Als Elena's grootmoeder ouder wordt en haar gedachten maar blijven uitgaan naar de verdwenen vader van haar moeder, gaat Elena naar hem op zoek en stuit daarbij op een onvermoed en nieuw verhaal in haar familie: dat van slavenhouder Theodore Bray in Suriname. Altijd al voelde Beelaerts van Blokland zich niet op haar gemak met de status van freule. De ontdekking van deze voorvader maakt dat zij haar relatie tot haar adellijke naam opnieuw moet bezien. Hoe is het verhaal van Theodore uit hun familiegeschiedenis verdwenen? Elena schetst een beeld van het plantageleven in Suriname, hoe gewoon de gruwelijkheden waren, hoe gereguleerd. Ze laat zien hoe pijnlijk een wereld is die geordend wordt naar ras, en welke verhalen wij vertellen om onszelf vrij te pleiten.
Boek over de zoektocht naar een verdwenen 'voorouder', die slavenhouder in Suriname bleek te zijn. Het boek bevat ongelofelijk veel informatie over het plantageleven in Suriname. Ik vind het knap hoe de schrijver zich in heeft geleefd in het leven van Theodore Bray en zijn levensloop heeft beschreven. Het verhaal is op sommige punten wat warrig. Ik kon niet alle familiebanden die beschreven werden goed volgen. Het boek neemt je ook mee in de gedachtenwereld van de schrijver tijdens haar zoektocht naar het verleden. Haar persoonlijke gevoelens en het omgaan met het ongemak van de ontdekking hadden van mij zelfs nog wat meer uitgewerkt mogen worden.
Heel mooi boek waarin de schrijfster op zoek gaat naar de plantagehouder in de familie. Ik realiseer mij dat ik te weinig afweet over dit onderwerp. De citaten van haar voorouder zijn ronduit schokkend en onthutsend.
In dit boek worden twee verhalen op knappe manier vervlochten. Het leven van plantage- en dus slavenhouder Theodore Bray, de voorouder van de schrijfster, wordt in detail beschreven geïllustreerd met zijn tekeningen. Daarlangs loopt de verkenning bij haarzelf en familie hoe dit te plaatsen in hun eigen familiegeschiedenis. De schrijfster heeft heel veel onderzoek gedaan en nieuwe bronnen ontdekt over Theodore. Uit deze enorme hoeveelheid informatie heeft ze een vlot lezend en rijk verhaal gemaakt. Het is even wennen aan de delen waarin ze haar eigen gedachten en gevoelens onderzoekt. Maar, wellicht door haar achtergrond als kunstenaar, is ook dit deel sterk: zelfkritisch én relativerend.
Elena’s oude grootmoeder moet steeds maar weer denken aan de zo maar verdwenen vader van haar moeder. “… Mijn moeder had altijd iets droevigs in haar ogen,’ zegt ze. ‘Ze was wees. Haar moeder stierf in het kraambed en haar vader liet zijn dochters achter. Hij is ‘m gesmeerd…” Elena besluit naar hem op zoek te gaan. Tot haar schrik komt ze erachter dat die voorouder een slavenhouder was. Hoe moet ze daarmee omgaan en hoe vertelt ze het haar familie? Lees de rest van mijn recensie op: https://boekenbijlage.nl/eerlijk-en-k...
persoonlijke zoektocht van de schrijfster naar een voorvader die plantage houder bleek te zijn geweest in Suriname. Het is nogal onsamenhangend geschreven, chronologisch lastig te volgen.