神探伽利略

Detective Galileo #1

by Keigo Higashino, 东野圭吾, 袁斌

オカルトを科学で解明する名探偵登場！
突然、燃え上がる若者の頭、心臓だけ腐った男の死体、幽体離脱した少年……。天才科学者が常識を超えた謎に挑む連載ミステリー

Genres: Mystery, Japanese Literature, Fiction, Crime, Japan, Mystery Thriller, Short Stories

234 pages, Paperback

First published May 1, 1998

About the author

Associated Names:
* Keigo Higashino
* 東野 圭吾 (Japanese)
* 東野圭吾 (Traditional Chinese)
* ฮิงาชิโนะ เคโงะ (Thai)


Keigo Higashino (東野 圭吾) is one of the most popular and biggest selling fiction authors in Japan—as well known as James Patterson, Dean Koontz or Tom Clancy are in the USA.

Born in Osaka, he started writing novels while still working as an engineer at Nippon Denso Co.　(presently DENSO). He won the Edogawa Rampo Prize, which is awarded annually to the finest mystery work, in 1985 for the novel Hōkago (After School) at age 27. Subsequently, he quit his job and started a career as a writer in Tokyo.

In 1999, he won the Mystery Writers of Japan Inc award for the novel Himitsu (The Secret), which was translated into English by Kerim Yasar and published by Vertical under the title of Naoko in 2004. In 2006, he won the 134th Naoki Prize for Yōgisha X no Kenshin. His novels had been nominated five times before winning with this novel.

The Devotion of Suspect X was the second highest selling book in all of Japan— fiction or nonfiction—the year it was published, with over 800,000 copies sold. It won the prestigious Naoki Prize for Best Novel— the Japanese equivalent of the National Book Award and the Man Booker Prize. Made into a motion picture in Japan, The Devotion of Suspect X spent 4 weeks at the top of the box office and was the third highest‐grossing film of the year.

Higashino’s novels have more movie and TV series adaptations than Tom Clancy or Robert Ludlum, and as many as Michael Crichton.

Reviews

[SVETLANA · Rating 4 out of 5]

The book consists of 5 short stories about some complicated crime cases that could be explained only using scientific methods. For this Detective Kusanagi of the Tokyo Police is consulting his friend Yukawa, a physicist, whom Kusanagi's colleagues are calling Galileo.

It was interesting to read the introductory book of the series and understand how started the collaboration between Yukawa and the police.

[Phu · Rating 2 out of 5]

Sau khi năm ngoái mình đọc xong series về Thanh tra Kaga Kyoichiro (ngoài một tập truyện ngắn) thì mình khá tò mò về series Galileo. Nhưng đáng tiếc, có lẽ mình nên đọc tập nổi nhất là Phía Sau Nghi Can X để làm quen trước, thay vì chọn tập đầu như này...

Là tập đầu tiên của series về phó giáo sư và nhà vật lý học Manabu Yukawa, cuốn sách là tập truyện ngắn có yếu tố Trinh thám cùng với những giải thích của Khoa học về các vụ án tưởng chừng không thể: một thiếu niên tư bóc cháy đến chết, một chiếc mặt nạ kim loại đúc ra từ khuôn mặt của người chết, một vụ nổ xảy ra bất ngờ...

Trong mỗi truyện đều có nhân vật cảnh sát Kusanagi người luôn tìm đến người bạn thân là phó giáo sư và nhà vật lý học Manabu Yukawa, để thảo luận về bí ẩn vụ án anh ta đang điều tra. Mỗi truyện đều ngắn, mình thực sự thích truyện đầu tiên, hai nhân vật Kusanagi và Yukawa được thể hiện đều nhau, một người giải thích thủ thuật, một người suy luận về hung thủ. Còn mấy truyện sau hầu như Kusanagi ra chuồng gà =))) Hầu như yếu tố Trinh thám chẳng có gì đặc biệt, thậm chí hung thủ tự xuất hiện, cũng chẳng có giải thích về động cơ mà chỉ là suy đoán. Thứ chiếm spotlight là các lý giải khoa học, nhưng mình chẳng thích thú gì đến nó.

[Caro the Helmet Lady · Rating 4 out of 5]

I quite enjoyed this collection of short stories, to be honest. If you're into "Sherlockian" (or "Holmesian"? O.o ) kind of story, where you know you can't win with author and you still enjoy getting into the heart of soon to be resolved seemingly unresolvable mystery - then you should definitely give it a try. Not as excellent as The Devotion of Suspect X, in my humble opinion, but still, very addictive! And you get to learn some geeky science stuff, yay!

