydawnictwem Young]
Podobało mi się mniej niż tom pierwszy :(( ALE i tak świetnie się bawiłam!!
Moja niższa ocena wynika z tego, że początek trochę mi się dłużył. Gdyby samej akcji w Podziemiu było więcej, niż opisu szukania do niego wejścia to dla mnie byłoby o wiele ciekawiej. Oprócz tego szkoda, że autorka pominęła wątek AJ-a i jego związku z rodzicami Holdena. Było na końcu wspomniane, że jego ludzie nadal im nie odpuścili, ale jednak spodziewałam się czegoś więcej, patrząc na fakt, że był on przedstawiany jako zły bohater, którego powinniśmy się bać. Uważam też, że sytuacja z bogami rozwiązała się za szybko. Hera, która była w stanie zabić głównych bohaterów w poprzednim tomie, nagle po rozmowach z Zeusem wszystko sobie odpuszcza? Jasne, poszli na kompromis, ale jakoś mi to nie pasuje do jej charakteru. Mam wrażenie, że cała końcówka była bardzo przyspieszona.
Na plus zdecydowanie główni bohaterowie oraz ich relacja, której jestem wielką fanką. Dosłownie myśląc o nich, robi mi się ciepło na sercu. W tym tomie bardzo zaimponowała mi Kassandra, która stała się bardziej pewna siebie, odkryła swój potencjał oraz była skłonna do poświęceń. Holden to nadal wielki green flag. Uwielbiam to, jak zawsze wspiera Kassandrę, na nic nie naciska i daje jej działać po swojemu. Razem tworzą tak cudowną parę, aż uśmiech nie schodził mi z twarzy. Cieszę się również z przemiany Alexandra, ale nie chce tu za dużo zdradzać 🤫 W podziękowaniach widziałam, że może powstanie jeszcze jakaś książka z tego uniwersum i mam nadzieję, że tak będzie, ponieważ są bohaterowie, których historie z chęcią bym przeczytała (Beatrice i Cynthia to o was).
Książka to idealna pozycja na jeden wieczór - bardzo szybko się czyta i jest krótka. Na dodatek, jeśli uwielbiacie Percy’ego Jacksona, to zdecydowanie warto sięgnąć po tę dylogie!
[współpraca reklamowa z wydawnictwem Young]
November 11, 2024
( współpraca reklamowa Wydawnictwo Young )
Mimo tego że turniej się już zakończył, to Kassandra i Holden dalej muszą walczyć. Ta dwójka zostaje wysłana na samobójczą misję - muszą zejść do Podziemi i przyprowadzić Alexandra, czyli syna Zeusa. To zadanie będzie wymagało od nich pełnego zaufania sobie nawzajem oraz stawienia czoła przerażającym strażnikom Podziemi. Do tego oboje będą musieli zmierzyć się z wewnętrzną niepewnością oraz depczący im po piętach przeszłością.
Podczas czytania pierwszego tomu bawiłam się cudownie. Bardzo podobał mi się klimat całej historii oraz kreacja bohaterów. Holden wręcz skradł moje serce, dlatego nie mogłam się już doczekać drugiej części. Liczyłam, że będzie ona tak dobra, jak poprzednia, ale niestety trochę się zawiodłam.
Już od samego początku trudno było mi się wciągnąć w fabułę. Główną tego przyczyną byli bohaterowie. Mam wrażenie, że stracili oni cały swój charakter. Cały czas czekałam na Holdena, w którym się zakochałam, ale go tu nie było. Ten Holden nie był już tamtym Holdenem. Zniknąło jego poczucie humoru, sarkazm oraz to coś, co przyciągało uwagę. Stał się taką bezbarwną postacią i to chyba najbardziej mnie rozczarowało, ponieważ bardzo na niego liczyłam w tym tomie.
Oprócz tego brakowało mi tego napięcia między głównymi bohaterami. Tutaj w ogóle nie czułam miedzy nimi tej chemii. Niby było kilka słodkich scen, ale to nie było już to samo, co w pierwszym tomie.
