Ιστορίες του κυρίου Κόυνερ

by Bertolt Brecht, Κώστας Μιλτιάδης (Translator), Ελπίδα Βουρλιώτη (Editor)

Ο Μπρεχτ ξεκίνησε να γράφει τις Ιστορίες του κυρίου Κόυνερ το 1927. Το έναυσμα για τη συγγραφή αυτών των ιστοριών ήταν η διαπίστωση οτι μέσα στην καθημερινότητα τους οι άνθρωποι, αποξενωμένοι και αλλοτριωμένοι καθώς είναι, συνηθίζουν να αποδέχονται παράλογες καταστάσεις και να τις θεωρούν φυσικές και αυτονόητες. Περιττό να πούμε ότι στη σημερινή εποχή, ακριβώς επειδή η αλλοτρίωση και η αποξένωση είναι ακόμα μεγαλύτερες από την εποχή του Μπρεχτ, το φαινόμενο αυτό είναι πολύ πιο έντονο: Μια σειρά καταστάσεις και γεγονότα, όπως: η ανεργία, η λιτότητα, ο πόλεμος, η βία, κτλ. παίρνουν τη μορφή φυσικών φαινομένων για τον μέσο άνθρωπο. Ο τρόπος που προτείνει ο Μπρεχτ για να αντιμετωπισθεί αυτό το φαινόμενο και να σταματήσουν οι άνθρωποι να θεωρούν φυσικά και αυτονόητα πράγματα τα οποία δεν υφίστανται, είναι αυτός που χρησιμοποιεί και στα θεατρικά του έργα: δημιουργεί στον θεατή ή στον αναγνώστη το στοιχείο της έκπληξης…

Genres: Classics, Fiction, Short Stories, Philosophy, German Literature, Literature, Germany

110 pages, Paperback

First published January 1, 1958

About the author

Eugen Berthold Friedrich Brecht was a German poet, playwright, and theatre director. A seminal theatre practitioner of the twentieth century, Brecht made equally significant contributions to dramaturgy and theatrical production, the latter particularly through the seismic impact of the tours undertaken by the Berliner Ensemble—the post-war theatre company operated by Brecht and his wife and long-time collaborator, the actress Helene Weigel—with its internationally acclaimed productions.

From his late twenties Brecht remained a life-long committed Marxist who, in developing the combined theory and practice of his 'epic theatre', synthesized and extended the experiments of Piscator and Meyerhold to explore the theatre as a forum for political ideas and the creation of a critical aesthetics of dialectical materialism. Brecht's modernist concern with drama-as-a-medium led to his refinement of the 'epic form' of the drama (which constitutes that medium's rendering of 'autonomization' or the 'non-organic work of art'—related in kind to the strategy of divergent chapters in Joyce's novel Ulysses, to Eisenstein's evolution of a constructivist 'montage' in the cinema, and to Picasso's introduction of cubist 'collage' in the visual arts). In contrast to many other avant-garde approaches, however, Brecht had no desire to destroy art as an institution; rather, he hoped to 're-function' the apparatus of theatrical production to a new social use. In this regard he was a vital participant in the aesthetic debates of his era—particularly over the 'high art/popular culture' dichotomy—vying with the likes of Adorno, Lukács, Bloch, and developing a close friendship with Benjamin. Brechtian theatre articulated popular themes and forms with avant-garde formal experimentation to create a modernist realism that stood in sharp contrast both to its psychological and socialist varieties. "Brecht's work is the most important and original in European drama since Ibsen and Strindberg," Raymond Williams argues, while Peter Bürger insists that he is "the most important materialist writer of our time."

As Jameson among others has stressed, "Brecht is also ‘Brecht’"—collective and collaborative working methods were inherent to his approach. This 'Brecht' was a collective subject that "certainly seemed to have a distinctive style (the one we now call 'Brechtian') but was no longer personal in the bourgeois or individualistic sense." During the course of his career, Brecht sustained many long-lasting creative relationships with other writers, composers, scenographers, directors, dramaturgs and actors; the list includes: Elisabeth Hauptmann, Margarete Steffin, Ruth Berlau, Slatan Dudow, Kurt Weill, Hanns Eisler, Paul Dessau, Caspar Neher, Teo Otto, Karl von Appen, Ernst Busch, Lotte Lenya, Peter Lorre, Therese Giehse, Angelika Hurwicz, and Helene Weigel herself. This is "theatre as collective experiment [...] as something radically different from theatre as expression or as experience."

