What do you think?
Rate this book
เกาะตุ๊กตาตาย
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าตุ๊กตาทุกตัวมีหัวจิตหัวใจ...
ใครทำอะไรไว้...มันจะกลับมาทักทายให้ตายโหง!
มนุษย์เราเมื่อตายไปแล้ว ร่างก็ถูกฝังลงดิน
แต่ถ้าเป็นตุ๊กตาที่เจ้าของเลิกเล่นแล้วจะเอามันไปทิ้งไว้ที่ไหน…
เกาะตุ๊กตาตายมีไว้เพื่อ "ทิ้งตุ๊กตาที่เจ้าของเลิกเล่น"
ปาสคาล เศรษฐีผู้สร้างเกาะเชื่อว่าตุ๊กตาทุกตัวมีชีวิตเมื่อเจ้าของให้ความรัก
แต่เมื่อเจ้าของหมดรักก็ไม่ต่างจากตุ๊กตาที่ตายไปแล้ว..
เลวา นายหน้าขายที่ดินหนุ่มได้รับการติดต่อจาก เมอร์ฟี่ ทายาทของปาสคาล
เขาต้องการให้เลวาขายเกาะแห่งนั้น เงินค่านายหน้ามหาศาลดึงดูดใจของเลวา
ทว่าบนเกาะนั้นเต็มไปด้วยความหลอนของตุ๊กตานับพันตัว
มองไปทางซ้ายก็เห็น...มองไปทางขวาก็พบ...มองไปบนต้นไม้ก็มี
ที่น่ากลัวกว่าเกาะตุ๊กตาผีนั่นคือเรื่องราวอัปรีย์ที่ซ่อนเอาไว้
การกลับมาของความสยองที่เจาะลึกเข้าไปในจิตใจ
จากปลายปากกาของ ภาคินัย นักเขียนที่ใครหลายคนคิดถึง
เรื่องราวที่จะทำให้การมอง “ตุ๊กตา” แสนน่ารักของทุกคนเปลี่ยนไป
กลายเป็นความระทึกใจอย่างที่ไม่มีใครเคยได้สัมผัส!
ใครทำอะไรไว้...มันจะกลับมาทักทายให้ตายโหง!
มนุษย์เราเมื่อตายไปแล้ว ร่างก็ถูกฝังลงดิน
แต่ถ้าเป็นตุ๊กตาที่เจ้าของเลิกเล่นแล้วจะเอามันไปทิ้งไว้ที่ไหน…
เกาะตุ๊กตาตายมีไว้เพื่อ "ทิ้งตุ๊กตาที่เจ้าของเลิกเล่น"
ปาสคาล เศรษฐีผู้สร้างเกาะเชื่อว่าตุ๊กตาทุกตัวมีชีวิตเมื่อเจ้าของให้ความรัก
แต่เมื่อเจ้าของหมดรักก็ไม่ต่างจากตุ๊กตาที่ตายไปแล้ว..
เลวา นายหน้าขายที่ดินหนุ่มได้รับการติดต่อจาก เมอร์ฟี่ ทายาทของปาสคาล
เขาต้องการให้เลวาขายเกาะแห่งนั้น เงินค่านายหน้ามหาศาลดึงดูดใจของเลวา
ทว่าบนเกาะนั้นเต็มไปด้วยความหลอนของตุ๊กตานับพันตัว
มองไปทางซ้ายก็เห็น...มองไปทางขวาก็พบ...มองไปบนต้นไม้ก็มี
ที่น่ากลัวกว่าเกาะตุ๊กตาผีนั่นคือเรื่องราวอัปรีย์ที่ซ่อนเอาไว้
การกลับมาของความสยองที่เจาะลึกเข้าไปในจิตใจ
จากปลายปากกาของ ภาคินัย นักเขียนที่ใครหลายคนคิดถึง
เรื่องราวที่จะทำให้การมอง “ตุ๊กตา” แสนน่ารักของทุกคนเปลี่ยนไป
กลายเป็นความระทึกใจอย่างที่ไม่มีใครเคยได้สัมผัส!
