What do you think?
Rate this book
Woutertje Pieterse
"Woutertje Pieterse" (or The History of Walter Pieterse) by Multatuli was his second novel and published posthumously in 1890. It is also the most famous work by the author after "Max Havelaar." The history of Wouter Pieterse appeared as fragments in the Ideas, which also forms an organic whole with it. The story is about a dreamy and poetic msterdam boy, Wouter Pieterse, who grows up in a middle-class environment in the French period . The philistinism of his surroundings and curiosity of Wouter often come into conflict, and forms the main theme of the book. Eduard Douwes Dekker (2 March 1820 - 19 February 1887), better known by his pen name Multatuli (from Latin multa tuli, "I have suffered much"), was a Dutch writer famous for his satirical novel, Max Havelaar (1860), which denounced the abuses of colonialism in the Dutch East Indies (today's Indonesia).
220 pages, Paperback
First published January 1, 1862
9 people are currently reading
205 people want to read
About the author
Multatuli
251 books101 followersEduard Douwes Dekker, better known by his pen name Multatuli (from Latin multa tuli, "I have suffered much"), was a Dutch writer famous for his satirical novel, Max Havelaar (1860) in which he denounced the abuses of colonialism in the colony of the Dutch East Indies (today's Indonesia). He is considered one of the Netherlands' greatest authors.
Determined to expose the scandals he had witnessed during his years in the Dutch East Indies, Douwes Dekker began to write newspaper articles and pamphlets. Little notice was taken of these early publications until, in 1860, he published his satirical anticolonialist novel Max Havelaar: The Coffee Auctions of the Dutch Trading Company under the pseudonym Multatuli. Douwes Dekker's pen name is derived from the Latin phrase multa tuli, meaning "I have suffered much" (or more literally: "I have borne much"). It refers both to himself and to the victims of the injustices he saw.
Multatuli made several attempts to write for the stage. One of his plays, Vorstenschool (The School for Princes, published in 1872 in the fourth volume of Ideën), expresses his nonconformist views on politics, society, and religion. Out of fear of offending the Dutch king, it was three years before the play was first staged. The premiere and subsequent tour were a great success, forming one of the highlights of Multatuli's career as a writer.
Determined to expose the scandals he had witnessed during his years in the Dutch East Indies, Douwes Dekker began to write newspaper articles and pamphlets. Little notice was taken of these early publications until, in 1860, he published his satirical anticolonialist novel Max Havelaar: The Coffee Auctions of the Dutch Trading Company under the pseudonym Multatuli. Douwes Dekker's pen name is derived from the Latin phrase multa tuli, meaning "I have suffered much" (or more literally: "I have borne much"). It refers both to himself and to the victims of the injustices he saw.
Multatuli made several attempts to write for the stage. One of his plays, Vorstenschool (The School for Princes, published in 1872 in the fourth volume of Ideën), expresses his nonconformist views on politics, society, and religion. Out of fear of offending the Dutch king, it was three years before the play was first staged. The premiere and subsequent tour were a great success, forming one of the highlights of Multatuli's career as a writer.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 17 of 17 reviews
August 27, 2017
Heel jammer dat het niet af is... een open einde. Geweldig komisch en knap tijdsbeeld van het leven in Amsterdam in de Franse tijd (1793-1815). Soms tenenkrommend moralistisch en atheïstisch.
August 25, 2017
Dit stukje betreft Woutertje Pieterse, bewerkt en verkort door Ivo de Wijs. Grote werken uit de wereldliteratuur krijgen regelmatig een nieuwe vertaling want, zo zegt men, ‘wie zegt er nog sapristi?’ Tegelijk vervagen Nederlandse meesterwerken van vroeger steeds meer onder het stof van de tijd, niet alleen door verouderde uitdrukkingen, maar vooral vanwege die vreselijke drang om elke zoveel jaar weer een paar volkomen willekeurige, lelijke spellingswijzigingen door te voeren, waardoor iedere voorgaande generatie weer een stukje moeilijker leesbaar wordt.
