What do you think?
Rate this book
Διά βίου αθλητής
Από τα πρώτα του βήματα στον αθλητισμό, τους πειραματισμούς και τις δοκιμασίες στο σχολείο για το ποιο άθλημα του ταιριάζει έως τις κορυφές του μαραθώνιου δρόμου και του ορεινού τρεξίματος, η αυτοβιογραφία Διά βίου αθλητής του Δημήτρη Θεοδωρακάκου αφηγείται την ανατρεπτική πορεία ενός αθλητή που δεν παραδόθηκε ποτέ, παρά τις αντιξοότητες. Μέσα από σωματικές προκλήσεις και προσωπικές συγκρούσεις, ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος εξερευνά τη δύναμη της θέλησης και την αξία της επιμονής.
Με μανιάτικο πείσμα, ισχυρογνωμοσύνη, αλλά προπάντων ειλικρίνεια, το βιβλίο δεν στέκεται μόνο στους θριάμβους και τις επιτυχίες του αθλητή, αλλά αποκαλύπτει τις σκληρές αλήθειες πίσω από την πειθαρχία και την αφοσίωση, εξετάζοντας τη θέση των αθλητών ως πρότυπα στον σύγχρονο κόσμο. Η αυτοβιογραφία του Δημήτρη Θεοδωρακάκου δεν είναι απλώς μια ιστορία επιτυχίας, αλλά μια πρόσκληση να ανακαλύψουμε τη δύναμη της θέλησης και την ομορφιά της διαδικασίας με οτιδήποτε κι αν καταπιαστούμε.
Ακολουθήστε τον Δημήτρη σ’ αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας και ανακάλυψης, και ανακαλύψτε γιατί ο αθλητισμός είναι κάτι περισσότερο από αγώνες και μετάλλια – είναι μια διαρκής περιπέτεια ζωής, γεμάτη πάθος και αφοσίωση. Μια αφήγηση που θα εμπνεύσει όλους να ξεπεράσουν τα όριά τους και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Στο κάτω κάτω, όπως είπε και ο ποιητής, σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Με τα λόγια του ίδιου του Θεοδωρακάκου: «Δεν θα άλλαζα τίποτα από όσα έκανα στο παρελθόν, και ιδιαίτερα ό,τι αφορά τα λάθη μου, διότι μέσ’ από αυτά έμαθα και διορθώθηκα στην πορεία. Αυτά με έπλασαν, αυτά με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Ο αθλητισμός είναι ένα μεγάλο σχολείο, του οποίου η αποφοίτηση δεν φαίνεται στον ορίζοντα – κι αυτό είναι καλό. Στην αυτοβιογραφία μου προσπάθησα να αποσαφηνίσω την πηγή της ροπής μου στον αθλητισμό. Με βεβαιότητα πλέον μπορώ να πω ότι εξελίχθηκε σε αέναη ανάγκη: Είμαι ένας διά βίου αθλητής».
Με μανιάτικο πείσμα, ισχυρογνωμοσύνη, αλλά προπάντων ειλικρίνεια, το βιβλίο δεν στέκεται μόνο στους θριάμβους και τις επιτυχίες του αθλητή, αλλά αποκαλύπτει τις σκληρές αλήθειες πίσω από την πειθαρχία και την αφοσίωση, εξετάζοντας τη θέση των αθλητών ως πρότυπα στον σύγχρονο κόσμο. Η αυτοβιογραφία του Δημήτρη Θεοδωρακάκου δεν είναι απλώς μια ιστορία επιτυχίας, αλλά μια πρόσκληση να ανακαλύψουμε τη δύναμη της θέλησης και την ομορφιά της διαδικασίας με οτιδήποτε κι αν καταπιαστούμε.
