Hoe is België zo kunnen afglijden in de periode tussen 2019 en 2024? Wat maakt dat dit land plots één van de zwakste leerlingen uit de Europese klas is, en zelfs onder curatele van de Europese Commissie staat nu? De val van België reconstrueert feilloos en in detail die ondergang, die val. De pijnlijke mislukking van de federale regering Vivaldi blijkt vooral een menselijk falen van toppolitici die nochtans het tegendeel wilden doen. Deze regering ging net bewijzen dat België wél werkt. Vivaldi zou dat bovendien als ‘team’ doen, zo beloofde premier Alexander De Croo in 2020, want "Teamwork win championships".
Het tegendeel blijkt waar: de Vlaamse liberaal zal vier jaar lang zijn regering meenemen op een dolle rit, waarbij wantrouwen in de ploeg regeert, kernkabinetten ontsporen tot urenlange verbale martelsessies, en waar finaal door de oneindige politieke spelletjes en manoeuvres zoveel zand in de motor komt dat niets meer lukt. Via een exclusieve blik achter de schermen, op basis van talloze getuigenissen van de hoofdrolspelers, legt Wouter Verschelden in dit boek feilloos het niet-functioneren van Vivaldi, maar ook de Vlaamse regering bloot. Want het boek is ook het verhaal van de individuele ondergang van de hoofdpersonages in de Belgische politiek. Een hele stoet ministers en staatssecretarissen neemt gedwongen ontslag: waarom ontrafelt het kabinet? Waarom drijft Georges-Louis Bouchez iedereen steeds verder richting afgrond? Waarom haalt Paul Magnette finaal zijn eigen droomcoalitie onderuit? Waarom komt ook godenkind Conner Rousseau ten val? En hoe kijkt men op het Paleis naar de manier waarop het land verder wegzinkt? Hoogmoed, zelfbedrog en ziekelijke machinaties betekenen finaal de ondergang van een hele generatie blauwe, rode en groene politici. Maar niemand valt zo hard, als de man in de Zestien zelf: De Croo.
Bijzonder interessant boek, soms wel te anekdotisch, over de Vivaldi-jaren in België. Verschelden schets - waarschijnlijk naar waarheid - een heel vuil beeld over ons politieke systeem, waarin macho's, ego's en machtswellustigen over elkaar rollen. Waar wrang smakende achterkamerpolitiek dicteert wat zich op het politieke toneel afspeelde. Het lijkt alsof alle politici, binnen hun partijen en over de partijmuren heen, een afkeer hebben voor elkaar. Waarbij premier De Croo wellicht het belabberdst figuur slaat: onbetrouwbaar, egocentrisch en een leugenaar voor de camera's. Ook een serieuze sneer van Verschelden naar de media die de verhaaltjes van De Croo slikten als zoete koek en maar bleven dwepen met Vivaldi, terwijl waarheden wel vaak bij hen bekend waren maar door mediabazen als Van Thillo in de doofpot gestoken werden.
De grote hoop in ons politiek bestel, de grote redelijkheid kwam er van drie vrouwen: Crevits, De Sutter en Demir. Drie idealisten die het wel goed voorhebben. De Croo had dus wellicht toch gelijk toen hij een boek schreef dat de eeuw van de vrouw is aangebroken...
4.5 sterren. Een waardige, zelfs betere opvolger van 'De doodgravers van België'. Wouter Verschelden fietst ons door 4 jaar Vivaldi, van de ene sappige anekdote naar de andere. Meer dan in zijn voorganger, gaat dit boek effectief over de inhoud in plaats van zuiver politieke spelletjes. Geen zorgen voor de liefhebbers, de achterbaksheid van de Belgische politiek is nog steeds de hoofdrolspeler.
Het boek leest als een trein, en doet meer dan ooit frustratie opborrelen over hoe persoonlijk ambities het voortouw nemen en degelijk besturen naar de achtergrond verdwijnt. De media speelt eveneens een dubieuze rol door keer op keer mee te gaan in de grote en gepolijste verklaringen van Vivaldi, in plaats van kritische vragen te stellen.
Ongelooflijk hoe Verschelden al die inside info heeft vergaard. Leest als een seizoen van Thuis, een opeenvolging van thema's en faits divers, met meuïge details die de interpersoonlijke relaties tussen politici schetsen. Heel wijs om te lezen, als je politiek wil begrijpen, verder dan het gevoerde beleid.
