What do you think?
Rate this book
Noce i dnie T. 3-4
Czas 43 godziny 0:3 minuty
Ślub nie jest końcem tej historii, a zaledwie jej początkiem.
Oto Barbara i Bogumił. Małżeństwo z rozsądku. Wiodą skromne życie, zmagając się nie tylko z trudami prowadzenia majątku ziemskiego, ale też wychowywaniem dzieci sprawiających wieczne kłopoty, utrzymywaniem poprawnych relacji z nie zawsze lubianymi krewnymi. Ich codzienność z daleka szara i monotonna, z bliska fascynuje swoją pełnią.
Monumentalna saga rodzina, opowiada dzieje rodów Ostrzeńskich i Niechciców, ich dzieci, przyjaciół, sąsiadów i dalszej rodziny. To historia zubożałej szlachty; jej wzloty i upadki, przeplatające się z przemianami społecznymi i politycznymi na przełomie XIX i XX wieku. To również piękna realistyczna opowieść o tym, że w życiu jest czas na wszystko, na miłość nawet niezaplanowaną, na radość i zabawę, taniec i ucztowanie, ale też na żałobę, ciszę i spokojne wyczekiwanie na nieuchronne zmiany.
Noce i dnie – wybitna powieść Marii Dąbrowskiej nagrodzona Państwową Nagrodą Literacką, kilkukrotnie nominowana do Nagrody Nobla, której filmowa adaptacja na zawsze wpisała się do kanonu polskiej kinematografii.
„Może – wracała wciąż do tego jak maniak – na świecie istnieje w ogóle tylko miłość nieszczęśliwa? Bo szczęśliwa, nim sobie zdać z niej sprawę, zaraz się przeobraża w inne rzeczy uboczne, w codzienne pożycie, dom, dzieci… (…) Więc ja pewno doświadczyłam i szczęśliwej i nieszczęśliwej miłości, czegóż ja jeszcze chcę? (…) Zresztą, nic jeszcze nie jest stracone. W moim wieku ludzie zaczynają nieraz wszystko na nowo. Może ja mam największe rzeczy przed sobą do przeżycia.”
Pełny tekst powieści.
Ślub nie jest końcem tej historii, a zaledwie jej początkiem.
Oto Barbara i Bogumił. Małżeństwo z rozsądku. Wiodą skromne życie, zmagając się nie tylko z trudami prowadzenia majątku ziemskiego, ale też wychowywaniem dzieci sprawiających wieczne kłopoty, utrzymywaniem poprawnych relacji z nie zawsze lubianymi krewnymi. Ich codzienność z daleka szara i monotonna, z bliska fascynuje swoją pełnią.
Monumentalna saga rodzina, opowiada dzieje rodów Ostrzeńskich i Niechciców, ich dzieci, przyjaciół, sąsiadów i dalszej rodziny. To historia zubożałej szlachty; jej wzloty i upadki, przeplatające się z przemianami społecznymi i politycznymi na przełomie XIX i XX wieku. To również piękna realistyczna opowieść o tym, że w życiu jest czas na wszystko, na miłość nawet niezaplanowaną, na radość i zabawę, taniec i ucztowanie, ale też na żałobę, ciszę i spokojne wyczekiwanie na nieuchronne zmiany.
Noce i dnie – wybitna powieść Marii Dąbrowskiej nagrodzona Państwową Nagrodą Literacką, kilkukrotnie nominowana do Nagrody Nobla, której filmowa adaptacja na zawsze wpisała się do kanonu polskiej kinematografii.
„Może – wracała wciąż do tego jak maniak – na świecie istnieje w ogóle tylko miłość nieszczęśliwa? Bo szczęśliwa, nim sobie zdać z niej sprawę, zaraz się przeobraża w inne rzeczy uboczne, w codzienne pożycie, dom, dzieci… (…) Więc ja pewno doświadczyłam i szczęśliwej i nieszczęśliwej miłości, czegóż ja jeszcze chcę? (…) Zresztą, nic jeszcze nie jest stracone. W moim wieku ludzie zaczynają nieraz wszystko na nowo. Może ja mam największe rzeczy przed sobą do przeżycia.”
