Zawsze mówiono mi, że jeśli będę grzeczna, spotkają mnie same dobre rzeczy - dlaczego więc nie jestem szczęśliwa?
Czy czujesz, że często zadowalasz innych kosztem siebie? Czy kiedy chcesz powiedzieć „nie” lub bronić własnego zdania, boisz się, że ktoś źle o tobie pomyśli? A może tkwisz w kiepskich relacjach, bo za wszelką cenę unikasz sprawiania innym przykrości? Jeśli tak jest, możesz cierpieć na syndrom grzecznej dziewczynki. Prawdopodobnie od dziecka wpajano ci, że powinnaś być miła, skromna i zbytnio się nie wychylać. Pewnie już zauważyłaś, że świat wcale nie wynagradza twojego poświęcenia i kiedy ty stoisz w cieniu, inni błyszczą. Jako dorosła kobieta możesz jednak odwrócić schemat, który ci nie służy, przełamać wewnętrzne blokady i wreszcie śmiało sięgnąć po to, co oferuje życie.
Ta książka sprawi, że: - rozpoznasz szkodliwe przekonania, które odbierają ci pewność siebie, - zaczniesz podejmować decyzje w zgodzie ze sobą, - nauczysz się stawiać granice bez poczucia winy, - stworzysz relacje oparte na wzajemnym szacunku, a nie na poświęceniu, - przestaniesz bać się konfliktów i oceny innych, - przekonasz się, że twoje potrzeby są równie ważne, co potrzeby innych, - zbudujesz nowe życie na własnych zasadach.
El síndrome de la chica buena🌻❤️🩹 4/5⭐️⭐️⭐️⭐️ Es el segundo libro de @martamnovoapsico Sinceramente es un libro que te hace estallar la mente, de los que sabes que te van a cambiar la vida para bien. Creo que sea cual sea el punto en el que estés en tu vida leer este libro te va a aportar algo bueno. En él hace un recorrido desde la infancia hasta tu yo actual. Te hace conectar con mil emociones y plantearte cosas que ni siquiera sabias que sentías. Para mí es un libro sencillo gracias a sus numerosas explicaciones con ejemplos (que para mí es lo mejor del libro) aunque si le pongo 4 estrellas es porque algunas partes se me han hecho muy densas y muy pesadas, es un libro que me ha costado terminar pero porque realmente quería asimilar cada palabra que había en él y no es una lectura a la que esté acostumbrada, es el primer libro de autoayuda que me leo (aunque no me gusta llamarlos así) Me gusta mucho la forma tan cercana que tiene a pesar de que es un libro que puede leer cualquier persona, en muchos puntos sentía que me estaba hablando directamente a mí y eso es difícil de conseguir. Aporta muchos valores y en general te ayuda a gestionar emociones tan difíciles como la ira y la vergüenza. De todo corazón mi niña buena agradece a ver leído cada palabra de ese libro🫂
Me ha encantado. Mira que los libros de este tipo no me suelen llegar, pero este me he sentido totalmente abrazada por la autora e identificada como persona que vive en sus propias carnes el síndrome de la chica buena. Lo recomiendo.
Imprescindible si quieres saber por qué te sientes como te sientes y cómo puedes solucionarlo. No hay recetas milagrosas, solo mucho trabajo de autoconocimiento y aceptación. A quererse chicas buenas!!!
Bastante increíble lo de leer derrepench cosas que llevas años trabajando en terapia así todo ordenado y en tablas xdd. No soy fan de los libros que categorizan en autoayuda pqa veces hay un poquito de positivismo individualizado tóxico, pero en este caso na que ver. Me encantan las perspectivas (fundamentadas y contextualizadas ) que aporta Marta y la claridad en los enfoques en casa momento. Me ha fascinado y he agradecido mucho su escritura tan cuidada y amable hacia la persona que la lee. Se ha llorado leyéndolo
M'ha agradat molt, sento que realment he fet un petit viatge al meu interior amb aquest llibre i que aquesta tia no em coneix de res però sembla que tingui càmeres a casa meva o algo perquè sinó no entenc res! Sento que deixarà petjada en mi, ja l'ha deixat, tot el que diu: les eines i recursos que dona, les seves reflexions, les metàfores que utilitza... M'ha ajudat a entendre moltes coses i m'ha fet sentir molt vista. El recomanaria a qualsevol.
A través de esta lectura, mi cerebro ha hecho click varias veces sobre cuestiones, puntos de vista, reflexiones y herramientas que ni siquiera podía plantearme antes.
