Σ' αυτό το βιβλιαράκι διασκεύασα μερικά παραμύθια που συγκέντρωσαν ο μεγάλος τούρκος λαογράφος Μποροτάβ και οι μαθητές του. Θεώρησα απαραίτητη αυτή τη διασκευή, διότι νομίζω ότι μ' αυτό τον τρόπο δίνουν μια πιο σωστή απάντηση στα προβλήματα του καιρού μας. Χωρίς να μιμούμαι την τεχνική γραφή των παραμυθιών, αλλά επωφελούμενος απ' αυτή, επιχείρησα να γράψω κι εγώ μερικά. Δεν ξέρω βέβαια αν θα σας αρέσουν, σίγουρα όμως θα σας ευχαριστήσουν εκείνα που μάζεψε ο Μποροτάβ. Όμως τα παραμύθια είναι προτιμότερο να τ' ακούς παρά να τα διαβάζεις. Ας αρχίσουμε λοιπόν: Μια φορά και έναν καιρό...
Nazim Hikmet was born on January 15, 1902 in Salonika, Ottoman Empire (now Thessaloníki, Greece), where his father served in the Foreign Service. He was exposed to poetry at an early age through his artist mother and poet grandfather, and had his first poems published when he was seventeen.
Raised in Istanbul, Hikmet left Allied-occupied Turkey after the First World War and ended up in Moscow, where he attended the university and met writers and artists from all over the world. After the Turkish Independence in 1924 he returned to Turkey, but was soon arrested for working on a leftist magazine. He managed to escape to Russia, where he continued to write plays and poems.
In 1928 a general amnesty allowed Hikmet to return to Turkey, and during the next ten years he published nine books of poetry—five collections and four long poems—while working as a proofreader, journalist, scriptwriter, and translator. He left Turkey for the last time in 1951, after serving a lengthy jail sentence for his radical acts, and lived in the Soviet Union and eastern Europe, where he continued to work for the ideals of world Communism.
After receiving early recognition for his patriotic poems in syllabic meter, he came under the influence of the Russian Futurists in Moscow, and abandoned traditional forms while attempting to “depoetize” poetry.
Many of his works have been translated into English, including Human Landscapes from My Country: An Epic Novel in Verse (2009), Things I Didn’t Know I Loved (1975), The Day Before Tomorrow (1972), The Moscow Symphony (1970), and Selected Poems (1967). In 1936 he published Seyh Bedreddin destani (“The Epic of Shaykh Bedreddin”) and Memleketimden insan manzaralari (“Portraits of People from My Land”).
Hikmet died of a heart attack in Moscow in 1963. The first modern Turkish poet, he is recognized around the world as one of the great international poets of the twentieth century.
افسانههای قدیمی که البته خیلیاشون شبیه بودن. قصهٔ پادشاها و پسرای فقیری که واسه ازدواج با دختر پادشاه دست به دامن جادو جنبل میشدن و حیوونایی که حرف میزدن و دیوای بدجنس و مادرای فداکار و نتیجههای اخلاقی از راستگویی و سختکوشی و مهر و محبت خلاصه :) بعضیاش رو برای برادرزادهم خوندم و دو تایی لذت بردیم. داستان ابر عاشق و الم کالم رو از بقیه بیشتر دوست داشتم.
