Beesten die je niet mag schieten

by Femke Brockhus

Het is 20 april 1999 als er op een middelbare school in een klein Amerikaans dorp een gruwelijke misdaad wordt gepleegd. Het leven van Molly en Paul verandert abrupt als blijkt dat hun zoon Nicholas erbij betrokken is en om het leven komt. Terwijl de dorpsbewoners, de media en brievenschrijvers van over de hele wereld hun oordeel vellen, zijn de rouwende ouders aan hun isolement overgeleverd.

In Beesten die je niet mag schieten klinkt het relaas van een moeder die haar zoon probeert los te laten. Brockhus vertelt een beklemmend verhaal over verlies, reconstructie en hallucinatie. Dit is een roman in scherven, waarin ouderschap tegen het licht wordt gehouden en de driftige pogingen zichtbaar worden van een moeder die wil begrijpen wat ze over het hoofd heeft gezien.

229 pages, Hardcover

Published February 6, 2025

About the author

Femke Brockhus (1989) is geboren en getogen op een woonboot in Alkmaar. Ze is afgestudeerd in Moderne Nederlandse Letterkunde en woont in Leiden.

Reviews

[Hester]

Tjee, wat een heftig verhaal zeg. Je zit in het hoofd van de moeder van een van de school shooters van Columbine High School (1999). In hoeverre kun je je eigen kind eigenlijk kennen? In flarden vol verwarring, dreiging en vervreemding krijg je op ingenieuze wijze een beeld van hoe deze moeder zich na de gebeurtenis gevoeld kan hebben. Heel knap gedaan, heel beklemmend.

[Vincent Coomans · Rating 4 out of 5]

Femke Brockhus koos in 'Beesten die je niet mag schieten' voor een aparte premisse. In het verhaal beleven we de schietpartij op een Amerikaanse school vanuit het oogpunt van de ouders van de dader Nicholas. In haar typische zuinige maar directe en doeltreffende vertelstijl (soms bevat een dubbelpagina maar één zin) wisselt Brockhus de dagboekfragmenten, bedenkingen, onderzoeksverslagen, getuigenissen en reflecties af. Hierdoor leest het boek snel en is het vormelijk ook een rijk boek dat je makkelijk ter hand kan nemen en toch ook af en toe weg moet leggen omdat het zo indringend is. Nog het mooiste vond ik hoe conflicterend de gevoelens buitelen van "dit is een moordenaar" naar "dit is ook iemands kind". Brockhus schetst dit uitstekend en laat de meest liefdevolle herinneringen van de moeder aan Nicholas afwisselen met de meest beestachtige taferelen. Mooi boek!

[Willem Fintelman · Rating 2 out of 5]

Femke Brockhus, daarentegen

[Marike · Rating 4 out of 5]

Zo moet het er ongeveer uitzien in het hoofd van een moeder wiens zoon een bloedbad heeft aangericht op zijn middelbare school. Aangrijpend boek!

[Leen]

Kind baart moeder.

‘Dat ik uit jouw lichaam ben gekomen, wil nog niet zeggen dat je me kent.’

[Laura Van Rijnsbergen · Rating 3 out of 5]

Heel heftig verhaal en heftig perspectief. De ouders van een jongen die is betrokken bij een school shooting. Kan je je niks bij voorstellen. Maar ik hou er niet zo van dat het alleen korte gedachten en gevoelens en herinneringen aan het kind zijn en geen dialogen en gebeurtenissen, zo word ik helaas minder betrokken bij het verhaal.

[Josephine · Rating 3 out of 5]

originele invalshoek en ook best mooi taalgebruik, maar het format van losse flarden herinneringen deed het niet helemaal voor mij

[Lilian Schadee · Rating 5 out of 5]

Wat als je kind een dader is?
De enige zoon van de hoofdpersoon is een van de daders van een school shooting waarbij 25 slachtoffers vallen. Wat ging eraan vooraf en wat is er na zo'n gebeurtenis nog over van je leven?
Een bijzonder moeilijk onderwerp, in een bijzondere schrijfstijl. Sommige alinea's moest ik twee keer lezen en sommige wilde ik twee keer lezen. Soms vond ik de taal te poetisch; alsof de auteur mooie zinnen heeft opgespaard en ze graag in het verhaal wilde plaatsen. Maar verder een prachtig en indrukwekkend boek dat ik niet weg kon leggen.

[Tina Sauwens · Rating 3 out of 5]

Het boek leest vlot omdat het uit korte fragmenten bestaat. Sommige passages gaan over de misdaad op 20 april, sommige over het oordeel dat geveld wordt over de opvoeding binnen het gezin en andere over de pubertijd van Nicholas. Een ongewone manier om een boek te lezen, maar de gebeurtenissen hangen wel samen en zijn ook zwaar of pijnlijk om te lezen. Toch voelde ik me door deze schrijfstijl niet echt betrokken in het verhaal waardoor het boek van mij 'maar' 3 sterren krijgt.

[Floris De · Rating 4 out of 5]

Indringend boek over een moeder die haar zoon is verloren. De moeder verloor haar zoon al eerder uit het oog. Het is confronterend beschreven en biedt ons een spiegel: weten wij wat er in onze kinderen omgaat? Pikken we signalen op? Weten we wanneer we moeten ingrijpen? Geinspireerd op het waargebeurde verhaal van de school shooting, maar zo ver als die verhalen klinken, zo dichtbij komt het nu door dit boek.

[Rose · Rating 4 out of 5]

3,5

[Barbara de Beer · Rating 4 out of 5]

4.5*

[Michelle:) · Rating 3 out of 5]

Mooi cryptisch

[Joep · Rating 5 out of 5]

Verstikkend. De losse vlagen passen goed bij het gevoel dat overgebracht wordt.