What do you think?
Rate this book
God gokt niet
God gokt niet steekt de draak met de hedendaagse heersende instituten. In een avontuurlijke politieke satire observeren we vanonder een tafel de wereldleiders en hun host Lucky, de zoon van God, bij wie iedereen in de gratie wil komen door een lovende toost op hem uit te brengen. Toespraken van onder andere de Museumdirecteur, de Politica, de Kunstenaar en de Bankier passeren de revue – tot het luisterende gezelschap onder de tafel een offensief besluit te starten.
- GenresFiction
130 pages, Hardcover
Published April 2, 2025
4 people are currently reading
192 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
July 26, 2025
http://looneybooks79.blog/2025/07/26/...
Dit boek kwam op mijn pad nadat ik 'Prins Albert' van Alexander Deprez las en ik van Amedeo Durnez (Booksieman op Instagram) hoorde dat Alexanders partner (zowel in het leven als op professioneel vlak, aangezien ze samen ook Tippi Parade vormen, een muzikaal project waar ik nog eens voor op ontdekkingstocht moet gaan) ook een nieuwe novelle uitgegeven had, namelijk deze 'God gokt niet'. Mijn 'curieuzeneuze-mosterdpot-gevoel' was geactiveerd. Dus zonder echt goed te weten waar ik in terecht zou komen kocht ik het boekje en viel aan...
Terwijl het hoofdpersonage, Sarah Neutkens genaamd, op een dulle avond geniet van een documentaire over de Franse Revolutie valt haar op dat er eigenlijk geen vrouwen aan te pas komen, maar na wat opzoekwerk online blijken de vrouwen toch een grote rol in deze revolutie te hebben gespeeld. Ze beslist dan ook contact op te nemen met de maker van de documentaire en na enig contact beslissen ze elkaar te ontmoeten in 'Het Etablissement'.
Eens daar aangekomen ontmoet Sarah dus de maker, Étienne Duchamp en één van de acteurs uit de documentaire. In 'Het Etablissement' ziet Sarah een interview tussen een reporter en iemand uit de keuken en staat een tafel gedekt voor twaalf personen in de ruimte.
Als plots een schare aan belangrijke mensen aankomen, beslissen Sarah en haar gevolg zich onder tafel te verbergen en vanuit hun schuilplaats mee te volgen wat aan de grote tafel allemaal gebeurt. Daar blijken de zoon van God, Lucky, en enkele wereldleiders, de Politica, de Anarchist, de Museumdirecteur, de Kunstenaar en de Bankier, in debat te gaan. En natuurlijk wil iedereen in gratie te komen van God en diens zoon.
Sarah speelt met genialiteit op de meest absurde manier door een satire te schrijven op politiek, religie en enkele van de heersende instituten. Door haar personages een laag moraal en hoog surrealistisch karakter te geven krijgen we als lezer een aantal onverwachte en heerlijke dialogen te lezen, die ook nog eens 'Het Laatste Avondmaal' parodieert!
Heerlijke literatuur is dit, om van te smullen!
"Door elkaar: Nee! Wat dan! Boe! Rubbish! Ha ha ha..."
Dit boek kwam op mijn pad nadat ik 'Prins Albert' van Alexander Deprez las en ik van Amedeo Durnez (Booksieman op Instagram) hoorde dat Alexanders partner (zowel in het leven als op professioneel vlak, aangezien ze samen ook Tippi Parade vormen, een muzikaal project waar ik nog eens voor op ontdekkingstocht moet gaan) ook een nieuwe novelle uitgegeven had, namelijk deze 'God gokt niet'. Mijn 'curieuzeneuze-mosterdpot-gevoel' was geactiveerd. Dus zonder echt goed te weten waar ik in terecht zou komen kocht ik het boekje en viel aan...
Terwijl het hoofdpersonage, Sarah Neutkens genaamd, op een dulle avond geniet van een documentaire over de Franse Revolutie valt haar op dat er eigenlijk geen vrouwen aan te pas komen, maar na wat opzoekwerk online blijken de vrouwen toch een grote rol in deze revolutie te hebben gespeeld. Ze beslist dan ook contact op te nemen met de maker van de documentaire en na enig contact beslissen ze elkaar te ontmoeten in 'Het Etablissement'.
Eens daar aangekomen ontmoet Sarah dus de maker, Étienne Duchamp en één van de acteurs uit de documentaire. In 'Het Etablissement' ziet Sarah een interview tussen een reporter en iemand uit de keuken en staat een tafel gedekt voor twaalf personen in de ruimte.
