In 1993 verdwijnt tijdens nieuwjaarsnacht de zestienjarige Johanna van Vliet op mysterieuze wijze. De politie staat voor een raadsel, het lijkt alsof het meisje in het niets is opgelost. Niemand heeft die bewuste nacht iets gezien en al snel lopen de weinige sporen die er zijn dood.
Vijfentwintig jaar na dato verdiept inspecteur Ben de Groot van het coldcaseteam zich opnieuw in de zaak, in een ultieme poging hem alsnog op te lossen. Maar wanneer hij de familie hierover inlicht, lijken Johanna's broer en bejaarde vader onaangenaam verrast door deze ontwikkeling. Johanna's moeder is bijna aan de verdwijning van haar dochter ten onder gegaan, wat voor nut heeft het dan nu om alles weer op te rakelen? Alleen Johanna's nichtje Olivia – die enkele jaren na de verdwijning is geboren – toont interesse in het mysterie rond haar tante. Zij begint haar eigen onderzoek en volgt een spoor dat uiteindelijk strekt tot in Denemarken en Groenland. Maar hoe meer ze ontdekt, hoe meer haar eigen leven in gevaar komt.
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In 2002 debuteerde hij met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. Na vier titels ontstond het idee om daarnaast andere boeken onder pseudoniem uit te brengen. All-inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Ook voor de volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt en inmiddels is dat het unieke handelsmerk geworden voor deze ijzersterke vakantiethrillers.
Alle titels (All inclusive, De vlucht, Zomertijd, Cruise, Après-ski, De suite, Zwarte piste en Bella Italia ) zijn in de bestsellerlijst verschenen. De zomerthriller Cruise (2009) werd genomineerd voor de NS Publieksprijs 2010. Noorderlicht (verschijning januari 2012) is het laatste Suzanne Vermeer-boek dat Paul Goeken geschreven heeft.
Dit boek echt super snel uitgelezen. Leest echt heel makkelijk en fijn. Je bent de hele tijd aan het denken hoe het nou zit. Ook weer korte hoofdstukken (vind ik persoonlijk erg fijn). Goed en spannend boek!
Inspecteur Ben De Groot heeft al een lange carrière achter de rug. Om uit te bollen en het net voor zijn pensioen wat rustig aan te doen, werkt hij sinds kort in het coldcaseteam. Eén zaak van vroeger is hem altijd bij gebleven en deze wil hij heropenen: de verdwijning van de zestienjarige Johanna Van Vliet in 1993. Jaarlijks verschijnt er een coldcase kalender en hij wil de familie inlichten dat hij de zaak van Olivia op de kalender wil zetten om zo nieuwe tips binnen te krijgen. Maar wanneer hij de familie inlicht, blijken Johanna’s broer en vader niet zo enthousiast te zijn. Johanna’s moeder wil echter weten wat er met haar dochter gebeurd is evenals Olivia, haar kleindochter en Johanna’s nichtje. Olivia, wil haar scriptie doen over de verschillen tussen de vroegere onderzoeksmethodes en de nieuwe, waarin DNA cruciaal is geworden. Hierdoor begint ze ook haar eigen onderzoek naar de verdwijning, naast deze van Ben. Dit brengt hen naar Denemarken en zelfs Groenland.
Conclusie
Een eerste tip aan de lezers die Ijskoud willen lezen, is om de achterflap niet te lezen, ook deze keer staat er een kleine spoiler in, wat toch wel jammer is, het neemt voor een stuk toch wel wat spanning af omdat je weet dat……
De cover van deze Suzanne Vermeer is weer zeer geslaagd. De meeste boeken van Vermeer hebben toch wel altijd een zeer verzorgde cover en zijn kenmerkend te noemen: een vrouw in een winters landschap (of voor de zomereditie in een zomers landschap). Dit maakt de boeken wel zeer herkenbaar als je ze ziet liggen in de bibliotheek of boekhandel.
Het verhaal wordt op een eenvoudige manier verteld. We volgen Olivia en leren haar ook goed kennen. Voor mij waren er wel net iets te veel toevalligheden in het verhaal, zoals Ben zijn gsm die het plots niet meer doet, Olivia die in hetzelfde Hostel verbleef als Malik, … het lijkt er wel wat bij gesleurd om het verhaal sneller verder te laten lopen. Wel wat jammer, want het zou het boek toch wel beter gemaakt hebben mochten deze er niet zijn geweest. Het verhaal is spannend en goed opgebouwd, maar de soms onlogische wendingen werd het verhaal voor mij soms wel wat afgebroken.
Ik miste ook wel de romantische toets die vaak kenmerkend bij Suzanne Vermeer. De spanning en de winterse setting waren dan wel weer in overvloed aanwezig.