[Mook Woramon · Rating 4 out of 5]

สนุกนะ แต่หักคะแนนความเว่อวังของคดี กับพิมพ์ผิดเยอะไปหน่อย
คุณตำรวจคุซานางิกับอาจารย์ฟิสิกส์ผู้ปราดเปรื่องยุกาว่าร่วมมือกันไขคดีลึกลับราวกับเป็นฝีมือภูตผีปีศาจ ไม่มีคดีไหนที่จะไขไม่ได้
ในเล่มจะแบ่งเป็นคดีสั้นๆไม่เชื่อมโยงกัน ทุกคดีจะต้องมีหลักการหรือเครื่องมือเกี่ยวกับฟิสิกส์มาเกี่ยวข้องก้อจะเว่อๆวังๆแต่อยู่ในขอบเขตพอรับได้ และมี signature ของคุณฮิงาชิโนะอยู่ทุกเรื่องคือความดราม่าและซับซ้อนของจิตใจ มีเหตุผลรองรับการกระทำซ่อนอยู่กับจิกกัดสังคมญี่ปุ่นพอแสบๆคันๆ

[Kat Sira · Rating 1 out of 5]

หนังสือของเคโงะ ยิ่งยาวยิ่งสนุก เล่มนี้เป็นเรื่องสั้นๆมาประกอบกัน สนุกสู้เรื่องยาวไม่ได้

เป็นเคโงะเรื่องแรกเลยที่เราเท อ่านงงๆ คงเป็นเพราะคดีซับซ้อนเกินไป ทริกไม่น่าสนใจ

เกือบเททั้งซีรี่ย์แล้วนะคะ ยังดีที่ซื้อมาทั้งชุด ไม่งั้นคงไม่ได้อ่านเล่มอื่นๆแน่ๆเลย…. (เล่มต่อๆมาสนุกดีค่ะ)

[Suwitcha Chandhorn · Rating 3 out of 5]

เล่มแรกของนิยายนักสืบชุดนี้ จะว่าไปมันก็มีความน่าสนใจตรงประยุกต์เอาหลักทางวิทยาศาสตร์มาอธิบายปรากฎการณ์ประหลาด ๆ ในคดี (บางเรื่องก็เหลือเชื่อ) จุดที่ชอบคือความไม่สมบูรณ์แบบของตัวละคร (เช่น มีการตั้งสมมุติฐานแล้วทดสอบก่อนไม่ใช่คิดอะไรไว้ล่วงหน้าก็เป็นอย่างนั้นเสียทีเดียว หรือการปิดบังความจริงของหลาย ๆ ตัวละครเพราะต้องการซ่อนความผิดพลาดของตนเอง เป็นต้น) แต่จุดที่ติดขัดก็คือเรื่องการเดินเรื่องและบทพูดโต้ตอบที่ยังอ่านแล้วติด ๆ ขัด ๆ อยู่บ้าง บางทีเราก็ไม่เชื่อว่าตำรวจจะพูดแบบนี้ (ขาดความสุขุม) และบางทีก็ไม่เชื่อว่าอาจารย์จะพูดแบบนี้ (ควรจะอธิบายเก่งกว่านี้)

แต่ซื้อมาครบชุด ก็น่าจะทยอยหยิบเล่มอื่นมาอ่านต่อไป...

3.5

[Mandy · Rating 4 out of 5]

This was really fun and though this was the first Chinese book I’ve read in a while, the language and writing style was accessible and easy to follow. I’ve read a couple of stuff by Higashino before this one (in their English translations) and I’ve enjoyed them. I wanted to explore more of his works but then realised that a majority of his books have not been translated into English but all of them have been translated into Chinese, which is why I started off with this one, the first book in the Detective Galileo series and actually a collection of shorter stories.

Actually, it was because I watched (and was a big fan of) the Japanese drama “Galileo” based on this series that I came to even know Higashino at all. Because of that, I vividly recalled the very first mystery featured in this book, roughly translated as “Burning”. This was also episode 1 of the first season of “Galileo” so it left an impression on me. Luckily, I didn’t remember the solution so I got the nice experience of finding it all out for the first time again.

The titular Detective Galileo is actually physics professor Dr Manabu Yukawa, who aids his university friend and now Detective Kusanagi Shunpei to solve criminal cases. (Of course, there’re a few new characters added into this team to spice things up in the drama) It probably wouldn’t surprise anyone to know that Yukawa and Kusanagi have a pretty Sherlock & Watson dynamic, Yukawa being the eccentric intellectual with poor social skills who is always “consulted” all the time, and Kusanagi being the well-meaning, energetic, but ultimately clueless sidekick/policeman.