There are few areas of modern theatrical culture that have not felt the impact or influence of Brecht's ideas and practices; dramatists and directors in whom one may trace a clear Brechtian legacy include: Dario Fo, Augusto Boal, Joan Littlewood, Peter Brook, Peter Weiss, Heiner Müller, Pina Bausch, Tony Kushner and Caryl Churchill. In addition to the theatre, Brechtian theories and techniques have exerted considerable sway over certain strands of film theory and cinematic practice; Brecht's influence may be detected in the films of Joseph Losey, Jean-Luc Godard, Lindsay Anderson, Rainer Werner Fassbinder, Nagisa Oshima, Ritwik Ghatak, Lars von Trier, Jan Bucquoy and Hal Hartley.

During the war years, Brecht became a prominent writer of the Exilliteratur. He expressed his opposition to the National Socialist and Fascist movements in his most famous plays.

Reviews

[Sawsan · Rating 3 out of 5]

كتب برتولد بريخت حكايات السيد كوينر خلال سنوات طويلة ونُشرت مُتفرقة ومُجمعة أكثر من مرة
نصوص تدور حول السيد كوينر الذي يُعرفه بريخت بأنه مفكر فقط بدون تفاصيل لشخصيته وحياته
حكاية أو حوار أو رأي لكوينر في مواقف مختلفة تُعبر عن أفكاره في الحياة والناس والسياسة
وفي الجزء الثاني من الكتاب تسع قصص قصيرة مُتفاوتة كما النصوص في الفكرة والسرد

[Nikos Tsentemeidis · Rating 5 out of 5]

Πόση σοφία κρύβει ένα τόσο μικρό βιβλίο! Πόσα ηθικά διδάγματα μας περνάει μέσα από ιστορίες της μιας παραγράφου.

Bertolt Brecht, από τα πιο φωτεινά μυαλά του 20ού αιώνα.

Δεν έχω λόγια για αυτό το βιβλίο. Απλά διαβάστε το όλοι.

[Magdalen · Rating 3 out of 5]

2,5/ 5 *

Ήθελα να μου αρέσει και ανυπομονούσα να διαβάσω αυτό το μικρό βιβλιαράκι, ωστόσο, ελάχιστες ιστορίες μου άρεσαν ενώ τις υπόλοιπες τις βρήκα αδιάφορες.
Δεν ταίριαξε καθόλου με την ιδιοσυγκρασία μου ή τα γούστα μου. Απλώς δεν με ταρακούνησε, δεν με προβλημάτισε, δεν με εντυπωσίασε.

[Uroš Đurković · Rating 4 out of 5]

Prirodni nagon za vlasništvom

Kad je neko u jednom društvu nagon za vlasništvom nazvao prirodnim, gospodin K. ispriča sledeću priču o ribarima starosedeocima: ,,Na južnoj obali Islanda ima ribara koji su tamošnje more pomoću učvršćenih plutača razdelili na komade i međusobno podelili. Tim vodenim njivama oni su privrženi kao prema svom vlasništvu. Osećaju kao da su s njima srasli, nikada ih ne bi napustili, pa ni onda kada u njima više ne bi bilo riba. Prezirali su stanovnike pristanišnih gradova kojima su prodavali svoj ulov, misleći da su oni površni ljudi, otuđeni od prirode. Za sebe su govorili da su ukorenjeni u vodi. Kad uhvate kakvu veću ribu, čuvaju je u kaci, nadenu joj ime i vezani su za nju kao za svoje vlasništvo. Od pre nekog vremena govore da im posao ide loše, ali ipak odlučno odbijaju svaki pokušaj reforme, te su obarali već nekoliko vlada koje nisu vodile računa o njihovim navikama. Takvi ribari neoborivo dokazuju snagu nagona za vlasništvom, kojoj se ljudi po svojoj prirodi pokoravaju." (37)

[Anastasia · Rating 4 out of 5]

Μάλλον δεν θα ταίριαζε σε αυτό το βιβλίο μία κριτική μεγαλύτερη από τη μικρότερη ιστορία του.

Βαθύ, απλό, έξυπνο, διδακτικό, και...και...

