Het is augustus 1945. Japan heeft onverwacht snel gecapituleerd. Nederland wil de controle over Nederlands-Indië terug, maar stuit op verzet van zowel de geallieerden als de Indonesische bevolking. Om in de kolonie toch zo snel mogelijk weer voet aan de grond te krijgen landen op 17 september 1945 de eerste Nederlandse troepen op Java. De groep van honderd bestaat naast gemilitariseerd medisch personeel uit een handvol vrouwelijke soldaten. De vaak piepjonge leden van het Vrouwenkorps van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger moeten zich staande zien te houden in de orgie van geweld die uitbreekt in de pas uitgeroepen Republiek Indonesië.
Met groot verteltalent tekent Jorien Wallast in Saluut Batavia de verhalen op van vijf vrouwen die deel uitmaakten van deze ongewapende legereenheid. De Curaçaose zussen Mimi en Tilly dromen van het eigenhandig bevrijden van Indië. De Leidse studievriendinnen Claar en Betty hebben geheel andere motieven: Claar zoekt haar zussen en Betty wil terug naar haar geboorteland. Tjits wil niets liever dan haar broer Piet terugvinden, die voor de oorlog op Sumatra woonde en van wie ze al jaren niets meer heeft vernomen. Wallast brengt hun verhalen, haast vergeten door de geschiedenis, op epische wijze tot leven.
Dit boek bevat veel meer dan de ervaringen van 5 van de 1e lichting vrouwelijke Knil-soldaten in Nederlans-Indie tussen 1944 en 1946. De schrijfster slaagt er in die persoonlijke ervaringen en geschiedenissen te verbinden met de route die Nederlands-Indie in die tijd politiek- bestuurlijk aflegt op weg naar een onafhankelijk Indonesie. De manier waarop zij dit allemaal opschrijft getuigt zowel van empathie als van grondige kennis van de toenmalige nationale- en geopolitieke situatie. Al met al heeft zij een erg knap boek geschreven dat vanaf het begin de lezer niet meer loslaat.
Dank aan Bookchoice dat wederom een stuk geschiedenis bij mij onder de aandacht bracht waar ik nog (vrijwel) geen weet van had!
Sterke, onafhankelijke vrouwen trekken altijd mijn aandacht. Al op de middelbare school schreef ik mijn profielwerkstuk over vrouwen in de tweede wereldoorlog. Toch zijn deze vrouwen van het Vrouwenkorps KNIL toen nog niet zijlings in ons onderzoek voorbij gekomen.
Het hele Vrouwenkorps (VK) was voor mij compleet nieuw. Erg interessant dus om te luisteren naar dit boek waarin juist deze vrouwen de hoofdrol spelen.
Het boek is niet gemakkelijk om te luisteren. Er worden veel namen, plaatsnamen en anderszins plaats- of tijdsbepalingen genoemd, dus het is echt een boek om je koppie bij te houden. Bij een luisterboek vind ik dat toch altijd wat lastiger, dus ik heb regelmatig stukjes dubbel geluisterd om de informatie goed mee te krijgen.
Toch deed ik dat wel steeds, want ik was absoluut geïnteresseerd. De gekozen vorm met 5 vrouwen in de hoofdrol die gevolgd worden gedurende hun tijd bij het KNIL (en daarna) werkte goed. Hierdoor gaat het toch meer leven. Het verhaal van de levens van deze 5 vrouwen werd verteld en dat heeft Jorien Wallast heel goed en gedegen gedaan.
Wat mij betreft was het mooi geweest als er misschien nog net wat meer balans had gezeten tussen vrouwen die (alleen) de eerste tijd in het VK KNIL (1944-1946) hebben meegemaakt en vrouwen die (ook) in de periode 1946-1950 in het KNIL dienden, maar ik begrijp ook waarom Jorien deze keuze heeft gemaakt. Het feit dat de eerste lichting vrouwen als voorhoede voor de Nederlandse en geallieerde troepen uit naar Nederlands-Indië werden gestuurd en het werk dat zij daar verricht hebben in een tijd dat vrouwen in principe überhaupt bijna niet aan betaald werk konden doen, is op zichzelf inderdaad een boek waard.