Higashino’s stories here are comforting and fun to read, but ultimately didn’t blow me away as some of his other later works have (see: Malice). I don’t think these were meant to do that though - they seem like short stories to flesh out some main characters, their dynamics, and just sort of experimenting and getting a feel of a formula. That’s a-okay with me though. Mysteries that don’t require a lot of time commitment and investment, and act out like solving puzzles with a satisfying conclusion are precisely the reason why I love cozy mysteries so much. Higashino’s writing and formulas were also very clearly influenced by Agatha Christie and Arthur Conan Doyle, but since I love those two authors, I have no problems with that.

Generally a solid but somewhat run-of-the-mill collection of mysteries here, I’d recommend it to anyone who just overall love the formula of cozy mysteries, or is already a fan of Higashino or the drama “Galileo”.

[Thanawat · Rating 3 out of 5]

สนุกดี เป็นเหมือนภาค begin ของซีรีย์ชุดนักสืบกาลิเลโอ

"กาลิเลโอ" เป็นชื่อนักวิทยาศาสตร์ระดับบิดาตัวจริง ที่เป็นไปด้วยงานบุคเบิกด้านวิทยาศาสตร์ ฟิสิกส์ และดาราศาสตร์
ซึ่งชื่อ "กาลิเลโอ" นี้ เป็นชื่อที่ตำรวจตั้งฉายาให้ "ยุกาวะ มานาบุ" อาจารย์ฟิสิกส์หนุ่มมหาวิทยาลัยเทโตะ ที่ใช้พลังของตรรกะและวิทยาศาสตร์คลี่คลายคดีที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยสามัญสำนึกธรรมดาๆ

ปฐมบทของซีรีย์เล่มนี้เป็นรวมเรื่องสั้น 5 เรื่อง ที่พาไปรู้จัก "ยุกาวะ" กับตำรวจเพื่อนสนิท ที่มาไหว้วานให้ช่วยสืบคดีพิศวง แปลกประหลาดให้

เรื่องสั้นทั้ง 5 เรื่อง ได้แก่
- ลุกไหม้
- คัดลอก
- เน่าเปื่อย
- จุดระเบิด
- หลุดลอย
ซึ่งทั้ง 5 เรื่องมีจุดร่วมกันคือการเกิดคดีที่แทบจะหลุดไปจากสามัญสำนึกคนธรรมดา

ต้องบอกเลยว่าเล่มนี้ใส่หลักทฤษฎีและคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ให้แบบจัดเต็ม แต่สามารถอธิบายให้เข้าใจได้ด้วยภาษาคนธรรมดา ประกอบกับความเทพของยุกาวะ ที่ใช้การทดลองแบบที่เห็นภาพ เข้าใจได้ง่ายมาอธิบาย

จริงๆ แล้ว ความเทพของยุกาวะ ก็คือความเทพของ Keigo นั่นแหละ

เป็นงานสืบสวนสอบสวน ที่ใช้หลักวิทยาศาสตร์เท่ห์ๆ มาอธิบาย
ด้วยความที่เป็นเรื่องสั้น แต่ละเรื่องจึงมีดราม่าไม่ได้เข้มข้นแบบจัดหนักเหมือนเรื่องยาว
แต่ก็แสดงเอกลักษณ์ให้เห็นชัดเจนว่าซีรีย์นี้ จะเดินไปในทางไหน

[Dd · Rating 3 out of 5]

(3.5/5)
ด้วยความที่เป็นเรื่องสั้น 5 ��รื่อง ยาวเรื่องละแค่ประมาณ 50-60 หน้า เลยรู้สึกไม่ค่อยอิ่มเท่าไหร่ ไม่ซับซ้อน ออกแนวผิดหวังด้วยสำหรับเราเพราะรู้เกือบหมดเลยว่าใช้วิธีอะไรในการฆ่า

เราว่าเล่มนี้มันเหมาะกับการอ่านวันละบท อ่านฆ่าเวลาไรงี้มากกว่า เราอ่านจ้วงเอา ท้ายๆ เริ่มมึนเพราะตัวละครเยอะมาก เราเป็นคนที่จำชื่อคนญี่ปุ่นไม่ได้ด้วย ;—; ความสนุกเลยลดน้อยลงช่วงท้ายๆ แต่โดยรวมแล้วอ่านเพลิน ไม่แย่ขนาดนั้น

