"1955-ին լույս տեսած «Ռոսաուրան ժամը տասին» վեպը Մարկո Դենևիի առաջին գործն է, որը մեծ հաջողություն է բերել հեղինակին և կանխորոշել նրա գրական ապագան: Չնայած որոշ նմանությանը դետեկտիվ ժանրի գործերին՝ վեպն աչքի է ընկնում իր յուրօրինակությամբ: Եթե որպես ընդհանուր կանոն մյուս վեպերը ներկայացնում են շատ խելացի և դեդուկտիվ մեծ ունակություններով օժտված քննիչի կամ խուզարկուի, որն ապացույցներ ու ցուցմունքներ հավաքելով և դրանք համադրելով լուծում է հանելուկը, ապա տրագիկոմեդիայի երանգներով այս վեպում քննիչի կերպարը, թեև ակնարկվում է, բայց չի մասնակցում սյուժեին որպես ակտիվ գործող անձ, այլ հանդես է գալիս ընդամենը վկաների և կասկածյալի ցուցմունքները լսողի դերում: Եվ ընթերցողն է, որ համեմատելով նույն արարքի վերաբերյալ հերոսների տարբեր ընկալումները, որոնք կարող են սուտ կամ խեղաթյուրված լինել, պետք է վերակառուցի փաստերը, հավաքի խճանկարը և միայն վերջին վկայի վերջին խոսքերի միջոցով բացահայտի ճշմարտությունը: Վեպը թարգմանվել է բազմաթիվ լեզուներով, բեմադրվել և էկրանացվել:"
Marco Denevi (May 12, 1922 in Sáenz Peña, Buenos Aires – December 12, 1998) was an Argentine award-winning author of novels and short stories, as well as a lawyer and journalist. His work is characterized by its originiality and depth, as well as a criticism of human incompetence. His first work, a mystery called Rosaura a las diez (1955), was a Kraft award winner and a bestseller. In 1964, it was translated into English as Rosa at Ten O'Clock. Other famous works of his include Los expedientes (1957), Ceremonia Secreta (1960), El cuarto de la noche (1962), and Falsificaciones (1966).
He is less known as an essayist, but he also cultivated this genre with his República de Trapalanda (1989), a late work, in which he takes on Ezequiel Martínez Estrada and Domingo Faustino Sarmiento's view of the Argentine republic.
He was born in the province of Buenos Aires, Argentina, and at a young age he began playing the piano and reading. He graduated from college in 1939, and did not receive his law degree until 1956.
In 1987 he was inducted into the Argentine Academy of Letters.