Βιβλίο στο οποίο αξίζει να ανατρέξεις παραπάνω από μία φορά. Κάθε ανάγνωση έχει και κάτι καινούριο και διαφορετικό να σου προσφέρει. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους!

[Paradoxe · Rating 3 out of 5]

Είναι μάλλον κεφάτη αλλά όχι γελοία η ακουστική ομοιότητα των συγγραφέων που διαβάζω αυτή την εποχή. Διαβάζω Μπρεχτ και διαβάζω Μπροχ. Οι ομοιότητες δε σταματούν εδώ φυσικά, αλλά ούτε επιλέχτηκαν σκοπίμως απ’ την άλλη. Όμως βρίσκονται εδώ για να με βοηθήσουν σε μια απ’ τις πιο αγαπημένες θεματικές μου. Όχι τόσο σε ό,τι αφορά την περίοδο πριν και μετά τους δυο παγκόσμιους, αλλά κυρίως σε ένα διπλό στόχο που έχω: να διερευνήσω πως παρήκμασε ένα κράτος που απαρτιζόταν αποδεδειγμένα από μια μερίδα μεγάλων ανθρωπιστών, όσο και να – λυπάμαι αν σε κάποιους δε θ’ αρέσουν τα παρακάτω, ξύδι – υπερασπιστώ μία χώρα που παραστοχοποιήθηκε, παρότι υπήρξαν σε αυτή φωνές γιγάντων, που δεν κατάφεραν να αλλάξουν τη φορά της, αλλά σε συλλογικό επίπεδο, κατάφεραν αστίλβωτοι να διαμορφώσουν νέους τρόπους σκέψης. Σε κάθε περίπτωση έμμεσα το ενδιαφέρον μου έχει να κάνει και με τη χώρα μου. Είμαστε στο τώρα, ένα κράτος που δεν παράγει τίποτα, δεν πιστεύει σε τίποτα και διαρκώς παραπαίει. Και όμως δε βρισκόμαστε στην παρακμή που βρέθηκε η Γερμανία τότε, ούτε στην παρακμή της Γαλλίας τώρα, ή και άλλων χωρών.

Διάβασα λοιπόν αυτό το βιβλιαράκι που περιλαμβάνει ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες αναδιπλούμενες ιστορίες κατά βάση διαλεκτικού χαρακτήρα. Δεν εντυπωσιάστηκα, δεν έμεινα έκθαμβος, κατέληξα όμως για άλλη μια φορά να στενοχωρηθώ. Μου μετέδωσε ο Μπρεχτ την ταγκή μυρωδιά της παρακμής της εποχής του. Γοητεύτηκα απ’ τον ανθρωπισμό του, τη διάθεση του να ανήκει σε εκείνους που θα έπαιρναν σκληρές αποφάσεις, ή που θα έπαιρναν την ευθύνη να το διδάξουν σε άλλους. Μέσα απ’ τις ιστορίες αποδεικνύεται μεγάλο κωλοπαίδι, με πολύ χιούμορ και τον πάω. Οι ίδιες οι ιστορίες ναι μπορούν να δώσουν μεγάλη παρηγοριά κι ανακούφιση, μπορούν ακόμα να δώσουν παραδείγματα σκέψης, στάσης και δράσης. Και κυρίως η στάση του εκείνη που είναι υπέρ του αδικημένου, είτε αυτός είναι ο συνήθης, είτε ο ασυνήθης.

Τέλος, μπορώ να πω ότι ο κος Μάρκαρης με εντυπωσίασε, όχι για την ποιότητα της μετάφρασης του, αυτό το ήξερα ήδη, αλλά για τη διορατικότητα και τις γνώσεις που ξεδιπλώνει στο προλογικό σημείωμα. Η επιμέλεια του Θεμελίου ήταν επαρκής και λιτή.

