Opowieść o intrygach, żądzy władzy i fanatyzmie. Historia ludzi uwikłanych w zdrady, bratobójstwa, perwersje seksualne. Z jednej strony kultura, z drugiej sztuki walki – oto dziedzictwo samurajów, pełnych sprzeczności wojowników i artystów.
Nie sposób wyobrazić sobie historii Japonii bez samurajów. W ciągu siedmiuset lat sprawowania rządów odcisnęli na Kraju Kwitnącej Wiśni niezatarte piętno. Kim byli? Nieznającymi strachu wojownikami czy pozbawionymi skrupułów politykami, którzy siłą podporządkowali sobie cały naród i wprowadzili dyktaturę wojskową? A może poetami, filozofami i malarzami, bezgranicznie przywiązanymi do ceremonii herbacianej i do zen, tak bardzo z nimi utożsamianego, że postrzeganego jako jeden z ich atrybutów?
Interessante come lettura per cultura personale ma ho fatto una gran fatica a seguire i fatti storici suddivisi in capitoli in base ai personaggi/tematiche. Anche all'interno dei vari capitoli i fatti non risultano sempre in ordine cronologico purtroppo e ciò mi ha reso difficile il proseguimento fino alle ultime pagine.
[3.5] Jestem trochę laikiem w tej dziedzinie historii (mało tego w szkole) i tempo było dość prędkie, jednak dobrze mi się czytało tę książkę i znowu nie wiem czemu to ma aż takie słabe noty
Mamma mia, che coraggio a scrivere questo libro. Se sei uno storico, lascia fare il mestiere dello scrivere a chi lo sa fare, per favore. Una serie di capitoli, ognuno incentrato su un samurai o su un personaggio/avvenimento significativo nella storia del Giappone. SCRITTO DA CANE. E' un ibrido tra un manuale di storia e un romanzaccio da quattro soldi, il risultato è una schifezza totale, sconclusionata e delirante. Pagine pagine di parole scritte malissimo, per dire due cagate sui daimyio. A 'sto punto preferisco un manuale serio e rigoroso, che non cerchi il compiacimento dello scrivere romanzato A CASO. Perchè non sei capace, caro mio.
Il saggio in forma romanzata funziona solo se l'autore è un brillante scrittore e uno storico erudito. A quanto pare Arena non è né l'uno né l'altro, e il risultato è un racconto poco avvincente e un affresco storico sbiadito.
Samuraje, kto o nich nie słyszał. Motyw tych japońskich wojowników często był wykorzystywany w literaturze czy kinematografii. Ale przyznam szczerze, że moja wiedza o samurajach była uboga. Zmieniło się to po lekturze publikacji Leonardo Vittorio Areny.
Publikacja składa się z trzynastu rozdziałów, w których autor omawia najważniejszych w historii Japonii samurajów. Nie ukrywam, że na początku trudno było mi się odnaleźć wśród tych japońskich nazwisk, które wyglądają bardzo podobnie, a ich natłok także nie ułatwiał sprawy. Z każdym kolejnym rozdziałem było coraz lepiej, przyzwyczaiłam się do stylu autora, który nie jest specjalnie naukowy, więc na spokojnie wszystko zrozumiecie, nie trzeba się go obawiać. Moje trudności z przystosowaniem się do treści publikacji wynikały z tego względu, że przed lekturą "Samurajów" nie wiedziałam zupełnie nic na ich temat, a także nie interesowałam się specjalnie historią Japonii. Ale dla tych czytelników, których fascynuje Kraj Kwitnącej Wiśni i japońscy wojownicy i przed sięgnięciem po tę publikację czytali coś więcej na ich temat, to na pewno łatwiej i lepiej odnajdą się w tejże książce niż ja.
Publikacja spod skrzydeł wydawnictwa RM przedstawia historię samurajów od pierwszego do ostatniego samuraja, dzięki opowieści o tych bohaterskich i honorowych wojownikach poznajemy też historię Japonii, która jest z nimi nierozerwalnie związana. Historia ta naznaczona jest walkami klanów, bitwami, rozlewem krwi, niekiedy ze starć bratobójczych, o władzę i dominację nad państwem. Wojownicy ci odznaczali się odwagą, walecznością, bohaterstwem, męstwem, a honor cenili wyżej niźli życie. Woleli popełnić sepukku niż poddać się. Ich historia jest bardzo ciekawa. To doprawdy fascynująca wędrówka z intrygującymi postaciami z kart japońskiej historii. Publikacja jest świetnie wydana, zawiera ilustracje, które rozpoczynają rozdziały. Jedynie do rozmiaru czcionki mogłabym mieć jakiekolwiek zażalenia, bo nie ułatwiała szybkiej lektury, mogłaby być odrobinę większa. Na końcu książki odnajdziemy glosariusz z wyjaśnieniem wszystkich użytych w tekście japońskich słów czy zwrotów, a także kalendarium bardziej zwięzłe i te szczegółowe, które stanowią świetne podsumowanie całej historii budowania potęgi samurajów, a także bibliografia, która pozwala zajrzeć do innych dzieł, jeśli świat japońskich wojowników nas zaintryguje.