Om deze reden lijkt het me een goede zaak als er naast de heruitgaven van originele oudere Nederlandstalige werken ook hertalingen beschikbaar zijn voor het grote publiek. Uiteraard is het daarbij wel de vraag hoe ver je moet gaan met bewerken. Dat is arbitrair en zal dus altijd een punt van discussie blijven.
De door Ivo de Wijs bewerkte versie van Woutertje Pieterse heb ik aanvankelijk met plezier gelezen. Men kan zich afvragen of dat aan de bewerking lag, of toch eerder aan de geestige beschrijvingen van Mutatuli, die ironisch en soms dodelijk sarcastisch de Hollandse bekrompenheid aan de kaak stelt, met altijd die vrees voor wat de buren ervan zullen denken en waarbij het standsverschil wordt gekoesterd ten koste van de medemenselijkheid.
Mijn terughoudendheid over de bewerking en inkorting nam toe na de originele teksten erop te hebben nageslagen, die toch eigenlijk best nog goed leesbaar zijn. Uiteraard is het wel bijzonder jammer dat Mutatuli zelf dit verhaal niet tot een afgerond verhaal bewerkte. Maar het gelukkige einde dat De Wijs er plompverloren zelf bij heeft verzonnen is toch wel weer al te slap.
Gemengde gevoelens dus. Al met al denk ik dat het toch goed is dat er met deze bewerking een toegankelijke versie is van Woutertje Pieterse, opdat die legendarische personages als juffrouw Lap, de Hallemannen, meester Pennewip en juffrouw Pieterse hopelijk toch nog een beetje blijven hangen in het collectieve geheugen.
Om deze reden lijkt het me een goede zaak als er naast de heruitgaven van originele oudere Nederlandstalige werken ook hertalingen beschikbaar zijn voor het grote publiek. Uiteraard is het daarbij wel de vraag hoe ver je moet gaan met bewerken. Dat is arbitrair en zal dus altijd een punt van discussie blijven.
De door Ivo de Wijs bewerkte versie van Woutertje Pieterse heb ik aanvankelijk met plezier gelezen. Men kan zich afvragen of dat aan de bewerking lag, of toch eerder aan de geestige beschrijvingen van Mutatuli, die ironisch en soms dodelijk sarcastisch de Hollandse bekrompenheid aan de kaak stelt, met altijd die vrees voor wat de buren ervan zullen denken en waarbij het standsverschil wordt gekoesterd ten koste van de medemenselijkheid.
Mijn terughoudendheid over de bewerking en inkorting nam toe na de originele teksten erop te hebben nageslagen, die toch eigenlijk best nog goed leesbaar zijn. Uiteraard is het wel bijzonder jammer dat Mutatuli zelf dit verhaal niet tot een afgerond verhaal bewerkte. Maar het gelukkige einde dat De Wijs er plompverloren zelf bij heeft verzonnen is toch wel weer al te slap.
Gemengde gevoelens dus. Al met al denk ik dat het toch goed is dat er met deze bewerking een toegankelijke versie is van Woutertje Pieterse, opdat die legendarische personages als juffrouw Lap, de Hallemannen, meester Pennewip en juffrouw Pieterse hopelijk toch nog een beetje blijven hangen in het collectieve geheugen.
July 30, 2022
Ik las enkele korte fragmenten, want dit werk is erg uitgebreid. Doet een beetje kneuterig aan, want gaat over een jongetje dat in het leven wordt geïntroduceerd. Maar toch prettig om lezen.
March 12, 2013
Woutertje Pieterse laat goed zien hoe de maatschappij in een andere tijd in elkaar zat zonder gedateerd aan te doen. De situaties en karakters vinden in de huidige tijd hun gelijken. De personages zijn stuk voor stuk erg kleurrijk, elk hebben ze een prominente eigenschap (die vaak bespot wordt) zonder dat ze hierdoor te plat worden. Het boek heeft me meerdere malen hardop laten lachen door deze karakters en hun acties.