Bu kitabı okulumun tavsiyesiyle almıştım. İlk defa Nazım Hikmet’in bir kitabını okudum. Biraz ağır geldiği için, kitabı normalde bitireceğimden biraz daha fazla sürede bitirdim ama kesinlikle değdi. Kitabın içinde birbirinden farklı bir sürü öğüt verici hikaye vardı. Sevdalı Bulut da bunlardan biriydi ve en uzun hikayeydi. Bu yüzden kitabın adının “Sevdalı Bulut” olduğunu düşünüyorum. En sevdiğim hikayelerden biri “Hızır” oldu. Bu hikayede, Hızır’ı bulmak isteyen bir padişahın yoksul bir adamı görevlendirilmesi anlatılıyor. Yoksul adam, karısı ve çocukları neredeyse açlıktan ölecekler... Bu yüzden yoksul adam Hızır’ı bulmak için padişahtan 40 gün istiyor. Bu sürede ise onlara istedikleri kadar yemek vermelerini istiyor. Bu 40 günün sonunda yoksul adam padişahın huzuruna çıkıp ona sırf 40 günü tok geçirebilmek için yalan söylediğini söylüyor. Bunun üzerine padişah küplere biniyor ve 3 vezirine ona nasıl bir ceza vermesini soruyor. 1. vezir ona adamı kırk parçaya bölüp, her bir parçayı asmayı öneriyor. 2. vezir ise derisini yüzüp içine saman doldurmayı öneriyor. 3. yani sonuncu vezir ise yoksul adamı bağışlamayı, çünkü yaptığı şeyin nedeninin çok açık olduğunu söylüyor. Bu olaylarda sonra ise, sürpriz hiç beklenmedik bir yerden geliyor. Yani aslına bu kitapta bu hikayeye benzer bir sürü öğüt verici hikaye var. Büyük, küçük herkes bu öğütlerin tadına bakmalı. Not: Eğer 7-8 yaşlarındaysanız bu kitabı bir büyüğünüzle paylaşarak okumak daha doğru olur :) Sevgiler: ADA SEVEN 💋
This entire review has been hidden because of spoilers.
Κατ’ αρχήν, υπέροχα τα σχέδια του Δ. Καλοκύρη, αντάξια της γενιάς παραμυθιών με τα οποία μεγάλωνα, άλλωστε αυτής της εποχής είναι. Την τωρινή ασάφεια, βιασύνη, φτήνια δεν την κατανοώ, δεν την αποδέχομαι. Το παιδί πρέπει να μεγαλώνει με χρώμα, με λεπτομέρειες, ας αφήσουμε τον υπαινιγμό και τις αλληγορίες για τις λέξεις, για το ρόλο των γονιών, εκείνες τις νυχτερινές στιγμές που υπήρχαν ακόμη όταν μεγάλωνα με το παραμύθι απ’ το στόμα του γονιού και το δίδαγμα μέρος παιχνιδιού και συζήτησης. Το παιδικό παραμύθι πρέπει να ταξιδεύει το παιδί, είτε διαβάζει, είτε του διαβάζουν.
Λυρικός κι ορθολογιστής ο Χικμέτ παίρνει παραμύθια παλιά και προσπαθεί να μην τους στερήσει την ομιχλώδη μαγεία τους, να τα κάνει πιο αληθοφανή. Αντάξια μιας εποχής που έχει σταματήσει να γεννά εικόνες και τρώει ό,τι της σερβίρει η τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια. Μεταφρασμένο το 1979, ξεχασμένο ίσως πια, μα όχι λιγότερο ωραίο.
Ωστόσο, είτε ο Χικμέτ πέφτει θύμα του ρεαλισμού που θέλει να διδάξει, είτε εμείς θύματα μιας πρόχειρης μετάφρασης, ή λόγω διαφορετικής κουλτούρας κάποια πράγματα δε μας ταιριάζουν. Ή τελικά όλη αυτή η περιφρούρηση, για τα νήπια να είναι λαθεμένη.