Pełny tekst powieści.
824 pages, Audiobook
First published January 1, 1934
21 people are currently reading
193 people want to read
About the author
Maria Dąbrowska
92 books12 followersPolska powieściopisarka, eseistka, dramatopisarka, tłumaczka dzieł literatury duńskiej, angielskiej i rosyjskiej; jedna z najważniejszych polskich powieściopisarek XX wieku, autorka tetralogii powieściowej Noce i dnie (1931–1934), za którą była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1939, 1957, 1959, 1960 i 1965.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 12 of 12 reviews
March 13, 2025
Bardzo dobra książka, trochę męczące było czytanie o Agnieszce i żałuję, tego co się stało z Bogumiłem :( dlaczego to nie jest lekturą? czyta się o wiele przyjemniej niż inne książki z tego okresu + niesie pewne wartości
January 6, 2023
Noce I dnie to jeden z najpiękniejszych polskich klasyków ❤️
February 9, 2025
Dwa pierwsze tomy zdecydowanie lepsze. Tutaj przez prawie cały tom trzeci autorka zapomniała, że Niechcicowie mają trójkę dzieci i ciągle skupiała się na Agnieszce, którą sławiła pod niebiosa, a która zawodziła w najważniejszych momentach. Wiem, że autorka w losach Agnieszki sportretowała siebie, ale nie sprawiło to, żebym Agnieszkę polubiła.
Poza tym za dużo w tych tomach politykowania i mędrkowania. Nie mam nic przeciwko temu, aby autor w swoich utworach ustami bohaterów wypowiadał swoje poglądy polityczne, ale tutaj autorka robi to bardzo jednostronnie i nie konfrontuje swoich przekonań z przekonaniami przeciwnymi. Zaznacza czasami, że rozmówca ma inne zdanie, ale ów rozmówca nie zawsze je wypowiada, najczęściej milczy lub mruczy niewyraźnie.
Barbara jest nie do zniesienia i o ile wcześniej była tylko egzaltowaną, nieszkodliwą marudą, tak w tych tomach często wychodzi na niedouczoną hipokrytkę i megalomankę przekonaną o własnej wyjątkowości. Jeśli autorka, tak jak się powszechnie sądzi, sportretowała w Niechcicach swoich rodziców, to matki należałoby współczuć serdecznie. Bogumiła nadal lubię i podziwiam za spokój i cierpliwość wobec małżonki i nawet jego "wyskoki" nic w tym względzie nie zmieniły. Niestety nie zżyłam się z nikim szczególnie i nie znalazłam w tej powieści bohatera, któremu mogłabym kibicować.
Zakończenie, w mojej opinii słabe, jak na tak rozbudowaną powieść. Od razu po przeczytaniu miałam wrażenie, że istnieje kolejny tom, który muszę przeczytać, aby poznać dalsze losy postaci. Pomyślałam nawet, że być może Dąbrowska zamierzała kontynuować sagę, dlatego zostawiła czytelnika w poczuciu niedosytu. Dla mnie zakończenie to najsłabsza część tej opowieści. Skończyłam ją z przekonaniem, że autorce zabrakło pomysłu jak zgrabnie domknąć wszystkie wątki.
Poza tym za dużo w tych tomach politykowania i mędrkowania. Nie mam nic przeciwko temu, aby autor w swoich utworach ustami bohaterów wypowiadał swoje poglądy polityczne, ale tutaj autorka robi to bardzo jednostronnie i nie konfrontuje swoich przekonań z przekonaniami przeciwnymi. Zaznacza czasami, że rozmówca ma inne zdanie, ale ów rozmówca nie zawsze je wypowiada, najczęściej milczy lub mruczy niewyraźnie.
Barbara jest nie do zniesienia i o ile wcześniej była tylko egzaltowaną, nieszkodliwą marudą, tak w tych tomach często wychodzi na niedouczoną hipokrytkę i megalomankę przekonaną o własnej wyjątkowości. Jeśli autorka, tak jak się powszechnie sądzi, sportretowała w Niechcicach swoich rodziców, to matki należałoby współczuć serdecznie. Bogumiła nadal lubię i podziwiam za spokój i cierpliwość wobec małżonki i nawet jego "wyskoki" nic w tym względzie nie zmieniły. Niestety nie zżyłam się z nikim szczególnie i nie znalazłam w tej powieści bohatera, któremu mogłabym kibicować.