Ακολουθήστε τον Δημήτρη σ’ αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας και ανακάλυψης, και ανακαλύψτε γιατί ο αθλητισμός είναι κάτι περισσότερο από αγώνες και μετάλλια – είναι μια διαρκής περιπέτεια ζωής, γεμάτη πάθος και αφοσίωση. Μια αφήγηση που θα εμπνεύσει όλους να ξεπεράσουν τα όριά τους και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Στο κάτω κάτω, όπως είπε και ο ποιητής, σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Με τα λόγια του ίδιου του Θεοδωρακάκου: «Δεν θα άλλαζα τίποτα από όσα έκανα στο παρελθόν, και ιδιαίτερα ό,τι αφορά τα λάθη μου, διότι μέσ’ από αυτά έμαθα και διορθώθηκα στην πορεία. Αυτά με έπλασαν, αυτά με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Ο αθλητισμός είναι ένα μεγάλο σχολείο, του οποίου η αποφοίτηση δεν φαίνεται στον ορίζοντα – κι αυτό είναι καλό. Στην αυτοβιογραφία μου προσπάθησα να αποσαφηνίσω την πηγή της ροπής μου στον αθλητισμό. Με βεβαιότητα πλέον μπορώ να πω ότι εξελίχθηκε σε αέναη ανάγκη: Είμαι ένας διά βίου αθλητής».
320 pages, Paperback
Published October 17, 2024
1 person is currently reading
6 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
July 30, 2025
Είχα δει/ακούσει τον Θεοδωρακάκο για πρώτη φορά σε κάποιο πόντκαστ και μου έκανε τρομερή εντύπωση. Μετά τον γνώρισα τυχαία στην έξπο του Αυθεντικού Μαραθωνίου πέρσι, και αγόρασα το βιβλίο από τα χέρια του με μια όμορφη αφιέρωση. Πέρα απο την αγορά όμως, προσπάθησα να κάνω μια κουβέντα μαζί του, να του μιλήσω λίγο για τα θέματα τραυματισμών που είχα και να ρωτήσω συμβουλές για το τρέξιμο, για ενδυνάμωση κτλπ. Ήταν ιδιαίτερα ψυχρός και εριστικός. Κάτι που ο ίδιος λέει και στο βιβλίο του εξάλλου αλλά εμένα με ξάφνιασε και απογοήτευσε. Δεν κρίνω το βιβλίο ή τον άνθρωπο απο αυτή την απογοήτευση που είχα οταν τον γνώρισα. Εξάλλου μπορεί να ήταν κουρασμένος, να ήταν μια άτυχη στιγμή ή δε ξέρω τι. Το κρίνω καθαρά σαν βιβλίο για τρέξιμο.
Διάβασα πάρα πολλά παρόμοια βιβλία και θεωρώ ότι ο συγγραφέας αδικήθηκε απο τον εκδότη του. Αυτό το βιβλίο για μένα ήταν μόλις ενα πρώτο draft. Πρωτα απ' όλα δεν εχει λογική δομή. Πέρα απο τα πρώτα κεφάλαια που μιλούν για την παιδική του ηλικία τα υπόλοιπα φαίνεται να είναι εντελώς ράντομ μέχρι που στο τέλος υπάρχει μια δομή με τους διάφορους αγώνες. Τα κεφάλαια στη μέση δεν ακολουθούν κάποια λογική είτε χρονική, είτε φιλοσοφική.
Πολλά κεφάλαια επίσης είναι συγχισμένα. Αλλα λέει ο τίτλος του κεφαλαίου, άλλα λέει το περιεχόμενο. Γράφει για τα ίδια πράματα σε διάφορα μέρη - παράδειγμα για το κίνητρό του ή τις ίδιες ιστορίες απο την παιδική του ηλικία.
Επίσης επαναλαμβάνεται πάρα πολύ και σε πολλά σημεία έχει ασυνάρτητες σκέψεις προσωπικές που δεν ταιριάζουν και τόσο στο υπόλοιπο περιεχόμενο. Σε κάποια σημεία, ειδικά σε αυτό για τις σχέσεις του δεν προστατεύει και τον εαυτό του. Που κάπως είναι ενδιαφέρον απο τη μια, να δείς τις πραγματικές αφιλτράριστες σκέψεις του αλλά από την άλλη είναι και άβολο γιατί κάνει τον αναγνώστη να νιώθει ότι μοιράζεται πράματα που δεν εχουν να κάνουν με το άθλημα ή την πορεία του ή την φιλοσοφία του αλλά προσπαθεί κάπως να γράψει την ιστορία του και για την προσωπική του ζωη. Σαν να τον κατηγορεί κάποιος για κάτι και θέλει να δικαιολογηθεί.
