It is a story about journeys. Ben travels from London by train to a small German island to see his famous friend Pascal. As he travels, Ben listens to voice notes from Pascal, each relating to a photograph from a different moment in his life. The messages tell the story of family, of migration, of exile and the search for home in a fractured world.'
Ik heb altijd al een zwak gehad voor treinreizen, migratiegeschiedenis en Europa. Laat dat nu net de thema’s zijn die veelvuldig aan bod komen in ‘A dream of White horses’ van de Britse schrijver Paul Scraton.
Het boek draait rond de vriendschap tussen Ben en Pascal. Ze leren elkaar kennen in Leeds, waar Ben als student een kamer huurt in Pascal’s huis. Pascal, een fotograaf met Duitse roots, laat weinig los over zijn verleden en reist vaak alleen voor zijn werk. Na Ben’s universiteitsjaren gaan ze elk hun eigen weg. Ben trekt naar Berlijn, terwijl Pascal zich verder ontwikkelt als fotograaf. Ze houden sporadisch contact, tot hun paden zich opnieuw kruisen.
Pascal is terminaal ziek en vraagt Ben om zijn levensverhaal op te tekenen aan de hand van zijn foto’s. Waar hij via de lens altijd de waarheid probeerde vast te leggen, hoopt hij dat Ben dat nu met zijn pen kan doen.
Als Pascal’s ghostwriter luistert Ben op een treinreis naar de ingesproken geluidsfragmenten van zijn vriend. Daarin bespreekt Pascal verschillende foto’s van de kamers waarin hij sliep, en waarom die plekken belangrijk voor hem waren. Zo ontvouwt zich een fragmentarische inkijk in Pascal’s leven, vol herinneringen aan zijn familie en persoonlijke migratiegeschiedenis.
Pascal groeide op in het vroegere Oost-Duitsland en migreerde als kind met zijn ouders naar Engeland. Zijn latere rusteloosheid lijkt voort te komen uit de zoektocht naar zijn roots. Waar hoort hij thuis? Vindt hij ooit een antwoord op die vraag? Vele plaatsen, waaronder Oostende, passeren alvast de lens.
Het boek is op een interessante manier opgebouwd. In een mix van reisverhaal, autobiografie en overgeleverde familieverhalen à la W.G. Sebald, spreken Ben en Pascal elkaar nooit rechtstreeks. Hun dialoog verloopt via herinneringen van de schrijver (Ben?) en de opgenomen geluidsfragmenten.
Het resultaat is een poging om een mensenleven, en de impact van de grote geschiedenis daarop, zo waarheidsgetrouw mogelijk te vatten. Of dat gelukt is, wordt aan het oordeel van de lezer overgelaten.
A fascinating book, both in content and style. The style is, if not unique, then certainly unusual; almost all of the interaction between the two main characters takes place at a distance, with one listening to voice notes from the other as he travels across Europe by train. Like many of Scraton's books, much of the detail focuses on place, largely seen through the camera of one of the characters (and the train windows of the other). And yet an even stronger theme is friendship - specifically male friendship and how it changes over time. Whereas early on the friendship between the two leans one way, with Ben seemingly a little in awe of the older, more curious Pascal, this balance is flipped as their years together are described over the course of the book.
Recommended for anyone who likes trains, Berlin, islands, photography, Germany, Merseyside, or just wants to read a well-constructed and well-written novel.