What do you think?
Rate this book
Blauw afscheid
Een bizar incident, een onverklaarbare notitie en een mysterieuze verdwijning.
Vijf KLM-collega’s genieten van een fantastische safari in Pilanesberg Nationaal Park, totdat Madelon onvindbaar is. Alles wijst op een vrijwillig vertrek, maar bij Sara slaat de twijfel toe. Ze kent haar vriendin toch? Vastberaden haar te vinden, start ze haar eigen onderzoek dat chaotisch en moeizaam verloopt. Wie kan ze nog vertrouwen? Geheimen stapelen zich op, waarbij Sara zichzelf uiteindelijk keihard tegenkomt.
Daisy Elings put inspiratie en enthousiasme uit haar werk als purser bij KLM. Ze bezit de kennis en het inlevingsvermogen om het leven aan boord, op de route te beschrijven en die sfeer over te brengen aan de lezer. Blauw afscheid is haar thrillerdebuut.
Vijf KLM-collega’s genieten van een fantastische safari in Pilanesberg Nationaal Park, totdat Madelon onvindbaar is. Alles wijst op een vrijwillig vertrek, maar bij Sara slaat de twijfel toe. Ze kent haar vriendin toch? Vastberaden haar te vinden, start ze haar eigen onderzoek dat chaotisch en moeizaam verloopt. Wie kan ze nog vertrouwen? Geheimen stapelen zich op, waarbij Sara zichzelf uiteindelijk keihard tegenkomt.
Daisy Elings put inspiratie en enthousiasme uit haar werk als purser bij KLM. Ze bezit de kennis en het inlevingsvermogen om het leven aan boord, op de route te beschrijven en die sfeer over te brengen aan de lezer. Blauw afscheid is haar thrillerdebuut.
342 pages, Paperback
Published October 5, 2024
2 people are currently reading
6 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
October 30, 2025
Het is een verhaal waarin de dubbele bodems zelf dubbele bodems hebben. Dat maakt het nogal warrig doordat telkens weer alle zekerheden onderuit gehaald worden. Toch klopt uiteindelijk de echte plotlijn wel bij de ontknoping, die veel vroeger komt dan verwacht.
Het hoofdpersonage is Sara en veruit de meeste hoofdstukken worden verteld vanuit haar perspektief. Dit wordt wel regelmatig afgewisseld met een inzicht van "De collega" waarvan je al heel snel een vermoeden hebt wie zich daar achter verschuilt, en Madelon, de beste vriendin van Sara.
De proloog creëert een spannend moment zodat je als lezer weet waar naartoe wordt gewerkt. Verder verloopt het in grote lijnen chronologisch met Nederland, Zuid-Afrika, weer Nederland, Zuid-Afrika en uiteindelijk een stukje Spanje als locaties. De chronologische volgorde wordt vaak onderbroken door flashbacks. Die geven het voorgaande dan meer inhoud maar tonen er vaak ook leugens in aan.
Meestal korte hoofdstukjes die toch een beetje vaart houden in een nogal traag lopend verhaal met veel gepraat en weergave van gedachten en minder aandacht voor aktie.
Door het gebruik van meerdere perspektieven en de flashbacks bouw je als lezer al snel een struktuur van verwachtingen op. Die moet je wel een aantal keer fameus bijsturen maar toch zit je al snel op het goede spoor.
Naar de laatste 50 bladzijden toe gaat het allemaal heel snel, zit het vol aktie en vallen alle stukken dan uiteindelijk op hun plaats. Dat brengt enkele verrassingen met zich mee, maar betekent ook dat de schrijfster na de climax nog een vijfde van haar boek moet vullen met een erg lang nawoord. Dat stuk bevat eigenlijk meer thrillerelementen dan het eigenlijke verhaal dat er aan voorafgaat.
Het is origineel net zoals een soap origineel is. Losse zeden bij een KLM-crew is misschien meer iets uit liefdesromans maar speelt wel in op een stereotype uit de maatshappij. Dat daar dan een aantal lijken - niet letterlijk - uit de lucht vallen, verzekert de overgang naar het thriller-genre. De gelaagdheid van de plot en de afloop voor Sara maakt het toch wel origineel.
De schrijfster bouwt initieel een positieve sfeer vol verwachting op. Het leven van een stewardess aan boord van haar vliegtuig wordt beschreven met aandacht voor de hoge verwachtingen die er heersen voor hun stop in Zuid-Afrika: ze zullen met z'n allen op safari gaan tijdens die 2 dagen.
Vanaf dan gebeuren er rare dingen en gaat het fout. Telkens komen er nieuwe feiten naar boven, worden leugens blootgelegd en verliest Sara (en de lezer nog vaker) een illusie. Dat betekent elke keer weer een plotwending, niet altijd onverwacht maar vaak toch wel.
De karakters zijn oorspronkelijk nogal oppervlakkig getekend. Al snel blijkt wie een hoofdrol zal spelen en wie meer figurant zal zijn. Vanaf dan krijgt de lezer meer en meer inzicht in de karakters en achtergronden van de hoofdrolspelers. Ook psychologisch worden ze beter uitgewerkt.
Toch blijven het oppervlakkige mensen en dat is natuurlijk in lijn met het stereotype: boordpersoneel bij vliegtuigmaatschappijen die vooral aan feesten en seks denken in hun vrije tijd, en geen relaties met mekaar of de passagiers mogen aangaan tijdens de diensturen.
