De kwaliteit van het onderwijs valt of staat bij de kwaliteit van de leraren en de manier waarop zij hun lessen vormgeven. Dit lijkt logisch maar blijkt in de praktijk niet zo vanzelfsprekend. Dit manifest pleit voor tien fundamentele maatregelen die nodig zijn om het onderwijs zélf weer het speerpunt te maken van het onderwijsbeleid in plaats van de (financiële) targets van de onderwijsbestuurders. Het doel is om het onderwijs weer op een niveau te krijgen dat kinderen en ouders recht doet en dat past bij een welvarend land als Nederland.
Zomaar wat quotes uit het boek. Als die je aanspreken, dan is dit het boek voor jou (het mag duidelijk zijn, ik heb er niks mee).
"De onderwijsassistent met een mbo-achtergrond schuift aan bij de pabo, om snel door te groeien naar de status van bevoegd onderwijzer. Met als gevolg dat iemand die nooit enige belangstelling voor lezen, schrijven en rekenen heeft gehad, kinderen moet leren lezen, schrijven en rekenen."
"Bij de responsiviteit van het onderwijs wordt gekeken of het onderwijs goed aansluit bij de behoeften van de omgeving. Sluit het bijvoorbeeld nog goed aan bij de arbeidsmarkt en bij de maatschappelijke verwachtingen?"
Een voorbeeld van wat dit boek een 'pedagogische' vraag noemt: "Hoe zorg je dat de geringe onderwijstijd die je tot je beschikking staat optimaliseert of maximaliseert?" (ik weet niet wat hier pedagogisch aan is, maar soit)
“Dat mannen steeds minder graag kiezen voor de pabo heeft meerdere redenen. Onderzoek van Geerdink uit 2007 laat zien dat mannelijke studenten vaak kritisch zijn op het (in hun ogen) te lage niveau van de opleiding. Ze vinden dat er te veel nadruk ligt op de persoonlijke vorming en het persoonlijke reflecteren, en er te weinig aandacht is voor de aansluiting tussen theorie en praktijk.”
“Het funderend onderwijs legt het fundament voor onze sociale en economische toekomst en voor de bestaanzekerheid van elke nieuwe generatie.”
Helder geschreven manifest, dat je ook als zodanig moet beschouwen. Komt daardoor soms wat kort door de bocht over, maar het is wel gemeend, onderbouwd, en vertegenwoordigt de stem van de leraar. Met wat meer eindredactie had er wel nog wat geschaafd kunnen worden: sommige zaken worden meerdere keren herhaald, en de schrijfstijl varieert een beetje (de stem van Ton van Haperen is hier en daar onmiskenbaar - waar anders vind je in een boekje over onderwijs een korte verhandeling over de teloorgang van The Beatles?). In de andere reacties hier wordt over 'onwaarheden' gesproken. Ik heb ze niet gezien. Al met al denk ik dat iedereen dit manifest moet lezen, de minister(s) als eerste.
Goed bedoeld, maar slechte uitwerking. Ik heb zelden zo'n slecht geschreven en vormgegeven boek over het Nederlandse onderwijssysteem gelezen. Een verzameling van algemeenheden, open deuren en slecht onderbouwde suggesties. Echt niet alle ideeën in dit boek zijn slecht, maar ze gaan volledig verloren in de warrige structuur. Geen aanrader!
Wel een aanrader is dan de podcast die ik op 1 december bij Tjipcast hoorde met één van de schrijvers van dit boek (Jan Drentje). Daarin komt het verhaal veel beter over. Ik zou het daarbij laten en dit boek laten liggen...
Prettig leesbaar, de context en de probleemstelling wordt goed geschetst, duidelijke oplossingsrichtingen. Hopen dat mensen in Den Haag dit boek lezen.