Leuk, maar heel anecdotisch en de vraag is hoeveel er echt zo gegaan is. Ik twijfel niet over het netwerk van de auteur, maar zoveel interne info uit zo´n klein netwerk... dan kunnen toppolitici toch echt niet zwijgen. Maar ik heb er zeker van genoten
Uitgebreide geschiedenis over de regeringen. Wouter is altijd uitstekende geïnformeerd en durft wel soms harde waarheden schrijven . Een van de interessantste journalisten van de laatste jaren in de Wetstraat. Ik lees ook bijna dagelijks zijn nieuwsbrief. Ging het boek bewaren voor het nieuwe leesjaar maar op een moment toch beginnen lezen en eens op dreef was er geen houden meer aan. Was nog in die murakami bezig en daar heb ik bewust ook aan voortgelezen anders was deze op 2 dagen uit geweest. Wat extra leestijd door de winterstop in de pingpong en brave kindjes ook:)
Een zeer interessant boek als je meer wil weten over wat er achter de schermen gebeurt in onze regering. Uiteraard is een gezonde portie interesse in politiek een vereiste, echter grote kennis heb je niet nodig. Het boek kan perfect gelezen worden doordat de schrijver een zeer verstaanbare taal gebruikt, het leest ook echt enorm vlot! Het blijft me verbazen hoe het komt dat België nog steeds blijft draaien achter al deze jaren, zeker na het lezen van welke politieke spelletjes er allemaal meespelen. Het stemt me droevig dat postjes en ego bijna altijd aan de voorgrond staan in plaats van het correct regeren van een land. Zelfs in eigen partij. Ben ik verbaast? Nee, uiteraard niet. Maakt het mij ongerust? Zeker en vast! Wat duidelijk is, is dat het allemaal gewoon vierkant draait... Simpeler kan ik het niet neerpennen. Een fascinerend en leerrijk boek die mij heel wat inzichten heeft gegeven, helaas zijn die niet in de positieve zin.
Fijn om een blik achter de schermen te kunnen werpen van de politiek. Het was interessant om te zien hoe al die verhoudingen in elkaar zitten en wat er de afgelopen 5 jaar allemaal gebeurd is. Vaak zie je zagen verschijnen in de media? maar weet je niet wat daarachter zit of hoe dit tot stand kwam. Maar dat werd wel in dit boek meegegeven. Het enige wat me stoorde was dat het enkel weer over rellen en negatieve zaken ging, zoals zo vaak als het over politiek gaat. Er zijn toch gegarandeerd ook mooie dingen gebeurd afgelopen legislatuur. Sommige hoofdstukken hadden daar ook aandacht voor moeten hebben. Maar al bij al het perfecte boek al pauzes tussen het studeren van de examens want het zijn korte hoofdstukken. Ook fijn dat alle bekende politici kort worden voorgesteld zodat je een breder beeld krijgt over wie het gaat en wat hun achtergrond net is.
Altijd leuk, zo'n kijk achter de schermen van de Belgische politiek! De focus ligt vooral op de federale regering, met een nadruk op de rol van de premier en de interne keuken van OpenVLD. Het boek leest vlot door – zeker een aanrader! Toch is het beeld dat blijft hangen van Vivaldi, OpenVLD en vooral de premier soms zó negatief dat ik me afvroeg of dit het hele plaatje geeft. Een iets bredere blik of meer context vanuit het perspectief van de premier zelf had het verhaal misschien nog rijker en meer genuanceerd kunnen maken.
Een erg fijn boek om te lezen, dat een enorm inzicht gaf in het verloop van de regering Vivaldi. Sommige zaken werden hier echter (merkwaardig) uitgelaten, zoals Lahbib haar problematisch discours en quasi-incompetentie. Enkel haar positieve kanten werden namelijk belicht, wat eerder vreemd was.
Desalniettemin was dit boek alvast beter geschreven en objectiever dan "De doodgravers van België". Het was tevens erg onthullend over personen zoals Alexander De Croo diens "ware" aard, waardoor ik dit boek ten zeerste aanraad!
Ideale vakantielectuur! Een roddelblaadje van de Wetstraat in tijden van Vivaldi. Noodzakelijk om alles met een korreltje zout te nemen. Allerminst een objectief boek over de huidige politiek, met een bepaalde politieke vooringenomenheid en subtiele opinies die naar voren geschoven worden, gebaseerd op anekdotes en zonder enige historische context of structurele trends mee te nemen in het verhaal.
Achtergronden bij de regeringsvorming en het reilen en zeilen binnen de Vivaldi-regering. Als nog maar een fractie van de omschreven politieke en zogenaamd strategische spelletjes op waarheid berust, geeft dit boek een zo ontluisterend beeld van het macho-gedrag, de pure machtswellust en de kleutermentaliteit van onze huidige generatie politici dat er jammer genoeg alleen maar ongeloof overblijft.
Leuk om te lezen. Schept een ontluisterend beeld over de politiek in het algemeen en Vivaldi in het bijzonder. Tijdens het lezen bekroop me wel het gevoel dat je nooit weet wat echt gebeurd is wat niet. Bronvermeldingen moet je niet verwachten in dit boek. Maar onderhoudend is het zeker.
Leest zeer vlot, is een interessante herinnering aan de regering De Croo I en de vele moeilijkheden. Wel niet altijd even vernieuwend. Niet altijd gemakkelijk goed in te schatten hoe waarheidsgetrouw zaken zijn, zonder bronnen, maar dat is eigen aan de journalistiek.
Vlot leesbaar en daarom 5 sterren…. Maar eigenlijk zou het 0 of 1 ster moeten zijn omwille van het kinderlijk gedrag van de meeste hoofdrolspelers uit onze politieke wereld. De komende regering maakt het mogelijks ietsje beter maar het zijn jammer genoeg opnieuw veel van dezelfde ‘kinderen’ …