Ιστορίες που ξεχώρισα:
Μέτρα ενάντια στη βία
Αυτός που υπηρετεί το σκοπό του
Και το κακό πράγμα δεν είναι φτηνό
Το δικαίωμα της αδυναμίας
Ερωτήματα που πείθουν
Το αγαπημένο ζώο του κυρίου Κ
Η αρχαιότητα
Φιλική εξυπηρέτηση
Η πατρότητα της σκέψης
Σωκράτης
Ο απαραίτητος υπάλληλος
Αίσθημα δικαιοσύνης: παρότι θα προτιμούσα να τελείωνε με τη φράση […αλλιώς θα πληγωθεί το σύστημα δικαιοσύνης του ]
Ο κύριος Κ. και η ζωγραφική της ανηψιάς του
Λάθος και πρόοδος
Ο κύριος Κ. και η παλίρροια
Ο κύριος Κ. και η ηθοποιός
Οι δυο θυσίες: παρότι θα μπορούσε να είχε διαφορετικό μεταφραστικό χτένισμα
Ποιος γνωρίζει ποιον;
Ακεραιότητα
Μια αριστοκρατική στάση
Για τα συστήματα: παρότι κάτι της λείπει στη διαμόρφωση

Ένα μεγάλο μειονέκτημα της παρούσας συλλογής είναι πως δημιουργεί τις συνθήκες άντλησης αποφθεγμάτων, που θεωρητικά αυτό φαίνεται να με φέρνει σε αντιδιαστολή με την άποψη του Μπρεχτ, είναι όμως όντως έτσι; Γενικά το απόφθεγμα όπως και κάθε μεγάλη δύναμη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ασυλλόγιστα. Τέλος προσωπικά, θα ήθελα να πάρω κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ το Μπρεχτ κι αυτό που διάβασα είναι πολύ αξιόλογο, αλλά όχι αρκετό.

[Mohammad Ali Shamekhi · Rating 3 out of 5]

نمره ی واقعی: دو و نیم - به دلیل ابهام خود داستان ها و ترجمه ی نه چندان خوب

به نظرم کتابی است که به یک بار خواندنش می ارزد. اگر ترجمه اش بهتر بود که واقعا خوب می شد. البته ابهام خیلی از داستان ها - حتی در اصل آلمانی - رو اعصاب بود

در مورد ترجمه باید بی بروبرگرد بگم که ویرایش در موردش ضروریه. من فقط متن چاپ قدیمی داستان های آقای کوینر به زبان آلمانی رو پیدا کردم - که برخی داستان های این کتاب رو نداره - و خیلی از داستان ها رو با اون متن آلمانی مقایسه کردم. گهگاه اشتباهات وجود داشتند - حتی در حد عوض شدن نقش ها در گفتگو، یا جابجا شدن فاعل و مفعول جمله. اما این اشتباهات از نظر کمی آنقدر نبودند که نشود ویرایششان کرد. از طرف دیگه مثلا با مقایسه ی ترجمه ی داستان "اگر کوسه ماهی ها آدم بودند" در این کتاب با ترجمه ی کتاب اگر کوسه ماهیها آدم بودند و همسایه، میشه گفت که زبان ترجمه ی این کتاب بهتره. خلاصه اینکه علی عبداللهی مترجم خوبی نیست و من نسبت به ترجمه هاش با دید مشکوک نگاه می کنم. البته مترجم بدی هم نیست و اگر به ویرایش کاراش تن بده و خطاهاش رو جبران کنه مترجم قابل قبولی می شه

داستان های که من دوستشان داشتم - 45 داستان

شماره های 3، 11، 15، 17، 21، 25، 26، 27، 38، 41، 43، 47، 49، 51، 53، 54، 55، 56، 59، 60، 61، 62، 63، 71، 72، 75، 80، 82، 83، 85، 86، 88، 89، 91، 94، 96، 97، 101، 102، 103، 104 و 108. از قسمت افزوده ها هم: دو بخشش، کلاسیک ها و زمانه شان، و سرباز لاسیوتا


داستان هایی که مبهم بودند و گنگ - 35 داستان

1، 5، 6، 8، 9، 19، 23، 29، 34، 36، 37، 39، 40، 46، 50، 66، 67، 69، 70، 73، 77، 79، 81، 90، 93، 99، 110، 113 و 117. و از بخش افزوده ها: اشتباه و پیشرفت، تجمل، سه داستان صفحات 156، 157 و 159، و درباره ی رفتار

[Jelena Veselinović · Rating 5 out of 5]

Meni su se ove crtice Brehtove svidele. Njegov alter ego, gospodin K. ima mnogo toga da kaže sa malo reči. Koncizno i bez mnogo pompe, baš po mom ukusu.