Woutertje Pieterse zelf belichaamt de archetype romanticus en is toch een geloofwaardig karakter. Hij wil veel en droomt hiervan (naar Afrika om daar te regeren samen met Femke bijvoorbeeld) maar durft het vaak niet uit te voeren. Hij is naïef maar onbegrepen en ik voelde erg met hem mee. Echter was hij soms wel een beetje te kinderachtig in bepaalde situaties.
De balans die Wouter zoekt tussen zijn fantasiewereld (waarin hij wegvlucht als hij zich verveelt of als de echte wereld hem te veel wordt) en de echte wereld (waar hij zoveel mogelijk over wil weten), en tussen gevoelens en feiten, is een zaak van alle tijden die in dit boek duidelijk naar voren komt en goed herkenbaar uitgewerkt is.
Hiernaast is het boek vooral een treffende parodie op de onwetendheid en tunnelvisie van mensen.
Jammer genoeg is de opbouw van de verhalen vaak een beetje slordig.
Kort samengevat: een klassieker die de naam waardig is! ;)
Woutertje Pieterse zelf belichaamt de archetype romanticus en is toch een geloofwaardig karakter. Hij wil veel en droomt hiervan (naar Afrika om daar te regeren samen met Femke bijvoorbeeld) maar durft het vaak niet uit te voeren. Hij is naïef maar onbegrepen en ik voelde erg met hem mee. Echter was hij soms wel een beetje te kinderachtig in bepaalde situaties.
De balans die Wouter zoekt tussen zijn fantasiewereld (waarin hij wegvlucht als hij zich verveelt of als de echte wereld hem te veel wordt) en de echte wereld (waar hij zoveel mogelijk over wil weten), en tussen gevoelens en feiten, is een zaak van alle tijden die in dit boek duidelijk naar voren komt en goed herkenbaar uitgewerkt is.
Hiernaast is het boek vooral een treffende parodie op de onwetendheid en tunnelvisie van mensen.
Jammer genoeg is de opbouw van de verhalen vaak een beetje slordig.
Kort samengevat: een klassieker die de naam waardig is! ;)
June 21, 2018
Het is vloeken in de kerk, maar ik vind Woutertje Pieterse, zelfs in de bewerking van Ivo de Wijs, te veel overbodige zinnen bevatten om er van te genieten. Een gevoelig, verlegen en dromerig Amsterdams jongetje uit de negentiende eeuw staat in het leven vol hypocriete stereotypen als zijn moeder, meester Pennewip, juffrouw Laps en zijn broer Stoffel. Multatuli schreef het niet als roman, maar als schetsen, die later door Garmt Stuiveling tot boek zijn verheven.
September 21, 2018
150 jaar oud, maar verrassend geestig, vooral door de moderne en speelse bewerking door Ivo De Wijs. Een boeiend beeld van het Holland van 1860. Tieners en hun dromen, het is van alle tijden...
September 8, 2020
Heel goed boek. Jammer dat het niet af is, maar het bewerkte boek van Ivo de Wijs zorgt toch voor een gesloten einde.
August 20, 2021
Uitstekend boek en het was leuk om te lezen
March 25, 2024
Een lastig te lezen boek omdat het vrij nauwgezet de mogelijke gedachtengang volgt van een puber. Daarnaast zit Woutertje tussen verschillende geloofswerelden (protestant, Katholiek en atheïstisch) in en laveert tussen verschillende lagen van de bevolking. Wouter laat echter zijn hart spreken en weet het goede in mensen te zien, voorbij hun geloof. De uitspraak 'naast liggende plicht' is een morele leidraad; anders dan de onbeikbare- verwegliggende plicht die geen plicht is. Aldus de oude Holsma.
