Διηγήματα Α΄: Το αμάρτημα της μητρός μου - Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου - Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως

by Georgios Vizyinos, Γεώργιος Βιζυηνός

Χωρίς αξία λόγου πρότυπα και χωρίς οδηγούς στον ελληνικό χώρο, ο Γ. Βιζυηνός με τα άλλα έξι όλα κι όλα διηγήματά του (δημοσιευμένα όλα σχεδόν μέσα σε δύο χρόνια, 1883-84) γίνεται ο ίδιος πρότυπο και οδηγός για το δρόμο που, υποχρεωτικά πια, έπρεπε να βαδίσει η ελληνική πεζογραφία: από τη θεματογραφία στην ουσία.
Με τον Γ. Βιζυηνό σημαδεύεται το τέλος της προϊστορίας του ελληνικού διηγήματος, η αποφασιστική στροφή από τη συμβατική και επίπεδη αφήγηση στην ανίχνευση της εσωτερικής περιπέτειας του ανθρώπου.
Την "αυτοβιογραφία" του ουσιαστικά (αλλά με πόση διακριτικότητα...) συνθέτει ο Γ. Βιζυηνός, επιχειρώντας να εισδύσει στα άδυτα της ψυχικής τοπιογραφίας, να αναδείξει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης συνείδησης -μια "πνοή ιδιοφυΐας" διαπερνά το έργο του, το σύντομο και τόσο προκλητικά αγνοημένο από τους συγκαιρινούς του, που η τραγική μοίρα δεν άφησε να ολοκληρωθεί.

160 pages, Paperback

First published January 1, 1883

About the author

Georgios Vizyinos (Greek: Γεώργιος Βιζυηνός) was a Greek prose writer and poet, one of the most significant figures of Greek literature. He was born Georgios Syrmas in Vizyi, Eastern Thrace, on March 8, 1849. He was sent at a young age by his parents to Constantinople to become a clothesmaker but instead chose to study first religion and later literature.

In 1873, he published his first collection of poems "Ποιητικά πρωτόλεια". The following year, Vizyinos published his epic poem "Codrus". His third collection was originally entitled "Ares-Mares-Koukounares" but later re-titled "Breezes of the Bosphorus". All three works received awards for poetry.

In 1883, Vizyinos started writing in prose. In a span of merely fifteen months (1883 - 1884) he wrote and published five short novels in the magazine Hestia, thus opening the way for a new literary form and at the same time demonstrating unique thematic, narrative and structural inventiveness. The short stories "Who was my Brother’s Murderer?", "The only Voyage of his Life", "The Consequences of an Old Story" and "Moskov-Selim" deal with the controversial subject of relations and the terms of coexistence among Greeks, Slavs and Turks in the Balkans, as well as the dialogue between the Greeks of Greece and the Greeks of the Ottoman Empire and the Diaspora, and also between Europe and modern and ancient Hellenism. The symbolic function of language and the self-referring function of literature are reflected mainly in the short stories "Between Piraeus and Naples" and "The only Voyage of his Life".
Vizyinos was forced to work as a high school teacher following the death of his chief mentor, Georgios Zarifis in 1884.

In 1892, he was stricken with mental illness and was admitted to Dromokaitios asylum, near Athens. He died there four years later on April 15, 1896.

Reviews

[Μαρία · Rating 5 out of 5]

Αριστούργημα!Είχα λησμονήσει την ιδιαίτερη γραφή του Βιζυηνού. Με γλώσσα υψηλού ήθους, πλούσια καθαρεύουσα και άρτια αφηγηματική τεχνική, φωτίζει με ανθρωπιά κι ευαισθησία τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων του.

[Kyriakos Sorokkou]

Ελληνική λογοτεχνία του 19ου αιώνα.

1) Έρωτος Αποτελέσματα: Ιστορίαι Ηθικοερωτικαί 1792
2) Ο Παπατρέχας 1811/20
3) Διονυσίου Σολωμού Η Γυναίκα της Ζάκυθος 1826/29
4) Ο Λέανδρος 1834
5) Ο Θέρσανδρος και άλλα αφηγήματα 1847
6) Θάνος Βλέκας 1855
7) Η Πάπισσα Ιωάννα 1866
8) Λουκής Λάρας 1879
9) Αυτοβιογραφία 1831/1881

10) Το αμάρτημα της μητρός μου - Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου - Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως 1883

Μικρό είναι το έργο του Βιζυηνού. 8 διηγήματα για ενήλικες, 6 διηγήματα για παιδιά, 7 ποιητικές συλλογές, όπως επίσης άρθρα μεταφράσεις και μελέτες.
Φυσικά όλοι ξέρουμε πως τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρά μπουκαλάκια.