Θεωρώ ότι όλλα αυτα με ενα καλό συντάκτη θα εκαναν το βιβλίο απο 4/10 σε 9/10. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ σημαντική και ο αθλητής είναι σίγουρα αξιοθαύμαστος. Το βιβλίο τον αδικεί.
Ξεκάθαρα μια προσωπική άποψη φυσικά. Φαίνεται ότι άλλοι αναγνώστες το εκτίμησαν περισσότερο.
Διάβασα πάρα πολλά παρόμοια βιβλία και θεωρώ ότι ο συγγραφέας αδικήθηκε απο τον εκδότη του. Αυτό το βιβλίο για μένα ήταν μόλις ενα πρώτο draft. Πρωτα απ' όλα δεν εχει λογική δομή. Πέρα απο τα πρώτα κεφάλαια που μιλούν για την παιδική του ηλικία τα υπόλοιπα φαίνεται να είναι εντελώς ράντομ μέχρι που στο τέλος υπάρχει μια δομή με τους διάφορους αγώνες. Τα κεφάλαια στη μέση δεν ακολουθούν κάποια λογική είτε χρονική, είτε φιλοσοφική.
Πολλά κεφάλαια επίσης είναι συγχισμένα. Αλλα λέει ο τίτλος του κεφαλαίου, άλλα λέει το περιεχόμενο. Γράφει για τα ίδια πράματα σε διάφορα μέρη - παράδειγμα για το κίνητρό του ή τις ίδιες ιστορίες απο την παιδική του ηλικία.
Επίσης επαναλαμβάνεται πάρα πολύ και σε πολλά σημεία έχει ασυνάρτητες σκέψεις προσωπικές που δεν ταιριάζουν και τόσο στο υπόλοιπο περιεχόμενο. Σε κάποια σημεία, ειδικά σε αυτό για τις σχέσεις του δεν προστατεύει και τον εαυτό του. Που κάπως είναι ενδιαφέρον απο τη μια, να δείς τις πραγματικές αφιλτράριστες σκέψεις του αλλά από την άλλη είναι και άβολο γιατί κάνει τον αναγνώστη να νιώθει ότι μοιράζεται πράματα που δεν εχουν να κάνουν με το άθλημα ή την πορεία του ή την φιλοσοφία του αλλά προσπαθεί κάπως να γράψει την ιστορία του και για την προσωπική του ζωη. Σαν να τον κατηγορεί κάποιος για κάτι και θέλει να δικαιολογηθεί.
Θεωρώ ότι όλλα αυτα με ενα καλό συντάκτη θα εκαναν το βιβλίο απο 4/10 σε 9/10. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ σημαντική και ο αθλητής είναι σίγουρα αξιοθαύμαστος. Το βιβλίο τον αδικεί.
Ξεκάθαρα μια προσωπική άποψη φυσικά. Φαίνεται ότι άλλοι αναγνώστες το εκτίμησαν περισσότερο.
May 29, 2025
"Διά βίου..." από αθλητής μέχρι επαγγελματίας μέχρι...άνθρωπος.
Ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος αποτελεί διαχρονικό πρότυπο. Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που παλεύει καθημερινά να σταθεί στα πόδια του. Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που ασχολείται με τον αθλητισμό! Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που θέλει να ζήσει μια γεμάτη και ικανοποιητική για αυτόν ζωή, σε έναν κόσμο που δεν έχει σχεδιαστεί στα μέτρα του.
Διαβάζοντας το βιβλίο προσπαθούσα να απαντήσω στην ερώτηση "έχει νόημα;". Τα κατάφερα με την ολοκλήρωσή του. Τα κατάφερα βλέποντας το βιβλίο ως καθρέφτη του εαυτού μου, με τις επιλογές του, τα σωστά, τα λάθη, τις παραλείψεις, τις επιτυχίες. Βλέποντας το βιβλίο ως πρόκληση "να ορθώσεις ανάστημα" απέναντι σε κάθε δυσκολία (αθλητική και μη).
Τελικά έχει νόημα. Έχει νόημα γιατί υψώνεις ανάστημα σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος στα μέτρα σου.