(Helemaal terecht: van onbereikbare doelen kan je gek worden)
Soms zijn er grappige wendingen van zijn gedachten, zo vaart hij uit tegen de mode uit Parijs die 'zich zal openbaren in spinazie-groe, in rooie-kool-paars, in kaas-schimmelzilver, of in een ander wankleurtje'.
Vanaf pagina 380 volgt er meer structuur in het verhaal en dat voelde voor mij als een verademing.
Heel veel blijft voorlopig nog onbegriijpelijk voor me, dus genoeg stof om over door te denken, en dat vind ik een teken van een goed boek; op voorwaarde wel dat het op een gegeven moment duidelijk kan worden omdat het hout snijdt. .
(Helemaal terecht: van onbereikbare doelen kan je gek worden)
Soms zijn er grappige wendingen van zijn gedachten, zo vaart hij uit tegen de mode uit Parijs die 'zich zal openbaren in spinazie-groe, in rooie-kool-paars, in kaas-schimmelzilver, of in een ander wankleurtje'.
Vanaf pagina 380 volgt er meer structuur in het verhaal en dat voelde voor mij als een verademing.
Heel veel blijft voorlopig nog onbegriijpelijk voor me, dus genoeg stof om over door te denken, en dat vind ik een teken van een goed boek; op voorwaarde wel dat het op een gegeven moment duidelijk kan worden omdat het hout snijdt. .
March 27, 2021
Woutertje Pieterse is undoubtedly much more engaging than Multatuli's other work 'Max Havelaar'. The book was at times quite funny, and Woutertje is really sold as a fully-fledged - and very sympathetic - boy. Though started as a collection of seperate stories, the flow is good, and the stories contain a good mix of events in Woutertje's life and parts of his inner experience. You totally buy this as the perspective of a young boy - within the time period.
One of the very flew flaws of the book is that because every aspect of Woutertje's life is described, the callbacks to earlier events and characters sometimes get confusing. There also were, as with most larger collections, some less interesting episodes, but they weren't nearly as bad as those in 'Max Havelaar'.
Overal, in 'Woutertje Pieterse', Multatuli shows himself a more capable writer than 'Max Havelaar' would ever suggest.
One of the very flew flaws of the book is that because every aspect of Woutertje's life is described, the callbacks to earlier events and characters sometimes get confusing. There also were, as with most larger collections, some less interesting episodes, but they weren't nearly as bad as those in 'Max Havelaar'.
Overal, in 'Woutertje Pieterse', Multatuli shows himself a more capable writer than 'Max Havelaar' would ever suggest.
August 20, 2015
Een paar jaar na Max Havelaar schreef Multatuli dit boek over een jongen die opgroeit in Amsterdam. Het is een aaneenschakeling van allerlei belevenissen die een jongetje zoal kan meemaken, gezien door de nostalgische bril van de schrijver. Leuk om Amsterdam uit het begin van de 19e eeuw te leren kennen, maar als boek kan je het niet vergelijken met Max Havelaar.
June 24, 2013
Este muchacho de Amsterdam sirve al autor para denunciar a la sociedad estrecha de miras y pequeño burguesa que asfixia la capital. Especialmente gracioso es el episodio con el prestamista judío, que estafa descaradamente al muchacho dos veces seguidas.
November 4, 2010
Het is een geniale parodie op de bekrompenheid van die tijd, vooral ook hoe de buurvrouw eigenlijk op meesterlijke wijze "uitgescholden" wordt door de broer van Woutertje die schoolmeester is.
February 5, 2012
Luisterboek, voorgelezen door Ivo de Wijs
Multatuli en Ivo de Wijs: die twee passen wel goed bij elkaar. Heerlijk.
Multatuli en Ivo de Wijs: die twee passen wel goed bij elkaar. Heerlijk.
Read
December 17, 2012I remember it to be great and entertaining, but I was still in Highschool.
June 11, 2016
Goed geschreven, humoristisch, sociaal bewogen.
Displaying 1 - 17 of 17 reviews