Iedereen bedriegt hun partner bij de seks, iedereen liegt vaak ook tegen zichzelf, iedereen haat alle anderen maar is hypocriet... op dat gebied is het nogal eenheidsworst.
De karakters beginnen erg oppervlakkig en verdiepen zich naargelang het verhaal vordert. Maar heel complex wordt het niet. Volledig in lijn met hun personages draaien ze hoofdzakelijk rond hun op zichzelf en eigen pleziertjes gerichte cirkeltje: geld-seks-plezier. Dat egoïsme maakt ze ook onbetrouwbaar, kijk maar naar Sara die allerlei beloftes doet en ze meteen weer breekt wanneer ze ergens anders zin in heeft. Hun leefwereld nodigt ook wel uit tot dit gedrag. Ultrakorte samenwerking en dan worden de crews systematisch door mekaar gegooid, steeds verblijf in hotels met bijhorende luxe, 'casual sex' maar geen diepere relaties. Oorspronkelijk lijken Sara en Madelon de uitzondering op de regel, maar de een na de ander vallen al heel snel door de mand. Ook als we de karakters beter leren kennen is er eigenlijk geen sprake van een grotere diepgang van gevoelens, gedachten, culturele verrijking. Het is meer van hetzelfde op alle niveaus.
Sara is wel een huilebalk die plots woedeaanvallen kan krijgen en van lethargisch naar energiek kan overschakelen - misschien een beetje te veel van het goede.
Met de aanval op het toeristische luchtverkeer die al een tijdje gaande is, milieuhetze tegen wereldluchthaven Schiphol, financiële perikelen bij KLM en politieke tijdbom Zuid-Afrika waar het steeds gevaarlijker wordt voor (blanke) toeristen zijn de setting en tijdgeest een perfecte match, maar ook gebonden aan tijd en plaats. Het is onmogelijk te voorspellen of het in de toekomst nog mogelijk zou kunnen zijn, in het verleden zou eventueel wel kunnen maar dan stuiten we op het belang van sim-kaart en mobieltjes zodat ook daar niet veel marge is. Om de personages zo vlot van het ene land naar het andere te laten verkassen - in een tijdelijk groepsverband - is het gebruik van een cabin-crew bij KLM een geniale zet.
Een aparte en gesloten wereld, beetje jet-set, alles oppervlakkig en kortstondig, gericht op het nu en het ik.
Een constante spanningslijn op de achtergrond is natuurlijk de epiloog waarbij je je de volgende 200 bladzijden blijft afvragen wie de figuur in doodsgevaar is en hoe dat gaat aflopen.
Het verhaal zelf begint nogal tam met heel veel feelgood uitleg die achteraf gezien vooral uit leugens bestaat. Enkele korte intermezzo's zonder verder veel betekenis verlenen er wel levendigheid aan, zoals de patiënte in het vliegtuig en de tocht naar het safaripark. Ook de eerste dag van de safari heeft letterlijk een avontuurlijk aspekt, het zien van de big five is natuurlijk sensationeel (en erg onwaarschijnlijk). Het begint eigenlijk al met de hoofdstukjes vanuit het perspektief van 'De collega" waarbij extra spanning wordt aangemaakt. De nachtelijke uitstap die faliekant afloopt en de daarop volgende verdwijning van Madelon vormen ook erg spannende momenten. Bij Madelon speelt natuurlijk de vraag mee of we haar nog zullen terugzien, dood of levend.
Dan wordt het weer een eerder vlak en eerder psychologisch vermoeiend verhaal (voor Sara maar ook voor de lezer). De schrijfster houdt er wel een zekere spanning in door kleine dingen, de verdwenen camera, de verdwenen briefjes, de dreigbrief, het armbandje dat Sara vindt en de gebeurtenissen uit het verleden waar steeds meer onsmakelijke lagen worden blootgelegd. De citaten uit het logboek van de stalker sturen de focus al snel in een bepaalde richting. Het optreden van de politie is eigenlijk een flauwe bedoening met ogenschijnlijk weinig tot geen aktie en ook geen enkel gevolg. Vanaf de beslissing om terug naar Zuid-Afrika te keren wordt genomen, schakelt de schrijfster meer dan 1 versnelling hoger en volgende de gebeurtenissen, ontboezemingen en bekentenissen elkaar in hoog tempo op. Moorden en moordpogingen bij de vleet en we komen uit bij het stukje uit de proloog: de antwoorden zijn er nu.
Merkwaardig is dat ondanks enkele onverwachte wendingen het verhaal tot dit moment toch nogal voorspelbaar was. Maar na de climax komen nog 50 spannende bladzijden waarin de schrijfster nog veel punten verduidelijkt en afhandelt. Vragen zoals wat is er met Madelon gebeurd, raakt Sara weg met moord enz.
Heel spannend is het niet maar het houdt wel de aandacht voldoende vast om het boek niet te vaak te willen neerleggen. Je wil echt wel weten hoe het afloopt en dan komen die laatste 50 bladzijden (wat in verhouding tot de rest toch veel blijft) echt tot hun recht.