"Samuraje. Triumf i upadek japońskich wojowników" to fascynująca podróż do świata walecznych wojowników, niepozbawiona zdrad, mrocznych intryg czy zabójstw z tytułu zemsty czy zdobycia władzy. Dzięki tej książce można dowiedzieć się czegoś więcej o Japonii, kraju o którym w szkole na historii nie mówiono zbyt wiele. To doprawdy wspaniała dawka ciekawostek historycznych. I choć lektura nie należy do najłatwiejszych i wymaga skupienia to warto ją poznać, bo dzięki niej poznajemy nieznany, barwny i egzotyczny świat Kraju Kwitnącej Wiśni i ich najsłynniejszych przedstawicieli, czyli samurajów. Polecam jak najbardziej !
Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu RM.
Opera ibrida che assume, a tratti separati tra loro, i connotati di saggio storico, romanzo storico e saggio filosofico. Più che ripercorrere una parte della storia del Giappone, che pure emerge dai diversi capitoli, l’autore vuole soffermarsi sui personaggi più carismatici e importanti dell’epoca dei samurai. Egli ne indaga le personalità e fa risaltare il loro contributo alla storia di quella che viene definita una “casta di guerrieri”. Da questa tendenza principale divergono alcuni capitoli che si soffermano invece su eventi significativi per comprendere il retroscena culturale ed etico dei samurai e soprattutto la sua evoluzione nel corso del tempo.
Il fatto che non sia un saggio storico “puro” potrebbe far storcere il naso a coloro che se lo aspettano ma, d’altro canto, può rendere l’opera più appetibile a chi è solo interessato ad approfondire alcuni aspetti della storia dei samurai. Personalmente, ho trovato spesso disorientante il cambio di “genere”, soprattutto quello relativo alle parti romanzate. Esse aprono ogni capitolo ma si riferiscono a eventi che verranno raccontati solo dopo diverse pagine e che non sono direttamente collegati alla conclusione dei capitoli precedenti. In questo modo interrompono la continuità che ritengo necessaria in un’opera storica, creando confusione.
Lo stile cambia a seconda del genere caratteristico di ogni sezione e, in linea di massima, è fluido e godibile.
Nel complesso, ritengo la qualità dell’opera “disomogenea”: alcuni capitoli funzionano molto bene a differenza di altri la cui lettura è più difficile. La mia valutazione ideale del libro sarebbe di 3,5 stelle: un’opera che, con queste premesse, consiglierei a chi è appassionato dell’argomento.
Na pewno większości z Was Japonia nieodłącznie kojarzy się z samurajami. Kultura masowa stworzyła dla nas obraz samuraja, jako mężczyznę w szerokim kimonie z warkoczem na głowie, który świetnie włada długim mieczem.
Ale czy zastanawialiście się kiedyś kim byli samuraje naprawdę, skąd się wywodzi ich kultura i jaki wpływ mieli na historię Japonii?
Czytając książkę dowiecie się wielu ciekawych faktów odnośnie życia publicznego i prywatnego samurajów.
Autor opowiada nam o znanych postaciach na przestrzeni wieków, bo warto dodać że pierwsze wzmianki o samurajach sięgają już XI wieku.
Z książki wyłania się obraz samuraja, zarówno jako nieznającego strachu wojownika, czy pozbawionego skrupułów polityka ale też poetę, czy artystę bezgranicznie przywiązanego do kultury zen i ceremonii picia i parzenia herbaty.
Ich historia to opowieści o walkach, intrygach, zdradach, fanatyzmie, kulcie miecza, bratobójstwach, perwersjach seksualnych ale z drugiej strony to fascynujące studium o głębokiej historii duchowości i poczuciu estetyki czy nieprzeciętnego miłosierdzia.
Dowiedziałam się mnóstwo ciekawych informacji odnośnie Kraju Kwitnącej Wiśni i zrozumiałam, że na kształtowanie życia i dziedzictwa samurajów składała się zarówno kultura wysoka jak i trudna sztuka walki. Że byli jednocześnie wojownikami i artystami, myślicielami i strategami.