Zakończenie, w mojej opinii słabe, jak na tak rozbudowaną powieść. Od razu po przeczytaniu miałam wrażenie, że istnieje kolejny tom, który muszę przeczytać, aby poznać dalsze losy postaci. Pomyślałam nawet, że być może Dąbrowska zamierzała kontynuować sagę, dlatego zostawiła czytelnika w poczuciu niedosytu. Dla mnie zakończenie to najsłabsza część tej opowieści. Skończyłam ją z przekonaniem, że autorce zabrakło pomysłu jak zgrabnie domknąć wszystkie wątki.
October 17, 2024
4.5😭😭😭
December 30, 2024
Wlanych do ucha ponad 40H (CZTERDZIEŚCI GODZIN!) drugiej, rozwleczonej i Agniesiocentrycznej części, która przemówiła do mnie tonem mniej przekonującym niż pierwsza. Można by ją trochę przyciąć, a i tak pozostałby wspaniały kawał sagi spod znaku cottage core. Pani Mario, co to za eksperymenty z największym poczciwcem – l Bogumiłem.
October 26, 2024
Monumentalna kronika przemian społecznych i obyczajowych na ziemiach polskich, widziana przez pryzmat życia rodziny Niechciców. Łączy elementy realizmu psychologicznego i epiki historycznej, dając czytelnikowi wnikliwy obraz zarówno jednostki, jak i narodu.
Dla mnie wyjątkowość tej powieści polega na połączeniu realistycznego obrazu rzeczywistości z głębokim studium ludzkiej psychiki.
Najsilniejszym filarem powieści są postaci Barbary i Bogumiła. Barbara, centralna bohaterka, jest kobietą pełną sprzeczności. Jej wieczne niezadowolenie z życia, narastająca frustracja wynikająca z rozbieżności między marzeniami a rzeczywistością, oraz głęboki pesymizm, który prowadzi ją do przekonania o nieuchronnym upadku wszystkiego. Cały czas poszukiwała w życiu czegoś wyższego, wydaje się niezdolna do akceptacji tego, co proste i codzienne.
Bogumił 🩵, w kontraście do Barbary, to człowiek prosty, uczciwy i pełen cierpliwości (do żony to miał cierpliwość anielską), przywiązany do ziemi i pracy na roli. Jego stosunek do życia, pełen pokory i akceptacji swojego miejsca w świecie, stanowi przeciwwagę dla burzliwego temperamentu Barbary. Sądzę, że ostatecznie, to Bogumił reprezentuje wartości trwalsze, podczas gdy Barbara pozostaje uosobieniem ludzkich tęsknot, lęków i niezrealizowanych ambicji.
I o rany, ale ten tytuł... – „Noce i dnie” – ma dla mnie taki wymiar symboliczny, podkreślający dualizm ludzkiego życia. Noc symbolizuje chaos, cierpienie, zmaganie się z trudami życia, a także momenty rozpaczy i wewnętrznego zagubienia. Dzień z kolei to porządek, codzienna praca, spokój i stabilizacja. Ten kontrast jest widoczny nie tylko w życiu osobistym Barbary i Bogumiła, ale także w szerszym kontekście historycznym. To dało mi do myślenia, że życie przecież rozpięte jest między dwiema skrajnościami, co Dąbrowska znakomicie oddaje poprzez przeplatanie dramatycznych wydarzeń z opisami zwykłej codzienności. Autorka mistrzowsko operuje językiem, a jej styl jest jednocześnie wyważony i bogaty w szczegóły. Język powieści jest klarowny, a zarazem pełen subtelnych niuansów, które w pełni oddają wewnętrzne stany bohaterów. I to, tak mnie przy niej trzymało przez te cztery tomy.
