De correspondent

by Pieter Waterdrinker

Pieter Waterdrinker vestigde zich in 1996 in Rusland, en woont sindsdien afwisselend in Moskou en Sint-Petersburg. Al vele jaren bereist hij het Russische rijk tot in zijn verste uithoeken. In De correspondent verhaalt hij over zijn leven in het moderne Rusland. Hij schrijft over zijn worsteling tussen journalistiek en literatuur, over zijn Russische schoonfamilie, is voortdurend op reis, mijmert in nachtclubs en bordelen over de onvolkomenheid van de liefde en het menselijk tekort. Voor het eerst vertelt Waterdrinker hoe de Russische geheime dienst op Rhodos een hilarische poging deed hem te werven, terwijl hij in zijn kroniek over de oorlog van 2008 in Georgië een ontnuchterend beeld geeft van de journalistiek. Maar bovenal heerst in De correspondent Waterdrinkers onnavolgbare stijl.

Genres: Russia, Nonfiction, Dutch Literature

292 pages, Paperback

First published May 6, 2014

About the author

Pieter Waterdrinker (Haarlem, 17 oktober 1961) is een Nederlandse schrijver en journalist. Waterdrinker is geboren als Pieter Arie Johannes van der Sloot, Waterdrinker is de achternaam van zijn moeder die hij later officieel aannam.

Waterdrinker groeide op in een familiehotel in Zandvoort. Hij studeerde Russisch, Frans en Nederlands Recht aan de Universiteit van Amsterdam, woonde daarna lange tijd op de Canarische Eilanden en werkte als journalist voor onder meer De Telegraaf, de VPRO en Vrij Nederland. In 1996 vestigde de auteur zich in Rusland, waar hij in hoog tempo onder de achternaam van zijn moeder zijn boeken begon te publiceren die opvielen door de on-Nederlandse thematiek en toon.

Waterdrinker woont al twintig jaar samen met de Russische filologe en kookboekenschrijfster Julia Klotchkova, afwisselend in Moskou en Sint-Petersburg.

Reviews

[Jerobeam · Rating 3 out of 5]

Aardig boek met verhalen van deze correspondent, die oorlogsgebieden afwisselt met Rusland, al zou je uit de verhalen bijna denken dat dit niet eens zo veel verschil maakt.

Verhalen uit het Rusland onder Poetin scheppen bepaalde verwachtingen en daarin wordt de lezer niet teleurgesteld. Bloedmooie meisjes, corrupte agenten, verdorven rijke dames, kleerkasten met losse handjes, bejaarde matroesjka's, alcoholistische patjepeeërs, steenrijke ondernemers, bedrogen echtgenotes en bureaucratische ambtenaren spelen de hoofdrol.

Het is geen tijdverspilling om dit tussendoortje te lezen, maar degene die moet kiezen kan beter beginnen aan een van de romans van Waterdrinker.

[Casper Veen · Rating 4 out of 5]

Eerste boek dat ik las van Waterdrinker en ik ben enthousiast! Ga graag meer lezen van de Russofiel, maar eerst even iets anders. In veel verhalen bemerk je wel dezelfde toon en thema's & ietsje minder pronken met de eigen gewildheid bij het andere geslacht zouden welkom zijn, maar kleinigheden binnen de grootse en (reeds vaak als zodanig bestempelde) on-Hollandse schrijfstijl van Waterdrinker.

[Jan · Rating 3 out of 5]

De journalistieke gedeeltes vind ik erg goed maar de afsluitende verhalen een stuk minder. Ook uit dit boek blijkt weer wat een intrigerend, afstotend, uitermate boeiend land Rusland is. De walgelijk-ostentatieve rijkdom van de nieuwe rijken, rijk geworden sinds de val van het communisme en het einde van de Sovjet Unie. De uitzichtloze situatie van de armen, die de boot gemist hebben. Het alcoholisme en de enorme corruptie. Ondanks dit alles is Waterdrinker ongeneeslijk verliefd op dit grote land.

[Rita · Rating 4 out of 5]

2014
Each chapter is a separate essay, there is not necessarily any theme that binds them together.
I appreciate the insights in many of them.
Waterdrinker includes a great many anecdotes about himself and his wife; it's a mixture of that and his various reporting adventures, meeting one person or another, or attending some event.
Sometimes in other parts of Russia, other times in Petersburg where they live, other times in Moscow where he lived a long time before he married.

We hear a lot about his excessive drinking, yet as this is a common thing in Russia it seems to me also useful.