380 pages, Paperback
Published November 1, 2024
3 people are currently reading
10 people want to read
About the author
ภาคินัย
83 books73 followersAssociated Names:
* Phakinai (English profile)
* 帕奇那 (Chinese profile)
* แอมป์ (Pen name)
ภาคินัย (ชื่อจริง: ภาคินัย กสิรักษ์, ชื่อเล่น: แอมป์) เป็นนักเขียนแนวสยองขวัญ นักเขียนบทละคร และผู้ก่อตั้งสำนักพิมพ์ชาวไทย เกิดที่จังหวัดสุโขทัย แต่เติบโตที่จังหวัดเพชรบุรี ก่อนจะย้ายไปกรุงเทพฯ เพื่อศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา
ภาคินัยเริ่มต้นอาชีพนักเขียนด้วยการเขียนนิยายรักโรแมนติก ก่อนจะเบนสายไปเขียนงานลี้ลับสยองขวัญ ซึ่งประสบความสำเร็จอย่างมาก ผลงานที่สร้างชื่อคือนางชฎา ซึ่งได้ถูกนำไปดัดแปลงเป็นละครในภายหลัง ต่อมาภาคินัยได้ก่อตั้งสำนักพิมพ์ Amp A Book เพื่อเผยแพร่ผลงาน
ภาคินัยเสียชีวิตจากปัญหาด้านสุขภาพในวันที่ 18 มีนาคม 2566 รวมอายุได้ 40 ปี
* Phakinai (English profile)
* 帕奇那 (Chinese profile)
* แอมป์ (Pen name)
ภาคินัย (ชื่อจริง: ภาคินัย กสิรักษ์, ชื่อเล่น: แอมป์) เป็นนักเขียนแนวสยองขวัญ นักเขียนบทละคร และผู้ก่อตั้งสำนักพิมพ์ชาวไทย เกิดที่จังหวัดสุโขทัย แต่เติบโตที่จังหวัดเพชรบุรี ก่อนจะย้ายไปกรุงเทพฯ เพื่อศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา
ภาคินัยเริ่มต้นอาชีพนักเขียนด้วยการเขียนนิยายรักโรแมนติก ก่อนจะเบนสายไปเขียนงานลี้ลับสยองขวัญ ซึ่งประสบความสำเร็จอย่างมาก ผลงานที่สร้างชื่อคือนางชฎา ซึ่งได้ถูกนำไปดัดแปลงเป็นละครในภายหลัง ต่อมาภาคินัยได้ก่อตั้งสำนักพิมพ์ Amp A Book เพื่อเผยแพร่ผลงาน
ภาคินัยเสียชีวิตจากปัญหาด้านสุขภาพในวันที่ 18 มีนาคม 2566 รวมอายุได้ 40 ปี
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
September 21, 2024
สนุกมากก หักมุมหักโค้งพลิกล๊อคไปหมด
มีผีแต่ส่วนตัวรู้สึกว่าไม่ได้น่ากลัวมาก
เพราะบางที...คนก็น่ากลัวกว่าผีซะอีก
ปล. มีจุดขัดใจนิดหน่อยแต่มองข้ามได้
มีผีแต่ส่วนตัวรู้สึกว่าไม่ได้น่ากลัวมาก
เพราะบางที...คนก็น่ากลัวกว่าผีซะอีก
ปล. มีจุดขัดใจนิดหน่อยแต่มองข้ามได้
November 2, 2025
สนุกดีครับ สไตล์เหมือนกับทุกเล่มของคุณภาคินัย อ่านได้ไม่หลอน — ถ้าคุณไม่ได้เป็นไอ้ชั่วน่ะนะ
February 5, 2025
นิยายสยองขวัญ ที่ไม่ได้น่ากลัวจากผี มนุษย์ต่างหากที่น่ากลัว!!!