Evo jednog odlomka:

Pitanje da li ima Boga

Neko zapita gospodina K. da li ima Boga. Gospodin K. reče: "Savetujem ti da razmisliš da li bi se tvoje ponašanje promenilo u zavisnosti od toga kako bi glasio odgovor na ovo pitanje. Ako se ne bi promenilo, onda ćemo to pitanje odbaciti, ali ako bi se promenilo, onda ti mogu bar toliko pomoći da ti kažem da si se ti već odlučio: tebi je Bog potreban."

[Tasos · Rating 4 out of 5]

O Brecht είναι μία από εκείνες τις περιπτώσεις συγγραφέων που έχουν γίνει επιθετικός προσδιορισμός κι ενώ όλοι ξέρουμε πάνω κάτω τη σημασία τους στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών γενικότερα, πέρα από τη Μάνα Κουράγιο, τον Κύκλο με την κιμωλία και την περιβόητη αποστασιοποίηση, ελάχιστη επαφή έχουμε με το υπόλοιπο έργο του.
Οι Ιστορίες του κυρίου Κόυνερ έπεσαν στα χέρια μου τυχαία κι ήταν μια ευτυχής συγκυρία αφενός γιατί ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τον πεζό λόγο ενός κατά βάση θεατρικού συγγραφέα, αφετέρου διότι αυτή η συλλογή μινιμαλιστικών ιστοριών (παραβολών στην ουσία) τις οποίες ο Μπρεχτ έγραφε από το 1935 μέχρι το θάνατό του στις αρχές της δεκατίας του 50 είναι το απόσταγμα της σοφίας και της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κοσμοθεωρίας του. Υπόδειγμα ύφους και ειρωνίας και παίζοντας (αποστασιοποιημένα κι απρόσωπα φυσικά, ο ήρωας αναγράφεται σχεδόν πάντα με ένα καφκικό Κ.) μεταξύ υπαινικτικότητας και διδακτισμού, οι Ιστορίες του κυρίου Κόυνερ (που είναι λογοπαίγνιο με το γερμανικό keiner, ο κανένας) παρά το ξεπερασμένο ιστορικό πλαίσιο στο οποίο γράφτηκαν κρύβουν στις λίγες σελίδες τους ένα μάθημα ζωής για τον καθένα. Ή τον κανένα.

Υ.Γ Είδα κάπου στο ίντερνετ ότι έχει κυκλοφορήσει και σε graphic novel, το οποίο μου φάνηκε εξαιρετική ιδέα.

[Peiman · Rating 4 out of 5]

برشت به راحتی میتونه مفاهیم بزرگی رو توی کلمات کمی منتقل کنه. حکایت های کوتاهی که توی دل هر کدوم حرف و پند و کنایه یا نصیحتی نهفته هست. ترجمه کمی مشکل داره و همچنین ویراستاری خیلی عالی نداره (نسخه ی در دست من که جدید هم نیست) به هر حال خوندنش رو توصیه میکنم.ه

[Joanito_a · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικός !!! Οι ιστορίες του κ.Κόυνερ λένε μεγάλες αλήθειες πάνω στη συμπεριφορά του ανθρώπου σε καθημερινές καταστάσεις και ο κ.Κ. (όπως τον παρουσίαζει ο Μπρέχτ) έξυπνος και συνάμα εριστικός όταν χρειάζεται, μας δείχνει μια διαφορετική στάση των πραγμάτων για να βγούμε απο τον κοινωνικό-πολιτικό λήθαργο .

[Navid Taghavi · Rating 4 out of 5]

کسی به آقای کوینر گفت: قاضیان ما رشوه خوار هستند. آقای کوینر پاسخ داد: متاسفانه اصلا این طور نیست. آن ها رشوه خوار نیستند، حتی با بالاترین مبالغ هم نمی توان آن ها را تطمیع کرد تا حق را بگویند!

[Konstantinos Saliakas · Rating 5 out of 5]

Πολύ εύκολο στην ανάγνωση κ πολύ μεστό σε νοήματα!! Ο σωστός τρόπος να περασεις αυτό που θες να πεις, όμορφα απλα και αποτελεσματικά!!! Μακάρι να μπορούσα να το βαθμολογισω με περισσότερα από 5 αστέρια!!!!