Myślałam, że książka będzie głównie skupiona na wyprawie do Podziemi i walce, jednak ponad połowa historii to przygotowania do misji. Nie mówię, że to źle, ale dla mnie były one już momentami nudne i zdecydowanie lepiej czytało mi się rozdziały z Podziemia.
Zdecydowanie plusem tej książki jest mitologiczny klimat. Bardzo mi się podobały różne nawiązania do greckich bogów i mitów oraz samo przedstawienie Podziemia i jego strażników.
Mimo tego że turniej się już zakończył, to Kassandra i Holden dalej muszą walczyć. Ta dwójka zostaje wysłana na samobójczą misję - muszą zejść do Podziemi i przyprowadzić Alexandra, czyli syna Zeusa. To zadanie będzie wymagało od nich pełnego zaufania sobie nawzajem oraz stawienia czoła przerażającym strażnikom Podziemi. Do tego oboje będą musieli zmierzyć się z wewnętrzną niepewnością oraz depczący im po piętach przeszłością.
Podczas czytania pierwszego tomu bawiłam się cudownie. Bardzo podobał mi się klimat całej historii oraz kreacja bohaterów. Holden wręcz skradł moje serce, dlatego nie mogłam się już doczekać drugiej części. Liczyłam, że będzie ona tak dobra, jak poprzednia, ale niestety trochę się zawiodłam.
Już od samego początku trudno było mi się wciągnąć w fabułę. Główną tego przyczyną byli bohaterowie. Mam wrażenie, że stracili oni cały swój charakter. Cały czas czekałam na Holdena, w którym się zakochałam, ale go tu nie było. Ten Holden nie był już tamtym Holdenem. Zniknąło jego poczucie humoru, sarkazm oraz to coś, co przyciągało uwagę. Stał się taką bezbarwną postacią i to chyba najbardziej mnie rozczarowało, ponieważ bardzo na niego liczyłam w tym tomie.
Oprócz tego brakowało mi tego napięcia między głównymi bohaterami. Tutaj w ogóle nie czułam miedzy nimi tej chemii. Niby było kilka słodkich scen, ale to nie było już to samo, co w pierwszym tomie.
Myślałam, że książka będzie głównie skupiona na wyprawie do Podziemi i walce, jednak ponad połowa historii to przygotowania do misji. Nie mówię, że to źle, ale dla mnie były one już momentami nudne i zdecydowanie lepiej czytało mi się rozdziały z Podziemia.
Zdecydowanie plusem tej książki jest mitologiczny klimat. Bardzo mi się podobały różne nawiązania do greckich bogów i mitów oraz samo przedstawienie Podziemia i jego strażników.
January 11, 2025
„Jasność, która nas rozdzieliła” Natalia Brożek
[współpraca reklamowa • @wydawnictwoyoung ]
Ocena: 4/5⭐️
Turniej odbywający się w Akademii Olimpii odmienił życie Kassandry. Dziewczynie udało się go przetrwać i odkryć w sobie zaskakującą moc. Niespodziewanie zbliżyła się również do Holdena – swojego dawnego wroga, a obecnie najbardziej zaufanego sojusznika. Zakończenie turnieju nie oznacza jednak dla ich dwojga końca walki. Kassandra i Holden zostają zmuszeni do podjęcia się misji uwolnienia z Podziemia Alexandra, syna Zeusa. Wykonanie zadania będzie wymagało od pary półbogów pełnego zaufania sobie nawzajem. Ich wrogowie są blisko, a nieliczni sojusznicy są wystawieni na wielkie niebezpieczeństwo.
Aby uwolnić Alexandra, Kassandra i Holden będą musieli nie tylko stawić czoła przerażającym strażnikom Podziemia, ale także zmierzyć się z własnymi i niepewnościami. Z każdym krokiem, jaki podejmują, rodzące się między nimi uczucie zostanie wystawione na coraz cięższą próbę.
Książkę przeczytałam bardzo szybko.