Ευγνώμων για το βιβλίο αυτό που έπεσε στα χέρια μου. Ευγνώμων που ξεκίνησα ξανά τον αθλητισμό.
Ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος αποτελεί διαχρονικό πρότυπο. Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που παλεύει καθημερινά να σταθεί στα πόδια του. Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που ασχολείται με τον αθλητισμό! Πρότυπο για κάθε άνθρωπο που θέλει να ζήσει μια γεμάτη και ικανοποιητική για αυτόν ζωή, σε έναν κόσμο που δεν έχει σχεδιαστεί στα μέτρα του.
Διαβάζοντας το βιβλίο προσπαθούσα να απαντήσω στην ερώτηση "έχει νόημα;". Τα κατάφερα με την ολοκλήρωσή του. Τα κατάφερα βλέποντας το βιβλίο ως καθρέφτη του εαυτού μου, με τις επιλογές του, τα σωστά, τα λάθη, τις παραλείψεις, τις επιτυχίες. Βλέποντας το βιβλίο ως πρόκληση "να ορθώσεις ανάστημα" απέναντι σε κάθε δυσκολία (αθλητική και μη).
Τελικά έχει νόημα. Έχει νόημα γιατί υψώνεις ανάστημα σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος στα μέτρα σου.
Ευγνώμων για το βιβλίο αυτό που έπεσε στα χέρια μου. Ευγνώμων που ξεκίνησα ξανά τον αθλητισμό.
January 25, 2025
Έχει νόημα;
μου πήρε 3 χρόνια να περιμένω, μία ημέρα να το διαβάσω πρώτη φορά και λίγες μέρες να το ξαναδιαβάσω αποσπασματικά και να γράψω γι' αυτό. Ήθελα να κατασταλάξουν τα συναισθήματα μου, να μην φανώ υπερβολικός!
Το «Δια Βίου Αθλητής» για μένα δεν είναι απλώς ένα βιβλίο. Είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας, μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής μέσα από τα μάτια του Δημήτρη, του Θεοδωρακάκου. Δεν πρόκειται μόνο για την αθλητική του πορεία, αλλά για μια φιλοσοφία ζωής που αντηχεί σε κάθε σελίδα.
Υπάρχουν άνθρωποι που με την παρουσία τους γίνονται καθρέφτης της δικής σου δύναμης. Ο Δημήτρης είναι ένας από αυτούς. Δεν είναι μόνο ένας κορυφαίος αθλητής· είναι ένας άνθρωπος που με βοήθησε να κοιτάξω μέσα μου, να βρω το θάρρος να συνεχίσω όταν όλα έμοιαζαν αδύνατα. Και αυτό δεν αφορά μόνο τις προπονήσεις. Με έμαθε να αγαπώ και να υπομένω τον πόνο, να διατηρώ την ψυχραιμία μου στις καθημερινές μου συναναστροφές, να μετρώ το λόγο μου, να έχω υπομονή (συνώνυμο της αντοχής όπως λέει), να επιμένω, να αγωνίζομαι, να αντέχω!
Ο Δημήτρης είναι δοτικός. Δεν δίνει συμβουλές· δίνει τον εαυτό του. Στέκεται δίπλα σου, σε ακούει πραγματικά, σε βοηθά να βρεις τη δική σου δύναμη. Θυμάμαι κάποια στιγμή που ήμουν πολύ πίσω στις προπονήσεις και χωρίς όρεξη, με καθόρισε:
«Κάνε ένα βήμα τη φορά. Δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα τώρα, ρε Ηλιόφωτε. Να συνεχίσεις, αυτό έχει σημασία. Είσαι καλύτερα απ’ ότι νομίζεις»
Αυτά δεν ήταν απλώς λόγια. Ήταν μια υπενθύμιση, παρακίνηση να στραφώ μέσα μου, να εμπιστευτώ τη διαδικασία και να ανακαλύψω τη δύναμη που πάντα υπήρχε.
Η αυτογνωσία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται θάρρος να αποδεχτείς τις αδυναμίες σου, να μάθεις από τις δυσκολίες και να εξελιχθείς μέσα από αυτές.