[Hanie · Rating 3 out of 5]

"آقاي كوينر از باور خود درباره ي شيوه ي نگارش ميگفت: بايد بتوان آن را بازگويي كرد. يك بازگفت هيچ نشاني از نويسنده ندارد. بهترين پسر كيست؟ پسري كه سبب شود پدر را فراموش كنيم. "

"دانستن طبيعت بشري فقط زماني ضروري است كه پاي استثمار در ميان باشد. انديشيدن يعني تغيير دادن. ضمن انديشيدن و فكر كردن به يك فرد، در ذهن خود، او را تغيير مي دهيم. به عبارت ديگر ، فقط وقتي كه من انديشيدن به او را آغاز كردم، او اينچنين شد."

فكر ميكنم ارزش يك بار خوندن رو داشته باشه.

[Kebrit !!! · Rating 4 out of 5]

یکی از آقای کوینر پرسید، خدایی وجود دارد یا نه؟
آقای کوینر گفت: به تو توصیه می‌کنم در این باب تامل کن که آیا رفتارت با دانستن جواب این سوال تغییر خواهد کرد یا نه. اگر تغییر نکرد این پرسش خودبه‌خود منتفی است. اگر تغییر کرد دستِ‌ کم می‌توانم کمک‌ات کنم و به تو بگویم: تو دیگر تصمیم خود را گرفته‌ای، تو به یک خدا احتیاج داری

[Dennis · Rating 5 out of 5]

"A man who had not seen Mr. K. for a long time greeted him with the words: 'You haven't changed a bit.' 'Oh!' said Mr. K. and turned pale."

[Renin · Rating 3 out of 5]

“Brecht’in düşünce dünyasının kapılarını açabilecek en değerli anahtarlardan biri” denmiş kitap tanıtımında ama pek öyle değil doğrusu. Bugün artık pek de tercih edilmeyen bir formda yazılmış, düşüncesinin özünün de özü ufacık hikayecikler bunlar. O düşünce dünyasına (ve Brecht’in didaktik kişiliğine) zaten aşina olanlar için güzel bu hikayecikler. Aşina olmayanlar içinse muğlak, kimi zaman anlamsız ve hatta sıkıcı bile olabilirler bence. Brecht okumaya bu kitaptan başlamayın. :)

[Dale · Rating 4 out of 5]

I gave up reading Brecht when I was young, because I (too ambitiously) read his essays on theater and was bored stiff. But this book, Stories of Mr. Keuner makes me want to go back and read his plays. Brecht (or Keuner) is by turns droll, melancholic, cyncical, passionate, and didactic. The 'stories' range from two sentence aphorisms to two page allegories, so hardly "stories" at all, but rather like the analects of Confucius (only funnier and less earnest).

This edition has a fine afterward by the translator, explaining the context in which these fragments were written - more useful as a foreward, but the book is short enough that rereading it is not a burden.

[Irini 이리니 Thalassinou · Rating 4 out of 5]

Φυσικά γεγονότα και καθημερινές καταστάσεις παρουσιάζονται με λιτό και απέριττο τρόπο.

Αγάπη είναι η επιθυμία να δώσεις κάτι, κι όχι να το κρατήσεις. Αγάπη είναι η τέχνη να παράγεις κάτι με τις ικανότητες του άλλου. Γι'αυτό χρειάζεσαι και τον σεβασμό και τη συγκατάθεση του άλλου. Αυτά πάντα μπορείς να τα εξασφαλίσεις. Η υπέρμετρη επιθυμία ν'αγαπηθείς δεν έχει μεγάλη σχέση με την αληθινή αγάπη. Η φιλαυτία κρύβει πάντα μέσα της κάτι το αυτοκτονικό.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το ελάχιστο, σε όποιον δεν είναι ικανός για τα πάντα.

[Anja Zečević · Rating 5 out of 5]

- Nepravda često stiče karakter prava prosto time što je vrlo česta.

- U samoljubivosti uvek ima nečeg samoubilačkog.

- Ponadah se da voda više neće rasti. Tek kada mi je voda nadošla do brade, napustih i tu nadu. I zaplivah. Uvideh da sam sam sebi čamac.