Het is erg vlak door het gebrek aan gebeurtenissen. Het kan wel verfilmd worden als de regisseur de moeite neemt om alle grijze vlakken, die de auteur aan de fantasie van de lezer overlaat, met eigen beelden opvult. Seks, geweld, aktie... het wordt veelal gesuggereerd maar slechts op enkele plaatsen expliciet verwoord.
De korte hoofdstukjes met perspektiefwisselingen zorgen voor variatie, het taalgebruik lijkt me echt wat je mag verwachten bij een Nederlandse cabin-crew met ervaring.
De enkele spellingfouten en 1 keer een dubbele negatie (niet niet) zijn niet zo erg maar het feit dat er ongeveer op elke bladzijde (e-pub) tegen de spellingsregels wordt gezondigd is dat wel. Het koppelteken wordt op willekeurige plaatsen in een woord gezet zodat je aandachtig opnieuw moet kijken om te weten welk woord er nu eigenlijk staat zodat je de contekst begrijpt. Ik vind het niet echt een aanrader maar ben toch blij dat ik het gelezen heb wegens het unieke karakter van het geheel.
Het hoofdpersonage is Sara en veruit de meeste hoofdstukken worden verteld vanuit haar perspektief. Dit wordt wel regelmatig afgewisseld met een inzicht van "De collega" waarvan je al heel snel een vermoeden hebt wie zich daar achter verschuilt, en Madelon, de beste vriendin van Sara.
De proloog creëert een spannend moment zodat je als lezer weet waar naartoe wordt gewerkt. Verder verloopt het in grote lijnen chronologisch met Nederland, Zuid-Afrika, weer Nederland, Zuid-Afrika en uiteindelijk een stukje Spanje als locaties. De chronologische volgorde wordt vaak onderbroken door flashbacks. Die geven het voorgaande dan meer inhoud maar tonen er vaak ook leugens in aan.
Meestal korte hoofdstukjes die toch een beetje vaart houden in een nogal traag lopend verhaal met veel gepraat en weergave van gedachten en minder aandacht voor aktie.
Door het gebruik van meerdere perspektieven en de flashbacks bouw je als lezer al snel een struktuur van verwachtingen op. Die moet je wel een aantal keer fameus bijsturen maar toch zit je al snel op het goede spoor.
Naar de laatste 50 bladzijden toe gaat het allemaal heel snel, zit het vol aktie en vallen alle stukken dan uiteindelijk op hun plaats. Dat brengt enkele verrassingen met zich mee, maar betekent ook dat de schrijfster na de climax nog een vijfde van haar boek moet vullen met een erg lang nawoord. Dat stuk bevat eigenlijk meer thrillerelementen dan het eigenlijke verhaal dat er aan voorafgaat.
Het is origineel net zoals een soap origineel is. Losse zeden bij een KLM-crew is misschien meer iets uit liefdesromans maar speelt wel in op een stereotype uit de maatshappij. Dat daar dan een aantal lijken - niet letterlijk - uit de lucht vallen, verzekert de overgang naar het thriller-genre. De gelaagdheid van de plot en de afloop voor Sara maakt het toch wel origineel.
De schrijfster bouwt initieel een positieve sfeer vol verwachting op. Het leven van een stewardess aan boord van haar vliegtuig wordt beschreven met aandacht voor de hoge verwachtingen die er heersen voor hun stop in Zuid-Afrika: ze zullen met z'n allen op safari gaan tijdens die 2 dagen.
Vanaf dan gebeuren er rare dingen en gaat het fout. Telkens komen er nieuwe feiten naar boven, worden leugens blootgelegd en verliest Sara (en de lezer nog vaker) een illusie. Dat betekent elke keer weer een plotwending, niet altijd onverwacht maar vaak toch wel.
De karakters zijn oorspronkelijk nogal oppervlakkig getekend. Al snel blijkt wie een hoofdrol zal spelen en wie meer figurant zal zijn. Vanaf dan krijgt de lezer meer en meer inzicht in de karakters en achtergronden van de hoofdrolspelers. Ook psychologisch worden ze beter uitgewerkt.
Toch blijven het oppervlakkige mensen en dat is natuurlijk in lijn met het stereotype: boordpersoneel bij vliegtuigmaatschappijen die vooral aan feesten en seks denken in hun vrije tijd, en geen relaties met mekaar of de passagiers mogen aangaan tijdens de diensturen.
Iedereen bedriegt hun partner bij de seks, iedereen liegt vaak ook tegen zichzelf, iedereen haat alle anderen maar is hypocriet... op dat gebied is het nogal eenheidsworst.
De karakters beginnen erg oppervlakkig en verdiepen zich naargelang het verhaal vordert. Maar heel complex wordt het niet. Volledig in lijn met hun personages draaien ze hoofdzakelijk rond hun op zichzelf en eigen pleziertjes gerichte cirkeltje: geld-seks-plezier. Dat egoïsme maakt ze ook onbetrouwbaar, kijk maar naar Sara die allerlei beloftes doet en ze meteen weer breekt wanneer ze ergens anders zin in heeft. Hun leefwereld nodigt ook wel uit tot dit gedrag. Ultrakorte samenwerking en dan worden de crews systematisch door mekaar gegooid, steeds verblijf in hotels met bijhorende luxe, 'casual sex' maar geen diepere relaties. Oorspronkelijk lijken Sara en Madelon de uitzondering op de regel, maar de een na de ander vallen al heel snel door de mand. Ook als we de karakters beter leren kennen is er eigenlijk geen sprake van een grotere diepgang van gevoelens, gedachten, culturele verrijking. Het is meer van hetzelfde op alle niveaus.