** บ่นเรื่อยเปื่อย + สปอย **
ตื่นเต้นกับคดีที่ 5 มาก เพราะใช้เรื่อง Fata Morgana (มิราจประเภทหนึ่ง เกิดขึ้นเวลาแสงเคลื่อนผ่านของไหลที่มีดัชนีเปลี่ยนตามตำแหน่งของของไหล) ที่เป็นโจทย์ของฟิสิกส์สัประยุทธ์ปี 2020 ด้วย เราได้ฟังการพิสูจน์สมการอธิบายปรากฏการณ์นี้อยู่สองสามครั้ง (แถมครั้งสุดท้ายที่ได้ฟังเราก็แพ้โรงเรียนนี้ด้วย แง) เราเลยตื่นเต้นมากๆๆ มีคดีที่เป็นหน้าคนที่ทายไม่ออก เพราะไม่เคยได้ยินอะไรแนวๆ นี้เลย เปิดโลกดี

[Eye_Candy · Rating 3 out of 5]

บางตอนก็ว้าวดี แบบ เออ คิดได้ยังไง

[a Cat a Box · Rating 3 out of 5]

สนุกดีในแง่การเสนอกระบวนการวิทยาศาสตร์ประกอบกับการไขคดี แต่ก็ทำให้ส่วนที่เป็นการเล่าเรื่องการฆาตกรรมเบาบางลง

[Nugzar Kotua · Rating 3 out of 5]

Небольшие истории, объединённые в одну книгу. Следователь и его друг - гениальный физик - расследуют странные преступления. Сначала интересно было почитать то, что сейчас на пике популярности среди японских детективов, но простота повествования и стилизованная примитивность отбивают желание читать следующие книги из этого цикла. Детективные истории легко додумываются, а научная составляющая, хотя и интересна сама по себе, но описана примитивно. Для молодых любителей детектива - вполне сносно.

[Makmild · Rating 4 out of 5]

ตลก 555555555 เนื่องจากไม่ได้อ่านซีรีย์นี้แบบเรียงลำดับ ข้ามไปข้ามมา พอมาอ่านเล่มแรกที่คดีดูจะขาดๆ เกินๆ (แถมเป็นเรื่องสั้น) ก็เลยตลก ที่ขำไม่ได้ขำคดี แต่ขำยุคาว่าที่แสบเหลือทน คิดว่าเล่มหลังๆ ก็กวนแต่ไม่กวนเท่าเล่มนี้ ได้เห็นนิสัยและความสัมพันธ์ของยุคาว่ากับคุซานางิชัดดี และตลก

จริงๆ เคยดูแบบเป็นซีรีย์มาก่อนอ่าน ทำให้เห็นภาพคดีชัดและเข้าใจทริคได้ง่ายขึ้นด้วย

[EARN · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้ของอาจารย์เคโงะเป็นเล่มที่อ่านแล้วรู้สึกเฉยๆนะ ด้วยความที่ในเล่มมันเป็นคดีเรื่องสั้นหลายๆคดี แต่ละตอนไม่ยาวมาก ทำให้รู้สึกว่าการเฉลยปมมันเร็วกว่าปกติ รวมถึงอรรถรสในการอ่านและลุ้นว่าใครเป็นฆาตกรมันมีไม่มากเท่าตอนอ่านเรื่องยาวค่ะ มันเดาง่ายว่าใครเป็นฆาตกร แต่วิธีการฆาตกรรมมันมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์เข้ามา อาจเป็นเพราะไม่ได้เรียนหรือทำงานสายวิทยาศาสตร์ด้วย บางอย่างเลยพึ่งรู้ บางตอนก็ว้าวดีค่ะ

[Boon · Rating 3 out of 5]

อ่านเพลิน สนุกดี แต่พล็อตเรื่องยังไม่สามารถโยงให้คนคล้อยตาม หรือคิดตามได้ว่าใครเป็นผู้ร้ายครับ แต่ยังอยากอ่านเล่มต่อๆไปครับ

[Rajita P. · Rating 4 out of 5]

ปฐมบทของเรื่องชุดนักสืบกาลิเลโอ เล่มนี้เป็นเรื่องสั้นของคุณตำรวจและเพื่อนผู้ช่วยศาสตราจารย์ฟิสิกส์ เข้าใจว่าเล่มต่อ ๆ ไปจะเป็นเรื่องยาว ? ยังไงก็อ่านต่อไปค่ะ

[Chontiwat Udomsiripat · Rating 3 out of 5]

ghosts can't kill people, but science can.

[Pongsak Sarapukdee · Rating 3 out of 5]

It was fun, do not think so much, just follow the story. It is a bit not realistic.

[Sophie · Rating 4 out of 5]

The first book of Higashino's "Tantei Galileo" series consists of five short stories that all deal with strange phenomena. In order to solve the cases the leading detective, Kusanagi, has to resort to his friend Yukawa for help, a physics professor. The cases are interesting; and even though they read very construed that doesn't make them any less interesting, somehow. Kusanagi and Yukawa are a fun team, although Kusanagi does come across as very... well. Let's assume he's really good at solving cases that don't have to do with strange phenomena.