Este libro está escrito con tanto amor, tanto tacto y tanta dedicación que se siente como una hermana mayor que te acaricia, te consuela y te dice a la cara todo lo necesario para que espabiles y aprendas a tomar las riendas de tu vida con la mayor libertad posible, para vivir sintiéndote realmente feliz, plena y, lo más importante, en paz.
Es clave para aprender a conocernos, aceptarnos y acompañarnos a nosotras mismas a lo largo de nuestra vida.
Para mí ha sido definitivamente la mejor lectura en lo que llevo de año, y una de las mejores de mi vida, sin lugar a dudas. Ni que decir tiene que lo recomiendo encarecidamente a todas las chicas buenas (y chicos buenos) que se planteen si merece la pena o no, porque no hay adverbio que exprese cuánto la merece.
Este libro ha sido una hostia a mano abierta en la cara. No suelo leer libros de psicología pero éste me ha parecido súper enriquecedor e ilustrativo. El lenguaje con el que explica las cosas es claro, directo y amable, sin pretender dar lecciones de vida pero haciéndote sentir acompañada y ofreciéndote respuestas a preguntas que igual no te habías hecho todavía. A mí me ha ayudado mucho, así que no puedo recomendarlo más.
Empecé este libro con ansiedad, porque justo me acababa de enterar de que me tenían que operar, cosa que me genera mucha ansiedad porque como Marta soy muy catastrofista, y saber que ella le da miedo que le caiga una sombrilla de la playa y la mate me tranquiliza.
Creía que era un poco hijo puta y ahora me entero de que tengo un síndrome de niña buena un poco kekw. Si tuviera que resumir lo que más he aprendido de los dos libros de Marta es la consciencia y autoconocimiento, alejándose de la positividad tóxica, de la mierda, de libros de autoayuda, de padre rico, padre pobre. Lo peor que llevo es la culpa y la ansiedad, soy consciente de todo lo que hecho mal y con estos libros también soy mucho más consciente de la manipulación, y daño que hecho a la gente que quiero y el daño y manipulación que me han hecho a mí (me da pena que todos mis círculos se traten mal, siento que es más desconocimiento a que sean malos). Me encanta como se habla de transformar la culpa en responsabilidad y los ejemplos, ejercicios que se puedan aplicar, he mejorado un monton en como hablo a mí diálogo interno y transformar toda la culpa en responsabilidad y mejorar para llegar a tener paz. En la ansiedad no mucho, aunque ahora cuando aparece la abrazo y la entiendo en vez de reprimirla, eso hace que ahora todas mis emociones están a tope saliendo a presión, tiene sentido que después de decenas de años reprimiendo ahora en dos semanas no se arregle todos mis problemas de comunicación interna y externa.
Gracias a tener más autoestima y autocuidarme muchísimo, hice lo que más me ha costado abrirme con mis amigos. Y ESTOY SUPER ORGULLOSO sobre todo por la primera vez que lo hice. ¿Sabéis lo de pensar los ¿y si?, tantos buenos como malos? Pues la primera vez que me abrí fue HORRIBLE. Me llamaron pesado, que no querían hablar de ese tema y que textualmente: EN CADA CASA LLUEVE. Después de un par de ataques de ansiedad, al siguiente día lo hice con otros amigos. (No sé cómo tuve tanta valentía) Funciono estuve horas hablando de como me sentía y como se sentían ellos, ahora no tengo que dudar de si me quieren o no, porque lo verbalizamos. He puesto límites y he dicho algo que me cuesta un montón NO ES MI RESPONSABILIDAD, y me siento superliberado aunque haya personas que les moleste mucho que no sea siempre complaciente.
Estoy intentando hacer todos los cambios para ser una persona con: apego seguro, responsabilidad afectiva, comunicación asertiva, con buen diálogo interno, no manipular a las personas y autocuidarme para poder querer superbién y superbonito. Pero esto en dos semanas que me acabe los dos libros por mucho que lo intente y que me pase más de dos horas leyendo al día como quererme y querer, no es tan rápido ni fácil, esto con el tiempo lo conseguiré y saldré de todo lo que mi yo no quiere ser.