Mijn interesse om een trip naar Groenland te maken is zeker gewekt. Een pluspunt is zeker hoe de auteur ook bepaalde sociale thema’s aansnijdt. Met een nogal scherpe pen verwijst zij naar de barre leefomstandigheden van de Inuit. Het is duidelijk dat de auteur een grote kennis heeft van Groenland en Denemarken en deze dan ook graag benut in haar verhaal.
Voor de Belgische lezers is het leuk om te weten dat de coldcase kalender in Nederland ook echt bestaat en geen fictie is. Het is altijd interessant als in een fictie ook echte feiten worden aangehaald en gebruikt.
Zoals alle Suzanne Vermeer boeken was ook deze een goede, onderhoudende en gezellige winter thriller, jammer van de ‘toevalligheden’, anders had ik het boek toch wat meer sterren gegeven. Nu scoor ik het 3.5 ster.
Lees dit maar niet. Zonde van je tijd. Teveel toevalligheden in het boek - ik werd er simpel van - en de dader en z’n verhaal zijn ook een zware anticlimax. Onverwacht, dat wel, maar vergezocht. Denk je goh verhalen over Groenland en Kopenhagen, lekker wegkwijnen bij mooi omschreven omgevingsindrukken, maar dat viel tegen. Goed, ik heb net Daar waar de rivierkreeften zingen uit en daardoor ben ik erg verwend denk ik. Alsnog, ik begrijp dat dit boek helaas net de 3 ⭐️ haalt, ik vond er niks aan. Next.
Suzanne Vermeer heeft zichzelf overtroffen, want als er één boek is waar je het ijskoud van krijgt, is het toch wel 'IJskoud'. Vanaf het begin is er een behoorlijke onderhuidse spanning te voelen die je door het verhaal heen loodst. Want wat is er gebeurd met Johanna vijfentwintig jaar geleden: heeft ze ergens een nieuw bestaan opgebouwd of heeft iemand haar vermoord? Voor ik het wist, was ik alweer over de helft.. en had ik het boek uit! Eenvoudig geschreven, waardoor je als buitenstaander zelf de puzzelstukjes in elkaar probeert te passen. Maar dan alsnog wordt verrast op het einde hoe het precies in elkaar steekt. Echt een toffe thriller. Het einde had misschien net iets verrassender kunnen lopen, maar voor de rest alle vier de sterren waard.
Ik heb al enige boeken van "Suzanne Vermeer" gelezen en vond ze altijd redelijk entertaining, maar was nooit super enthousiast. Maar over deze wel, vond het een spannend verhaal maar zat aan het einde zelfs met tranen in de ogen omdat het ook de menselijke aspecten mooi behandelde. Ik werd een beetje verliefd op Ben de Groot, de inspecteur van politie die bijna met pensioen gaat en nog wat ColdCase gevallen mag oplossen, die mevrouw de Groot adoreert en aan het einde van het verhaal zelf ook wijzer is geworden door de coldcase die hij heeft helpen oplossen. Ik hoop op nog een paar coldcases met Ben de Groot!
Het was wel een leuk boek, maar het einde vond ik niet heel logisch. Eigenlijk heb je het hele boek een beetje voor niks gelezen, want de eerste 200 pagina's hebben amper invloed gehad op het einde. Beetje jammer en zonde van je tijd.
Het is al weer een tijdje geleden dat ik een boek van Suzanne Vermeer heb gelezen. IJskoud is weer een ouderwets spannend verhaal. Vijfentwintig jaar geleden verdween de toen zestienjarige Johanna spoorloos, nimmer werd er iets van haar gevonden. Als een cold case team van de politie het dossier weer opent, is niemand van haar familie daar eigenlijk blij mee, behalve Olivia, haar nichtje. Ze is altijd nieuwsgierig geweest naar haar tante, maar de familie gaf nooit thuis op haar vragen. Nieuwsgierig als ze is, start ze op eigen houtje een zoektocht en vindt nu ineens meer informatie dan de politie ooit heeft ontdekt. Maar als ze dicht bij de oplossing komt, loopt haar leven plotseling gevaar.
Detectives vind ik altijd erg leuk, puzzelen om een oplossing te vinden en de diverse stukjes aan elkaar te leggen. In IJskoud is dat net zo: er is een vermissing en door te puzzelen en na te denken komt er meer info boven. De schrijfstijl van dit boek is fijn, het leest heerlijk weg. Door de ontdekkingen die Olivia doet, blijft het spannend. Komt ze erachter wat er met Johanna is gebeurd, leeft ze nog? En waarom is haar familie zo terughoudend? Vragen die allemaal samenkomen aan het eind van dit boek.
Olivia is een leuk personage, vasthoudend en eigengereid. De politierechercheur komt ook goed over. De sfeer in dit boek is goed beschreven, je proeft de kou. Door de goede dosering van de informatie die Olivia bovenhaalt, blijf je als lezer geboeid.