Tak jak poprzedni tom jest napisana w przyjemny sposób. Na początku każdego rozdziału znajdują się wpisy z różnych źródeł - jest to ciekawe urozmaicenie i możemy dowiedzieć się czegoś nowego.
W tej części relacja między głównymi bohaterami bardziej się rozwija tutaj już są razem i muszą polegać na sobie. Kassandra i Holden muszą razem dowiedzieć się co stało się Alexandrowi - ja od początku dku nie przepadałam za Alexandrowi i tutaj w sumie też za nim nie przepadam. Jestem trochę zdziwiona zakończeniem książki. Jakoś spodziewałam się czegoś lepszego i poprzedni tą podobał mi się bardziej.
Zdecydowanie bardziej podoba mi się pierwsza część gdzie właśnie bohaterowie się poznawali. Jednak ten też bardzo lubię i zdecydowanie jest to jedna z z aktualnie moich ulubionych dylogii - jest bardzo ciekawa i też wątek Olimpu jest bardzo fajny.
[współpraca reklamowa • @wydawnictwoyoung ]
Ocena: 4/5⭐️
Turniej odbywający się w Akademii Olimpii odmienił życie Kassandry. Dziewczynie udało się go przetrwać i odkryć w sobie zaskakującą moc. Niespodziewanie zbliżyła się również do Holdena – swojego dawnego wroga, a obecnie najbardziej zaufanego sojusznika. Zakończenie turnieju nie oznacza jednak dla ich dwojga końca walki. Kassandra i Holden zostają zmuszeni do podjęcia się misji uwolnienia z Podziemia Alexandra, syna Zeusa. Wykonanie zadania będzie wymagało od pary półbogów pełnego zaufania sobie nawzajem. Ich wrogowie są blisko, a nieliczni sojusznicy są wystawieni na wielkie niebezpieczeństwo.
Aby uwolnić Alexandra, Kassandra i Holden będą musieli nie tylko stawić czoła przerażającym strażnikom Podziemia, ale także zmierzyć się z własnymi i niepewnościami. Z każdym krokiem, jaki podejmują, rodzące się między nimi uczucie zostanie wystawione na coraz cięższą próbę.
Książkę przeczytałam bardzo szybko.
Tak jak poprzedni tom jest napisana w przyjemny sposób. Na początku każdego rozdziału znajdują się wpisy z różnych źródeł - jest to ciekawe urozmaicenie i możemy dowiedzieć się czegoś nowego.
W tej części relacja między głównymi bohaterami bardziej się rozwija tutaj już są razem i muszą polegać na sobie. Kassandra i Holden muszą razem dowiedzieć się co stało się Alexandrowi - ja od początku dku nie przepadałam za Alexandrowi i tutaj w sumie też za nim nie przepadam. Jestem trochę zdziwiona zakończeniem książki. Jakoś spodziewałam się czegoś lepszego i poprzedni tą podobał mi się bardziej.
Zdecydowanie bardziej podoba mi się pierwsza część gdzie właśnie bohaterowie się poznawali. Jednak ten też bardzo lubię i zdecydowanie jest to jedna z z aktualnie moich ulubionych dylogii - jest bardzo ciekawa i też wątek Olimpu jest bardzo fajny.
December 23, 2024
Turniej to był dopiero początek, to, co czeka ich w nadchodzących dniach, okaże się o wiele trudniejsze.