Als plots een schare aan belangrijke mensen aankomen, beslissen Sarah en haar gevolg zich onder tafel te verbergen en vanuit hun schuilplaats mee te volgen wat aan de grote tafel allemaal gebeurt. Daar blijken de zoon van God, Lucky, en enkele wereldleiders, de Politica, de Anarchist, de Museumdirecteur, de Kunstenaar en de Bankier, in debat te gaan. En natuurlijk wil iedereen in gratie te komen van God en diens zoon.
Sarah speelt met genialiteit op de meest absurde manier door een satire te schrijven op politiek, religie en enkele van de heersende instituten. Door haar personages een laag moraal en hoog surrealistisch karakter te geven krijgen we als lezer een aantal onverwachte en heerlijke dialogen te lezen, die ook nog eens 'Het Laatste Avondmaal' parodieert!
Heerlijke literatuur is dit, om van te smullen!
"Door elkaar: Nee! Wat dan! Boe! Rubbish! Ha ha ha..."
July 8, 2025
Een ongelovige aanrader voor iedereen die eens vol geloof van zijn stukke stok geblazen wil worden.
Absurd, raar en onlogisch begrijpelijk poëtisch.
Onnozel fantastisch!
God leeft en ik voel me heerlijk vandaag!
(een ongelofelijke aanrader)
Absurd, raar en onlogisch begrijpelijk poëtisch.
Onnozel fantastisch!
God leeft en ik voel me heerlijk vandaag!
(een ongelofelijke aanrader)
April 7, 2025
Ietwat absurdistisch verhaal, maar toch duidelijk geënt op de werkelijkheid. Dit maakt het tot een verrassende en boeiende leeservaring.
Je hebt mensen die leven
en je hebt mensen die kijken hoe er geleefd wordt. - pag 15
Je hebt mensen die leven
en je hebt mensen die kijken hoe er geleefd wordt. - pag 15
September 4, 2025
ongewoon komisch, en ook wel real
Read
October 29, 2025Ik weet niet wat ik met dit boek aan moet.
May 18, 2025
Gekocht en direct in een ruk uitgelezen. Heerlijk absurdistisch verhaal dat toch wel weer heel dicht bij de werkelijkheid komt
November 20, 2025
Het is een bijzondere novelle, door het perspectief duurt het even voor je door hebt wat er allemaal gebeurt. En dat is ook precies de bedoeling. Het zit vol met verwijzingen naar oude verhalen en literatuur, deels die ik (nog) niet ken, maar knap zo bij elkaar gebracht. Als dit een stem is van Gen Z, dan staat ons nog wat te wachten. Ze zullen opkomen voor zichzelf, het systeem uitdagen en uiteindelijk veranderen.
April 6, 2025
Ritsel Belman is verdacht stil sinds deze novelle uitkwam
July 9, 2025
wacht wat?
July 2, 2025
Absurd! Sarah Neutkens neemt de lezer mee in een energieke en wervelende politieke satire. Op eigenzinnige wijze wordt er van locatie naar locatie bewogen, al speelt het voornamelijk af in een horecagelegenheid. Het creatieve taalgebruik voegt een aangename laag toe aan de vertelwijze. Het toont een scherpe confrontatie met bepaalde machten die aan de kaak worden gesteld en omver worden geworpen. Verpletterend! Het verhaal zet aan tot overdenken. Ene Butler Restand heeft hier niets aan toe te voegen.
May 8, 2025
Deze bezielende drieakter startte met de beschrijving van de inhoud van een kast en voor ik het goed besefte zat ik in een geniaal opgevoerde maatschappijkritiek vol humor en treffende observaties
In ‘Het Etablissemt’ zitten de ondankbaren - volgens Gods zoon Lucky - onder de tafel terwijl ze stiekem de wolligheid van de elite aanhoren.
Wat een heerlijke politieke satire.
In ‘Het Etablissemt’ zitten de ondankbaren - volgens Gods zoon Lucky - onder de tafel terwijl ze stiekem de wolligheid van de elite aanhoren.
Wat een heerlijke politieke satire.
July 4, 2025
Misschien iets te intellectueel voor een zonnige zondag vlak voor de blok, maar kwam toch even hard binnen dan moest ik deze gelezen hebben tijdens een onweer in november
July 20, 2025
Bizzar, maar met voorbedachte rade. Ieder woord geplaatst als een belangrijke draagmuur. Haal er een weg en het plafond zakt door.