Menigeen weet dat Suzanne Vermeer een pseudoniem was van een nu overleden auteur, maar andere auteurs hebben dit overgenomen, dus je weet eigenlijk nooit wie nu het betreffende boek heeft geschreven. In dit geval is dat jammer, want ik zou best van degene die dit boek heeft geschreven, meer willen lezen.
Ik vond het een heel geslaagd verhaal, goed geschreven, goede personages, met plotwendingen en een bevredigend eind. Een aanrader.
Ik vond het een leuk en spannend verhaal en wilde het aanvankelijk vier sterren geven, tot aan het einde. En wel om deze redenen: - De belachelijke Deus Ex Machine redding aan het eind; - Het feit dat Olivia een thesis over forensisch onderzoek schrijft, maar dat voor de oplossing van de zaak het forensisch onderzoek maar zeer marginaal relevant was (het kwam vooral neer op ouderwets speurwerk); - Dat het forensisch onderzoek wat wel relevant was voor het oplossen van de zaak technisch helemaal niet mogelijk zou zijn in de werkelijkheid.
Erg jammer, want deze punten maakten het verhaal onnodig ongeloofwaardig.
Dit boek is vlot geschreven en spannend, lekker Nederlands en pas m.i. helemaal in de reeks boeken die in naam van Suzanne Vermeer geschreven worden. Ik herkende het studentikoze, en de bijna gepensioneerde, de alleenstaande vader en zijn alsmaar ouder wordende ouders, de gekwelde geliefde en de slechteriken, alle personages zijn zeer geloofwaardig neergezet. Erg fijn bij het lezen van dit boek. En de simpele woorden van De Groot op het eind van het boek, die zijn zo krachtig. Als een boek je tot tranen toe roert is het echt een heel goed boek (net zoals een boek dat je enorm laat lachen maar dat terzijde), en dus 5 sterren.
Bah, wat een draak van een boek. Er gebeurt bijna niks en wat wel gebeurt is te toevallig om waar te zijn. Tuurlijk ga je naar Denemarken om iemand te zoeken, vertel je dat tegen een totale vreemde die je daar tegen komt en die blijkt die persoon te kennen? Hoeveel mensen wonen er in Denemarken? Twee? Come on. Ik heb nog een paar hoofdstukken doorgelezen maar toen heb ik het opgegeven. Bagger, dit boek. Zonde van mijn tijd.
Prima boek voor als je een griepje onder de leden hebt. Het boek gaat over een cold case. Een overijverig nichtje van de verdwenen vrouw bijt haar tanden erin vast omdat ze wil weten wat er met haar tante is gebeurd. De detective is daar niet altijd blij mee. Het verhaal is wel leuk, soms ook verrassend. De schrijftaal is soms een beetje simpel en het verhaal is bij vlagen zo onrealistisch dat ik moest lachen.
Doordat Jeroen en Opa van vliet allebei gesloten en stug waren had ik verwacht (vooral gehoopt) dat één van de twee iets met de verdwijning van Johanna te maken had. Ik vond daarom de ontknoping van het verhaal een beetje een teleurstelling.
Desalniettemin vond ik het een goed boek, en kon ik niet stoppen met lezen 😊
This entire review has been hidden because of spoilers.
Meestal vind ik de boeken van Suzanne Vermeer voorspelbaar en heb ik al snel spijt dat ik er weer voor heb gekozen er 1 te lezen. Dit boek echter was verrassend goed. Goed plot, sterke personages, leuk om te lezen.
Dit boek heeft wat meer verrassing in zich dan voorgaande gelezen boeken. Toch is aan het eind van het boek wel duidelijk wie de dader is, maar de motieven van de verschillende betrokkenen en de manier van de verdwijning blijven nog ongewis.
Geen slechte " Suzanne Vermeer" deze, jammer dat tegen het einde de hoofdpersoon een ongeloofwaardig domme actie uitvoert. Leuk voor tussendoor en luistert lekker weg. Ik heb slechtere Vermeers gelezen.
Net (EINDELIJK!) uit. Tenenkrommend in alle opzichten. Verhaallijn, taalgebruik... het was met momenten zo kinderachtig geschreven, het leek wel een kinderboek. En het einde?! Hou op, schei uit! Wat een K** einde. Bah!
alweer zo. goed. !!! de boeken van Suzanne Vermeer lezen zo makkelijk, je wilt gewoon blijven lezen. dit verhaal was ook weer heel sterk, voelde ook echt alsof je in Kopenhagen zat door alle lokale namen die beschreven worden.
Geluisterd via BookBeat, goed boek dat ook heel verrassend is geweest en veel verbaasd momenten heeft bezorgd bij mij. In het begin wel geïrriteerd aan het doordrammende gedrag van Olivia maar dat werd gelukkig later later wat minder!