Με τον Παυλίδη μεγαλώνω από τα είκοσι μου όταν τον είδα να μιλάει με αγένεια σε ένα παιδί φαν των ξύλινων σπαθιών. Και τον αντιπάθησα. Από τότε τον έχω ακολουθήσει παντού. Τον αγαπάω γιατί λέει ιστορίες. Εκεί που οι άλλοι ακούνε μουρμουρητά εμείς που τον ακολουθούμε χρόνια, ακούμε... Ακούμε. Πήρα το βιβλίο του. Τα ποιήματα του. Που ξεκινάνε με ιστορίες πριν ακόμα γεννηθεί. Απ'τη γιαγιά του. Την έβλεπε ανάμεσα στους ανθρώπους. Την απομόνωσε και τη φώτισε. Αυτό κάνει ο Παυλίδης. Απομονώνει και φωτίζει. Λίγες σελίδες βάλσαμο. Με κάμποση Αμοργό μέσα,με Ποταμό, με Κάτω Κάμπο, με Γιασεμί... Που θα διαβαστούν και θα ξαναδιαβαστουν όπως άκουσα και ξανακουσα τα τραγούδια του.
"Νιώθω πως στέκεται πίσω μου ακίνητη Μέσα στον πανικό και με κοιτάζει Καπνίζει ακουμπισμένη σ' έναν τοίχο Λες και υπάρχει Λες και με το βλέμμα της Προσπαθεί να με σηκώσει όρθιο Με σηκώνει με το βλέμμα στον αέρα Και με μια κίνηση zoom Με φέρνει μπροστά στο πρόσωπό της Μου φυσάει τον καπνό στα μούτρα Σαν να παίζει Μπρεχτ"
Κατ' αρχάς ξεκινάμε από την καλαίσθητη έκδοση. Μπράβο στις εκδόσεις Καστανιώτη για την όλη αισθητική εμφάνιση του βιβλίου. Θαυμάσια η ζωγραφιά στο εξώφυλλο. Το περιεχόμενο είναι εξίσου υπέροχο. Ο Παύλος Παυλίδης γράφει πολύ ωραία ποιήματα. Κι όχι αυτό δεν είναι κάτι αυτονόητο για τραγουδοποιούς. Το γεγονός ότι έχει γράψει πολύ ωραίους στίχους και μουσικές και τα τραγουδάει με τον δικό του ιδιαίτερο αισθαντικό τρόπο δεν προδιαγράφει την ικανότητά του στη συγγραφή ποιημάτων. Η ανάγνωση του βιβλίου σε πείθει. Περιγράφει στιγμιότυπα από την ζωή του ως παιδί, μιλάει για πρόσωπα (συγγενικά ή μη) που τον επηρέασαν, αναφέρεται σε μέρη που έκανε συναυλίες, μιλάει για τοπία που τον ενέπνευσαν αλλά όλα αυτά είναι ποίηση. Τα μετουσιώνει σε ποιητικό λόγο. Αγαπημένο μου το ποίημα ''Αθήνα'' που αναφέρεται στη λατρεμένη μου Κατερίνα Γώγου την οποία ο Παύλος Παυλίδης είχε γνωρίσει. Γράφει πραγματικά ένα τόσο εξαιρετικό ποίημα για εκείνη, δεν γίνεται να περιγραφεί, πρέπει να διαβαστεί αλλιώς θα χαθεί η μαγεία του. Αναφέρεται σε αυτόν με θερμά λόγια και η Γώγου σε συνέντευξή της που υπάρχει στο βιβλίο με τις συνεντεύξεις της που εκδόθηκε πριν χρόνια, επίσης από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Καμία σχέση με καταγραφή ημερολογίου τα ποιήματα του Παύλου Παυλίδη γιατί εκεί την πατάνε πολλοί που εκδίδουν και τιτλοφορούν το είδος των βιβλίων τους ως ποίηση. Συγκινητικό, τρυφερό, ονειρεμένο βιβλίο.