July 22, 2025
Te kort, mocht van mij langer zijn om grondig de maatschappij te bekritiseren op Neutkens manier. Daarnaast voelde het chaotisch en onaf, maar misschien is dat wel hoe de wereld is.
November 5, 2025
“Door elkaar heen: O ja, ik ben dol op mindsets, ik doe er elke dag vier.”
June 5, 2025
God gokt niet, maar wat doet hij dan wel?
In God gokt niet, haar nieuwste novelle, ontrolt Sarah Neutkens een wereld waarin het goddelijke en het aardse in een surrealistisch samenspel verwikkeld raken. Vanaf de eerste bladzijde weeft zij een web van absurde scènes, groteske personages en scherpe observaties, waarin de grens tussen satire en realiteit langzaam vervaagt.
De verteller, een ik-figuur die dezelfde naam draagt als de auteur, is tegelijk toeschouwer en deelnemer in dit theater van macht, angst en woede. Vanuit een positie van kwetsbaarheid en zelfonderzoek legt zij bloot hoe de blik gevormd wordt – en misleid. Haar poging om te zien zonder oordeel, om te registreren zonder te interpreteren, ontvouwt zich als een meditatief experiment, waarin het alledaagse ontmanteld wordt tot een schat aan onontdekte details en dubbelzinnigheden.
Neutkens’ pen schuwt de scherpe randjes niet. Ze fileert grensoverschrijdend gedrag en institutionele arrogantie met een lichtvoetigheid die het narratief luchtig houdt zonder afbreuk te doen aan de urgentie. Haar taal is soms spottend, soms teder, altijd doordrongen van een empathie die de lezer uitnodigt om te blijven kijken – voorbij het groteske, voorbij de lach, tot in de kern van de menselijkheid.
De figuur van Lucky, Gods zoon, is een emblematische schim van hedendaagse machthebbers: narcistisch, onverschillig, en vooral ongrijpbaar. Zijn aanwezigheid aan de eettafel van de elite, waar de gesprekken boven tafel klinken als een wellustig koor van zelfverheerlijking, contrasteert scherp met de verborgen stemmen onder de tafel – de underdogs, die luisteren, observeren, en misschien zelfs plannen.
Toch is dit geen cynisch portret. Integendeel, God gokt niet ademt een stille hoop. Het boek eindigt niet in berusting, maar in een opkomende woede die bevrijdt en kracht geeft. Het is een pleidooi voor wakkerheid, voor het durven dragen van verantwoordelijkheid, voor het vinden van een eigen stem te midden van de chaos.
Neutkens’ novelle is daarmee een literaire spiegel die uitnodigt tot zelfreflectie en maatschappelijke bewustwording. Het is een spel van licht en schaduw, waarin het goddelijke niet onfeilbaar is, en de mens niet machteloos.
God gokt niet laat een spoor achter van verwarring en herkenning, van lachen en fronsen, en vooral van verlangen naar een wereld waarin kijken en handelen samenkomen.
In God gokt niet, haar nieuwste novelle, ontrolt Sarah Neutkens een wereld waarin het goddelijke en het aardse in een surrealistisch samenspel verwikkeld raken. Vanaf de eerste bladzijde weeft zij een web van absurde scènes, groteske personages en scherpe observaties, waarin de grens tussen satire en realiteit langzaam vervaagt.
De verteller, een ik-figuur die dezelfde naam draagt als de auteur, is tegelijk toeschouwer en deelnemer in dit theater van macht, angst en woede. Vanuit een positie van kwetsbaarheid en zelfonderzoek legt zij bloot hoe de blik gevormd wordt – en misleid. Haar poging om te zien zonder oordeel, om te registreren zonder te interpreteren, ontvouwt zich als een meditatief experiment, waarin het alledaagse ontmanteld wordt tot een schat aan onontdekte details en dubbelzinnigheden.
Neutkens’ pen schuwt de scherpe randjes niet. Ze fileert grensoverschrijdend gedrag en institutionele arrogantie met een lichtvoetigheid die het narratief luchtig houdt zonder afbreuk te doen aan de urgentie. Haar taal is soms spottend, soms teder, altijd doordrongen van een empathie die de lezer uitnodigt om te blijven kijken – voorbij het groteske, voorbij de lach, tot in de kern van de menselijkheid.