[Hossein.nasseri4 · Rating 4 out of 5]

عنوان داستانک های فلسفی به حق برازنده این کتابه چون بزرگان همیشه گفتن فلسفه تعلیم اندیشیدنه نه اندیشه ها، اندیشه غالبی تو کتاب به خواننده تحمیل نمیشه و دائما سعی داره در داستان ها نسبتا مبهم و پایان باز تو رو وادار به اندیشیدن در مورد مسائلی از زندگیت بکنه که تا حدودی ربط به داستانک های کتاب داره و زیرکانه تو رو مجبور به رشد و اصلاح خودت میکنه چهار ستاره دادم چون بعضی جاها نویسنده خیلی تو دنیای ذهنی خودش میموند و بعضا مسائلی رو مطرح میکنه که شاید فقط خودش متوجه بشه. در کل ترکیب فلسفه و عرفان و مردم شناسی و روانشناسی با رویکرد روانکاوانه کتاب رو سخت و بسیار ارزشمند کرده.
پ.ن: برتولت برشت یک روزنامه نگار بوده، یک روزنامه نگار در بطن جامعه که مستقیما با تمامی افکار و سلایق مردم در ارتباط بوده برای همین تونسته از مسائل خسته کننده و حوصله سربر و مربط به قشر خاص علوم انسانی یک اثر خیلی کاربردی برای کتاب خوان های این مدلی فراهم کنه.

[Shirin · Rating 3 out of 5]

Sometimes witty, sometimes a knife that scratches old wounds. sometimes clear, sometimes vague. I have highlighted many sentences in this book so that I can easily find my favorite parts later. The point is, the parts I have not highlighted are not those I didn't like; but are those which I have to spend much more time to understand.

[Anastasia Ts. · Rating 4 out of 5]

Θα επιστρεψω για λιγα λογια για το βιβλιο!

[Antonis · Rating 4 out of 5]

Διαβάζοντας σε μικρές δόσεις το βιβλίο αυτό (όπως του ταιριάζει άλλωστε), συνειδητοποιούσα σιγά-σιγά ότι η αξία του δεν έγκειται σε αυτή καθαυτή την -υποτιθέμενη- σοφία του κ. Κόινερ· στην πραγματικότητα, δεν είναι και πολύ σοφά όλα όσα λέει ή κάνει ο κ. Κόινερ σε αυτές τις σύντομες ιστορίες ή στιγμιότυπα. Η μεγάλη συνεισφορά των ιστοριών αυτών είναι η φρέσκια ματιά που μας προσφέρει το παράδοξό τους, η αλλαγή οπτικής γωνίας, η ανοικείωση· έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ να βλέπουμε τον κόσμο από μια μόνο σκοπιά, μόνο με τα δικά μας μάτια, που ο κ. Κόινερ μοιάζει να μας οδηγεί σε ένα λουτρό αλήθειας.

Δυστυχώς, όλη αυτή η αναγνωστική εμπειρία υπονομεύτηκε για μένα από την απαράδεκτη μετάφραση και επιμέλεια της έκδοσης του ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ.

[Kat · Rating 5 out of 5]

Αφορμή των ιστοριών ήταν ο Μαρξ, με τον οποίο καταπιάστηκε, για τις ανάγκες ενός θεατρικού έργου που είχε ήδη ξεκινήσει να γράφει και συνεπώς παράτησε.
Ο κύριος Κόυνερ είναι ο πρωταγωνιστής αυτών. Ο μόνος χαρακτήρας του οποίου αναφέρεται το όνομα σε αυτές τις μικρές και καθημερινές ιστορίες. Ιστορίες που συμμετέχει ο καθένας μας. Ιστορίες που δεν απέχουν καθόλου από την καθημερινότητα του σήμερα.
Μέσω του κοινού παρανομαστή - κύριου Κόυνερ - ο Μπρέχτ αποκαλύπτει με τρόπο καυστικό τη συμπεριφορά του ατόμου απέναντι σε καθιερωμένες αντιλήψεις, το κοινωνικά παράλογο που επικρατεί στην καπιταλιστική κοινωνία, το οποίο γίνεται αποδεκτό. Χρησιμοποιώντας τη μαρξιστική διαλεκτική και το παραξένισμα προκαλεί ερωματήματα των οποίων οι απαντήσεις, θεωρητικά, είναι απόλυτα φυσικές, αυτονόητες, κοινές.

[Kim Winiski · Rating 5 out of 5]

I remember reading 'If sharks were men' was part of a German grammar lesson. This was among my first exposures to Brecht and got me hooked. The rest of the volume contains other witty insight one would expect from Brecht.