Το να αγκαλιάσουμε την ευαλωτότητά μας είναι επικίνδυνο - όχι όμως τόσο όσο το να παραιτηθούμε από τη προσπάθεια, τη χαρά και το αίσθημα ότι κάπου ανήκουμε, τις εμπειρίες εκείνες, δηλαδή, που μας κάνουν απολύτως ευάλωτους. Μόνο όταν βρούμε το θάρρος να εξερευνήσουμε το σκοτάδι, θα ανακαλύψουμε και την απέραντη δύναμη του φωτός που κρύβουμε μέσα μας.
Ο Δημήτρης με βοήθησε να αντέχω όταν όλα πάνε στραβά, να σέβομαι τη διαδρομή – την εσωτερική και την εξωτερική – και να επιμένω. Να βρίσκω τη χαρά όχι μόνο στο αποτέλεσμα, αλλά και στη διαδικασία. Και ίσως αυτό είναι το μέγιστο!
Στο «Δια Βίου Αθλητής», αυτή η εσωτερική διαδρομή ξεδιπλώνεται σε κάθε σελίδα. Ο Δημήτρης δεν γράφει για να εντυπωσιάσει· γράφει για να δώσει. Το βιβλίο του είναι ένα δώρο αυτογνωσίας σε όλους εμάς που ψάχνουμε βαθιά μέσα μας. Αφιερώνει το βιβλίο σε όσους τον στήριξαν, αλλά και σε εκείνους που τον πλήγωσαν. Αναγνωρίζει ότι οι δυσκολίες και αυτοί που τον πλήγωσαν είναι μέρος της εξέλιξης, ότι κάθε εμπειρία – καλή ή κακή – διαμορφώνει τον εαυτό μας.
Χρειάζεται σοφία και στωικότητα να έχεις αυτή την οπτική. Και ο Δημήτρης την έχει.
Για μένα, το «Δια Βίου Αθλητής» είναι κάτι περισσότερο από ένα βιβλίο. Είναι μια υπενθύμιση να στρέφομαι μέσα μου, να αγαπώ τη διαδικασία, να αντέχω τον πόνο και να βλέπω κάθε εμπόδιο ως ευκαιρία για να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για το τρέξιμο. Είναι ένα βιβλίο για την ανθρώπινη ψυχή και τη δική σου εσωτερική διαδρομή.
Δημήτρη, φίλε μου, σε ευχαριστώ για την αφοσίωση, τη φιλία και την παρουσία σου στη ζωή της οικογένειάς μου.
και Ναι, Μίτσο, έχει νόημα. Βαθύ!
Είμαι ευγνώμων. Σε θαυμάζω και σε ευχαριστώ για ό,τι έχεις δώσει σε μένα και την οικογένεια μου.
παντοτινός σου φίλος...
#διαΒίουΑθλητής
#AllTerrainRunners
#DimitriosTheodorakakos
μου πήρε 3 χρόνια να περιμένω, μία ημέρα να το διαβάσω πρώτη φορά και λίγες μέρες να το ξαναδιαβάσω αποσπασματικά και να γράψω γι' αυτό. Ήθελα να κατασταλάξουν τα συναισθήματα μου, να μην φανώ υπερβολικός!
Το «Δια Βίου Αθλητής» για μένα δεν είναι απλώς ένα βιβλίο. Είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας, μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής μέσα από τα μάτια του Δημήτρη, του Θεοδωρακάκου. Δεν πρόκειται μόνο για την αθλητική του πορεία, αλλά για μια φιλοσοφία ζωής που αντηχεί σε κάθε σελίδα.
Υπάρχουν άνθρωποι που με την παρουσία τους γίνονται καθρέφτης της δικής σου δύναμης. Ο Δημήτρης είναι ένας από αυτούς. Δεν είναι μόνο ένας κορυφαίος αθλητής· είναι ένας άνθρωπος που με βοήθησε να κοιτάξω μέσα μου, να βρω το θάρρος να συνεχίσω όταν όλα έμοιαζαν αδύνατα. Και αυτό δεν αφορά μόνο τις προπονήσεις. Με έμαθε να αγαπώ και να υπομένω τον πόνο, να διατηρώ την ψυχραιμία μου στις καθημερινές μου συναναστροφές, να μετρώ το λόγο μου, να έχω υπομονή (συνώνυμο της αντοχής όπως λέει), να επιμένω, να αγωνίζομαι, να αντέχω!