Sara is wel een huilebalk die plots woedeaanvallen kan krijgen en van lethargisch naar energiek kan overschakelen - misschien een beetje te veel van het goede.
Met de aanval op het toeristische luchtverkeer die al een tijdje gaande is, milieuhetze tegen wereldluchthaven Schiphol, financiële perikelen bij KLM en politieke tijdbom Zuid-Afrika waar het steeds gevaarlijker wordt voor (blanke) toeristen zijn de setting en tijdgeest een perfecte match, maar ook gebonden aan tijd en plaats. Het is onmogelijk te voorspellen of het in de toekomst nog mogelijk zou kunnen zijn, in het verleden zou eventueel wel kunnen maar dan stuiten we op het belang van sim-kaart en mobieltjes zodat ook daar niet veel marge is. Om de personages zo vlot van het ene land naar het andere te laten verkassen - in een tijdelijk groepsverband - is het gebruik van een cabin-crew bij KLM een geniale zet.
Een aparte en gesloten wereld, beetje jet-set, alles oppervlakkig en kortstondig, gericht op het nu en het ik.
Een constante spanningslijn op de achtergrond is natuurlijk de epiloog waarbij je je de volgende 200 bladzijden blijft afvragen wie de figuur in doodsgevaar is en hoe dat gaat aflopen.
Het verhaal zelf begint nogal tam met heel veel feelgood uitleg die achteraf gezien vooral uit leugens bestaat. Enkele korte intermezzo's zonder verder veel betekenis verlenen er wel levendigheid aan, zoals de patiënte in het vliegtuig en de tocht naar het safaripark. Ook de eerste dag van de safari heeft letterlijk een avontuurlijk aspekt, het zien van de big five is natuurlijk sensationeel (en erg onwaarschijnlijk). Het begint eigenlijk al met de hoofdstukjes vanuit het perspektief van 'De collega" waarbij extra spanning wordt aangemaakt. De nachtelijke uitstap die faliekant afloopt en de daarop volgende verdwijning van Madelon vormen ook erg spannende momenten. Bij Madelon speelt natuurlijk de vraag mee of we haar nog zullen terugzien, dood of levend.
Dan wordt het weer een eerder vlak en eerder psychologisch vermoeiend verhaal (voor Sara maar ook voor de lezer). De schrijfster houdt er wel een zekere spanning in door kleine dingen, de verdwenen camera, de verdwenen briefjes, de dreigbrief, het armbandje dat Sara vindt en de gebeurtenissen uit het verleden waar steeds meer onsmakelijke lagen worden blootgelegd. De citaten uit het logboek van de stalker sturen de focus al snel in een bepaalde richting. Het optreden van de politie is eigenlijk een flauwe bedoening met ogenschijnlijk weinig tot geen aktie en ook geen enkel gevolg. Vanaf de beslissing om terug naar Zuid-Afrika te keren wordt genomen, schakelt de schrijfster meer dan 1 versnelling hoger en volgende de gebeurtenissen, ontboezemingen en bekentenissen elkaar in hoog tempo op. Moorden en moordpogingen bij de vleet en we komen uit bij het stukje uit de proloog: de antwoorden zijn er nu.
Merkwaardig is dat ondanks enkele onverwachte wendingen het verhaal tot dit moment toch nogal voorspelbaar was. Maar na de climax komen nog 50 spannende bladzijden waarin de schrijfster nog veel punten verduidelijkt en afhandelt. Vragen zoals wat is er met Madelon gebeurd, raakt Sara weg met moord enz.
Heel spannend is het niet maar het houdt wel de aandacht voldoende vast om het boek niet te vaak te willen neerleggen. Je wil echt wel weten hoe het afloopt en dan komen die laatste 50 bladzijden (wat in verhouding tot de rest toch veel blijft) echt tot hun recht.
Het is erg vlak door het gebrek aan gebeurtenissen. Het kan wel verfilmd worden als de regisseur de moeite neemt om alle grijze vlakken, die de auteur aan de fantasie van de lezer overlaat, met eigen beelden opvult. Seks, geweld, aktie... het wordt veelal gesuggereerd maar slechts op enkele plaatsen expliciet verwoord.
De korte hoofdstukjes met perspektiefwisselingen zorgen voor variatie, het taalgebruik lijkt me echt wat je mag verwachten bij een Nederlandse cabin-crew met ervaring.
De enkele spellingfouten en 1 keer een dubbele negatie (niet niet) zijn niet zo erg maar het feit dat er ongeveer op elke bladzijde (e-pub) tegen de spellingsregels wordt gezondigd is dat wel. Het koppelteken wordt op willekeurige plaatsen in een woord gezet zodat je aandachtig opnieuw moet kijken om te weten welk woord er nu eigenlijk staat zodat je de contekst begrijpt. Ik vind het niet echt een aanrader maar ben toch blij dat ik het gelezen heb wegens het unieke karakter van het geheel.
November 25, 2024
Recensie van:
Blauw afscheid
Neem je afscheid van het aanschouwen van de lucht in alle tinten blauw? Of van de jas met de kleur die jou zo lang als gegoten zat? Die jouw identificeerde met datgene wat jij tot in perfectie beheerste?