ตอนแรกกลัวมากกว่าจะฝันร้าย ชีวิตนี้หนูมีตุ๊กตาเต็มไปหมด กลัวว่าอ่านจบต้องกลับไปไล่กอดทุกตัว555555 แต่โอเค ถ้าชีวิตนี้ไม่ได้ทำชั่วอะไรเยอะนอกจากฆ่ามด ตบยุง อ่านได้ ไม่ฝันร้าย ไม่หลอน
ไม่คิดว่าตัวเองจะอ่านจบแบบรวดเดียวมาก่อน5555555 นาน ๆ ทีจะเลือกหยิบนิยายแนวนี้มาอ่านด้วยซ้ำ นุกลัวผีอ่ะมุแง้ แต่เรื่องนี้คือโหหหยยยยยยยยยยยยยยย555555 ofcourse this review contain spoiled (as always ka)
ไม่น่าจะเคยอ่านงานคุณภาคินัยมาก่อนด้วยซ้ำ เพราะอิชั้นกลัวผี แต่ว่า ไม่รู้อ่ะไรดลใจให้หยิบเล่มนี้ขึ้นมาจริงๆ5555 แต่ไม่เสียดายเวลาที่นั่งอ่านนะ ชั่วโมงครึ่งฟิน ๆ จบฉ่ามมมมมมม คิดว่าอาจจะได้ท้าทายตัวเองโดยการลองหาเล่มอื่นมาอ่านอีก555555555
เอาจริง ในโลกใบนี้ทุกสมการ มนุษย์น่ากลัวที่สุดแล้วจ้ะ คนน่ากลัวกว่าผีที่แท้ทรู เปิดเรื่องมาแบบ เนิบ เนิบมากกกกกก คือ มันเหมือนไม่ใช่นิยายผี ไม่ตุ้งแช่ ไม่ขนลุก แต่มันเหมือนนิยายที่จะค่อย ๆ คลายปมของเรื่องไปทีละปม ทีละปม ทำให้ลุ้นว่าเบื้องหลังเหตุการณ์ต่าง ๆ คืออะไรมากกว่าอ่ะ แบบกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของคนไทยคนหนึ่ง (เอ๊ะ!?!555) ไปเรื่อย ๆ
พล็อตวางมาดี แต่ว่าชั้นเก่ง ชั้นพอจะเดาออก (แฮร่ not completely correct แต่แบบเดาทรงได้นิดนึงว่าน่าจะต้องประมาณไหน) แต่นับถือการวางพล็อตจริง ๆ พลิกไปพลิกมาแบบคุณพี่คิดได้ไง555555
เล่นกะจิตใจและความเป็นมนุษย์เก่งมากกกกกกกกกกก จนบางทีสงสัยว่าเอาจิงดิ ความคิดของมนุษย์มัน simple แค่นี้จริง ๆ เหรอ (แต่คืออิฉันเอาตัวเองเป็น parameter ไม่ได้อย่างวเต็มปากน่ะ55555) แบบ ทำไมตัวละครที่เลวแม่งเลวได้ขนาดนี้วะ คนเรามันจะเลวบริสุทธิ์ทำเรื่องเชี่ย ๆ แล้วลอยนวลขนาดนั้นได้จริงเหรอ กฏหมายแม่งไร้ประสิทธิภาพเบอร์นั้น งง แต่นะ คุณจะเอาอะไรกับนิยายเล่มหนึ่งวะสายน้ำ5555
สำหรับเนวาและลิซในเรื่องนี้ ทำไมคนจิตใจผิดปกติสองคนมันมาอยู่ด้วยกันได้ แถมยังเนียนเป็นคนปกติอยู่ในสังคมด้วยกันได้ตั้งนาน เป็นเรื่องน่ากังขา ละอีเนวานี่ชาติชั่วมากถามจริงไอ้เวรเอ้ย ชั้นช็อกแล้วช็อกอีกกับวีรกรรมนางแต่ละอย่าง อย่างหลอนคุณน้า แบบ เอาจิง คนรามันเลวได้เบอร์นี้โดยไม่นอนฝันร้ายได้จริงดิ ใช้ชีวิตปกติได้จริงเหร้อ เป็นฆาตรกร เป็นนักข่มขืน มึงหลับตานอนได้ไงวะพี่ (again this is a fiction and i think i never will understand psychopath and i have no need to มั้ยวะ?)
