Wanyiwa1,593 reviews134 followersFollowFollowFebruary 24, 2018เรื่องนี้เป็นการเล่าถึงความคิดที่ได้จากการเดินทางไปยังที่ต่างๆ ที่ยังคงรวบรวมบางตอนมาจากการตีพิมพ์ในมติชนฉบับวันอาทิตย์ ในช่วงธันวาคม 2541-กันยายน 2542 และบางตอนมาจากคอลัมน์ "กวี/กระวาด" ในมติชน สุดสัปดาห์ ระหว่างปี 2539-2542 ซึ่งเป็นแนวคิดจากการเดินทางที่คมคาย ช่างคิด ในภาษาที่สละสลวยด้วยสำนวนเฉพาะตัว แฝงด้วยอารมณ์ขัน และการกระทบกระเทียบเปรียบเปรยกับสังคมและการเมืองรอบตัว ที่จัดว่ามีเสน่ห์ ชวนอ่าน และประทับใจมากๆโดยส่วนตัวแล้ว เราไม่ใช่นักเดินทาง และบอกตรงๆว่าไม่ได้ชื่นชอบการเดินทางเท่าไหร่ หรือหากจะมีการเดินทางอยู่บ้าง ก็มักจะเลือกการเดินทางที่ไม่ได้มีการผจญภัยอะไรมากมายนัก หรือที่เหมาะกับสภาพสังขารของตัวเองเป็นหลัก แม้จะชื่นชมวัฒนธรรม อารยธรรม ศิลปกรรม และสถาปัตยกรรม ชิ้นเอกที่เป็นมรดกตกทอดจากประวัติศาสตร์หรือจากศิลปินเอก แต่ก็ไม่เคยถึงกับดั้นด้นให้ต้องไปเห็นกับตา (แม้ว่าหากได้เห็นเป็นบุญตาก็จะยิ่งดีก็ตาม) แต่ก็นึกอิจฉาคนที่มีใจรักการเดินทางในลักษณะแบกเป้ท่องเที่ยวแบบนี้อยู่เสมอๆ เพราะดูน่าสนุกและคงเปิดหูเปิดตามากมายบินหลา ให้ข้อคิดดีๆไว้เยอะมาก และแม้บางอย่างจะคิดไม่ค่อยตรงกับคนที่ไม่ใช่นักเดินทางอย่างเราบ้าง แต่ก็ต้องยอมรับจริงๆว่าตัวหนังสือของบินหลามีเสน่ห์จริงๆ ในบางตอน (จริงๆก็เกือบทุกตอนนั่นแหละ) สามารถทำให้เราหัวเราะไปกับอารมณ์ขันของเขา บางตอนก็ทำให้เราสะใจไปกับการเสียดสีประชดประชันผู้คน สังคม และการเมือง รวมถึงบางตอน ก็สามารถทำให้เราเสียน้ำตาไปกับตัวหนังสือของเขาได้ด้วยเหมือนกันnon-fiction travel
ดินสอ สีไม้1,070 reviews178 followersFollowFollowSeptember 25, 2016บินทีละหลา เป็นเล่มที่บินหลาจำพรรษาหน้าฝนหยุดพักจากการเดินทางท่องโลก มาเดินทางท่องใจตัวเองรำลึกถึงการเดินทางนานาครั้งที่ผ่านมาเล่าการท่องเที่ยวตลอดชีวิต ที่ไม่มีจุดหมายปลายทางมีเพียงเหตุการณ์และสถานการณ์ ขยำ ยำ ปรุง ในรสชาติแบบบินหลาพร้อมเสิร์พเป็นตอนๆ อันว่าด้วยความหมายของการท่องเที่ยวมากกว่าจุดหมายที่ใดที่หนึ่งแม้จะเป็นประสบการณ์การเดินทางแบบเป็นต่อนๆ ไม่ต่อเนื่องบินหลายังสามารถเขยิบดีกรีสร้างความเร้าใจให้เพิ่มขึ้นในทุกตอนได้แบบเดียวกันกับ ‘ลองทริป’นับเป็นลีลาการเล่าอันร้ายกาจเฉพาะตัวthai
REMEMI3ER195 reviews12 followersFollowFollowDecember 1, 2019เชื่อว่าถ้าได้อ่านหนังสือเล่มนี้เมื่อ 20ปีที่แล้ว ต้องรู้สึกว่าคูลมากแน่ๆ เป็นความเรียงเรื่องเล่าการเดินทางของคุณบินหลา ไม่มี google maps มีแต่แผนที่ทหาร 1:400,000 ไม่มีของฝากการท่องเที่ยว แต่มีตราปั๊มไปรษณีย์เป็นที่ระลึกแทน มันดูยากและมีเสน่ห์ นึกภาพ 20ปีที่แล้ว ตอนที่ยังไม่มี blog หรือสื่อต่างๆที่ขยันนำเสนอการเดินทางท่องเที่ยวเหมือนอย่างวันนี้ ตอนนั้นถ้าใครได้ออกเดินทางแบ็คแพ็คไปยังที่ต่างๆต้องคูลมากขนาดไหน แต่มีสิ่งนึงที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานหรือตอนนี้ การเดินทางก็ยังเป็นสิ่งที่มนุษย์ปรารภนาเสมอ ไม่ต่างกันเลย.. ความยากของการอ่านหนังสือเล่มนี้คือ ภาษาเขียน เช่น บางคนก็เป็นบางใคร หรือคำบางคำที่เราไม่เข้าใจเยอะมาก ทำให้ต้องใช้สกิลการอ่านแบบ skimming อาจเพราะอ่านแต่หนังสือการเดินทางของคนรุ่นใหม่ เลยทำให้เข้าไม่ถึงมากนัก2019