Auteur:
Daisy Elings
put inspiratie en enthousiasme uit haar werk als purser bij KLM. Ze bezit de kennis en het inlevingsvermogen om het leven aan boord, op de route te beschrijven en die sfeer over te brengen aan de lezer. Blauw afscheid is haar thrillerdebuut.
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij Godijn Publishing en Daisy Elings in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: Godijn Publishing
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een oogverblindende cover. Een silhouet van een vrouw bij een meer. Ik word nieuwsgierig naar de inhoud van dit boek.
De flaptekst is naast informerend ook macaber maakt dat ik moet slikken omdat de spanning nu al oploopt.
Quote:
10 oktober
Het aanzwellen van de motoren klinkt. Sara trekt de riemen van haar harnas ter hoogte van haar heup naar buiten toe. Ja, die zitten strak. In tegenstelling tot haar passagiers, zit zij achteruit. Ze neemt haar starthouding aan en doet tegelijkertijd haar thirty-second-review. In gedachten gaat ze het rijtje vragen af. Hoe maak ik de deur open in het geval van een noodsituatie? Op welk type vliegtuig zit ik? Welke commando’s kan ik verwachten vanuit de cockpit? Welke commando’s schreeuw ik naar mijn passagiers? Welke spullen moeten er mee in geval van evacuatie?
Ze recht haar rug, houdt haar hoofd strak tegen de hoofdsteun aan en kijkt voor zich uit, terwijl het vliegtuig vaart maakt over de startbaan. Vanuit haar ooghoeken ziet ze de weilanden steeds sneller passeren. Het geraas van de motoren overstemt alles. Nou kom op. Gaat die bak nog de lucht in? Kort erna komen de wielen los van de grond en trekt de zwaartekracht haar bovenlichaam naar voren. Ontspannen gooit ze haar ene been over haar andere. Yes! Johannesburg, we komen eraan!
Mooie tekst:
Some of us fall by the wayside
And some of us soar to the stars
And some of us sail through our troubles
And some have to live with the scars
There's far too much to take in here
More to find than can ever be found
But the sun rolling high through the sapphire sky
Keeps great and small on the endless round
In the circle of life
It's the wheel of fortune
It's the leap of faith
It's the band of hope
'til we find our place
On the path unwinding
In the circle, the circle of life
Elton John- Circle of life
Het verhaal:
Een bizar incident, een onverklaarbare notitie en een mysterieuze verdwijning.
Vijf KLM-collega’s genieten van een fantastische safari in Pilanesberg Nationaal Park, totdat Madelon onvindbaar is. Alles wijst op een vrijwillig vertrek, maar bij Sara slaat de twijfel toe. Ze kent haar vriendin toch? Vastberaden haar te vinden, start ze haar eigen onderzoek dat chaotisch en moeizaam verloopt. Wie kan ze nog vertrouwen? Geheimen stapelen zich op, waarbij Sara zichzelf uiteindelijk keihard tegenkomt.
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal voelde alsof ik bij alles eerste rang zat. De proloog komt krachtig binnen en laat niet los. Vloeit moeiteloos over in de rest van dit verhaal.
De schrijfstijl is beeldend. De setting van werken bij de luchtvaart vind ik persoonlijk origineel en doet filmisch aan. De gehanteerde ik vorm maakt het nog intenser en echter voor mij. De afwisseling in perspectief van het verhaal verteld door diverse personages in de ik-vorm maakt het een onderhuids, psychologisch diepgaand en spannend verhaal voor mij.
De spanning zit in ieder detail van dit verhaal. In het vliegtuig waarbij het voelt alsof je naast de stewards, purser en de rest van de crew staat en je je hart vasthoudt of het vliegtuig veilig opstijgt en in de lucht blijft, komt die spanning al tot een bepaald niveau. De deceptie van een langere vlucht door vertraagde omstandigheden, een droomvakantie die lijkt te vervliegen. De werkdruk die je in je eigen lijf voelt. De opluchting als de rust eindelijk alle spanning vervangt.
De warmte op mijn huid, de geuren van Afrika die ik opsnoof, mijn ogen die het indrukwekkende landschap en de flora en fauna in zich opnamen. Ik was nog nooit in Afrika maar door dit verhaal voelde het alsof ik er was. Wat een geweldige ervaring. Maar ook de sluimerende opkomende dreiging van een hernieuwd spanningsniveau. Ik voelde dat ik niemand om mij heen kon vertrouwen.
De personages zijn gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. Ieder met hun karakter psyche en daarbij behorend gedrag. Sommigen had ik gelijk respect voor en andere zag ik het liefst gelijk verdwijnen. De auteur laat de lezer meedenken en puzzelen doordat het verhaal zich in razend tempo afwisselt tussen de diverse perspectieven en personen. Heden en verleden raken gaandeweg vervlochten met elkaar. Het verhaal wat steeds mysterieuzer wordt maar waarbij de auteur niet gelijk alles weggeeft. En als je denkt te weten hoe het zit komt er nog een gigantische plottwist de hoek omkijken. Die alles wat je eerst dacht te begrijpen totaal doet vervliegen.
De epiloog verduidelijkt de rest.