Kasandra myślała, że jej życie jest wystarczająco skompilowane, a turniej, w którym zmuszona była wziąć udział, tylko ją w tym utwierdził. Wrogowie stali się sojusznikami i choć mógłby się wydawać, że najgorsze za nimi, okazuje się, że ich walka nie dobiegła końca… ona się dopiero zaczyna. Czy uda im się uratować zmarłego syna Zeusa? Jedno jest pewne, na swojej drodze mają więcej przeciwników niż sojuszników, a czas boleśnie ucieka! 🩷
Czytając poprzedni tom, zakochałam się w motywie mitologii greckiej, a ta część tylko utwierdziła mnie w tej miłości! Obawiałam się, że ta część zwolni z akcją, ale na całe szczęście autorka postanowiła, że nie da nam odetchnąć! Lubię książki, w których wiele się dzieje i tak było w tym przypadku. Nasi główni bohaterowie muszą stawić czoła zadaniu, które wydaje się niemożliwe do wykonania, ale oni mają coś, co im pomoże. Mają siebie nawzajem, a od poprzedniego tomu ich uczucia niesamowicie eskalowały! Przyjemnie mi się obserwowało ich razem, znając ich przeszłość i trudne początki! 🩷
Żałuję jedynie, że tak mało działo się w Podziemiach, na co niesamowicie czekałam. Czy czuję się usatysfakcjonowana zakończeniem ich historii? Niesamowicie! Czy doprowadziła mnie do łez? Oczywiście! Czy pozwoliła mi oderwać myśli, od codzienności? Tak! Nie potrzeba mi niczego więcej. 🩷
Muszę też przyznać, że mocniej przywiązałam się do pierwszej części, ale ta także mnie urzekła!
Kasandra myślała, że jej życie jest wystarczająco skompilowane, a turniej, w którym zmuszona była wziąć udział, tylko ją w tym utwierdził. Wrogowie stali się sojusznikami i choć mógłby się wydawać, że najgorsze za nimi, okazuje się, że ich walka nie dobiegła końca… ona się dopiero zaczyna. Czy uda im się uratować zmarłego syna Zeusa? Jedno jest pewne, na swojej drodze mają więcej przeciwników niż sojuszników, a czas boleśnie ucieka! 🩷
Czytając poprzedni tom, zakochałam się w motywie mitologii greckiej, a ta część tylko utwierdziła mnie w tej miłości! Obawiałam się, że ta część zwolni z akcją, ale na całe szczęście autorka postanowiła, że nie da nam odetchnąć! Lubię książki, w których wiele się dzieje i tak było w tym przypadku. Nasi główni bohaterowie muszą stawić czoła zadaniu, które wydaje się niemożliwe do wykonania, ale oni mają coś, co im pomoże. Mają siebie nawzajem, a od poprzedniego tomu ich uczucia niesamowicie eskalowały! Przyjemnie mi się obserwowało ich razem, znając ich przeszłość i trudne początki! 🩷
Żałuję jedynie, że tak mało działo się w Podziemiach, na co niesamowicie czekałam. Czy czuję się usatysfakcjonowana zakończeniem ich historii? Niesamowicie! Czy doprowadziła mnie do łez? Oczywiście! Czy pozwoliła mi oderwać myśli, od codzienności? Tak! Nie potrzeba mi niczego więcej. 🩷
Muszę też przyznać, że mocniej przywiązałam się do pierwszej części, ale ta także mnie urzekła!
October 26, 2024
„Jasność, która nas rozdzieliła” to drugi tom serii Natalii Brożek, która opowiada o dzieciach bogów greckich. Tym razem Kassandra, córka Hekate, oraz Holden, syn Hadesa, wyruszają na misję, by wykonać niewykonalne zadanie wyznaczone przez samego Zeusa w celu uratowania jego syna.
Ten tom podobał mi się znacznie bardziej niż pierwszy i, szczerze mówiąc, czytając ostatnie strony było mi nawet przykro, że to już koniec. 🥹 Jednak mam wielką nadzieję, że powstanie jeszcze książka z tego uniwersum - najchętniej przeczytałabym o Cynthii i Beatrice. 🫶🏻👩🏽❤️👩🏽
Podobał mi się rozwój postaci Kassandry, który nastąpił w tej części, ponieważ stała się pewniejsza siebie i odważniejsza, dzięki czemu dużo lepiej czytało się tę książkę. Jej relacja z Holdenem pozostała tak samo urocza, jak w poprzedniej części. Miłą odmianą od większości młodzieżówek jest to, że nie pojawiły się między nimi żadne zbędne sprzeczki. ♥️ Jednak postacią, która najbardziej skradła moje serce, jest Hektor. 🥹🐕
Choć oczekiwałam tego, że pobyt bohaterów w Hadesie będzie dłuższy i więcej będzie się tam działo, to i tak nie mogę powiedzieć, że jestem rozczarowana. Przygotowania do misji były na tyle ciekawe, że dosyć przyjemnie spędziłam czas z książką nawet zanim akcja rozwinęła się na dobre.
