In La Gloria, een onbetekenende vlek aan de Caribische Zee, treffen Jan Prins, Bob Evers en Arie Roos niet de gevluchte verstekeling Antonio Rivas, maar wel zijn schoonzusters Cristina en, tot hun verbijstering, ook premiejager Bruce Jonaths. Cristina is eregast op een bruiloftsfeest met vreemd uitgedoste Amerikanen die om niet geheel duidelijke redenen op de vuist gaan met Mexicaans personeel.
Peter de Zwaan (b. 1944) is a Dutch writer of thrillers for young readers; he is best known as the second writer of the Bob Evers series, which he took over after the death of Willem van den Hout (pseudonym: Willy van der Heide)
Tot helemaal op het einde duurt het voor de ontknoping in zicht komt, tot dan lijkt het alsof er nog een deeltje in de reeks nodig zal zijn om uit de warboel die dit verhaal wordt, enige zin te distilleren. Maar Peter de Zwaan slaagt er wel in, al is het op het nippertje. Achtervolgingen, ontvoeringen en kidnappingen, bevrijdingen en knokpartijen, het boek staat er bol van. Eigenlijk gelukkig dat degenen die vastgebonden en opgesloten worden nooit naar het toilet moeten, dat zou me een onsmakelijke smeerboel worden... De humor is teruggekeerd en duidelijk een blijvertje, de korte weergave van gesprekken via de mobiel is ondertussen alweer een verouderd stijlkenmerk en komt soms een beetje overdreven langdradig over, voor de rest is het gewoon een topper zoals zovele andere delen in de reeks ronde 2 Hollanders, pardon Nederlanders, en de ene Amerikaan die mekaar zo goed aanvullen.
JBA hebben een groot avontuur te beleven in en rond La Gloria in Mexico. Er wordt geschoten en er breekt zelfs een vechtpartij uit. Maar er wordt niet op kopen geslagen of met bami gegooid. Wel worden er auto's gehuurd.
In mijn ogen wordt Arie wel erg vaak voor walvis (vlees) uitgemaakt. Een te kort aan bruikbare scheldwoorden? Vind het jammer dat er gebruik gemaakt wordt van mobieltjes, maar dat is de nieuwe tijd zullen we maar denken.
En nu wachten op deel 54, waarin ik hoop meer acties aan te treffen