Ik ben zeer aangenaam verrast door dit thriller debuut van Daisy Elings. Ik hoop in de toekomst meer boeken van haar te lezen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Een angstaanjagend, rauw, diepgaand, meedogenloos, hartverscheurend verhaal. Al mijn zintuigen werden op scherp gezet. De bitterheid van wraak. Het plukken en proeven van verboden vruchten. Stapsgewijs toewerken naar een definitieve oplossing die vanuit tunnelvisie is ontstaan. Zonder hoor en wederhoor. Maar instinctief vanuit het reptielenbrein plannen en handelen. IJzingwekkend en nietsontziend.
Natuurlijk valt dit niet goed te praten. Maar wraak lijkt mij niet de oplossing. Iemand nauwgezet volgen, opjagen, doen verlammen van angst en de genadeslag geven als er geen vluchtroute meer mogelijk is. Gelukkig reikt de arm van de wet verder en bestaan er nog beschermengelen op aarde.
Bedankt Godijn Publishing en Daisy Elings voor dit subliem geschreven en uitgebrachte verhaal. Ik ben fan en heb er een nieuwe lievelingsauteue bij.
Blauw afscheid
Neem je afscheid van het aanschouwen van de lucht in alle tinten blauw? Of van de jas met de kleur die jou zo lang als gegoten zat? Die jouw identificeerde met datgene wat jij tot in perfectie beheerste?
Auteur:
Daisy Elings
put inspiratie en enthousiasme uit haar werk als purser bij KLM. Ze bezit de kennis en het inlevingsvermogen om het leven aan boord, op de route te beschrijven en die sfeer over te brengen aan de lezer. Blauw afscheid is haar thrillerdebuut.
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij Godijn Publishing en Daisy Elings in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: Godijn Publishing
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een oogverblindende cover. Een silhouet van een vrouw bij een meer. Ik word nieuwsgierig naar de inhoud van dit boek.
De flaptekst is naast informerend ook macaber maakt dat ik moet slikken omdat de spanning nu al oploopt.
Quote:
10 oktober
Het aanzwellen van de motoren klinkt. Sara trekt de riemen van haar harnas ter hoogte van haar heup naar buiten toe. Ja, die zitten strak. In tegenstelling tot haar passagiers, zit zij achteruit. Ze neemt haar starthouding aan en doet tegelijkertijd haar thirty-second-review. In gedachten gaat ze het rijtje vragen af. Hoe maak ik de deur open in het geval van een noodsituatie? Op welk type vliegtuig zit ik? Welke commando’s kan ik verwachten vanuit de cockpit? Welke commando’s schreeuw ik naar mijn passagiers? Welke spullen moeten er mee in geval van evacuatie?
Ze recht haar rug, houdt haar hoofd strak tegen de hoofdsteun aan en kijkt voor zich uit, terwijl het vliegtuig vaart maakt over de startbaan. Vanuit haar ooghoeken ziet ze de weilanden steeds sneller passeren. Het geraas van de motoren overstemt alles. Nou kom op. Gaat die bak nog de lucht in? Kort erna komen de wielen los van de grond en trekt de zwaartekracht haar bovenlichaam naar voren. Ontspannen gooit ze haar ene been over haar andere. Yes! Johannesburg, we komen eraan!
Mooie tekst:
Some of us fall by the wayside
And some of us soar to the stars
And some of us sail through our troubles
And some have to live with the scars
There's far too much to take in here
More to find than can ever be found
But the sun rolling high through the sapphire sky
Keeps great and small on the endless round
In the circle of life
It's the wheel of fortune
It's the leap of faith
It's the band of hope
'til we find our place
On the path unwinding
In the circle, the circle of life
Elton John- Circle of life
Het verhaal:
Een bizar incident, een onverklaarbare notitie en een mysterieuze verdwijning.
Vijf KLM-collega’s genieten van een fantastische safari in Pilanesberg Nationaal Park, totdat Madelon onvindbaar is. Alles wijst op een vrijwillig vertrek, maar bij Sara slaat de twijfel toe. Ze kent haar vriendin toch? Vastberaden haar te vinden, start ze haar eigen onderzoek dat chaotisch en moeizaam verloopt. Wie kan ze nog vertrouwen? Geheimen stapelen zich op, waarbij Sara zichzelf uiteindelijk keihard tegenkomt.
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal voelde alsof ik bij alles eerste rang zat. De proloog komt krachtig binnen en laat niet los. Vloeit moeiteloos over in de rest van dit verhaal.
De schrijfstijl is beeldend. De setting van werken bij de luchtvaart vind ik persoonlijk origineel en doet filmisch aan. De gehanteerde ik vorm maakt het nog intenser en echter voor mij. De afwisseling in perspectief van het verhaal verteld door diverse personages in de ik-vorm maakt het een onderhuids, psychologisch diepgaand en spannend verhaal voor mij.
De spanning zit in ieder detail van dit verhaal. In het vliegtuig waarbij het voelt alsof je naast de stewards, purser en de rest van de crew staat en je je hart vasthoudt of het vliegtuig veilig opstijgt en in de lucht blijft, komt die spanning al tot een bepaald niveau. De deceptie van een langere vlucht door vertraagde omstandigheden, een droomvakantie die lijkt te vervliegen. De werkdruk die je in je eigen lijf voelt. De opluchting als de rust eindelijk alle spanning vervangt.