What Higashino is really good at is making the reader like or dislike a character in a matter of seconds. Since I was already manipulated by him once I probably paid a little more attention to it than I usually would, but he really does it well. The first story especially was very difficult in that regard because you cannot help like the perpetrator.

Since Yukawa is a physics professor it makes sense that there is quite a bit of physics related vocab, but I am happy to say I handled that quite well. What was difficult were the names without furigana - I admit most of the time I made a reading up because I am very bad at names.

While I don't feel the necessity to order all other books by him, now, I definitely intend to read more by him when I'm in the mood for mysteries.

[meeners · Rating 2 out of 5]

this is the second higashino keigo book i've read, and i'm starting to realize that i may just not be a fan. weird. sherlock-holmes-ian types of mysteries tend to irritate me, because you can never really win. either you know the "trick" that solves the mystery, or you don't; end of story. the motive behind the crime is almost an afterthought, and the characters just the instruments for the clever trick. yeah, it can be interesting, but so what?? i never feel like i'm being challenged to use my little grey cells. give me an agatha-christie-type murder mystery any day!

[Julie · Rating 4 out of 5]

一つの話ではなく、同じ刑事や物理学者が出てくる5話のミステリーです。全部、妙な現象が起きて始まります。面白いですけど、作家が理系派のは強く感じられると思います。物理学者の人物はずっと友人の刑事を一方的に茶化したりするし。
私にとって面白かったんですけど、読んだ版には名前までルビなしで、その上物理学の語彙や知識が足りなくて説明が分かりにくて、もうちょっと日本語能力を鍛えてから続きを読んでみようと思います。

[Clairrrrre · Rating 2 out of 5]

5 small stories for teenagers... not worth it at all

[Me · Rating 3 out of 5]

Наука – это тоже борьба. В ней ни к кому не может быть снисхождения.

Совсем другого я ожидала от этой книги, получила же нечто очень-очень средненькое. Во-первых, это не роман, а сборник коротких новелл, объединённых одной темой и главными действующими лицами. Даже персонажами их не назовёшь. Писались эти новеллы, п��-моему, совсем не как детективы. В основе каждого рассказа какой-то опыт из экспериментальной физики. То есть вот проведён лабораторный эксперимент, в результате которого что-то загорелось, взорвалось или свернулось в дугу. Писатель думает: «Круто! А как с помощью этого всего можно убить человека?» Вот так создаётся убийство.

А далее детектив Кусанаги идёт в институт к своему другу физику Югаве за помощью. Таким образом, Югава отвечает за научную часть расследования. И здесь вопросов нет, ведь ноги всех историй растут именно отсюда. А вот Кусанаги, отвечающий за криминальную часть расследования… О, это отдельный разговор. Он всегда «случайно» видит, как подозреваемый встречается с человеком, который потом… Или «случайно» оказывается в школьном музее как раз в тот момент, когда туда заходят две дамы и опознают в экспонате лицо брата, который… Или «случайно» находит в квартире убитого старый чек из кафе, находящегося рядом с местом преступления. А знает об этом Кусанаги, потому что «случайно» именно там живут его родственники. В общем, понятно.

Если резюмировать, то:
а) научная составляющая местами интересна, хотя не особо развёрнута в рамках столь малого формата и не всегда до конца ясна;
б) детективная составляющая удручает немыслимым количеством «случайностей»;
в) собственно, литературная ценность, язык - весьма незамысловат;
г) персонажи совершенно плоские, помимо основного рода их занятий мы знаем только, что Югава играет в бадминтон и не любит детей, а Кусанаги невероятно удачлив на «случайные» совпадения, им по тридцать четыре года, оба не женаты.

- А ты по-прежнему терпеть не можешь детей?
- Дети – нерациональные существа. А общение с нерациональным собеседником действует мне на нервы.
- Если так, то и с женщинами общение тебе противопоказано.
- Многие женщины мыслят вполне логично. Во всяком случае, таких не меньше, чем нерационально мыслящих мужчин.

[Pete WK. · Rating 4 out of 5]

ตอนที่ตัดสินใจหยีับดล้มนี้มาเป็นช่วงที่รู้สึกเบื่อๆ นิยายเล่มหนาๆก็ขี้เกียจอ่าน
ก็เลยหยิบเล่มนี้มาเพราะเป็นรวมเรื่องสั้น อ่านแปีปๆก็จบตอนละ แต่......