De figuur van Lucky, Gods zoon, is een emblematische schim van hedendaagse machthebbers: narcistisch, onverschillig, en vooral ongrijpbaar. Zijn aanwezigheid aan de eettafel van de elite, waar de gesprekken boven tafel klinken als een wellustig koor van zelfverheerlijking, contrasteert scherp met de verborgen stemmen onder de tafel – de underdogs, die luisteren, observeren, en misschien zelfs plannen.
Toch is dit geen cynisch portret. Integendeel, God gokt niet ademt een stille hoop. Het boek eindigt niet in berusting, maar in een opkomende woede die bevrijdt en kracht geeft. Het is een pleidooi voor wakkerheid, voor het durven dragen van verantwoordelijkheid, voor het vinden van een eigen stem te midden van de chaos.
Neutkens’ novelle is daarmee een literaire spiegel die uitnodigt tot zelfreflectie en maatschappelijke bewustwording. Het is een spel van licht en schaduw, waarin het goddelijke niet onfeilbaar is, en de mens niet machteloos.
God gokt niet laat een spoor achter van verwarring en herkenning, van lachen en fronsen, en vooral van verlangen naar een wereld waarin kijken en handelen samenkomen.
April 15, 2025
Deze review zal enkele verwijzingen bevatten naar inspirerende personen.
Ik heb reeds de eer gehad om te spreken met de vriend van Sarah, namelijk Alexander Deprez. De video van ons gesprek kan je terugvinden op het YouTube-kanaal "We moeten het over literatuur hebben". Daar beschreef Alexander hoe Sarah een muze voor hem is en ze elkaar samen zo goed kunnen inspireren. Zo heeft Alexander ook de cover ontworpen van deze novelle. Vol lof en enthousiasme sprak hij over haar nieuwe novelle namelijk "God gokt niet".
Toevallig sprak ik vandaag auteur Jonas Bruyneel voor een nieuwe aflevering. We hadden het over hoe jonge mensen literatuur meer beginnen zien als iets waardevol en dit ook willen uitdragen. Met literatuur een sterke boodschap uitbrengen en ook aantonen aan alle mensen dat het zo'n sterk middel is om jezelf te verrijken. Na het gesprek besloot ik de novelle van Neutkens te lezen en voelde ik zo hard de connectie met hetgeen wat Jonas vertelde. Deze novelle is schitterend. Neutkens is zoooo creatief in haar aanpak en verwijst naar bepaalde bekende personen zoals Rutger Bregman, Marina Abramovic,...
Sarah en ik schelen niet zoveel van leeftijd. Zij is van 98 en ik van 00. Het is ongelooflijk hoe rijk haar woordenschat en verbeelding is. Laat dit iets zijn om in de kijker te zetten. Ze weet zo goed hoe ze op een intelligente, rijke manier zaken kan verwoorden. Ook belangrijk om te vermelden is dat dit een politieke satire is en ze dus op een grappige manier grootse pijnpunten aanraakt. Ik heb het in een ruk uitgelezen en beveel je om dit ook te doen! (haha grapje, iedereen heeft een eigen vrije wil uiteraard, maar ik vertel dit toch ergens onder zeer minimalistische dwang).
Op 27 april komt ze haar novelle voorstellen in Oostende. Online valt er meer info te vinden hieromtrent. Zet het vast in je agenda en heel veel leesplezier met deze novelle!
Ik heb reeds de eer gehad om te spreken met de vriend van Sarah, namelijk Alexander Deprez. De video van ons gesprek kan je terugvinden op het YouTube-kanaal "We moeten het over literatuur hebben". Daar beschreef Alexander hoe Sarah een muze voor hem is en ze elkaar samen zo goed kunnen inspireren. Zo heeft Alexander ook de cover ontworpen van deze novelle. Vol lof en enthousiasme sprak hij over haar nieuwe novelle namelijk "God gokt niet".
Toevallig sprak ik vandaag auteur Jonas Bruyneel voor een nieuwe aflevering. We hadden het over hoe jonge mensen literatuur meer beginnen zien als iets waardevol en dit ook willen uitdragen. Met literatuur een sterke boodschap uitbrengen en ook aantonen aan alle mensen dat het zo'n sterk middel is om jezelf te verrijken. Na het gesprek besloot ik de novelle van Neutkens te lezen en voelde ik zo hard de connectie met hetgeen wat Jonas vertelde. Deze novelle is schitterend. Neutkens is zoooo creatief in haar aanpak en verwijst naar bepaalde bekende personen zoals Rutger Bregman, Marina Abramovic,...