Jest to książka, która pozostawia głęboki ślad w czytelniku, zmuszając go do refleksji nad własnym życiem, wyborami i miejscem w świecie. Będę dobrze wspominać 🥹
Dla mnie wyjątkowość tej powieści polega na połączeniu realistycznego obrazu rzeczywistości z głębokim studium ludzkiej psychiki.
Najsilniejszym filarem powieści są postaci Barbary i Bogumiła. Barbara, centralna bohaterka, jest kobietą pełną sprzeczności. Jej wieczne niezadowolenie z życia, narastająca frustracja wynikająca z rozbieżności między marzeniami a rzeczywistością, oraz głęboki pesymizm, który prowadzi ją do przekonania o nieuchronnym upadku wszystkiego. Cały czas poszukiwała w życiu czegoś wyższego, wydaje się niezdolna do akceptacji tego, co proste i codzienne.
Bogumił 🩵, w kontraście do Barbary, to człowiek prosty, uczciwy i pełen cierpliwości (do żony to miał cierpliwość anielską), przywiązany do ziemi i pracy na roli. Jego stosunek do życia, pełen pokory i akceptacji swojego miejsca w świecie, stanowi przeciwwagę dla burzliwego temperamentu Barbary. Sądzę, że ostatecznie, to Bogumił reprezentuje wartości trwalsze, podczas gdy Barbara pozostaje uosobieniem ludzkich tęsknot, lęków i niezrealizowanych ambicji.
I o rany, ale ten tytuł... – „Noce i dnie” – ma dla mnie taki wymiar symboliczny, podkreślający dualizm ludzkiego życia. Noc symbolizuje chaos, cierpienie, zmaganie się z trudami życia, a także momenty rozpaczy i wewnętrznego zagubienia. Dzień z kolei to porządek, codzienna praca, spokój i stabilizacja. Ten kontrast jest widoczny nie tylko w życiu osobistym Barbary i Bogumiła, ale także w szerszym kontekście historycznym. To dało mi do myślenia, że życie przecież rozpięte jest między dwiema skrajnościami, co Dąbrowska znakomicie oddaje poprzez przeplatanie dramatycznych wydarzeń z opisami zwykłej codzienności. Autorka mistrzowsko operuje językiem, a jej styl jest jednocześnie wyważony i bogaty w szczegóły. Język powieści jest klarowny, a zarazem pełen subtelnych niuansów, które w pełni oddają wewnętrzne stany bohaterów. I to, tak mnie przy niej trzymało przez te cztery tomy.
Jest to książka, która pozostawia głęboki ślad w czytelniku, zmuszając go do refleksji nad własnym życiem, wyborami i miejscem w świecie. Będę dobrze wspominać 🥹
September 10, 2024
Czytelnikowi niezainteresowanemu historią/historią literatury pewnie wystarczą dwa pierwsze tomy. Ja natomiast jestem trochę historyczną wariatką i te kolejne, już mniej dyskutowane i jakby mniej znane, wciągnęły mnie i wzruszały podobnie jak te pierwsze. Mniej tu przemyśleń egzystencjalnych, a coraz więcej wątków polityczno-społecznych (u mnie zawsze na plus). Mniej Barbary i Bogumiła, w centrum losy ich dzieci z Agnieszką, inspirowaną młodością samej autorki, na czele.
Maria Dąbrowska jest wielka. Cała saga wzrusza mnie i zadziwia za każdym razem niezmiennie. Ta mądrość, głębia obserwacji, spostrzegawcze i błyskotliwe portrety psychologiczne nawet pobocznych bohaterów - czegoś takiego nigdy nie było i nie będzie.
Na studiach polonistycznych wiele razy słyszałam, że „XYZ wielkim pisarzem był”. Nie zawsze moje własne doświadczenie czytelnicze pokrywało się z peanami prowadzących czy autorów podręczników. Cieszę się, że w przypadku Dąbrowskiej wybrzmiało to na tyle mocno na zajęciach, że sięgnęłam po tę lekturę (cóż, i tak nie miałam wyboru) i się zakochałam. Pamiętam, jak pierwszy tom przemówił do mnie, gdy byłam życiowo bardzo zagubiona. Takie doświadczenia czytelnicze pamięta się na zawsze. Moje drugie spotkanie z „Nocami…” pamiętać będę równie dobrze i wspominać z sentymentem. Uwielbiam powieści tak uniwersalne, tak chwytające za całe serce, duszę i głowę, że nie mogę się odciągnąć, że bohaterów traktuję jak żywe, bliskie mi osoby.