เริ่มอ่านตอนแรกวันที่ 6 มิถุนายน ตอน ลุกไหม้
พออ่านจบก็ตัดสินใจหยุดอ่านเล่มนี้ไว้ก่อน เพราะค่อนข้างผิดหวัง คือมันธรมมดาไปหน่อยสำหรับเรา
เพราะทั้งตัวนักเขียนและซีรี่ีส์เรื่องนี้คนชื่นชมกันเยอะมาก จนเราเกิดความคาดหวัง
แต่ตอน ลุกไหม้ที่เราอ่านมันธรรมดามาก จุดที่เป็นสาเหตุของการลุกไหม้เราก็ดเดาๆได้ตั้งแต่ต้น

หลังจากวางเล่มนี้ลงเราก็ไปหยิบคดีฆาตกรรมเจ้าหยิงสโว์ไวท์ มาอ่าน ซึ่งสนุกใช้ได้เลย
เข้าเรื่องต่อ

แต่หลังจากที่เราอ่านเล่มนู้นเล่มนี้ไปแล้ว ก็ถึงเวลามาสะสางตอนอื่นๆในเล่มให้มันจบ
มีอีก 4 ตอนที่เหลือคือ

คดีที่ 2 คัดลอก
อันนี้ค่อนข้างเฉยๆ แต่ก็ชอบตรงที่มีความเป็นนิบายบสืบสวนแบบดั้งเดิม และพตอนท้ายๆที่ทิ้งปมไว้ว่ามันคือผลพลงจากวิทยาศาสตรืหรือผี

คดีที่ 3 เน่าเปื่อย
อันนี้ก็พออ่านได้

คดีที่ 4 จุดระเบิด
อันนี้ชอบนะ ซับซ้อนดี ทำเป็นตอนยาวก็น่าจะรุ่ง

คดีที่ 5 หลุดลอย
ตอนนี้ค่อนข้างเฉยๆและด้วยความโง่วิทย์ของเราทำให้ไม่สามารถจินตนาการถึงวธีการเห็นภาพจากที่ไกลๆของเด็กในเรื่องได้
พอมาดูในซีรี่ส์ก็ยังงงอยู่ดี 5555


สรุป

พออ่านได้ ไม่ได้ชอบมากมาย คงพราะมันเป็นแค่ตอนสั้นๆที่ไม่สามารถใส่รายละเอียดความละเมียดละไมอะไรเข้ามาได้
ณ ตอนนี้สำหรับเราคงมีแต่ โยโคมิโซะ เซชิ คนเขียนคินดะอิจิ คนเดียวยมั้ง ที่สามารถเขียนเรื่องสั้นแล้วถูกจริตเราแทบจะทุกเรื่อง


สรุป*2
ตอนนี้ซื้อหนังสือในซีรี่ส์นี้มาครบแล้ว เหลือแต่ที่ทางไดฟุกุยังไม่แปลนั่นแหละ นั่นก็คือตอน พาเหรดแห่งความเงียบงัน
แต่กว่าจะไปถึงเล่มนั้นก็คงอีกนานเพราะไม่อยากอ่านรวดเดียวจบ จะทยอยหยิบมาอ่านปีละ 1-2 เล่ม
ไม่อยากให้มันจบ 555555

[Allison · Rating 3 out of 5]

Fun to see how Higashino began his main detective character. Some short stories were better than others, and the mysteries all hinged on some type of chemical trick so that the professor's expertise could be put to use.

I had two major issues with this collection. First was the over-reliance on Dr. Yukawa's reveal. As a reader, there were very few opportunities to "beat" the detective because we weren't always privy to the same information he had. Second, most of the female characters in this were purposefully written to be unintelligent, gold diggers, or "nagging" housewives. There was one sequence that was meant to be funny where a police officer lets his imagination run wild that a murder victim was involved in a torrid affair... only to be basically proven right at the conclusion. I know from reading some of Higashino's later works that his characters aren't always sexist, but many of the conversations felt dated at best. (Though I will say that many of the male characters are quite stereotyped and dislikable as well, so it might just be Higashino trying to add splashes of hard-boiled tropes into his stories.)

I would only recommend it to those who want to read the first collection of stories where Dr. Yukawa appears, not to general mystery fans.

[แมวป่วย ทำงานเพื่อสนับสนุนงานอดิเรก · Rating 4 out of 5]

ขณะรีวิว : อ่านจบแล้ว

เล่มแรกในซีรี่ย์ชุดกาลิเลโออันโด่งดังของเคโงะ
โดยเล่มนี้จะเป็นเรื่องสั้น ประกอบด้วย คดี 5 คดี

ซีรี่ย์นี้ไม่ได้โฟกัสไปที่ใครเป็นคนฆ่า หรือ ปมว่าฆ่าทำไม
หลายตอนมีการเปิดเผยตัวคนร้ายให้ผู้อ่านรู้ก่อนเลยด้วยซ้ำ
ไม่ค่อยมี ปมดราม่า ความรู้สึกนึกคิด แรงจูงใจมากมายอะไรนัก