Seria skierowana jest do młodszych czytelników (12+), ale ja również bawiłam się przy niej świetnie i jestem pewna, że przypadnie do gustu nie tylko młodzieży, ale też starszym fanom fantastyki i mitologii greckiej. 🩵
[ współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung ]
Ten tom podobał mi się znacznie bardziej niż pierwszy i, szczerze mówiąc, czytając ostatnie strony było mi nawet przykro, że to już koniec. 🥹 Jednak mam wielką nadzieję, że powstanie jeszcze książka z tego uniwersum - najchętniej przeczytałabym o Cynthii i Beatrice. 🫶🏻👩🏽❤️👩🏽
Podobał mi się rozwój postaci Kassandry, który nastąpił w tej części, ponieważ stała się pewniejsza siebie i odważniejsza, dzięki czemu dużo lepiej czytało się tę książkę. Jej relacja z Holdenem pozostała tak samo urocza, jak w poprzedniej części. Miłą odmianą od większości młodzieżówek jest to, że nie pojawiły się między nimi żadne zbędne sprzeczki. ♥️ Jednak postacią, która najbardziej skradła moje serce, jest Hektor. 🥹🐕
Choć oczekiwałam tego, że pobyt bohaterów w Hadesie będzie dłuższy i więcej będzie się tam działo, to i tak nie mogę powiedzieć, że jestem rozczarowana. Przygotowania do misji były na tyle ciekawe, że dosyć przyjemnie spędziłam czas z książką nawet zanim akcja rozwinęła się na dobre.
Seria skierowana jest do młodszych czytelników (12+), ale ja również bawiłam się przy niej świetnie i jestem pewna, że przypadnie do gustu nie tylko młodzieży, ale też starszym fanom fantastyki i mitologii greckiej. 🩵
[ współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung ]
October 22, 2024
2 tom zaczęłam praktycznie odrazu po skończeniu 1, jest to też bezpośrednia kontynuacja, a akcja zaczyna się tam, gdzie skończyła się ciemność, dlatego też według mnie tę historię należy czytać z ustaloną kolejnością.
Bardzo polubiłam się z bohaterami w tamtym tomie, więc w sumie cieszyłam się, że mogę dalej poczytać o ich losach. Zdecydowanie motywów jaki zachęciły mnie do przeczytania Ciemności to dark academia i turniej, a w 2 tomie akcja poszła dalej i elementów już tych nie ma..🥺
Patrząc na całość ten tom był ciekawy, a końcówka bardzo angażująca i pełna akcji. Zakończenie było okej, raczej z tych pozytywnych. Może trochę powtarzając się powiem, że to dla mnie idealna historia dla młodszych, choć tych starszych czytelników z pewnością też zaintryguje. Nie jest to fantasy z rozbudowanym światem, raczej stawiające na akcję i bohaterów niż przedstawienie szczegółowej rzeczywistości.
"Jasność, która nas rozdzieliła" również mi się podobała, choć przez brak wcześniej wspomnianych elementów oceniam ją trochę niżej. Z pewnością chętnie poznam (jeśli powstanie) kolejną książkę z tego uniwersum albo coś innego od tej autorki!
Wiek: 12/13+
Ocena: 6/10 ⭐
[współpraca reklamowa z wydawnictwem young]
Bardzo polubiłam się z bohaterami w tamtym tomie, więc w sumie cieszyłam się, że mogę dalej poczytać o ich losach. Zdecydowanie motywów jaki zachęciły mnie do przeczytania Ciemności to dark academia i turniej, a w 2 tomie akcja poszła dalej i elementów już tych nie ma..🥺
Patrząc na całość ten tom był ciekawy, a końcówka bardzo angażująca i pełna akcji. Zakończenie było okej, raczej z tych pozytywnych. Może trochę powtarzając się powiem, że to dla mnie idealna historia dla młodszych, choć tych starszych czytelników z pewnością też zaintryguje. Nie jest to fantasy z rozbudowanym światem, raczej stawiające na akcję i bohaterów niż przedstawienie szczegółowej rzeczywistości.