Końcówka jest tak satysfakcjonująca, to takie w punkt klamrowe zamknięcie całej sagi.
Maria Dąbrowska jest wielka. Cała saga wzrusza mnie i zadziwia za każdym razem niezmiennie. Ta mądrość, głębia obserwacji, spostrzegawcze i błyskotliwe portrety psychologiczne nawet pobocznych bohaterów - czegoś takiego nigdy nie było i nie będzie.
Na studiach polonistycznych wiele razy słyszałam, że „XYZ wielkim pisarzem był”. Nie zawsze moje własne doświadczenie czytelnicze pokrywało się z peanami prowadzących czy autorów podręczników. Cieszę się, że w przypadku Dąbrowskiej wybrzmiało to na tyle mocno na zajęciach, że sięgnęłam po tę lekturę (cóż, i tak nie miałam wyboru) i się zakochałam. Pamiętam, jak pierwszy tom przemówił do mnie, gdy byłam życiowo bardzo zagubiona. Takie doświadczenia czytelnicze pamięta się na zawsze. Moje drugie spotkanie z „Nocami…” pamiętać będę równie dobrze i wspominać z sentymentem. Uwielbiam powieści tak uniwersalne, tak chwytające za całe serce, duszę i głowę, że nie mogę się odciągnąć, że bohaterów traktuję jak żywe, bliskie mi osoby.
Końcówka jest tak satysfakcjonująca, to takie w punkt klamrowe zamknięcie całej sagi.
August 10, 2024
Jestem pod ogromnym wrażeniem! Zastanawiałam się, jak może się skończyć saga, która jest tak monumentalna (całe 1000 stron) i nie zawiodłam się.
Mnogość wątków i motywów - motywy społeczne, egzystencjalne i obyczajowe, a to wszystko z bardzo realistycznie opisaną Polską sprzed wieku, z jej politycznymi problemami. Bardzo ciekawe przemyślenia bohaterów na temat sytuacji polityczni-społecznej, uchwycone z różnych perspektyw. Czuję, że o wiele lepiej rozumiem tamte realia.
Losy Niechciców mnie tak pochłonęły, a ich sylwetki były tak cudownie zarysowane i nieidealne, że w pewnym momencie poczułam jakbym czytała o starych znajomych. Przywiązałam się do nich.
Wybitna książka, podziwiam autorkę i jej kunszt.
Przy tym wszystkim, sądzę że to nie będzie książka dla każdego.
Mnogość wątków i motywów - motywy społeczne, egzystencjalne i obyczajowe, a to wszystko z bardzo realistycznie opisaną Polską sprzed wieku, z jej politycznymi problemami. Bardzo ciekawe przemyślenia bohaterów na temat sytuacji polityczni-społecznej, uchwycone z różnych perspektyw. Czuję, że o wiele lepiej rozumiem tamte realia.
Losy Niechciców mnie tak pochłonęły, a ich sylwetki były tak cudownie zarysowane i nieidealne, że w pewnym momencie poczułam jakbym czytała o starych znajomych. Przywiązałam się do nich.
Wybitna książka, podziwiam autorkę i jej kunszt.
Przy tym wszystkim, sądzę że to nie będzie książka dla każdego.
October 25, 2024
The end of Niechcic family saga full of Dante's hell connotations, describing apocalyptic finish of 19th century way of life, containing discussions between deeper understood socialism, free mason point of view and christianity, plus moving individual characters' fate. In my opinion second the best novel ever written in Polish.
November 2, 2024
Zachwyca prostotą codzienności i głębia ludzkich uczuć.
July 17, 2017
Wspaniala powiesc
May 13, 2024
Genialna książka, wielowątkowa powieść. Porusza wiele tematów społecznych oraz pokazuje jak skomplikowane jest bycie częścią społeczeństwa, rodziny. Świetne postacie kobiece.
Displaying 1 - 12 of 12 reviews