จุดเด่น ของชุดนี้คือ 'วิธีการฆ่า'
ที่ให้ขบคิด...ชวนให้นึกว่า ใช้วิธีอะไรน้า หรือมีปรากฎการณ์อะไรที่มาอธิบายทริคการฆ่าครั้งนี้ได้บ้าง โดยในเรื่องจะอิงกับวิทยาศาสตร์ที่พิสูจน์ให้เห็นได้จริง

โดยสำนวนการเขียนของเคโงะ และการแปล ก็ทำให้พลอทมีความน่าสนใจ อ่านง่าย กระชับ

และคือทึ่งกับการเอาเทคนิควิทยาศาสตร์มาผูกกับเรื่อง อ่านไปก็คิดตามไปตลอดเวลา บริหารสมองยิ่งนัก

เรื่องนี้ถ้าได้ดูเป็นหนัง จะยิ่งสุด ต้องร้องครวญครางสุดยอดแน่ๆ
แต่ด้วยความเป็นหนังสือ..บางทีมันก็เลยจินตนาการยากเกินความเข้าใจไปบ้าง
อารมณ์เหมือนสมัยเด็กทีอ่านหนังสือเรื่องการทดลองวิทยาศาสตร์อะ คือเราก็อ่านรู้เรื่อง แต่ถ้าได้เห็นการทดลองอยู่ตรงหน้า มันถึงจะเข้าใจแบบถ่องแท้ ร้องอ๋อๆ และเห็นภาพกว่า

ว่าแล้วก็ไปหาหนังเรื่องนี้มาดูดีกว่าเนอะ

4.5 ดาวค่ะ

<<อ่านรีวิวงานอื่นๆ https://www.facebook.com/SickCatReview

[nananatte · Rating 3 out of 5]

ในขณะที่กาลิเลโอออกไปถึงเล่ม 10 เราก็ค้นพบว่า เรายังไม่ได้อ่านเล่ม 1 !!
เลยต้องรีบไปขุดหาเล่มนี้ออกจากกองดอง ก่อนไปซื้อเล่ม 10 ค่ะ

"กาลิเลโอไขคดี 13" เป็นงานยุคแรกของคุณเคโงะ ดังนั้น อ่านไปต้องทำใจร่มๆ เพราะฝีไม้ลายมือแกยังไม่แพรวพราวเท่าปัจจุบัน

ใน 5 เรื่องของเล่มนี้ เรายกให้คดีที่ 4เขียนดีสุด ซ่อนกลเม็ดได้แบบเรียบแต่ดี มีแรงดึงดูดให้พลิกหน้าต่อไปๆๆๆ ชนิดว่ารู้ตัวอีกทีก็จบคดีแล้ว คดีที่ 4 สนุกมากค่ะ

ความขำอย่างหนึ่งตอนอ่านเล่มนี้คือ แต่ละคดีนี่ทำลายภาพลักษณ์ดีงามของคนญี่ปุ่นเสียหมดสิ้นเลยค่ะ
แต่... ไม่ว่าประเทศไหน ก็คงมีคนแบบนี้อยู่สินะ
ส่วนตัว เราชินกับ non fiction ของญี่ปุ่นที่สอนเรื่องการทำงาน ทัศนคดติ หรือจิตวิญญาณ
พออ่านเจอผู้คนในเรื่องสั้นเล่มนี้ ก็รู้สึกว่าพอฟัดพอเหวี่ยงกับข่าวชาวบ้านบ้านเราแหล่ะค่ะ แค่ปกติเราคงไม่เคยสัมผัสญี่ปุ่นในแง่มุมนี้มากกว่า

แฟนานุแฟนของคุณเคโงะต้องมีเล่มนี้ติดบ้านกันอยู่แล้ว อ่านไปก็ใจเย็นๆ นะคะ
บางเรื่องถูกเลือกไปสร้างรวมไว้ในซีรีส์ทางทีวีด้วย การได้ดูละครก่อนมาอ่านนี่เราไม่ค่อยโอเคกับตัวเองเลยค่ะ 555 (ได้ข่าวว่าก็มีเล่มนี้ตั้งนานแต่ไม่หยิบมาอ่านเองนี่นา)

จบเล่มนี้แล้ว ก็พร้อมอ่านเล่ม 10 แล้ว เย้!