De warmte op mijn huid, de geuren van Afrika die ik opsnoof, mijn ogen die het indrukwekkende landschap en de flora en fauna in zich opnamen. Ik was nog nooit in Afrika maar door dit verhaal voelde het alsof ik er was. Wat een geweldige ervaring. Maar ook de sluimerende opkomende dreiging van een hernieuwd spanningsniveau. Ik voelde dat ik niemand om mij heen kon vertrouwen.
De personages zijn gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. Ieder met hun karakter psyche en daarbij behorend gedrag. Sommigen had ik gelijk respect voor en andere zag ik het liefst gelijk verdwijnen. De auteur laat de lezer meedenken en puzzelen doordat het verhaal zich in razend tempo afwisselt tussen de diverse perspectieven en personen. Heden en verleden raken gaandeweg vervlochten met elkaar. Het verhaal wat steeds mysterieuzer wordt maar waarbij de auteur niet gelijk alles weggeeft. En als je denkt te weten hoe het zit komt er nog een gigantische plottwist de hoek omkijken. Die alles wat je eerst dacht te begrijpen totaal doet vervliegen.
De epiloog verduidelijkt de rest.
Ik ben zeer aangenaam verrast door dit thriller debuut van Daisy Elings. Ik hoop in de toekomst meer boeken van haar te lezen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Een angstaanjagend, rauw, diepgaand, meedogenloos, hartverscheurend verhaal. Al mijn zintuigen werden op scherp gezet. De bitterheid van wraak. Het plukken en proeven van verboden vruchten. Stapsgewijs toewerken naar een definitieve oplossing die vanuit tunnelvisie is ontstaan. Zonder hoor en wederhoor. Maar instinctief vanuit het reptielenbrein plannen en handelen. IJzingwekkend en nietsontziend.
Natuurlijk valt dit niet goed te praten. Maar wraak lijkt mij niet de oplossing. Iemand nauwgezet volgen, opjagen, doen verlammen van angst en de genadeslag geven als er geen vluchtroute meer mogelijk is. Gelukkig reikt de arm van de wet verder en bestaan er nog beschermengelen op aarde.
Bedankt Godijn Publishing en Daisy Elings voor dit subliem geschreven en uitgebrachte verhaal. Ik ben fan en heb er een nieuwe lievelingsauteue bij.
December 20, 2024
Sara en Madelon zijn collega’s en goeie vriendinnen. Ze zijn van plan om op safari te gaan en 3 mannelijke collega’s zullen hen vergezellen. Vol vertrouwen en met de grootste verwachtingen vertrekken ze. Maar algauw slaat het noodlot toe. Madelon is spoorloos verdwenen en wil niet gevonden worden, aldus volgens haar 2 afscheidsbrieven. Sara is er het hart van in en twijfelt aan de echtheid van de brieven. Zij kent Madelon door en door, als ze zich zo slecht voelt dan zou ze dat toch wel gezien hebben? Een heuse zoektocht begint maar algauw blijkt dat Sara niemand kan vertrouwen en ook de politie ziet er geen graten in. En wie is de collega die alles nauwlettend in de gaten houdt en bizarre en creepy notities bijhoudt?
De proloog begint alleszins al heel akelig en direct wordt duidelijk dat het safari tripje niet verlopen is zoals gepland.
Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit het standpunt van Sara, maar ook Madelon en een nog onbekende collega geven beurtelings toelichtingen over wat er zich in het verleden heeft afgespeeld. De karakters leren we zo beter kennen en algauw wordt duidelijk dat sommigen er toch wel een geheime agenda op na houden. De verhoudingen tussen de collega’s maar ook tussen de partners zijn niet altijd even joviaal en vriendschappelijk. Die sfeer wordt ook goed overgebracht en net als Sara begin je in je hoofd al direct een verdachtenlijstje op te stellen en alle minpuntjes aan te vinken. Op sommige momenten ging het er iets te onbezonnen aan toe om geloofwaardig te blijven maar het stoorde me niet echt.
Wel leuk om eens te zien hoe het er aan toe gaat in het vliegtuig tussen de stewards, de pursers en de piloten. Zo zie je het ook eens van de andere kant. Ook de omgevingen en de safari uitstappen worden mooi beeldend gebracht.
Het plot zit goed ineen en door de afwisseling tussen heden en verleden wordt de spanning stelselmatig opgebouwd. Heel goed en vernuftig in elkaar gestoken maar af en toe wel ver gezocht. Vooral het einde is wel mooi maar iets minder realistisch. Het enige waar ik niet echt de vinger op kan leggen is de titel van het boek. Heb ik iets gemist om de link te kunnen leggen?
Dit is het debuut van deze auteur en aangenaam verrast door de vlotte schrijfstijl, de spanningsopbouw en de vele wendingen. Als debuut kan het zeker tellen en daarom toch 4 sterren!
De proloog begint alleszins al heel akelig en direct wordt duidelijk dat het safari tripje niet verlopen is zoals gepland.
Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit het standpunt van Sara, maar ook Madelon en een nog onbekende collega geven beurtelings toelichtingen over wat er zich in het verleden heeft afgespeeld. De karakters leren we zo beter kennen en algauw wordt duidelijk dat sommigen er toch wel een geheime agenda op na houden. De verhoudingen tussen de collega’s maar ook tussen de partners zijn niet altijd even joviaal en vriendschappelijk. Die sfeer wordt ook goed overgebracht en net als Sara begin je in je hoofd al direct een verdachtenlijstje op te stellen en alle minpuntjes aan te vinken. Op sommige momenten ging het er iets te onbezonnen aan toe om geloofwaardig te blijven maar het stoorde me niet echt.
Wel leuk om eens te zien hoe het er aan toe gaat in het vliegtuig tussen de stewards, de pursers en de piloten. Zo zie je het ook eens van de andere kant. Ook de omgevingen en de safari uitstappen worden mooi beeldend gebracht.
Het plot zit goed ineen en door de afwisseling tussen heden en verleden wordt de spanning stelselmatig opgebouwd. Heel goed en vernuftig in elkaar gestoken maar af en toe wel ver gezocht. Vooral het einde is wel mooi maar iets minder realistisch. Het enige waar ik niet echt de vinger op kan leggen is de titel van het boek. Heb ik iets gemist om de link te kunnen leggen?
Dit is het debuut van deze auteur en aangenaam verrast door de vlotte schrijfstijl, de spanningsopbouw en de vele wendingen. Als debuut kan het zeker tellen en daarom toch 4 sterren!
January 7, 2025
Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek Blauw Afscheid, geschreven voor Daisy Elings, gelezen. Vijf Collega’s, allemaal werkzaam bij de KLM, werken op een vlucht naar Zuid Afrika. Daar zullen ze samen een paar dagen verblijven voordat ze, tijdens een terugvlucht, weer mogen werken. Tijdens hun verblijf in het Pilanesberg Nationaal Park gaan ze samen een paar safari’s maken. Ze verheugen zich allemaal op deze safari´s. Dan opeens is een van de collega’s, Madelon, onvindbaar. Zo op het eerste oog lijkt het om een vrijwillig vertrek te gaan, maar bij vriendin Sara slaat de twijfel toe. Ze kent haar vriendin Madelon toch? Vastbesloten start Sara haar eigen onderzoek, een onderzoek dat toch wel wat moeizaam verloopt. Wie kan ze ondertussen nog vertrouwen? Lukt het Sara om haar vriendin uiteindelijk nog terug te vinden en waar loopt ze tijdens haar onderzoek allemaal tegen aan?
De cover is mooi uitgevoerd met de verschillende blauwtinten. Ik zie een silhouet van een vrouw op de rug onder een boom vlak bij het water. De cover heeft een mysterieuze sfeer. Een mysterieuze cover maakt mij toch altijd wel nieuwsgierig naar het verhaal. Het grootste deel van het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Sara en een enkele keer een wisseling van perspectief met Madelon en een op dat moment nog onbekende collega. Door de wisseling van perspectief worden de onderlinge verhoudingen wel steeds iets duidelijker. Daarnaast zorgt het ook wel voor een zekere spanningsopbouw. Het heeft bij mij uiteindelijk toch wel even geduurd voordat ik door had hoe de vork in de steel zat. Het is wel duidelijk dat Daisy ook werkzaam is als purser. Ze heeft de werkzaamheden van Purser/Steward / Stewardess op een goede en duidelijke manier in het verhaal verweven. Hierdoor krijg je als lezer ook een inkijkje in deze werkzaamheden, waar je anders minder weet van hebt. Het is een debuut van deze schrijfster. Ik ben toch wel benieuwd of en welke verhalen er nog van haar hand zullen gaan volgen.
3 *
De cover is mooi uitgevoerd met de verschillende blauwtinten. Ik zie een silhouet van een vrouw op de rug onder een boom vlak bij het water. De cover heeft een mysterieuze sfeer. Een mysterieuze cover maakt mij toch altijd wel nieuwsgierig naar het verhaal. Het grootste deel van het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Sara en een enkele keer een wisseling van perspectief met Madelon en een op dat moment nog onbekende collega. Door de wisseling van perspectief worden de onderlinge verhoudingen wel steeds iets duidelijker. Daarnaast zorgt het ook wel voor een zekere spanningsopbouw. Het heeft bij mij uiteindelijk toch wel even geduurd voordat ik door had hoe de vork in de steel zat. Het is wel duidelijk dat Daisy ook werkzaam is als purser. Ze heeft de werkzaamheden van Purser/Steward / Stewardess op een goede en duidelijke manier in het verhaal verweven. Hierdoor krijg je als lezer ook een inkijkje in deze werkzaamheden, waar je anders minder weet van hebt. Het is een debuut van deze schrijfster. Ik ben toch wel benieuwd of en welke verhalen er nog van haar hand zullen gaan volgen.
3 *
December 30, 2024
Las lekker weg! En op een gegeven moment zoveel wendingen dat ik echt door wilde lezen.
February 5, 2025
Door de schrijfstijl van dit boek had ik het gevoel alles van dichtbij mee te maken, maar man man man wat een slecht plot.
June 2, 2025
vermakelijk verhaal
November 13, 2025
Ik kwam wat moeilijk in het verhaal, maar als je er eenmaal in zit wil je doorlezen. En net als je denkt alles te hebben uitgevogeld komt er nog weer plottwist op plottwist
Displaying 1 - 8 of 8 reviews