Echter, omdat het boek wel doorloopt in de tijd daarna en je bij de eerste lichting VK KNIL juist zo mooi wordt meegenomen in de ontluistering als blijkt dat ze niet zo zeer de geallieerde van Nederlands-Indie zijn, maar de bezetter/koloniaal heerser die terugkeert, was ik ook benieuwd geweest welk sentiment geleefd zou hebben bij vrouwen die in de periode tussen 1946 en 1950 gediend hebben.
Kortom, een boek om echt je aandacht bij te houden en niet heel gemakkelijk te lezen/luisteren, maar wel zeker interessant!
Saluut Batavia werpt een intrigerende blik op een stukje vaderlandse geschiedenis dat vaak onderbelicht blijft. Wat dit boek bijzonder sterk maakt, is de manier waarop het grote wereldtoneel wordt gefilterd door de ogen van individuen. In dit geval zijn het vrouwen die, elk gedreven door hun eigen motieven—het zoeken naar familie, ontsnappen aan hun verleden, helpen waar ze kunnen—zich begeven in de chaos van de naoorlogse periode en de politionele acties in Nederlands-Indië.
Hun strijd is niet eenvoudig: ze krijgen weinig steun, maar blijven vindingrijk en vastberaden. Juist die menselijke schaal en de persoonlijke keuzes maken deze geschiedenis invoelbaar. Door hun acties verbeteren ze, al is het maar tijdelijk, een klein hoekje van een verscheurde wereld.
Een boek dat niet alleen een indringend beeld schetst van een beladen periode, maar ook laat zien hoe moed en doorzettingsvermogen het verschil kunnen maken. Zeker een aanrader voor wie geïnteresseerd is in geschiedenis vanuit een menselijk perspectief.
Heel knap hoe Jorien Wallast deze bijna vergeten geschiedenis heeft gereconstrueerd. Boek leest als een roman, waarin de verhaallijnen van de vrouwen vloeiend in elkaar overgaan en tegelijkertijd de historische context op een toegankelijke manier wordt geschetst. Zeker een aanrader, maar bereid je wel voor op een heftig boek met veel leed.
Een mooie weergave van een vrouwenkorps waar nog maar weinig over bekend was. Interessante weergave van de levens van een aantal van deze vrouwen. Hier en daar leest het wat als opsomming, maar toch blij dat ik dit boek heb gelezen en meer te weten ben gekomen over de geschiedenis van Nederland in het verre Indië.
Helder, toegankelijk geschreven verhaal dat leest alsof je naar een documentaire kijkt. Het geeft een stem aan al die vrouwen die zich ingezet hebben in Indonesië. De turbulente tijd nadat de Japanners zich overgegeven hebben wordt beeldend verteld
Super interessant boek. Het boek geeft een inkijkje in de geopolitieke situatie tussen 1945 en 1950 in Indonesië. De levensloop van de vrouwen in het boek verweefd zich met elkaar en de politieke situatie. Veel geleerd over een voor mij vrij onbekende periode. Wat een bijzondere dames!
wat een genot om deze biografie over de KNIL-soldaten te lezen. dank voor het opschrijven van deze geschiedenis! moedige vrouwen die hun tijd ver vooruit waren.
Een boek over een stuk geschiedenis waarover ik niet zo veel wist, nl. het Vrouwenkorps van de KNIL in Indonesië. Jorien Wallast brengt het verhaal van vijf vrouwen die hier deel van uitmaakten.
Het is een boeiende maar ook ingewikkelde geschiedenis, en de verhalen van de vijf vrouwen maken het er niet gemakkelijker op. Er komen veel personages en plaatsen voor in het boek, soms lopen de verhaallijnen wat door elkaar, en al luisterend was het moeilijk om alles en iedereen uit elkaar te houden.
Wat mij betreft een beetje een gemiste kans om dit stukje geschiedenis echt tot leven te brengen (ondanks de uitgebreide research die hiervoor gedaan werd).