ละยัยลิซ ยัยพี่สาว ถามจริง แบบจริง ๆ ดิ คือตอนนางจะฆ่าน้องนางกี่ขวบบ้างวะ สี่ขวบ สิบขวบ ไอ้บ้าาาา เด็กอายุแค่นั้นคิดจะฆ่าคนนึ่มึงโตมาโดยอาศัยอยู่ในสังคมคนปกติเนียน ๆ เนี่ยนะ โอโห เอาไปเลยรางวัลนาคราช acting IOI ตั้งแต่สี่ขวบ น่ากลัวจัด ๆ แต่พอจะจบมาร้องห่มร้องไห้ คือ แอบคิดว่าเค้าแอบวางตัวละครแปลกอ่ะ แต่คือนั้นมันก็มนุษย์อ่ะน่อ ไอ่คำว่าแปลกมันก็มาจากคนนิยามอยู่แล้ว แต่ในเรื่องบุคคลิกตัวละครอ่านละไม่ค่อยอินเท่าไหร่ ยังรู้สึกว่าทุกตัวละครมันมีความแปลก5555555
แถมตอนจบหักมุมเรื่องบ้าแม่บ้านกับน้องสาวอีก สรุปก็คือ นิยายน่าจะอยากสื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีบาปไรงี้แมะ สรุปทุกคนในเรื่องนี้ไม่มีแล้วจ้ะ หิริโอตัปปะ โรคจิตทั้งเรื่องจอบอ
ไม่เก็ทการวางบุคคลิกตัวละคร แต่ยอมรับเลยว่าพี่ผูกเรื่องเก่งมาก นับถือสุด ๆ รู้เลยว่าถ้าเป็นหนังมันจะสนุกอ่ะ พลิกไปพลิกมา ลุ้นตูดนั่งไม่ติดแน่นอน แต่พอมาอ่านแล้วรู้สึกว่ามันมีช่วงบรรยายที่ทำให้ได้วิเคราะห์ตัวละครเยอะกว่า เลยไม่ค่อยอินเพราะไม่เก็ทตัวละคร แต่คือเรื่องจากผูกพล็อตเจ๋งจริง อ้าก โอเค overall สนุกคับ555555555
สุดท้ายนี้ เพิ่งรู้ว่าคุณภาคินัยเสียชีวิตแล้ว เพิ่งเคยอ่านงานคุณเค้าเรื่องนี้เรื่องแรก แต่ก็เคยได้ยินชื่อคุณเค้ามานานมาก ๆ ขอแสดงความไว้อาลัย ณ ที่นี้ คุณสร้างงานดี ๆ ไว้เยอะเลย ขอบคุณนะคะ.____.
ตอนแรกกลัวมากกว่าจะฝันร้าย ชีวิตนี้หนูมีตุ๊กตาเต็มไปหมด กลัวว่าอ่านจบต้องกลับไปไล่กอดทุกตัว555555 แต่โอเค ถ้าชีวิตนี้ไม่ได้ทำชั่วอะไรเยอะนอกจากฆ่ามด ตบยุง อ่านได้ ไม่ฝันร้าย ไม่หลอน
ไม่คิดว่าตัวเองจะอ่านจบแบบรวดเดียวมาก่อน5555555 นาน ๆ ทีจะเลือกหยิบนิยายแนวนี้มาอ่านด้วยซ้ำ นุกลัวผีอ่ะมุแง้ แต่เรื่องนี้คือโหหหยยยยยยยยยยยยยยย555555 ofcourse this review contain spoiled (as always ka)