[Shishir · Rating 3 out of 5]

3'5/5

" এখন কী কাজ করছেন, বলুন তো ? প্রশ্নের উত্তরে ক - বাবু বললেন, " বহুত ঝামেলার কাজ। পরবর্তী ভুলের জন্য প্রস্তুত হচ্ছি।"



ক - বাবুকে একবার জিজ্ঞেস করা হয় : " যখন কাউকে ভালবাসেন, কী করেন আপনি? " " প্রথমে একটা ধারণা করে নিই," তিনি বললেন, " তারপর দেখি সব কিছু ঠিকঠাক মিলছে কিনা।" "মিলছে কার সঙ্গে? লোকটার সঙ্গে তো ?" " আরে , না - না, ধারণাটার সঙ্গে," ক - বাবুর উত্তর।



“ধর্মীয়, না ধর্মনিরপেক্ষ, কী ধরনের শপথবাক্য পাঠ করতে চান আপনি?”—আদালত জানতে চাওয়ায় একজন শ্রমিক উত্তর দিয়েছিল, “আমি বেকার।” “খুব একটা অপ্রাসঙ্গিক নয়”, ক-বাবু বললেন, “সম্ভবত এ কথায় সে এ-ই বোঝাতে চেয়েছিল যে, তার এ অবস্থায় এ-জাতীয় প্রশ্নের, এমনকি আদালত-কৃত এ-জাতীয় বিচারব্যবস্থারই আসলে কোনো অর্থ নেই।”

[Yousof Mansouri · Rating 2 out of 5]

سالها پیش خیلی اتفاقی یک داستانک از این مجموعه خوندم که خیلی خوشم اومد:
یکی از آقای کوینر ،پرسید خدایی وجود دارد یا نه؟
آقای کوینر گفت:
به تو توصیه میکنم در این باب تأمل کن که آیا رفتارت با دانستن جواب این سوال تغییر خواهد کرد یا نه اگر تغییر نکرد این پرسش خود به خود منتفی است. اگر تغییر کرد دستِ کم میتوانم به تو کمک کنم و بگویم تو دیگر تصمیم خودت را گرفته ای تو به يك خدا احتیاج داری.
به نظرم این داستانک خیلی عمیق و جالب بود. بعد از خوندن کل مجموعه نظرم اینه که این بهترین داستانکش بود.
چندتایی داستانک خوب داشت و مقدار زیادی نه چندان خوب.

[Amir ali · Rating 4 out of 5]

كتاب فيل مجموعه‌ي كاملي است از حكايت‌هاي آقاي كوينر كه در سال 2006 در آلمان منتشر شده است. اين داستانك‌ها به‌تدريج در دوران حيات برشت منتشر مي‌شده و برشت در چاپ بعدي‌ آن‌ها را تغيير مي‌داده است.

مي‌توان برشتِ اين كتاب را بسيار وسيع‌تر، هوشمندتر و تيزبين‌تر از برشتِ شعرها و نمايش‌نامه‌ها دانست. براي شناخت برشتِ فيلسوف و آشنايي با انديشه‌هاي وي، اين حكايت‌ها بي‌ترديد مناسب‌ترين آثاري هستند كه مي‌توان در آثار او پيدا كرد.

برشت در اين‌ حكايت‌ها، ماركس است وقتي از مسايل اجتماعي سخن مي‌گويد، نيچه است وقتي از وطن‌دوستي يا عشق سخن مي‌گويد، لا‌ئوتزو است وقتي اندرزهاي شگفت‌اش نشان از ظرافت بي‌نظير انديشه‌ي او دارد و در عين‌حال هيچ‌كدام از اين‌ها هم نيست.

[Johnny Notte · Rating 5 out of 5]

Ένα τόσο ολιγοσέλιδο και πρωτότυπο βιβλίο, αληθεια πόση σοφία θα μπορούσε να περιέχει? Τι φιλοσοφικά-κοινωνικά ερωτήματα σου θέτει υπό επεξεργασία ο Μπερτολ Μπρεχτ μεσω του κοινού αυτού ηρωα, του κυριου Κ. και πως ζητήματα καθημερινότητας ενώ τα θεωρουσαμε δεδομένα και απλά, φαίνεται να έχουν βαθύτερο νόημα?
Μια οπτική που σιγουρα συμπληρώνει και αυξάνει την κοινωνική ενσυναίσθηση του κάθε αναγνώστη.