No está siendo fácil, cada día hay muchas emociones, pero prefiero vivir intensamente durante un tiempo a estar reprimiendo y teniendo vínculos instas fechos durante toda mi vida. Intento que me dé igual, lo rápido o lo lento que sea mi proceso de sanación no corro contra nadie. No tener el control es lo que me da más ansiedad, pero no puedo hacer nada, es superduro de aceptar y autoengañarme de que ¿y si hago esto? Cuando yo no tengo la decisión de nada. Me encantaría que mi futuro sea como mis ¿y sí? Más optimistas, pero seguramente no sean realistas. Es complicado vivir el presente cuando tengo que decidir cosas del futuro casi a diario, pero ahora solo vivo en mi hoy y en mi hoy solo quiero tratarme mejor para que mañana pueda ser más feliz. :)
Voy a leerme un libro de ficción ahora, para relajarme un poquito tanto cambio psicológico cansa un poquitin, a ver si alguno me hace risa
Me ha gustado mucho, y en algunos (muchos) momentos estuve como “sí soy”. Además, plantea muchos temas y ejercicios que sí son de ayuda. Sí que es verdad que este libro no me aportó tanto porque yo ya hice todo este trabajo en terapia (un besazo a mi psicóloga). Pero estoy segura que a mí yo de 18-20 años le hubiera volado la cabeza.
Os lo recomiendo a todas aquellas personas complacientes, sobre todo si estáis en el inicio de vuestro viaje de sanación <3
Aquest llibre m'ha ajudat molt a reflexionar sobre certs temes i és molt útil perquè dóna exemples pràctics. En el meu cas, crec que marca un abans i un després en el meu procés de desconstrucció.
Me ha gustado mucho. Te hace reflexionar sobre la mochila que llevamos "las chicas buenas", a qué puede deberse y te da herramientas para que empieces a priorizarte. Me parece maravilloso para tod@s los que quieran autoconocerse, romper patrones y evolucionar a una versión mucho más liberada.
Libro escrito por una psicóloga que no es el típico de autoayuda. El título es un poco tonto, pero el contenido está bien. Explica de manera profesional las características del síndrome y propone soluciones para las personas con dificultades asertivas.
This book helped me shatter the glass ceiling of people-pleasing and perfectionism. With relatable examples and insightful advice, this book empowered me to set boundaries, lose fear of rejection, and prioritize self-care. A must-read for anyone seeking freedom from self-doubt and societal expectations.
Me encantó. Un libro muy honesto, transparente y movilizador para identificar y comprender muuucho mejor como tantas mujeres, aunque hombres también, hemos aprendido a darle prioridad al complacer a otros y no a nosotras. Hay ejercicios y herramientas para identificar y gestionar mejor este "síndrome", lo que me pareció que hace más amoroso y completo el libro. Hay muchos más sobre este tema, y es el primero que leo, así que me ha sumado y ayudado bastante. Ahora a recordar y gestionar todo lo que me hace una mujer libre, y no solo una niña buena 💖🙌🏽.
Tuve la suerte de conocer a Marta en persona y darle las gracias por haber escrito esta maravilla de libro que merece la pena leer. No es el típico libro de autoayuda. Marta utiliza muchos ejemplos, explicaciones y metáforas que te ayudan a entender todo mucho mejor y a identificarte.
En mi opinión, es una lectura muy necesaria sea cual sea tu situación personal, ya que te va a aportar muchas cosas. Hace un recorrido desde tu infancia hasta tu yo de ahora, conectando con diferentes emociones y haciéndote plantearte muchas situaciones vividas. Aporta muchos valoras y en la tercera parte del libro te ayuda a gestionar diferentes emociones como son la ira, la culpa, la vergüenza y la ansiedad.
Muy útil, para todo tipo de personas. Abarca muchos temas. Te hace reflexionar, hacer ejercicios contigo misma. Libro para tener y consultar varias veces. Pasa a ser de mi biblioteca base.
Muy bien escrito y muy revelador para entender, aceptar y poner remedio a cosas que no sabemos por qué creemos pero que nos limitan en nuestro día a día.
🌸"Los propósitos vitales no son estáticos, si no que van cambiando a medida que evolucionas."🌸
⭐️ 10
OPINIÓN PERSONAL
🌺 Llevaba detrás de este libro meses y meses. Sabia que sería salvavidas y que me ayudaría a salir de ciertas rutinas tóxicas. No ha sido una lectura fácil, ni rápida. Ha sido una lectura de mi para mí, para mí yo pasado, presente y futuro.
❤️🩹 He identificado ciertas actitudes y a entender bastantes cosas que no era conscientes viviéndolas desde dentro. Me ha ayudado bastante "escucharlas" desde fuera para verbalizarlas e identificarlas.
❤️🩹 He tomado consciencia de lo necesario y curativo que es poner límites. Y el cómo hacerlo.
❤️🩹 Este libro ayuda a librarnos de ser políticamente correcta, a librarnos del síndrome de la chica buena para priorizar nuestro bienestar emocional y establecer relaciones auténticas, sanas y equilibradas.
📚 Si en tu día a día hay circunstancias que se te hacen bola, momentos que quieres explicar pero te asfixia en la garganta. Si piensas siempre primero en los demás y después en los demás. Este sin duda es tu libro.