Και το ίδιο ισχύει και για το έργο του. Σχετικά μικρό αλλά εξαιρετικό. 

Σε αυτή τη συλλογή συμπεριλαμβάνονται τρία από τα 8 διηγήματά του. Τα δύο πιο γνωστά του: Το αμάρτημα της μητρός μου - Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου είναι και τα καλύτερα, ενώ το τρίτο: Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως είναι σχετικά πιο αδύναμο και δεν έχει τόση πλοκή ή ένα δυνατό πλοτ-τουίστ στο τέλος.


Οι τίτλοι του Βιζυηνού συνήθως είναι σαν αίνιγμα που μόνο στην τελευταία σελίδα θα αποκαλυφθεί η λύση.
Και αυτό σε κάνει να διαβάζεις μέχρι το τέλος με ανυπομονησία, για να μάθεις τελικά τι αμάρτημα έκανε η μητέρα του αφηγητή που να μην είναι εύκολο να εξιλεωθεί και ποιος σκότωσε τον αθώο αδερφό του Γιώργη και για ποιο λόγο.

Το τρίτο διήγημα είναι ουσιαστικά η συνάντηση μιας κοπέλας και ενός νέου σε ένα καράβι που πάει από Πειραιά Νάπολη. Είχαν να ειδωθούν χρόνια. Δεν είναι ακριβώς μια μοιραία συνάντηση που περιέχει έρωτα, και το τουίστ στο τέλος δεν είναι τόσο ισχυρό για να σε κάνει να αναθεωρήσεις.
Επίσης ο αφηγητής αναλώνεται και σε σκέψεις δικές του οπότε ούτε πολλή υπόθεση υπάρχει. Ήταν μια ιστορία που ήταν απλώς καλή.

Σίγουρα τώρα παίρνουν σειρά και τα υπόλοιπα του διηγήματα.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
Χαρακτήρες: 7/10
Γραφή: 7/10
Αναγνωσιμότητα: 6/10 
Εμπειρία: 7/10
Ιστορία: 7/10
Σύνολο: 6,8--> 3,4 stars ★★★☆

[Maria Epe · Rating 5 out of 5]

Αριστούργημα! Διαβάζοντας το, συνειδητοποίησα ότι έχω παραμελήσει την ελληνική πεζογραφία.

[Kokkinos · Rating 4 out of 5]

Για "Το αμάρτημα της μητρός μου" και "Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου" έχω αναφερθεί στις αντίστοιχες σελίδες (έχω αξιολογήσει το πρώτο με 5/5 και το δεύτερο με 4.5/5). Το "Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως το θεωρώ σαφώς κατώτερο των άλλων δύο (αυτοτελώς θα το αξιολογούσα με 3.5/5), χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι μία αξιόλογη προσπάθεια, απλώς τα άλλα δύο έργα έφτασαν σε δυσθεώρητα ύψη. Εδώ βλέπουμε μία διαφορετική πλευρά του συγγραφέα, τόσο ως προς τον τόπο όπου διαδραματίζονται το γεγονότα, όσο και ως προς το ύφος του, το οποίο είναι περισσότερο συναισθηματικό-λυρικό, χωρίς να στερείται την οξεία παρατηρητικότητά του, την κοινωνική διάσταση, το ρεαλισμό και την προσοχή στις λεπτομέρειες. Η αφήγηση δεν είναι τόσο σφιχτή όσο στα άλλα δύο διηγήματα και υπάρχουν στιγμές που μπορεί να χαθεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Το τέλος είναι για άλλη μια φορά εξαιρετικό. Συνολικά (και για τα τρία διηγήματα), 4.33/5.

[Ιωάννα · Rating 4 out of 5]

Πολύ συναισθηματικό, υπέροχος τρόπος γραφής, πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή εκείνης της εποχής και την βαθιά θρησκευτικοτητα που καμία φορά είναι εντελώς ανούσια.
Η σκηνή με το αγοράκι που ακούει τη μαμά του να προσεύχεται να πεθάνει αυτό στη θέση της κόρης της μένει στο μυαλό κάθε αναγνώστη.

[Kassandra K. · Rating 2 out of 5]

2,5