On one or two pages [79] he speaks of his repugnance for Connie Palmen and Harry Mulisch; unclear what exactly bothers him but he is very definite in his bad opinion of them. Waterdrinker seems to be a person who lays low and puts on a mild front but occasionally his underlying extremely strong feelings surface.

All in all, I think the various essays give us some good insights into Russian life. The last chapter is an attempt at a short story and I do not like it at all. [Just as I do not much care for his attempt at a novel, De rat van A'dam]

[Jan Mars · Rating 2 out of 5]

Het heten 'journalistieke reportages' te zijn, volgens de classificering van de bibliotheek, maar het lijkt mij autobiografische fictie, althans de eerste tien stukken. Die zijn leesbaar en goed bedacht, plausibel zelfs voor wie Rusland en de werkomstandigheden van een buitenlandse journalist aldaar niet kent. De laatste drie verhalen zijn volgens Waterdrinker zelf een uiting van zijn romantisch reveil en die stukken zijn misplaatst: vergezocht, wijdlopig, gezwollen en flauw. Vooral het laatste, geschreven door 'ik', een kunstschilder die dood is en wachtend om gecremeerd te worden nog een tochtje door Moskou maakt - wat een onzin, en nog houterig opgeschreven ook, Twee sterren is goed betaald.

[Nadia · Rating 3 out of 5]

Een verzameling verhalen van een auteur die 25 jaar in Rusland leefde, het ene verhaal al interessanter en/of pakkender dan het andere. Het is niet altijd duidelijk in welk tijdsbestek de verhalen zich afspelen, maar vaak zijn ze al 20 of meer jaren oud; ze gaven me in ieder geval geen zin om daar te gaan wonen maar het land intrigeert wel. Corruptie, ongebreidelde rijkdom versus schrijnende armoede, drank en seks zijn vaak terugkerende factoren in de meeste verhalen. Pieter Waterdrinker staat goed met zichzelf en blijkt -volgens hemzelf- onweerstaanbaar te zijn bij Russische vrouwen; ik vond zijn vlotte schrijfstijl en humor interessanter. Leuk om tussendoor te lezen en de structuur van het boek laat ook toe om het eventueel met combineren met andere lectuur.

[Angelique · Rating 4 out of 5]

Na dit boek te hebben gelezen ben ik toch wel benieuwd naar de andere boeken van Pieter Waterdrinker.
Boeien en intrigerend hoe het er in Rusland aan toegaat.
Sommige verhalende hoofdstukken vond ik zelf iets minder toepasselijk in dit boek.

[Jeroen van den Dorpel · Rating 5 out of 5]

Zeer gecharmeerd van de pure en pretentieloze stijl van deze (autobiografische) vertellingen. Benieuwd naar zijn optreden in Zomergasten over een paar weken!

[Fonny Pasma · Rating 3 out of 5]

Mooie inleiding voor het werk van Waterdrinker, proeft naar meer.

[Casper R · Rating 4 out of 5]

Het is mij altijd een raadsel hoeveel van wat Waterdrinker schrijft fictie is. Als hij het bedenkt: hij krijg je het verzonnen? Maar anders: hoe maak je dit allemaal mee?

[Kai · Rating 4 out of 5]

Enjoying read that gave me some insights in the Russian culture and its way of thinking.

[Jaap Meindersma · Rating 3 out of 5]

Ik vond het een wat wisselend boek. Sommige verhalen lezen als een trein, andere waren té over de top. Niet helemaal mijn stijl…

[Tessa noe · Rating 2 out of 5]

Ik heb in dit boek oprecht hele mooie verhalen gelezen. Het is dan ook uitermate jammer dat Pieter Waterdrinker de neiging heeft bij elk vrouwelijk personage aan de lezer mee te delen of deze dik is of dun, mooi of lelijk.
Bovendien zijn de buiken van vrouwen vaak geil en kinderlijk tegelijk?????

Maar wel mooie verhalen. Heel interessant. Erg meeslepend. Gewoon net even jammer dat vrouwen vaak als seksueel object worden omschreven. Of snel weggezet worden omdat ze volgens de schrijver niet geil zijn.

[Franske Brandt · Rating 1 out of 5]

Het lukte me niet om in het verhaal/boek te komen, helaas.

[Aninha · Rating 3 out of 5]

Aardig boek. Ik weet niet in hoeverre het autobiografisch is. De schrijver schildeert zichzelf af als iemand met een alcoholprobleem en behoorlijk zelfingenomen.

[Elko Born · Rating 1 out of 5]

Kinderlijk.