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ ΣΥΝΝΕΦΟ: αληθινά με ταξίδεψε ΧΙΖΙΡΗΣ: δε μου άρεσε το μήνυμα της επιβράβευσης γιατί ο καλός άνθρωπος είπε ψέματα, ενώ απ’ την άλλη καταλαβαίνω το λόγο και δεν ξέρω ίσως να το ‘κανα κι εγώ κι εν πάση περιπτώσει δεν έφυγε αλλά έμεινε να υποστεί τις συνέπειες ΑΛΕΜ ΚΑΛΕΜ: η ύπαρξη του γαϊδάρου κι η αναφορά στο πείσμα του ασύνδετα με όλα τα υπόλοιπα. Ο γίγαντας έκανε απόσταση 40 ημερών σε 23,5 ώρες, το παλικάρι πως έκανε το ίδιο εκτός κι αν γίνεται κι αυτό γίγαντας που όμως δεν το λέει πουθενά. Ενδιαφέρον το μαγικό παιχνίδι της οφθαλμαπάτης. Δε μ’ άγγιξε η ιστορία. ΤΥΦΛΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ: βάναυσο ΑΕΤΟΣ: τα γνωμικά των δρόμων ασύνδετα, το κόκκινο νερό υπερβολικά άγριο για παιδικό παραμύθι. Είχε όμως αέρα περιπέτειας και φαντασία. ΚΕΛΟΓΛΑΝ: Αν και βιάστηκε στο τέλος και κάποιες λεπτομέρειες ήταν παρόμοιες με προηγούμενα παραμύθια, είχε τα σωστά συστατικά. ΚΕΛΟΓΛΑΝ ΚΑΙ ΔΡΑΚΑΙΝΑ: Κακή επιλογή λέξεων, καλό μήνυμα. ΚΕΛΟΓΛΑΝ ΚΑΙ ΑΛΕΠΟΥ: δεν είμαι σίγουρος ότι τα μηνύματα της πονηριάς και της εκδίκησης ταιριάζουν για να διαδίδονται κι επίσης δε μ’ άγγιξε. ΓΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΓΡΗ: Κρίμα κι είχε προοπτικές. ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΟΙ: Διδακτικό για όλες τις ηλικίες, παρότι λίγο περίεργο. ΓΡΙΑ ΚΙ ΑΛΕΠΟΥ: Πολύ καλό, διττά. ΑΓΚΑΘΙ: Περίεργο, αλλά είχε πλάκα. ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ: Θα ‘θελα να το ακούσω, ή να το τραγουδήσω από ψυχής. ΠΑΡΑΜΥΘΙ Α: Εξαιρετικό. ΠΑΡΑΜΥΘΙ Β’: Εξαιρετικό.
Σε καμία περίπτωση δεν είμαι γονιός, ούτε τον παριστάνω. Επειδή όμως είμαι σε μια ηλικία που έχουν βαρέσει οχτώ χιλιάδες καμπανάκια, τα οποία αγνοώ αλλά θυμάμαι και το πώς μεγάλωνα, όπως και το πώς έφριττα βλέποντας τα σύγχρονα παιδικά παραμύθια, μια περίοδο φοιτητής που είχα δουλέψει σε κάποιο βιβλιοπωλείο ( και για να μην το κρύψω, ακόμα χαζεύω παιδικά βιβλία μερικές φορές ), έτσι κάνω αυτό το σχολιασμό.
Θα έβαζα 5 αστέρια για το ερωτευμένο σύννεφο και μόνο, αλλά δεν μπορώ να πω ότι τα υπόλοιπα παραμύθια με ενθουσίασαν. Μόνο 2-3 άξιζαν για μένα. Κι όταν λέω άξιζαν εννοώ ότι θα τα ξαναδιάβαζα σε μένα ή στο παιδί μου. Τι να πεις όμως για τον Χικμέτ...τεράστιος
Puoi trovare questa recensione anche sul mio blog, La siepe di more
Il Nuvolo innamorato è una raccolta di quindici fiabe che il poeta turco Hâzim Hikmet ha scritto rielaborando storie che sua nonna gli raccontava quand’era piccolo. Direi che è un libriccino ottimo per l’estate e, se avete dei bambini, destinatari originari dell’opera, potete prendere due piccioni con una fava.
L’edizione Mondadori (che ovviamente è fuori catalogo… prima o poi mi arriverà un brutto virus via email a forza di recensire bei libri fuori catalogo… Ubuntu proteggimi tu!) è molto bella con quest’illustrazione di Fabian Negrin che continua anche nella quarta di copertina. Peccato per l’assenza di illustrazioni all’interno che ne avrebbe fatto un’edizione più adatta anche ai più piccoli.
Le storie sono fiabe che sicuramente vi saranno familiari, magari in altre versioni, a conferma del fatto che, quando si parla di fiabe, tutto il mondo è paese e ci si può trovare a “casa” un po’ dappertutto. Abbiamo terzogeniti che salvano la situazioni, Orchetti mangia-umani, personaggi mitici, ricerche, prove da superare, e via dicendo.
Come particolarità, ho trovato nelle fiabe di Hikmet una vena di spiritualità, che raramente sono in grado di apprezzare e questa volta non ha fatto eccezione, ma riconosco che è solo una faccenda di gusti personali, quindi, se a voi piace, vi do un motivo in più per cercare di reperire questa raccoltina.