ไม่น่าจะเคยอ่านงานคุณภาคินัยมาก่อนด้วยซ้ำ เพราะอิชั้นกลัวผี แต่ว่า ไม่รู้อ่ะไรดลใจให้หยิบเล่มนี้ขึ้นมาจริงๆ5555 แต่ไม่เสียดายเวลาที่นั่งอ่านนะ ชั่วโมงครึ่งฟิน ๆ จบฉ่ามมมมมมม คิดว่าอาจจะได้ท้าทายตัวเองโดยการลองหาเล่มอื่นมาอ่านอีก555555555
เอาจริง ในโลกใบนี้ทุกสมการ มนุษย์น่ากลัวที่สุดแล้วจ้ะ คนน่ากลัวกว่าผีที่แท้ทรู เปิดเรื่องมาแบบ เนิบ เนิบมากกกกกก คือ มันเหมือนไม่ใช่นิยายผี ไม่ตุ้งแช่ ไม่ขนลุก แต่มันเหมือนนิยายที่จะค่อย ๆ คลายปมของเรื่องไปทีละปม ทีละปม ทำให้ลุ้นว่าเบื้องหลังเหตุการณ์ต่าง ๆ คืออะไรมากกว่าอ่ะ แบบกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของคนไทยคนหนึ่ง (เอ๊ะ!?!555) ไปเรื่อย ๆ
พล็อตวางมาดี แต่ว่าชั้นเก่ง ชั้นพอจะเดาออก (แฮร่ not completely correct แต่แบบเดาทรงได้นิดนึงว่าน่าจะต้องประมาณไหน) แต่นับถือการวางพล็อตจริง ๆ พลิกไปพลิกมาแบบคุณพี่คิดได้ไง555555
เล่นกะจิตใจและความเป็นมนุษย์เก่งมากกกกกกกกกกก จนบางทีสงสัยว่าเอาจิงดิ ความคิดของมนุษย์มัน simple แค่นี้จริง ๆ เหรอ (แต่คืออิฉันเอาตัวเองเป็น parameter ไม่ได้อย่างวเต็มปากน่ะ55555) แบบ ทำไมตัวละครที่เลวแม่งเลวได้ขนาดนี้วะ คนเรามันจะเลวบริสุทธิ์ทำเรื่องเชี่ย ๆ แล้วลอยนวลขนาดนั้นได้จริงเหรอ กฏหมายแม่งไร้ประสิทธิภาพเบอร์นั้น งง แต่นะ คุณจะเอาอะไรกับนิยายเล่มหนึ่งวะสายน้ำ5555
สำหรับเนวาและลิซในเรื่องนี้ ทำไมคนจิตใจผิดปกติสองคนมันมาอยู่ด้วยกันได้ แถมยังเนียนเป็นคนปกติอยู่ในสังคมด้วยกันได้ตั้งนาน เป็นเรื่องน่ากังขา ละอีเนวานี่ชาติชั่วมากถามจริงไอ้เวรเอ้ย ชั้นช็อกแล้วช็อกอีกกับวีรกรรมนางแต่ละอย่าง อย่างหลอนคุณน้า แบบ เอาจิง คนรามันเลวได้เบอร์นี้โดยไม่นอนฝันร้ายได้จริงดิ ใช้ชีวิตปกติได้จริงเหร้อ เป็นฆาตรกร เป็นนักข่มขืน มึงหลับตานอนได้ไงวะพี่ (again this is a fiction and i think i never will understand psychopath and i have no need to มั้ยวะ?)