[Yanisa Lertsirimunkong · Rating 4 out of 5]

หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มแรกในนิยายชุดกาลิเลโอ ซึ่งประกอบไปด้วยคดีสั้น ๆ 5 คดีด้วยกัน โดยมีตัวละครเอกที่คอยดำเนินเรื่องอยู่สองคน คือตำรวจนายหนึ่งที่ชื่อคุซานางิ และอาจารย์ภาควิชาฟิสิกส์เจ้าของฉายากาลิเลโอที่ชื่อยุกาว่า คุซานางิเป็นคนเอาคดีต่าง ๆ ที่ไขไม่ได้ไปให้ยุกาว่าช่วยขบคิด ซึ่งส่วนใหญ่คดีที่ไขไม่ออกก็ดูเป็นคดีที่เหมือนจะมีสิ่งลี้ลับเข้ามาเกี่ยว แต่สุดท้ายยุกาว่าก็จะหาเหตุผลมาอธิบายจนกลายเป็นเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ได้ในที่สุด ส่วนตัวคิดว่าคนร้ายเดาได้ยากบ้างง่ายบ้าง แต่วิธีที่ใช้ฆาตกรรมไม่สามารถเดาได้เลย แต่อาจจะเป็นเพราะว่าไม่ค่อยมีความรู้ทางด้านเทคโนโลยีวิทยาศาสตร์ด้วย ในด้านการแปล มีพิมพ์ผิด พิมพ์ตก และแปลไม่เป็นธรรมชาติอยู่บ้าง ทำให้หงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ถือว่าเป็นหนังสือที่อ่านสนุกเล่มหนึ่ง

[Timorty · Rating 4 out of 5]

เชื่อว่าเป็นเล่มที่หลายๆคนเลือกอ่านเพราะยังติดใจกลลวงซ่อนตาย เราเองก็เป็นคนนึงที่เพิ่งรู้ว่ามีซีรีส์นิยายกาลิเลโอหลังจากอ่านกลลวงจบไป กาลิเลโอ ไขคดี 13 จะให้ความรู้สึกที่ต่างออกไปจากนิยายเล่มอื่นๆรวมถึงกลลวงซ่อนตาย เนื่องจากเป็นการรวมเรื่องสั้นการไขคดีของยุกาว่าและคุซานางิเสมือนเราดูซีรีส์ในแอพสตรีมมิ่งไปเรื่อยๆทีละตอน โดยจะอิงหลักวิทยาศาสตร์และฟิสิกส์ที่ย่อยง่าย ไม่เกินความเข้าใจของผู้อ่านทั่วไป (ถึงบางเคสจะดูเว่อวังเกินจริงไปบ้าง) โดยแต่ละบทเล่าถึงประเด็นสำคัญได้กระชับ อธิบายรายละเอียดได้ชัดเจนนึกภาพตามได้ ทั้งนี้ไขคดี 13 อาจจะไม่ใช่นิยายที่ถึงขั้นเดอะเบสจนไปเทียบกับ standalone อื่นๆหรือหนังสือในซีรีส์เดียวกันที่ขึ้นหิ้งได้ แต่สำหรับการพาผู้อ่านทำความรู้จักกับเซ็ตติ้งตัวละครและธีมของจักรวาลกาลิเลโอนี้ ถือว่าทำออกมาได้ดีจนอยากอ่านเล่มๆต่อไปเลย

[r obin · Rating 3 out of 5]

ขอชื่นชมในการเขียนคอลเลคชันเรื่องสั้นที่เต็มไปด้วยการผสมผสานความรู้ด้านฟิสิกส์และการสืบสวนสอบสวน อนุมานได้เลยว่าคุณนักเขียนได้ทำการค้นคว้ามาอย่างหนักหน่วงพอควร (คงจะมีโน้ตและข้อความกระจัดกระจายบนโต๊ะทำงานแน่เลย) ส่วนน่าพึงพอใจคือนิสัยใจคอตัวละครค่อนข้างมีความเป็นมนุษย์ (อย่างน้อยก็คล้ายคนรู้จักส่วนตัวอยู่บ้างล่ะน่า) และดำเนินเรื่องได้กระฉับกระเฉง กล่าวคือ ต่อให้ไม่อินฟิสิกส์เป็นการส่วนตัวก็สามารถร่วมสืบไปพร้อมกับ ‘กาลิเลโอ’ และนายตำรวจคุนาซางิได้อย่างไม่รู้สึกเบื่อ แต่ถึงอย่างนั้น อาจเพราะเป็นการรวมเรื่องสั้นจึงทำให้เรื่องตัดจบเร็วไปหน่อย (ทั้งๆ ที่ในหัวคิดว่าสามารถยึดยาวต่อสานได้มากกว่านี้ไหมนะ) aftertaste หลังอ่านจบจึงไม่กลมกล่อมมากพอ แต่พร้อมที่จะติดตามอ่านเล่มถัดๆ ไปอย่างแน่นอน