Μια συλλογή από ευχάριστα παραμύθια, γραμμένα όπως θα μας τα έλεγε κάποιος προφορικά και γι'αυτό ιδανικά για να τα διαβάσουμε κι εμείς σε κάποιον άλλο. Τα περισσότερα από αυτά απευθύνονται και σε μικρές ηλικίες, ενώ για τον ενήλικα αναγνώστη μπορούν να αποτελέσουν πηγή απόλαυσης χάρη στις όμορφες εικόνες τους, αλλά και λαογραφικού ενδιαφέροντος, χάρη στον έντονο τοπικό χαρακτήρα τους που συνυπάρχει με τα κοινά μοτίβα που απαντώνται στα παραμύθια διαφορετικών πολιτισμών. Στο τέλος του βιβλίου ο ποιητής Ναζίμ Χικμέτ γίνεται και ο ίδιος παραμυθάς και μας χαρίζει δυο ιστορίες γεμάτες ευαισθησία, με αποδέκτη το γιο του. Όπως λέει και ο ίδιος, "...τα παραμύθια είναι προτιμότερο να τ'ακούς παρά να τα διαβάζεις."
"İyi insanlar, iyi hayvanlar, iyi bulutlar hiçbir zaman kaybolmaz. Seven ölmez." Can Göknil'in renk renk resimleriyle birlikte yüzünüzü gülümsetecek bizden bir masal.
''Az gidip uz gidip, dere tepe düz gidip, arkaya dönülüp bakılınca bir arpa boyu yol gidildiğini görmek yok mu, işte bu benim küçük kafamın bir türlü almadığı nesneydi. Sözü ben alıyorum. Sesime inanışın sesini katarak şöyle diyorum; çok gittiler, dere tepe yok ettiler, bir de dönüp baktılar ki gorünmüyor kalkılan yer'' Yazar ''masallar eninde sonunda birbirine benzer'' diyor. ''Bilginler bu benzerliğin nedenleri etrafında tartışıyor, çeşitli görüşler ileri sürüyorlar. Beni ilgilendiren, benzerliklerin halkları birbirine yakınlaştırması. Bence nasyonalizmin sökmeyeceği kültür alanlarından biri de masallar dünyasıdır'' Yazar Boratav'ın derlediği masalları kendine göre işlemiş. ''Beğenip beğenmeyeceğinizi bilmem'' diyor. Masalları da Cem Kızıltuğ'un resimlerini de beğendim.
Birbirinden güzel tam 15 masal, hem de Nazım Hikmet'in anlatımıyla... Önemli Türk folklorcularından Pertev Naili Boratav'ın öğrencileri tarafından halktan toparlanan masalları kendine göre işleyen, alışık olduğumuzdan farklı bir Nazım Hikmet diliyle karşılaşıyoruz bu kitapta. Çocuklarımızın hayal dünyasını geliştirmek için masalların son derece gerekli ve önemli olduğuna inanıyorum. Bu yüzden çocuklara daha sık masal okumalı/okutmalıyız, tavsiyemdir. =)
Μου φάνηκαν ενδιαφέρουσες οι θεματικές του (shape-shifting, καλές πράξεις που ανταμείβονται, δοκιμασίες, μαγικά πλάσματα κι ομιλούμενα ζώα) αλλά, ειδικά προς το τέλος, αρκετά επαναλαμβανόμενες. Ωστόσο μου έκανε καλή παρέα, ειδικά όσο περίμενα το μετρό πριν και μετά τη δουλειά, και οι σελίδες πέρναγαν χωρίς να το καταλάβω
3.8/5
This entire review has been hidden because of spoilers.
Nazım Hikmet'in oğlu Mehmet'e yazdığı ama çocukken ona hiç okuyamadığı masallardan oluşan kitabı. Cem Kızıltuğ'un çizimleriyle daha da güzel olmuş kitap. Ancak on yaşından küçük çocuklara uygun bir kitap değil.
nazım'ın yazdıklarından nasıl bir insan olduğunu anlayabiliyoruz. dayanışmayı öne çıkarır, iyiliği ve doğruluğu hep üstte tutar ve umudunu her zaman korur, korumanı sağlar. kısa bir masal bunları anlatabilir mi? evet, nazım yazıyorsa anlatabilir, aktarabilir.
Seven kalp gerekirse parçalanır bin kalp olur da, sonra o bin kalp sevgiyle bir araya gelip yine sevdiğinin yanında durursa en güzel mutlu sonla biten masal olur
This entire review has been hidden because of spoilers.