Ο Δημήτρης είναι δοτικός. Δεν δίνει συμβουλές· δίνει τον εαυτό του. Στέκεται δίπλα σου, σε ακούει πραγματικά, σε βοηθά να βρεις τη δική σου δύναμη. Θυμάμαι κάποια στιγμή που ήμουν πολύ πίσω στις προπονήσεις και χωρίς όρεξη, με καθόρισε:
«Κάνε ένα βήμα τη φορά. Δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα τώρα, ρε Ηλιόφωτε. Να συνεχίσεις, αυτό έχει σημασία. Είσαι καλύτερα απ’ ότι νομίζεις»
Αυτά δεν ήταν απλώς λόγια. Ήταν μια υπενθύμιση, παρακίνηση να στραφώ μέσα μου, να εμπιστευτώ τη διαδικασία και να ανακαλύψω τη δύναμη που πάντα υπήρχε.
Η αυτογνωσία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται θάρρος να αποδεχτείς τις αδυναμίες σου, να μάθεις από τις δυσκολίες και να εξελιχθείς μέσα από αυτές.
Το να αγκαλιάσουμε την ευαλωτότητά μας είναι επικίνδυνο - όχι όμως τόσο όσο το να παραιτηθούμε από τη προσπάθεια, τη χαρά και το αίσθημα ότι κάπου ανήκουμε, τις εμπειρίες εκείνες, δηλαδή, που μας κάνουν απολύτως ευάλωτους. Μόνο όταν βρούμε το θάρρος να εξερευνήσουμε το σκοτάδι, θα ανακαλύψουμε και την απέραντη δύναμη του φωτός που κρύβουμε μέσα μας.
Ο Δημήτρης με βοήθησε να αντέχω όταν όλα πάνε στραβά, να σέβομαι τη διαδρομή – την εσωτερική και την εξωτερική – και να επιμένω. Να βρίσκω τη χαρά όχι μόνο στο αποτέλεσμα, αλλά και στη διαδικασία. Και ίσως αυτό είναι το μέγιστο!
Στο «Δια Βίου Αθλητής», αυτή η εσωτερική διαδρομή ξεδιπλώνεται σε κάθε σελίδα. Ο Δημήτρης δεν γράφει για να εντυπωσιάσει· γράφει για να δώσει. Το βιβλίο του είναι ένα δώρο αυτογνωσίας σε όλους εμάς που ψάχνουμε βαθιά μέσα μας. Αφιερώνει το βιβλίο σε όσους τον στήριξαν, αλλά και σε εκείνους που τον πλήγωσαν. Αναγνωρίζει ότι οι δυσκολίες και αυτοί που τον πλήγωσαν είναι μέρος της εξέλιξης, ότι κάθε εμπειρία – καλή ή κακή – διαμορφώνει τον εαυτό μας.
Χρειάζεται σοφία και στωικότητα να έχεις αυτή την οπτική. Και ο Δημήτρης την έχει.
Για μένα, το «Δια Βίου Αθλητής» είναι κάτι περισσότερο από ένα βιβλίο. Είναι μια υπενθύμιση να στρέφομαι μέσα μου, να αγαπώ τη διαδικασία, να αντέχω τον πόνο και να βλέπω κάθε εμπόδιο ως ευκαιρία για να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για το τρέξιμο. Είναι ένα βιβλίο για την ανθρώπινη ψυχή και τη δική σου εσωτερική διαδρομή.
Δημήτρη, φίλε μου, σε ευχαριστώ για την αφοσίωση, τη φιλία και την παρουσία σου στη ζωή της οικογένειάς μου.
και Ναι, Μίτσο, έχει νόημα. Βαθύ!
Είμαι ευγνώμων. Σε θαυμάζω και σε ευχαριστώ για ό,τι έχεις δώσει σε μένα και την οικογένεια μου.
παντοτινός σου φίλος...
#διαΒίουΑθλητής
#AllTerrainRunners
#DimitriosTheodorakakos
Displaying 1 - 3 of 3 reviews