Przez 700 lat sprawowali rządy w Japonii i odcisnęli niemałe piętno na tym kraju. Autor w znakomity sposób wytłumaczył jak ich obecność wpłynęła na obecny stan społeczeństwa japońskiego.
Chcecie dowiedzieć się czym było seppuku czy bushido...przeczytajcie koniecznie!
Konstrukcja książki jest ciekawa. Autor podzielił ją na rozdziały, z których każdy dotyczy innego okresu i osoby. Na początku każdego dostajemy krótki fabularny fragment stanowiący wyrwany moment z danego wydarzenia (wg wyobrażenia autora). Zaraz po takim wstępie mamy konkrety - dużo nazw, nazwisk, dat, troszkę się gubiłam. Brakowało mi głębszego wprowadzenia. Jednak! Nie zmienia to tego, że treść była bardzo ciekawa i jeśli ktoś potrzebuje rozbudować swoją wiedzę, to trafi idealnie. Laicy mogą się zmęczyć - rety, nawet ja się zmęczyłam, a nim nie jestem...
Na końcu książki dostajemy glosariusz i kalendarium. Każde japońskie słówko jest zapisane przy użyciu kursywy - wówczas wiemy, że możemy sprawdzić jego znaczenie z tyłu, a szczegółowe kalendarium to takie odświeżenie wiadomości w pigułce - cudo.
Mimo to, ja nie jestem do końca zachwycona tym tytułem, ponieważ brakowało mi w tej książce spójności, te fabularne fragmenty mało co wprowadzały, a trochę mnie dezorientowały. Kwestie historyczne bardzo liczne i jednocześnie oszczędnie przedstawione, co - gdy starałam się ze wszystkim nadążyć i przyswajać podane informacje - mnie męczyło. Na pewno nie była to lekka lektura i z pewnością wymaga skupienia.
Jest to spojrzenie na historię Japonii, przy którym autor prezentuje jak doszło do wielu zmian, są to informacje warte poznania i pod tym względem zachęcam. Zwłaszcza, że mimo wszystko autor na nowo rozbudził we mnie fascynację historią Kraju Kwitnącej Wiśni. Prawdą jest, że nie polubiłam się z jego stylem, opornie mi się to czytało, ale jednak treść mi się podobała i myślę, że kiedyś do niej wrócę, tak na spokojnie.
A partire da una breve narrazione di una vicenda legata a un samurai famoso vengono raccontate in più capitoli ascesa, splendore e declino della casta giapponese dei Samurai. Le curiosità inserite in questo libro sono molto interessanti, ovviamente alcune più di altre, e la forma ibrida romanzo-saggio di ogni capitolo è un incentivo a ogni volta a proseguire nella lettura. Pure lo sforzo nel cercare di dare un quadro completo socio-economico-culturale per ogni passaggio è lodevole. Quello che manca a mio parere è una coesione, una visione di insieme tra tutti i capitoli, che io ho trovato molto a compartimento stagno, se non per il ritorno di determinati nomi della storia nipponica. Un'altra cosa che manca secondo me è una descrizione geografica del tutto, perché se da un lato vengono usati nomi che sicuramente sono corretti per noi occidentali sono nuovi e inusuali, come anche in nomi dei personaggi. Una lettura ampiamente consigliata, che vive di alti e di bassi in basse alla vicenda narrata ma che forse richiede un certo tipo di conoscenza pregressa che non tutti hanno, me compreso
This entire review has been hidden because of spoilers.
Przeczytanie tej książki odmieniło moje postrzeganie samurajów, wszelkie wyobrażenia ulotniły się, a na ich miejscu pojawił się obraz człowieka wyniszczonego przez zdrady, wszelakie intrygi i walkę o władzę. Najbardziej uderzyła we mnie historia Musashiego, który różnił się całkowicie od wyobrażeń wykształtowanych przez gry, filmy i anime. Pozycję serdecznie polecam.
Not sure if it was the original text, the translation or both - but the writing in this was horrendous and I barely blundered through. I knew enough history to piece together the chaotic narrative.
Un libro interessante e ricco di contenuti storici, che offre uno sguardo approfondito sul mondo dei samurai. L’ho trovato affascinante, ma anche piuttosto denso e non sempre di facile lettura. A tratti l’organizzazione degli eventi mi è sembrata un po’ caotica, ma resta una lettura valida per chi vuole immergersi davvero nella storia di questa leggendaria casta.
Il saggio in forma romanzata funziona solo se l'autore è un brillante scrittore e uno storico erudito. A quanto pare Arena non è né l'uno né l'altro, e il risultato è un racconto poco avvincente e un affresco storico sbiadito.