ละยัยลิซ ยัยพี่สาว ถามจริง แบบจริง ๆ ดิ คือตอนนางจะฆ่าน้องนางกี่ขวบบ้างวะ สี่ขวบ สิบขวบ ไอ้บ้าาาา เด็กอายุแค่นั้นคิดจะฆ่าคนนึ่มึงโตมาโดยอาศัยอยู่ในสังคมคนปกติเนียน ๆ เนี่ยนะ โอโห เอาไปเลยรางวัลนาคราช acting IOI ตั้งแต่สี่ขวบ น่ากลัวจัด ๆ แต่พอจะจบมาร้องห่มร้องไห้ คือ แอบคิดว่าเค้าแอบวางตัวละครแปลกอ่ะ แต่คือนั้นมันก็มนุษย์อ่ะน่อ ไอ่คำว่าแปลกมันก็มาจากคนนิยามอยู่แล้ว แต่ในเรื่องบุคคลิกตัวละครอ่านละไม่ค่อยอินเท่าไหร่ ยังรู้สึกว่าทุกตัวละครมันมีความแปลก5555555
แถมตอนจบหักมุมเรื่องบ้าแม่บ้านกับน้องสาวอีก สรุปก็คือ นิยายน่าจะอยากสื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีบาปไรงี้แมะ สรุปทุกคนในเรื่องนี้ไม่มีแล้วจ้ะ หิริโอตัปปะ โรคจิตทั้งเรื่องจอบอ
ไม่เก็ทการวางบุคคลิกตัวละคร แต่ยอมรับเลยว่าพี่ผูกเรื่องเก่งมาก นับถือสุด ๆ รู้เลยว่าถ้าเป็นหนังมันจะสนุกอ่ะ พลิกไปพลิกมา ลุ้นตูดนั่งไม่ติดแน่นอน แต่พอมาอ่านแล้วรู้สึกว่ามันมีช่วงบรรยายที่ทำให้ได้วิเคราะห์ตัวละครเยอะกว่า เลยไม่ค่อยอินเพราะไม่เก็ทตัวละคร แต่คือเรื่องจากผูกพล็อตเจ๋งจริง อ้าก โอเค overall สนุกคับ555555555
สุดท้ายนี้ เพิ่งรู้ว่าคุณภาคินัยเสียชีวิตแล้ว เพิ่งเคยอ่านงานคุณเค้าเรื่องนี้เรื่องแรก แต่ก็เคยได้ยินชื่อคุณเค้ามานานมาก ๆ ขอแสดงความไว้อาลัย ณ ที่นี้ คุณสร้างงานดี ๆ ไว้เยอะเลย ขอบคุณนะคะ.____.
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 9, 2025
4.5 round up! The story is really engaging and captivating, and most importantly, the relationships between the characters are woven together extremely well. If you ask whether it’s scary, there are some jumpy moments, but it’s not frightening in a ghostly or haunting way.
The takeaway from reading this story is that, in truth, people are scarier than ghosts. Humans have many dimensions — love, desire, hatred, obsession, greed — and that makes them truly terrifying. Someone you think is a good person might not actually be good. Everyone has secrets and a hidden side.
The takeaway from reading this story is that, in truth, people are scarier than ghosts. Humans have many dimensions — love, desire, hatred, obsession, greed — and that makes them truly terrifying. Someone you think is a good person might not actually be good. Everyone has secrets and a hidden side.
November 2, 2025
ให้ความรู้สึกเหมือนดูชักกี้ประเทศไทย มีกลิ่นอายดำเนินเรื่องแบบตะวันตก แต่ความคิดตลค.ค่อนข้างเป็นคนไทย55555 มีความสุดโต่งในการกระทำที่รู้สึกตะหงิดนิดหน่อย อ่านได้เรื่อยๆไม่ได้หลอนขนาดนั้นเหมือนดูหนังผีเรื่องนึงที่บิดพล้อตไปมา
June 16, 2025
สนุกมาก เขียนรีวิวไม่ค่อยเป็น แต่อยากให้ลองเปิดใจอ่าน กลัวผีแต่อ่านได้ เรื่องราวหลักเกี่ยวกับวิญญาณในตุ๊กตาที่จะมาแก้แค้น ผูกเรื่องดี ตัวละครไม่มาก อ่านง่าย เพลินๆ
August 31, 2025
ให้ไวบ์หนังฝรั่ง เหมือนอย่างตุ๊กตาแอนาเบล มีฉากตุ้งแช่ ละเหมือนมีใครจ้องมองตลอดเวลา
อ่านเพลินๆ ไม่หลอนมากนะ ออกแนวดราม่าครอบครัว แอบไม่ค่อยชอบตอนจบพยายามหักมุมเยอะมากไปหน่อยนึง
อ่านเพลินๆ ไม่หลอนมากนะ ออกแนวดราม่าครอบครัว แอบไม่ค่อยชอบตอนจบพยายามหักมุมเยอะมากไปหน่อยนึง
Displaying 1 - 7 of 7 reviews