"Jasność, która nas rozdzieliła" również mi się podobała, choć przez brak wcześniej wspomnianych elementów oceniam ją trochę niżej. Z pewnością chętnie poznam (jeśli powstanie) kolejną książkę z tego uniwersum albo coś innego od tej autorki!
Wiek: 12/13+
Ocena: 6/10 ⭐
[współpraca reklamowa z wydawnictwem young]
October 31, 2024
współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young
Ocena: 5/5⭐️
Pokochałam pierwszy tom i drugi okazał się równie niesamowity. Ta dylogia zajmuje bardzo ważne miejsce w moim serduszku. Uwielbiam tę historię.
O stylu pisania wspomniałam w recenzji pierwszego tomu, ale wspomnę jeszcze raz - Natalia ma ogromny talent. Potrzebuję przeczytać więcej książek autorki. 🩷
Bohaterowie wkraczają do Podziemi dopiero za połową książki, ale wcześniejsza akcja była równie ciekawa i emocjonująca a w szczególności - przeurocza. Mieliśmy okazję zobaczyć, jak rozwija się relacja Kassandry i Holdena. Tworzą świetne duo, którego nie sposób nie polubić. Dodatkowo mamy w tym tomie o wiele więcej naszego kochanego Hektora - piekielnego ogara, który jest wegetarianinem - rozczuliło mnie to niezmiernie. Bardzo spodobało mnie również się, że wszyscy bohaterowie finalnie się jednoczą.
Emocje ogromne, tak jak w pierwszym tomie. Moja wyobraźnia działała na bardzo wysokich obrotach. Nie umiem wybrać, który tom jest lepszy - oba są niesamowite pod każdym względem.
Nie mogłam sobie wymarzyć lepszego zakończenia - jestem naprawdę zadowolona, że ta historia potoczyła się w ten sposób.
Dziękuję autorce za stworzenie tej historii. Podbijaj świat Natalia, Twoja twórczość zasługuje na ogromny rozgłos! 🥹🩷
Ocena: 5/5⭐️
Pokochałam pierwszy tom i drugi okazał się równie niesamowity. Ta dylogia zajmuje bardzo ważne miejsce w moim serduszku. Uwielbiam tę historię.
O stylu pisania wspomniałam w recenzji pierwszego tomu, ale wspomnę jeszcze raz - Natalia ma ogromny talent. Potrzebuję przeczytać więcej książek autorki. 🩷
Bohaterowie wkraczają do Podziemi dopiero za połową książki, ale wcześniejsza akcja była równie ciekawa i emocjonująca a w szczególności - przeurocza. Mieliśmy okazję zobaczyć, jak rozwija się relacja Kassandry i Holdena. Tworzą świetne duo, którego nie sposób nie polubić. Dodatkowo mamy w tym tomie o wiele więcej naszego kochanego Hektora - piekielnego ogara, który jest wegetarianinem - rozczuliło mnie to niezmiernie. Bardzo spodobało mnie również się, że wszyscy bohaterowie finalnie się jednoczą.
Emocje ogromne, tak jak w pierwszym tomie. Moja wyobraźnia działała na bardzo wysokich obrotach. Nie umiem wybrać, który tom jest lepszy - oba są niesamowite pod każdym względem.
Nie mogłam sobie wymarzyć lepszego zakończenia - jestem naprawdę zadowolona, że ta historia potoczyła się w ten sposób.
Dziękuję autorce za stworzenie tej historii. Podbijaj świat Natalia, Twoja twórczość zasługuje na ogromny rozgłos! 🥹🩷
Displaying 1 - 30 of 76 reviews