Sarah en ik schelen niet zoveel van leeftijd. Zij is van 98 en ik van 00. Het is ongelooflijk hoe rijk haar woordenschat en verbeelding is. Laat dit iets zijn om in de kijker te zetten. Ze weet zo goed hoe ze op een intelligente, rijke manier zaken kan verwoorden. Ook belangrijk om te vermelden is dat dit een politieke satire is en ze dus op een grappige manier grootse pijnpunten aanraakt. Ik heb het in een ruk uitgelezen en beveel je om dit ook te doen! (haha grapje, iedereen heeft een eigen vrije wil uiteraard, maar ik vertel dit toch ergens onder zeer minimalistische dwang).
Op 27 april komt ze haar novelle voorstellen in Oostende. Online valt er meer info te vinden hieromtrent. Zet het vast in je agenda en heel veel leesplezier met deze novelle!
April 7, 2025
Vorige week was ik bij de boekpresentatie in Het Paard van Troje, waar we wegens plaatsgebrek werden verstoken van een feestdis waaronder het hoofdpersonage (het alter ego dat Neutkens van zichzelf heeft gemaakt) beschilderd als Pierrot het verhaal verbeeldt. Er circuleren een aantal reels op instagram, maar ik voeg ook een screenshot van het artikel in DM bij deze post. (En dan kan ik straks eindelijk ook dat artikel lezen.)
God gokt niet (GGN) is misschien wel een stiekeme biografie, bevestigde Neutkens in het Paard. En als je je soms afvraagt waar dit allemaal naartoe gaat, voegde ze eraan toe, het is allemaal waargebeurd. Daarom krijgen een aantal personages, naast Neutkens zelf, krijgen een aantal (heel) doorzichtige versleutelingen van hun naam.
De gelaagdheid is in deze roman dan wel groot, het doet op geen enkel moment afbreuk aan de leesbaarheid. GGN is aan de oppervlakte gewoon een goed verhaal, maar met zoveel eronder. En de lezer hóeft niet eens diep te graven. Ik weet of God gokt niet een bewuste verwijzing is naar Einsteins God dobbelt niet, maar personage Lucky refereert alvast naar En attendant Godot, waarrond ook een ganse Godspielerei hangt.
Er ligt een sterke nadruk op het filmische in dit boek. Er zijn niet alleen de bezwerende uitgebreide scenografische beschrijvingen, maar ook de lengte van het boek is bepaald zoals bij een film. Je kunt GGN gerust in twee uur lezen. En er zitten ok drie pancartes in, zoals in een oude film, om de drie delen te duiden
Het verhaal is allemaal heel erg meta! Maar op een goede manier. GGN biedt een chaotische inkijk in een chaotische geest, die bij nader inzien eigenlijk helemaal gestructureerd blijkt te zijn.
God gokt niet (GGN) is misschien wel een stiekeme biografie, bevestigde Neutkens in het Paard. En als je je soms afvraagt waar dit allemaal naartoe gaat, voegde ze eraan toe, het is allemaal waargebeurd. Daarom krijgen een aantal personages, naast Neutkens zelf, krijgen een aantal (heel) doorzichtige versleutelingen van hun naam.
De gelaagdheid is in deze roman dan wel groot, het doet op geen enkel moment afbreuk aan de leesbaarheid. GGN is aan de oppervlakte gewoon een goed verhaal, maar met zoveel eronder. En de lezer hóeft niet eens diep te graven. Ik weet of God gokt niet een bewuste verwijzing is naar Einsteins God dobbelt niet, maar personage Lucky refereert alvast naar En attendant Godot, waarrond ook een ganse Godspielerei hangt.
Er ligt een sterke nadruk op het filmische in dit boek. Er zijn niet alleen de bezwerende uitgebreide scenografische beschrijvingen, maar ook de lengte van het boek is bepaald zoals bij een film. Je kunt GGN gerust in twee uur lezen. En er zitten ok drie pancartes in, zoals in een oude film, om de drie delen te duiden
Het verhaal is allemaal heel erg meta! Maar op een goede manier. GGN biedt een chaotische inkijk in een chaotische geest, die bij nader inzien eigenlijk helemaal gestructureerd blijkt te zijn.
Displaying 1 - 18 of 18 reviews